Μήνας: Μάρτιος 2015

31Μαρ

Ομιλία στο “Athens Investment Forum 2015”

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές του σημερινού Συνεδρίου για την τιμητική πρόσκληση να παραστώ στην έναρξή του και να καταθέσω σκέψεις και απόψεις για την αναπτυξιακή προοπτική της Ελληνικής οικονομίας.

Υπάρχει όμως αναπτυξιακή προοπτική;

Που ήμασταν; Που βρισκόμαστε; Τι πρέπει να κάνουμε;

Κυρίες και Κύριοι,

Όπως γνωρίζετε, οι Ευρωπαϊκές οικονομίες, από το 2008, «χτυπήθηκαν» έντονα από την παγκόσμια κρίση.

Η Ελλάδα επλήγη άμεσα και περισσότερο.

Αφού εμφάνιζε και τις μεγαλύτερες, διαχρονικά, ενδογενείς αδυναμίες.

Με αποτέλεσμα, η οικονομία της να λειτουργεί, περισσότερο ή λιγότερο ανά περίοδο, σε συνθήκες ασταθούς ισορροπίας.

Και με ένα αναπτυξιακό υπόδειγμα που χαρακτηρίζονταν από εμφανείς αλλά και υποβόσκουσες, μακροχρόνιες παθογένειες στο αξιακό, στο θεσμικό, στο πολιτικό, στο κοινωνικό και στο οικονομικό πεδίο.

Η μεταγενέστερη εξέλιξη των γεγονότων στη χώρα είναι γνωστή.

Η κρίση δανεισμού, η προσφυγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης ως αποτέλεσμα και μιας σειράς λανθασμένων πολιτικών επιλογών της τότε περιόδου, η εφαρμογή ενός Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, του ίδιου Προγράμματος από το 2010 μέχρι και σήμερα.

Πρόγραμμα ασφυκτικό και ανελαστικό.

Πρόγραμμα το οποίο απαιτεί βίαιη και εμπροσθοβαρή δημοσιονομική προσαρμογή και πλήθος δύσκολων, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αναγκαίων διαρθρωτικών παρεμβάσεων.

Πρόγραμμα το οποίο, παρά τα λάθη στο περιεχόμενό του στο μίγμα της δημοσιονομικής πολιτικής και την αβελτηρία στην εφαρμογή του στο σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών, κατέγραψε, στο τέλος του 2014, θετικά και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Σταθεροποιήθηκαν τα δημόσια οικονομικά.
Αντιμετωπίστηκαν χρόνιες εσωτερικές και εξωτερικές ανισορροπίες.
Ενισχύθηκε η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη λήξη της παρατεταμένης ύφεσης.

Πράγματι, η χώρα, το 2014, μετά από 6 συναπτά έτη βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης, επέστρεψε σε θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, υψηλότερο και από τις εκτιμήσεις, στο +0,8%.

Και η προοπτική ήταν η οικονομία της να μεγεθυνθεί σε ποσοστό άνω του 2,5% το 2015.

Σε αυτό συνέκλιναν όλες οι προβλέψεις των εταίρων, των διεθνών οίκων, της Τράπεζας της Ελλάδος, της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Είναι όμως εφικτή η επίτευξη αυτού του στόχου σήμερα;

Δυστυχώς όχι.

Η παρατεταμένη αβεβαιότητα, η αστάθεια και η «δημιουργική ασάφεια» έχουν οδηγήσει την οικονομία σε μια νέα φάση επιδείνωσης.

Η οικονομική δραστηριότητα έχει παγώσει.
Ιδιώτες εγκαταλείπουν επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Το Κράτος έχει κηρύξει, και πάλι, μερική εσωτερική στάση πληρωμών.
Δεν υπάρχει προσφορά πιστώσεων από το τραπεζικό σύστημα αφού παρατηρείται, και πάλι, σημαντική εκροή καταθέσεων, ενώ τα «κόκκινα δάνεια», και πάλι, διογκώνονται.
Παράλληλα, το κόστος δανεισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων έχει επιβαρυνθεί, οι τράπεζες πρέπει να ενισχύουν με «ενέσεις ρευστότητας» το Δημόσιο, ενώ το Κράτος έχει «σκουπίσει» όλα τα διαθέσιμα στις εμπορικές τράπεζες φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.
Η απόσταση από την επιστροφή στις αγορές μεγαλώνει και η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας υποβαθμίζεται και πάλι.
Ενώ η χώρα δεν μπορεί, με τα σημερινά δεδομένα, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Συμπερασματικά, η ανάκαμψη της οικονομίας κινδυνεύει.

Σ’ αυτό συγκλίνουν οι πάντες, εντός και εκτός χώρας.

Ενδεικτικά, ο Οίκος Fitch, που πρόσφατα υποβάθμισε την Ελλάδα, προχώρησε σε μείωση των εκτιμήσεων για το 2015: 2,5% έλεγε το Δεκέμβριο, 1,5% τον Ιανουάριο και 0,5% λέει τώρα. Με ρίσκο να μειωθεί και άλλο.

Συνεπώς, στην παρούσα φάση, δυστυχώς, οι αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας δεν είναι ευοίωνες.

Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση έχει αναλώσει πολύτιμο χρόνο και διαπραγματευτικό κεφάλαιο σε ασκήσεις επικοινωνιακής, και μόνο, πολιτικής και σε παίγνια με σύμβολα, συμβολισμούς και λέξεις.

Προκειμένου να δικαιολογήσει τις παλινωδίες, τις ασυνέπειες, την αβελτηρία, την απουσία σχεδίου.

Καλούμε συνεπώς την Κυβέρνηση να επιδείξει υπευθυνότητα και ρεαλισμό.

Και να προχωρήσει, άμεσα, όπως και η ίδια έχει δεσμευθεί, στην υλοποίηση των Ευρωπαϊκών αποφάσεων της 20^ης Φεβρουαρίου.

Ώστε να σταθεροποιηθεί, το συντομότερο δυνατόν, η κατάσταση.

Και αυτή η σταθεροποίηση να μετατραπεί, μέσα από μια ολοκληρωμένη στρατηγική που είχε ήδη ξεκινήσει, σε δυναμική και βιώσιμη ανάπτυξη, με κοινωνική συνοχή, εντός της Ευρωζώνης.

Βασικοί άξονες αυτής της στρατηγικής πρέπει να είναι:

1^ος. Η πραγματοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, κυρίως με την ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών και με την άρση των εμποδίων στη λειτουργία της οικονομίας.

