Μήνας: Σεπτέμβριος 2010

Δήλωση για τη Συνέντευξη του Πρωθυπουργού στη “Die Zeit”

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

 

«Ο κ. Πρωθυπουργός, σε σημερινή του Συνέντευξη στη Γερμανική Eφημερίδα «Die Zeit»,  και σε ερώτηση των δύο δημοσιογράφων σχετικά με την πιθανότητα αναδιάρθρωσης χρέους δήλωσε: «ακριβώς αυτό είναι που θέλουμε να αποτρέψουμε».

Όμως, πρόσφατα, στις 12 Σεπτεμβρίου, στη Συνέντευξη Τύπου κατά τη διάρκεια της 75η ΔΕΘ, και σε αντίστοιχη ερώτηση δημοσιογράφου ο κ. Πρωθυπουργός είχε δηλώσει: «αυτό ακριβώς αποφύγαμε. Άρα, δεν υπάρχει τέτοια συζήτηση και κάναμε αυτό που κάναμε, ακριβώς για να μην μπούμε σε μια λογική χρεοκοπίας.»

Το ερώτημα είναι απλό: Στο μεσοδιάστημα άλλαξε κάτι;

Ο κ. Πρωθυπουργός οφείλει να μας εξηγήσει.»

Συνέντευξη στο Περιοδικό Επίκαιρα – “Με το Μνημόνιο Ανεβάζουμε το Χρέος δεν το Μειώνουμε”

Ο αρχηγός του Κόμματός σας επιμένει ότι με την άμεση υλοποίηση της οικονομικής πρότασης της Ν.Δ., το έλλειμμα μπορεί να μηδενιστεί μέχρι τα τέλη του 2011. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι ακούγεται ελκυστικό αλλά ίσως όχι ρεαλιστικό….
Κα. Τριανταφύλλου, γιατί η παρατήρηση περί «ρεαλισμού» της πρότασης της Ν.Δ. διατυπώνεται με μεγάλη χρονική υστέρηση από τότε που την παρουσίασε ο κ. Σαμαράς; Γιατί τώρα διαστρεβλώνονται σημεία της;
Η απάντηση είναι απλή. Πρώτον, η Kυβέρνηση, προσπαθεί να αποδυναμώσει τις κραυγαλέες αναντιστοιχίες μεταξύ λόγων και πράξεών της.
Και δεύτερον, η Ν.Δ. αρχίζει να πείθει ότι η προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης δεν ήταν μονόδρομος και τα μέτρα του Μνημονίου δεν αποτελούν το σωστό «θεραπευτικό σχήμα». Και μόνο η σκέψη για παράταση του Μνημονίου, 5 μήνες από την εφαρμογή του, επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση.
Οι πολίτες πλέον προσέχουν την εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση.
Πρόταση η οποία εδράζεται στην οικονομική επιστήμη και την ιστορική εμπειρία, και η οποία περιέχει διαφορετική σύνθεση πολιτικών ταυτόχρονης αντιμετώπισης του ελλείμματος, της ύφεσης και του χρέους.
Υποστηρίζουμε ότι τα συσταλτικά μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί αρκούν για να μηδενίσουν το διαρθρωτικό έλλειμμα.
Για να μειωθεί και το υπόλοιπο έλλειμμα – το κυκλικό, που προκαλεί η ύφεση, πρέπει να ληφθούν άμεσα, μέτρα τόνωσης της αγοράς, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους. Καταθέσαμε δέσμη αντισταθμιστικών μέτρων τα οποία ωθούν στην εξουδετέρωση του κυκλικού ελλείμματος.
Αρκεί να εφαρμόζονταν εγκαίρως. Όσο όμως περνά ο χρόνος και βαθαίνει η ύφεση τα πράγματα δυσκολεύουν.
 
 
Η Νέα Δημοκρατία λέει όχι σε νέους φόρους, όχι στην εξίσωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης – κίνησης. Οι όροι όμως του Μνημονίου είναι δεδομένοι.
Οι όροι του «Μνημονίου» δεν είναι θέσφατα.
Άλλωστε η Κυβέρνηση κάτω από την πίεση των αδιεξόδων αρχίζει δειλά να συζητά κάποιες ρυθμίσεις του.
Υιοθετεί εισπρακτικά μέτρα εκτός Μνημονίου (όπως είναι η αμνήστευση της φοροδιαφυγής μέσω της περαίωσης).
Επιπροσθέτως το Μνημόνιο συνεχώς επικαιροποιείται αφού διαπιστώνονται σημαντικές αποκλίσεις έναντι των στόχων. 
 
 
Πάντως όσοι ψήφισαν υπέρ του Μνημονίου σας καταλογίζουν ότι προτείνατε κάτι ανεδαφικό, γιατί το μείζον ζητούμενο ήταν και παραμένει η εξασφάλιση των 110 δισ. ευρώ. Εσείς που καταψηφίσατε το Μνημόνιο, που θα βρίσκατε τα χρήματα για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις;
Eίναι γνωστή η εκτίμηση του «Μνημονίου» ότι το 2014, μετά από μία τετραετία ασφυκτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας, το δημόσιο χρέος από 115% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 θα εκτιναχθεί στο 145% το 2014. Δεν θα είναι τότε περισσότερο ανεδαφικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές;
Η Κυβέρνηση θα έπρεπε να διαπραγματευτεί ρυθμίσεις λιγότερο οδυνηρές για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και περισσότερο αποτελεσματικές και δίκαιες γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες του «ασθενούς». Άλλωστε η απειλή της ελληνικής «χρεοκοπίας» αφορούσε ολόκληρη την Ευρώπη.
Είχε μάλιστα τη δυνατότητα να απορροφήσει τα αναγκαία κεφάλαια από τις υπερκαλύψεις των εκδόσεων χρέους (την περίοδο Ιανουαρίου – Απριλίου προσφέρθηκαν 53,7 δισ. ευρώ και αντλήσαμε μόλις 20 δισ. ευρώ).
Σήμερα επιβεβαιωνόμαστε από τους παραγωγικούς φορείς της χώρας. Ακόμη και ο Πρόεδρος του ΔΝΤ κ. Στρος-Καν, πρόσφατα, δήλωσε ότι «η λιτότητα α λα Ελληνικά είναι λάθος συνταγή για την Ευρώπη». Λίγοι όμως τότε προέβλεψαν ότι η θεραπεία σοκ ήταν λάθος.
 
 
Ο κ. Σαμαράς κατηγορεί την Κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ότι μετέτρεψε συνειδητά την υπαγωγή στο Μνημόνιο σε μονόδρομο. Υπήρχε άλλη οδός διαφυγής;
Η Κυβέρνηση επέλεξε, αντί να προσεγγίσει την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας με άλλο μίγμα λόγων και πολιτικών χειρισμών, να οδηγήσει τη χώρα στο «Μνημόνιο».
«Άργησε πάρα πολύ να αναγνωρίσει την έκταση του προβλήματος και να λάβει τα αναγκαία μέτρα» (κ. Τρισέ).
Αντί να δράσει με εθνικό σχέδιο επιτέθηκε ποικιλοτρόπως και με πρωτοφανή σφοδρότητα κατά της προκατόχου της και, το χειρότερο, απαξίωσε τη χώρα, την Οικονομία και τους Έλληνες.
Δική της αποκλειστικά η επιλογή, δική της και η ευθύνη.
Εμείς εγακίρως έχουμε περιγράψει τον άλλο δρόμο.
 
Θεωρείτε ότι αυτό το κλίμα πόλωσης που δημιουργείται το τελευταίο διάστημα διευκολύνει την εθνική προσπάθεια για έξοδο από την κρίση; Απ’ ότι όλα δείχνουν, έρχεται και Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία…
Η ΝΔ, σ’ αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, τηρεί όπως πάντα, χωρίς παρεκκλίσεις, στάση εθνικής ευθύνης.
Δυστυχώς όμως, η Κυβέρνηση, ακολουθώντας τα γνώριμα κομματικά χνάρια της κινείται προς τη γνωστή κατεύθυνση, της εμπάθειας και της συκοφάντησης του αντιπάλου της. 
Κλασσικό δείγμα γραφής, η πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομία. Καθορίζει ως αποκλειστικά επίμαχο το χρονικό διάστημα Μάρτιος 2004 – Σεπτέμβριος 2009, όταν όλοι οι αντικειμενικοί μελετητές γνωρίζουν ότι επί ΠΑΣΟΚ άρχισαν και μεγεθύνθηκαν οι εκτροπές από την ισορροπία.
Η ΝΔ δεν έχει αντίρρηση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, παρ’ ότι επισημαίνει τη ζημιά για τη χώρα. Το μόνο που δηλώνουμε είναι ότι σ’ αυτή την περίπτωση θα τα διερευνήσουμε όλα. Το ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα βγει διαχρονικά λαβωμένο. 

Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία

Η 1η Οκτωβρίου κάθε χρόνου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως η «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία». Ο εορτασμός της ημέρας αυτής αποτελεί ευκαιρία, αφενός ανάδειξης των ηλικιωμένων ως απαραίτητου συστατικού για την ενδυνάμωση του κοινωνικού κεφαλαίου, και αφετέρου, επισήμανσης των προβλημάτων που αφορούν σε αυτή την ευαίσθητη κοινωνική ομάδα.

 

Οι συμπολίτες μας της «τρίτης ηλικίας» δεν αποτελούν τους απόμαχους της ζωής, αλλά σημαντικούς συντελεστές και πολύτιμη δεξαμενή γνώσεων και εμπειριών, που μπορούν να συμβάλλουν στην πρόοδο και τη συνοχή της κοινωνίας.

 

Με σεβασμό στην σημαντική προσφορά τους, η Πολιτεία οφείλει να κατευθύνει τις πολιτικές της προς τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων, ενισχύοντας το δικαίωμα σε αξιοπρεπή διαβίωση, μέσω της οικονομικής και κοινωνικής στήριξης, τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, φροντίδας και κοινωνικής πρόνοιας και παράλληλα, επιδιώκοντας μία πιο ενεργή συμμετοχή των ηλικιωμένων στην εξέλιξη της κοινωνίας μας.

 

Δυστυχώς, σήμερα στη χώρα μας, η κοινωνική ομάδα της «τρίτης ηλικίας», βιώνει τη χειρότερή της εποχή, δεδομένης τόσο της δραματικής μείωσης των ήδη χαμηλών συντάξεων, όσο και της φοροεπιδρομής, άμεσης και έμμεσης.

 

Αποτελεί, λοιπόν, υποχρέωση της Πολιτείας και όλων μας, να ενθαρρύνουμε πολιτικές και προγράμματα που θα διασφαλίζουν στην πράξη μια ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, όπου το άτομο της «τρίτης ηλικίας» θα νοιώθει ότι η διά βίου προσφορά του αποτιμάται σωστά, η γνώση και η εμπειρία του αξιοποιείται και η ιδιαιτερότητά του αναγνωρίζεται.

Παρουσίαση του Βιβλίου «Σύγχρονη Θεωρία Χαρτοφυλακίου»

Κυρίες και Κύριοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Συγγραφείς του Βιβλίου για την πολύ τιμητική πρόσκληση που μου απηύθυναν να παρουσιάσω, μαζί με άλλους εκλεκτούς καλεσμένους, το εγχειρίδιο με τίτλο «Σύγχρονη Θεωρία Χαρτοφυλακίου».

 

Για εμένα, η αποδοχή της πρόσκλησης ήταν πρόκληση και ευκαιρία.

 

Πρόκληση, από την πλευρά του πανεπιστημιακού, προκειμένου να ιχνηλατίσω το ερευνητικό βάθος και εύρος των συγγραφέων σε ένα αντικείμενο που δεν υπάρχει πλούσια ελληνική βιβλιογραφία.

 

Πρόκληση, από την πλευρά του πολιτικού, προκειμένου να αντλήσω λύσεις και εφαρμογές σε προβλήματα που βιώνουμε σήμερα στο χώρο της Οικονομίας.

 

Ευκαιρία να δω συγκεντρωμένη και εστιασμένη, σε ένα ελληνικό εγχειρίδιο, τη σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου.

Ευκαιρία να εμπλουτίσω τις σημειώσεις μου αλλά και τον όγκο των προτεινόμενων συγγραμμάτων σε σχετικά μαθήματα Μεταπτυχιακού Επιπέδου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

Σήμερα αισθάνομαι δικαιωμένος γι’ αυτή την επιλογή μου.

Η ξενάγηση στις σελίδες του βιβλίου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και χρήσιμη.

 

Το παρόν σύγγραμμα έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία.

Το κενό σε ότι αφορά την ύπαρξη ενός ολοκληρωμένου πανεπιστημιακού συγγράμματος, το οποίο θα εστιάζει αποκλειστικά στη σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου.

Παρουσιάζοντας όλη τη συναφή τεχνική ορολογία.

Περιέχοντας πλούσιες βιβλιογραφικές αναφορές.

 

Κυρίες και Κύριοι,

Το Βιβλίο ουσιαστικά δομείται σε 4 βασικές ενότητες:

 

Στην πρώτη ενότητα αναπτύσσεται η διαχείριση μετοχικών χαρτοφυλακίων.

Ερευνητική περιοχή που έχει απασχολήσει πολλούς αναλυτές για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ουσιαστικά από το 1952.

Σε αυτή την ενότητα ομαδοποιούνται και παρουσιάζονται οι 4 διαδοχικές φάσεις της διαδικασίας διαχείρισης χαρτοφυλακίων, δηλαδή αυτές του σχεδιασμού, της κατασκευής, της αξιολόγησης και του ανασχεδιασμού.

 

Παρουσιάζονται και ταξινομούνται οι παθητικές και οι ενεργητικές στρατηγικές διαχείρισης μετοχικών χαρτοφυλακίων.

 

Παθητικές στρατηγικές που εδράζονται στη λογική ότι η αγορά δεν τιμά λανθασμένα τα περιουσιακά στοιχεία ή ότι τα τιμά λανθασμένα αλλά οι επενδυτές δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν κάποιο πλεονέκτημα από αυτή την πραγματικότητα.

 

Ενεργητικές στρατηγικές που θεωρούν ότι η αγορά τιμά λανθασμένα τα περιουσιακά στοιχεία και ότι οι διαχειριστές είναι ικανοί να αναγνωρίσουν τις λάθος τιμές.

 

Αναλυτικότερα, οι παθητικές στρατηγικές διακρίνονται σε στρατηγικές αγοράς και διακράτησης και σε στρατηγικές αντιστοίχησης.

 

Οι ενεργητικές στρατηγικές διακρίνονται σε στρατηγικές θεμελιώδους ανάλυσης, τεχνικής ανάλυσης, χαρακτηριστικών των χρεογράφων και ανωμαλιών της αγοράς.

 

Ειδική αναφορά γίνεται, και όρθως, στις στρατηγικές αντίθεσης (contrarian strategies), στις στρατηγικές ορμής (momentum strategies), στις στρατηγικές που σχετίζονται με ημερολογιακά σύνδρομα (όπως είναι το σύνδρομο του Ιανουαρίου, το σύνδρομο ημέρας της εβδομάδος και το σύνδρομο των διακοπών) και στρατηγικές που σχετίζονται με το σύνδρομο των παραμελημένων εταιρειών.

 

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε μία από τις πλέον σημαντικές έννοιες της σύγχρονης χρηματοοικονομικής θεωρίας, αυτή των αποτελεσματικών αγορών, και παρουσιάζονται οι μορφές αποτελεσματικότητας ανάλογα με το είδος της διαθέσιμης πληροφορίας.

 

Στη δεύτερη ενότητα αναπτύσσεται το βασικό μεθοδολογικό πλαίσιο του μέσου και της διακύμανσης, όπως αυτή προτάθηκε από τον Markowitz.

 

Εισάγονται δηλαδή οι έννοιες της απόδοσης και του κινδύνου, τόσο αναφορικά με την περίπτωση μεμονωμένων χρεογράφων, όσο με την περίπτωση χαρτοφυλακίου χρεογράφων.

 

Θεμελιώνεται η αρχή της διαφοροποίησης και μελετάται λεπτομερώς η σχέση απόδοσης – κινδύνου ενός χαρτοφυλακίου δύο (2) χρεογράφων, για διάφορες τιμές συντελεστών συσχέτισης μεταξύ αυτών (συνήθως αυτές αντιστοιχούν στο -1, στο 0 και στο +1).

Παρουσιάζεται η έννοια του αποτελεσματικού χαρτοφυλακίου και του αποτελεσματικού μετώπου, χωρίς και με τη χρήση «ακίνδυνων» χρεογράφων.

Αναπτύσσεται η τεχνική μαθηματικού προγραμματισμού της σύγχρονης θεωρίας χαρτοφυλακίου για τον προσδιορισμό αποτελεσματικών μετώπων.

 

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην αυθεντική έκφραση του υποδείγματος μέσου – διακύμανσης.

 

Ανακεφαλαιώνοντας, ο Markowitz έδειξε ότι εάν ο επενδυτής μπορεί να προσδιορίσει τις αναμενόμενες αποδόσεις, τις τυπικές αποκλίσεις, και τους συντελεστές συσχέτισης όλων των αξιογράφων τότε το πρόβλημα της επιλογής του χαρτοφυλακίου από τους επενδυτές είναι ουσιαστικά ένα πρόβλημα ελαχιστοποίησης του κινδύνου (δηλαδή της τυπικής απόκλισης) με περιορισμούς:

α) ένα δεδομένο επίπεδο αναμενόμενης απόδοσης και

β) ότι το άθροισμα των σταθμίσεων θα ισούται με τη μονάδα (αν δεν υπάρχει βέβαια η δυνατότητα short-selling).

