Μήνας: Φεβρουάριος 2010

Αναφορά για το αίτημα του Συλλόγου Εργαζομένων του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» του Νομού Φθιώτιδας

Με την παρούσα αναφορά σας μεταφέρω αίτημα του Συλλόγου Εργαζομένων του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», του Νομού Φθιώτιδας, αναφορικά με ζητήματα που σχετίζονται με την εύρυθμη συνέχιση της λειτουργίας του εν λόγω προγράμματος.

Το «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι πρόγραμμα κοινωνικής προστασίας με στόχο την παροχή οργανωμένης και συστηματικής φροντίδας σε ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες. Παρέχει συμβουλευτική και ψυχοσυναισθηματική στήριξη, νοσηλευτική μέριμνα, φροντίδα του νοικοκυριού, συντροφιά, βοήθεια στην ατομική υγιεινή και άλλες υπηρεσίες που κρίνονται αναγκαίες. Οι υπηρεσίες του παρέχονται με περιοδικές επισκέψεις του προσωπικού στο χώρο των εξυπηρετουμένων ανάλογα με τις ανάγκες και ιδιαιτερότητές τους.

Σύμφωνα με τον αναφερόμενο Σύλλογο Εργαζομένων, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», εν αναμονή της ένταξής του στο ΕΣΠΑ, κινδυνεύει να οδηγηθεί σε συρρίκνωση των δομών του και κατ’ επέκταση των εργαζομένων σε αυτό. Παράλληλα, θεωρούν ότι δεν υφίσταται θεσμική κατοχύρωση του που θα διασφαλίζει όλους τους εργαζομένους και τη συνέχιση των υπηρεσιών που παρέχονται στους εξυπηρετούμενους. Επομένως, οι εργαζόμενοι του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» κρίνουν απαραίτητη τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, καθώς ανήκουν σε επαγγελματική κατηγορία που έχει προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και καλύπτουν διαρκείς και πάγιες ανάγκες. Επιπλέον, αιτούνται άμεση και οριστική λύση με θεσμική κατοχύρωση, που θα εξασφαλίζει μόνιμα την λειτουργία των δομών του «Βοήθεια στο Σπίτι» στους δήμους, μέσω της δημιουργίας κοινωνικών υπηρεσιών και χρηματοδότησής του από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Παρακαλώ όπως με ενημερώσετε για την πρόοδο υλοποίησης του ζητήματος.

Δήλωση αναφορικά με το σημείωμα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, αναλύοντας τη θέση της Ν.Δ. σε ό,τι αφορά την Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Το σημείωμα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) επιβεβαιώνει τη διαπίστωση της Νέας Δημοκρατίας ότι η Κυβέρνηση και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν επιδιώκουν την αποκάλυψη, αλλά τη συσκότιση και την απόκρυψη της αλήθειας. Γιατί:

1ον. Στο σημείωμά της, η Eurostat αναφέρει ότι οι Ελληνικές αρχές δεν την είχαν ενημερώσει για τις συμφωνίες swaps, που είχαν συναφθεί το 2001.

2ον. Τα στοιχεία που υπέβαλε η Ελληνική Κυβέρνηση, όχι αυτοβούλως, αλλά κατόπιν σχετικού αιτήματος της Eurostat, είναι ελλιπή.

3ον. Σ’ αυτή την ενημέρωση, η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιβεβαίωσε ότι η αποπληρωμή του χρέους που σχετίζεται με τις συμφωνίες swaps που έκανε η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2001, ξεκίνησε το 2004. Η απόκρυψη χρέους, συνεπώς το 2001 επιβαρύνει το ύψος του δημοσίου χρέους της χώρας μας μετά το 2004.

Υπενθυμίζουμε, στο σημείο, αυτό ότι η Επιτροπή που συνέστησε το Υπουργείο Οικονομικών για την αξιολόγηση της ποιότητας των δημοσιονομικών στοιχείων, στην Έκθεσή της, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2010, δεν κάνει καμία συγκεκριμένη αναφορά σε αυτές τις συμφωνίες.

Επιβεβαιώνει, απλώς, ότι αυτά τα χρηματοοικονομικά εργαλεία βοηθούν στη διαχείριση των τρεχουσών ελλειμμάτων, αλλά επηρεάζουν τις δανειακές ανάγκες και επομένως και το ύψος του μελλοντικού χρέους.

Η αλήθεια, όμως, για τη «δημιουργική λογιστική» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν τεμαχίζεται, δεν συσκοτίζεται και δεν συγκαλύπτεται.

Η αξιοπιστία της χώρας δεν κερδίζεται με τις πρακτικές και τις νοοτροπίες ΠΑ.ΣΟ.Κ., που πλήττουν το εσωτερικό εθνικό μέτωπο, και επιδεινώνουν την προς τα έξω εικόνα της Χώρας.

Κερδίζεται με αξιόπιστες πολιτικές και υπεύθυνες συμπεριφορές.

Πολιτικές και συμπεριφορές που επιδεικνύει η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία.»

Ερώτηση για το σχέδιο νόμου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και για τον περιορισμό των επενδύσεων στον τομέα των φωτοβολταϊκών

Η περιβαλλοντική ανταγωνιστικότητα αποτελεί μεγάλη πρόκληση και για την ελληνική οικονομία, καθώς ο τομέας του περιβάλλοντος και οι σχετικές τεχνολογίες του, προσφέρουν κερδοφόρες επιχειρηματικές ευκαιρίες που, εκτός των άλλων, θα τονώσουν την απασχόληση. Κλάδοι όπως αυτός της εξοικονόμησης ενέργειας, των ανανεώσιμων πηγών, της διαχείρισης απορριμμάτων, των βιολογικών καθαρισμών, της περιβαλλοντικής αποκατάστασης μπορούν να προσφέρουν πολλά στην οικονομική δραστηριότητα και να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.

Ωστόσο, η χώρα μας, παρά τις ευνοϊκές συνθήκες που πλουσιοπάροχα μας δωρίζει η φύση, έχει καθυστερήσει στη χρήση των εναλλακτικών μορφών παραγωγής ενέργειας και δεν έχει αξιοποιήσει ικανοποιητικά το συγκριτικό της πλεονέκτημα. Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνεται ότι τα φωτοβολταϊκά συστήματα αποτελούν μία από τις πολλά υποσχόμενες τεχνολογίες στο χώρο της ενέργειας που χαρακτηρίζεται ολοένα και περισσότερο από τις μικρές αποκεντρωμένες εφαρμογές σε ένα περιβάλλον απελευθερωμένης αγοράς. Η βαθμιαία αύξηση των μικρών ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ μπορεί να καλύψει αποτελεσματικά τη διαρκή αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να καλυφθεί με μεγάλες επενδύσεις σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Η θέσπιση του Ν. 3468/2006 δημιούργησε το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο για την παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς, ενώ η ύπαρξη του επενδυτικού ενδιαφέροντος ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο στην περιοχή της Κρήτης υπήρξαν περίπου 7.000 επενδυτές που ενδιαφέρθηκαν για επενδύσεις στον τομέα. Μάλιστα, ένα μόλις χρόνο πριν, ψηφίστηκε ο νόμος 3734/2009 για την τιμολόγηση της ενέργειας των φωτοβολταϊκών συστημάτων, ο οποίος μάλιστα προβλέπει και τη σταδιακή μείωση της τιμής.

Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά τις εξαγγελίες της περί «πράσινης ανάπτυξης», δεν έχει λάβει κανένα συγκεκριμένο μέτρο για την προώθηση των επενδύσεων στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Αντίθετα, έθεσε στις 14 Φεβρουαρίου, και μόλις για τέσσερις εργάσιμες ημέρες, σε διαβούλευση σχέδιο νόμου, το οποίο σαφώς βλάπτει τις επενδύσεις στον τομέα των φωτοβολταϊκών συστημάτων. Ειδικότερα, με το σχέδιο νόμου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» και παρά τις διαβεβαιώσεις από πλευράς Υπουργείου Περιβάλλοντος ότι με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις μπαίνουν οι βάσεις για την ταχεία και ορθολογική ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αιφνιδιάζει για ακόμα μια φορά την αγορά και προτείνει μείωση κατά 20%-30% στις τιμές πώλησης της παραγόμενης από φωτοβολταϊκά ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζεται ότι οι αντιδράσεις στην αγορά είναι έντονες, ενώ αρκετοί επενδυτές υποστηρίζουν ότι πίσω από την εν λόγω απόφαση υποκρύπτεται η πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου να προωθηθούν κυρίως τα αιολικά, σε βάρος των φωτοβολταϊκών πάρκων, καθώς την ίδια περίοδο που το υπουργείο μειώνει την επιδοτούμενη τιμή αγοράς ενέργειας από φωτοβολταϊκά, με άλλη του απόφαση αυξάνει κατά 7 ευρώ/MWh την τιμή αγοράς ενέργειας από τις άλλες μορφές ΑΠΕ (βιομάζα, γεωθερμία, κλπ) συμπεριλαμβανομένων και των αιολικών, ώστε στα τελευταία, η τιμή ανέβηκε στα 87 ευρώ από 80 ευρώ η μεγαβατώρα.

Ως εκ τούτου, επενδυτές στον τομέα των φωτοβολταϊκών ανησυχούν έντονα, καθώς θα υποστούν σημαντική οικονομική βλάβη, ενώ έχουν ξεπεράσει τις κωλυσιεργίες της γραφειοκρατίας περίπου τριών ετών (από το 2007), πληρώνοντας μάλιστα ένα τεράστιο κόστος για δημιουργία εταιρείας, μελέτες για αίτηση εξαίρεσης, περιβαλλοντικής – ηλεκτρομηχανικής, ενοίκια γραφείων και ενοίκια ή αγορά οικοπέδων, λογιστές και έχοντας σπαταλήσει χιλιάδες εργατοώρες διεκπεραιώνοντας τις σχετικές διαδικασίες σε πολεοδομίες, δασαρχεία, επιτροπές Νομαρχιών, αρχαιολογίες, ΡΑΕ, ΔΕΗ, ΔΕΣΜΗΕ, εφορίες, υποθηκοφυλακεία. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρότι υποτίθεται ότι υποστηρίζει την «πράσινη ανάπτυξη», έχει στερήσει από τους επενδυτές και το δικαίωμα να υπαχθούν στον Αναπτυξιακό Νόμο, καθώς τον «πάγωσε» από τα τέλη Ιανουαρίου, ενώ σαν «χαριστική βολή» προχωρά με νέες ρυθμίσεις και σε μείωση της τιμής αγοράς ενέργειας από φωτοβολταϊκά, ώστε καθιστά πλέον για πολλούς ασύμφορη την επένδυση. Πέραν τούτου, οι οικονομοτεχνικές μελέτες που έχουν ήδη κατατεθεί έχουν κριθεί βιώσιμες με βάση την τιμή 0,5 € ανά κιλοβατώρα και όχι με την μειωμένη τιμή που προτίθεται να επιβάλλει η Υπουργός. 

Επιπροσθέτως, τονίζεται ότι ακόμη και σήμερα δεν έχουν δοθεί άδειες παραγωγής και εξαιρέσεις για αιτήσεις που είχαν υποβληθεί στην ΡΑΕ από τον Ιούνιο του 2007 και μετά, οι οποίες είχαν υποβληθεί με το καθεστώς του νόμου 3468/2006 και για τις οποίες ο νόμος 3734/2009 προβλέπει ειδικό χρονοδιάγραμμα αξιολόγησης τους, το οποίο δεν έχει τηρηθεί. Και σήμερα, η υποστηρικτική της «πράσινης ανάπτυξης»  πρωτοβουλία της κυβέρνησης δεν κινείται προς την κατεύθυνση της επίλυσης των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων στις διαδικασίες αξιολόγησης, αλλά αντίθετα προτείνει ρυθμίσεις για τη μείωση των τιμών αγοράς ενέργειας από φωτοβολταϊκά. Δεδομένο είναι ότι εάν ψησιστεί η συγκεκριμένη διάταξη, το αποτέλεσμα θα είναι να δημιουργηθεί ένα μονοπώλιο 4-5 εταιρειών, καθώς οι εγκλωβισμένοι μικροεπενδυτές θα έχουν δύο επιλογές: ή να τις πουλήσουν σε μεγάλες επιχειρήσεις ενέργειας ή να μην τις υλοποιήσουν.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης για την προώθηση της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης» παραμένουν απλώς σε επίπεδο ανακοινώσεων, ενώ στην πραγματικότητα προωθούνται αντίθετες ρυθμίσεις. Ρυθμίσεις που λειτουργούν αποτρεπτικά για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη χώρα μας. Ως εκ τούτου, η «ψευδεπίγραφη» και «επικοινωνιακά χρήσιμη» σοσιαλιστική «πράσινη ανάπτυξη» σε καμία περίπτωση δεν προωθεί την «αειφορία», δηλαδή τη διατηρήσιμη ανάπτυξη που παράγει τους όρους της συνέχισής της και συνδέει το περιβάλλον με την ανταγωνιστικότητα.

Κατόπιν των ανωτέρω

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ Η ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

  1. Τι ακριβώς εννοεί η κυβέρνηση με τον όρο «πράσινη ανάπτυξη»;
  2. Πόσα χρήματα έχει δεσμεύσει η κυβέρνηση για την ουσιαστική προώθηση της «πράσινης ανάπτυξης» και για ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και μέτρα; Ποια είναι τα συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής που έχει λάβει έως σήμερα η κυβέρνηση για την «πράσινη ανάπτυξη»;
  3. Για ποιο λόγο η διαβούλευση του νομοσχεδίου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» διήρκησε μόνο για τέσσερις εργάσιμες ημέρες;
  4. Εντάσσεται στο πλαίσιο προώθησης της «πράσινης ανάπτυξης» η πρωτοβουλία για τη μείωση κατά 20%-30% των τιμών πώλησης της παραγόμενης από φωτοβολταϊκά ηλεκτρικής ενέργειας και η συνεπαγόμενη μείωση του οικονομικού οφέλους των επενδυτών που δραστηριοποιούνται στον τομέα;
  5. Έχει λάβει η κυβέρνηση υπόψη της για την προώθηση των ρυθμίσεων για τις ΑΠΕ τις θέσεις και τα αιτήματα του Πανελλήνιου Συνδέσμου Επενδυτών Φωτοβολταϊκών; Εάν ναι, ποιες συγκεκριμένες θέσεις του Συνδέσμου υιοθέτησε και ποια συγκεκριμένα αιτήματα ικανοποίησε;
  6. Για ποιο λόγο καθυστερούν οι υπογραφές των συμβάσεων αγοροπωλησίας επενδυτών με τη ΔΕΗ, που έχουν συνταχθεί κατά τις ρυθμίσεις του νόμου 3468/2006; Μήπως αποσκοπεί η κυβέρνηση στην υπογραφή των συμβάσεων με χαμηλότερη τιμή πώλησης της παραγόμενης από φωτοβολταϊκά ηλεκτρικής ενέργειας και όχι με αυτήν που προβλέπονταν αρχικά;
  7. Για ποιο λόγο καθυστερούν οι όποιες τροποποιητικές, άνευ ουσίας, εγκρίσεις ζητούνται από τη ΡΑΕ; Μήπως για να μην προλάβουν οι επενδυτές να «κλείσουν» την υψηλότερη τιμή πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος μέχρι τον Αύγουστο του 2010;
  8. Για ποιο λόγο καταργείται η περιβαλλοντική μελέτη από τις εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών πάρκων; Ποια είναι η σκοπιμότητα και ποιες οι πιθανές επιπτώσεις του μέτρου;
  9. Ποιες είναι οι συγκεκριμένες προθέσεις της κυβέρνησης για την άμεση ενεργοποίηση του Αναπτυξιακού Νόμου, καθώς όλοι οι επενδυτές έκαναν τον προγραμματισμό των επενδύσεων τους από το 2006 με το ισχύον καθεστώς του αναπτυξιακού και δεν έχουν υλοποιήσει τις επενδύσεις τους με υπαιτιότητα της κυβέρνησης;

Ερώτηση για την πρόθεση ακύρωσης της απαλλαγής των ελεύθερων επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σε οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων, από την υποχρεωτική τους ένταξη στον ΟΑΕΕ, έναντί του ΟΓΑ

Με βάση τις διατάξεις του Ν. 3050/02, προβλέπεται ότι όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες εδρεύουν σε χωριά με πληθυσμούς μικρότερους  των 2000 κατοίκων, μπορούν να απαλλάσσονται από τις εισφορές του ΟΑΕΕ και να εντάσσονται στον ΟΓΑ.

