Μήνας: Ιούλιος 2010

Δελτίο Τύπου για την Ερώτηση σχετικά με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας

Ο Βουλευτής Φθιώτιδας και Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής
Ευθύνης της Οικονομίας της Ν.Δ. κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε ερώτηση προς τα Υπουργεία Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας αναφορικά με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου (εφημερίδες «Σέντρα», «Ημέρα») που παρουσιάστηκαν και στον αθηναϊκό τύπο (εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής», 11-7-2010) σχετικά με δαπάνες για προβολή, δημόσιες σχέσεις και διαχείριση της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, όπου χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Γενική Γραμματέας Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας φέρεται: α) να «έσπασε» υπογεγραμμένες, από την προηγούμενη διοίκηση, συμβάσεις με αναδόχους αποζημιώνοντάς τους, β) να αυξάνει σημαντικά τα έξοδα δημοσίων σχέσεων, ταξιδιών και προβολής μέσα από το Περιφερειακό Ταμείο και την Τεχνική Βοήθεια του ΕΣΠΑ, γ) να διαθέτει σημαντικό οικονομικό ποσό για τη δημιουργία περιπτέρου στην Πλατεία Συντάγματος για προβολή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και του ΕΣΠΑ, δ) να δέχεται αιτιάσεις για υπερβάσεις νομιμότητας της υφιστάμενης νομοθεσίας για την διακοπή αλλά και την επανακατάρτιση των συμβάσεων Τεχνικής Βοήθειας, για υπέρβαση της νομιμότητας στη διαχείριση των πόρων του Περιφερειακού Ταμείου, για κατάργηση της διαγωνιστικής διαδικασίας στη διαχείριση πόρων της Τεχνικής Βοήθειας του ΕΣΠΑ, όπως, επίσης, και για άλλα θέματα διαχείρισης.

 

Ο κ. Σταϊκούρας επιθυμεί να ενημερωθεί από τους κ.κ. Υπουργούς εάν αληθεύουν τα εν λόγω δημοσιεύματα, πόσα ήταν τα χρήματα που διατέθηκαν για την προβολή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στην εκδήλωση της Πλατείας Συντάγματος και ζητά την  κατάθεση των σχετικών εγγράφων και συγκεκριμένα των πρακτικών των συνεδριάσεων του Περιφερειακού Ταμείου Στερεάς Ελλάδας από 1-1-2010 μέχρι σήμερα, αναλυτικό καθολικό του Περιφερειακού Ταμείου Στερεάς Ελλάδας από 1-1-2009, αντίγραφα των συμβάσεων που έχουν καταρτιστεί από 1-1-2009 μέχρι σήμερα και όλα τα εντάλματα πληρωμής από 1-10-2009 μέχρι σήμερα, συμβάσεις  και αποφάσεις από τον άξονα 11 της τεχνικής υποστήριξης του ΕΣΠΑ, καθώς και τις αποφάσεις πρόσληψης ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών στην Περιφέρεια Στερεάς από 1-1-2009 μέχρι σήμερα.

Ερώτηση για τις δαπάνες για προβολή, δημόσιες σχέσεις και διαχείριση της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου (εφημερίδες «Σέντρα», «Ημέρα») που παρουσιάστηκαν και στον αθηναϊκό τύπο (εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής», 11-7-2010), η Γενική Γραμματέας Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας φέρεται:

α) να «έσπασε» υπογεγραμμένες, από την προηγούμενη διοίκηση, συμβάσεις με αναδόχους αποζημιώνοντάς τους,

β) να αυξάνει σημαντικά τα έξοδα δημοσίων σχέσεων, ταξιδιών και προβολής μέσα από το Περιφερειακό Ταμείο και την Τεχνική Βοήθεια του ΕΣΠΑ,

γ) να διαθέτει σημαντικό οικονομικό ποσό για τη δημιουργία περιπτέρου στην Πλατεία Συντάγματος για προβολή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και του ΕΣΠΑ,

δ) να δέχεται αιτιάσεις για υπερβάσεις νομιμότητας της υφιστάμενης νομοθεσίας για την διακοπή αλλά και την επανακατάρτιση των συμβάσεων Τεχνικής Βοήθειας, για υπέρβαση της νομιμότητας στη διαχείριση των πόρων του Περιφερειακού Ταμείου, για κατάργηση της διαγωνιστικής διαδικασίας στη διαχείριση πόρων της Τεχνικής Βοήθειας του ΕΣΠΑ, όπως, επίσης, και για άλλα θέματα διαχείρισης.