 

Όρισε δε ως αποδοτικό χαρτοφυλάκιο αυτό που έχει τον μικρότερο κίνδυνο για ένα δεδομένο επίπεδο αναμενόμενης απόδοσης, ή εναλλακτικά, την μεγαλύτερη δυνατή αναμενόμενη απόδοση για ένα δεδομένο επίπεδο κινδύνου.

 

Στην τρίτη ενότητα αναπτύσσονται μαθηματικά υποδείγματα μέσω των οποίων επιτυγχάνεται, τόσο ο περιορισμός του όγκου, όσο και η απλοποίηση του τύπου των δεδομένων που απαιτούνται στη διαδικασία της ανάλυσης χαρτοφυλακίου.

 

Υποδείγματα επιλογής και σύνθεσης χαρτοφυλακίου όπως είναι:

 

1ον. Τα υποδείγματα του ενός δείκτη, με ιδιαίτερη αναφορά στο υπόδειγμα της αγοράς και με διάκριση του κινδύνου σε συστηματικό ή μη-διαφοροποιήσιμο και στο μη-συστηματικό ή διαφοροποιήσιμο.

 

2ον. Τα υποδείγματα πολλαπλών δεικτών, όπως είναι τα υποδείγματα δεικτών βιομηχανίας και θεμελιωδών πολλαπλών δεικτών, με ιδιαίτερη αναφορά στο γνωστό υπόδειγμα των τριών παραγόντων (three-factor model) των Fama και French.

 

3ον. Τα υποδείγματα χρησιμότητας, εισάγοντας την έννοια του πλούτου και της μεγιστοποίησης αυτού και παρουσιάζοντας την ανοχή που έχει κάθε επενδυτής απέναντι στον κίνδυνο (αποστροφή, αδιαφορία, επιδίωξη).

 

Ο λόγος που οι περισσότεροι επενδυτές, με ορθολογική συμπεριφορά, αποφεύγουν τον κίνδυνο είναι ότι στην περίπτωσή τους η χρησιμότητα περιγράφεται ως κοίλη συνάρτηση του πλούτου.

Όσο το επίπεδο του πλούτου αυξάνει, τόσο αυξάνει και το επίπεδο της χρησιμότητας ή ικανοποίησης που αναδύει από την κατοχή του πλούτου.

Ωστόσο, το επίπεδο της χρησιμότητας αυξάνει με μειωμένο ρυθμό καθώς αυξάνει ο πλούτος. Ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα από αυτή τη διαπίστωση είναι ότι για οποιοδήποτε επίπεδο πλούτου, μια μείωση του πλούτου οδηγεί σε μία μεγαλύτερη μείωση της χρησιμότητας, απ’ ότι η ίδια αύξηση του πλούτου που οδηγεί σε μία αύξηση της χρησιμότητας.

 

4ον. Τα υποδείγματα συναρτήσεων ανοχής κινδύνου.

 

5ον. Τα υποδείγματα μέσης γεωμετρικής απόδοσης. Αυτή η στρατηγική επενδύσεως εισήχθη στη χρηματοοικονομική βιβλιογραφία από το Henry Latane το 1959. Υποστηρίζεται ότι η μεγιστοποίηση του γεωμετρικού μέσου όρου έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα:

  • Έχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα να ξεπεράσει ένα δεδομένο επίπεδο πλούτου σε ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.
  • Ελαχιστοποιεί τη μακροπρόθεσμη πιθανότητα «καταστροφής».
  • Μεγιστοποιεί το ρυθμό ανάπτυξης του πλούτου.
  • Υποδηλώνει μία απόλυτα μειωμένη τάση αποφυγής του κινδύνου στην επιδίωξη για απόκτηση πλούτου.

 

Η διαδικασία αυτή θεωρείται από αυτούς τους ερευνητές ως βέλτιστη, όταν πρόκειται να κατασκευαστεί χαρτοφυλάκιο στοιχείων, το οποίο να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή γεωμετρική μέση τιμή απόδοσης, αν οι αποδόσεις των χαρτοφυλακίων ακολουθούν την κανονική κατανομή (Elton και Gruber).

 

6ον. Τα υποδείγματα ασφάλειας με τρία διαφορετικά κριτήρια (Roy, Kataoka, Telser).

 

7ον. Τα υποδείγματα αξίας στον κίνδυνο με τα οποία είναι δυνατόν να προσδιορισθεί η μέγιστη αναμενόμενη ζημία που συνδέεται με μια επένδυση, για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και για ένα δεδομένο επίπεδο εμπιστοσύνης.

 

8ον. Τα υποδείγματα στοχαστικής κυριαρχίας.

 

9ον. Τα υποδείγματα τριών ροπών ενσωματώνοντας στη διαδικασία, εκτός από τη μέση τιμή και τη διακύμανση (δηλαδή τις δύο πρώτες στιγμές), και την ασυμμετρία – λόξωση (skewness). Κατ’ αυτό τον τρόπο η λύση αναζητείται στον τρισδιάστατο χώρο ενώ παράλληλα ξεπερνιέται η υπόθεση ότι η απόδοση ακολουθεί κανονική καμπύλη κατανομής.

 

Θα μπορούσε η ανάλυση να επεκταθεί και στη χρήση ανώτερων στιγμών. Έτσι μπορεί να γίνει χρήση και της τέταρτης στιγμής που είναι η κύρτωση. Στόχος είναι η ελαχιστοποίηση αυτής της στιγμής για δεδομένη μέση τιμή, διακύμανση και ασυμμετρία. Και αυτό, διότι διατηρώντας τις άλλες τρεις στιγμές σταθερές, οι επενδυτές θα προτιμήσουν εκείνα τα χαρτοφυλάκια για τα οποία υπάρχει μικρή πιθανότητα πολύ χαμηλών αποτελεσμάτων.

 

Στην τέταρτη ενότητα αναπτύσσονται τα υποδείγματα ισορροπίας, όπως είναι το υπόδειγμα αποτίμησης κεφαλαιακών στοιχείων [CAPM] και η θεωρία της αντισταθμιστικής αποτίμησης [APT].

 

Κυρίες και Κύριοι,

Από τα ανωτέρω κατανοεί, εκτιμώ, κανείς τον όγκο των πληροφοριών που υπάρχουν στο υπό παρουσίαση Βιβλίο.

Βιβλίο όμως που θα μπορούσε επίσης να έχει:

 

1ον. Ποσοτικοποιημένα παραδείγματα και ασκήσεις σε κάθε ενότητα.

 

2ον. Λίγα παραδείγματα τετραγωνικού προγραμματισμού (με χρήση του Solver).

 

3ον. Ανάλυση της διαχείρισης χαρτοφυλακίου με τη δυνατότητα ύπαρξης ανοικτών θέσεων (short-selling).

 

4ον. Αναφορά στις σημαντικές εφαρμογές των υποδειγμάτων ισορροπίας, όπως είναι:

  • Η σύγκριση και αξιολόγηση διαφορετικών χαρτοφυλακίων.
  • Ο καθορισμός του κατάλληλου προεξοφλητικού επιτοκίου για επιχειρήσεις που κάνουν επιλογή μελλοντικών επενδύσεων.

 

5ον. Καταγραφή των προβλημάτων στην εκτίμηση του συστηματικού κινδύνου, όπως είναι:

§        Ο υπολογισμός των αποδόσεων.

  • Το διάστημα του υπολογισμού των αποδόσεων, αφού σε αρκετές μετοχές παρουσιάζεται το λεγόμενο πρόβλημα της αδράνειας στις συναλλαγές (thin trading problem).

§        Η χρησιμοποίηση του κατάλληλου δείκτη της αγοράς.

§        Ο χρονικός ορίζοντας της εκτίμησης.

 

6ον. Ανάλυση των σύνθετων μέτρων απόδοσης των χαρτοφυλακίων.

Μέτρων τα οποία στην αποτίμηση ενός χαρτοφυλακίου λαμβάνουν υπόψη τους, σαν μία έννοια, τόσο την απόδοση όσο και τον κίνδυνο που αυτό ενέχει. Τα πιο δημοφιλή σύνθετα μέτρα είναι αυτά των Treynor, Sharpe και Jensen.

Μέτρων όμως που έχουν και συγκεκριμένα προβλήματα. Δύο κυρίως:

α)  Λανθασμένος καθορισμός του τρόπου αποτίμησης των αξιόγραφων.

β) Λανθασμένος καθορισμός του χαρτοφυλακίου της αγοράς.

 

7ον. Αναφορά σε διεθνή διαφοροποίηση δημιουργώντας ένα διεθνές ή «παγκοσμιοποιημένο» μετοχικό χαρτοφυλάκιο.

