Μήνας: Οκτώβριος 2013

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην Ημερίδα του ΚΕΠΕ «Προκλήσεις και Προοπτικές της Ελληνικής Οικονομίας»

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην Ημερίδα του ΚΕΠΕ «Προκλήσεις και Προοπτικές της Ελληνικής Οικονομίας»

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών και τον Πρόεδρο κ. Φίλιππα για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να συμμετάσχω στη σημερινή ημερίδα.

Να καταθέσω τις σκέψεις μου για τις προκλήσεις και τις προοπτικές της Ελληνικής Οικονομίας σε μία κρίσιμη στιγμή της συλλογικής προσπάθειας εξόδου από την κρίση.

Κρίση που ταλανίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Ωστόσο, κάθε αναφορά στις προκλήσεις της οικονομίας, προϋποθέτει τον εντοπισμό και την αναγνώριση των προβλημάτων και των παθογενειών του εγχώριου υποδείγματος.

Παθογένειες μακροχρόνιες, εμφανείς αλλά και υποβόσκουσες, στο αξιακό, θεσμικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο.

Παθογένειες που καλούμαστε, και πρέπει, να ξεπεράσουμε, το ταχύτερο δυνατόν με όσο γίνεται μικρότερο κοινωνικό και οικονομικό κόστος.

Κυρίες και Κύριοι,

Οι χρόνιες, δομικές και, κυρίως, ενδογενείς αδυναμίες στο πεδίο της οικονομίας ήταν και είναι σε όλους μας γνωστές.

Ειδικά στον ακαδημαϊκό και πανεπιστημιακό χώρο, όπου πολλοί συνάδελφοι έχουν ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα.

Επιγραμματικά, αυτές ήταν, και, εν μέρει, εξακολουθούν να είναι:

  • Το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα.
  • Η αδυναμία βιώσιμης διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, κατά περιόδους.
  • Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και η περιορισμένη φορολογική βάση.
  • Η αδυναμία εξορθολογισμού των δημόσιων, κυρίως των κοινωνικών, δαπανών.
  • Η εξάρτηση της ανάπτυξης σχεδόν αποκλειστικά από την κατανάλωση [(από το 72,2% του ΑΕΠ την περίοδο 1975-1976 έφτασε στο 95% του ΑΕΠ την περίοδο 2009-2010 (Χαλικιάς, ΚΕΠΕ, Οικονομικές Εξελίξεις, Οκτώβριος 2013)].

Η Ελλάδα, συνεπώς, λειτούργησε επί πολλές δεκαετίες, περισσότερο ή λιγότερο ανά περίοδο, σε συνθήκες ασταθούς ισορροπίας.

Οι συνθήκες αυτές επιδεινώθηκαν μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008 και τη διάχυσή της στην Ευρώπη.

Οι εξελίξεις αυτές «πυροδότησαν», τα επί μακρόν υπαρκτά και υψηλά, «δίδυμα» ελλείμματα και χρέη της Ελληνικής οικονομίας.

Τα αποτελέσματα, ωστόσο, θα ήταν διαφορετικά εάν η Ευρώπη είχε εγκαίρως μηχανισμούς αντίδρασης και αντιμετώπισης μιας τέτοιας κρίσης.

Δυστυχώς, όμως, δεν είχε.

Δυστυχώς, η κρίση βρήκε το εγχείρημα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) ημιτελές, και τις ηγεσίες της Ευρωζώνης αδυνατούσες να διαχειριστούν τα προβλήματα που προέκυπταν.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση αντιμετωπίστηκε από την Ευρώπη με αργά αντανακλαστικά, με αποτέλεσμα στις κρίσιμες στιγμές η απουσία συλλογικής και συντονισμένης αντίδρασης να αναγκάσει τις εθνικές οικονομίες σε σπασμωδικές και μεμονωμένες κινήσεις περιορισμένης αποτελεσματικότητας.

Δεν έγινε, δηλαδή, εγκαίρως αντιληπτό ή αποδεκτό ότι η κρίση ήταν και είναι «συστημική».

Ότι απειλεί την ίδια τη βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος και του ενιαίου οικοδομήματος.

Αυτή, βέβαια, η χρονική υστέρηση εντοπίστηκε και στο εσωτερικό της χώρας.

Όπως έχω αναφέρει και κατά το παρελθόν, μερικοί, παραγνώρισαν τις επικείμενες συνέπειες της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης και μιλούσαν αποκλειστικά για «ελληνική κρίση», αδιαφορούσαν για τη συγκρότηση μετώπου για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που είχαν χτυπήσει την πόρτα μας και ευαγγελίζονταν πολιτικές δημοσιονομικού επεκτατισμού.

Η πορεία των γεγονότων είναι σε όλους μας γνωστή.

Η κρίση δανεισμού, η προσφυγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης και η εφαρμογή ενός «ασφυκτικού» Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής από το 2010.

Κυρίες και Κύριοι,

Η Ελληνική οικονομία, κατά την τριετία που ακολούθησε την ένταξη στο Μηχανισμό Στήριξης, έχει βρεθεί σε μία επώδυνη δοκιμασία βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτοφανούς ανεργίας.

Πρόκειται για μία περίοδο όπου οι πολίτες κατέβαλαν τεράστιες θυσίες τόσο σε όρους δημοσιονομικού εγχειρήματος, όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.

Ωστόσο, το εγχείρημα δημοσιονομικής προσαρμογής της συγκεκριμένης περιόδου μπορεί να διαχωριστεί σε δύο φάσεις.

Σε δύο φάσεις προσαρμογής, όπου η κάθε μία ανταποκρίνεται και σε διαφορετική προσέγγιση.

Συγκεκριμένα, το πρώτο «Μνημόνιο», όπως έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, δομούσε τη δημοσιονομική προσαρμογή, κυρίως, στο σκέλος των φορολογικών εσόδων και όχι στο σκέλος των δαπανών, παραγκωνίζοντας τη σημασία των δομικών διαρθρωτικών αλλαγών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ απουσίαζαν ή δεν εφαρμόζονταν πρωτοβουλίες για την τόνωσης της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας.

Τα αποτελέσματα αυτής της προσέγγισης προσαρμογής είναι γνωστά.

Μεγαλύτερη από την αναμενόμενη ύφεση, απόκλιση από τους στόχους, σημαντικές αστοχίες στην αποτελεσματικότητα των μέτρων και πλήγμα στην αξιοπιστία του εγχειρήματος.

Αξίζει να συγκρίνουμε τις αρχικές μακροοικονομικές προβλέψεις του Προγράμματος, το Μάιο του 2010, με την πραγματικότητα.

Ενδεικτικά, ενώ η αρχική πρόβλεψη για την οικονομική δραστηριότητα εκτιμούσε ανάπτυξη 1,1% το 2012, το αποτέλεσμα τελικά ήταν ύφεση 6,4%.

Ενώ η αρχική πρόβλεψη για την ανεργία ήταν για 14,8% το 2012, το αποτέλεσμα ήταν αυτή να ξεπεράσει το 24%.

Αντίστοιχες είναι και οι αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους.

Αυτή, η πρώτη προσέγγιση, τροποποιήθηκε κατά το δεύτερο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, το δεύτερο «Μνημόνιο», και, ειδικότερα, στη διάρθρωση του δημοσιονομικού εγχειρήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 2012.

Έτσι, το δημοσιονομικό εγχείρημα βασίζεται κατά τα 2/3 στο σκέλος των δαπανών, συμβάλλοντας, όπως προκύπτει και από τη διεθνή βιβλιογραφία, στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και διατηρησιμότητάς του.

Παράλληλα, το δημοσιονομικό εγχείρημα εμπλουτίζεται από τις διαρθρωτικές αλλαγές στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, από τις πρώτες αποκρατικοποιήσεις, από τις στοχευμένες κινήσεις για την τόνωση της δραστηριότητας της πραγματικής οικονομίας (όπως είναι, μεταξύ άλλων, η πληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών, η επιτάχυνση της απορρόφησης κοινοτικών πόρων, κ.ά.).

Προς την κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαν να καταγραφούν και οι πρώτες κινήσεις αποκλιμάκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης.

Είναι γεγονός ότι φέτος, για πρώτη φορά την τελευταία περίοδο, επήλθαν στοχευμένες ελαφρύνσεις σε φόρους.

Τέτοιες ελαφρύνσεις είναι η μείωση κατά 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων και η μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστή ΦΠΑ στην εστίαση.

Είναι ξεκάθαρο, συνεπώς, ότι μεταξύ πρώτου και δεύτερου «Μνημονίου» η συνταγή διαφοροποιήθηκε, στο μέτρο πάντα του εφικτού και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο.

Το αποτέλεσμα αυτής της διαφορετικής πολιτικής είναι οι στόχοι που έχουν τεθεί, να επιτυγχάνονται.

Και μάλιστα χωρίς τη λήψη πρόσθετων οριζόντιων μέτρων, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.

Συγκεκριμένα, ενδεικτικά, εκτιμάται ότι εφέτος θα υπάρξει ένα μικρό αλλά βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα, ύψους, τουλάχιστον, 400 εκατ. ευρώ.

Και επιμένω ότι πρόκειται για συντηρητική εκτίμηση.

Η συγκεκριμένη, μάλιστα, επίδοση σε όρους κυκλικά διορθωμένου πρωτογενούς πλεονάσματος είναι η υψηλότερη μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.

Επίσης, η αυξητική δυναμική της ανεργίας ανακόπτεται.

Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των ανέργων έχει μειωθεί σημαντικά από τα μέσα του 2012.

Συγκεκριμένα, από 42,8% που ήταν τον Ιούλιο του 2012 περιορίστηκε στο 10,1% τον Ιούλιο του 2013, υποδηλώνοντας ότι δύναται να σταθεροποιηθεί και υπό προϋποθέσεις να μειωθεί.

Η ύφεση επιβραδύνεται και διαψεύδει τις αρχικές εκτιμήσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αρχική πρόβλεψη ήταν για ύφεση 4,5% εφέτος.

Σήμερα αυτές οι εκτιμήσεις έχουν αναθεωρηθεί επί τα βελτίω, καθώς υπολογίζουμε η ύφεση να κλείσει στο 4%.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται και στην τελευταία έκθεση του ΚΕΠΕ, «[…] η ιδιαίτερα αρνητική δυναμική που χαρακτήριζε τις εγχώριες οικονομικές εξελίξεις μέχρι και το τέλος του 2012 φαίνεται να εξασθενεί […]», κάτι που «[…] σηματοδοτεί για πρώτη φορά μια πιθανή έναρξη πορείας εξόδου της Ελληνικής οικονομίας από το καθεστώς ύφεσης […]» και «[…] από την κρίση σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα […]».

Παράλληλα, για να επικαλεστώ και πάλι το Editorial της τελευταίας μελέτης του ΚΕΠΕ, και όχι εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομικών, «[…] δείκτες επερχόμενης ανάκαμψης της οικονομίας γίνονται ολοένα και πιο φανεροί. Η πρώτη φάση ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που κρίνεται επιτυχής, η συγκράτηση των καταθέσεων, η πτωτική πορεία των επιτοκίων που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επανεκκίνηση της οικονομικής ανάπτυξης, το πολύπλευρο ενδιαφέρον ξένων επενδυτών, η σημαντικά αυξημένη τουριστική κίνηση που καταγράφεται φέτος, η αύξηση των εξαγωγών και ένα βελτιωμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η σταθεροποίηση στο Χρηματιστήριο Αθηνών, μαζί με τα θεσμικά εργαλεία της ανάπτυξης -την καλή απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και το νέο αναπτυξιακό/επενδυτικό Νόμο- αναμένεται εντός του 2013 να δημιουργήσουν μια σταθερή βάση για ένα 2014 με ανάπτυξη και εν δυνάμει αύξηση της απασχόλησης […]».

Κυρίες και Κύριοι,

Βέβαια, οι ενδείξεις αυτές είναι μικρού μεγέθους μπροστά στο τεράστιο μέγεθος θυσιών της κοινωνίας.

Πρόκειται, όμως, για θετικές ενδείξεις που ήταν αποτέλεσμα της απόφασης της Κυβέρνησης Συνεργασίας το καλοκαίρι του 2012 να επιταχύνει ώστε να βγει η χώρα το ταχύτερο δυνατόν από το ανηφορικό τούνελ, στο οποίο είχε βρεθεί.

Αυτές οι ενδείξεις αποτελούν εφαλτήριο για την επίτευξη βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων και την αντιμετώπιση νέων προκλήσεων.

Προς την κατεύθυνση αυτή οι προτεραιότητες είναι:

1η Προτεραιότητα: Η επίτευξη υψηλών και διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων.

α) Για το 2014, αυτό θα επιτευχθεί μέσω του εμπλουτισμού της ακολουθούμενης πολιτικής με διαρθρωτικές και στοχευμένες κινήσεις που θα διασφαλίσουν την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί για την επόμενη χρονιά.

Μεταξύ αυτών των ενεργειών είναι:

  • Οι παρεμβάσεις και τα οφέλη που θα προκύψουν από την τεκμηριωμένη, με βάση και σχετικές μελέτες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και διοίκησης.
  • Οι στοχευμένες παρεμβάσεις στις μισθολογικές δαπάνες νομικών προσώπων που δεν έχουν εναρμονιστεί με το ισχύον νομικό καθεστώς ώστε να εφαρμοστεί πλήρως και ορθώς το ενιαίο μισθολόγιο.
  • Οι διαρθρωτικές κινήσεις στο σκέλος των δαπανών όλων των εποπτευόμενων φορέων των Υπουργείων που παρουσιάζουν αποκλίσεις από τις αρχές και τους κανόνες της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.
  • Οι παρεμβάσεις για τον περιορισμό της αδήλωτης εργασίας και την αυστηροποίηση του πλαισίου ελέγχου των δηλωθεισών και καταβληθεισών εισφορών.

β) Από εφέτος, και για τα επόμενα χρόνια, με τη θεσμική ενδυνάμωση κανόνων και πρακτικών χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας.

Έτσι, παράλληλα με τις θεσμικές πρωτοβουλίες που λάβαμε μετά το καλοκαίρι του 2012, ήδη προχωρούμε:

  • Στην επικαιροποίηση και αναμόρφωση του πλαισίου δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας, προκειμένου να εναρμονιστεί το υφιστάμενο εθνικό νομικό πλαίσιο με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη, και όπου είναι δυνατόν να τα υπερβαίνει.
  • Στο σχεδιασμό ενός ανεξάρτητου δημοσιονομικού συμβουλίου, το οποίο θα αποτελείται από έγκριτους και υψηλού επιπέδου πανεπιστημιακούς που θα αξιολογεί, μεταξύ άλλων, το μακροοικονομικό σενάριο επί του οποίου θα δομείται η δημοσιονομική πολιτική, τα συστατικά της δημοσιονομικής πολιτικής, την επίτευξη των στόχων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.

Επίσης, επεξεργαζόμαστε ο νέος αυτός θεσμός, να αξιολογεί και να ποσοτικοποιεί σε όρους δημοσιονομικών και μακροοικονομικών επιπτώσεων τα οικονομικά προγράμματα των πολιτικών κομμάτων κατά την προεκλογική περίοδο.

Θεωρούμε ότι μία τέτοια σημαντική θεσμική πρωτοβουλία θα συμβάλλει καθοριστικά στην εξάλειψη φαινομένων «λαϊκισμού» και «πλειοδοσίας παροχών» που χαρακτήρισαν τις εκλογικές αναμετρήσεις του παρελθόντος.

Φαινόμενα που, δυστυχώς, ταλάνισαν την Ελληνική οικονομία και κοινωνία.

2η Προτεραιότητα: Η σταθεροποίηση της οικονομίας εφέτος, η ανάταξη το 2014 και η επίτευξη διατηρήσιμης ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια.

Είναι γνωστό, ότι η δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία, αν και αναγκαία, δεν αποτελεί από μόνη της ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση.

Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτείται ο περαιτέρω εμπλουτισμός του δημοσιονομικού εγχειρήματος με αναπτυξιακές και διαρθρωτικές πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επαναφορά της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Που θα καταφέρουν να επιτύχουν την αντιμετώπιση, παράλληλα με την διαρθρωτική, και της κυκλικής διάστασης του δημοσιονομικού προβλήματος.

Στόχος είναι η βιώσιμη ανάπτυξη που θα εδράζεται στην αύξηση των επενδύσεων και την ενίσχυση των εξαγωγών.

Και με τη διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.

Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται προσήλωση σε πεδία, όπως:

  • Η απορρόφηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και η αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων.
  • Η αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις εισαγωγικές / εξαγωγικές επιχειρήσεις, τα «ομόλογα-έργου», τα προγράμματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο κ.ά.
  • Η αποκατάσταση ομαλών συνθηκών ρευστότητας μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος.
  • Η προώθηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αναδιάρθρωσης πολλών επιχειρήσεων του Δημοσίου.
  • Η ενδυνάμωση, μέσα από θεσμικές παρεμβάσεις, των συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού στις αγορές υπηρεσιών και προϊόντων.
  • Η περαιτέρω βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος, ώστε να ενισχυθεί η ελκυστικότητα της εγχώριας παραγωγικής διαδικασίας.
  • Η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, εστιάζοντας σε εξαγώγιμα και εξωστρεφή παραγωγικά πεδία και διαμορφώνοντας τις συνθήκες ανάδειξης ανταγωνιστικών νεοφυών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
  • Η επένδυση στις νέες, ενδογενείς, πηγές ανάπτυξης, όπως είναι η έρευνα, η εκπαίδευση, η τεχνολογία, η καινοτομία, κ.ά.

Όπως, γνωρίζετε, στα πεδία που προανέφερα, έχουν γίνει, και συνεχίζουν να γίνονται, σημαντικά βήματα.

Ωστόσο, μένουν ακόμα πολλά να γίνουν για να αντιμετωπιστούν, σε όλο τους το εύρος, τα χρόνια διαρθρωτικά και δημοσιονομικά προβλήματα που καθήλωναν τη μακροχρόνια ανταγωνιστικότητα και δυναμική της Ελληνικής οικονομίας.

3η Προτεραιότητα: Η ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.

Πρόκειται για ένα υπαρκτό και μείζον ζήτημα που πρέπει να προσεγγίσουμε με νηφαλιότητα και ρεαλισμό, να αποφύγουμε θολές εκτιμήσεις, δραματοποιήσεις, κορώνες, να μείνουμε στην πραγματικότητα.

Και η πραγματικότητα είναι ότι το δημόσιο χρέος εδώ και δεκαετίες έχει πολύ ισχυρή αυξητική δυναμική.

Ξεκίνησε από 22,5% του ΑΕΠ το 1980 και ανήλθε μετά την επεκτατική δημοσιονομική πολιτική που εφαρμόστηκε εκείνη τη δεκαετία, τη δεκαετία του 1980, κοντά στο 100% στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Πέριξ αυτού του επιπέδου, με κατά καιρούς αυξομειώσεις, κινήθηκε μέχρι το τσουνάμι της μεγάλης παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης που χτύπησε την Ευρώπη και την Ελλάδα.

Σήμερα, το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους παραμένει ανοικτό.

Η χώρα οφείλει να «φρενάρει» ριζικά την αυξητική δυναμική και να αντιστρέψει την τάση τόσο σε απόλυτο μέγεθος όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αυτό θα πραγματοποιηθεί με την επίτευξη διατηρήσιμων, βιώσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων και με τον εμπλουτισμό του μίγματος της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής με την ισχυροποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων.

Παράλληλα, και εφόσον εμείς είμαστε συνεπείς προς τις δεσμεύσεις μας, θα αξιώσουμε, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, την έμπρακτη συμβολή των εταίρων μας στην ελάφρυνση του δημοσίου χρέους.

Επιθυμούμε και επιδιώκουμε να διευθετηθεί το ζήτημα το συντομότερο δυνατό, με άμεσο και καθαρό τρόπο.

Βέβαια, είναι θέμα δυναμικό και πολυσύνθετο.

Υπάρχει μία σειρά από παράγοντες που τα επηρεάζουν.

Ρεαλιστικές λύσεις και τεχνικές υπάρχουν.

Ίσως απαιτηθούν και ισχυρότερα εργαλεία.

4η Προτεραιότητα: Η διαμόρφωση των συνθηκών για την έξοδο της χώρας στις αγορές το 2014.

Αυτή, φυσικά, η προτεραιότητα σχετίζεται και προϋποθέτει σε μεγάλο βαθμό και την επιτυχή και θετική εξέλιξη στα προαναφερθέντα πεδία, ώστε να συμβάλλουν στη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος.

Σε συνδυασμό, λοιπόν, με τις ήδη σημαντικές δημοσιονομικές επιδόσεις και τις αισιόδοξες μακροοικονομικές ενδείξεις, προχωράμε στο σχεδιασμό χρηματοοικονομικών τεχνικών που θα καταστήσουν εφικτή την επιστροφή της Ελλάδας, εφόσον είναι έτοιμη, στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.

Ενδεικτικά και μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο διαχείρισης των υφιστάμενων νέων εκδόσεων, θα επιδιωχθεί, μέσω ανταλλαγών, με στόχο τη διαμόρφωση εκδόσεων αναφοράς (benchmark issues), η παροχή ρευστότητας σε επιλεγμένα σημεία της καμπύλης αποδόσεων (Liability Management Exercise-LME).

Με τον τρόπο αυτό αναμένεται η καμπύλη αποδόσεων (yield curve) των Ελληνικών κρατικών χρεογράφων να αντικατοπτρίζει καλύτερα τον κίνδυνο ρευστότητας με πτώση των αποδόσεων, τόσο στο μακρινό, αλλά ιδιαιτέρως στο μεσοπρόθεσμο τμήμα της.

Έτσι, με προσεκτικές, μεθοδικές και διορατικές κινήσεις, θεωρώ ότι το 2014 δύναται να είναι ένα κομβικό έτος για τη διευθέτηση ζητημάτων που ταλανίζουν και επιβαρύνουν την Ελληνική οικονομία.

Κυρίες και Κύριοι,

Έχω υποστηρίξει αρκετές φορές κατά το παρελθόν, ότι δεν υπάρχει «βασιλική οδός» για την εθνική αξιοπρέπεια και την ευημερία μας στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο και ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Υπάρχει μόνο μια οδός.

Η οδός που προσδιορίζεται από:

  • Την επαναδιατύπωση και την εμπέδωση ενός σύγχρονου αξιακού κώδικα.
  • Την καλλιέργεια κουλτούρας κοινωνικής και πολιτικής συνεννόησης.
  • Τη διαχρονική και αταλάντευτη εφαρμογή ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου, στην κατάρτιση του οποίου συμμετέχει ενεργά και το ΚΕΠΕ.
  • Την υλοποίηση σύγχρονων πολιτικών, που είναι συμβατές με το εθνικό, αλλά και το Ευρωπαϊκό, σχέδιο.
  • Την εμπέδωση και προώθηση της κοινωνικής συνοχής.
  • Την έντιμη, σκληρή, αποτελεσματική και ποιοτική εργασία από όλους μας.

Αυτή είναι η ορθή οδός.

Αυτή πρέπει να βαδίσουμε.

Και οφείλουμε να τη βαδίσουμε ανεξάρτητα από τι μας λένε και τι πράττουν οι άλλοι. 

Δείτε βίντεο από την εκδήλωση εδώ.

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα κατά τη συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης του Βουλευτή Λ. Τσούκαλη για τους αδρανείς καταθετικούς λογαριασμούς

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα κατά τη συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης του Βουλευτή Λ. Τσούκαλη για τους αδρανείς καταθετικούς λογαριασμούς

Πρωτολογία

Κύριε Συνάδελφε,

Με την επίκαιρη ερώτησή σας μου δίνετε την ευκαιρία να παρουσιάσω στο Σώμα, στο πλαίσιο της διαδικασίας κοινοβουλευτικού ελέγχου, την πορεία υλοποίησης μίας σημαντικής πρωτοβουλίας που νομοθετήθηκε τον Απρίλιο.

Μία νομοθετική πρωτοβουλία η οποία συγκέντρωσε τη συναίνεση μεγάλου μέρους της εθνικής αντιπροσωπείας.

Πρόκειται για μια νομοθετική παρέμβαση ενδεικτική της βούλησης της Κυβέρνησης, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, να νομοθετεί και πέραν των όποιων «μνημονιακών» υποχρεώσεων.

Και αυτό διότι επιδίωξη του Υπουργείου Οικονομικών είναι η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και η εξασφάλιση δημοσιονομικών ωφελειών από πεδία αδιαφανή και σκιώδη.

Ένα τέτοιο πεδίο ήταν οι αδρανείς καταθέσεις, καθώς μέχρι τον περασμένο Απρίλιο το συγκεκριμένο πεδίο διέπονταν από ένα παρωχημένο, ασαφές και αναποτελεσματικό νομικό πλαίσιο.

Θα θυμάστε από τις συζητήσεις με τους αρμόδιους φορείς, ότι δεν ήταν δυνατόν να απαντήσει κάποιος πλήρως ότι όλοι οι αδρανείς καταθετικοί πόροι που έπρεπε να καταλήξουν στο δημόσιο ταμείο όντως κατέληγαν και ποιο ήταν το μέγεθος αυτών των αδρανών πόρων.

Με λίγα λόγια, το νομικό πλαίσιο δεν επέτρεπε στο δημόσιο να έχει πλήρη εικόνα και εποπτεία του πεδίου.

Αυτή η κατάσταση άλλαξε.

Το νέο νομικό πλαίσιο θέσπισε ξεκάθαρες, διαφανείς και αποτελεσματικές διατάξεις και διαδικασίες ώστε οι πόροι των αδρανών καταθέσεων να αξιοποιούνται προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.

Έτσι, με απλό, αλλά και λεπτομερειακό, τρόπο ρυθμίστηκε όλη η διαδικασία χρήσης και απόδοσης από τις τράπεζες των κεφαλαίων που προέρχονται από τους αδρανείς καταθετικούς λογαριασμούς στο Δημόσιο.

Πιο συγκεκριμένα και συνοπτικά:

  • Αποτυπώθηκε με σαφήνεια ο ορισμός του αδρανούς λογαριασμού και ορίσθηκε ότι μετά την επερχόμενη παραγραφή των δικαιωμάτων του καταθέτη από την παρέλευση εικοσαετίας από την τελευταία αποδεδειγμένη συναλλαγή με την τράπεζα, τα χρήματα αποδίδονται στο Δημόσιο.
  • Η παραγραφή δεν επέρχεται με αιφνίδιο τρόπο αλλά μετά από υποχρεωτικές 3 ειδοποιήσεις του δικαιούχου από τις τράπεζες, στις περιπτώσεις που δεν παρουσιάζουν κίνηση, στα 5, 10 και 15 έτη.
  • Τα πιστωτικά ιδρύματα, με την παρέλευση της 15ετίας υποχρεούνται να τηρούν ειδικό αρχείο το οποίο θα οριστικοποιείται με την παρέλευση της 20-ετίας και θα βρίσκεται στη διάθεση των δικαιούχων και των νόμιμων κληρονόμων τους για την παροχή πληροφοριών.
  • Προβλέφθηκε ότι η πίστωση των καταθέσεων με τόκους, καθώς και η κεφαλαιοποίησή τους, δεν συνιστούν συναλλαγή και, συνεπώς, δεν διακόπτουν την παραγραφή.
  • Οποιοδήποτε πιστωτικό ίδρυμα δραστηριοποιείται στην Ελλάδα οφείλει να αποδίδει συγκεντρωτικά, το αργότερο μέχρι το τέλος Απριλίου κάθε έτους, στο δημόσιο τα υπόλοιπα των αδρανών καταθέσεων μαζί με τους αναλογούντες τόκους.
  • Θεσπίστηκε η διαδικασία της εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων από την Τράπεζα της Ελλάδος με κανόνες εσωτερικού ελέγχου και η συμμετοχή των ορκωτών ελεγκτών, ώστε στους ετήσιους ελέγχους των ισολογισμών των τραπεζών να βεβαιώνουν την τήρηση του νόμου και την απόδοση υπέρ Δημοσίου των σχετικών πόρων.

Κύριε Συνάδελφε,

Με την ψήφιση του νόμου ξεκίνησαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την πλήρη εφαρμογή του, ώστε οι πόροι από τις αδρανείς καταθέσεις να καταλήξουν στο δημόσιο ταμείο.

Ενώ τηρούνται και τα προβλεπόμενα στο πλαίσιο της κατάρτισης του Κρατικού Προϋπολογισμού, αν και δεν αποτυπώνονται στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού λόγω της συνοπτικής του φύσης.

Κατά τη δευτερολογία μου θα σας παραθέσω περισσότερα στοιχεία.

Δευτερολογία

Κύριε Συνάδελφε,

Θεωρώ πως όλοι στην αίθουσα συμφωνούμε στην αναγκαιότητα ύπαρξης ενός σαφούς πλαισίου που θα επιτρέπει στο Δημόσιο να αξιοποιεί τους αδρανείς καταθετικούς πόρους.

Νομίζω ότι τόσο οι οπτικές μας, όσο και η τελική μας στόχευση συγκλίνουν.

Θα συμφωνήσω, επίσης, με το πνεύμα της Επίκαιρης Ερώτησής σας ότι παράλληλα με τη θέσπιση των νομοθετικών πρωτοβουλιών κρίσιμη είναι και η διαδικασία υλοποίησής τους.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, του σχετικού νόμου και για τις ανάγκες της κατάρτισης του Κρατικού Προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2014, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους με επιστολές του προς την Ελληνική Ένωση Τραπεζών και προς διακριτά πιστωτικά ιδρύματα ζήτησε στοιχεία σχετικά με τα υπόλοιπα των αδρανών καταθέσεων που εκτιμάται ότι θα περιέλθουν στο δημόσιο μέχρι το τέλος Απριλίου 2014, όπως προβλέπεται και από το Νόμο.

Οι επιστολές αυτές εστάλησαν στις 10 Ιουλίου 2013 (ΟΙΚ2/67637/ΔΠΓΚ/10.07.2013) και στις 24 Οκτωβρίου 2013 (ΟΙΚ2/95480/ΔΠΓΚ/24.10.2013).

Η καταληκτική ημερομηνία για την αποστολή των σχετικών στοιχείων είναι η 1η Νοεμβρίου 2013, δηλαδή αύριο.

Μέχρι την κατάθεση του Προϋπολογισμού, συνεπώς, θα έχουμε μια ασφαλή εικόνα για τους πόρους των αδρανών καταθέσεων που θα αποδοθούν στο Δημόσιο το 2014.

Ωστόσο, για να υπάρχει μία τάξη μεγέθους, οι αρμόδιες υπηρεσίες εκτιμούν, με βάση, καταρχήν, τα στοιχεία που έχουν αποστείλει οι τράπεζες, ότι οι εν λόγω πόροι θα ανέλθουν κοντά στα 15 εκατ. ευρώ.

Όσον αφορά το Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2014 που κατατέθηκε ήδη στην Εθνική Αντιπροσωπεία, όπως σας προανέφερα, δεν γίνεται ειδική αναφορά στη συγκεκριμένη κατηγορία εσόδων δεδομένου ότι δεν περιέχεται ανάλυση των εσόδων σε επίπεδο Κωδικών Αριθμών.

Η σχετική πληροφορία θα περιληφθεί με σαφήνεια στον Τόμο του Κρατικού Προϋπολογισμού 2014, ο οποίος καταρτίζεται προκειμένου να κατατεθεί προς ψήφιση εντός των προσεχών εβδομάδων.

Τα σχετικά ποσά θα εμφανιστούν στον Κωδικό Αριθμό Εσόδου του Κρατικού Προϋπολογισμού 3824 «Έσοδα από την περιέλευση αδρανών καταθέσεων στο Ελληνικό Δημόσιο» που δημιουργήθηκε κατ’ εφαρμογή του νόμου αυτού, με σκοπό την πληρέστερη παρακολούθηση των εν λόγω εσόδων.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί, για την πλήρη αποσαφήνιση του θέματος, ότι σε όλα τα παρελθόντα μέχρι σήμερα έτη τα έσοδα από αδρανείς καταθέσεις δεν εμφανίζονταν σε ξεχωριστό Κωδικό Αριθμό Εσόδου, με συνέπεια να ήταν από δυσχερής έως αδύνατος ο διακριτός εντοπισμός τους.

Από φέτος, όχι μόνο έχουμε εικόνα για τους πόρους αυτούς, αλλά θα ενημερώνεται, όπως προβλέπεται και από το σχετικό νόμο, με ειδική έκθεση σε ετήσια βάση η Βουλή για το ύψος των κεφαλαίων από αδρανείς καταθέσεις.

Αναφορικά με το δεύτερό σας ερώτημα, όπως, προανέφερα, ο εποπτικός ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδος περιγράφεται με σαφήνεια στο Νόμο και ασκείται μέσω της αρμοδιότητάς της, αφενός να επιβάλλει στα πιστωτικά ιδρύματα, συστήματα και εσωτερικές διαδικασίες ελέγχου, αξιολογώντας παράλληλα τις υποβαλλόμενες εκθέσεις ελέγχου, και αφετέρου μέσω της δυνατότητας της ιδίας, να ασκήσει επιτόπιους τακτικούς και έκτακτους ελέγχους.

Περαιτέρω ως ασφαλιστική δικλείδα προβλέπεται και η σχετική βεβαίωση των ορκωτών ελεγκτών στις δημοσιευόμενες οικονομικές καταστάσεις των τραπεζών για το ύψος του αποδιδόμενου ποσού των αδρανών καταθετικών λογαριασμών στο Δημόσιο.