Κατόπιν τούτων,

 

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ

οι κ. κ. Υπουργοί:

 

1. Αληθεύουν τα παραπάνω δημοσιεύματα;

2. Πόσα ήταν τα χρήματα που διατέθηκαν για την προβολή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στην εκδήλωση της Πλατείας Συντάγματος;

 Παρακαλώ για την κατάθεση των σχετικών εγγράφων και συγκεκριμένα των πρακτικών των συνεδριάσεων του Περιφερειακού Ταμείου Στερεάς Ελλάδας από 1-1-2010 μέχρι σήμερα, αναλυτικό καθολικό του Περιφερειακού Ταμείου Στερεάς Ελλάδας από 1-1-2009, αντίγραφα των συμβάσεων που έχουν καταρτιστεί από 1-1-2009 μέχρι σήμερα και όλα τα εντάλματα πληρωμής από 1-10-2009 μέχρι σήμερα.

Επίσης, από τον άξονα 11 της τεχνικής υποστήριξης του ΕΣΠΑ:

  1. Όλες τις συμβάσεις που ήταν εν ισχύ την 31-12-2009.
  2. Όλες τις αποφάσεις τροποποίησης των συμβάσεων που ήταν εν ισχύ την 31-12-2009 και «καταγγέλθηκαν» στη συνέχεια και στα οποία να εμφανίζεται ο λόγος της διακοπής τους, όπως, επίσης, και οι τελικά διαμορφωμένες οικονομικές σχέσεις.
  3. Τις αποφάσεις της Γ.Γ. Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας για προκήρυξη μέτρων του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 από 1-1-2010 μέχρι σήμερα.
  4. Τις αποφάσεις συγκρότησης επιτροπών αξιολόγησης προσφορών του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 από 1-1-2010 μέχρι σήμερα.
  5. Τα πρακτικά των επιτροπών αξιολόγησης των προσφορών που υπεβλήθησαν σε έργα του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 από 1-1-2010 μέχρι σήμερα.
  6. Τις συμβάσεις που έχουν καταρτιστεί για τα έργα του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 από 1-1-2010 μέχρι σήμερα.
  7. Τις αποφάσεις συγκρότησης επιτροπών παραλαβής έργου για τα έργα του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 από 1-1-2010 μέχρι σήμερα.
  8. Τα πρακτικά των συνεδριάσεων των επιτροπών παραλαβής έργου για τα έργα του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 από 1-1-2010 μέχρι σήμερα.
  9. Αναλυτικό καθολικό και σε περίπτωση που δεν τηρείται κατάσταση στην οποία να εμφανίζεται ο δικαιούχος, η ημερομηνία υπογραφής, ο αριθμός και το αντικείμενο της σύμβασης, το ποσό που πληρώθηκε και ο αριθμός επιταγής που εξεδόθη.
  10. Όλα τα εντάλματα πληρωμής που έχουν εκδοθεί για την διαχείριση των χρημάτων του άξονα 11 με κωδικό θέματος προτεραιότητας 85 του ΕΣΠΑ μέχρι σήμερα.

Παρακαλώ να κατατεθούν ακόμη:

Οι αποφάσεις πρόσληψης ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών στην Περιφέρεια Στερεάς από 1-1-2009 μέχρι σήμερα.

Συνέντευξη στην Εφημερίδα Free Sunday

1. Την περασμένη Τετάρτη, ο πρόεδρος του κόμματός σας, ο κ. Σαμαράς, παρουσίασε την πρόταση της ΝΔ για την έξοδο από την κρίση. Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της πρότασης αυτής, κ. Σταϊκούρα;

Πράγματι, η ΝΔ παρουσίασε το δικό της σχέδιο για την έξοδο από την κρίση.

Στόχος του σχεδίου είναι, με την ταυτόχρονη αντιμετώπιση ελλείμματος και χρέους, η επανεξέταση των όρων του Μνημονίου και η πιθανή αποδέσμευση απ’ αυτό μετά από 2 χρόνια.

Πυρήνας αυτής της πρότασης οικονομικής πολιτικής είναι η διάκριση του ελλείμματος σε διαρθρωτικό (το οποίο σχετίζεται με τις διαρθρωτικές μεταβολές της Οικονομίας) και σε κυκλικό (το οποίο οφείλεται στον οικονομικό κύκλο).

Και αυτό γιατί το διαρθρωτικό έλλειμμα αντιμετωπίζεται με τα παραδοσικά μέτρα περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, όχι βέβαια της έντασης που εφαρμόζονται στην Ελλάδα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ενώ το κυκλικό με μέτρα τόνωσης της αγοράς.