Η διεθνής διαφοροποίηση μέσω επενδύσεων σε αξίες του εξωτερικού εμπεριέχει βέβαια επιπλέον κινδύνους, όπως είναι ο κίνδυνος χώρας.

Εμπόδια οικονομικής και τεχνικής φύσεως όπως το αυξημένο συναλλακτικό κόστος και η περιορισμένη ρευστότητα μιας χρημ/κης αγοράς.

 

Κυρίες και Κύριοι,

Θα ήθελα να κλείσω την τοποθέτησή μου αντιγράφοντας τα συμπεράσματα από δύο (2) μελέτες των συγγραφέων.

 

Γράφουν χαρακτηριστικά:

«Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της εξεταζόμενης προβληματικής απαιτείται σε κάθε περίπτωση μια συνδυασμένη ολιστική συστημική προσέγγιση, η οποία, όχι μόνο θα αναβαθμίζει τα υπάρχοντα επενδυτικά υποδείγματα, αλλά παράλληλα θα ενοποιεί σε ένα συμπαγές μεθοδολογικό πλαίσιο, συναφείς θεωρητικές καινοτομίες και πρωτότυπα πρακτικά εργαλεία» (Xidonas and Psarras, 2008; Xidonas et al., 2008).

 

Νομίζω ότι αυτή την προσέγγιση οι συγγραφείς την επιτυγχάνουν στο παρόν εγχειρίδιο.

Να είστε πάντως βέβαιοι ότι αν συνέχιζα να διδάσκω σε Μεταπτυχιακό Επίπεδο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το παρόν εγχειρίδιο θα ήταν στη λίστα των προτεινόμενων εγχειριδίων.

Εύχομαι ολόψυχα, το ανά χείρας βιβλίο να βρει την ανταπόκριση που προσδοκούν οι συγγραφείς, και να διαβαστεί, να μελετηθεί καλύτερα, από πολλούς, όσο γίνεται περισσότερους…

Κοινή Δήλωση για την Έκθεση του ΙΟΒΕ

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας και η Γραμματέας της Ομάδας Παρακολούθησης του Προγράμματος Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας, κα Ελένη Ρωμαΐδου, έκαναν την ακόλουθη δήλωση μετά τη δημοσιοποίηση της Έκθεσης του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ):

 

«Η δημοσιοποίηση της τριμηνιαίας Έκθεσης του ΙΟΒΕ για την Ελληνική Οικονομία επιβεβαιώνει τις διαπιστώσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση και τις προοπτικές της.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Έκθεση, τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για την Οικονομία:

-Το πρώτο σενάριο, το «σενάριο της ελπίδας» προβλέπει ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει, σε γενικές γραμμές, το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής του Μνημονίου. Δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι θα επιτύχει την επιστροφή στις διεθνείς αγορές, διότι το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνει. Η πιθανότερη και λογικότερη έκβαση στην περίπτωση αυτή είναι η επέκταση του χρονικού ορίζοντα των δανείων που μας έχει χορηγήσει η «τρόικα».

-Το δεύτερο σενάριο, το «σενάριο της καταστροφής», οδηγεί σε «ακαριαίο» ή σε «αργό» «θάνατο». Και αυτό θα γίνει όταν η δημοσιονομική προσαρμογή δεν συνοδεύεται από διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν «αντισώματα».

-Και το τρίτο σενάριο, το «σενάριο της σωτηρίας», προβλέπει ότι η Κυβέρνηση θα υιοθετήσει τις πολιτικές του πρώτου σεναρίου και θα προχωρήσει ταυτόχρονα σε επιθετική πολιτική αξιοποίησης της ακίνητης κρατικής περιουσίας.

 

Τα σενάρια αυτά οδηγούν στις ακόλουθες διαπιστώσεις, οι οποίες και διατυπώθηκαν έγκαιρα από τη Νέα Δημοκρατία:

1ον. Ο δανεισμός της χώρας με λογικούς όρους δεν είναι εξασφαλισμένος ακόμη και με την αισιόδοξη εκδοχή, αφού είναι γνωστή η εκτίμηση του Μνημονίου ότι, μετά από μία τετραετία ασφυκτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας, το δημόσιο χρέος θα εκτιναχθεί, από 115% του ΑΕΠ που ήταν το 2009, στο 145% το 2014.

2ον. Η πιθανότητα για επέκταση του χρονικού ορίζοντα των δανείων, αλλά και κάθε σκέψη για παράταση του Μνημονίου, 5 μήνες από την εφαρμογή του, επιβεβαιώνουν ότι το ακολουθούμενο μίγμα οικονομικής πολιτικής δεν αποτελεί το σωστό «θεραπευτικό σχήμα».

3ον. Η υπερβολική δημοσιονομική προσαρμογή (20% του ΑΕΠ σε μία πενταετία προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κατά 11% του ΑΕΠ την ίδια περίοδο) επιβάλλεται να συνοδευθεί από μέτρα «τόνωσης» της αγοράς για την ανάκαμψη αρχικά, και την ανάπτυξη μεταγενέστερα της οικονομίας.

4ον. Επιβάλλεται η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου. Πρόσφατα, ο κ. Πρωθυπουργός «ανακάλυψε» από την Αμερική την αξία της.  

 

Σήμερα, συνεπώς, επιβεβαιωνόμαστε από τους κοινωνικούς, επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς της χώρας.

Ακόμη και ο Πρόεδρος του ΔΝΤ κ. Στρος-Καν, πρόσφατα, δήλωσε ότι η «λιτότητα α λα Ελληνικά είναι λάθος συνταγή για την Ευρώπη».

Λίγοι, όμως, τότε προέβλεψαν ότι η θεραπεία “σοκ” ήταν λάθος.

Η Νέα Δημοκρατία πρότεινε άλλο μίγμα πολιτικών, το οποίο οδηγεί ταχύτερα και με λογικούς όρους στην έξοδο στις αγορές.

Η πρότασή μας είναι ρεαλιστική, τεκμηριωμένη και κοστολογημένη.

Συμβατή με την Ελληνική πραγματικότητα».

Άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο – “Περαίωση: Ομολογία Κυβερνητικής αποτυχίας”

Η νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε περαίωση εκκρεμών υποθέσεων και τακτοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών, 5 μόλις μήνες από την ισχύ του τελευταίου φορολογικού νόμου, καταδεικνύει την αδυναμία της να συλλάβει το φορολογητέο εισόδημα.

Η πρωτοβουλία αυτή:

 

1ον. Στέλνει αντιφατικά μηνύματα στην κοινωνία.

Από την μία η Κυβέρνηση, με τηλεοπτικά σποτ, δείχνει να αναζητά την ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης, και από την άλλη εθίζει τους πολίτες στην παρανομία.

Από τη μία προχωρά σε πομπώδεις ανακοινώσεις για «ασυμβίβαστη αναμέτρηση» με τη φοροδιαφυγή, και από την άλλη προχωρά σε φορολογική αμνηστία.

 

2ον. Δημιουργεί ένα νέο «φυτώριο» φοροφυγάδων για το μέλλον.

Πολλοί διεθνείς οργανισμοί έχουν καυτηριάσει το μέτρο της περαίωσης επειδή τείνει να ενσωματώνει τις προσδοκίες των φορολογουμένων, τονίζοντας μάλιστα ότι «δεν είναι δυνατόν να συμβάλλει μεσοπρόθεσμα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και στην καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης» (Τράπεζα της Ελλάδος, Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής, Οκτώβριος 2008).

Τα έσοδα μάλιστα που εισπράττονται απ’ αυτή τη ρύθμιση αποτελούν μικρό μόνο μέρος των οφειλομένων στο κράτος. 

 

3ον. Συνιστά μνημείο Κυβερνητικής αναξιοπιστίας.

Ενδεικτικά, η περαίωση, σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου πριν από μία διετία, «είναι ένα νέο χαράτσι, που επιβάλλεται με εκβιαστικό τρόπο…».

Η Κυβέρνηση, από τον αφορισμό του μέτρου πριν από τις εκλογές, περνάει σήμερα στην υλοποίησή του.

 

4ον. Αποτελεί ομολογία Κυβερνητικής αποτυχίας στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Ανικανότητας του κράτους να έχει αποτελεσματικούς φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς.

Και όπως ανέφερε πρόσφατα έγκριτος δημοσιογράφος, τελικά έχουμε «πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής ή παράδοση άνευ όρων»; Η απάντηση νομίζω είναι πρόδηλη…

 

5ον. Αποτελεί ομολογία Κυβερνητικής αποτυχίας στην επίτευξη των στόχων για τα έσοδα.

Η υστέρηση εσόδων, έναντι των στόχων, παρά την υπερ-φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, συνεχώς διευρύνεται.