Σύμφωνα όμως με πρόσφατη απόφαση του ΟΑΕΕ, τίθεται η βάση για ανατροπή αυτού του καθεστώτος και οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα υποχρεούνται από 1/11/2009 σε εισφορές του ΟΑΕΕ. Σημειώνεται δε, ότι η απαλλαγή αυτή κατά κανόνα αφορά. αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην ελληνική περιφέρεια με χαμηλά  εισοδήματα. και ότι οι εισφορές του ΟΑΕΕ είναι υψηλότατες σε σχέση με αυτές του ΟΓΑ.

Διαπιστώνουμε δε ότι υπάρχουν μεγάλες αντιδράσεις από τους ενδιαφερόμενους, ο αριθμός των οποίων εκτιμάται περίπου στους 70.000 εργαζόμενους και οι οποίοι θεωρούν την απόφαση αυτή άδικη και καταχρηστική με δεδομένο ότι τίθεται θέμα επιβίωσης αυτών των επαγγελμάτων στις πληθυσμιακά μειονεκτούσες αυτές περιοχές, μιας και οι τζίροι των αυτοαπασχολούμενων σε αυτές είναι σχετικά χαμηλοί. Με τις παρούσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, η περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση των αυτοαπασχολούμενων διακυβεύει οριστικά την οικονομική τους ύπαρξη. Δημιουργούνται, επίσης, κίνητρα  υπέρ της ανασφάλιστης – «μαύρης» απασχόλησης, που αποτελεί και ένα από τα βασικά ζητήματα που οδηγούν στην εισφοροδιαφυγή.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

  • Αληθεύει ότι, μετά από διαμαρτυρίες προς το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου επανεξετάζει το θέμα προκειμένου να άρει τις αναμενόμενες αρνητικές επιπτώσεις για την περιφερειακή ανάπτυξη και για την κοινωνικά άδικη αναδιανομή εισοδήματος που θα προκληθεί;
  • Αν, όπως αντιλαμβανόμαστε, η κυβέρνηση σχεδιάζει αυτό το μέτρο με αποκλειστικό σκοπό την άντληση νέων πόρων υπέρ του ΟΑΕΕ προκειμένου να καλυφτούν τα ελλείμματα, έχει εκτιμήσει τις κοινωνικές και αναπτυξιακές επιδράσεις που η ρύθμιση αυτή θα έχει στις τοπικές κοινωνίες; Με βάση ποια λογική επιλέγει αυτόν τον τρόπο για είσπραξη νέων εσόδων;
  • Από την πλευρά της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ποιές παρεμβάσεις σχεδιάζονται για την αντιμετώπιση της επείγουσας οικονομικής κατάστασης στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών και ποιά είναι τα προτεινόμενα χρονοδιαγράμματα;
  • Τέλος, εάν η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης έχει αντιληφθεί μεταφορές επαγγελματικής στέγης στους προαναφερόμενους οικισμούς, μπορεί να βάλει ως όρο να είναι οι αντίστοιχοι δικαιούχοι του ν. 3050/02, μόνιμοι κάτοικοι αυτών; Τι σκέπτεται για αυτό ο αρμόδιος Υπουργός;

Ερώτηση για τη Δια Βίου Μάθηση

Η Δια Βίου Μάθηση (Life Long Learning) αποτελεί βασικό συντελεστή, κατά την επιστήμη και την Ευρωπαϊκή Στρατηγική, για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Φορέας υλοποίησης της στρατηγικής του Υπουργείου Παιδείας για τη Δια Βίου Μάθηση αποτελεί η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης (Γ.Γ.Δ.Β.Μ.) και ο Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ο οποίος χειρίζεται το πεδίο της αρχικής κατάρτισης.

Είναι γεγονός, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι κατά την περίοδο 2004-2009 επιτελέστηκε σημαντικότατο έργο στον τομέα της Διά Βίου Μάθησης

Γι αυτό προκάλεσε κατάπληξη αλλά και απορία η αξιολογική κρίση της Υπουργού κ. Διαμαντοπούλου που εξέφρασε στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ, κατά την εκπομπή του δημοσιογράφου Άρη Πορτοσάλτε στις 18/02/2010. Η απορία γίνεται μεγαλύτερη λόγω του ότι η κ. Διαμαντοπούλου είχε διατελέσει κατά το παρελθόν Γενική Γραμματέας της εν λόγω Γραμματείας. 

Συγκεκριμένα:

1. Δήλωσε πως η Διά Βίου μάθηση «λειτουργεί χωρίς να έχει θεσμοθετηθεί»

Η αλήθεια είναι ότι την Περίοδο 2004-2009 το πεδίο της Δια Βίου Μάθησης συστηματοποιήθηκε και με σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων θωρακίστηκε (ν.3699/2008, 3687/2008, 3577/2007, 3614/2007, 3386/2005, 3369/2005, 3263/2004). Με Κοινές Υπουργικές καθώς και με Υπουργικές Αποφάσεις αντιμετωπίσθηκαν ζητήματα όπως πχ η εκπαίδευση και πιστοποίηση των μεταναστών στη γνώση της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού, η εκπαίδευση η πιστοποίηση και η διαχείριση εθνικού μητρώου εκπαιδευτών διά βίου μάθησης κλπ.

2. Δήλωσε επίσης ότι  «Τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Κ.Ε.Ε.) είναι ένας θεσμός της Δια Βίου Μάθησης που είναι τελείως τυχαίος και δεν έχει προγράμματα….»

Η αλήθεια είναι ότι στα 10 Κέντρα Εκπαίδευσης ενηλίκων που λειτουργούσαν υπο μορφήν προγράμματος την περίοδο 2000-2004 κατά την περίοδο 2004-2009 θεσμοθετήθηκαν (ν. 3369/2005) ως δομές παροχής υπηρεσιών Διά Βίου Μάθησηςς και συγκροτήθηκαν 58 Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων σε όλους τους νομούς της χώρας. Βασικός σκοπός της λειτουργίας τους είναι η παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών για την αναβάθμιση γνώσεων και δεξιοτήτων των ενηλίκων πολιτών ή την απόκτηση νέων, στο πλαίσιο της Δια Βίου Μάθησης. Τα προγράμματά διάρκειας μέχρι ενός έτους παρέχονται δωρεάν στους πολίτες σε μία πληθώρα θεματικών ενοτήτων όπως: ελλ. Γλώσσα, ευρωπαϊκές γλώσσες, ιστορία, μαθηματικά και στατιστική, πληροφορική, οικονομία και διοίκηση, δικαιώματα και υποχρεώσεις του πολίτη, τέχνες, προγράμματα για ειδικές πληθυσμιακές ομάδες κλπ. Το σύνολο των εκπαιδευθέντων πολιτών από το 2004 ως τις αρχές του 2009 ανέρχεται σε 260.975 έναντι περίπου 10.000 κατά την προηγούμενη τετραετία (αύξηση περίπου 2.300%). Από το ΕΣΠΑ είχε διασφαλισθεί χρηματοδότηση για την επόμενη τριετία για 340.000 θέσεις εκπαίδευσης.