Ο ρόλος του Υπουργού Οικονομικών εστιάζεται στην υπενθύμιση προς την Τράπεζα της Ελλάδος της δυνατότητας που αυτή έχει για τη διενέργεια εκτάκτου ελέγχου.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, θεωρώ ότι θα ήταν σκόπιμο η εν λόγω ενέργεια του Υπουργού Οικονομικών να ασκηθεί στην περίπτωση που τυχόν εκτιμηθεί ότι η εφαρμογή του νόμου δεν αντανακλά τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Προς το παρόν, οι σημαντικές αποκλίσεις που διαφαίνεται να υπάρχουν μεταξύ των ποσών που εκτιμάται ότι θα αποδοθούν από τις τράπεζες, σύμφωνα πάντα με τα πρώτα στοιχεία, φαίνεται να χρήζουν αξιολόγησης από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές, ιδίως αφού πρόκειται για το πρώτο έτος εφαρμογής του νέου θεσμικού πεδίου.

Από την πλευρά μας, παρακολουθούμε το ζήτημα και θα κινηθούμε άμεσα όταν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα, πάντα με γνώμονα τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος.

Κύριε Συνάδελφε,

Όπως γνωρίζετε και έχει υπογραμμισθεί από την πρώτη στιγμή, στόχος του Υπουργείου Οικονομικών είναι τα κεφάλαια που θα προκύψουν να καλύψουν ανάγκες του Δημοσίου με απώτερο σκοπό τη στήριξη κοινωνικών ομάδων που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση.

Δεν είναι, όμως, εφικτό, για λογιστικούς λόγους που σχετίζονται με την κατάρτιση του Προϋπολογισμού, να συνδεθεί με κάποια συγκεκριμένη παροχή ή κοινωνική πολιτική.

Ωστόσο, νομίζω ότι έχει καταστεί σαφής ο προσανατολισμός της Κυβέρνησης για διανομή κοινωνικού μερίσματος ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες.

Και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε την προσπάθεια.

Συνέντευξη Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “REAL NEWS” – “Η πολιτική, κυρίως σε δύσκολες περιόδους, δεν ασκείται με ευσεβείς πόθους”

Συνέντευξη Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “REAL NEWS” – “Η πολιτική, κυρίως σε δύσκολες περιόδους, δεν ασκείται με ευσεβείς πόθους”

1. Είναι «εκτός λογικής» οι απαιτήσεις της Τρόικας, κ. Υπουργέ;

«Εκτός λογικής» είναι η λήψη πρόσθετων συσταλτικών δημοσιονομικών μέτρων, όταν η χώρα έχει το υψηλότερο κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές πλεόνασμα στην Ευρώπη, ευρισκόμενη για 6η χρονιά σε συνθήκες ύφεσης και παλεύοντας να σταθεροποιηθεί.

«Εντός λογικής» είναι η εδραίωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η επιτάχυνση των   διαρθρωτικών αλλαγών, η ανάταξη της πραγματικής οικονομίας.

2. Η Κυβέρνηση μπορεί να φτάσει και στα άκρα; Να τα σπάσει – για να το πω απλά – με την Τρόικα; Ή θα αναζητήσει συμβιβασμό;

Η Κυβέρνηση δεν «ξύνει τα νύχια της».

Οφείλει, όπως το πράττει, να διαπραγματευτεί με γνώμονα το βραχυχρόνιο αλλά και το μακροχρόνιο εθνικό συμφέρον.

Λειτουργεί με ψυχραιμία, λογική, διορατικότητα, τόλμη και αποτελεσματικότητα.

Δεν χειρίζεται τις διαπραγματεύσεις με επικοινωνιακούς όρους.

3. Νέα μέτρα στη Βουλή θα έρθουν;

Νέα, μη ψηφισμένα, δημοσιονομικά μέτρα, με βάση το Πρόγραμμα, δεν προκύπτουν.

Στη φάση που διανύουμε απαιτείται να δοθεί έμφαση και σε άλλους παράγοντες.

Το δημοσιονομικό εγχείρημα πρέπει συνεχώς, όπως και γίνεται, να υποστηρίζεται με την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και να εμπλουτίζεται με πολιτικές για την ανάταξη της οικονομίας.

4. Οι πρόωρες συντάξεις κόβονται; Ή είναι ένα μέτρο που εξετάζει η Κυβέρνηση καθώς δεν έχει ψηφιστεί μέχρι τώρα;

Δεν γνωρίζω αν υφίσταται τέτοιο θέμα.

Όμως, η διασφάλιση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να επιτυγχάνεται η διαρθρωτική θωράκισή του, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, πρέπει να τυγχάνει της διαρκούς προσοχής όλων των εμπλεκόμενων.

5. Ο Προϋπολογισμός του 2014 πότε θα κατατεθεί στη Βουλή και πότε θα ψηφιστεί;

Μέχρι την 21η Νοεμβρίου.

6. Το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013 θα είναι γύρω στα 340 εκατ. ευρώ;

Εκτιμάται ότι το 2013 θα κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα, ύψους τουλάχιστον 340 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα και με τα τελευταία στοιχεία για το 20ήμερο του Οκτωβρίου, ο Προϋπολογισμός κινείται εντός στόχων.

7. Η Κυβέρνηση πότε θα ήθελε να ληφθούν οι αποφάσεις για το χρηματοδοτικό κενό και για το χρέος;

Επιθυμούμε και επιδιώκουμε να διευθετηθούν το συντομότερο δυνατό, με άμεσο και καθαρό τρόπο.

Βέβαια, είναι θέματα δυναμικά και πολυσύνθετα.

Υπάρχει μία σειρά από παράγοντες που τα επηρεάζουν.

Ρεαλιστικές λύσεις και τεχνικές υπάρχουν.

Ίσως απαιτηθούν και ισχυρότερα εργαλεία.

Θα αναζητήσουμε το βέλτιστο τρόπο, εν πορεία, μέσα από διαπραγμάτευση.

8. Παίρνετε το μήνυμα ότι οι εταίροι θέλουν να «σπρώξουν» τις αποφάσεις για το χρέος για μετά τις Ευρωεκλογές, που θα γίνουν τον Μάιο του 2014;

Εμείς, από τα μέσα του 2012, επιδιώκουμε και είμαστε συνεπείς στις δεσμεύσεις μας.

Ταυτόχρονα, αναμένουμε συνέπεια και από την πλευρά των εταίρων και δανειστών.

Αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για ένα πολιτικά ευαίσθητο ζήτημα που προκαλεί ανησυχία και σε αυτούς.

Όμως, η αναβλητικότητα και οι επί μακρόν υπεκφυγές δεν βοηθούν.

9. Το δημοσιονομικό κενό για το 2014 είναι 2-3 δισ. ευρώ, όπως λέει η Τρόικα;

Η εκτίμηση της Κυβέρνησης, όπως και της Τρόικα πριν 3 μήνες, είναι ότι δεν υφίσταται δημοσιονομικό κενό για το 2014.

Αυτό ισχύει και σήμερα.

Αρκεί, όπως προβλέπεται και στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, να υλοποιηθούν τα ήδη συμφωνηθέντα μέτρα, να αναληφθούν στοχευμένες διορθωτικές παρεμβάσεις, να επιταχυνθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων αυτών με θετική δημοσιονομική επίδραση, να ενισχυθεί η φορολογική συμμόρφωση και η απόδοση συγκεκριμένων δράσεων της φορολογικής διοίκησης για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Χωρίς, όμως, νέους φόρους και οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.

10. Η μη λήψη απόφασης για το χρέος μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών στην Ελλάδα, εις βάρος των δύο κυβερνητικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;

Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων.

Πιστεύω ότι στην πατρίδα μας, αλλά και στην Ευρώπη, θα πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολίτες να απαλλαγούμε οριστικά από τις λογικές και τις πρακτικές των εκλογικών κύκλων.

Εμείς, στην προκείμενη περίπτωση, πρέπει να προτάξουμε, και αυτό κάνουμε, την ολοκλήρωση της μεγάλης προσπάθειας για να ξεκολλήσει πλήρως και οριστικά η χώρα από το τέλμα.

Οι εταίροι και δανειστές οφείλουν να μην επιτείνουν την αβεβαιότητα, η οποία έχει επιπτώσεις στην όλη διαδικασία.

11. Ο Πρωθυπουργός να κάνει πολιτική διαπραγμάτευση;

Δεν συνηθίζω να υποδεικνύω στον κ. Πρωθυπουργό τι να κάνει.

12. Και γιατί είναι «κακό» να έρθει ο Τσίπρας στην εξουσία;

Στο δημοκρατικό πολίτευμα, η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία προκύπτει μέσα από συντεταγμένες διαδικασίες.

Αν η εναλλαγή αυτή είναι «καλή» και πρέπει να γίνει, ή «κακή» και πρέπει να αποφευχθεί, κρίνεται από τους πολίτες στις εκλογές.

Πιστεύω ότι, σήμερα, η ορθή εθνική επιλογή είναι να ακολουθήσουμε τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό και να προχωρήσουμε αταλάντευτα μπροστά, ώστε να βγούμε από την κρίση μια ώρα αρχύτερα.

«Κακό» είναι να αναλώσουμε εθνική ενέργεια σε ομφαλοσκόπηση και πισωγυρίσματα.

Η πολιτική, κυρίως σε δύσκολες περιόδους, δεν ασκείται με ευσεβείς πόθους.

13. Ο κ.Τόμσεν επέκρινε το οικονομικό επιτελείο που προχώρησε στην αλλαγή των κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης χωρίς να πάρει το «πράσινο φως» της Τρόικας…

Τα συμπεράσματα, έως σήμερα, από την εφαρμογή του μέτρου δείχνουν ότι υπήρχε περιθώριο για βελτιωτικές ρυθμίσεις, εντός των ορίων του Προϋπολογισμού.

Όπως φαίνεται και στα δημοσιευμένα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το εννεάμηνο, τα έσοδα από το ΦΠΑ πετρελαιοειδών και τον ΕΦΚ ενεργειακών προϊόντων υπολείπονται σημαντικά των στόχων, κατά 298 εκατ. ευρώ και 359 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.

Στο πλαίσιο αυτό, συνεξετάστηκαν εναλλακτικά σενάρια.

Η Κυβέρνηση, εν τέλει, αποφάσισε να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση με ρυθμίσεις που δεν θα επιβαρύνουν τον Προϋπολογισμό, αλλά και θα ανακουφίσουν τους πολίτες.

14. Η διαπραγμάτευση για τη μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης έχει «παγώσει» για του χρόνου;

Η λελογισμένη μείωση του ΕΦΚ είναι θέμα που παραμένει ανοικτό.

Άλλωστε, η διαπραγμάτευση με τους εταίρους είναι μία δυναμική διαδικασία.

Σας θυμίζω ότι η Κυβέρνηση μέχρι σήμερα διαπραγματεύτηκε και συμφώνησε με τους εταίρους τη μείωση του ΕΕΤΗΔΕ κατά 15%, με παράλληλη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πιλοτική μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, την αποφυγή νέων περικοπών για τους ένστολους και τη μη εφαρμογή της εισφοράς 2‰ υπέρ ΟΑΕΕ επί του τζίρου των επιχειρήσεων.

15. Θα υπάρξουν κι άλλες αποφάσεις χωρίς τις «ευλογίες» της Τρόικας για μέτρα που απέτυχαν παταγωδώς;

Αποτελούν προτεραιότητες και υποχρεώσεις για την Κυβέρνηση η συνεχής παρακολούθηση, αξιολόγηση και τροποποίηση, προς όφελος της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, πολιτικών που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα, σε όρους οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Συνέντευξη Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “Επενδυτής” – “Η μυωπική οπτική, οι ιδεοληψίες, οι δογματισμοί, η πρακτική της επιβολής επιτείνουν και επεκτείνουν τις κρίσεις”

Συνέντευξη Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “Επενδυτής” – “Η μυωπική οπτική, οι ιδεοληψίες, οι δογματισμοί, η πρακτική της επιβολής επιτείνουν και επεκτείνουν τις κρίσεις”

1. Πόσο θα είναι το δημοσιονομικό κενό για το 2014 και τι προβλέψεις υπάρχουν για τη διετία 2015-2016; Τι υπολογίζει η Τρόικα και ποιες είναι οι εκτιμήσεις της Κυβέρνησης;

Όπως γνωρίζετε, βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και δανειστές μας, για την κατάρτιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2014-2017.

Για το μέγεθος του δημοσιονομικού κενού που ενδεχομένως ανακύψει τα επόμενα χρόνια υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις.

Η εκτίμηση της Κυβέρνησης είναι ότι η εκτέλεση του Προϋπολογισμού εφέτος, με την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, και η εξέλιξη της εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής κατά το 2014 και τα επόμενα έτη, με τα ήδη συμφωνηθέντα μέτρα, αλλά και την ενδυνάμωση της έμφασης σε διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις και ευρύτερες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, θα καλύψει την ενδεχόμενη δημοσιονομική απόκλιση, σύμφωνα με το υφιστάμενο σενάριο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου.

Αν απαιτηθεί, θα γίνουν στοχευμένες διορθωτικές παρεμβάσεις χωρίς, όμως, οριζόντιες προσεγγίσεις και ισοπεδωτικές τακτικές.

2. Αποτελεί επιλογή η ρήξη με την Τρόικα αν επιμείνει στη σκληρή πολιτική λιτότητας και πιέσει για νέα μέτρα; Και τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο;

Είναι γνωστό ότι η δημοσιονομική προσαρμογή, ενώ είναι αναγκαία συνθήκη, δεν είναι από μόνη της ικανή για να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Απαιτείται να δοθεί έμφαση και σε άλλους παράγοντες, όπως είναι η προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και θεσμικών και δομικών αλλαγών, η ενίσχυση του Προγράμματος Αποκρατικοποιήσεων και η βελτίωση του επιχειρηματικού και επενδυτικού περιβάλλοντος.

Πιστεύουμε ότι το δημοσιονομικό εγχείρημα πρέπει συνεχώς να εμπλουτίζεται με πολιτικές και δράσεις για την ανάταξη της πραγματικής οικονομίας.

Εμείς, με σταθερά βήματα, συνεχίζουμε την προσπάθεια ώστε, τελικώς, οι τεράστιες θυσίες της Ελληνικής κοινωνίας να πιάσουν τόπο.

Δεν χειριζόμαστε τις διαπραγματεύσεις με επικοινωνιακή στόχευση.

Εργαζόμαστε σκληρά για να είμαστε συνεπείς στις δεσμεύσεις μας.

Ταυτόχρονα, αναμένουμε να είναι συνεπείς και οι εταίροι στις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει.

Όπως έχω τονίσει και με άλλη ευκαιρία, θέλουμε να προσεγγίζουν τα θέματα περισσότερο ως εταίροι και λιγότερο ως δανειστές.

Πιστεύω ότι το μεγάλο όραμα της ενοποίησης της Ευρώπης, για να προχωρήσει με επιτυχία έχει ανάγκη από έμπρακτα δείγματα αλληλεγγύης μεταξύ όλων των εταίρων.

Άλλωστε, ουδείς αναμάρτητος.

3. Η αντίδραση της Τρόικας στην απόφαση της Κυβέρνησης να προχωρήσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της στις ρυθμίσεις για το επίδομα θέρμανσης ποια ήταν;

Αποτελεί προτεραιότητα και υποχρέωση για την Κυβέρνηση η συνεχής παρακολούθηση, αξιολόγηση και τροποποίηση, προς όφελος της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, πολιτικών που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα, σε όρους οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ένα τέτοιο μέτρο, ήταν και η εξίσωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.

Αποτελούσε, από το Νοέμβριο του 2011, μνημονιακή υποχρέωση της χώρας.

Τα συμπεράσματα, έως σήμερα, από την εφαρμογή του μέτρου δείχνουν ότι υπάρχει περιθώριο για βελτιωτικές ρυθμίσεις, εντός των ορίων του Προϋπολογισμού.

Στο πλαίσιο αυτό, συνεξετάστηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών και τους εταίρους εναλλακτικά σενάρια.

Η Κυβέρνηση, εν τέλει, αποφάσισε ώστε να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση, με ρυθμίσεις που δεν θα επιβαρύνουν τον Προϋπολογισμό.

4. Οι εταίροι φαίνεται ότι πηγαίνουν ακόμα πιο πίσω τις αποφάσεις  για το χρέος. Τώρα λένε για το καλοκαίρι, μετά τις Ευρωεκλογές. Πότε βλέπετε να ξεκινά η συζήτηση επί της ουσίας για το χρέος και τι μορφή εκτιμάτε ότι θα έχει η ελάφρυνση; Το «κούρεμα» έχει αποκλειστεί;

Όπως έχω τονίσει πολλές φορές, το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει ανοιχτό.