Μεταρρυθμίσεις, που θα βοηθήσουν τη διατήρηση ή/και δημιουργία νέων εξωστρεφών και ανταγωνιστικών εγχώριων επιχειρήσεων και την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων.

2^ος. Η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών.

Και αυτό θα επιτευχθεί με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων και με την ενίσχυση, σταδιακά, των δαπανών που έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα.

Αυτός ο προσανατολισμός των δημόσιων δαπανών συνάδει και με τη θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.

3^ος. Η ταχύτερη και εμπροσθοβαρής υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων από πόρους του ΕΣΠΑ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Καθώς και η ορθολογική αξιοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

4^ος. Η εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.

Είναι γεγονός ότι η εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού τομέα, ιδιαίτερα σε τραπεζοκεντρικές χώρες όπως είναι η Ελλάδα, αποτελεί προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την αποτελεσματική κατανομή των οικονομικών πόρων.

Το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα τελευταία χρόνια, βρέθηκε αντιμέτωπο με πολλές, μεγάλες και διευρυνόμενες προκλήσεις.

Αυτές είχαν ορατές και δυσμενείς επιπτώσεις στη ρευστότητα, στην αποδοτικότητα, στην αποτελεσματικότητα και στην ποιότητα του χαρτοφυλακίου των Ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων.

Για το λόγο αυτό, στόχος της προηγούμενης Κυβέρνησης ήταν να τεθούν οι βάσεις για τη δημιουργία ενός ισχυρού, αποτελεσματικού, βιώσιμου και σταθερού τραπεζικού συστήματος, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη καταθετών και επενδυτών και να αποφευχθεί ευρεία συστημική αποσταθεροποίηση.

Σ’ αυτό το πλαίσιο:

εξασφαλίστηκαν επαρκείς πόροι για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος,
καλύφθηκαν οι βραχυχρόνιες ανάγκες ρευστότητας μέσω της παροχής έκτακτης χρηματοδότησης,
διαμορφώθηκε ένα πλαίσιο εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων ικανό να στηρίξει την ανασύνταξη του τραπεζικού τομέα και
μπήκαν οι βάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Οι στόχοι που είχαν τεθεί επιτεύχθησαν.

Το τραπεζικό σύστημα ανακεφαλαιοποιήθηκε και αναδιατάχθηκε επιτυχώς και η εμπιστοσύνη σε αυτό ενισχύθηκε.

Δυστυχώς όμως, σήμερα, το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο, και πάλι, με νέες προκλήσεις.

Και αυτό είναι φυσικό, γιατί επηρεάζεται και επηρεάζει την πραγματική οικονομία.

5^ος. Η εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.

Η αξιοποίηση αυτή είναι επωφελής για τη χώρα, καθώς βραχυπρόθεσμα αυξάνονται τα έσοδα του Δημοσίου, ενώ μεσο-μακροπρόθεσμα δημιουργείται πλούτος στην Ελληνική οικονομία, μέσω της αύξησης των επενδύσεων και της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης.

6^ος. Η δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους.

Αφού επιτεύχθησαν οι αναγκαίοι στόχοι για τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και της μισθολογικής τους δαπάνης, οφείλουμε να περάσουμε στην εκπλήρωση των κρίσιμων ποιοτικών μεταρρυθμίσεων, με προτεραιότητα στην πάταξη της γραφειοκρατίας και στην αξιολόγηση.

7^ος. Η μεγιστοποίηση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων και η άντληση κεφαλαίων από εναλλακτικές, πλην τραπεζικού δανεισμού, πηγές χρηματοδότησης.

Σε αυτή την κατεύθυνση, η προηγούμενη Κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να ενισχύσει τον ρόλο που διαδραματίζει η Ελληνική Κεφαλαιαγορά, προχώρησε στις αναγκαίες παρεμβάσεις για τη διαμόρφωση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου για την προσέλκυση επενδύσεων, μέσω των νέων επενδυτικών εργαλείων και της ενσωμάτωσης, στο Εθνικό Δίκαιο, των Οδηγιών για τις συλλογικές επενδύσεις.

8^ος. Η σταδιακή μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης.

Αυτό θα επιτευχθεί με τη διασφάλιση περιβάλλοντος δημοσιονομικής σταθερότητας και με την ένταξη του «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της, επιτυγχάνοντας τη φορολόγησή του.

9^ος. Η περαιτέρω ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Η αλήθεια είναι ότι το δημόσιο χρέος, εδώ και δεκαετίες, είχε πολύ ισχυρή αυξητική δυναμική.

Αλήθεια, επίσης, είναι ότι ο ρυθμός αύξησής του αρχίζει να περιορίζεται, η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκειά του έχει χρονικά επεκταθεί και οι δαπάνες εξυπηρέτησής του έχουν αισθητά μειωθεί.

Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της χώρας υποχρεώνει τους εταίρους και δανειστές μας να αναλάβουν, σύντομα, συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Ρεαλιστικές λύσεις, εφικτές τεχνικές, ισοδύναμοι τρόποι υπάρχουν.

Και σε αυτό συμφωνεί πλέον και η σημερινή Κυβέρνηση.

Κυρίες και Κύριοι,

Κατά την εκτίμησή μου, αυτός είναι ο ορθός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Για το λόγο αυτό είναι εθνική ανάγκη να διαφυλαχθούν όλα όσα έχουν επιτευχθεί, με τόσο μεγάλο κόπο και κόστος.

Εμείς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, στην περίπτωση αναζήτησης καλών λύσεων για τη χώρα και τους πολίτες, θα είμαστε δημιουργικά σαφείς.

Θα στηρίζουμε κάθε προσπάθεια που στοχεύει στη ρεαλιστική, σταθερή, ομαλή και ανοδική πορεία της χώρας, εντός της Ευρωζώνης.

Άλλωστε, όπως σταθερά υποστηρίζω, η προσπάθεια με στόχο τη συγκρότηση μιας ισχυρής Ελλάδας, η οποία θα λειτουργεί με αξιοπρέπεια στην Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια σκηνή, πρέπει να είναι συνεχής και συλλογική.

