1. Εφόσον συνεχίσουμε να υπερβαίνουμε τους στόχους του πλεονάσματος στην επικαιροποίηση του Μνημονίου θα προβλέπεται “ρήτρα” μείωσης γενικού φορολογικού κόστους;

Είναι γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μεγάλη φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.

Ήδη έχουμε ξεκινήσει την προσπάθεια ελάφρυνσης αυτών των βαρών: με τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, την κατάργηση φόρων υπέρ τρίτων.

Δεν αρκεί όμως αυτό.

Η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί.

Η ένταξη του «σκιώδους» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της και στη φορολόγησή του, θα επιτρέψει τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των συνεπών φορολογούμενων.

Προσθέτω ότι στην επικαιροποίηση του Προγράμματος υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά για μείωση των φορολογικών συντελεστών στην περίπτωση υπέρβασης των στόχων για τα έσοδα, σε συνάρτηση με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

2. Πόσο εύκολο είναι για την Ελλάδα, με τα σημερινά δεδομένα, να πετύχει την απαραίτητη παραγωγή υψηλών, βιώσιμων και αυξανόμενων πρωτογενών πλεονασμάτων τα επόμενα χρόνια; 

Εύκολο δεν είναι.

Έχει γίνει με τεράστιες θυσίες της Ελληνικής κοινωνίας, σε ένα περιβάλλον βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτόγνωρης ανεργίας.

Ο στόχος όμως επιτεύχθηκε.

Και η χώρα, ακόμη και υπό τις δυσμενέστερες εκτιμήσεις της Τρόικα, έχει μπει σε μια περίοδο υψηλών και βιώσιμων πλεονασμάτων, που διαμορφώνονται, σήμερα, με συντηρητικές προβλέψεις, από 1% έως 2,5% του ΑΕΠ για την περίοδο 2013-2015.

Εκτιμούμε δε ότι η καλή εκτέλεση και του τρέχοντος Προϋπολογισμού καθώς και η βελτίωση των μακροοικονομικών δεδομένων της χώρας, αλλά και οι θετικές επιπτώσεις από πρωτοβουλίες, όπως είναι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.

Αυτό που χρειάζεται πλέον προκειμένου να διατηρηθούν επί μακρόν ακόμη υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα είναι, πέραν της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ο περαιτέρω εμπλουτισμός της οικονομικής πολιτικής με αναπτυξιακές δράσεις και πρωτοβουλίες.

3. Το κλειδί για τη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών αλλά και της πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης κρύβεται στην ανάκαμψη και στην ανάπτυξη. Που θα στηριχθεί η ανάκαμψη;

Θα στηριχθεί στην επιβράδυνση της πτώσης της κατανάλωσης λόγω ανακοπής της μείωσης του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος, στη θετική συμβολή της εξωτερικής ζήτησης, στην ταχύτερη αξιοποίηση των επενδυτικών σχεδίων από πόρους του ΕΣΠΑ και της ΕΤΕπ, στην εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, στην πραγματοποίηση και στην κεφαλαιοποίηση των ήδη ψηφισθέντων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, στην ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος, σε ένα ευνοϊκότερο διεθνές περιβάλλον.

4. Αρκούν αυτά όμως για μια βιώσιμη ανάπτυξη; 

Φυσικά και όχι.

Απαιτείται, πέρα και πάνω από «Μνημόνια», η υιοθέτηση και υλοποίηση μιας συνολικής, συνεκτικής, ρεαλιστικής στρατηγικής, συμβατή με τους στόχους της Ευρώπης.

Απαιτείται η διασφάλιση της πιστής εφαρμογής των κανόνων και πρακτικών χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας, η δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους με την επιτάχυνση της διοικητικής μεταρρύθμισης, η καταπολέμηση των φαινομένων διαφθοράς και απάτης, η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων, η αύξηση των επενδύσεων και η ενίσχυση των εξαγωγών, καθώς και η διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.

Και φυσικά η περαιτέρω ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

5. Συνηθίζετε να λέτε πως υπάρχουν λύσεις για το χρέος. Η επιμήκυνση των πληρωμών για τοκοχρεολύσια και νέα μείωση επιτοκίων είναι επαρκή μέτρα για την Ελλάδα, ή θεωρείτε πως πρέπει να διεκδικήσουμε και άλλες παρεμβάσεις;

Η αλήθεια είναι ότι ο ρυθμός αύξησης του χρέους, μετά από δεκαετίες ισχυρής αυξητικής δυναμικής, αρχίζει να περιορίζεται, η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκειά του έχει χρονικά επεκταθεί και οι δαπάνες εξυπηρέτησής του έχουν αισθητά μειωθεί.

Είναι, όμως, επίσης αλήθεια ότι η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της χώρας υποχρεώνει τους εταίρους μας να αναλάβουν, σύντομα, συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Ρεαλιστικές λύσεις, εφικτές τεχνικές, ισοδύναμοι τρόποι υπάρχουν.

Θα αναζητήσουμε τους βέλτιστους τρόπους.

6. Θα πρέπει να αναμένουμε φέτος και άλλες ομολογιακές εκδόσεις από το ελληνικό δημόσιο; Είναι στόχος η δημιουργία αποθέματος στα πρότυπα της Ιρλανδίας και για τι ποσά μιλάμε ως απόθεμα φέτος ή το 2015;

Είναι ξεκάθαρο, και από τη δήλωση του Eurogroup, ότι δεν υπάρχει χρηματοδοτικό κενό για το 2014.