Για να μειωθεί συνεπώς το συνολικό έλλειμμα, απαιτούνται μέτρα:

  • Αντισταθμιστικά, για να καταπολεμηθεί η ύφεση (όπως τα 23 μέτρα που, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχουμε εγκαίρως καταθέσει).
  • Πρόσθετα αντισταθμιστικά (όπως είναι η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους, ο συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο, η αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, η προσωποποιημένη κοστολόγηση των Δημόσιων Νοσοκομείων ανά ασθενή κ.α.).
  • Επανορθωτικά, που διορθώνουν Κυβερνητικές αστοχίες (για παράδειγμα μείωση συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους), αλλά και με περικοπές που εξουδετερώνουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα (για παράδειγμα περιστολή σπατάλης του Κράτους).
  • Αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας για να μειωθεί, απευθείας, και το χρέος (με την αξιοποίηση μέρους περιουσίας της ΚΕΔ, Δημοσίων Οργανισμών και ΝΠΔΔ, με συμβάσεις παραχώρησης και ΣΔΙΤ για λιμάνια, περιφερειακά αεροδρόμια και μαρίνες, με την ανάπτυξη παραθεριστικής κατοικίας κ.α.).
  • Αναπτυξιακά, που απελευθερώνουν τη δυναμική της ανάπτυξης και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα (με την επένδυση στην παιδεία, στην έρευνα και στην καινοτομία, αλλά και με τη μείωση των φόρων μετά όμως την αποδέσμευση από το Μνημόνιο).

Πρόκειται συνεπώς για ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό και διαφορετικό μίγμα μέτρων για την υπέρβαση της κρίσης.

 

2. Κάποιοι συμπολίτες μας ωστόσο δεν έχουν πειστεί ή δεν έχουν καταλάβει τη θέση του κ. Σαμαρά έναντι του Μνημονίου: Δεν γίνεται να το καταργήσουμε μονομερώς, είπε στο Συνέδριο της ΝΔ, από την άλλη όμως υπογράμμισε τη στρατηγική του για τη γρήγορη απαλλαγή από αυτό. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Κε. Παπαδημητρίου δεν μπορούμε να το καταργήσουμε, θέλουμε όμως να απαλλαγούμε, όσο γίνεται γρηγορότερα, από τους όρους του.

Και αυτό διότι το Μνημόνιο:

  • Επιβάλλει πρωτόγνωρη, σε ένταση και έκταση, δημοσιονομική προσαρμογή,
  • ενσωματώνει κινδύνους υλοποίησης, υπαρκτούς και σημαντικούς,
  • καταγράφει τις πρώτες αστοχίες (εκτίναξη πληθωρισμού) και αδυναμίες (διόγκωση ανεργίας και βαθύτερη ύφεση), και
  • αντιμετωπίζεται, τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα και απαισιοδοξία, από διεθνούς φήμης πανεπιστημιακούς, έγκυρους αναλυτές και μεγάλου κύρους Οικονομολόγους, από πολύ διαφορετικές σχολές σκέψης.

Για τους λόγους αυτούς απαιτείται να υιοθετήσουμε το κατάλληλο μίγμα μέτρων ώστε να απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου, μιαν ώρα αρχύτερα.

 

3. Θα πρέπει πάντως να πείσετε και τα υπόλοιπα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα και μάλιστα τους ηγέτες των κεντροδεξιών κυβερνήσεων της Ευρώπης οι οποίοι, σε αντίθεση με τη ΝΔ, δηλώνουν υπέρμαχοι του Μνημονίου, δεν είναι έτσι;

Επειδή είχα την τύχη και την τιμή να συνοδεύσω τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά στην πρόσφατη επίσκεψή του στις Βρυξέλλες για τις εργασίες της τελευταίας Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, σας διαβεβαιώνω ότι δεν αντιλήφθηκα κάποια δυσκολία στην αποδοχή από μέρους των Ευρωπαίων εταίρων της επιχειρηματολογίας μας.

Σχετική άλλωστε συλλογιστική ανέπτυξε πρόσφατα και το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία όταν καταψήφισε τα μέτρα λιτότητας της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, και το έχουμε καταστήσει σαφές στο εξωτερικό, ως ΝΔ θα σεβαστούμε απολύτως τους όρους που υπέγραψε η χώρα.

 

4. Καταγράφουμε επιπλέον την πεποίθησή σας ότι τα μέτρα της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν θα αποδώσουν τους αναμενόμενους καρπούς. Ο πρωθυπουργός όμως βλέπει φως στο τέλος της τετραετίας. Εσείς τι πιστεύετε; Μεγάλες θυσίες για μηδέν αποτέλεσμα;

Μεγάλες θυσίες για μικρό αποτέλεσμα. Να σας το πω και αριθμητικά.

Επιβάλλεται στη χώρα μας δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 20% του ΑΕΠ, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κατά 11% του ΑΕΠ μέχρι το 2014.

Ομολογείται λοιπόν ευθέως ότι παίρνουμε μέτρα προσαρμογής διπλάσια απ’ όσα χρειάζεται σε μονάδες ΑΕΠ, επειδή ακριβώς τα μισά θα τα απορροφήσει η ύφεση.

Βέβαια και το σχέδιο της ΝΔ περικλύει θυσίες.

Λιγότερες όμως, που πιάνουν τόπο. Θυσίες που μπορεί να τις αντέξει η Οικονομία και η Κοινωνία και οδηγούν, πραγματικά, σε ανάταξη της Ελληνικής Οικονομίας.