31Μαρ

Συνέντευξη στο Capital TV – “Αυτό είναι το πλεόνασμα του 2014”

Στην διπλή ανάγνωση που έχει γίνει στα στοιχεία του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2014 αναφέρεται ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Capital TV. Εξηγεί ποια είναι τα στοιχεία που αποδέχεται η Eurostat ποια είναι τα πραγματικά διαθέσιμα και ποιες οι λογιστικές απεικονίσεις ενώ παρουσιάζει και στοιχεία για τις πληρωμές χρεών που έκαναν το δημόσιο προς τους οφειλέτες του.

Μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη εδώ.

27Μαρ

Δελτίο Τύπου σχετικά με την κατάθεση Ερώτησης για την επιστροφή ποσού 1,185 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

Ο Βουλευτής Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, κατέθεσε σήμερα Ερώτηση (υπ’ αριθ. πρωτ. 1221/27.03.2015) προς το Υπουργείο Οικονομικών σχετικά με την επιστροφή ποσού 1,185 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ).

Ειδικότερα, η απόφαση του Eurogroup, της 20^ης Φεβρουαρίου 2015, προβλέπει την 4μηνη παράταση ισχύος της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master FAFA). Ωστόσο, η εν λόγω απόφαση περικλείει κι έναν δυσμενή όρο για την Ελλάδα, σε σχέση με την τελευταία 2μηνη παράταση που είχε υπογράψει η προηγούμενη Κυβέρνηση: την επιστροφή στο ΕΤΧΣ ομολόγων, ύψους 10,933 δισ. ευρώ, που είχε στην κατοχή του το ΤΧΣ, και την επαναχορήγησή τους μόνο για λόγους ανακεφαλαιοποίησης και εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων.

Ειδικότερα, στις σελίδες 2-6 της 3^ης Τροποποίησης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, που υπέγραψε η Κυβέρνηση, περιγράφεται η διαδικασία επιστροφής των ως άνω ομολόγων από το ΤΧΣ στο ΕΤΧΣ.

Έτσι, στις 26 Φεβρουαρίου 2015, εκδίδεται Απόφαση του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ Β’ 292, 26.02.2015) για την επιστροφή από το ΤΧΣ στο ΕΤΧΣ ομολόγων αξίας 10,933 δισ. ευρώ, από τα 48,200 δισ. ευρώ που είχε συνεισφέρει σε κεφάλαιο με τη μορφή ομολόγων το ΕΤΧΣ.

Ωστόσο, ένα 1 μήνα αργότερα, όπως αποσαφηνίζεται και σε σχετική ανακοίνωση του ΤΧΣ (26.03.2015), κατά την ανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανση των πιστωτικών ιδρυμάτων είχαν χρησιμοποιηθεί από το ΤΧΣ ποσά προερχόμενα όχι μόνο από ομόλογα του ΕΤΧΣ αλλά και από μετρητά του ΤΧΣ από άλλες πηγές. Συνεπώς, τα μη χρησιμοποιηθέντα ομόλογα που επεστράφησαν, υπερέβαιναν σε αξία τη διαφορά των εισφερθέντων κεφαλαίων του ΕΤΧΣ και του αρχικού μετοχικού κεφαλαίου του ΤΧΣ από το συνολικό χρησιμοποιηθέν ποσό για ανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανση τραπεζών. Δηλαδή, με την επιστροφή στο ΕΤΧΣ ομολόγων αξίας 10,933 δισ. ευρώ, επεστράφηκε ουσιαστικά και ποσό 1,185 δισ. ευρώ που είχε προέλθει από άλλες πηγές εσόδων του ΤΧΣ και όχι αποκλειστικά από τα ομόλογα του ΕΤΧΣ. Κι όλα αυτά, την ώρα που η χώρα αντιμετωπίζει οξύτατες ταμειακές ανάγκες.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Σταϊκούρας ερωτά τον Υπουργό Οικονομικών:

Για ποιό λόγο το Υπουργείο Οικονομικών δεν έθεσε το θέμα κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και δανειστές και, κυρίως, δεν φρόντισε να διαμορφωθεί κατάλληλα το κείμενο της απόφασης του Eurogroup της 20^ης Φεβρουαρίου 2015, λαμβάνοντας υπόψη τις ως άνω περιγραφείσες παραμέτρους για την επιστροφή των εν λόγω ομολόγων.
Για ποιό λόγο δεν φρόντισε να ενημερωθεί από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου του, το ΤΧΣ και τυχόν άλλους εμπλεκόμενους (Τράπεζα της Ελλάδος, Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους), ώστε τόσο στην Υπουργική Απόφαση όσο και στην 3^η Τροποποίηση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, να εξειδικευτεί η σχετική απόφαση του Eurogroup και να εξασφαλιστεί, με κατάλληλη πλέον διατύπωση, το ακριβές και εύλογο ποσό που έπρεπε να επιστραφεί στο ΕΤΧΣ, με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του Ελληνικού Δημοσίου.
Αν οι όροι με τους οποίους θα γίνει η μελλοντική αξιοποίηση των μη χρησιμοποιηθέντων ομολόγων που επεστράφησαν στο ΕΤΧΣ, εφόσον αυτό καταστεί αναγκαίο, θα είναι οι ίδιοι με αυτούς που ίσχυαν μέχρι την επιστροφή τους ή νέοι, δυσμενέστεροι, με βάση τη νέα Κοινοτική Οδηγία για την εξυγίανση των πιστωτικών ιδρυμάτων.

27Μαρ

Συνέντευξη στο Ρ/Σ ΣΚΑΪ 100,3 και στο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα

Μπορείτε να ακούσετε τη συνένετευξη εδώ.

27Μαρ

Ομιλία στο Συνέδριο “Banking and Insurance Forum: The Day After”

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές του Συνεδρίου για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να παραστώ και να καταθέσω σκέψεις για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση της χώρας, ιδιαίτερα του τραπεζικού συστήματος.

Κυρίες και Κύριοι,

Γνωρίζετε ότι οι Ευρωπαϊκές οικονομίες, από το 2008, «χτυπήθηκαν» έντονα από την παγκόσμια κρίση.

Κρίση δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική.

Κρίση μεταδοτική, από τον χρηματοπιστωτικό προς το δημοσιονομικό τομέα, ή αντίστροφα.

Κρίση η οποία ανέδειξε τις ατέλειες και τις υστερήσεις του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Αφού το βρήκε «ανοχύρωτο». Χωρίς μηχανισμούς αντίστασης και αντίδρασης, ελέγχου και εποπτείας.

Με το εγχείρημα της οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης, δομικά και θεσμικά, ημιτελές.

Και με την Ελλάδα, να πλήττεται άμεσα και περισσότερο.