Η χώρα οφείλει να φρενάρει ριζικά την αυξητική δυναμική και να αντιστρέψει την τάση τόσο ως απόλυτο μέγεθος όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Όμως, οι δικές μας προσπάθειες δεν επαρκούν.

Εμείς, όπως ήδη επεσήμανα, τηρούμε τις δεσμεύσεις μας.

Αξιώνουμε, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup του 2012, την έμπρακτη συμβολή των εταίρων μας στην ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.

Λύσεις και τεχνικές υπάρχουν.

Θα αναζητήσουμε τις βέλτιστες, εν πορεία, μέσα από διαπραγμάτευση.

Σε κάθε περίπτωση, το υπαρκτό και μείζον θέμα του δημόσιου χρέους οφείλουμε, όλοι οι εμπλεκόμενοι, να το προσεγγίσουμε με νηφαλιότητα και ρεαλισμό, αποφεύγοντας θολές εκτιμήσεις, δραματοποιήσεις και, βεβαίως, την επικοινωνιακή διαχείριση.

5. Πως θα εξελιχθεί η κόντρα ΔΝΤ – Γερμανών για το «κούρεμα»; Υπάρχει περίπτωση αποχώρησης του ΔΝΤ από το σχήμα;

Τα θέματα είναι δυναμικά και πολυσύνθετα.

Αν λάβουμε υπόψη τη διαφορετικότητα τόσο του θεσμικού τους ρόλου στο διεθνές σύστημα όσο και των συμφερόντων τους, δεν είναι παράλογο να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σε διάφορες πτυχές του προβλήματος.

Βέβαια, είναι αλήθεια ότι οι μεγάλοι που εμπνεύστηκαν και τροχιοδρόμησαν την ενοποίηση της Ευρώπης και τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ των δυνάμεων εκατέρωθεν του Ατλαντικού, θεωρούσαν ως ακρογωνιαίο λίθο τη δημιουργική αλληλεγγύη των εταίρων.

Κατά την πεποίθησή μου, πρέπει όλοι μας να επανέλθουμε στην κοίτη που οριοθέτησαν οι μεγάλοι δημιουργοί.

Η μυωπική οπτική, οι ιδεοληψίες, οι δογματισμοί, η πρακτική της επιβολής επιτείνουν και επεκτείνουν τις κρίσεις.

Θεωρώ ότι όλοι, μικροί και μεγάλοι «παίκτες» στην παγκόσμια σκηνή, καλόν είναι να γνωρίζουν ότι στις μέρες μας απολύτως ασφαλή και μόνιμα καταφύγια δεν υπάρχουν ούτε για τα «βουβάλια» ούτε για τους «βατράχους».

6. Έξοδος στις αγορές θα επιχειρηθεί; Για τι ποσό μιλάμε;

Οι χρηματοδοτικές συνθήκες όπως και οι ανάγκες της χώρας μας για την επόμενη περίοδο είναι γνωστές.

Το χρηματοδοτικό κενό θα μπορούσε να καλυφθεί με  διάφορους τρόπους.

Η χώρα θα πρέπει να προετοιμάζεται, με ευθύνη και προσοχή, για όλα τα ενδεχόμενα και, βεβαίως, να εντάξει  στο χρηματοδοτικό προσανατολισμό της την «επιστροφή στις αγορές».

Στο μεταξύ εργαζόμαστε μεθοδικά, με προσεκτικά βήματα και υπεύθυνους χειρισμούς.

Επεξεργαζόμαστε μια στρατηγική και υλοποιούμε σταδιακά τις προϋποθέσεις ώστε η ενδεχόμενη έξοδος της χώρας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου να καταστεί εφικτή, αλλά όσο γίνεται και πιο συμφέρουσα από άποψη κόστους.

7. Το χρηματοδοτικό κενό πόσο θα είναι;

Όπως προανέφερα, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μας για την επόμενη περίοδο είναι γνωστές.

Όμως, υπάρχουν μία σειρά από παράγοντες που επηρεάζουν το εύρος των αναγκών αυτών, όπως είναι οι αποκρατικοποιήσεις, η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η διαδικασία εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών κ.ά.

Συνεπώς, θεωρώ ότι θα ήταν πρώιμο να αναφερθούμε τώρα, με ακρίβεια, στο επίπεδο του χρηματοδοτικού κενού.

8. Τη νέα δανειακή σύμβαση με την Τρόικα δεν θα την αποφύγουμε πάντως απ´ ότι φαίνεται. Είναι δυνατόν να μην συνοδευτεί από απαίτηση για νέα μέτρα;

Θεωρώ ότι, ειδικά στην ευαίσθητη περίοδο που διανύουμε, εμείς πρέπει να είμαστε επικεντρωμένοι πρωτίστως στην εφαρμογή της ήδη αποφασισμένης πολιτικής.

Να επιδιώκουμε την επίτευξη των τεθέντων στόχων και τη διαπραγμάτευση των πολιτικών που έχουν αποδειχθεί οικονομικά αναποτελεσματικές και κοινωνικά άδικες.

Όλα τα άλλα, εφόσον παραστεί ανάγκη, θα συζητηθούν αρμοδίως και μέσα από τις προβλεπόμενες  διαδικασίες.

9. Τι ύψους υπολογίζετε ότι θα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα;

Εργαζόμαστε ώστε οι δημοσιονομικοί στόχοι, που είχαν τεθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, να επιτευχθούν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Εκτιμάται ότι το 2013 θα κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα, ύψους τουλάχιστον 340 εκατ. ευρώ.

Και αυτή είναι μία συντηρητική εκτίμηση.

Να σημειωθεί ότι στη διαμόρφωση του πρωτογενούς αποτελέσματος δεν περιλαμβάνεται η αναδρομική μείωση του επιτοκίου σε χορηγηθέντα από την ΕΕ δάνεια (GLF), η μεταφορά αποδόσεων από τη διακράτηση ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στα χαρτοφυλάκια των Κεντρικών Τραπεζών του Ευρωσυστήματος (ANFAs) αλλά και τα ποσά που αντιστοιχούν στα Securities Market Programme (SMPs) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Χωρίς την εξαίρεση των ανωτέρω ποσών το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώνεται περίπου σε 3,5 δισ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι το κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές αποτέλεσμα για φέτος, εκτιμάται ότι θα είναι το υψηλότερο μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τις προβλέψεις τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Αυτό το στοιχείο αποδεικνύει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή είναι πρωτόγνωρη, επιβεβαιώνει όμως κιόλας ότι εν πολλοίς η βιωσιμότητά της εξαρτάται και από την ανάταξη και διατηρήσιμη ανάπτυξη της οικονομίας.

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στο 2ο Συνέδριο Medical Devices & Diagnostics – «Navigating Through a Challenging Regulatory Climate»

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στο 2ο Συνέδριο Medical Devices & Diagnostics – «Navigating Through a Challenging Regulatory Climate»

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές για την πρόσκλησή τους να παραστώ στο σημερινό Συνέδριο, καθώς μου δίδεται η ευκαιρία να εκφράσω ορισμένες σκέψεις, από την θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, αναφορικά με την πορεία της παροχής υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας.

Υπηρεσίες που αντανακλούν στο πλέον θεμελιώδες και υπέρτατο αγαθό.

Κυρίες και Κύριοι,

Αναγνωρίζουμε τα προβλήματα που παρουσιάζει το σύστημα Υγείας.

Προβλήματα διαχρονικά και σημαντικά.

Tα οποία όμως σταδιακά αντιμετωπίζουμε.

Η προσπάθεια, όμως, που καταβάλλεται, πρέπει να συνεχιστεί και να εντατικοποιηθεί.

Ιδίως σε ότι αφορά τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ.

Αν και η σύστασή του, μέσω της ενοποίησης των κλάδων υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, αποτέλεσε ένα σημαντικό θετικό βήμα στον τομέα της υγείας, σχεδόν 2 χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του, σημαντικά, κυρίως δομικά, προβλήματα συνεχίζουν να υφίστανται.

Ενδεικτικά, εφέτος, να σας αναφέρω ότι τα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού καταγράφουν σημαντική αύξηση των δαπανών του, κυρίως, για διαγνωστικές εξετάσεις, νοσήλια ιδιωτικών κλινικών και φυσικοθεραπείες.

Σε κάθε περίπτωση, ο εξορθολογισμός λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ με στόχο την οικονομική του εξυγίανση και την κάλυψη των αναγκών υγείας των ασφαλισμένων ευθύνης του, αποτελεί προτεραιότητα για την Κυβέρνηση.

Κυρίες και Κύριοι,

Προς αυτή την κατεύθυνση, και με βασικό στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία, λειτουργεί το Υπουργείο Οικονομικών, και ειδικότερα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Πιο συγκεκριμένα, σε όλα τα πεδία της Γενικής Κυβέρνησης, άρα και στις δομές του χώρου της υγείας, προωθήθηκαν, μεταξύ άλλων, τον τελευταίο περίπου ενάμισι χρόνο:

1ον. Η επικαιροποίηση και βελτίωση του συστήματος δημοσιονομικών ελέγχων με την προσαρμογή του τόσο στις τρέχουσες συνθήκες, όσο και στις διεθνείς πρακτικές και τα ελεγκτικά πρότυπα.

2ον.  Η ενίσχυση του πλαισίου δημοσιονομικών κανόνων και πρακτικών με την παράλληλη ενεργοποίηση μηχανισμών παρακολούθησης των ΔΕΚΟ, των ΝΠΙΔ, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ.

3ον. Η υπογραφή μνημονίων μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών και κάθε Υπουργείου, καθώς και μεταξύ Υπουργείων και εποπτευόμενών τους φορέων.

4ον. Η λειτουργία του Μητρώου Δεσμεύσεων, η οποία εντάσσεται στις μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στη διόρθωση των διαρθρωτικών προβλημάτων, που αποτελούν τη γενεσιουργό αιτία ελλειμμάτων και απλήρωτων υποχρεώσεων του Δημοσίου.

Ειδικότερα, σε ότι αφορά τα Νοσοκομεία, το σύνολό τους, όπως και ο ΕΟΠΥΥ από το Σεπτέμβριο του 2012, διατηρεί Μητρώο Δεσμεύσεων.

5ον. Η εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.

Πρόκειται για παρέμβαση που στόχευε στην εδραίωση μιας μεθοδικής διαδικασίας αποπληρωμής, στη διασφάλιση της αντικειμενικότητας των επιλογών διοχέτευσης των δημοσίων πόρων και στην εδραίωση των πολιτικών που δεν θα επιτρέψουν τη δημιουργία μιας νέας «γενιάς» ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Κάτι, όμως, που δυστυχώς δεν ισχύει στο τομέα της Υγείας.

Αν και η κατάσταση βελτιώνεται.

Πιο συγκεκριμένα, και ειδικότερα όσον αφορά τον τομέα της Υγείας, το σύνολο των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων στο τέλος του 2011, και οι οποίες προβλέπονται να πληρωθούν εφέτος από πόρους της Δανειακής Σύμβασης, πόρους συνολικού ύψους 8 δισ. ευρώ,  ανέρχονταν στα 3,5 δισ. ευρώ.

Εκ των οποίων:

  • 2 δισ. ευρώ αφορούν τον ΕΟΠΥΥ (1,7 δισ. ευρώ από τα αρχικά ενταχθέντα στον ΕΟΠΥΥ ταμεία και 273 εκατ. ευρώ από τα μεταγενέστερα ενταχθέντα Ταμεία).
  • 1,5 δισ. ευρώ αφορούν τα Δημόσια Νοσοκομεία (συμπεριλαμβανομένου των Πανεπιστημιακών και των Στρατιωτικών Νοσοκομείων, καθώς και του ΝΙΜΤΣ).

Μέχρι σήμερα, οι χρηματοδοτήσεις έχουν ανέλθει στο 2,7 δισ. ευρώ.

Εκ των οποίων:

  • 1,2 δισ. ευρώ στον ΕΟΠΥΥ.
  • 1,2 δισ. ευρώ στα Νοσοκομεία του ΕΣΥ.
  • 205 εκατ. ευρώ στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία.
  • 117 εκατ. ευρώ στο ΝΙΜΙΤΣ.
  • 15 εκατ. ευρώ στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία.

Από αυτές τις χρηματοδοτήσεις, επαναλαμβάνω συνολικού ύψους 2,7 δισ. ευρώ, έγιναν πληρωμές στα 2,2 δισ. ευρώ.

Εκ των οποίων:

  • 835 εκατ. ευρώ από τον ΕΟΠΥΥ.
  • 1,1 δισ. ευρώ από τα Νοσοκομεία του ΕΣΥ.
  • 172,4 εκατ. ευρώ από τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία.
  • 111,3 εκατ. ευρώ από το ΝΙΜΙΤΣ.
  • 11,6 εκ. ευρώ από τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία.

Είναι προφανές, συνεπώς, ότι, εξακολουθούν να υφίστανται προβλήματα.

1ον. Έχει χρηματοδοτηθεί το 61% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων οφειλών του οργανισμού.

2ον. Έχει εξοφληθεί μόλις το 42%.

Μετά από 10 μήνες λειτουργίας του μηχανισμού αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Και παρά το γεγονός ότι στο μεταξύ, και μεταξύ άλλων, θεσπίστηκε νομοθετικά η εξόφληση των παρόχων υγείας και λοιπών προμηθευτών, με την διαδικασία των προκαταβολών, με στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας.

Για το λόγο αυτό, επιδιώκεται να δοθεί δυνατότητα χρηματοδότησης των φορέων προκειμένου να αποπληρωθούν και ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν μετά το τέλος του 2011 και οι οποίες δεν καλύπτονταν από το υφιστάμενο πλαίσιο.

Αρκεί οι δυνητικές υπόλοιπες οφειλές μέχρι το τέλος του 2011 να αποδειχθούν ανεπίδεκτες εξόφλησης ή οι φορείς να αναλάβουν την υποχρέωση ότι θα τις εξοφλήσουν από τον προϋπολογισμό τους και όχι από την ειδική πίστωση.

Κυρίες και Κύριοι,

Σ’ αυτή τη λογική, χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και, παράλληλης βελτίωσης των συνθηκών παροχής υγείας, κινείται και ο Προϋπολογισμός του 2014.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον ΕΟΠΥΥ, όπως εκτενέστερα θα τα έχουν αναπτύξει οι αρμοδιότεροι εμού, το Υπουργείο Υγείας έχει προχωρήσει στο σχεδιασμό δράσεων όπως:

  • Ο εξορθολογισμός των δαπανών νοσηλείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
  • Η επιτάχυνση των διαδικασιών αποπληρωμής υφιστάμενων οφειλών και εξόφλησης υποχρεώσεων τρέχοντος αλλά και προηγούμενων ετών.
  • Ο συστηματικός έλεγχος των δικαιούχων συμβεβλημένων ιδιωτών παρόχων υπηρεσιών υγείας.
  • Η συγκράτηση της δαπάνης προμηθειών ιατροτεχνολογικών υλικών και φαρμάκων.

Συγκεκριμένες παρεμβάσεις για την επίτευξη των παραπάνω αποτελούν:

  • Η εφαρμογή κλιμακούμενου ποσοστού επιστροφής (rebate) και η εφαρμογή μηχανισμού αυτόματης επιστροφής (claw-back) για νοσήλια, διαγνωστικές εξετάσεις και φυσικοθεραπείες.
  • Η ανάθεση σε ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρίες του ελέγχου των παραστατικών και των αναγκαίων δικαιολογητικών, καθώς και η εκκαθάριση των λογαριασμών μεταξύ του ΕΟΠΥΥ και των συμβεβλημένων με αυτόν παρόχων υπηρεσιών υγείας.
  • Η σύσταση Επιτροπής Διαπραγμάτευσης και η αναθεώρηση του υφιστάμενου συστήματος Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (ΚΕΝ).

Κυρίες και Κύριοι,

Και ο χώρος της υγείας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχει συνεισφέρει στο δημοσιονομικό εγχείρημα της χώρας για την έξοδο από το ανηφορικό τούνελ στο οποίο βρέθηκε από την άνοιξη του 2010.

Εγχείρημα που δομείται στις τεράστιες θυσίες που κατέβαλαν οι πολίτες τόσο σε όρους δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.

Όμως, από εφέτος αυτές οι θυσίες άρχισαν να πιάνουν τόπο, και σε συνδυασμό με τον εμπλουτισμό του δημοσιονομικού εγχειρήματος με πολιτικές για την ανάπτυξη διαμορφώνονται οι πρώτες ενδείξεις για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.

Με τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2014 αυτά τα πρώτα σημαντικά επιτεύγματα κεφαλαιοποιούνται, παγιώνοντας τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και ενδυναμώνοντας τις συνθήκες για τη σταδιακή επιστροφή σε τροχιά ανάπτυξης.

Κυρίες και Κύριοι,

Στη νέα πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας, έχει ιδιαίτερη σημασία ο επανακαθορισμός του ρόλου και της ευθύνης όλων μας.