 

5. Έχω συγκρατήσει και μια δική σας ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζατε ότι ο περιορισμός του ελλείμματος το πρώτο πεντάμηνο του 2010 είναι εικονικός. Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που σας κάνουν να το λέτε αυτό;

Πράγματι κε. Παπαδημητρίου έχω αναφερθεί σε εικονική μείωση του ελλείμματος. Και αυτό, ενδεικτικά, γιατί:

1ον. Οι επιστροφές φόρων προς τις επιχειρήσεις, κυρίως τις εξαγωγικές, είναι μειωμένες κατά 17% σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου στο Μνημόνιο για αύξηση κατά 3%.

2ον. Η μείωση των πρωτογενών δαπανών οφείλεται, κυρίως, στη μείωση των  επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ φορείς του Δημοσίου έχουν χρησιμοποιήσει σχεδόν το σύνολο των πιστώσεων που είχαν για όλο το έτος (π.χ. ο ΟΑΕΕ, το 88,3%).

3ον. Οι αποδόσεις εσόδων τρίτων, κυρίως προς τους ΟΤΑ, είναι μειωμένες κατά 500 εκατ. ευρώ.

4ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) είναι μειωμένες κατά 30% (ή κατά 1,4 δισ. ευρώ) σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου στο Μνημόνιο για αύξηση κατά 1,2%.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι εάν συνυπολογίσουμε, μόνο την απόκλιση από τους στόχους του Μνημονίου για την επιστροφή φόρων στις επιχειρήσεις, τις δαπάνες του ΠΔΕ και τους δεδουλευμένους τόκους και αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων, το έλλειμμα μειώνεται κατά 14%, έναντι 35%, που είναι ο στόχος.

 

6. Για να πάμε και στο ζήτημα των ημερών, είναι δυνατόν να νομίζει κανείς ότι το ασφαλιστικό θα μπορούσε επί μακρόν να πορεύεται χωρίς ουσιαστικές αλλαγές; Γιατί το καταψηφίζετε;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες.

Επιβαρύνεται από την υψηλή αδήλωτη εργασία, την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, τις αδικαιολόγητα υψηλές δαπάνες υγείας, τις ευνοϊκότερες παροχές που απολαμβάνουν συγκεκριμένες ομάδες και οι οποίες δεν συνάδουν με τις αντοχές του συστήματος.

Όλα αυτά καθιστούν αναγκαία τη μεταρρύθμσιη του Ασφαλιστικού.

Το Νομοσχέδιο όμως της Κυβέρνησης δεν αποτελεί μεταρρύθμιση.

Και αυτό διότι, μεταξύ άλλων, το Κράτος αποσύρεται από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη εγγύηση της κοινωνικής ασφάλισης, γιατί οι κρίσιμες αλλαγές, που αφορούν στα έτη ασφάλισης, στα όρια ηλικίας και στα ποσοστά αναπλήρωσης, εισάγονται χωρίς την απαραίτητη τεκμηρίωση, και δημιουργεί ένα σύστημα χαμηλών προσδοκιών και αποδόσεων.

“Το Σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας είναι ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό” – Άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, πρόσφατα, παρουσίασε το σχέδιο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Στόχος του σχεδίου είναι, με την ταυτόχρονη αντιμετώπιση ελλείμματος και χρέους, η επανεξέταση των όρων του Μνημονίου και η πιθανή αποδέσμευση απ’ αυτό μετά από 2 χρόνια.

Η φιλοσοφία του σχεδίου εδράζεται στη θεμελιώδη διάκριση του ελλείμματος σε «διαρθρωτικό» (το οποίο σχετίζεται με τις διαρθρωτικές μεταβολές της Οικονομίας) και σε «κυκλικό» (το οποίο οφείλεται στον οικονομικό κύκλο).

Η αξία αυτής της διάκρισης έγκειται στο ότι το διαρθρωτικό έλλειμμα αντιμετωπίζεται με τα παραδοσιακά «εργαλεία» συσταλτικής δημοσιονομικής πολιτικής, όχι βέβαια της έντασης (μείωση του ελλείμματος κατά 11% του ΑΕΠ) και έκτασης (σε 5 χρόνια) που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, ενώ το κυκλικό με μέτρα τόνωσης της αγοράς.

Για να μειωθεί συνεπώς το συνολικό έλλειμμα πρέπει να συνδυάσουμε περιοριστικά μέτρα όπως αυτά που η Κυβέρνηση ήδη υλοποιεί και περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο, άλλα όχι τέτοιας έντασης και σύνθεσης, με μέτρα καταπολέμησης της ύφεσης που τα ίδια αυτά μέτρα προκαλούν.