Αφού είχε τις μεγαλύτερες, διαχρονικά, ενδογενείς αδυναμίες.

Με αποτέλεσμα, η οικονομία της να λειτουργεί, περισσότερο ή λιγότερο ανά περίοδο, σε συνθήκες ασταθούς ισορροπίας.

Και με ένα αναπτυξιακό υπόδειγμα που χαρακτηρίζονταν από εμφανείς αλλά και υποβόσκουσες, μακροχρόνιες παθογένειες στο αξιακό, στο θεσμικό, στο πολιτικό, στο κοινωνικό και στο οικονομικό πεδίο.

Η μεταγενέστερη εξέλιξη των γεγονότων στη χώρα μας είναι γνωστή.

Πρόγραμμα ασφυκτικό και ανελαστικό.

Πρόγραμμα το οποίο, παρά τα οποία λάθη στο περιεχόμενό του στο μίγμα της δημοσιονομικής πολιτικής και την αβελτηρία στην εφαρμογή του στο σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών, κατέγραψε, στο τέλος του 2014, θετικά και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Αποτελέσματα τα οποία αναγνωρίζονται τόσο διεθνώς όσο και εντός της χώρας.

Και τα οποία είναι προϊόν συλλογικής και σκληρής δουλειάς.

Και, κυρίως, των μεγάλων θυσιών των Ελλήνων πολιτών.

Επιτεύχθηκαν δημοσιονομικοί στόχοι.
Παράχθηκαν πρωτογενή πλεονάσματα.
Αντιμετωπίστηκαν χρόνιες εσωτερικές και εξωτερικές ανισορροπίες.
Ενισχύθηκε η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Η οικονομία άρχισε και πάλι να μεγεθύνεται.
Η ανεργία, αν και οριακά, είχε αρχίσει να υποχωρεί.
Ενώ ολοκληρώθηκε επιτυχώς και η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος.

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο τελευταίο.

Και αυτό όχι μόνο γιατί αποτελεί το θέμα του Συνεδρίου.

Αλλά και γιατί η εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, ιδιαίτερα σε τραπεζοκεντρικές χώρες όπως είναι η Ελλάδα, αποτελεί προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την αποτελεσματική κατανομή των οικονομικών πόρων.

Τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, τα τελευταία χρόνια, βρέθηκαν αντιμέτωπα με πολλές, μεγάλες και διευρυνόμενες προκλήσεις.

Προκλήσεις που απέρρεαν:

Από την επιβράδυνση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.
Από τις συνεχείς υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής αξιολόγησης των τραπεζών, αποτέλεσμα των αντίστοιχων υποβαθμίσεων της χώρας.
Από τον αποκλεισμό των πιστωτικών ιδρυμάτων από τις διεθνείς αγορές άντλησης κεφαλαίων.
Από τη συρρίκνωση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης, με τον περιορισμό τόσο της ζήτησης όσο και της προσφοράς τραπεζικών πιστώσεων.
Από τις επιπτώσεις της αναδιάρθρωσης του Ελληνικού δημοσίου χρέους, που άσκησε πιέσεις στα μεγέθη των Ελληνικών τραπεζών.
Από την έντονη και συνεχή εκροή των καταθέσεων.
Από την αναγκαιότητα να προσφέρουν, συστηματικά, «ενέσεις» ρευστότητας στο Ελληνικό Δημόσιο καλύπτοντας εκδόσεις βραχυπρόθεσμου χρέους.
Από τη χειροτέρευση της ποιότητας του δανειακού χαρτοφυλακίου των πιστωτικών ιδρυμάτων εξαιτίας της βίαιας και μεγάλης επιδείνωσης της χρηματοοικονομικής κατάστασης επιχειρήσεων και νοικοκυριών, αλλά και σφαλμάτων στο σκέλος των χορηγήσεων των ιδίων των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Όλες αυτές οι προκλήσεις είχαν ορατές και δυσμενείς επιπτώσεις στη ρευστότητα, στην αποδοτικότητα, στην αποτελεσματικότητα και στην ποιότητα του χαρτοφυλακίου των Ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων.

Σ’ αυτό το πλαίσιο:

εξασφαλίστηκαν επαρκείς πόροι για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος,
καλύφθηκαν οι βραχυχρόνιες ανάγκες ρευστότητας μέσω της παροχής έκτακτης χρηματοδότησης,
διαμορφώθηκε ένα πλαίσιο εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων ικανό να στηρίξει την ανασύνταξη του τραπεζικού τομέα και
μπήκαν οι βάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Οι στόχοι που είχαν τεθεί επιτεύχθησαν.

Το τραπεζικό σύστημα ανακεφαλαιοποιήθηκε και αναδιατάχθηκε επιτυχώς και η εμπιστοσύνη σε αυτό ενισχύθηκε.

Απόδειξη αυτών, ενδεικτικά, μέχρι το τέλος του 2014, αποτελεί:

1^ον. Η σταθεροποίηση των καταθέσεων, μετά το καλοκαίρι του 2012. Σ’ αυτό βοήθησε η διατήρηση του κλίματος εμπιστοσύνης και η άνοδος των συναλλαγών στο πλαίσιο της σταδιακής ανάκαμψης της οικονομίας.

2^ον. Το γεγονός ότι οι 4 συστημικές τράπεζες, εντός του 1^ου εξαμήνου του 2014, είχαν άνετη πρόσβαση στη διατραπεζική χρηματοδότηση και προέβησαν στην έκδοση τραπεζικών ομολόγων – χωρίς εξασφαλίσεις – στις διεθνείς αγορές, αντλώντας σημαντική ρευστότητα και μηδενίζοντας, παράλληλα, την προσφυγή τους στον Έκτακτο Μηχανισμό Ρευστότητας.

3^ον. Η κάλυψη, σχεδόν εξ’ ολοκλήρου, από ξένα επενδυτικά κεφάλαια και θεσμικούς επενδυτές, των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου των ιδρυμάτων.

4^ον. Η ταχεία προώθηση της εφαρμογής των σχεδίων αναδιάρθρωσης των τραπεζών που έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Αυτή η βελτίωση επιβεβαιώθηκε και από τα αποτελέσματα της άσκησης Συνολικής Αξιολόγησης που διενεργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή.

Δυστυχώς όμως, σήμερα, το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο, και πάλι, με νέες προκλήσεις.

