1. Την περασμένη Τετάρτη, ο πρόεδρος του κόμματός σας, ο κ. Σαμαράς, παρουσίασε την πρόταση της ΝΔ για την έξοδο από την κρίση. Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της πρότασης αυτής, κ. Σταϊκούρα;

Πράγματι, η ΝΔ παρουσίασε το δικό της σχέδιο για την έξοδο από την κρίση.

Στόχος του σχεδίου είναι, με την ταυτόχρονη αντιμετώπιση ελλείμματος και χρέους, η επανεξέταση των όρων του Μνημονίου και η πιθανή αποδέσμευση απ’ αυτό μετά από 2 χρόνια.

Πυρήνας αυτής της πρότασης οικονομικής πολιτικής είναι η διάκριση του ελλείμματος σε διαρθρωτικό (το οποίο σχετίζεται με τις διαρθρωτικές μεταβολές της Οικονομίας) και σε κυκλικό (το οποίο οφείλεται στον οικονομικό κύκλο).

Και αυτό γιατί το διαρθρωτικό έλλειμμα αντιμετωπίζεται με τα παραδοσικά μέτρα περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, όχι βέβαια της έντασης που εφαρμόζονται στην Ελλάδα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ενώ το κυκλικό με μέτρα τόνωσης της αγοράς.

Για να μειωθεί συνεπώς το συνολικό έλλειμμα, απαιτούνται μέτρα:

• Αντισταθμιστικά, για να καταπολεμηθεί η ύφεση (όπως τα 23 μέτρα που, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχουμε εγκαίρως καταθέσει).
• Πρόσθετα αντισταθμιστικά (όπως είναι η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους, ο συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο, η αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, η προσωποποιημένη κοστολόγηση των Δημόσιων Νοσοκομείων ανά ασθενή κ.α.).
• Επανορθωτικά, που διορθώνουν Κυβερνητικές αστοχίες (για παράδειγμα μείωση συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους), αλλά και με περικοπές που εξουδετερώνουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα (για παράδειγμα περιστολή σπατάλης του Κράτους).
• Αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας για να μειωθεί, απευθείας, και το χρέος (με την αξιοποίηση μέρους περιουσίας της ΚΕΔ, Δημοσίων Οργανισμών και ΝΠΔΔ, με συμβάσεις παραχώρησης και ΣΔΙΤ για λιμάνια, περιφερειακά αεροδρόμια και μαρίνες, με την ανάπτυξη παραθεριστικής κατοικίας κ.α.).
• Αναπτυξιακά, που απελευθερώνουν τη δυναμική της ανάπτυξης και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα (με την επένδυση στην παιδεία, στην έρευνα και στην καινοτομία, αλλά και με τη μείωση των φόρων μετά όμως την αποδέσμευση από το Μνημόνιο).

Πρόκειται συνεπώς για ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό και διαφορετικό μίγμα μέτρων για την υπέρβαση της κρίσης.

 

2. Κάποιοι συμπολίτες μας ωστόσο δεν έχουν πειστεί ή δεν έχουν καταλάβει τη θέση του κ. Σαμαρά έναντι του Μνημονίου: Δεν γίνεται να το καταργήσουμε μονομερώς, είπε στο Συνέδριο της ΝΔ, από την άλλη όμως υπογράμμισε τη στρατηγική του για τη γρήγορη απαλλαγή από αυτό. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Κε. Παπαδημητρίου δεν μπορούμε να το καταργήσουμε, θέλουμε όμως να απαλλαγούμε, όσο γίνεται γρηγορότερα, από τους όρους του.

Και αυτό διότι το Μνημόνιο:

• Επιβάλλει πρωτόγνωρη, σε ένταση και έκταση, δημοσιονομική προσαρμογή,
• ενσωματώνει κινδύνους υλοποίησης, υπαρκτούς και σημαντικούς,
• καταγράφει τις πρώτες αστοχίες (εκτίναξη πληθωρισμού) και αδυναμίες (διόγκωση ανεργίας και βαθύτερη ύφεση), και
• αντιμετωπίζεται, τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα και απαισιοδοξία, από διεθνούς φήμης πανεπιστημιακούς, έγκυρους αναλυτές και μεγάλου κύρους Οικονομολόγους, από πολύ διαφορετικές σχολές σκέψης.

Για τους λόγους αυτούς απαιτείται να υιοθετήσουμε το κατάλληλο μίγμα μέτρων ώστε να απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου, μιαν ώρα αρχύτερα.

 

3. Θα πρέπει πάντως να πείσετε και τα υπόλοιπα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα και μάλιστα τους ηγέτες των κεντροδεξιών κυβερνήσεων της Ευρώπης οι οποίοι, σε αντίθεση με τη ΝΔ, δηλώνουν υπέρμαχοι του Μνημονίου, δεν είναι έτσι;

Επειδή είχα την τύχη και την τιμή να συνοδεύσω τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά στην πρόσφατη επίσκεψή του στις Βρυξέλλες για τις εργασίες της τελευταίας Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, σας διαβεβαιώνω ότι δεν αντιλήφθηκα κάποια δυσκολία στην αποδοχή από μέρους των Ευρωπαίων εταίρων της επιχειρηματολογίας μας.