 

Η περαίωση συνεπώς, κίνηση σπασμωδική και εκτός «Μνημονίου», χρησιμοποιείται από την Κυβέρνηση ως μία ακόμη «εφεδρεία» (μαζί με την περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και των αμυντικών δαπανών) για να καλυφθεί η υστέρηση των εσόδων.

Και όλα αυτά πριν συμπληρωθούν 6 μήνες υλοποίησης του «Μνημονίου».

Η Νέα Δημοκρατία, σε αυτή τη λογική, θα στηρίξει την επιλογή υπό την προϋπόθεση ότι η Κυβέρνηση θα διαπραγματευτεί με την Τρόικα για να πετύχει ισόποση, τουλάχιστον, της περαίωσης μείωση των φόρων που προκύπτουν για τον Ελληνικό λαό από τα νέα εισπρακτικά μέτρα για το 2011.

Όπως είναι η μετάταξη προϊόντων από το χαμηλό στον υψηλό φορολογικό συντελεστή (εκτιμάται ότι θα αποφέρει 1 δισ. ευρώ), η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων (400 εκατ. ευρώ) και η έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων (600 εκατ. ευρώ).

Μέτρα που άλλωστε θα επιτείνουν την ύφεση, διογκώνοντας το κυκλικό έλλειμμα και αφαιρώντας αναγκαία ζήτηση από την αγορά.

Συνέντευξη στον “Ελεύθερο Τύπο” – “Έχουν λόγο να παραποιούν τα λόγια μας”

1. Τελικά η πρόταση που διατυπώσατε για την έξοδο από το Μνημόνιο εδράζεται στην «οικονομική πραγματικότητα»;

 

Κύριε Κοτταρίδη, η πρότασή μας προσεγγίζει και αναλύει την υφιστάμενη κατάσταση της οικονομίας, περιγράφει και προτείνει βελτιωτικές δημοσιονομικές και διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες εδράζονται στην οικονομική επιστήμη και την ιστορική εμπειρία. Η πρόταση, ρεαλιστική και κοστολογημένη, έχει προϊούσα αποδοχή από τους πολίτες.

Η εξέλιξη αυτή προφανώς ενόχλησε την κυβέρνηση η οποία και ενεργοποίησε την προσφιλή πρακτική της διαστρέβλωσης των θέσεών μας.

 

2. Γιατί μιλάτε για διαστρέβλωση της πρότασής σας;

 

Είναι αλήθεια ότι διαχρονικά οι ηγετικοί κύκλοι του ΠΑΣΟΚ επιδίδονται σε τέτοιες μεθόδους. Είναι μάλλον στην πολιτική φύση τους.

Ως τελευταίο παράδειγμα θα σας αναφέρω παρέμβαση του Υπουργού Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου. Ο κ. Υπουργός μιλώντας την Τετάρτη στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, παραποίησε δομικό σημείο της οικονομικής πρότασης της Ν.Δ. Συγκεκριμένα, είπε ότι «…η πρόταση [της Ν.Δ.] ξεκινάει από το απίθανο ότι με αύξηση των δαπανών και με μείωση των φόρων κατά ένα μαγικό τρόπο μέχρι το τέλος του 2011 το έλλειμμα θα είχε μηδενισθεί…». Η αλήθεια είναι ότι η ΝΔ ουδέποτε μίλησε για αύξηση δαπανών ή για μείωση φόρων πριν την έξοδο από το «Μνημόνιο». Επιμένουμε βεβαίως ότι μέχρι τότε δεν χρειάζονται άλλες αυξήσεις στους φόρους.

 

3. Θεωρείτε, λοιπόν, πως είναι εφικτό να βγούμε από το «Μνημόνιο» πριν από το 2012;

 

Καταρχήν εμείς θεωρούμε ότι με άλλη σύνθεση λόγων και πράξεων εκ μέρους της κυβερνήσεως δεν θα είχαμε μπεί στο Μηχανισμό Στήριξης.

Τώρα με ευθύνη πρωτίστως της κυβέρνησης εφαρμόζουμε τις πολιτικές και τα μέτρα του «Μνημονίου».

Εμείς έχουμε προτείνει άλλη στρατηγική και άλλο μίγμα πολιτικών το οποίο οδηγεί ταχύτερα και με λογικούς όρους στην έξοδο στις αγορές.

Ενδεικτικά σημειώνω ότι το Μνημόνιο προβλέπει για το 2011 πρόσθετα περιοριστικά μέτρα περίπου 6,5 δις ευρώ και καθόλου μέτρα τόνωσης της αγοράς. Εμείς τους λέμε ότι αυτή είναι ελλειμματική προσέγγιση της λύσης του προβλήματος. Και τούτο γιατί ενώ μειώνει τη διαρθρωτική συνιστώσα του ελλείμματος μεγαλώνει την άλλη, την κυκλική συνιστώσα. Γι αυτό άλλωστε προβλέπουν περιοριστική πολιτική της τάξης του 20% του ΑΕΠ για 5 χρόνια για να πετύχουν μείωση του ελλείμματος κατά 11% του ΑΕΠ.

Εμείς από τις 7 Ιουλίου, υποστηρίζουμε πως για την εξουδετέρωση του διαρθρωτικού ελλείμματος ήταν αρκετά τα μέτρα που είχαν ληφθεί ως τότε και δεν χρειάζονταν άλλα.

Το επόμενο που προτείναμε στην Κυβέρνηση ήταν πως για να μειωθεί και το υπόλοιπο έλλειμμα, δηλαδή το κυκλικό που προκαλεί η ύφεση, πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα τόνωσης της αγοράς.

Καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις αντισταθμιστικών μέτρων τόνωσης της αγοράς, τα οποία αρκούν για να εξουδετερώσουν το κυκλικό έλλειμμα ύψους 3,2%.

Και έτσι θα είχαμε τη δραστική συρρίκνωση του δημοσιονομικού ελλείμματος σε μικρότερο χρονικό διάστημα και ως εκ τούτου ισχυρό θετικό μήνυμα προς τις αγορές.

Επιμένουμε στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος, για το οποίο δεν γίνεται κανένας λόγος.

Συνεπώς, είναι επιτακτικά αναγκαίος ο συγκερασμός δημοσιονομικής προσαρμογής και μέτρων ανάπτυξης της οικονομίας για να εξέλθει η οικονομία από το φαύλο κύκλο.

 

 

4. Η Κυβέρνηση όμως ισχυρίζεται ότι το έλλειμμα μειώνεται σημαντικά…

 

Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες η Κυβέρνησης δεν καταφέρνει να εξωραΐσει τα αποτελέσματα της πολιτικής της.

Η αποτυχία της καταγράφεται και στα στοιχεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

Ειδικότερα κατά το πρώτο οκτάμηνο:

Η υστέρηση των εσόδων, διευρύνεται συνεχώς.

Τα καθαρά έσοδα αυξήθηκαν μόλις κατά 3,4% σε σχέση με πέρυσι (στόχος αύξηση 13,7%).

Οι δαπάνες, πράγματι, εμφανίζονται μειωμένες σε σχέση με πέρυσι, κυρίως λόγω της οριζόντιας περικοπής και της συρρίκνωσης των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας, της δραστικής μείωσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και των εξοπλιστικών δαπανών.

Η επιλογή, συνεπώς, του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης να αντισταθμίσει τη διευρυνόμενη υστέρηση των εσόδων με δραστικές περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις, οι οποίες και είναι μειωμένες κατά 33% σε σχέση με πέρυσι έναντι στόχου για μείωση μόλις κατά 4%, επιβεβαιώνει την απουσία αναπτυξιακού προσανατολισμού.

Κάτι που αποτυπώνεται και από την εγκατάλειψη και των υπολοίπων αναπτυξιακών εργαλείων της οικονομίας, όπως το ΕΣΠΑ, το ΤΕΜΠΜΕ, οι ΣΔΙΤ, οι συμβάσεις παραχώρησης, οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, ο Αναπτυξιακός Νόμος κ.α.

 

5. Εμμένετε, συνεπώς, στην αρχική σας θέση πως ο Μηχανισμός Στήριξης δεν ήταν αναγκαιότητα.

 

Αποτελεί ιστορικό γεγονός πως η ηγεσία της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οδήγησε τη χώρα στο Μηχανισμό Στήριξης επικαλούμενη τον «κίνδυνο χρεοκοπίας» και το «κλείσιμο των αγορών».

Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλαβε την οικονομία, με τα υποκείμενα νοσήματά της από τη δεκαετία του ‘80, σε φάση παρόξυνσης, εν μέσω της πιο βαθιάς και παρατεταμένης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Η Ελλάδα είχε υψηλό δημόσιο έλλειμμα και χρέος, το οποίο και διευρύνθηκε.