Και αυτό είναι φυσικό, γιατί επηρεάζεται και επηρεάζει την πραγματική οικονομία.

Πραγματική οικονομία η οποία, κυρίως λόγω της παρατεταμένης αβεβαιότητας και των συνεχιζόμενων Κυβερνητικών παλινωδιών, έχει μπει, το τελευταίο τρίμηνο, σε νέα φάση επιδείνωσης:

Η οικονομική δραστηριότητα έχει παγώσει και ιδιώτες εγκαταλείπουν επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Η ανάκαμψη της οικονομίας, που ετετεύχθη το 2014, για 1^η φορά μετά από 6 χρόνια, κινδυνεύει.
Το κόστος δανεισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων έχει επιβαρυνθεί.
Η απόσταση από την επιστροφή στις αγορές μεγαλώνει, όπως αποδεκνύεται από την πορεία των αποδόσεων μεσο-μακροπρόθεσμεων Ελληνικών ομολόγων και από το επιτόκιο των τελευταίων εκδόσεων εντόκων γραμματίων.
Το κόστος του προγράμματος χρηματοδότησης μεγαλώνει, οι πηγές άντλησης πόρων «στερεύουν» και το Κράτος έχει κηρύξει μερική εσωτερική στάση πληρωμών.

Ενώ η χώρα δεν μπορεί, με τα σημερινά δεδομένα, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Όλα αυτά συνθέτουν πάλι ένα βαρύ περιβάλλον, με κόστος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και με αντίκτυπο, άμεσο και έμμεσο, στο τραπεζικό σύστημα.

Αντίκτυπο που σχετίζεται και με την απροθυμία εκ μέρους των ξένων επενδυτών να ανανεώσουν διατραπεζικά δάνεια και repos με Ελληνικές τράπεζες, αλλά και με την περαιτέρω σημαντική εκροή καταθέσεων λόγω της μείωσης της εμπιστοσύνης των καταθετών.

Καταθέσεις που έχουν διαμορφωθεί στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Φεβρουαρίου που δημοσιοποιήθηκαν χθες.

Ταυτόχρονα, η απόφαση της ΕΚΤ, λόγω μη διαφαινόμενης προοπτικής για ολοκλήρωση της αξιολόγησης του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, να άρει την εξαίρεση χρεογράφων που έχει εκδώσει ή εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο από τις προϋποθέσεις ελάχιστης πιστωτικής διαβάθμισης για την αποδοχή τους ως εξασφαλίσεων κατά τις πράξεις νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος, επιδείνωσε περαιτέρω τις συνθήκες ρευστότητας των τραπεζών.

Πλέον, οι τράπεζες εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από το Έκτακτο Μηχανισμό ρευστότητας, με αρκετά υψηλότερο κόστος.

Ενώ η πρακτική της Κυβέρνησης να χρησιμοποιεί τα διαθέσιμα στις εμπορικές τράπεζες φορέων της Γενικής Κυβέρνησης προκειμένου να καλύψει τις πιεστικές ταμειακές ανάγκες της χώρας, χειροτερεύει την κατάσταση.

Το αποτέλεσμα είναι, αυτές οι πιέσεις στο παθητικό των τραπεζών, να έχουν άμεση επίπτωση στο ενεργητικό τους.

Καθώς η έλλειψη και το υψηλό κόστος άντλησης ρευστότητας επηρεάζει τη διαθεσιμότητα κεφαλαίων προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, ενώ το υψηλό κόστος χρηματοδότησης μετακυλίεται, στο σύνολό του ή εν μέρει, στους δανειολήπτες.

Κυρίες και Κύριοι,

Πέραν του προβλήματος της ρευστότητας, η άλλη μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει το τραπεζικό σύστημα έχει να κάνει με το δυσθεώρητο ύψος των μη-εξυπηρετούμενων δανείων.

Το γεγονός αυτό παραμένει σαφώς ένα από τα βασικότερα αίτια για την αδυναμία ουσιαστικής πιστωτικής επέκτασης.

Έχει σημασία να τονίσουμε 4 παραμέτρους όσον αφορά στο πρόβλημα αυτό:

1^ον. Η επίλυση του προβλήματος σχετίζεται άμεσα με την ικανότητα των ίδιων των τραπεζών να διαχειρισθούν αποτελεσματικά τα δάνεια σε καθυστέρηση.

Σ’ αυτό το πεδίο θεσπίστηκε και τέθηκε σε ισχύ ο Κώδικας Δεοντολογίας για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών οφειλών, με τον οποίο εγκαθιδρύθηκε μηχανισμός επίλυσης του μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές.

2^ον. Η επίλυση του προβλήματος σχετίζεται όμως και με τη βελτίωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος.

Με την παγίωση θετικών, σημαντικών και διατηρήσιμων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης, η οποία θα δημιουργήσει μια αυτοτροφοδοτούμενη διαδικασία μείωσης των προβληματικών δανείων καθώς θα βελτιώνονται οι δυνατότητες αποπληρωμής από νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Δυστυχώς, η αναμενόμενη επιβράδυνση των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης, θα έχει ως αποτέλεσμα, πιθανότατα, τη δημιουργία πρόσθετων «κόκκινων» δανείων.

Ήδη, τους 2 πρώτους μήνες του έτους, παρατηρήθηκε επιτάχυνση της εμφάνισης νέων καθυστερήσεων, έναντι αποκλιμάκωσης τα τελευταία τρίμηνα του 2014.

3^ον. Κομβικής σημασίας είναι και η σταθερότητα ως προς την άσκηση πολιτικής προκειμένου να αποφεύγονται φαινόμενα ηθικού κινδύνου (moral hazard).

Δηλαδή δεν θα πρέπει να δημιουργούνται κίνητρα για αθέτηση οφειλών στους δανειολήπτες που έχουν δυνατότητα να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Μέρος όμως της προαναφερθείσας εμφάνισης νέων καθυστερήσεων εκτιμάται ότι προέρχεται από την εμφάνιση των λεγόμενων «στρατηγικών κακοπληρωτών», λόγω προσδοκιών που είχαν δημιουργηθεί για διαγραφή χρεών.

4^ον. Τέλος, οι ρυθμίσεις επιχειρηματικών δανείων θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και τη βιωσιμότητα των επιχειρησιακών σχεδίων.

Κι αυτό, ώστε να μη δεσμεύονται πόροι σε επιχειρήσεις που δεν έχουν καμία προοπτική επιβίωσης, καθώς έτσι περιορίζεται η χρηματοδότηση προς υγιείς επιχειρήσεις που μπορούν να συνδράμουν στην οικονομική ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης.