3. Δήλωσε ότι «οι άνθρωποι που εργάζονται στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων είναι απλήρωτοι εδώ και 2,5 χρόνια»

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε εργαζόμενος στις δομές της Δια Βίου Μάθησης που να μην έχει πληρωθεί ως τις αρχές του 2009. Σε όλο το προηγούμενο διάστημα οι πληρωμές γίνονταν κανονικά με χρήματα που προέρχονταν τόσο από εθνικούς πόρους όσο και από το ΕΠΕΑΕΚ.

Επιπροσθέτως υπογραμμίζουμε ότι κατά την περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή:

Συγκροτήθηκαν και λειτούργησαν 57 Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (έναντι 17 κατά την προηγούμενη τετραετία), 6 εκ των οποίων εντός σωφρονιστικών καταστημάτων. Με τα 70 παραρτήματα που άρχισαν να λειτουργούν από το καλοκαίρι του 1980 καλύπτονταν οι  ανάγκες των πολιτών σε ολόκληρη την επικράτεια. Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας δίνουν την ευκαιρία σε κάθε πολίτη να ολοκληρώσει την 9ατή υποχρεωτική εκπαίδευση. [το πρόγραμμα εκπαίδευσης διαρκεί 2 διδακτικά έτη. Παρέχουν τίτλο ισότιμο του Γυμνασίου]. Το σύνολο των εκπαιδευθέντων πολιτών από το 2004 ως το καλοκαίρι του 2009 ανέρχεται σε 17.310 πολίτες ενώ την περίοδο 2000-2004 ήταν 1.829. Παράλληλα, από το ΕΣΠΑ είχαν διασφαλισθεί για την επόμενη τριετία 29.030 θέσεις εκπαίδευσης.

Συγκροτήθηκε και λειτούργησε Κέντρο Διά Βίου Μάθησης από Απόσταση (ΚΕΔΒΜΑΠ) με [Κεντρική Μονάδα στο Αιγάλεω και 27 Κόμβοι σε όλη την χώρα κυρίως στην παραμεθόριο και τη  νησιωτική]. Το σύνολο των εκπαιδευθέντων πολιτών σε προγράμματα ετήσιας διάρκειας, κατά το πρότυπο του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, από το 2004 ως το 2009 ανέρχεται σε 3.650 ενώ από το ΕΣΠΑ είχαν διασφαλισθεί για την επόμενη τριετία 8.466 θέσεις εκπαίδευσης.

Συγκροτήθηκαν και λειτούργησαν 58 Σχολές Γονέων σε όλους τους νομούς της χώρας. Παρείχαν 10 εκπαιδευτικά προγράμματα σε θεματικές: οικογένεια στη σύγχρονη εποχή, Υγεία και Οικογένεια, Διαφυλικές Σχέσεις, Ανάπτυξη στην Τρίτη ηλικία, Παιδία και Νέες Τεχνολογίες, Οικιακή Οικονομία, συνεργασία εκπαιδευτικών – οικογένειας, ψυχολογική υποστήριξη και αγωγή υγείας ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, Συμβουλευτικές γονέων παιδιών με ειδικές ανάγκες κ.α. Στις δομές των Σχολών Γονέων εκπαιδεύτηκαν, από το 2004 ως το 2009 50.035 πολίτες ενώ την περίοδο 2000-2004 στις 10 υπολειτουργούσες 4.514, πολίτες. Παράλληλα, από το ΕΣΠΑ είχαν διασφαλισθεί για την επόμενη τριετία 29.030 θέσεις εκπαίδευσης.

Σχεδιάσθηκε το 2008 και συγκροτήθηκε το Κέντρο Διά Βίου Μάθησης Εκπαιδευτών Ενηλίκων.  [Κεντρική Μονάδα και 27 Περιφερειακές Μονάδες]. Εκπαιδεύτηκαν 2.236 εκπαιδευτές ενηλίκων ενώ από το ΕΣΠΑ είχαν διασφαλισθεί για την πρώτη τριετία 64.139 θέσεις εκπαίδευσης.

Επιπλέον, σε τομείς αιχμής στους οποίους η ελληνική κοινωνία παρουσιάζει υστερήσεις και προβλήματα, σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν μία σειρά από αυτόνομα εκπαιδευτικά προγράμματα όπως το πρόγραμμα «ΗΡΩΝ-εκπαίδευση ενηλίκων στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων στις νέες τεχνολογίες»,  το πρόγραμμα «Εκπαίδευση Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, Ιστορία και Πολιτισμό», το πρόγραμμα «ΗΣΙΟΔΟΣ-Εκπαίδευση Αγροτών για την ανάληψη δράσεων στο δευτερογενή και τριτογενή τομέα της οικονομίας» στα οποία εκπαιδεύτηκαν πάνω από 140.000 πολίτες την περίοδο 2004-2009 ενώ παράλληλα είχε εξασφαλισθεί η συνέχειά τους από πόρους του ΕΣΠΑ.

Ταυτόχρονα έμφαση δόθηκε στη διαμόρφωση κτιριακών υποδομών σύγχρονα εξοπλισμένων σε όλη την επικράτεια με σεβασμό σε κάθε ευρώ των Ελλήνων και των άλλων Ευρωπαίων πολιτών. Συγκεκριμένα δημιουργήθηκαν 56 κτιριακές υποδομές συνολικού εμβαδού 27.378 τ.μ, συνολικού προϋπολογισμού 20.496.379 ευρώ έναντι τριών την προηγούμενη τετραετία (για τις οποίες είχαν δαπανηθεί 745.000 ευρώ για μελέτες και επιβλέψεις ενώ για τις 56 δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ).

Κριτήριο του σημαντικού έργου είναι ότι περίπου 1.000.000 πολίτες άντλησαν υπηρεσίες δια βίου μάθησης σε διαρκώς βελτιούμενη ποιότητα (είχε σχεδιασθεί και τεθεί σε εφαρμογή σύστημα διασφάλισης ποιότητας) από το ΥΠΕΠΘ την περίοδο 2004-2009.

Είναι ως εκ τούτων απορίας άξιον γιατί η κ. Υπουργός επιχειρεί να απαξιώσει το έργο και υποτιμά τον κόπο τόσο των στελεχών σχεδιασμού και διοίκησης, των χιλιάδων επιστημόνων-εκπαιδευτών  αλλά και των εκατοντάδων χιλιάδων εκπαιδευθέντων αντί να προσανατολισθεί στη συμπλήρωση του συστήματος και στην αξιοποίηση της μεγάλης εμπειρίας που για πρώτη φορά αποκτήθηκε στη χώρα μας.

Σε συνέχεια των ανωτέρω

Ε Ρ Ω Τ Α Τ Α Ι

η κ. Υπουργός 

1)      Ποιος είναι ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης για το θεσμό;

2)      Θα μπει στον πειρασμό να καταργήσει τις υφιστάμενες δομές;

3)      Πότε προβλέπεται να καταβληθούν οι οφειλόμενοι μισθοί των εργαζομένων;

4)      Προτίθεται η ηγεσία του Υπουργείου να ανανεώσει τις συμβάσεις των εργαζομένων των δομών της δια βίου εκπαίδευσης ή θα τους οδηγήσει στην ανεργία, όπως έπραξε η Κυβέρνηση με άλλες ομάδες εργαζομένων ή εκπαιδευομένων (πχ. STAGE κλπ.)