Χωρίς πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα περιοριστικής πολιτικής τα επόμενα χρόνια, αλλά με:

  • Αντισταθμιστικά μέτρα συγκράτησης της ύφεσης, ύψους 7,2% του ΑΕΠ, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους (όπως τα 23 μέτρα τόνωσης της αγοράς που, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχουμε εγκαίρως καταθέσει και η Κυβέρνηση διστακτικά, ημιτελώς και με καθυστέρηση έχει αρχίσει να υλοποιεί, π.χ. άρση του καμποτάζ, επιτάχυνση έργων παραχώρησης ή ΣΔΙΤ, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων κ.α.).
  • Πρόσθετα αντισταθμιστικά μέτρα ανάκαμψης της Οικονομίας (όπως είναι, ενδεικτικά, η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους, ο συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο, η αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, η αξιολόγηση των επιπτώσεων των νόμων στην ανταγωνιστικότητα [impact assessment], η προσωποποιημένη κοστολόγηση των Δημόσιων Νοσοκομείων ανά ασθενή, η καθιέρωση και αυστηρή τήρηση «προϋπολογισμών μηδενικής βάσης», η ενεργειακή διασύνδεση των νησιών, κ.α.).
  • Επανορθωτικά μέτρα που διορθώνουν Κυβερνητικές αστοχίες (για παράδειγμα, η αποκατάσταση των συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους), αλλά με αντίστοιχου ύψους περικοπές που εξουδετερώνουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα (για παράδειγμα, η περιστολή δαπανών του Κράτους, όπου αυτές είναι σπατάλες, και η αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου στα καύσιμα).
  • Πρωτοβουλίες αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ώστε να μειωθεί, απευθείας, το χρέος (ενδεικτικά, με την αξιοποίηση και εκμετάλλευση [π.χ. με μορφή μακροχρόνιας μίσθωσης, leasing ή ΣΔΙΤ] μέρους της περιουσίας της ΚΕΔ, Δημοσίων Οργανισμών και ΝΠΔΔ, με την ανάπτυξη τουριστικής κατοικίας για αγοραστές υψηλής εισοδηματικής στάθμης, με την αξιοποίηση λιμανιών, περιφερειακών αεροδρόμιων και μαρίνων, με την προώθηση ειδικής νομοθετικής ρύθμισης (κατά τα πρότυπα των Ολυμπιακών Αγώνων) για σημαντικά έργα ανάπτυξης δημόσιας και ιδιωτικής γης κ.α.).
  • Αναπτυξιακά μέτρα που απελευθερώνουν τη δυναμική της ανάπτυξης, ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και βελτιώνουν το οικονομικό κλίμα (για παράδειγμα, με την εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου, με την επένδυση στις «ενδογενείς» πηγές ανάπτυξης, δηλαδή στην παιδεία, στην έρευνα και στην καινοτομία κ.ά.).
  • Αναπτυξιακά μέτρα μετά την αποδέσμευση από τους όρους του Μνημονίου (ενδεικτικά, με τη μείωση των φόρων [αρχικά έμμεσων και μεταγενέστερα άμεσων], με κλαδικές επενδύσεις όπου υπάρχουν στρατηγικά πλεονεκτήματα [τουρισμός, ναυτιλία, μεταποίηση]).

 

Πρόκειται συνεπώς για ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό και διαφορετικό μίγμα μέτρων για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Για ένα ρεαλιστικό και άμεσα υλοποιήσιμο σχέδιο.

Για ένα σχέδιο που αξίζει να μελετηθεί, να αξιολογηθεί και να αξιοποιηθεί από την Κυβέρνηση.

Εισήγηση στην Επιτροπή για το «Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας»

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες σημειώθηκαν ραγδαίες αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού και της διεθνοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, πυρήνας του οποίου είναι ο τραπεζικός τομέας.

Τόσο η θεωρία όσο και οι εμπειρικές μελέτες συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι η εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού τομέα, ιδιαίτερα σε τραπεζοκεντρικές χώρες (bank-based countries) όπως είναι η Ελλάδα, αποτελεί προϋπόθεση για την υγιή ανάπτυξη της οικονομίας και την αποτελεσματική κατανομή των οικονομικών πόρων.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 καταβλήθηκαν συστηματικές προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο χαρακτηρίζονταν, μέχρι τότε, από έντονες στρεβλώσεις και εγγενείς αδυναμίες.

Αυτές οι εξελίξεις βελτίωσαν το επίπεδο του ανταγωνισμού στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ενίσχυσαν το ύψος και διεύρυναν τις πηγές κερδοφορίας των πιστωτικών ιδρυμάτων, και τόνωσαν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα η οποία συμβάλλει στην οικονομική και κοινωνική ευημερία.

Έτσι, η επιδείνωση των επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας, εξαιτίας των επιπτώσεων της διεθνούς κρίσης, καθώς και δυσμενών εγχώριων παραγόντων, τόσο συγκυριακών όσο και διαρθρωτικών, βρήκε τα θεμελιώδη μεγέθη του ελληνικού τραπεζικού τομέα, κατά βάση, υγιή.