Στο πλαίσιο αυτό εντάχθηκε ο Ν. 4307/2014, με τον οποίο παρασχέθηκαν κίνητρα για τη ρύθμιση χρεών μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών και προβλέφθηκαν έκτακτες διαδικασίες ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων.

Κυρίες και Κύριοι,

Αυτές οι προκλήσεις επιτάσσουν την ανάγκη συνετής και διορατικής διαχείρισης της κατάστασης από την Πολιτεία, η οποία οφείλει να λαμβάνει πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της ροής των πιστώσεων στην αγορά και την αναθέρμανση της οικονομίας.

Δυστυχώς, στην παρούσα φάση, οι προοπτικές αυτές δεν είναι θετικές.

Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση έχει αναλώσει πολύτιμο χρόνο και διαπραγματευτικό κεφάλαιο σε ασκήσεις επικοινωνιακής, και μόνο, πολιτικής και σε παίγνια με σύμβολα, συμβολισμούς και λέξεις.

Προκειμένου να δικαιολογήσει, στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού, τις παλινωδίες, τις ασυνέπειες, την αβελτηρία, την απουσία σχεδίου.

Καλούμε συνεπώς την Κυβέρνηση να επιδείξει υπευθυνότητα, σύνεση και ρεαλισμό.

Και να περάσει, επιτέλους, από τη «δημιουργική ασάφεια» στη σαφήνεια της πραγματικότητας.

Γιατί αυτό που προέχει είναι να προχωρήσει, άμεσα, στην υλοποίηση των Ευρωπαϊκών αποφάσεων της 20^ης Φεβρουαρίου.

Έστω και αν σήμερα διαπιστώνει ότι έκανε λάθος που συμφώνησε στην επιστροφή του συνόλου των ομολόγων στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και στη χορήγηση της δόσης, ακόμη και του τμήματος της επιστροφής κερδών από τη διακράτηση Ελληνικών ομολόγων, στο τέλος της αξιολόγησης του τρέχοντος Προγράμματος.

Όσο δε οι υφιστάμενες στη συμφωνία ασάφειες, καταστούν εν πορεία σαφείς και ποσοτικά συγκεκριμένες, τότε πλέον θα πέσουν και τα τελευταία «φύλλα συκής» και θα αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια.

Εμείς πάντως, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, στην περίπτωση αναζήτησης καλών λύσεων για τη χώρα και τους πολίτες, θα είμαστε δημιουργικά σαφείς.

Η άρνηση σε όλα και η «δημιουργική ασάφεια», αποτέλεσε πρακτική άλλων.

Καθιστώ συνεπώς σαφές, για ακόμη μία φορά, ότι στηρίζουμε κάθε προσπάθεια που στοχεύει στη ρεαλιστική, σταθερή, ομαλή και ανοδική πορεία της χώρας, εντός της ευρωζώνης.

Άλλωστε η προσπάθεια με στόχο τη συγκρότηση μιας ισχυρής Ελλάδας, η οποία θα λειτουργεί με αξιοπρέπεια στην Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια σκηνή, πρέπει να είναι συνεχής και συλλογική.

27Μαρ

Δελτίο Τύπου σχετικά με τις Απαντήσεις των Υπουργείων στην Ερώτηση σχετικά με τις πλημμύρες στη Φθιώτιδα

Ο Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, κατέθεσε, την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015, Ερώτηση προς τα συναρμόδια Υπουργεία, με αντικείμενο τον Κυβερνητικό προγραμματισμό και τις πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση των ζημιών από τις πλημμύρες στη Φθιώτιδα [συνημμένο – 25.02.2015].

Από τις Απαντήσεις που ελήφθησαν από τα Υπουργεία και τις υπηρεσίες τους εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

1^ον. Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, δεν έχει γίνει ακόμη η οριοθέτηση των πληγεισών περιοχών προκειμένου να εκδοθεί σχετική απόφαση αποζημίωσης [συνημμένο – 24.03.2015].

Σύμφωνα, όμως, με το Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, η Διεύθυνση Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών (Δ.Α.Ε.Φ.Κ.) έχει διενεργήσει αυτοψίες και έχει συντάξει σχέδια Κοινών Υπουργικών Αποάσεων (Κ.Υ.Α.), με τις οποίες οριοθετούνται οι πληγείσες περιοχές και καθορίζονται τα μέτρα για τη χορήγηση στεγαστικής συνδρομής για την αποκατάσταση των ζημιών των πληγέντων κτιρίων, τις οποίες έχει προωθήσει για υπογραφή στους αρμόδιους Υπουργούς [συνημμένο – 04.03.2015]. Είναι προφανής η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των Υπουργείων. Ενώ, δεν γνωρίζουμε ακόμη αν οι Κ.Υ.Α. έχουν υπογραφεί. Κ.Υ.Α. στις οποίες προτείνονται για οριοθέτηση ως πλημμυρόπληκτες περιοχές οι Τ.Κ. Μοσχοχωρίου, Κόμματος και Περιβολίου και ως κατολισθαίνουσες περιοχές οι Τ.Κ. Αργυρίων, Κολοκυθιάς και Μαρμάρων.

2^ον. Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, οι έκτακτες ανάγκες θα αντιμετωπισθούν, όπου είναι αναγκαίο, από πιστώσεις του Τακτικού Αποθεματικού. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει γίνει. Υπενθυμίζεται ότι η έκτακτη επιχορήγηση Δήμων της Φθιώτιδας που επλήγησαν από τους σεισμούς, το 2013, στις ίδιες δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες, ήταν άμεση.

Ενώ, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, η προηγούμενη Κυβέρνηση, στις 31.12.2014, χρηματοδότησε με ποσό ύψους 10.000 ευρώ το Δήμο Μακρακώμης για την αντιμετώπιση ζημιών και καταστροφών που προκαλούνται από θεομηνίες [συνημμένο – 20.03.2015].

3^ον. Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, έχουν ενταχθεί, από την προηγούμενη Κυβέρνηση, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, έργα ύψους άνω των 8,5 εκατ. ευρώ για αντιπλημμυρικά ποταμών και χειμάρρων στους Νομούς της Περιφέρειας (πλην της Εύβοιας) [συνημμένο – 05.03.2015].