5)      Ποιο έργο, ποσοτικό και ποιοτικό, παρήχθη από την κυβέρνηση τους τελευταίους πέντε μήνες;

Αναφορά για την ένταξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO

Με την παρούσα αναφορά σας μεταφέρω αίτημα του Δήμου Γοργοποτάμου του Νομού Φθιώτιδας, αναφορικά με την ένταξη της ομώνυμης ιστορικής γέφυρας στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Η ιστορία της γέφυρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Εθνική Αντίσταση και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της γερμανικής κατοχής. Η ανατίναξή της στις 25 Νοεμβρίου 1942 αποτέλεσε κορυφαία αντιστασιακή πράξη και βαρύτατο πλήγμα για τον Άξονα, καθώς διέκοψε τον ανεφοδιασμό των Γερμανών της Βόρειας Αφρικής επί 6 εβδομάδες και υπήρξε καθοριστική για την πορεία των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων, καταξίωσε τον ένοπλο αγώνα στη συνείδηση των συμμάχων και προκάλεσε το θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης. Στις μέρες μας, η γέφυρα του Γοργοποτάμου αποτελεί φωτεινό σύμβολο για έναν ειρηνικό κόσμο, και λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ πολιτισμών. Η προστασία της επομένως, έχει δεσπόζουσα σημασία για την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Παράλληλα, αποτελεί αναμφισβήτητα μνημείο «ιδιάζουσας παγκόσμιας αξίας» και πληροί δύο από τα δέκα πολιτιστικά κριτήρια ένταξης της UNESCO. Αποτελεί σημαντικό παράδειγμα τύπου κτιρίου, αρχιτεκτονικού ή τεχνολογικού συνόλου ή τοπίου που απεικονίζει σημαντική ή σημαντικές φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας (κριτήριο IV) και συνδέεται άμεσα ή διακριτά με γεγονότα ή ζώσες παραδόσεις, με ιδέες, με καλλιτεχνικά ή λογοτεχνικά έργα εξέχουσας παγκόσμιας σημασίας (κριτήριο VI).

Για τους παραπάνω λόγους, ο Δήμος Γοργοποτάμου επιθυμεί την παροχή ενημέρωσης για τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν για την υποβολή της σχετικής αίτησης και για το περιεχόμενο του φακέλου που θα προσκομισθεί για την υποστήριξη της υποψηφιότητας, ώστε να ενταχθεί η γέφυρα του Γοργοποτάμου στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Παρακαλώ όπως με ενημερώσετε για την πρόοδο υλοποίησης του ζητήματος.

Ερώτηση για την καταβολή αποζημιώσεων στους ιδιοκτήτες απαλλοτριωθέντων κτημάτων του Δ. Δ. Αυλακίου του Δήμου Στυλίδας

Σύμφωνα με το από 22.02.2010 ψήφισμα της Συντονιστικής Επιτροπής του Δημοτικού Διαμερίσματος Αυλακίου του Δήμου Στυλίδας, που αποτελείται από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Αυλακίου και το Τοπικό Συμβούλιο του Δημοτικού Διαμερίσματος, κοινοποιείται η έντονη διαμαρτυρία των αγροτών και των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής για τα προβλήματα που εδώ και καιρό απασχολούν τους ιδιοκτήτες γης στους οποίους έγινε απαλλοτρίωση των κτημάτων λόγω της κατασκευής του νέου αυτοκινητοδρόμου  Αθηνών- Θεσσαλονίκης.

Συγκεκριμένα, κάτοικοι και τοπικοί φορείς διαμαρτύρονται για τη μη καταβολή των αποζημιώσεων των κτημάτων λόγω της απαλλοτρίωσης, αν και στους περισσότερους αγρότες – ιδιοκτήτες γης έχουν τελειώσει οι αναγνωρίσεις γης μέσω των δικαστηρίων. Παράλληλα, με το ψήφισμα τονίζουν ότι εδώ και τρία χρόνια από την έναρξη κατασκευής του νέου αυτοκινητόδρομου δεν έχουν γίνει τα απαραίτητα τεχνικά έργα με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η πρόσβαση των αγροτών στα εναπομείναντα κτήματά τους, και να μη μπορούν να τα καλλιεργήσουν, ενώ όσοι προσπάθησαν, υπέστησαν οι ίδιοι ζημιές στα μεταφορικά μέσα ή προκάλεσαν ζημιές σε ξένες ιδιοκτησίες. Επιπλέον, πρέπει να επισημανθεί ότι τα έργα στο συγκεκριμένο πρώτο τμήμα της παράκαμψης του Δήμου Στυλίδας έχουν σταματήσει από τον Δεκέμβριο 2009 χωρίς καμία ενημέρωση προς την τοπική κοινωνία.

Κατόπιν τούτων,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ

Ο κ. Υπουργός: 

  1. Τι προβλέπεται από το Υπουργείο για την καταβολή των αποζημιώσεων; Υπάρχει  χρονοδιάγραμμα για το πότε θα καταβληθούν στους δικαιούχους;
  2. Τι προτίθεται να κάνει το Υπουργείο για την συνέχιση των έργων στο συγκεκριμένο πρώτο τμήμα της παράκαμψης του Δήμου Στυλίδας, τα οποία έχουν σταματήσει από τον Δεκέμβριο του 2009;

Δελτίο Τύπου για Αναφορές προς τα αρμόδια Υπουργεία σχετικά με βασικά προβλήματα του Δήμου Αταλάντης

Ο Βουλευτής Φθιώτιδας της Ν.Δ. και Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης της Οικονομίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε Αναφορές προς τα αρμόδια Υπουργεία για τα κύρια προβλήματα που απασχολούν τους κατοίκους του Δήμου Αταλάντης και που αφορούν τόσο την κατάργηση της στάσης του ΚΤΕΛ στον κόμβο Αταλάντης όσο και τις λανθασμένες καταχωρήσεις κατά τη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου.

Συγκεκριμένα, στην Αναφορά που κατέθεσε προς το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για το θέμα του κόμβου Αταλάντης, ο κ. Σταϊκούρας, ανέφερε τα εξής: «Το κυριότερο θέμα που εδώ και αρκετούς μήνες απασχολεί τους κατοίκους της Αταλάντης αλλά και των γύρω Δημοτικών Διαμερισμάτων είναι οι εργασίες αναμόρφωσης του ανισόπεδου κόμβου στη Σκάλα Αταλάντης. Οι εργασίες που γίνονται στον κόμβο οδήγησαν στην κατάργηση της στάσης των υπεραστικών λεωφορείων που υπήρχε για να εξυπηρετεί το κοινό που ήθελε να μετακινηθεί κυρίως προς Αθήνα και Λαμία αλλά και προς την υπόλοιπη Ελλάδα. Το κλείσιμο των στάσεων των ΚΤΕΛ μεγάλωσε την ταλαιπωρία εκατοντάδων διακινούμενων κατοίκων του Δήμου Αταλάντης και όλης σχεδόν της Λοκρίδας που αναγκάζονται να μετακινούνται κυρίως με δικά τους οχήματα προς την πλησιέστερη στάση στις Λιβανάτες. Το γεγονός αυτό, εκτός από την ταλαιπωρία που προκαλεί στους επιβάτες έχει οδηγήσει και σε απόγνωση και αγανάκτηση τους πολίτες καθώς βλέπουν το Δήμο Αταλάντης να υποβαθμίζεται και να παραμένει χωρίς σύγχρονο κόμβο, παρόλο που είναι βασικός Δήμος του Νομού, πρωτεύουσα της Λοκρίδας, κομβικό σημείο προς τον Παρνασσό και τους Δελφούς, με επίνειο και παλαιό εμπορικό λιμάνι και αναπτυσσόμενο παραλιακό οικισμό τη Σκάλα Αταλάντης.»