Όμως πρέπει να επισημανθεί ότι το ίδιο συνέβαινε και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο.

Το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά μέσο όρο, αυξήθηκε αντιστοίχως, κατά 6% του ΑΕΠ και κατά 14,8% του ΑΕΠ την περίοδο 2007 – 2009.

Όσο περίπου και στην Ελλάδα.

Βέβαια η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για λόγους που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, κατά το τελευταίο τρίμηνο «φούσκωσε» το έλλειμμα για να το εμφανίζει υψηλότερο για ολόκληρο το 2009, ματαιώνοντας «ώριμες» δημόσιες εισπράξεις του 2009, μεταφέροντας εισπράξεις του 2009 στο 2010 και μεταθέτοντας πληρωμές του 2010 στο 2009.

Το χειρότερο, όμως είναι ότι απαξίωσε τη χώρα, την Οικονομία και τους Έλληνες (ενδεικτικές οι αναφορές περί «Τιτανικού», «εντατικής», «απώλειας εθνικής ανεξαρτησίας», «εκτεταμένης διαφθοράς», «Κυβέρνησης του ψεύδους»).

Έλεγε ότι θα επανακτούσε την χαμένη αξιοπιστία της χώρας.

Όμως οι εξελίξεις δείχνουν το ακριβώς αντίθετο, καθώς, τα spreads, από τις 130 μ.β. και 180 μ.β. που ήταν στις αρχές Οκτωβρίου και στα τέλη Νοεμβρίου αντίστοιχα εκτοξεύθηκαν, ως συνέπεια των λόγων, των πράξεων, των καθυστερήσεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης, στις 400 μ.β. τον Απρίλιο, ενώ τώρα, δυστυχώς, υπερβαίνουν τις 900 μ.β.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι η ηγεσία της Κυβέρνησης ή έχασε τον έλεγχο των εξελίξεων ή εν πλήρη γνώση οδήγησε τη χώρα στο «Μηχανισμό Στήριξης».

Και αυτό παρότι είχε τη δυνατότητα να αποφύγει την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, εάν απορροφούσε μεγάλο μέρος ή όλο τον όγκο των διαθέσιμων κεφαλαίων, που υπερκάλυπταν τις εκδόσεις ομολόγων και ετησίων γραμματίων μέχρι τα μέσα Απριλίου. Συγκεκριμένα, το διάστημα Ιανουαρίου-Απριλίου απορρόφησε 20 δις ευρώ από τα διαθέσιμα 53,7 δις ευρώ.

 

6. Πιστεύετε πως αυτό το «αντι-μνημονιακό» μήνυμα θα έχει απήχηση στους πολίτες κατά τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές;

 

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν πάντοτε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ειδικά οι επικείμενες, καθώς λαμβάνουν χώρα σε ένα οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον έντονης αβεβαιότητας και μάλιστα μετά τη διοικητική μεταρρύθμιση θα διεξαχθούν με ενισχυμένη την πολιτική έναντι της αυτοδιοικητικής διάστασης.

Αναμένεται, συνεπώς, στην κάλπη να εκφρασθούν οι ανησυχίες αλλά και οι ελπίδες της κοινωνίας για την πορεία της οικονομίας και της χώρας.

Η πρόταση Ελπίδας της Ν.Δ,. για την ταχύτερη και με το λιγότερο οικονομικό και κοινωνικό κόστος έξοδο από την κρίση, αγγίζει όλο και περισσότερο τους πολίτες.

 

 

7. Τέλος θα ήθελα και την άποψή σας για την κλήση του πρώην Πρωθυπουργού κ. Καραμανλή στην εξεταστική για το Βατοπέδι.

 

Είναι γεγονός ότι η ενορχηστρωμένη, σφοδρή και παρατεταμένη επίθεση κατά του κ. Καραμανλή και των Κυβερνήσεων της Ν.Δ υπήρξε πρωτοφανής. Πυρήνας της η ελαχιστοποίηση των συγκεκριμένων επιτυχιών και των θετικών πεπραγμένων της και η μεγιστοποίηση των καθυστερήσεων, παραλείψεων και κάποιων λαθών της.

Η ηγεσία της Κυβέρνησης με τους χειρισμούς της επιχειρεί και με την υπόθεση του βατοπεδίου να έχει τον κ. Καραμανλή όμηρο. Όμως έχει παραβλέψει ότι ο τέως Πρωθυπουργός έχει αποδείξει με συγκεκριμένες πράξεις ότι δεν προσφέρεται για ομηρία και δεν λειτουργεί υπό τέτοιες συνθήκες. Η κυβέρνηση προφανώς δεν έχει αντιληφθεί ότι οι πολίτες έχοντας πλέον πληρέστερα δεδομένα απαντούν πιο ορθολογικά στα γιατί; Θα το αντιληφθεί όμως σύντομα όταν θα αρχίσει να εισπράττει πολιτικά τις απαντήσεις τους.

Συνέντευξη στην Εφημερίδα “Χώρα” – “Λέμε την αλήθεια για να διώξουμε το φόβο και να δώσουμε ελπίδα”

1.Να ξεκινήσουμε με το θέμα των ημερών: την εντύπωση που προκάλεσαν οι τοποθετήσεις του κ. Σαμαρά στη ΔΕΘ. Είναι, όντως, έτσι τα πράγματα ή μήπως ο πρόεδρος της ΝΔ υπερβάλει;

 

Κύριε Ανδρουτσόπουλε, πράγματι οι τοποθετήσεις του κ. Σαμαρά στη ΔΕΘ, έγιναν θετικά αποδεκτές από τους πολίτες. Οι πολιτικές υπερβολές και οι αναντιστοιχίες λόγων και πράξεων χαρακτηρίζουν διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ.

Ο Πρόεδρος, προσδιόρισε τις ευθύνες για την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης και περιέγραψε το Στρατηγικό Σχέδιο της Ν.Δ. Το Σχέδιο αντιμετωπίζει με άλλο μίγμα προσεγγίσεων και πολιτικών τα προβλήματα του ελλείμματος, του χρέους και της ανάπτυξης. Μίγμα μέτρων διαφορετικό από αυτό που ακολουθεί η Κυβέρνηση στο πλαίσιο του «Μνημονίου», αφού ενώ λαμβάνει περιοριστικά μέτρα για τη μείωση του διαρθρωτικού ελλείμματος, αυξάνει το κυκλικό έλλειμμα με την ύφεση του προκαλεί.

Η Ν.Δ. έχει υποστηρίξει ότι για την εξουδετέρωση του διαρθρωτικού ελλείμματος αρκούσαν τα μέτρα που είχαν ληφθεί ήδη ως τον Ιούλιο του 2009 (τα οποία δεν εφήρμοσε εγκαίρως η Κυβέρνηση) και δεν χρειάζονταν άλλα και ότι για να μειωθεί και το υπόλοιπο έλλειμμα, δηλαδή το κυκλικό που προκαλεί η ύφεση, πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα προώθησης της ανάπτυξης.

Σας υπενθυμίζω πως την ανάγκη τέτοιων μέτρων είχαμε ήδη επισημάνει από τον περασμένο Δεκέμβριο και δεν έχουμε πάψει να ζητάμε από τότε.

Συνεπώς, ο συγκερασμός δημοσιονομικής προσαρμογής και μέτρων ανάταξης της οικονομικής δραστηριότητας θα επιτρέψει αφενός να μειωθεί το έλλειμμα πολύ ταχύτερα και αφετέρου να εξέλθει η οικονομία από το φαύλο κύκλο της ύφεσης.

 

2.Υπάρχει μια μερίδα πολιτών που θεωρεί ότι η τοποθέτηση αυτή αφήνει «σκοτεινά» σημεία, κυρίως για την «κοστολόγηση» της πρότασης. Είναι έτσι;

 

Δεν υπάρχει τίποτα «σκοτεινό» στην πρόταση της Ν.Δ. για την έξοδο της οικονομίας από την κρίση.

Έχουμε παρουσιάσει το Στρατηγικό σχέδιο, πολιτικές και μέτρα τα οποία διαρκώς συμπληρώνουμε.  

Ως Αξιωματική Αντιπολίτευση κάνουμε το καθήκον μας. Καταθέσαμε εγκαίρως ρεαλιστική, τεκμηριωμένη και κοστολογημένη πρόταση για την έξοδο από την κρίση.

Και αυτό σε αντίθεση με την αντιπολιτευτική πρακτική του ΠΑΣΟΚ. Πρακτική της «δομικής αντιπολίτευσης» και του «όχι σε όλα». Οι πολίτες συγκρίνουν και κρίνουν.