Ωστόσο, μια σειρά από παράγοντες δημιουργούν ανησυχίες, προκαλούν συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας και εγκυμονούν κινδύνους για το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, όπως είναι:

  • Οι αβεβαιότητες του διεθνούς περιβάλλοντος.
  • Η σημαντική επιβράδυνση του εγχώριου ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης (η ύφεση εκτιμάται στο -4%).
  • Η συρρίκνωση των ρυθμών πιστωτικής επέκτασης (+2,8% προς τον ιδιωτικό τομέα [επιχειρήσεις και νοικοκυριά] τον Μάϊο του 2010, από 4,2% το Δεκέμβριο του 2009).
  • Η χειροτέρευση της ποιότητας του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών (ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων ανήλθε στο 7,7% το Δεκέμβριο του 2009 έναντι 5,0% το Δεκέμβριο του 2008).
  • Η αισθητή μείωση του ποσοστού κάλυψης των δανείων σε καθυστέρηση από τις συσσωρευμένες προβλέψεις (41,5% το Δεκέμβριο του 2009 έναντι 48,9% το Δεκέμβριο του 2008).
  • Τα χρηματοδοτικά ανοίγματα των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό.
  • Η φυγή καταθέσεων προς το εξωτερικό και η μείωση της αποταμίευσης των ελληνικών νοικοκυριών, εξαιτίας και εσφαλμένης τακτικής της κυβέρνησης.

 Η κατάσταση αυτή επιτάσσει την ανάγκη συνετής διαχείρισης της κατάστασης από την Ελληνική Πολιτεία και τα πιστωτικά ιδρύματα με στόχο τη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος μέσω της ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρκειας και της ρευστότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας.

Προς αυτή την κατεύθυνση θετικά συνέβαλλε ο Ν. 3723/2008 της προηγούμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τη στήριξη της πιστωτικής και οικονομικής δραστηριότητας.

Νόμος που αντιμετώπισε, τότε, τη σφοδρότατη κριτική της Αντιπολίτευσης, η οποία έφτασε σε ακραίους χαρακτηρισμούς περί «χαρίσματος 28 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες», και οι οποίες βέβαια διαψεύσθηκαν από τον όγκο των αδιάθετων – πριν από την κρίση δανεισμού στην οποία οδήγησε τη χώρα η παρούσα Κυβέρνηση – πόρων του πακέτου ρευστότητας (περίπου 17 δισ. ευρώ).

Μάλιστα πρόσφατα, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που επέκρινε τότε το σχέδιο ρευστότητας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αποφάσισε να προτείνει την ενεργοποίηση και επέκτασή του κατά επιπλέον 15 εκατ.  ευρώ.

Και έπραξε σωστά καθώς υπό τις συνθήκες υψηλού κόστους δανεισμού και στενότητας άντλησης κεφαλαίων, εξαιτίας και των Κυβερνητικών αστοχιών, η επέκταση του Προγράμματος αποτελούσε αναγκαιότητα.

Η ορθότητα της επιλογής της τότε Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας αναγνωρίζεται από τη σημερινή Κυβέρνηση, αφού στην Αιτιολογική Έκθεση αναφέρεται πως η ρευστότητα θα εξακολουθήσει να παρέχεται σύμφωνα με τους «υφιστάμενους μηχανισμούς».

Αυτό το ενισχυμένο, πλέον, οικονομικό «πακέτο» στήριξης της ρευστότητας του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος θα συνοδευτεί από τη σύσταση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ταμείο).

Σύσταση που περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο που συνοδεύει την προσφυγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας.

Σκοπός του Ταμείου θα είναι η διατήρηση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος, ειδικότερα της φερεγγυότητάς του, και όχι η στήριξη των αναγκών ρευστότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Στις βασικές ρυθμίσεις του Σχεδίου Νόμου αναφέρθηκε η Εισηγήτρια της Πλειοψηφίας, οπότε δεν θα τις επαναλάβω.

Ωστόσο, στις διατάξεις του Σχεδίου Νόμου υπάρχουν σημεία που δημιουργούν προβληματισμούς και χρήζουν περαιτέρω διευκρινήσεων και εξειδικεύσεων.

Ειδικότερα:

1ον. Η αναφορά στην Αιτιολογική Έκθεση ότι το Ταμείο «θα διευκολύνει να δρομολογηθούν στρατηγικές επιλογές ανασύνταξης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος» δημιουργεί ερωτηματικά ως προς τις προθέσεις, τις επιλογές και το ρόλο του Ταμείου, αλλά και της Κυβέρνησης, σε τέτοιες πρωτοβουλίες.

 

2ον. Υπάρχει ασάφεια ως προς τις προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για να υποβάλλει ένα πιστωτικό ίδρυμα αίτημα στο Ταμείο μετά από υπόδειξη της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) ή με δική του πρωτοβουλία.