Συνάμα, ο κ. Σταϊκούρας έθιξε ακόμα ένα μεγάλο θέμα που απασχολεί τους δημότες, της περιοχής και αφορά τα σφάλματα που έχουν προκύψει στο Δήμο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Λοκρίδας κατά τη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου, σημειώνοντας στην Αναφορά του προς τα Υπουργεία Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής πως: «Κατά τη σύνταξη του Κτηματολογίου στο Δήμο Αταλάντης, σημειώθηκαν πολλές ασάφειες και λανθασμένες καταχωρήσεις στο Κτηματολογικό Βιβλίο, που έχουν δημιουργήσει προβλήματα προσδιορισμού και αναγνώρισης των κτημάτων με εγγραφές σε διαφορετική θέση από την πραγματική, με εμφάνιση άλλων συνοριτών και γενικότερα με διαφορετική έκταση των κτημάτων. Το πρόβλημα καθίσταται ακόμη δυσχερέστερο όταν πρόκειται να δηλωθούν τα κτήματα στον ΟΣΔΕ, και όταν οι κάτοχοί τους επιθυμούν να προβούν σε μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων καθώς ο Κωδικός Αριθμός Εθνικού Κτηματολογίου δε συμπίπτει με την πραγματική θέση του κτήματος. Οι ασαφείς και λανθασμένες καταχωρήσεις οφείλονται κυρίως στο γεγονός ότι το τοπικό γραφείο κτηματογράφησης λειτούργησε, παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες των πολιτών, χωρίς τοπογράφο μηχανικό για τη διευκρίνιση στους χάρτες των τοποθεσιών, αλλά και στο ότι τα κτηματολογικά γραφεία που επικύρωσαν οριστικά τα βιβλία κτηματογράφησης δεν ήλεγξαν τις υποβληθείσες ενστάσεις τουλάχιστον κατά την τρίτη φάση. Η δικαστική οδός που προβλέπεται από το νόμο, καλύπτει μεμονωμένες περιπτώσεις ιδιοκτησιών και όχι το σύνολο τους, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση, που καλείται ο πληθυσμός της περιοχής να προσφύγει στα δικαστήρια, το οποίο είναι κοστοβόρο, χρονοβόρο και εν τέλει ανέφικτο. Όπως γίνεται φανερό από τα ανωτέρω παρά την πρόθυμη συνδρομή των πολιτών, να συνταχθεί το Εθνικό Κτηματολόγιο τούτο κατέστη τελικά πολύπλοκο. Η κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή δημιουργεί την επιθυμία επανάληψης των δηλώσεων με πρόσφορο μάλιστα χρόνο το χρόνο σύνταξης κτηματολογίου στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μεγαπλατάνου του Δήμου Αταλάντης.»

Συνεπώς, ο κ. Σταϊκούρας επιθυμεί να ενημερωθεί από τα αρμόδια Υπουργεία για τις λύσεις που προτίθενται να δώσουν στα παραπάνω προβλήματα του Δήμου Αταλάντης καθώς και για το χρονικό ορίζοντα των παραπάνω ενεργειών τους.

Εισήγηση για τη «Σύσταση Ελληνικής Στατιστικής Αρχής»

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε τη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για τη θωράκιση της ανεξαρτησίας του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος.

Πρωτοβουλία που εκτιμάται ότι θα συμβάλλει στην αναβάθμιση του τρόπου συλλογής, καταγραφής, επεξεργασίας και αποτύπωσης των στατιστικών στοιχείων.

Πρωτοβουλία ορθή, που έρχεται ως απόρροια σχετικών, πρόσφατων, διαπιστώσεων και συστάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων δημοσιονομικών στοιχείων.

Αυτή όμως η διαπίστωση απέχει από τη διατύπωση της Αιτιολογικής Έκθεσης του Σχεδίου Νόμου ότι «η εγκυρότητα των ελληνικών στατιστικών στοιχείων έχει αμφισβητηθεί έντονα και οφείλεται κατά ένα μέρος στην επιλογή της «δημοσιονομικής απογραφής» η οποία διενεργήθηκε από την προηγούμενη Κυβέρνηση».

Και αυτό διότι, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε εκδηλώσει τις επιφυλάξεις της όσον αφορά την ποιότητα των στατιστικών δεδομένων, πολλές φορές, και πριν από το 2004, από το 2002.

Από το 2002 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφραζε αμφιβολίες για την ποιότητα των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας μας (Δελτία Τύπου Νο. 35/Μάρτιος 2002 και Νο. 116/Σεπτέμβριος 2002).

Το 2004 επανέλαβε τις επιφυλάξεις της (Δελτίο Τύπου Νο. 38/ Μάρτιος 2004) και προχώρησε σε εκτεταμένες αναταξινομήσεις και αναθεωρήσεις των δημοσιονομικών στοιχείων, καθώς οι προηγούμενες Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε 11 περιπτώσεις, έδιναν παραπλανητικές αναφορές στη Eurostat κατά την περίοδο 1997-2003 (22 Νοέμβριος 2004).

[Βλέπετε Συνημμένα 1 και 2]

Οι Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Ιανουάριος 2010] (σελ. 6, 12 και 13) και της Επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών [Ιανουάριος 2010] (σελ. 26) επιβεβαιώνουν αυτή τη διαπίστωση. 

Παραπλανητικές αναφορές σχετικά με:

  • την υπερεκτίμηση του πλεονάσματος των ασφαλιστικών οργανισμών,
  • την υπερεκτίμηση των φορολογικών εσόδων,
  • την ελλιπή καταγραφή των αμυντικών δαπανών,
  • τη μη ακριβή καταχώρηση της ανάληψης χρεών,
  • τη μη ακριβή καταγραφή της κεφαλαιοποίησης των τόκων,
  • τη μη ορθή ταξινόμηση των κεφαλαιακών μεταβιβάσεων.

Σε αυτές θα πρέπει να προσθέσει κανείς και τις εκτεταμένες και συστηματικές πρακτικές που ακολουθήθηκαν την περίοδο 2000-2001 για τη διαχείριση και απόκρυψη δημοσίου χρέους και τη μείωση δημοσιονομικού ελλείμματος.

 «Δημιουργική λογιστική» άγνωστη ή γνωστή, αλλά νόμιμη, ηθική και ασήμαντη για τα μέλη την Επιτροπής που συνέστησε το Υπουργείο Οικονομικών για την αξιολόγηση της ποιότητας των στοιχείων, αφού απουσιάζει από την Έκθεσή της η αναφορά σε αυτή.

Πρακτικές όπως:

1ον. Συναλλαγές, κατά τις οποίες η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2001, μέσω πράξεων μετατροπής συναλλαγματικού χρέους από ξένα νομίσματα σε ευρώ καρπώθηκε το συναλλαγματικό όφελος όπου αυτό ήταν θετικό ενώ για το χρέος όπου υπήρχε συναλλαγματική ζημία την απέκρυψε μέσω κρυφού δανεισμού με μυστικές πράξεις ανταλλαγής επιτοκίων τις οποίες συμφώνησε με την Goldman Sachs με επαχθείς όρους (πήρε συνεπώς τα κέρδη και έκρυψε τις ζημιές).

Απ’ αυτή την συναλλαγή η κερδοφορία της Goldman Sachs ανήλθε σε $300 εκατ. και το στέλεχός της που την «έκλεισε» προήχθη σε Partner της Εταιρείας.

Η Έκθεση, στη Σελ. 24, αναφέρει ότι αυτά τα χρηματοοικονομικά εργαλεία βοηθούν στη διαχείριση των τρεχουσών ελλειμμάτων, αλλά επηρεάζουν τις δανειακές ανάγκες και επομένως και το ύψος του μελλοντικού χρέους.

[Βλέπετε Συνημμένο 3]

2ον. Οι τιτλοποιήσεις απαιτήσεων το 2000 και 2001 μέσω της προεξόφλησης μελλοντικών ταμειακών εσόδων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τα Κρατικά Λαχεία, το Γ’ ΚΠΣ και τα τέλη αεροδρομίων.

Τιτλοποιήσεις που δεσμεύουν μελλοντικά έσοδα για την εκπλήρωση άμεσων οικονομικών αναγκών και σχετίζονται με ανεύθυνη οικονομική πολιτική και εγείρουν θέματα διαφάνειας.

[Βλέπετε Συνημμένο 4]

Αυτή η εικόνα της χώρας, συνεπώς, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, αποτέλεσε το εφαλτήριο ώστε η Eurostat, μέσα από συνεχείς μεθοδολογικές επισκέψεις, γραπτά υπομνήματα και εκτενή «σχέδια δράσης», να εκφράσει, αρκετές φορές, αμφιβολίες και ενστάσεις για την ποιότητα των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων.