 

3. Αυτό πιστεύετε ότι είναι το βασικό στοιχείο που η κυβέρνηση εσκεμμένα τώρα προσπαθεί να παραποιήσει τα συγκεκριμένα στοιχεία της πρότασης Σαμαρά ή επιδέχονται αμφισβήτηση;

 

Η πρακτική του ΠΑΣΟΚ είναι γνωστή. Λέει πολλά για να πάρει την εξουσία. Μετά πράττει κατά περίπτωση. Αντιφάσκει και παλινωδεί συνεχώς. Παραποιεί την πραγματικότητα και καταλογίζει τα αδιέξοδα στους πολιτικούς αντιπάλους της. Διατείνεται ότι πάντα έχει δίκιο.

Οι πολίτες όμως, τώρα, κατάλαβαν το ΠΑΣΟΚ νωρίτερα από κάθε προηγούμενη φορά.

Η ηγεσία της κυβέρνησης αντελήφθη ότι οι πολίτες προσέχουν την πρόταση της Ν.Δ. και έβαλε μπροστά τη γνωστή «μηχανή» της παραποίησης.  

Τελευταίο παράδειγμα: Ο Υπουργός Οικονομικών, μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, είπε ότι «…η πρόταση [της Ν.Δ.] ξεκινάει από το απίθανο ότι με αύξηση των δαπανών και με μείωση των φόρων κατά ένα μαγικό τρόπο μέχρι το τέλος του 2011 το έλλειμμα θα είχε μηδενισθεί…».

Ωστόσο, ουδέποτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση μίλησε για αύξηση δαπανών ή για μείωση φόρων πριν την έξοδο από το «Μνημόνιο».

Εμείς είπαμε ότι μέχρι τότε δεν χρειάζονται άλλες αυξήσεις στους φόρους.

Δυστυχώς, η κατά συρροή, εκ μέρους του κ. Υπουργού, παραποίηση θέσεων της οικονομικής πρότασης της Ν.Δ. δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη ειλικρινούς αντιπαράθεσης θέσεων, από την οποία τόση ανάγκη έχει η χώρα και η οικονομία της.

 

4. Μπορεί στην Αριθμητική το 1+1 να μας κάνει 2, αλλά στην Οικονομία η πρακτική δίνει άλλα αθροίσματα. Ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, καθώς τα έσοδα του κράτους, όσο και να αθροίζονται στα χαρτιά, βγάζουν αρνητικό αποτέλεσμα στην πράξη. Μπορείτε να μας πείτε τί φταίει γι’ αυτό;

 

Όπως σας προανέφερα, η συνεχής και χωρίς αξιολόγηση λήψη μόνο περιοριστικών και φοροεισπρακτικών μέτρων επιδεινώνει την ύφεση, με αποτέλεσμα το στέγνωμα της οικονομίας και τις πιέσεις στη διαδικασία βελτίωσης του ελλείμματος.

Αυτή η αναποτελεσματικότητα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής αποτυπώνεται και στην εκτέλεση του προϋπολογισμού κατά το πρώτο οκτάμηνο.

Ειδικότερα, η Κυβέρνηση στο μείζον θέμα των φορολογικών εσόδων απέτυχε, τόσο στο σχεδιασμό πολιτικής, όσο και στην εφαρμογή της.

Η υστέρηση εσόδων, έναντι των στόχων, παρά την υπερ-φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, διευρύνεται συνεχώς.

Τα καθαρά έσοδα αυξήθηκαν μόλις κατά 3,4% σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου για αύξηση κατά 13,7%.

Μάλιστα, το μήνα Αύγουστο, όπως και τον Ιούλιο, παρατηρείται μείωση των εσόδων της τάξεως του 2%, σε σχέση με τον Αύγουστο του 2009.

Η υστέρηση, όμως, στα έσοδα οδηγεί την Κυβέρνηση και στην εγκατάλειψη του στόχου για τις δημόσιες επενδύσεις.

Έτσι, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων εμφανίζονται μειωμένες κατά 33% σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου για μείωση μόλις κατά 4%.

Η επιλογή, συνεπώς, του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης να αντισταθμίσει τη διευρυνόμενη υστέρηση των εσόδων με δραστικές περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις επιβεβαιώνει την απουσία αναπτυξιακού προσανατολισμού.

 

5. Μόνο που η οικονομική πολιτική έχει άμεση σχέση με την πορεία της αγοράς, αλλά και τις κοινωνικές αναταράξεις. Και τα τρία είναι σήμερα στο «κόκκινο». Είναι δυνατό, με τα όσα συμβαίνουν, να επέλθει άνοδος της αγοράς, που θα φέρει και κοινωνική ειρήνη;

 

Η Κυβέρνηση κωφεύει. Δεν συζητά με τα πολιτικά κόμματα και τους κοινωνικούς εταίρους. Ακολουθεί οικονομική πολιτική χωρίς αναπτυξιακή διάσταση. Αυτό το επισημαίνουν σήμερα όλοι οι παραγωγικοί φορείς.

Αποδεικνύεται και από την εγκατάλειψη των αναπτυξιακών εργαλείων της οικονομίας.

Είναι γεγονός ότι το ΕΣΠΑ βαλτώνει και η χώρα από την 5η θέση σε απορροφήσεις κοινοτικών πόρων που ήταν πρίν από ένα χρόνο βρίσκεται σήμερα στην 23η θέση. Το ΤΕΜΠΜΕ έχει αδρανοποιηθεί, καθώς το προηγούμενο τρίμηνο δανειοδοτήθηκαν 100 φορές λιγότερες μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009.

Ενώ, οι πρωτοβουλίες για ΣΔΙΤ, οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, οι συμβάσεις παραχώρησης και ο Αναπτυξιακός Νόμος παραμένουν λεκτικό σχήμα.

 

6. Ωστόσο, η προώθηση της περαίωσης των ανέλεγκτων υποθέσεων από τη Κυβέρνηση δεν δείχνει πως ακούει τους παράγοντες της αγοράς;

 

Μία τέτοια πολιτική επιλογή δεν θεωρώ πως ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις της αγοράς για την επιτακτική ανάγκη κινητοποίησης της οικονομικής δραστηριότητας.

Παράλληλα, στέλνει λανθασμένα μηνύματα στην κοινωνία και συνιστά διαιώνιση μιας αδικίας. Ομολογία κυβερνητικής αποτυχίας στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Καθιστά τον Υπουργό Οικονομικών ανακόλουθο σε σχέση με παλαιότερες θέσεις του και γι αυτό αναξιόπιστο

Η Ν.Δ. έχει ήδη τοποθετηθεί. Θα στηρίξει αυτή την επιλογή, υπό την προϋπόθεση ότι η Κυβέρνηση θα λάβει μέτρα ισόποσης μείωσης των φόρων που προκύπτουν για τον Ελληνικό λαό από τα νέα εισπρακτικά μέτρα για το 2011, με το ποσό που θα εισπραχθεί από την περαίωση.

 

7. Πρόσφατα ακούσαμε και τον κ. Πρωθυπουργό να αναφέρεται και στο ζήτημα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας.

 

Από την πρώτη στιγμή, η Ν.Δ. υπογράμμισε για την ανάγκη αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Πρότεινε, μάλιστα, συγκεκριμένους τρόπους αξιοποίησης και όχι εκποίησης.

Ο Πρωθυπουργός, όπως αναφέρατε, με καθυστέρηση, ανακάλυψε, στην Αμερική, την αξία αυτής της περιουσίας.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα πάρει τόσο καιρό στην ηγεσια της Κυβέρνησης για να προχωρήσει και στην αξιοποίησή της.

 

8. Το ότι η κυβέρνηση δεν είχε –και δεν ξέρω αν τώρα το απέκτησε– σχέδιο για την πορεία της χώρας, κυρίως στον οικονομικό τομέα, αυτό έχει γίνει πια κατανοητό απ’ όλους. Και ότι η «υποταγή» της Ελλάδας στο περίφημο Μνημόνιο δεν ήταν η μόνη λύση κι αυτό έχει γίνει πασιφανές. Απ’ εδώ και πέρα, πιστεύετε ότι έτσι όπως μεθοδεύονται τα πράγματα θα «ξελασπώσουμε» από το 2013 ή μήπως τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα;    

 

Η ΝΔ πιστεύει ότι η προσπάθεια των κυβερνήσεων και όλων των πολιτών γενικά και ειδικότερα στην οικονομία πρέπει να είναι συνεχής και σοβαρή. Άλλωστε, μια παρατήρηση στα ιστορικά στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας δείχνει ότι τα σχετικά καλύτερα αποτελέσματα έχουν πραγματοποιηθεί επί κυβερνήσεων της ΝΔ.  

Στη σημερινή κρίσιμη φάση, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στην πατρίδα και τους πολίτες.

Για αυτό και έγκαιρα στις 7 Ιουλίου καταθέσαμε συγκεκριμένο σχέδιο για την ανάταξη της οικονομίας και την ταχύτερη έξοδο από το «Μνημόνιο».