Σχετική άλλωστε συλλογιστική ανέπτυξε πρόσφατα και το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία όταν καταψήφισε τα μέτρα λιτότητας της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, και το έχουμε καταστήσει σαφές στο εξωτερικό, ως ΝΔ θα σεβαστούμε απολύτως τους όρους που υπέγραψε η χώρα.

 

4. Καταγράφουμε επιπλέον την πεποίθησή σας ότι τα μέτρα της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν θα αποδώσουν τους αναμενόμενους καρπούς. Ο πρωθυπουργός όμως βλέπει φως στο τέλος της τετραετίας. Εσείς τι πιστεύετε; Μεγάλες θυσίες για μηδέν αποτέλεσμα;

Μεγάλες θυσίες για μικρό αποτέλεσμα. Να σας το πω και αριθμητικά.

Επιβάλλεται στη χώρα μας δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 20% του ΑΕΠ, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κατά 11% του ΑΕΠ μέχρι το 2014.

Ομολογείται λοιπόν ευθέως ότι παίρνουμε μέτρα προσαρμογής διπλάσια απ’ όσα χρειάζεται σε μονάδες ΑΕΠ, επειδή ακριβώς τα μισά θα τα απορροφήσει η ύφεση.

Βέβαια και το σχέδιο της ΝΔ περικλύει θυσίες.

Λιγότερες όμως, που πιάνουν τόπο. Θυσίες που μπορεί να τις αντέξει η Οικονομία και η Κοινωνία και οδηγούν, πραγματικά, σε ανάταξη της Ελληνικής Οικονομίας.

 

5. Έχω συγκρατήσει και μια δική σας ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζατε ότι ο περιορισμός του ελλείμματος το πρώτο πεντάμηνο του 2010 είναι εικονικός. Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που σας κάνουν να το λέτε αυτό;

Πράγματι κε. Παπαδημητρίου έχω αναφερθεί σε εικονική μείωση του ελλείμματος. Και αυτό, ενδεικτικά, γιατί:

1^ον. Οι επιστροφές φόρων προς τις επιχειρήσεις, κυρίως τις εξαγωγικές, είναι μειωμένες κατά 17% σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου στο Μνημόνιο για αύξηση κατά 3%.

2^ον. Η μείωση των πρωτογενών δαπανών οφείλεται, κυρίως, στη μείωση των  επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ φορείς του Δημοσίου έχουν χρησιμοποιήσει σχεδόν το σύνολο των πιστώσεων που είχαν για όλο το έτος (π.χ. ο ΟΑΕΕ, το 88,3%).

3^ον. Οι αποδόσεις εσόδων τρίτων, κυρίως προς τους ΟΤΑ, είναι μειωμένες κατά 500 εκατ. ευρώ.

4^ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) είναι μειωμένες κατά 30% (ή κατά 1,4 δισ. ευρώ) σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου στο Μνημόνιο για αύξηση κατά 1,2%.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι εάν συνυπολογίσουμε, μόνο την απόκλιση από τους στόχους του Μνημονίου για την επιστροφή φόρων στις επιχειρήσεις, τις δαπάνες του ΠΔΕ και τους δεδουλευμένους τόκους και αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων, το έλλειμμα μειώνεται κατά 14%, έναντι 35%, που είναι ο στόχος.

 

6. Για να πάμε και στο ζήτημα των ημερών, είναι δυνατόν να νομίζει κανείς ότι το ασφαλιστικό θα μπορούσε επί μακρόν να πορεύεται χωρίς ουσιαστικές αλλαγές; Γιατί το καταψηφίζετε;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες.

Επιβαρύνεται από την υψηλή αδήλωτη εργασία, την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, τις αδικαιολόγητα υψηλές δαπάνες υγείας, τις ευνοϊκότερες παροχές που απολαμβάνουν συγκεκριμένες ομάδες και οι οποίες δεν συνάδουν με τις αντοχές του συστήματος.

Όλα αυτά καθιστούν αναγκαία τη μεταρρύθμσιη του Ασφαλιστικού.

Το Νομοσχέδιο όμως της Κυβέρνησης δεν αποτελεί μεταρρύθμιση.

Και αυτό διότι, μεταξύ άλλων, το Κράτος αποσύρεται από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη εγγύηση της κοινωνικής ασφάλισης, γιατί οι κρίσιμες αλλαγές, που αφορούν στα έτη ασφάλισης, στα όρια ηλικίας και στα ποσοστά αναπλήρωσης, εισάγονται χωρίς την απαραίτητη τεκμηρίωση, και δημιουργεί ένα σύστημα χαμηλών προσδοκιών και αποδόσεων.