4^ον. Σύμφωνα με το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκύπτει πως παρά το γεγονός ότι διενεργήθηκαν οι απαραίτητες επισημάνσεις από τις υπηρεσίας του ΕΛ.Γ.Α., έγιναν αναγγελίες και υποβλήθηκαν δηλώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν σε διάφορες καλλιέργειες, το έργο των εξατομικευμένων εκτιμήσεων δεν έχει ξεκινήσει ακόμα («θα αρχίσει σύντομα»). Επίσης, παρά το γεγονός ότι σημειώθηκαν ζημιές και σε αποθηκευμένα προϊόντα και πάγιο κεφάλαιο, η καταγραφή τους είναι ακόμη σε εξέλιξη, δύο μήνες μετά την εκδήλωση των έντονων καιρικών φαινομένων. Ενώ, και στις δύο περιπτώσεις, δεν κατατίθεται συγκεκριμένο και σαφές χρονοδιάγραμμα για την καταβολή των αποζημιώσεων [συνημμένο – 20.03.2015].

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το ζήτημα της αποκατάστασης των καταστροφών από τις πρόσφατες πλημμύρες στη Φθιώτιδα αντιμετωπίζεται, από την Κυβέρνηση, αποσπασματικά, ασυντόνιστα και με καθυστερήσεις.

Για το λόγο αυτό την καλούμε να δράσει άμεσα, διαμορφώνοντας τους μηχανισμούς και διαθέτοντας τους αναγκαίους – στο πλαίσιο του εφικτού – πόρους για την αποκατάσταση των ζημιών.

Μπορείτε να δείτε την Ερώτηση και τις Απαντήσεις των συναρμόδιων Υπουργείων εδώ.

26Μαρ

Συνέντευξη στο Ρ/Σ Παραπολιτικά FM 90,1 και στον Ανδρέα Παπαδόπουλο

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ.

25Μαρ

Μήνυμα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου

Σήμερα γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την Εθνική Παλιγγενεσία.

Με μεγάλη αγάπη και σεβασμό στη Θεοτόκο, αποτίουμε τη δέουσα τιμή στη μνήμη των Ελλήνων, οι οποίοι αγωνίσθηκαν και θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της Πατρίδας μας και έβαλαν τις βάσεις για τη συγκρότηση του Νεοελληνικού κράτους.

Στα χρόνια που πέρασαν, γενιές Ελλήνων έκαναν βήματα προς τα εμπρός.

Κατέγραψαν επιτυχίες, έκαναν και λάθη.

Τα τελευταία χρόνια η πατρίδα διέρχεται μια δύσκολη περίοδο.

Οι Έλληνες προσπαθούμε, με θυσίες, να την ξεπεράσουμε.

Χρέος όλων μας είναι να συνεχίσουμε αταλάντευτα, με εθνική ενότητα και ομοψυχία, μόνο προς τα εμπρός.

Χρόνια Πολλά!

23Μαρ

Συνέντευξη στο STAR Κεντρικής Ελλάδας και στην εκπομπή “Βήμα για όλους” με το Γ. Σιμόπουλο

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συνέντευξη εδώ.

23Μαρ

Συνέντευξη στο Ρ/Σ Αθήνα 9,84 και στους δημοσιογράφους Νεκτάριο Νώτη και Γιάννη Παπαγεωργίου

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ.

Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, μίλησε στις 23/3 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τους Νεκτάριο Νώτη και Γιάννη Παπαγεωργίου.

Μεταξύ άλλων είπε:

Δημοσιογράφος: Αυτή τη στιγμή η ελληνική πλευρά φαίνεται ότι το μόνο που έχει κερδίσει είναι ο στόχος για ένα μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα… Από την άλλη διαπραγματευόμαστε συνέχεια, χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι ακριβώς αυτός ο στόχος, πάνω σε τι αριθμούς μιλάμε. Πρώτον, γιατί αυτό δεν μπορούσε να το πετύχει η προηγούμενη κυβέρνηση και δεύτερον τι είδους τεχνική διαπραγμάτευση κάνεις χωρίς τέτοιο στόχο;

Χ. Σταϊκούρας: «Δεν είναι μόνο το θέμα ποιος είναι ο στόχος, ώστε να δούμε τι παρεμβάσεις χρειάζονται -για να μη τα πω μέτρα-, για το 2015, αλλά είναι και με τι στόχους δουλεύουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών σε μηνιαία βάση, έτσι ώστε να ξέρουν πώς εκτελείται ο κρατικός προϋπολογισμός. Αυτή τη στιγμή ούτε στο υπουργείο Οικονομικών γνωρίζουν. Αυτή η δημιουργική ασάφεια συνεπώς μόνο ζημία κάνει και στα δημόσια οικονομικά και στην πραγματική οικονομία. Με ρωτήσατε γιατί δεν το πέτυχε αυτό η προηγούμενη κυβέρνηση. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ως στόχο να κλείσει το τρέχον πρόγραμμα και αυτή ήταν η προτεραιότητά της. Παίρνοντας τα 7,2 δισ. ευρώ, που ήταν η τελευταία δόση του τρέχοντος προγράμματος και στη συνέχεια όταν θα πηγαίναμε στη συζήτηση για την προληπτική γραμμή πίστωσης, η οποία ήταν και είναι ακόμα αναγκαία για τη χώρα, ως επιλογή κατά την άποψή μου -άσχετα αν η κυβέρνηση δεν το θέτει καν στο τραπέζι και θα αναγκαστεί να πάει σε ένα καινούργιο μνημόνιο σε ένα νέο πρόγραμμα-, τότε θα ζητούσαμε την αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων που θα εδράζονταν στην υλοποίηση των αποφάσεων της 20ης Νοεμβρίου για την βελτίωση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, κάτι που αποδέχονται και οι εταίροι… Στο βασικό πρόγραμμα που αναπτύχθηκε προεκλογικά για την οικονομία και ο στόχος ήταν η μείωση των φορολογικών συντελεστών σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με αυτή την αλληλουχία γεγονότων και ενεργειών που σας ανέφερα και αυτό το είχαμε θίξει και θέσει. Έπρεπε να γίνει διάκριση του τρέχοντος προγράμματος με την καινούργια συμφωνία που θα έπρεπε να ολοκληρωθεί και αυτό επιβεβαιώνεται και σήμερα. Έχουμε χάσει πολύτιμους μήνες με τεράστιο κόστος για την πραγματική οικονομία για να φτάσουμε ουσιαστικά στο σημείο το οποίο ήμασταν, να μη σας πω και σε χειρότερο σημείο».