Γίνεται αναφορά σε «συντηρητικές παραδοχές της ΤτΕ», χωρίς αυτές να προσδιορίζονται.

Δημιουργείται έτσι ένας προβληματισμός για το εύρος, την επάρκεια και την αποτελεσματικότητα αυτών.

 

3ον. Οι διατάξεις του Σχεδίου Νόμου δεν διευκρινίζουν πως «η Τράπεζα της Ελλάδος θα εντείνει την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος αυξάνοντας τη συχνότητα και την ταχύτητα υποβολής στοιχείων και την περαιτέρω ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για συχνούς ελέγχους ακραίων συνθηκών (stress-tests)».

Ενισχύονται έτσι οι προβληματισμοί για τους όρους και τις παραμέτρους που θα τίθενται σε αυτούς του ελέγχους, ιδιαίτερα αν τους συνδυάσει και με τη «συντηρητικότητα» των παραδοχών της ΤτΕ.

 

4ον. Παρέχει, εκτιμώ, ιδιαίτερα αυξημένες εξουσίες στο Ταμείο αναφορικά με τα πιστωτικά ιδρύματα που εντάσσονται σ’ αυτό τόσο σχετικά με τον καθορισμό του επιχειρησιακού σχεδίου, όσο και σχετικά με τον ορισμό των «νέων υπεύθυνων προσώπων» που θα εισέλθουν στα πιστωτικά ιδρύματα, καθώς και με τις ευρύτατες δικαιοδοσίες του εκπροσώπου του Ταμείου ως μέλους του ΔΣ του πιστωτικού ιδρύματος.

 

5ον. Η μετατροπή των προνομιούχων μετοχών σε κοινές είναι η πιο σημαντική πρόβλεψη του σχεδίου νόμου καθώς επιφέρει μία μη αναστρέψιμη μεταβολή στην μετοχική σύνθεση του πιστωτικού ιδρύματος.

Για το λόγο αυτό, είναι εύλογο η μετατροπή να απαιτεί προϋποθέσεις κατά το δυνατόν αντικειμενικές, κατ’ αναλογία της πρόβλεψης της παραγράφου 6.2.(β) όταν το πιστωτικό ίδρυμα καλείται να εκδώσει κοινές μετοχές μόνο όταν τα κεφάλαιά του υπολείπονται των ελάχιστων εποπτικών κεφαλαίων.

Επίσης, αν το πιστωτικό ίδρυμα δεν επιτύχει κάποιους στόχους του σχεδίου αναδιάρθρωσης αλλά, παρά ταύτα, διατηρεί υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια δεν υπάρχει λόγος μετατροπής των προνομιούχων μετοχών σε κοινές.

6ον. Δεδομένου ότι η απόδοση των προνομιούχων μετοχών καθορίζεται σε εύλογο επίπεδο με βάση τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γεννώνται ερωτηματικά γιατί απαιτείται αποτίμηση της τιμής διάθεσης από ελεγκτικές εταιρείες, καθώς και γιατί η τιμή διάθεσης θα πρέπει να συμπίπτει με την ονομαστική αξία των μετοχών.

Εφόσον το Ταμείο λαμβάνει εύλογη απόδοση κατά την διάρκεια της συμμετοχής του, η οποία μάλιστα προσαυξάνεται μετά την πάροδο της πενταετίας, δεν γίνεται κατανοητό γιατί η εξαγορά θα πρέπει να γίνεται σε τιμή ανώτερη από την τιμή διάθεσης. Η τιμή εξαγοράς πρέπει να ισούται με την τιμή διάθεσης.

Θα πρέπει να υπάρχει ανώτατο όριο υπεραξίας που μπορεί να λάβει το Ταμείο κατά την αποπληρωμή των προνομιούχων μετοχών.

Εναλλακτικά, το σύνολο της απόδοσης που έχει καταβληθεί από το πιστωτικό ίδρυμα θα μπορούσε να αφαιρείται από την υπεραξία που προκύπτει κατά την αποτίμηση.

 

7ον. Χρειάζεται διευκρίνηση γιατί οι προνομιούχες μετοχές θα πρέπει να εκδίδονται χωρίς δικαίωμα ψήφου.

Πρέπει δηλαδή να διευκρινιστεί στο Σχέδιο Νόμου ότι το «δικαίωμα ψήφου στην Γενική Συνέλευση» αφορά την ιδιαίτερη Συνέλευση των προνομιούχων μετόχων μόνο, σύμφωνα με τα αντιστοίχως προβλεπόμενα στο άρθρο1 § 1 του ν. 3723/2008 για την ενίσχυση της ρευστότητας.

 

8ον. Με τα προβλεπόμενα δικαιώματα αρνησικυρίας στη λήψη αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου και της Γενικής Συνέλευσης παρέχονται ιδιαίτερα ευρείες εξουσίες στον εκπρόσωπο του Ταμείου (αντίθετα στο Ν. 3723/2008 οι εξουσίες του εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου είναι πιο περιορισμένες).