Πολιτών, κοινωνίας, κράτους, πολιτικής και αγοράς.

Υπάρχουν σημαντικά βήματα ακόμα να γίνουν για τη βελτίωση των θεσμών, το σχεδιασμό και την εφαρμογή στρατηγικής, πολιτικών και δράσεων, με αυτοδέσμευση των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη συλλογικά αποδεκτών στόχων.

Και σ’ αυτή την προσπάθεια θεωρώ ότι πρέπει να συμμετέχουμε όλοι.

Σας ευχαριστώ.

Παρέμβαση Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων επί του Προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού

Παρέμβαση Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων επί του Προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού

Θα συμφωνήσω με τον κ. Αναγνωστάκη, ότι δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια.

Δεν χρειάζεται, όμως, ούτε μηδενισμός ούτε υπεραισιοδοξία.

Χρειάζεται ρεαλισμός, διορατικότητα και ειλικρίνεια.

Θα ξεκινήσω από τα αυτονόητα.

Αυτό που παρουσιάζει κάθε μήνα η Κυβέρνηση στην εκτέλεση του Προϋπολογισμού είναι την πραγματικότητα για την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού, τόσο του Κράτους όσο και της Γενικής Κυβέρνησης.

Εκεί αποτυπώνεται κάθε μήνα η ικανοποιητική εκτέλεση του Προϋπολογισμού.

Πράγματι, περίπου σε επίπεδο οκταμήνου – και εννεαμήνου μετά – δείξαμε ένα πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο ήταν της τάξης των 2 δισ. ευρώ.

Αν ανατρέξει κάποιος στον πίνακα του Κρατικού Προϋπολογισμού, τον 2.1 – επειδή είπατε ότι ήταν πολύ αισιόδοξο και ότι θα είναι μικρότερο – η εκτίμησή μου είναι ότι θα είναι περίπου στα 3,5 δισ. ευρώ.

Αυτό που δείχναμε 2 δισ. ευρώ στο οκτάμηνο, θα είναι περίπου 3,5 δισ. ευρώ.

Αυτός ο πίνακας δείχνει το πρωτογενές πλεόνασμα.

Όταν πάμε μετά να κάνουμε αναγωγή κατά Πρόγραμμα, υπάρχει ο πίνακας 2.2.

Στον πίνακα 2.2 λέει πώς από το πρωτογενές αποτέλεσμα κατά τα ευρωπαϊκά στάνταρ πάμε στο πρωτογενές αποτέλεσμα με βάση το Πρόγραμμα.

Αφαιρείται η αναδρομική μείωση επιτοκίων δανείων, τα ANFAs, τα SMPs.

Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι στο ύψος της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού και άρα, δεν μιλάμε για περικοπές.

Οι επιστροφές φόρων είναι στο ύψος της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού και άρα, δεν μιλάμε για μικρότερες επιστροφές.

Με λίγα λόγια, η διαφορά μεταξύ του μεν από το δε, έγκειται στο γεγονός ότι στην μία περίπτωση πάμε με βάση αυτά που θα ανακοινώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – η EUROSTAT – και στην άλλη είναι με βάση το συμφωνημένο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής.

Άρα, ακόμη και αν αφαιρέσουμε αυτές τις παραμέτρους – αυτές που σας ανέφερα εδώ και αποτυπώνονται με πλήρη διαύγεια στον πίνακα 2.2 – η βελτίωση των δημόσιων οικονομικών νομίζω ότι είναι εμφανής.

Δεν έχω καταλάβει, αυτά τα κονδύλια, θέλετε, να μην τα καταγράψουμε ως δημόσια έσοδα, όπως γίνετε σε όλη την Ευρώπη μη τυχόν και πετύχει η χώρα πρωτογενές πλεόνασμα;

Μήπως έχετε υπόψη κάποιο σημείο ή σημεία της διεθνούς βιβλιογραφίας ή κανόνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που επιβάλλουν διαφορετικό χειρισμό σε αυτό που κάναμε;

Ο Εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αναφέρθηκε, σε κάποιες ομιλίες που έχει κάνει ο Υπουργός Οικονομικών το 2012.

Θα ήθελα να μην ανατρέξουμε στο παρελθόν, τουλάχιστον σε δηλώσεις, γιατί έχω αρκετές δηλώσεις στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της ηγεσίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., σχετικά με κόλαση νέων μέτρων την φετινή χρονιά, με το γεγονός ότι είναι αδύνατον να πιάσουμε πρωτογενές πλεόνασμα και ούτω καθεξής.

Οι ημερομηνίες είναι στην διάθεσή σας, αλλά δεν θα ήθελα σε αυτό το σημείο, να κάνουμε βουτιά στο παρελθόν.

Η κυρία Βαλαβάνη, μίλησε, για την σύγκρουση που γίνεται στην Ευρώπη.

Το έχω πει και θα το επαναλάβω, κατά την άποψή μου οι μεγάλοι που εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν την Ε.Ε., είχαν ως ακρογωνιαίους λίθους την ισοτιμία και την δημιουργική αλληλεγγύη των εταίρων.

Επίσης, υπάρχει και μία διακηρυγμένη στρατηγική εταιρική σχέση, μεταξύ των δυνάμεων εκατέρωθεν του Ατλαντικού.

Η δημιουργική προσέγγιση των προβλημάτων είναι η μέθοδος, η οποία συμβάλλει μακροχρονίως στην οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίου συμφέροντος.

Απεναντίας η μυωπική οπτική, οι ιδεοληψίες, οι δογματισμοί, η πρακτική της επιβολής, δημιουργεί – επιτείνει και επεκτείνει τις κρίσεις.

Απολύτως ασφαλή και μόνιμα καταφύγια δεν υπάρχουν, ούτε για βουβάλια ούτε για βατράχους.

Θα κάνω όμως μία βουτιά στο παρελθόν, σε ότι αφορά τα μνημόνια, διότι, τουλάχιστον πρώην συνάδελφοι και οι Εισηγητές μίλησαν για αυτό.

Θα ξεκινήσω από εκεί που σταμάτησα την πρωτολογία μου προχθές, ότι στην νέα πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας, έχει ιδιαίτερη σημασία ο επανακαθορισμός του ρόλου αλλά και της ευθύνης όλων μας εδώ μέσα, πολιτών, κοινωνίας, κράτους, πολιτικής και αγοράς, έτσι ώστε να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε, με ελαχιστοποίηση του κόστους, τις μακροχρόνιες παθογένειες.

Εμφανείς και υποβόσκουσες μακροχρόνιες όμως παθογένειες, στο αξιακό, στο θεσμικό, στο πολιτικό, στο κοινωνικό, στο οικονομικό πεδίο.

Και σε ότι αφορά ειδικότερα το πεδίο της οικονομίας, χρόνιες, δομικές, κυρίως ενδογενείς αδυναμίες, που ήταν και είναι σε όλους μας γνωστές.

Δεν θα αναφερθώ σε αυτές, είναι γεγονός η Ελλάδα όμως ότι με υστερήσεις στην αφετηρία έναντι των σημερινών εταίρων, λειτούργησε πολλές δεκαετίες περισσότερο ή λιγότερο ανά περίοδο σε συνθήκες ασταθούς ισορροπίας.

Συνθήκες, που επιδεινώθηκαν μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και την διάχυσή της στην Ευρώπη.

Οι εξελίξεις αυτές, πυροδότησαν τα επί μακρών, γνωστά υπαρκτά υψηλά δίδυμα  ελλείμματα και χρέη.

Μία κρίση, φυσικά, που βρήκε το εγχείρημα της οικονομικής και νομισματικής ένωσης ημιτελές και τις ηγεσίες της Ευρωζώνης, αδυνατούσες να διαχειριστούν, τα προβλήματα που προέκυψαν.

Είναι γεγονός, συνεπώς, ότι η Ευρώπη αντιμετώπισε την παγκόσμια οικονομική κρίση στους κόλπους της, τουλάχιστον, με αργά αντανακλαστικά.

Άργησε να συνειδητοποιήσει πως η κρίση, ήταν και είναι συστημική ότι απειλεί την ίδια την βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος και του ενιαίου οικοδομήματος.

Αυτή όμως η οικονομική υστέρηση για να πούμε όλη την αλήθεια, εντοπίστηκε και στο εσωτερικό της χώρας.

Μερικοί, τότε, παραγνώρισαν τις επικείμενες συνέπειες της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης και μιλούσαν, αποκλειστικά, για ελληνική κρίση.

Αδιαφορούσαν για την συγκρότηση ενιαίου μετώπου, για τις δυσκολίες που είχαν χτυπήσει την πόρτα μας και ευαγγελίζονταν πολιτικές δημοσιονομικού επεκτατισμού.

Η εξέλιξη είναι γνωστή, η κρίση δανεισμού, η προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης και η εφαρμογή ενός ασφυκτικού προγράμματος οικονομικής πολιτικής από το 2010.

Την ένταξη στον μηχανισμό στήριξης ακολούθησε μία 3ετία, κατά την οποία η ελληνική οικονομία έχει βρεθεί σε μία επώδυνη δοκιμασία, βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτοφανούς ανεργίας.

Μία περίοδος στην οποία όλοι συμφωνούμε ότι οι πολίτες κατέβαλαν τεράστιες θυσίες, τόσο σε όρους δημοσιονομικού εγχειρήματος όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.

Mια περίοδος που χαρακτηρίστηκε από δύο φάσεις προσαρμογής.

Η μία περίοδος ήταν το πρώτο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, το πρώτο Μνημόνιο, όπως έχουμε συνηθίσει να το αποκαλούμε.

Δομούσε τη δημοσιονομική προσαρμογή κυρίως στο σκέλος των φορολογικών εσόδων και όχι στο σκέλος των δαπανών, παραγκωνίζοντας τη σημασία των δομικών διαρθρωτικών αλλαγών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ απουσίαζαν ή δεν εφαρμοζόταν πρωτοβουλίες για την τόνωση της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας.

Τέθηκε σήμερα εδώ για τη θέση της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως προς το πρώτο Μνημόνιο, και θα ήθελα να θυμίσω ότι είχε τρεις πυλώνες, είχε τη δημοσιονομική προσαρμογή – αναφέρθηκα σε αυτήν – είχε τις διαρθρωτικές αλλαγές και το τρίτο σκέλος που ήταν η ενίσχυση της βιωσιμότητας του τραπεζικού συστήματος.

Ξεκινάω ανάποδα, στο τρίτο σκέλος η Ν.Δ., τότε, στήριξε όλες τις πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος.

Πώς θα μπορούσε να κάνει άλλωστε όταν από 2008 έγκαιρα, με διορατικότητα προχώρησε στην ενίσχυση αυτή, όταν κάποια άλλα πολιτικά κόμματα έλεγαν ότι χαρίζουμε χρήματα σε τραπεζίτες, τότε.

Δεύτερο σκέλος, τις διαρθρωτικές αλλαγές τις ψηφίσαμε όλες.

Μακάρι να υπήρχε υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση πριν το 2009 ή σήμερα που να στηρίζει τις διαρθρωτικές αλλαγές.

Εκεί που υπήρχε ουσιαστική διαφορά, και αυτό έρχεται με το δεύτερο Μνημόνιο να τροποποιηθεί, είναι στο μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής γιατί εδράζονταν κατά τα 2/3 στο σκέλος των εσόδων, και εκεί πράγματι δεν ψήφιζε η Ν.Δ., τότε, αυξήσεις φορολογικών συντελεστών, ψήφιζε όμως περικοπές δαπανών.

Ήρθε, συνεπώς, το δεύτερο Μνημόνιο, και ειδικότερα η διάρθρωση του δημοσιονομικού εγχειρήματος, το Νοέμβριο του 2012 να διορθώσει το σφάλμα της πρώτης προσαρμογής.

Άρα, ο Προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα διαμορφώθηκε σε ένα περιοριστικό περιβάλλον, αλλά με εμφανή πλέον σημάδια σταδιακής μακροοικονομικής και δημοσιονομικής σταθεροποίησης.

Το περιοριστικό έχει να κάνει με τους χειρισμούς της άνοιξης του 2010, ενώ η τάση σταθεροποίησης είναι αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών που αντελήφθησαν από την Ελληνική Κυβέρνηση από το καλοκαίρι του 2012 όταν υπήρξαν συνθήκες συσσωρευμένης αβεβαιότητας και ασφυξίας.

Το παρόν Προσχέδιο που συζητάμε λαμβάνει υπόψη, τις πρώτες θετικές ενδείξεις που καταγράψαμε φέτος, ενσωματώνει την τροποποίηση της διάρθρωσης δημοσιονομικού εγχειρήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε τον Νοέμβριο του 2012, και παράλληλα εμπλουτίζεται η δημοσιονομική προσαρμογή με διαρθρωτικές αλλαγές που ήδη πραγματοποιούνται στη σφαίρα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με τις πρώτες αποκρατικοποιήσεις, με τις στοχευμένες κινήσεις για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας.

Προς αυτή την κατεύθυνση καταγράφονται και οι πρώτες κινήσεις αποκλιμάκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης.

Είναι γεγονός ότι φέτος για πρώτη φορά την τελευταία περίοδο επήλθαν στοχευμένες ελαφρύνσεις σε φόρους όπως είναι η μείωση κατά 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων και η μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες στο συντελεστή Φ.Π.Α στην εστίαση και προσπαθούμε και για άλλες.

Αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι υπάρχει υπερφορολόγηση, θα υπάρξει δε αμεσότατη παρέμβαση στο ζήτημα του πετρελαίου θέρμανσης.

Η παρέμβαση αυτή θα βελτιώνει την υφιστάμενη κατάσταση.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση σταθεροποιείται, η χώρα βρίσκεται σε ένα καλύτερο σημείο και μπορεί να ελπίζει για το μέλλον της, η Κυβέρνηση έχει επιδείξει το τελευταίο ενάμιση χρόνο με την συμμετοχή όλων των κομμάτων που ήταν σε αυτή, συνδυασμό λογικής, διορατικότητας, τόλμης και αποφασιστικότητας και έδωσε δείγματα γραφής ότι η χώρα περνά με αποφασιστικότητα στο πεδίο των δύσκολων, αλλά αναγκαίων αποφάσεων και πράξεων.

Τέθηκε ξανά το θέμα για το 2014, πώς θα προκύψει το πρωτογενές πλεόνασμα εάν δεν είναι ρεαλιστικό.

Αυτά ακούγαμε και τα τελευταία δύο χρόνια, είναι ένα αποτέλεσμα που προκύπτει από τις ήδη συμφωνημένες, αλλά και ψηφισθείσες φορολογικές δράσεις και από διαρθρωτικές και στοχευμένες παρεμβάσεις και όχι από νέες ορίζοντες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Άκουσα, ότι το 2014 θα υπάρξει αύξηση περίπου 5% στα έσοδα και θα ανέλθουν  στα 54,5 δισ. ευρώ οι νέοι φόροι.

Επαναλαμβάνω, η αύξηση αυτή δεν προέρχεται από την ψήφιση νέων φόρων.

Προέρχεται, πρώτον από τις αυξημένες εισπράξεις κατά 1,1 δισ. ευρώ περίπου των 2 πρώτων μηνών του 2014, το ποσό αυτό όμως, όπως προανέφερα και σήμερα και στην πρώτη μου ομιλία, αφορά αποπληρωμή δόσεων για φετινές φορολογικές υποχρεώσεις και θα καταγραφεί στο δημοσιονομικό έτος 2013, μετά τις προβλεπόμενες εθνικολογιστικές προσαρμογές.

Επίσης, θα προέλθει από τις ευνοϊκότερες προβλέψεις συγκεκριμένων μακροοικονομικών μεταβλητών, σήμερα και το ΙΟΒΕ έχει  πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις στην έκθεση που έβγαλε πριν λίγες ώρες.

Παράδειγμα, από την ιδιωτική κατανάλωση, επειδή πολλά μεγέθη του Κρατικού Προϋπολογισμού συνδυάζονται με επιμέρους μεταβλητές που διαμορφώνουν το ΑΕΠ της χώρας, οι οποίες είναι βελτιωμένες, με αρνητικό πρόσημο βεβαίως, έναντι των προβλέψεων που είχαν ληφθεί υπόψη κατά την κατάρτιση του επικαιροποιημένου Μεσοπρόθεσμου και επηρεάζουν επί τα βελτίω τις προβλέψεις για το 2014.

Παράδειγμα, πρόβλεψη για έσοδα από ΦΠΑ.

Επίσης, αυτή η αύξηση θα προέλθει από τις εκτιμήσεις για σταδιακή αύξηση της φορολογικής συμμόρφωσης το επόμενο έτος.

Κάποιοι λανθασμένα έχουν μπερδέψει τη φορολογική συμμόρφωση με τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς.