Δημοσιογράφος: Για ποιο λόγο δεν κλείσατε την αξιολόγηση το Νοέμβριο, το Δεκέμβριο και δεν πήρατε τα μέτρα, τις παρεμβάσεις για να πάρουμε τα λεφτά και να τελειώνει η συζήτηση;

Χ. Σταϊκούρας: «Ήταν συνδυασμός δύο παραγόντων. Πρώτον, επειδή οι απαιτήσεις των εταίρων και δεν εννοώ μόνο τους Ευρωπαίους εταίρους -έχουμε επικεντρωθεί και ως χώρα στους Ευρωπαίους εταίρους, όταν τα μισά χρήματα της παρούσας δόσης των 7,2 δισ. ευρώ προέρχονται από το ΔΝΤ-, ήταν υπερβολικές, εμείς δεν μπορέσαμε να κλείσουμε τότε τη συμφωνία που προσπαθούσαμε. Αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι η τελευταία γραμμή άμυνας που θα μπορούσαμε να πάμε, για να κλείσει η συμφωνία -γιατί δεν θέλαμε να μετακυλήσουμε ευθύνες σε άλλον ή εμείς αργότερα, είχαμε αίσθηση της διάστασης του χρόνου-, ήταν το τελευταίο email που στείλαμε. Παράλληλα πρέπει να λάβετε υπόψη σας και κάτι που συμβαίνει από την πλευρά των εταίρων. Λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας που είχε αρχίσει να συρρικνώνεται τους τελευταίους μήνες και της προεδρικής εκλογής που πιθανόν να οδηγούσε σε βουλευτικές εκλογές και οι εταίροι ήταν άκαμπτοι από την πλευρά τους, διότι ήθελαν να ξέρουν με ποια κυβέρνηση θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα που θα συμφωνηθεί. Άρα, υπήρχε ένα επιπλέον δυσμενές στοιχείο στο τέλος της διαπραγμάτευσης της προηγούμενης χρονιάς».

Δημοσιογράφος: Θα έρθει ένα πακέτο μέτρων προκειμένου να βγάλουμε αυτή τη δόση. Αν κληθείτε να το ψηφίσετε, θα το κάνετε;

Χ. Σταϊκούρας: «Θα δούμε τι μέτρα θα περιλαμβάνει».

Δημοσιογράφος: Ποια μέτρα δεν συζητάτε;

Χ. Σταϊκούρας: «Δεν θα θέλαμε αυξήσεις φορολογικών συντελεστών. Η Νέα Δημοκρατία πίστευε και πιστεύει -και το είπε και προεκλογικά- ότι η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να γίνεται από το σκέλος των δαπανών και όχι των εσόδων. Πέρυσι είδατε 30% μειώσεις στην έκτακτη εισφορά, μείωση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης… Τέτοια μέτρα δεν θα τα δεχθούμε. Οι γραμμές στις οποίες εμείς θα μπορούσαμε να κινηθούμε είναι αυτές που αναπτύξαμε στο email στο οποίο στείλαμε στο τέλος της χρονιάς. Βλέπετε σιγά – σιγά να αναπτύσσεται μία ρητορική και να κατατίθενται μέτρα από την πλευρά της κυβέρνησης που είναι πάνω στις ράγες του προηγούμενου email. Για παράδειγμα, η λοταρία για τις αποδείξεις και μία σειρά από άλλες παρεμβάσεις που αναπτύσσονται, ο οργανικός νόμος, το δημοσιονομικό συμβούλιο. Το προηγούμενο email είχε αυξήσεις Φ.Π.Α μόνο για τις κρατήσεις ξενοδοχείων και ήταν η ύστατη γραμμή άμυνας».

Δημοσιογράφος: Κατάργηση πρόωρων συντάξεων συζητάτε;

Χ. Σταϊκούρας: «Δεν θα μπω σε μέτρο – μέτρο να το αναπτύξω, διότι θα πρέπει να δούμε και ποια θα είναι η ασκούμενη πολιτική και που θα μας οδηγήσει. Φοβάμαι ότι το θέμα δεν είναι μόνο ποιο μέτρο θα αξιολογήσουμε και θα αποτιμήσουμε, αλλά και ποια είναι η συνολική στρατηγική της χώρας και της κυβέρνησης και πολύ φοβάμαι ότι ξοδέψαμε έναν ολόκληρο μήνα με παλινωδίες σ’ έναν χρόνο που ήταν πολύτιμος και πυκνός πολιτικά για να κάνουμε απλά ασκήσεις επικοινωνιακής πολιτικής. Αν διαβάσει κανείς τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, θα διαπιστώσει ότι εκεί δεχθήκαμε δύο πράγματα, τα οποία ακριβώς επειδή επικοινωνιακά η κυβέρνηση δεν θέλει να τα αποδεχθεί εντός χώρας, προσπαθεί να δείξει ότι ευθύνονται πότε οι ξένοι και πότε η προηγούμενη κυβέρνηση. Το πρώτο που αποδεχθήκαμε ήταν η παράταση του τρέχοντος μνημονίου -εμείς είχαμε κάνει παράταση δύο μήνες η κυβέρνηση άλλους τέσσερις μήνες-, οπότε μιλάμε ακριβώς για το ίδιο κείμενο, για την ίδια αξιολόγηση. Το δεύτερο που είχαμε αποδεχθεί και συνυπογράψει είναι ότι τα λεφτά θα τα πάρουμε στο τέλος της αξιολόγησης και τώρα τρέχουμε, διαπιστώνοντας ότι χρειάζονται λεφτά στο μεσοδιάστημα, προκειμένου, χωρίς να έχουμε κάνει καμία μεταρρύθμιση, να πάρουμε τα λεφτά. Δηλαδή, λεφτά χωρίς δεσμεύσεις. Αυτό έχει αποδειχτεί ότι δεν είναι ρεαλιστικό. Αν διαβάσεις κανείς τις επιστολές που έστειλαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 23 και στις 24 Φεβρουαρίου προς το Eurogroup, προκειμένου να αξιολογηθεί η απόφαση της 20ης Φεβρουαρίου που έχει συναφθεί μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων Εταίρων της, θα διαπιστώσει ότι είναι ιδιαίτερα σκληρά κείμενα και αναφέρονται και τα δύο στο τρέχον μνημόνιο και στην πέμπτη αξιολόγηση».

Πηγή: Αθήνα 9,84