Οι εξουσίες μάλιστα αυτές δεν είναι απολύτως καθορισμένες αφού η αναφορά στο «κτλ» αφήνει πολλές ερμηνείες ανοικτές.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί των άρθρων, θα προσθέσω και κάποια επιχειρηματικά και νομικά θέματα. Μόνο ένα νομικό θέμα θα ήθελα να θίξω τώρα. Στο άρθρο 4 παρ. 2β, αναφέρεται σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα στο Μνημόνιο Οικονομικής Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής ότι ο πρόεδρος, οι αντιπρόεδροι και τα δύο μη εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ. επιλέγονται από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ τα υπόλοιπα δύο μη εκτελεστικά μέλη ορίζονται ex oficio. Κατόπιν τούτων, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι είναι δεσμευτική η εισήγηση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προς τον Υπουργό Οικονομικών, όσον αφορά τον διορισμό των μελών του Δ.Σ. του ταμείου και ειδικότερα ότι δεν πρόκειται περί εισήγησης, αλλά περί επιλογής από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

Με αυτές τις σκέψεις και κάποιες ακόμα που θα προσθέσω αύριο και με την προσδοκία, αλλά και την πεποίθηση ότι η Κυβέρνηση θα ξεκαθαρίσει τους παραπάνω προβληματισμούς, εμείς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση τοποθετούμαστε θετικά επί της αρχής στο υπό συζήτηση σχέδιο νόμου.

Δήλωση για τη συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Οικονομικών

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, σχετικά με τη συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Οικονομικών, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, παρά τις όποιες αποπροσανατολιστικές επικοινωνιακές διαθέσεις του, επιβεβαίωσε τις διατυπωμένες ανησυχίες και αμφιβολίες της Νέας Δημοκρατίας για την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.

Ειδικότερα, η σημερινή παραδοχή του κ. Υπουργού ότι η αύξηση των καθαρών εσόδων του Προϋπολογισμού, μετά και τις αλλεπάλληλες αυξήσεις της φορολογίας, ανήλθε μόλις στο 7,1% το 1ο εξάμηνο του έτους, από 8,3% το 1ο πεντάμηνο (έναντι στόχου για ετήσια αύξηση 11,7%) καταδεικνύει την αδυναμία της Κυβέρνησης να ανταποκριθεί στους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί.

Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Τράπεζα της Ελλάδος, τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού το φετινό Ιούνιο ήταν λιγότερα από ό,τι τον αντίστοιχο περσινό μήνα (στα 3,3 δισεκ. ευρώ φέτος, από 3,4 δισεκ. ευρώ πέρυσι).

Καταδεικνύει την αποτυχία του μίγματος οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης, το οποίο ωθεί την πραγματική οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση.

Ένα μίγμα οικονομικής πολιτικής που πρέπει άμεσα να αλλάξει και να εμπλουτιστεί με μέτρα και πρωτοβουλίες, που θα οδηγήσουν αρχικά στην ανάταξη και στη συνέχεια στην ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας».

Δήλωση για Περικοπή 10% στις Αποδόσεις Υπέρ Τρίτων

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση, για την περικοπή 10% στις Αποδόσεις Υπέρ Τρίτων:

«Το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης, αναγνωρίζοντας την αδυναμία επίτευξης των στόχων του προϋπολογισμού, προχωρά σε μία ακόμα εισπρακτική πρακτική, παρακρατώντας κατά 10% τις αποδόσεις υπέρ τρίτων για την περίοδο 2010 – 2014.

Πρακτική που μετατρέπει σε δημόσια έσοδα περίπου 350 εκ. ευρώ πόρων, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2010, που το Δημόσιο οφείλει να αποδώσει σε τρίτους και, κυρίως, στους ΟΤΑ 1ου βαθμού.

Πρακτική που προσδοκά η Κυβέρνηση να της αποφέρει έσοδα μεταξύ 324 εκ. ευρώ και 522 εκ. ευρώ, ανά έτος, την επόμενη πενταετία.

Ωστόσο, παρά την εικονική πραγματικότητα για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, που προσπαθεί να καλλιεργήσει η Κυβέρνηση, η αναποτελεσματικότητα του μίγματος οικονομικής πολιτικής, που έχει επιλέξει, είναι ορατή στην πραγματική οικονομία.

Αυτή η δυσμενής κατάσταση στην πραγματική οικονομία δεν επιτρέπει διαχειριστικούς τακτικισμούς και εφησυχασμούς, αλλά επιτάσσει εντατικοποίηση της προσπάθειας για τη μείωση της φοροδιαφυγής, τον περιορισμό της σπατάλης και τον εμπλουτισμό του μίγματος οικονομικής πολιτικής με μέτρα και πρωτοβουλίες, που θα οδηγήσουν αρχικά στην ανάταξη και στη συνέχεια στην ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας».

TwitterInstagramYoutube