Αποτέλεσμα της συνεργασίας ελληνικών και κοινοτικών αρχών ήταν η βελτίωση σε αρκετούς τομείς και η πρόοδος σε πολλά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών, αφού αρκετές από τις προτεινόμενες δράσεις έχουν ήδη αναληφθεί και οι δυσκολίες, σε κάποιο βαθμό, έχουν αμβλυνθεί [Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ιανουάριος 2010, σελ. 15 και 16].

Η ποιότητα των στοιχείων, όμως, συνέχισε να υστερεί καθώς αρκετά μεθοδολογικά προβλήματα, τα οποία και καταγράφει η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρέμειναν.

Είναι χαρακτηριστική η σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προς τη χώρα μας τον Απρίλιο του 2009 [27.04.2009]: «Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να συνεχίσουν τις προσπάθειες για τη βελτίωση της συλλογής και της επεξεργασίας των στατιστικών δεδομένων και γενικότερα των κυβερνητικών στοιχείων, ενισχύοντας τους μηχανισμούς που διασφαλίζουν τη χρονική αμεσότητα και διορθώνουν την παροχή δεδομένων της Γενικής Κυβέρνησης που απαιτούνται από το υπάρχον νομικό πλαίσιο.»

Θεωρώ συνεπώς ότι οι ρυθμίσεις του υπό συζήτηση Σχεδίου Νόμου μπορούν να συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Όμως, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, η Αιτιολογική Έκθεση αναφέρεται και σε «αναντιστοιχία των στοιχείων που υποβλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με τα πραγματικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας».

Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναθεώρησε το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 εξαιτίας, όπως υπογραμμίζει η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης, των δημοσιονομικών διολισθήσεων σε χρονιά εκλογών και των λογιστικών αποφάσεων της Κυβέρνησης (Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σελ. 3).

Αποφάσεων που ελήφθησαν εν αγνοία της Ε.Σ.Υ.Ε. αφού η αναθεώρηση του ελλείμματος αποφασίστηκε μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και της Διεύθυνσης Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου (Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σελ. 18).

Αποφάσεων που περικλείουν και τις λογιστικές ακροβασίες στις οποίες προέβη η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2009.

Λογιστικές πρακτικές που πρόσφατα αναγνώρισε και ο Επίτροπος κ. Αλμούνια, ο οποίος σε Ερώτηση του Ευρωβουλευτή κ. Χουντή, υπογράμμισε πως «η Κυβέρνηση αποφάσισε να αυξήσει το έλλειμμα με ορισμένες μη επαναλαμβανόμενες δαπάνες που αντιστοιχούν σε 1,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.» (26.01.2009)

[Βλέπετε Συνημμένο 5]

Πρακτικές που καυτηρίασε και ο κ. Παπαντωνίου, πρώην Υπουργός Οικονομικών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε άρθρο του στην Εφημερίδα «Τα Νέα» (9.1.2010), και ο οποίος αναφέρει ότι «το έλλειμμα διευρύνθηκε στο μέτρο που η Κυβέρνηση επέμεινε να υλοποιήσει ανέφικτες προεκλογικές υποσχέσεις. Αν μετέθετε χρονικά την υλοποίησή τους θα εξοικονομούσε πόρους ισοδύναμους προς 1,5% του ΑΕΠ.»

Και συνεχίζει: «Επιπλέον, αν κάλυπτε αμέσως τις θέσεις των πολιτικών και υπηρεσιακών προϊσταμένων του Υπουργείου Οικονομικών θα ήταν σε θέση να βελτιώσει σημαντικά την είσπραξη των φόρων. Αποτέλεσμα αυτών των πρωτοβουλιών θα ήταν να περιοριστεί η αναγκαία συνολική μείωση του ελλείμματος στη διάρκεια της επόμενης τριετίας από 10 σε περίπου 7,5 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.»

[Βλέπετε Συνημμένο 6]

Πρέπει μάλιστα να αξιολογηθούν τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το τελευταίο τρίμηνο του 2009, αφού, ενδεικτικά, σε αυτό η υστέρηση των εσόδων (13,3%) ήταν υπερτετραπλάσια αυτής του πρώτου εννεαμήνου του 2009 (3,2%).

[Βλέπετε Συνημμένο 7]

 

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Η αποτύπωση των παραπάνω παρατηρήσεων δεν υποδηλώνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα στη συλλογή, καταγραφή και παρουσίαση των στατιστικών στοιχείων.

Προβλήματα κυρίως συστημικά, τα οποία δεν θα επιλυθούν όμως μόνο μέσα από την ανεξαρτητοποίηση της Στατιστικής Υπηρεσίας.

Γιατί, όπως ανέφερε και ο Συνάδελφος κ. Αλευράς στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, «θα έχουμε ένα σύστημα ανεξάρτητο ως προς την καταγραφή και τη συλλογή των στατιστικών στοιχείων, αδύναμο, όμως, στην πρωτογενή παραγωγή των στατιστικών στοιχείων και αυτό θα πρέπει να το προσέξει η Κυβέρνηση συνολικά.»

Η αξιοπιστία όμως της χώρας χτίζεται με μέτρα, πρωτοβουλίες και δομικές, συστημικές, αλλαγές.

Δεν χτίζεται σε σκηνικού πόλωσης και όξυνσης.

Με «κατασκευή ενόχων», εντός και εκτός χώρας.

Η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης των «τροποποιημένων» δημοσιονομικών στοιχείων προδίδει κομματική σκοπιμότητα.

Αποτελεί απόπειρα απόδρασης από την σκληρή πραγματικότητα, για την οποία μερίδιο ευθύνης φέρει και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την ολιγωρία και την ανεπάρκειά της.

Έχει σκοπό να κρύψει και όχι να αποκαλύψει την αλήθεια.

Αναφέρεται στο «μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος» και στην «αναξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων» για την περίοδο 2004-2009 λησμονώντας τα αυταπόδεικτα, διαγράφοντας το παρελθόν.

Οι ευθύνες όμως δεν επιμερίζονται και δεν συμψηφίζονται.

Διότι, το 1981 η Ελλάδα ήταν η λιγότερο χρεωμένη χώρα της σημερινής ευρωζώνης. Οκτώ χρόνια αργότερα, βρέθηκε με υπερδιπλάσιο χρέος.

Μετά το 1990, επί Ν.Δ., κατέπεσαν, από αδυναμία εξυπηρέτησής τους, οι εγγυήσεις του Δημοσίου σε δάνεια των ΔΕΚΟ και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είχαν συναφθεί πριν το 1989, επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκτοξεύοντας το χρέος στο 110% του Α.Ε.Π.

Η επόμενη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατάφερε να μειώσει το χρέος, με αποτέλεσμα αυτό να σταθεροποιηθεί πάνω από το 100% του Α.Ε.Π.

Στη συνέχεια, οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. κατάφεραν να μειώσουν το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, μέχρι το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης.

Σήμερα, και εν μέσω της σφοδρότερης οικονομικής κρίσης, το χρέος είναι στα επίπεδα του 2000.

Σε ότι αφορά την περίδο 2004-2008, το 87% των 80 δισ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν 70 δισ. ευρώ, της αύξησης του χρέους αξιοποιήθηκαν για να αποπληρώσουν υποχρεώσεις των προηγούμενων Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (πληρωμές για τόκους χρέους, πληρωμές για εξοπλιστικές δαπάνες, χρέη νοσοκομείων και υποχρεώσεις στην κοινωνική ασφάλιση). 

Από τα παραπάνω, καθίσταται σαφές, ότι η παρούσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι υπόθεση των τελευταίων ετών, ούτε η «δημιουργική λογιστική» είναι υπόθεση της τελευταίας διακυβέρνησης.

Συνεπώς τοποθετούμαστε θετικά στη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής όχι μόνο από το 2004, αλλά από το 1981.