Η φορολογική συμμόρφωση έχει να κάνει με το πώς διαμορφώνονται τα φορολογικά έσοδα, ανάλογα με τον κύκλο της οικονομίας, καθώς όμως και με τις εκτιμήσεις της φορολογικής διοίκησης  για την απόδοση συγκεκριμένων δράσεων, που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων των τελευταίων ετών για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών και καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.

Δύο πυλώνες.

Φορολογική συμμόρφωση – φορολογική διοίκηση.

Αυτές οι εκτιμήσεις  βασίζονται  σε ευρήματα μελετών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ και τελούν, όπως είχα πει, υπό αξιολόγηση, ενώ η εξειδίκευση των δράσεων της φορολογικής διοίκησης θα συνεχιστεί μέχρι την κατάρτιση του σχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Ο ενιαίος φόρος ακινήτων θα αποδίδει 2,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση με τρόπο περισσότερο δίκαιο, καθώς στόχος είναι να εισπράττονται τα εν λόγω ποσά από περισσότερους συμπολίτες μας, μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.

Ταυτόχρονα, λαμβάνεται μέριμνα, ώστε να μην εξοντώνονται πολίτες  που λόγω της κρίσης έχουν δει δραματικές μειώσεις στο εισόδημά τους ή και έχασαν τη δουλειά τους.

Ταυτόχρονα, στόχος μας είναι η απόδοση της φορολόγησης των ακινήτων να αποδίδει όσο περίπου και στο μέσο όρο των ανεπτυγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΟΟΣΑ.

Σχετικοί πίνακες υπάρχουν και στην έκθεση του ΔΝΤ, που μνημόνευσαν αρκετοί συνάδελφοι εδώ.

Με αυτό τον τρόπο και αυτό το στόχο εργαζόμαστε για τη διευθέτηση και των τελευταίων παραμέτρων, σε ότι αφορά τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, ο οποίος θα έχει σημαντικές ελαφρύνσεις στις χαμηλότερες εισοδηματικά κοινωνικά ομάδες, σε σχέση με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες εβδομάδες.

Επανήλθατε στο θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Θα επαναλάβω ότι το ζήτημα  της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει ανοιχτό, κάτι που προκύπτει και από την απόφαση του Eurogroup  στα τέλη του 2012.

Εμείς τηρούμε υπεύθυνη, θεσμική  και μεθοδική στάση απέναντι στο ζήτημα.

Δεν είναι της παρούσης να μπούμε σε λεπτομέρειες, θα σημειώσω μόνο ότι για να πετύχουμε το στόχο θα πρέπει  αφενός να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας για φέτος, δηλαδή για δημιουργία μικρού  βιώσιμου πρωτογενούς πλεονάσματος, αφετέρου να αξιώσουμε, όπως θα αξιώσουμε άλλωστε, από τους εταίρους και δανειστές να τηρήσουν τα υπεσχημένα, ώστε να υπάρξει βιώσιμη λύση του προβλήματος. Επιλογές και τεχνικές για τη λύση υπάρχουν.

Αναφερθήκατε στο αν είναι ρεαλιστικές οι εκτιμήσεις  για την αναστροφή της τάσης ύφεσης στην οικονομία.

Άκουσα προηγουμένως από πού θα προέλθουν και αν οι προβλέψεις ήταν ή δεν ήταν σωστές.

Να θυμίσω ότι από τα τέλη του 2012, αυτή η Κυβέρνηση, όταν κατάρτισε το φετινό Προϋπολογισμό τηρούσε μια ρεαλιστική προσέγγιση στις μακροοικονομικές της προβλέψεις.

Σας θυμίζω ότι η αρχική μας πρόβλεψη για φέτος ήταν για ύφεση 4,5%, την ώρα που οι εταίροι μας μιλούσαν για 4,2%, αλλά και η επίδοση για την ύφεση του 2012 είναι καλύτερη, για πρώτη φορά, από τις εκτιμήσεις που έκανε Ελληνική Κυβέρνηση ποτέ.

Στον Προϋπολογισμό λέγαμε για 6,5% ύφεση και ήταν μικρότερη, όταν οι εταίροι μιλούσαν για 6%.

Σήμερα αυτές οι εκτιμήσεις για φέτος έχουν αναθεωρηθεί επί τα βελτίω, καθώς υπολογίζουμε η ύφεση να κλείσει φέτος στο 4%, ενώ το δεύτερο τρίμηνο του έτους άγγιξε το 3,8%.

Συνεπώς, είναι ξεκάθαρη μια τάση αποκλιμάκωσης της ύφεσης.

Εκτιμούμε ότι αυτή η τάση, σε συνδυασμό με τον περαιτέρω εμπλουτισμό της ακολουθούμενης πολιτικής με δράσεις και πρωτοβουλίες για την αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας, από την τόνωση της ρευστότητας, την ανακεφαλαιοποίηση και την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος, την ενδυνάμωση της επενδυτικής κινητικότητας και την ενίσχυση της εξωστρέφειας, θα συμβάλλουν στην επιστροφή της οικονομίας σε θετικούς βαθμούς ανάπτυξης.

Σε αυτό το συντηρητικό σενάριο στηρίζονται, βασίζονται και οι εκτιμήσεις μας για τα έσοδα.

Η κυρία Μπακογιάννη αναφέρθηκε στο ασφαλιστικό.

Είναι γεγονός ότι η μακροχρόνια βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από το επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας  και ειδικότερα από το επίπεδο της απασχόλησης, καθιστώντας  καθοριστικής σημασίας την επιστροφή της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι βραχυχρόνια δεν πρέπει να γίνουν στοχευμένες διορθωτικές παρεμβάσεις, τόσο στο σκέλος των δαπανών όσο και στο σκέλος των εσόδων, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι, να αντληθούν πόροι από την εισφοροδιαφυγή και εισφοροαποφυγή  και να επιτευχθεί η διαρθρωτική θωράκιση  του συστήματος.

Κάποιοι θα πουν ότι αυτά είναι θεωρητικά, αλλά από πίσω υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα, ενδεικτικά σας λέω διαρθρωτικά μέτρα που τώρα παίρνει το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.

Έχουν εντατικοποιηθεί οι έλεγχοι των υπηρεσιών του Υπουργείου για την καταπολέμηση της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας και έχει ήδη ξεκινήσει η εφαρμογή του μέτρου που προβλέπει τα νέα υψηλά πρόστιμα σε περιπτώσεις αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας.

Από τις αρχές του έτους θα εφαρμόζονται διασταυρωτικοί έλεγχοι μεταξύ των στοιχείων που δηλώνονται στο πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ και αυτό του ΙΚΑ και σε περιπτώσεις εντοπισμού μη ασφαλισμένων θα επιβάλλονται τα ίδια αυστηρά πρόστιμα.

Από αυτό το μήνα και εφεξής εφαρμόζονται  μέσω του ΟΠΣ – ΙΚΑ   καθολικοί διασταυρωτικοί έλεγχοι μεταξύ των δηλωθεισών και καταβληθεισών εισφορών  στο κύριο ταμείο ασφάλισης ΙΚΑ – ΕΤΑΜ.

Από το μήνα Δεκέμβριο και εφεξής οι εισφορές για το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης, αλλά και των 12 τομέων των φορέων πρόνοιας του Ταμείου Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα, θα υποβάλλονται μαζί με αυτές των κύριων συντάξεων, μέσω των αναλυτικών περιοδικών δηλώσεων, εργαλείου που είναι εγκατεστημένο και στηρίζεται  από το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα.

Θα θεσμοθετηθεί η εναρμόνιση της διαδικασίας είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών μέσω νομικών προσώπων με αυτές της φορολογικής διοίκησης, με στόχο την ενίσχυση της εισπραξιμότητας.

Ενισχύονται οι επιτόπιοι έλεγχοι στις επιχειρήσεις από τα αρμόδια όργανα των ασφαλιστικών οργανισμών.

Τίθεται από 1.1.2014 σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ξεκινάει η εφαρμογή του πιστοποιητικού ασφαλιστικής συμμόρφωσης, το οποίο αφορά τις ανώνυμες εταιρείες, τις εταιρείες  περιορισμένης ευθύνης, καθώς και τα υποκαταστήματα αλλοδαπών επιχειρήσεων, που οι ετήσιες οικονομικές τους καταστάσεις ελέγχονται υποχρεωτικά από νόμιμους ελεγκτές και ελεγκτικά γραφεία, ενώ λαμβάνονται και διαρθρωτικά μέτρα στη λειτουργία του ΟΑΕΕ για την ενίσχυση  των  εσόδων του από ασφαλιστικές εισφορές.

Με λίγα λόγια, η κατάσταση είναι ικανοποιητική, τουλάχιστον έχει σταθεροποιηθεί.

Τα στοιχεία για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, για το προσδοκώμενο πρωτογενές πλεόνασμα, για την ανάσχεση της ύφεσης και της ανεργίας, είναι δεδομένα.

Η κατάσταση όμως αυτή στην οποία βρίσκεται η χώρα, η κοινωνία και η οικονομία απαιτεί, κατά την εκτίμησή μου, τη συστράτευση όλων των δημιουργικών δυνάμεων.

Φυσικά, η δημιουργική σύνθεση δεν επιτυγχάνεται με εξαναγκασμούς, όμως δεν υπάρχει χώρος για ακραίες προσεγγίσεις από όπου και αν προέρχονται.

Η ιστορική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρισιμότητα των στιγμών είναι τέτοια που επιβάλει, πάλι κατά την εκτίμησή μου, συγκλίσεις και δημιουργικές συνθέσεις.

Σας ευχαριστώ.

Συνέντευξη Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “Κεφάλαιο” – “Τέλος στις οριζόντιες διορθωτικές παρεμβάσεις”

Συνέντευξη Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “Κεφάλαιο” – “Τέλος στις οριζόντιες διορθωτικές παρεμβάσεις”

1. Πως σχολιάζετε τα όσα και επισήμως λέγονται για την επικείμενη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

Έχω τονίσει εδώ και καιρό ότι το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει ανοικτό.

Αυτό, άλλωστε, προκύπτει και από την απόφαση του Eurogroup στα τέλη του 2012.

Εμείς τηρούμε υπεύθυνη, θεσμική και μεθοδική στάση απέναντι στο ζήτημα.

Προς το παρόν, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες.

Θα σημειώσω μόνο ότι για να πετύχουμε το στόχο θα πρέπει αφενός να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας και, αφετέρου, να αξιώσουμε από τους εταίρους και δανειστές να τηρήσουν τα υπεσχημένα, ώστε να υπάρξει βιώσιμη λύση του προβλήματος.

Επιλογές και τεχνικές για τη λύση υπάρχουν.

2. Ειδικά πως εκτιμάτε την στάση του ΔΝΤ όσο αφορά την απορριπτική έναντι νέου “κουρέματος” στάση της ευρωπαϊκής πλευράς;

Και σε άλλες πτυχές του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, οι προσεγγίσεις των εταίρων μας δεν ταυτίζονται πλήρως.

Και αυτό δεν είναι παράλογο, αν λάβουμε υπόψη ότι εκπροσωπούν διαφορετικές ομάδες κρατών, διαφορετικά συμφέροντα αλλά και έχουν διαφορετικό θεσμικό ρόλο στο διεθνές σύστημα.

Ωστόσο, μέσα από τη διαβούλευση αυτές οι αποκλίσεις αμβλύνονται και, διαμορφώνονται συγκλίσεις.

Συνεπώς, αντιμετωπίζω την όποια διαφοροποίηση στην προσέγγιση ως ευκαιρία εποικοδομητικής διαβούλευσης, με επιδίωξη, από τη πλευρά μας, την προώθηση των συμφερόντων της χώρας.

Και είναι σίγουρο ότι μέσα από τη διαπραγμάτευση θα αναζητήσουμε τους βέλτιστους τρόπους.

3. Κατά το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, πάντως, ένα τρίτο πακέτο στήριξης χωρίς “κούρεμα” δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας…

Όπως σας προανέφερα, υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.

Και το Γραφείο Προϋπολογισμού στη Βουλή των Ελλήνων, το οποίο υπενθυμίζω με εισήγησή μας ενεργοποιήθηκε, κατέθεσε την άποψή του, στο πλαίσιο της ενημέρωσης προς τους Βουλευτές.

Όπως κάθε άποψη, έτσι και αυτή είναι σεβαστή και αξιολογείται από τους πολίτες που είναι οι τελικοί κριτές όλων μας.

4. Σε πολλές εκτιμήσεις της ηγεσίας του ΥΠΟΙΚ έχει αναφερθεί η δυνατότητα κάλυψης του δημοσιονομικού αλλά και του χρηματοδοτικού κενού των επόμενων ετών. Ποιες θα είναι οι πηγές της;

Θίγεται δύο διαφορετικά θέματα.

Όσον αφορά το πρώτο, γνωρίζετε ότι είμαστε σε διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας στο πλαίσιο της κατάρτισης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής για την κάλυψη του όποιου δημοσιονομικού κενού για τα επόμενα χρόνια, με βάση τους στόχους που υφίστανται μέχρι σήμερα.

Η εκτίμηση της Κυβέρνησης, είναι ότι η εξέλιξη της εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής τόσο κατά το τρέχον έτος όσο και κατά το 2014, με τα ήδη συμφωνηθέντα μέτρα, αλλά και η ενδυνάμωση της έμφασης σε διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις και ευρύτερες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, θα καλύψει τη μικρή δημοσιονομική απόκλιση που ενδέχεται να προκύψει, σύμφωνα με το σενάριο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

Και όπου απαιτηθεί, κατά την ερχόμενη περίοδο, θα γίνουν στοχευμένες διορθωτικές παρεμβάσεις, πέρα από οριζόντιες λογικές και ισοπεδωτικές τακτικές του παρελθόντος.

Όσον αφορά το δεύτερο θέμα, αυτό του χρηματοδοτικού κενού, υπάρχουν μία σειρά από παράγοντες που επηρεάζουν το ενδεχόμενο επίπεδό του, όπως οι αποκρατικοποιήσεις, η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η διαδικασία εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών και άλλα.

Έτσι, θα ήταν πολύ βιαστικό να αναφερθούμε σε πηγές όταν ακόμα δεν έχουμε καταλήξει στο εύρος του ζητήματος.

5. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην οικονομία αυτή την στιγμή είναι η έλλειψη ρευστότητας. Υπάρχει σχεδιασμός για το πως αυτό το πρόβλημα θα αντιμετωπισθεί;

Η τόνωση της ρευστότητας, όπως σας προανέφερα, είναι καθοριστική συνθήκη για να ανακάμψει η πραγματική οικονομία.

Προς αυτή την κατεύθυνση και πέρα από τους πόρους του ΕΣΠΑ και τη διαδικασίας αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών, μεταξύ άλλων, συνεχίζεται η προώθηση επενδυτικών σχεδίων με πόρους της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Έτσι, από την αρχή του έτους εφαρμόζεται η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για την παροχή εγγυήσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ τον Απρίλιο έχει τεθεί σε εφαρμογή και το πρόγραμμα παροχής εγγυήσεων προς τις εισαγωγικές/εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Επίσης, έχει υπογραφεί συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για «ομόλογα-έργου», με στόχο την παροχή πιστωτικής ενίσχυσης για έργα υποδομής για την προσέλκυση ιδιωτικής χρηματοδότησης.

Παράλληλα, σε λίγο καιρό τίθεται σε λειτουργία νέος μηχανισμός, στο πλαίσιο του οποίου το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων θα χορηγεί βραχυπρόθεσμες πιστώσεις προς τις Ελληνικές μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις προκειμένου να χρηματοδοτούν την προμήθεια πρώτων υλών από το εξωτερικό.

Και από την αρχή του 2014 ενεργοποιείται ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο με τη σύσταση του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου, το οποίο θα καλύπτει, με εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης, την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, ξεκινώντας με ένα αρχικό κεφάλαιο 500 εκατ. ευρώ.

6. Προσπάθεια εθνικής συνεννόησης με την αξιωματική αντιπολίτευση ή πλήρης ρήξη μαζί της στη λογική του “άλλου άκρου”; Κατά τη γνώμη σας τι απαιτούν οι καιροί;

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, η κοινωνία και η οικονομία απαιτεί τη συστράτευση όλων των δημιουργικών δυνάμεων.

Φυσικά, η δημιουργική σύνθεση δεν επιτυγχάνεται με εξαναγκασμούς.

Όμως, δεν υπάρχει χώρος για ακραίες προσεγγίσεις απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Η ιστορική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρισιμότητα των στιγμών είναι τέτοια που επιβάλλει συγκλίσεις και δημιουργικές συνθέσεις.

Δείτε την πλήρη συνέντευξη στην ιστοσελίδα Capital.gr

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας

Αγαπητές Φίλες, Αγαπητοί Φίλοι,

Αυτές τις ημέρες συζητούμε στη Βουλή το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2014.