Ενώ επιστρέψαμε και στις διεθνείς αγορές, για μακροπρόθεσμο δανεισμό, λελογισμένα, νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις.

Αν αυτό θα επαναληφθεί και σε ποια έκταση, θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες της αγοράς.

Πάντως, αναμένεται, υπό προϋποθέσεις, που εξαρτώνται κυρίως από εμάς, η περαιτέρω μείωση του κόστους του ελληνικού δανεισμού, βραχυχρόνιου και μακροχρόνιου.

Και η χρηματοδότηση επιχειρήσεων απευθείας από τις διεθνείς αγορές, με σημαντικά χαμηλότερα επιτόκια.

7. Αλήθεια, πέρα από το γεγονός αυτό καθ’ αυτό, ποια στοιχεία καθιστούν την έξοδο επιτυχημένη;

Η υποδοχή των αγορών, το ύψος των προσφερόμενων ποσών, το επιτόκιο δανεισμού, ο αριθμός, το εύρος, η γεωγραφική κατανομή και η διασπορά των επενδυτών.

Αυτό το επιτυχημένο, πρώτο αλλά σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση της πρόσβασης στις αγορές, δείγμα εμπιστοσύνης στις προσπάθειες της χώρας, δεν πρέπει να αποτελέσει αφορμή για εφησυχασμό, αλλά εφαλτήριο για συνέχιση της προσπάθειας για την οριστική έξοδο από την κρίση.

Με διορατικότητα, μεθοδικότητα και υπευθυνότητα.

Με σχέδιο και σκληρή δουλειά.

8. Δεν συμφωνούν ορισμένοι με την επιτυχία της εξόδου. Κάποιοι, όπως, ο ΣΥΡΙΖΑ τη χαρακτήρισε ακριβή…

Δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα κάποιος να αντικρούσει με επιχειρήματα τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Μέχρι χθες κατηγορούσαν την Κυβέρνηση ότι συνεχίζει να δανείζεται από τους «τοκογλύφους» του Μνημονίου.

Σήμερα, εγκαλούν την Κυβέρνηση γιατί δεν συνεχίζει να δανείζεται από το Μηχανισμό Στήριξης.

Αντιφάσεις.

Σε ότι αφορά το κόστος δανεισμού, θα ήθελα να σας θυμίζω ότι η τελευταία έκδοση πενταετούς ομολόγου, στις 2 Φεβρουαρίου του 2010, ήταν με απόδοση (κουπόνι) 6,1%.

Και οι 2 προηγούμενες του 2009, Ιανουάριο και Απρίλιο, με 5,5%.

Η προχθεσινή συνεπώς, με απόδοση (κουπόνι) 4,75%, διαμορφώνεται σε προ 2009 επίπεδα.

Εκτιμώ, συνεπώς, ότι οι εξελίξεις έχουν ξεπεράσει την αντιπολιτευτική ρητορική και τη μίζερη προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ.

9. Θεωρείτε πως υπάρχει πολιτικό ρίσκο στην Ελλάδα; Πρέπει οι αγορές να ανησυχούν;  

Κίνδυνοι υπάρχουν παντού και πάντα.

Σήμερα, όμως, που πλέον φαίνεται «φως στο τούνελ» είναι κρίσιμο όσο ποτέ να τους αποφύγουμε ή να τους περιορίσουμε.

Είναι εθνική ανάγκη να διαφυλαχθούν όλα όσα έχουν επιτευχθεί, με τόσο μεγάλο κόπο και κόστος.

Το ζητούμενο, τώρα, είναι η σταθερότητα της χώρας.

Η πολιτική ομαλότητα, ως αναγκαία συνθήκη για την ομαλή πορεία της χώρας, δεν πρέπει να υπονομεύεται από κανέναν.

Μέλημα, συνεπώς, όλων των θεσμικών παραγόντων και των πολιτών πρέπει να είναι η διασφάλισή της.

10. Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ελλάδα στα χρόνια του Μνημονίου “μεταμόρφωσαν” και το πλαίσιο δημοσιονομικής εποπτείας της χώρας. Πότε πρέπει να περιμένουμε το νέο νομοσχέδιο για τους δημοσιονομικούς κανόνες; Θα θέλατε να μας πείτε τι αλλάζει με τους καινούργιους κανονισμούς; 

Μέχρι τέλος Απριλίου.

Στόχος είναι η επικαιροποίηση και αναμόρφωση του πλαισίου δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας, προκειμένου το υφιστάμενο θεσμικό νομικό πλαίσιο να εναρμονιστεί με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη.

Τα βασικά συστατικά αυτής της πρωτοβουλίας, μεταξύ άλλων, είναι:

• Η διάκριση των ρόλων και των αρμοδιοτήτων των θεσμικών οργάνων που συμμετέχουν στη δημοσιονομική διαχείριση.
• Οι δημοσιονομικοί κανόνες που θα διέπουν τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.
• Το χρονοδιάγραμμα κατάρτισης, σχεδιασμού, θέσπισης και υλοποίησης του Προϋπολογισμού και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.
• Η ενσωμάτωση όλων των διατάξεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στο εθνικό δίκαιο, εισάγοντας την έννοια του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου και των κατάλληλων διορθωτικών μηχανισμών, σε περίπτωση σημαντικών αποκλίσεων από το στόχο αυτό.
• Η θέσπιση ενός ανεξάρτητου Δημοσιονομικού Συμβουλίου που θα είναι επιφορτισμένο, μεταξύ άλλων, με την αξιολόγηση και τη συμμόρφωση της χώρας με τους δημοσιονομικούς κανόνες.