Δήλωση όσον αφορά την Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, αναλύοντας τη θέση της Ν.Δ. σε ό,τι αφορά την Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης των “τροποποιημένων” δημοσιονομικών στοιχείων προδίδει κομματική σκοπιμότητα.

Αποτελεί απόπειρα απόδρασης από την σκληρή πραγματικότητα, για την οποία μερίδιο ευθύνης φέρει και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους τελευταίους μήνες,  με την ολιγωρία και την ανεπάρκειά της.

Έχει σκοπό να κρύψει και όχι να αποκαλύψει την αλήθεια.

Αναφέρεται στο “μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος” και στην “αναξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων” για την περίοδο 2004-2009, λησμονώντας τα αυταπόδεικτα, διαγράφοντας το παρελθόν.

Οι ευθύνες, όμως, δεν επιμερίζονται και δεν συμψηφίζονται.

Ενδεικτικά:

Ως προς το μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος

  • Το 1981, η Ελλάδα ήταν η λιγότερο χρεωμένη χώρα της σημερινής Ευρωζώνης. Οκτώ χρόνια αργότερα, βρέθηκε με υπερδιπλάσιο χρέος.
  • Μετά το 1990, επί Ν.Δ., κατέπεσαν, από αδυναμία εξυπηρέτησής τους, οι εγγυήσεις του Δημοσίου σε δάνεια των ΔΕΚΟ και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είχαν συναφθεί πριν το 1989, επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκτοξεύοντας το χρέος στο 110% του Α.Ε.Π.
  • Η επόμενη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατάφερε να μειώσει το χρέος, με αποτέλεσμα αυτό να σταθεροποιηθεί πάνω από το 100% του Α.Ε.Π.
  • Στη συνέχεια, οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. κατάφεραν να μειώσουν το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, μέχρι το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης. Σήμερα, και εν μέσω της σφοδρότερης οικονομικής κρίσης, το χρέος είναι στα επίπεδα του 2000.
  • Σε ό,τι αφορά την περίοδο 2004-2008, το 87% των 80 δισ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν 70 δισ. ευρώ, της αύξησης του χρέους αξιοποιήθηκαν για να αποπληρωθούν υποχρεώσεις των προηγούμενων Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (πληρωμές για τόκους χρέους, εξοπλιστικές δαπάνες, χρέη νοσοκομείων και υποχρεώσεις στην κοινωνική ασφάλιση). 

Ως προς την αναξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων  

 

  • Από το 2002, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφραζε αμφιβολίες για την ποιότητα των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας μας (Δελτία Τύπου Νο. 35/Μάρτιος 2002 και Νο. 116/Σεπτέμβριος 2002).
  • Το 2004, επανέλαβε τις επιφυλάξεις της (Δελτίο Τύπου Νο. 38/ Μάρτιος 2004) και προχώρησε σε εκτεταμένες αναταξινομήσεις και αναθεωρήσεις των δημοσιονομικών στοιχείων, καθώς οι προηγούμενες Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε 11 περιπτώσεις, έδιναν παραπλανητικές αναφορές στη Eurostat, κατά την περίοδο 1997-2003 (22 Νοέμβριος 2004). Οι Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Ιανουάριος 2010] (σελ. 6, 12 και 13) και της Επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών [Ιανουάριος 2010] (σελ. 26) επιβεβαιώνουν αυτή τη διαπίστωση. 
  • Σε αυτές τις επιφυλάξεις, θα πρέπει να προσθέσει κανείς και τις εκτεταμένες πρακτικές που ακολουθήθηκαν την περίοδο 2000-2001 από τις τότε Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την απόκρυψη δημοσίου χρέους και τη μείωση δημοσιονομικού ελλείμματος. “Δημιουργική λογιστική” άγνωστη ή γνωστή, αλλά νόμιμη, ηθική και ασήμαντη για τα μέλη την Επιτροπής που συνέστησε το Υπουργείο Οικονομικών για την αξιολόγηση της ποιότητας των στοιχείων, αφού απουσιάζει από την Έκθεσή της η αναφορά σε αυτή. Πρακτικές όπως:

1ον. Συναλλαγές, κατά τις οποίες η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το 2001, μέσω πράξεων μετατροπής συναλλαγματικού χρέους από ξένα νομίσματα σε ευρώ καρπώθηκε το συναλλαγματικό όφελος, όπου αυτό ήταν θετικό, ενώ για το χρέος όπου υπήρχε συναλλαγματική ζημία την απέκρυπτε, μέσω κρυφού δανεισμού, με μυστικές πράξεις ανταλλαγής επιτοκίων, τις οποίες συμφώνησε με την Goldman Sachs με επαχθείς όρους (πήρε συνεπώς τα κέρδη και έκρυψε τις ζημιές).

2ον. Οι τιτλοποιήσεις απαιτήσεων το 2000 και 2001, μέσω της προεξόφλησης μελλοντικών ταμειακών εσόδων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τα Κρατικά Λαχεία, το Γ’ ΚΠΣ και τα τέλη αεροδρομίων. Τιτλοποιήσεις που δεσμεύουν μελλοντικά έσοδα για την εκπλήρωση άμεσων οικονομικών αναγκών και σχετίζονται με ανεύθυνη οικονομική πολιτική.

  • Αυτή η εικόνα της χώρας αποτέλεσε το εφαλτήριο ώστε η Eurostat, μέσα από μεθοδολογικές επισκέψεις και “σχέδια δράσης”, να εκφράσει, αρκετές φορές, αμφιβολίες και ενστάσεις για την ποιότητα των Ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Αποτέλεσμα της συνεργασίας Ελληνικών και Κοινοτικών Αρχών ήταν η βελτίωση σε αρκετούς τομείς και η πρόοδος σε πολλά ζητήματα. Οι Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Ιανουάριος 2010] (σελ. 15 και 16) και της Επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών [Ιανουάριος 2010] (σελ. 27) επιβεβαιώνουν αυτή τη διαπίστωση. Αυτό βέβαια δεν υποδηλώνει ότι δεν υπάρχουν συστημικά προβλήματα στη συλλογή, καταγραφή και παρουσίαση των στατιστικών στοιχείων, μεθοδολογικές αδυναμίες και αναποτελεσματικές τεχνικές διαδικασίες.
  • Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην τελευταία της Έκθεση, εκφράζει τις αμφιβολίες της για μια σειρά από στοιχεία που οδήγησαν την Κυβέρνηση να αναθεωρήσει, προς τα πάνω, το έλλειμμα του 2008 (καταγραφή του λειτουργικού πλεονάσματος ή των δανειακών αναγκών διαφόρων φορέων, αναθεωρήσεις της αξίας περιουσιακών στοιχείων, ταξινόμηση των κεφαλαιακών μεταβιβάσεων, καταγραφή των παλαιών οφειλών των νοσοκομείων) (Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ιανουάριος 2010, σελ. 17-27).
  • Σύμφωνα πάλι με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε ό,τι αφορά το 2009, η γνωστοποίηση από τη νέα Κυβέρνηση της αναθεώρησης του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 οφείλεται στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, στις δημοσιονομικές διολισθήσεις σε χρονιά εκλογών και σε λογιστικές αποφάσεις της παρούσας Κυβέρνησης (Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ιανουάριος 2010, σελ. 3). Αποφάσεις της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που επιβάρυναν το έλλειμμα του 2009 (Απάντηση κ. Αλμούνια σε ερώτηση κ. Χουντή, 26.01.2010). Πρέπει, μάλιστα, να αξιολογηθούν τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αφού, ενδεικτικά, σε αυτό το τρίμηνο, η υστέρηση των εσόδων (13,3%) ήταν υπερτετραπλάσια αυτής του πρώτου εννεαμήνου του 2009 (3,2%).

Από τα παραπάνω, που παρουσιάστηκαν ενδεικτικά, καθίσταται σαφές πως, ούτε η παρούσα κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας είναι υπόθεση των τελευταίων ετών, ούτε η “δημιουργική λογιστική” είναι υπόθεση της τελευταίας διακυβέρνησης».

TwitterInstagramYoutube