Προϋπολογισμού που διαμορφώνεται σε ένα περιοριστικό περιβάλλον, αλλά με εμφανή πλέον σημάδια σταδιακής μακροοικονομικής και δημοσιονομικής σταθεροποίησης.

Το περιοριστικό είναι συνέπεια των χειρισμών της άνοιξης του 2010.

Ενώ η τάση σταθεροποίησης είναι αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν από την Ελληνική Κυβέρνηση, από το καλοκαίρι του 2012, όταν υπήρχαν συνθήκες συσσωρευμένης αβεβαιότητας και ασφυξίας.

Το Προσχέδιο λαμβάνει υπόψη τις πρώτες θετικές ενδείξεις που καταγράφησαν εφέτος, σε συνέχεια και ως αποτέλεσμα των μεγάλων θυσιών της Ελληνικής κοινωνίας.

Ενσωματώνει την τροποποίηση της διάρθρωσης του δημοσιονομικού εγχειρήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 2012.

Στο μέτρο πάντα του εφικτού και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που είχε, τότε, διαμορφωθεί.

Εγχείρημα που βασίζεται κυρίως στο σκέλος των δαπανών, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και διατηρησιμότητάς του.

Παράλληλα όμως, η δημοσιονομική προσαρμογή εμπλουτίζεται με τις διαρθρωτικές αλλαγές στη σφαίρα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τις πρώτες αποκρατικοποιήσεις, με τις στοχευμένες κινήσεις για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας.

Προς αυτή την κατεύθυνση καταγράφονται και οι πρώτες κινήσεις αποκλιμάκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης.

Είναι γεγονός ότι εφέτος, για πρώτη φορά την τελευταία περίοδο, επήλθαν στοχευμένες ελαφρύνσεις σε φόρους, όπως είναι η μείωση κατά 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων και η μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστή ΦΠΑ στην εστίαση.

Και προσπαθούμε και για άλλες.

Φίλες και φίλοι,

Τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση σταθεροποιείται.

Η χώρα, σήμερα, βρίσκεται σε καλύτερο σημείο και μπορεί να ελπίζει για το μέλλον της.

Η Κυβέρνηση επέδειξε συνδυασμό λογικής, διορατικότητας, τόλμης και αποτελεσματικότητας.

Έδωσε δείγματα ότι η χώρα περνά, με αποφασιστικότητα, στο πεδίο των δύσκολων, αλλά αναγκαίων, αποφάσεων και πράξεων.

Ως αποτέλεσμα αυτών, το 2013:

1ον. Η ύφεση επιβραδύνεται και αναθεωρούνται, επί τα βελτίω, οι αρχικές εκτιμήσεις.

2ον. Ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας περιορίζεται.

Βέβαια η ανεργία παραμένει πολύ υψηλή και αυτό αποτελεί μείζον πρόβλημα.

3ον. Επιτυγχάνονται οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής.

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Χωρίς τη λήψη πρόσθετων οριζόντιων μέτρων.

Εκτιμάται ότι εφέτος θα υπάρξει ένα μικρό, βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα.

Σύμφωνα δε με όλες τις Εκθέσεις, και την τελευταία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Ελλάδα θα είναι, εφέτος, η καλύτερη Ευρωπαϊκή χώρα σε όρους κυκλικά διορθωμένου πρωτογενούς αποτελέσματος, εξαιρώντας, δηλαδή την επίδραση της ύφεσης και άλλων συγκυριακών παραγόντων.

Όρους με τους οποίους, σύμφωνα με την ίδια Έκθεση, θα πρέπει να αξιολογείται η δημοσιονομική προσαρμογή ώστε να μην υπονομεύεται η ανάκαμψη της οικονομίας.

4ον. Οι δαπάνες για τόκους του δημόσιου χρέους μειώνονται στο μισό.

5ον. Διαρθρωτικές αλλαγές πραγματοποιούνται.

Αναπτυξιακά προγράμματα και εργαλεία ρευστότητας «ξεπαγώνουν».

Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων άρχισε να υλοποιείται.

Η αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες συνεχίζεται.

Η ανακεφαλαιοποίηση και αναδιάρθρωση των τραπεζών ολοκληρώνεται.

Τα ανωτέρω αποτελούν θετικές ενδείξεις, φυσικά μικρού μεγέθους μπροστά στο μέγεθος των θυσιών της κοινωνίας.

Αυτές οι ενδείξεις όμως αποτελούν εφαλτήριο για συνέχιση της προσπάθειας και όχι αφορμή για εφησυχασμό.

Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτείται ο περαιτέρω εμπλουτισμός του δημοσιονομικού εγχειρήματος με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επαναφορά της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Και αυτό γιατί η δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία, αν και αναγκαία, δεν αποτελεί από μόνη της ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση.

Φίλες και φίλοι,

Σ’ αυτό το πλαίσιο, το οποίο ενσωματώνει τις προβλέψεις και τα στοιχεία της ευρύτερης εθνικής προσπάθειας για τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και την ανάταξη της πραγματικής οικονομίας, διαμορφώνεται ο Κρατικός Προϋπολογισμός για το 2014.

Συγκεκριμένα και ενδεικτικά:

1ον. Η Ελληνική οικονομία προβλέπεται να εξέλθει από την παρατεταμένη ύφεση.

Κυρίως λόγω της ανάκαμψης των επενδύσεων και της ενίσχυσης των εξαγωγών.

2ον. Το ποσοστό ανεργίας, αντιδρώντας με κάποιο βαθμό υστέρησης στην πορεία της οικονομικής δραστηριότητας, προβλέπεται να αρχίσει, σταδιακά, να μειώνεται.

3ον. Το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί περίπου στο 1,5% του ΑΕΠ.

Ένα αποτέλεσμα που προκύπτει από τις ήδη συμφωνημένες, αλλά και ψηφισθείσες, φορολογικές δράσεις και από διαρθρωτικές και στοχευμένες παρεμβάσεις, και όχι από νέες, οριζόντιες, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

4ον. Το δημόσιο χρέος προβλέπεται ότι θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα.

Για πρώτη φορά όμως, ως απόλυτο μέγεθος, θα μειωθεί λόγω της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος, της συγκράτησης των δαπανών για τόκους και της υλοποίησης του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων.

Σημειώνεται βέβαια ότι το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει ανοικτό.

Η χώρα οφείλει να «φρενάρει» ριζικά την αυξητική δυναμική και να αντιστρέψει την τάση.

Αυτό θα πραγματοποιηθεί με την επίτευξη διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων και με την ισχυροποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων.

Παράλληλα όμως και εφόσον εμείς επιτύχουμε το στόχο του πρωτογενούς πελονάσματος, θα αξιώσουμε, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις, την έμπρακτη συμβολή των εταίρων μας στην ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.

Επιλογές και τεχνικές υπάρχουν.

Θα αναζητήσουμε, μέσα από διαπραγμάτευση, τους βέλτιστους τρόπους.

Φίλες και φίλοι,

Συμπερασματικά, είναι γνωστό ότι την τελευταία τριετία η Ελληνική οικονομία έχει βρεθεί σε μία επώδυνη δοκιμασία βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτοφανούς ανεργίας.

Οι πολίτες κατέβαλαν τεράστιες θυσίες, τόσο σε όρους δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.

Ωστόσο από εφέτος αυτές οι θυσίες άρχισαν να πιάνουν τόπο, διαμορφώνοντας τις πρώτες ενδείξεις για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.

Στη νέα πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας, έχει ιδιαίτερη σημασία ο επανακαθορισμός του ρόλου και της ευθύνης όλων μας.

Πολιτών, κοινωνίας, κράτους, πολιτικής και αγοράς.

Υπάρχουν σημαντικά βήματα ακόμα να γίνουν για τη βελτίωση των θεσμών, το σχεδιασμό και την εφαρμογή στρατηγικής, πολιτικών και δράσεων, με αυτοδέσμευση των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη συλλογικά αποδεκτών στόχων.

Και σ’ αυτή την προσπάθεια θεωρώ ότι πρέπει να συμμετέχουμε όλοι.

Και πρώτοι από όλους εμείς οι Νεοδημοκράτες.

Τα μέλη της ιστορικής παράταξης.

Της παράταξης που έκανε τις στρατηγικές επιλογές για τη Χώρα.

Της παράταξης που έχει πει τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ.

Και τώρα ΕΜΕΙΣ οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε.

Και το κάνουμε, για να βγάλουμε οριστικά τη χώρα από την κρίση και να σχεδιάσουμε τη νέα πορεία της.

Χαιρετισμός Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εκδήλωση της ΓΓΔΠ και της ΓΓΠΣ για την παρουσίαση του Έργου «Ψηφιακές Υπηρεσίες για Δημόσια Περιουσία και Εθνικά Κληροδοτήματα»

Χαιρετισμός Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στην εκδήλωση της ΓΓΔΠ και της ΓΓΠΣ για την παρουσίαση του Έργου «Ψηφιακές Υπηρεσίες για Δημόσια Περιουσία και Εθνικά Κληροδοτήματα»

Κυρίες και Κύριοι,

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων για την πρόσκληση που μου απεύθυναν να χαιρετίσω τις εργασίες της σημερινής εκδήλωσης για την παρουσίαση του Έργου «Ψηφιακές Υπηρεσίες Δημόσιας Περιουσίας και Εθνικών Κληροδοτημάτων (ΨΥ-ΔΗΠΕΕΚ)».

Το εν λόγω Έργο έχει ως αντικείμενο την υποστήριξη όλων των διαδικασιών που αφορούν σε θέματα της Δημόσιας Περιουσίας και των Εθνικών Κληροδοτημάτων, οι συνέπειες των οποίων είναι εξόχως σημαντικές.

Θέματα που, για πολλά χρόνια, αρκετές δεκαετίες, δεν είχαν αντιμετωπισθεί με τη δέουσα προσοχή από την Ελληνικό Κράτος.

Παρά τις μεμονωμένες προσπάθειες που κατεβλήθησαν.

Και τούτο γιατί αυτές δεν είχαν συνοχή και συνέχεια.

Η παρούσα Κυβέρνηση ανέλαβε τη νομοθετική πρωτοβουλία.

Πρωτοβουλία που ενσωματώνει εκθέσεις της Ειδικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, προτάσεις Ειδικών Νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών και πορίσματα εκθέσεων Ομάδων Εργασίας που συστήθηκαν για την αναζήτηση αδρανών πόρων του Δημοσίου.

Πρωτοβουλία εκτός του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής.

Πρωτοβουλία με στόχο να αντιμετωπίσει χρόνιες παθογένειες, στρεβλώσεις, ανεπάρκειες, αδυναμίες και υστερήσεις του Ελληνικού Κράτους.

Αδυναμίες και υστερήσεις που αφορούν το πλαίσιο που διέπει μέχρι σήμερα, τα τελευταία 75 χρόνια, την οργάνωση, λειτουργία και εποπτεία των κοινωφελών περιουσιών και των σχολαζουσών κληρονομιών.

Αδυναμίες που εντοπίζονται:

1ον. Στην ξεπερασμένη νομοθεσία.

Νομοθεσία που εδράζεται, κατά βάση, σε Νόμο του 1939, στον Αναγκαστικό Νόμο 2039.

2ον. Στην πανσπερμία διατάξεων.

Πανσπερμία που δημιουργεί ασάφεια και αδιαφάνεια, καθιστά εξαιρετικά δυσχερή τον ουσιαστικό έλεγχο εφαρμογής του νομικού πλαισίου και αποτελεί κίνητρο για την κατασπατάληση των πόρων των κοινωφελών περιουσιών.

3ον. Στη διάσπαση της εποπτείας, προληπτικής και κατασταλτικής, των κοινωφελών περιουσιών.

Γεγονός που την καθιστά ανεπαρκή και αναποτελεσματική.

4ον. Στην έλλειψη προσωπικού, στην απουσία της κατάλληλης εκπαίδευσης, στις υποτυπώδεις υποδομές οργάνωσης και λειτουργίας των κοινωφελών περιουσιών, στην αδυναμία τακτικού ελέγχου των υποβαλλόμενων στοιχείων που αφορούν τη διαχείριση των περιουσιών.

Κυρίες και Κύριοι,

Αυτές οι αδυναμίες κατέστησαν ως επιτακτική ανάγκη την επικαιροποίηση, την τροποποίηση και τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου που διέπει την οργάνωση, διοίκηση, διαχείριση και εποπτεία των κοινωφελών περιουσιών και των σχολαζουσών κληρονομιών.

Υπό το πρίσμα αυτό, ολοκληρώθηκε μία ώριμη νομοθετική πρωτοβουλία η οποία κατάφερε να προσεγγίσει τις προαναφερθείσες αδυναμίες με συνολικό και ολοκληρωμένο τρόπο.

Mε την θεσμοθέτηση μιας συνεκτικής δέσμης παρεμβάσεων.

Παρεμβάσεις στα ζητήματα διοίκησης και διαχείρισης, σύμφωνα με καθιερωμένες βασικές αρχές, μεθόδους και πρακτικές, εξορθολογιστικής διοίκησης και διαφανούς διαχείρισης.

Παρεμβάσεις που αντιμετωπίζουν την εκτροπή της διαχείρισης από τη βούληση του διαθέτη καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο σχετική συνταγματική επιταγή.

Ενδεικτικά και μόνο:

1ον. Ενσωματώνονται διατάξεις για την τροποποίηση του πλαισίου εντοπισμού και αξιοποίησης των σχολαζουσών κληρονομιών.

2ον. Καθιερώνεται για πρώτη φορά Μητρώο Κοινωφελών Περιουσιών και Σχολαζουσών Κληρονομιών, με τα οποία επιχειρείται η πλήρης καταγραφή και αποτίμηση όλων των κληροδοτημάτων και της περιουσίας τους.

3ον. Καθιερώνονται τακτικοί και περιοδικοί έλεγχοι όλων των κοινωφελών περιουσιών και των σχολαζουσών κληρονομιών ώστε να αναβαθμιστεί ο κατασταλτικός έλεγχός τους με την συνδρομή ιδιωτών και της Oικονομικής Eπιθεώρησης αντιμετωπίζοντας τον μέχρι σήμερα υφιστάμενο επιδερμικό έλεγχο.

4ον. Εισάγονται ταχείες και αποτελεσματικές διαδικασίες προληπτικού ελέγχου των πράξεων των οργάνων εκκαθάρισης και διοίκησης των περιουσιών ελέγχου.

5ον. Οργανώνεται μητρώο προσώπων, φυσικών και νομικών, με τεκμηριωμένη υποδομή και  πιστοποιημένη τεχνογνωσία προκειμένου να ασκούν καθήκοντα εκκαθαριστών, εκτελεστών, διοικητών και διαχειριστών των κοινωφελών περιουσιών, καθώς και κηδεμόνων σχολαζουσών κληρονομιών.

6ον. Εισάγονται ευέλικτες διαδικασίες αποτελεσματικής διαχείρισης και αξιοποίησης της περιουσίας που συνοδεύονται από ασφαλιστικές δικλείδες για την προάσπιση των συμφερόντων των τιμώμενων και του δημοσίου συμφέροντος.

7ον. Εισάγονται σύγχρονα εργαλεία χρηματοοικονομικής διαχείρισης των κοινωφελών περιουσιών με στόχο την μεγιστοποίηση, κατά το δυνατόν, της περιουσίας του.

8ον. Αποκεντρώνονται οι αρμοδιότητες της εποπτείας με σκοπό την αποτελεσματικότερη άσκησή της.

9ον. Αξιοποιούνται οι δυνατότητες που προσφέρουν οι σύγχρονες ψηφιακές τεχνολογίες και τα μέσα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Ειδικότερα, προβλέπεται η δημιουργία ηλεκτρονικού κεντρικού μητρώου, προσβάσιμου στο κοινό, στο οποίο θα είναι διαθέσιμοι, μεταξύ άλλων, οι ετήσιοι απολογισμοί και προϋπολογισμοί των κοινωφελών περιουσιών καθώς και οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τα όργανα διοίκησής τους.

Στην κατεύθυνση αυτή επιχειρείται, με την συγχρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση πράξη «Ψηφιακές Υπηρεσίες Δημόσιας Περιουσίας και Εθνικών Κληροδοτημάτων» ο εκσυγχρονισμός του υφιστάμενου πληροφορικού συστήματος της Διεύθυνσης Εθνικών Κληροδοτημάτων», με στόχο την ηλεκτρονική καταγραφή και παραμετροποίηση των κληροδοτημάτων και των σχολαζουσών κληρονομιών.

Η καταγραφή αυτή και η ομαδοποίηση στοιχείων με κοινά χαρακτηριστικά θα συνδράμει τόσο στον αποτελεσματικό έλεγχο της διαχείρισης των περιουσιών, όσο και στην εξαγωγή στατιστικών στοιχείων.