Για αυτό και στη ΔΕΘ, ο Πρόεδρος κ. Αντώνης Σαμαράς, παρουσίασε τους βασικούς άξονες της πρότασης μας για την ώθηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Άξονες, όπως, η σταδιακή μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, η προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα, η εξάλειψη της γραφειοκρατίας, η προτεραιότητα στην εξωστρέφεια, η απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας και ο συντονισμός της παραγωγικής προσπάθειας στους τομείς που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Συνεπώς, έχουμε καταθέσει σχέδιο που στοχεύει στον ισορροπημένο συγκερασμό της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής και της  ανάπτυξης, της οικονομίας. Το σχέδιο συνεχώς το εμπλουτίζουμε και το συγκεκριμενοποιούμε για να πάνε τα πράγματα καλύτερα.

Το σχέδιο είναι συμβατό με την ελληνική πραγματικότητα. Είναι σχέδιο ελπίδας για τους πολίτες και προοπτικής για την οικονομία και τη χώρα.

 

9. Να περάσουμε στα εσωκομματικά; Πώς κρίνετε τη διαδρομή της ηγεσίας της ΝΔ, με την συμπλήρωση ενός χρόνου, σχεδόν, από την αλλαγή σκυτάλης;

 

Η Ν.Δ., μετά την εκλογική ήττα του περασμένου Οκτωβρίου έχει μπεί σε πορεία ανασύνταξης και δημιουργικής φυγής προς τα εμπρός, υπό την ηγεσία του Προέδρου κ. Αντώνη Σαμαρά. Η πορεία καθίσταται μέρα με την ημέρα όλο και πιο δυναμική. Έχει όλο και περισσότερη απήχηση και αποδοχή.

Μεγαλύτερη αξία από τη δική μου αξιολόγηση έχει η αξιολόγηση από τους πολίτες.

 

10. Τί φταίει και η ΝΔ καταγράφει δημοσκοπικά χαμηλά, παρά την κακή εικόνα της κυβέρνησης;

 

Εδώ και αρκετούς μήνες, για να μην πω χρόνια, η ελληνική κοινωνία πορεύεται εν μέσω μιας ενορχηστρωμένης πρωτοφανούς σφοδρότητας και διάρκειας επικοινωνιακή καταιγίδα η οποία έχει στόχο τη ΝΔ και τα πεπραγμένα της. Ελαχιστοποιούνται τα δυνατά σημεία και μεγιστοποιούνται τα αδύναμα. Το αντίθετο επιφυλάσσεται για το ΠΑΣΟΚ. Σιγά-σιγά όμως ο κουρνιαχτός κατακάθεται. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από προσχήματα. Είναι αντιμέτωπη με τα πεπραγμένα της.

Οι αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις πολίτες ενεργοποιούν τη λογική τους και τις ερμηνευτικές τους δυνατότητες. Βιώνουν τα αποτελέσματα και με τα νέα δεδομένα συγκρίνουν και προκρίνουν.

Σε πιο καθαρό τοπίο, θα πάρουν πιο δίκαιες, πιο ορθές αποφάσεις.

Είμαι, λοιπόν, αισιόδοξος.

 

11. Μήπως αυτή η κατάσταση έχει «οπλίσει» ορισμένους στο να προκαλούν εσωκομματική ένταση, που επιφέρουν ακόμη και τη διαγραφή τους, τραυματίζοντας την παράταξη, την ώρα που αυτή προσπαθεί να «γιατρέψει τις πληγές» της;

 

Δεν γνωρίζω τις «μύχιες προθέσεις» αυτών στους οποίους αναφέρεστε.

Σε κάθε περίπτωση, η εσωκομματική ένταση, από όπου και εάν εκπορεύεται, αποδυναμώνει την προσπάθεια της παράταξης εν όψη των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών και είναι καταδικαστέα.

 

12. Δηλαδή, βλέπετε ότι τώρα η ΝΔ μπορεί να προχωρήσει δυναμικά, προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για μάζεμα της «ψαλίδας»;

 

Η Νέα Δημοκρατία προχωρά συντεταγμένα και δυναμικά. Δουλεύουμε σκληρά

Λέμε την αλήθεια μας για να διώξουμε το φόβο και να επαναφέρουμε την ελπίδα στους Έλληνες πολίτες.

Τη «φορά και το άνοιγμα της ψαλίδας» το αποφασίζουν οι πολίτες. Είμαι αισιόδοξος.

 

13. Να τελειώσουμε με το θέμα των προσεχών αυτοδιοικητικών εκλογών; Η ΝΔ έχει αφήσει σαφές μήνυμα για την πολιτική του διάσταση, με τη διακήρυξη μιας «αντιμνημονιακής» εκστρατείας. Κατά πόσο αυτό το έχουν εναγκαλιστεί οι τοπικές κοινωνίες;

 

Κύριε Ανδρουτσόπουλε, οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν αρκετές διαστάσεις και ιδιαιτερότητες.

Ειδικά οι επικείμενες, καθώς λαμβάνουν χώρα μετά τη διοικητική μεταρρύθμιση και μάλιστα σε ένα ευρύτερο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον αβεβαιότητας το οποίο ενισχύει την πολιτική έναντι της αυτοδιοικητικής διάστασης των εκλογών.

Αναμένεται, συνεπώς, μέσα από την κάλπη να εκφρασθούν οι ανησυχίες της κοινωνίας για την πορεία της οικονομίας και της χώρας.

Και σ’ αυτό το περιβάλλον, το μήνυμα της Ν.Δ. περνάει στους πολίτες.

Η πρόταση ελπίδας της Ν.Δ. για ανασυγκρότηση όλων των κοινωνικών δυνάμεων και σοβαρή δουλειά για την ταχύτερη έξοδο από την κρίση αγγίζει όλο και περισσότερο τους πολίτες.

Κοινή Δήλωση για το Μνημόνιο Συνεργασίας με το Κατάρ

Ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, βουλευτής Β’ Αθηνών, κ. Κωστής Χατζηδάκης και οι Αναπληρωτές Υπεύθυνοι του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας, βουλευτής Φθιώτιδος, κ. Χρήστος Σταϊκούρας και κ. Νότης Μηταράκης, για το μνημόνιο συνεργασίας με το Κατάρ, έκαναν την ακόλουθη κοινή δήλωση:

 

«Οι ξένες επενδύσεις είναι καλοδεχούμενες και αναγκαίες, χωρίς φυσικά να υποτιμάται και η σημασία των αντίστοιχων ελληνικών. Με δυο βασικές προϋποθέσεις: Απόλυτη διαφάνεια και σεβασμός στο περιβάλλον.

 

Περιμένουμε από την κυβέρνηση να μας αποσαφηνίσει πώς προτίθεται να προχωρήσει ως προς το μνημόνιο με το Κατάρ, καθώς, μέχρι στιγμής, φαίνεται να είναι μια διακήρυξη προθέσεων, χωρίς συγκεκριμένο περιεχόμενο.

 

Ειδικότερα, ως προς τη δημόσια έκταση στο Ελληνικό, περιμένουμε από την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τι πραγματικά πιστεύει για την αξιοποίησή της. Διότι, οι θέσεις που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς από το κυβερνών κόμμα, μόνο σύγχυση προκαλούν, τόσο στους πολίτες, όσο και σε ενδεχόμενους επενδυτές».

Δήλωση για την Αναφορά του Υπουργού Οικονομικών

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, παραποίησε την οικονομική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.

Συγκεκριμένα, είπε ότι «…η πρόταση [της Νέας Δημοκρατίας] ξεκινάει από το απίθανο ότι με αύξηση των δαπανών και με μείωση των φόρων κατά ένα μαγικό τρόπο μέχρι το τέλος του 2011 το έλλειμμα θα είχε μηδενισθεί…».

Για την αποκατάσταση της αλήθειας σημειώνουμε ότι ουδέποτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση μίλησε για αύξηση δαπανών ή για μείωση φόρων πριν την έξοδο από το «Μνημόνιο».

Και αυτό, σύμφωνα με το Σχέδιό της, δεν προβλέπεται να γίνει πριν από τα μέσα του 2012.

Μέχρι τότε δεν χρειάζονται άλλες αυξήσεις στους φόρους.

Μάλιστα, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του στο πλαίσιο της 75ης ΔΕΘ ανέφερε ότι «…αυτή τη στιγμή, με τα ελλείμματα που αντιμετωπίζουμε και με το Μνημόνιο που έχει υπογράψει η Ελλάδα είναι απαγορευμένο να μειώσουμε τους φόρους…».

Η κατά συρροή, εκ μέρους του κ. Υπουργού, παραποίηση θέσεων της οικονομικής πρότασης της Νέας Δημοκρατίας δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη ειλικρινούς αντιπαράθεσης θέσεων, από την οποία τόση ανάγκη έχει η χώρα και η οικονομία της».

TwitterInstagramYoutube