Η ολοκλήρωση του συστήματος στην πληροφοριακή πλατφόρμα παροχής των ΨΥ-ΔΗΠΕΕΚ θα καταστήσει δυνατή τη διασύνδεση της Διεύθυνσης Εθνικών Κληροδοτημάτων με άλλα ολοκληρωμένα πληροφοριακά προγράμματα, όπως το TAXIS και το ELENXIS, τη συστηματική επικοινωνία με τις Περιφέρειες και την παροχή ψηφιακών Υπηρεσιών προς τον Πολίτη για θέματα που αφορούν στα Εθνικά Κληροδοτήματα και τις Σχολάζουσες Κληρονομιές.

Επιπλέον έχει γίνει πρόβλεψη, ώστε τυχόν διαφοροποιήσεις που προκύψουν με την εφαρμογή του νέου Νόμου, από τις προδιαγραφές του Μητρώου Κληροδοτημάτων και των επιχειρησιακών διαδικασιών που προβλέπονται στη διακήρυξη, να ενσωματωθούν στη μελέτη εφαρμογής που θα αναπτύξει ο ανάδοχος του Έργου.

Κυρίες και Κύριοι,

Από τα προαναφερθέντα καθίσταται σαφές ότι η νομοθετική πρωτοβουλία αποτελεί μία ολοκληρωμένη προσπάθεια, η οποία θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια, την ευελιξία και την ταχύτητα στην οργάνωση, διοίκηση, διαχείριση και εποπτεία των κοινωφελών περιουσιών και των σχολαζουσών κληρονομιών.

Απαιτείται όμως η υιοθέτηση αυτών των πολιτικών δράσεων, η αυτοδέσμευση στην επίτευξη συλλογικά αποδεκτών στόχων και η αποτελεσματική υλοποίηση των εφαρμοστικών νόμων.

Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και να ευχηθώ κάθε επιτυχία στις εργασίες της ημερίδας.

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στο συνέδριο του ΕΚΕΜΕ–TEPSA – «Η Πολιτική Απέναντι στη Νέα Πραγματικότητα»

Ομιλία Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα στο συνέδριο του ΕΚΕΜΕ–TEPSA – «Η Πολιτική Απέναντι στη Νέα Πραγματικότητα»

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω το Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών και Ερευνών (ΕΚΕΜΕ) και τους διοργανωτές του Συνεδρίου, όπως και τον Ομότιμο Καθηγητή κ. Καζάκο, για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να συμμετάσχω στη σημερινή συζήτηση.

Κυρίες και Κύριοι,

Στη νέα πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας έχει ιδιαίτερη σημασία ο επανακαθορισμός του ρόλου και της ευθύνης όλων μας.

Πολιτών, κοινωνίας, κράτους, πολιτικής και αγοράς, ώστε να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε με ελαχιστοποίηση του κόστους τις παθογένειες του εγχώριου υποδείγματος.

Εμφανείς και υποβόσκουσες μακροχρόνιες παθογένειες στο αξιακό, θεσμικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο.

Και όσον αφορά, ειδικότερα, το πεδίο της οικονομίας οι χρόνιες, δομικές, κυρίως ενδογενείς, αδυναμίες ήταν και είναι σε όλους μας γνωστές.

Πρόκειται για υστερήσεις, όπως είναι:

  • Η αδυναμία βιώσιμης διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, κατά περιόδους.
  • Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και η περιορισμένη φορολογική βάση.
  • Η αδυναμία εξορθολογισμού των δημόσιων, κυρίως των κοινωνικών, δαπανών.
  • Το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας.

Έτσι, η Ελλάδα, είναι γεγονός με υστερήσεις, στην αφετηρία, έναντι των σημερινών εταίρων, λειτούργησε επί πολλές δεκαετίες, περισσότερο ή λιγότερο ανά περίοδο, σε συνθήκες ασταθούς ισορροπίας.

Συνθήκες που επιδεινώθηκαν μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη διάχυσή της στην Ευρώπη.

Οι εξελίξεις αυτές «πυροδότησαν», τα επί μακρόν υπαρκτά και υψηλά, «δίδυμα» ελλείμματα και χρέη.

Μία κρίση, φυσικά, που βρήκε το εγχείρημα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) ημιτελές, και τις ηγεσίες της Ευρωζώνης αδυνατούσες να διαχειριστούν τα προβλήματα που προέκυπταν.

Είναι γεγονός, συνεπώς, ότι η Ευρώπη αντιμετώπισε την παγκόσμια οικονομική κρίση στους κόλπους της με αργά αντανακλαστικά.

Άργησε να συνειδητοποιήσει πως η κρίση ήταν και είναι «συστημική».

Ότι απειλεί την ίδια τη βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος και του ενιαίου οικοδομήματος.

Αυτή, βέβαια, η χρονική υστέρηση εντοπίστηκε και στο εσωτερικό της χώρας.

Μερικοί, παραγνώρισαν τις επικείμενες συνέπειες της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης και μιλούσαν αποκλειστικά για «ελληνική κρίση», αδιαφορούσαν για τη συγκρότηση μετώπου για τις δυσκολίες που είχαν χτυπήσει την πόρτα μας και ευαγγελίζονταν πολιτικές δημοσιονομικού επεκτατισμού.

Η εξέλιξη των γεγονότων είναι γνωστή.

Η κρίση δανεισμού, η προσφυγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης και η εφαρμογή ενός «ασφυκτικού» Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής από το 2010.

Κυρίες και Κύριοι,

Την ένταξη στο Μηχανισμό Στήριξης ακολούθησε μια τριετία κατά την οποία η Ελληνική οικονομία έχει βρεθεί σε μία επώδυνη δοκιμασία βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτοφανούς ανεργίας.

Μια περίοδος κατά την οποία οι πολίτες κατέβαλαν τεράστιες θυσίες τόσο σε όρους δημοσιονομικού εγχειρήματος, όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.

Μία περίοδος που χαρακτηρίστηκε από δύο φάσεις προσαρμογής.

Και σ’ αυτές εντοπίζεται ο καθοριστικός παράγοντας της πολιτικής.

Ειδικότερα, λοιπόν, το πρώτο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, το πρώτο «Μνημόνιο» όπως έχουμε συνηθίσει να το αποκαλούμε, δομούσε τη δημοσιονομική προσαρμογή, κυρίως, στο σκέλος των φορολογικών εσόδων και όχι στο σκέλος των δαπανών, παραγκωνίζοντας τη σημασία των δομικών διαρθρωτικών αλλαγών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ απουσίαζαν ή δεν εφαρμόζονταν πρωτοβουλίες για την τόνωσης της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας.

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής επιλογής;

Μεγαλύτερη ύφεση, απόκλιση από τους στόχους, σημαντικές αστοχίες στην αποτελεσματικότητα των μέτρων και πλήγμα στην αξιοπιστία του εγχειρήματος.

Η συνταγή αυτή τροποποιήθηκε κατά το δεύτερο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, το δεύτερο «Μνημόνιο», και, ειδικότερα, στη διάρθρωση του δημοσιονομικού εγχειρήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 2012.

Έτσι, το δημοσιονομικό εγχείρημα βασίζεται κατά τα 2/3 στο σκέλος των δαπανών, συμβάλλοντας, όπως προκύπτει και από τη διεθνή βιβλιογραφία, στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και διατηρησιμότητάς του.

Παράλληλα, το δημοσιονομικό εγχείρημα εμπλουτίζεται από τις διαρθρωτικές αλλαγές στη σφαίρα του δημοσίου τομέα, αλλά και του ιδιωτικού τομέα, από τις πρώτες αποκρατικοποιήσεις, από τις στοχευμένες κινήσεις για την τόνωση της δραστηριότητας της πραγματικής οικονομίας.

Προς την κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαν να καταγραφούν και οι πρώτες κινήσεις αποκλιμάκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης.

Είναι γεγονός ότι φέτος, για πρώτη φορά την τελευταία περίοδο, επήλθαν στοχευμένες ελαφρύνσεις σε φόρους, όπως είναι η μείωση κατά 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων και η μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστή ΦΠΑ στην εστίαση.

Και προσπαθούμε και για άλλες.

Είναι ξεκάθαρο, συνεπώς, ότι μεταξύ πρώτου και δεύτερου «Μνημονίου» η συνταγή διαφοροποιήθηκε, στο μέτρο πάντα του εφικτού και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο.

Το αποτέλεσμα αυτής της διαφορετικής πολιτικής ποιο είναι;

Οι δημοσιονομικοί στόχοι που έχουν τεθεί, επιτυγχάνονται.

Σε καμία περίπτωση, φυσικά, δεν παραγνωρίζεται το αποτέλεσμα των προηγούμενων ετών.

Ωστόσο, εκείνο το δημοσιονομικό αποτέλεσμα παρουσίαζε μεγάλη απόκλιση από το εγχείρημα για την επίτευξή του.

Κυρίες και Κύριοι,

Σήμερα, το 2013, οι δημοσιονομικοί στόχοι προσεγγίζονται επιτυχώς, χωρίς τη λήψη πρόσθετων οριζόντιων μέτρων.

Επιτυγχάνονται οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής που είχαν τεθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Εκτιμάται, σύμφωνα και με τα στοιχεία του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού του 2014, ότι εφέτος θα υπάρξει ένα μικρό αλλά βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα, ύψους, τουλάχιστον, 340 εκατ. ευρώ.

Και πρόκειται για συντηρητική εκτίμηση.

Το εν λόγω πλεόνασμα, εάν εξαιρεθεί η επίδραση της ύφεσης και των άλλων συγκυριακών παραγόντων, εκτιμάται ότι θα είναι το υψηλότερο μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, καθώς, σύμφωνα τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 6,3% του ΑΕΠ έναντι 1,7% του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη.

Καθιστώντας μάλιστα τη χώρα, σύμφωνα και με την τελευταία Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την καλύτερη Ευρωπαϊκή χώρα σε όρους κυκλικά διορθωμένου πρωτογενούς αποτελέσματος.

Όρους με τους οποίους θα πρέπει να αξιολογείται η δημοσιονομική προσαρμογή, σύμφωνα με την ίδια Έκθεση, ώστε να μην υπονομεύεται η ανάκαμψη της οικονομίας.

Παράλληλα, βέβαια, με τα δημοσιονομικά δεδομένα, θετικές ενδείξεις προκύπτουν, μεταξύ άλλων, και από τις μακροοικονομικές εξελίξεις, καθώς η ύφεση επιβραδύνεται και διαψεύδει επί τα βελτίω τις αρχικές εκτιμήσεις, ενώ η αυξητική δυναμική της ανεργίας ανακόπτεται.

Κυρίες και Κύριοι,

Πρόκειται, φυσικά, για ενδείξεις μικρού μεγέθους μπροστά στο τεράστιο μέγεθος των θυσιών της κοινωνίας.

Θετικές ενδείξεις, ως αποτέλεσμα της απόφασης της Κυβέρνησης Συνεργασίας το καλοκαίρι του 2012 να επιταχύνει ώστε να βγει η χώρα το ταχύτερο δυνατόν από το ανηφορικό τούνελ, στο οποίο είχε βρεθεί.

Συνιστούν μια ενθαρρυντική βάση για τη συνέχιση μιας πολιτικής, εμπλουτισμένης ακόμα περισσότερο με αναπτυξιακές δράσεις και πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στη διατηρήσιμη επαναφορά της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας σε θετικό πρόσημο.

Και αυτό διότι τα χρόνια διαρθρωτικά και δημοσιονομικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας, που καθήλωναν την μακροχρόνια ανταγωνιστικότητα και δυναμική της, δεν έχουν αντιμετωπιστεί σε όλο τους το εύρος.

Και για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται η συνέχιση της υλοποίησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και θεσμικών αλλαγών, η περαιτέρω προώθηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, και η επιτάχυνση των δομικών αλλαγών για τη βελτίωση του επιχειρηματικού και επενδυτικού περιβάλλοντος.

Στο πεδίο της δημοσιονομικής πολιτικής, ειδικότερα, η πολιτική επιλογή σ’ αυτή τη νέα πραγματικότητα είναι η διαμόρφωση ή συμπλήρωση του θεσμικού πλαισίου που διασφαλίζει τόσο τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, όσο και το αποτέλεσμα που έχει επιτευχθεί σε όρους δημοσιονομικής προσαρμογής και εξυγίανσης.

Προς την κατεύθυνση αυτή, έχουμε προωθήσει και υλοποιήσει συγκροτημένες θεσμικές παρεμβάσεις που θα διαμορφώσουν το σταθερό πλαίσιο χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.

Συγκεκριμένα, ήδη, από το δεύτερο μισό του 2012, μεταξύ άλλων, έχουμε προχωρήσει:

  • Στην επικαιροποίηση και βελτίωση του συστήματος δημοσιονομικών ελέγχων.
  • Στην ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών για τη διαχείριση των δημόσιων πόρων.
  • Στην ενίσχυση του πλαισίου δημοσιονομικών κανόνων και πρακτικών με την παράλληλη ενεργοποίηση μηχανισμών παρακολούθησης των ΔΕΚΟ, των ΝΠΙΔ και των ΟΤΑ.
  • Στη θέσπιση τριμηνιαίων ενημερωτικών δελτίων επίτευξης των στόχων των προϋπολογισμών των δομών και των φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα στο πλαίσιο της παρακολούθησής τους.
  • Στην εφαρμογή μιας αυστηρής διαδικασίας αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και αποτροπής δημιουργίας νέας γενιάς υποχρεώσεων, εστιάζοντας στην τήρηση του μητρώου δεσμεύσεων.
  • Στην αναβάθμιση του ρόλου του Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, αρχικά με την επαναλειτουργία του και στη συνέχεια με τη διασφάλιση -με σεβασμό- της θεσμικής του υπόστασης, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν.

Επίσης, κατά το δεύτερο μισό του 2013 προχωρούμε:

  • Στην επικαιροποίηση και αναμόρφωση του πλαισίου δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας, προκειμένου να εναρμονιστεί το υφιστάμενο εθνικό νομικό πλαίσιο με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη, και όπου είναι δυνατόν να τα υπερβαίνει.
  • Στο σχεδιασμός ενός ανεξάρτητου δημοσιονομικού συμβουλίου, το οποίο θα αποτελείται από έγκριτους και υψηλού επιπέδου πανεπιστημιακούς που θα αξιολογεί, μεταξύ άλλων, το μακροοικονομικό σενάριο επί του οποίου θα δομείται η δημοσιονομική πολιτική, τα συστατικά της δημοσιονομικής πολιτικής, την επίτευξη των στόχων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.

Επίσης, επεξεργαζόμαστε ο νέος αυτός θεσμός, να αξιολογεί και να ποσοτικοποιεί σε όρους δημοσιονομικών και μακροοικονομικών επιπτώσεων τα οικονομικά προγράμματα των πολιτικών κομμάτων κατά την προεκλογική περίοδο, συμβάλλοντας καθοριστικά στην εξάλειψη φαινομένων «λαϊκισμού» και «πλειοδοσίας παροχών» που χαρακτήρισαν τις εκλογικές αναμετρήσεις του παρελθόντος και ταλάνισαν την ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Κυρίες και Κύριοι,

Θεωρώ ότι τέτοιες κινήσεις και πρωτοβουλίες της πολιτικής ανταποκρίνονται στην ανάγκη για το χτίσιμο μιας νέας καλύτερης πραγματικότητας για όλους.

Εντός και εκτός χώρας.

Για την Ελλάδα, για την Ευρώπη.

Πρέπει να αγωνιζόμαστε για μία Ευρώπη που θα ανταποκρίνεται στο όραμα των μεγάλων Ευρωπαϊστών, αλλά και στα όσα σημαντικά έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα.

Άλλωστε, όπως προκύπτει μέσα από τη μελέτη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, τα μεγαλύτερα βήματα εμβάθυνσης της Ένωσης ήταν αποτέλεσμα εξίσου μεγάλων κρίσεων και αμφισβητήσεων της ευρωπαϊκής ιδέας.

Σε μία τέτοια κρίσιμη φάση βρισκόμαστε σήμερα, όπου πρέπει να προσπαθήσουμε οι κοινοτικές αποφάσεις να εμπεριέχουν το στοιχείο της εταιρικής αλληλεγγύης και να ενσωματώνουν τις προσδοκίες των Ευρωπαίων πολιτών για την προώθηση της μεγάλης ιδέας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Προσδοκίες της κοινωνίας των πολιτών για μία Ευρώπη που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα όλων, με γνώμονα την ευημερία όλων.

Βεβαίως υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να κάνουμε.

Υπάρχουν σημαντικά βήματα ακόμα να γίνουν για τη βελτίωση των θεσμών, το σχεδιασμό και την εφαρμογή στρατηγικής, πολιτικών και δράσεων, με αυτοδέσμευση των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη συλλογικά αποδεκτών στόχων.

Και σ’ αυτή την προσπάθεια θεωρώ ότι πρέπει να συμμετέχουμε όλοι.

Σας ευχαριστώ.

TwitterInstagramYoutube