Μήνας: Οκτώβριος 2015

15Οκτ

Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Real FM” και στη δημοσιογράφο Κ. Μακρή

Ο Βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός μιλώντας στον Real FM 97,8 και την Κάτια Μακρή αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις εσωκομματικές διεργασίες για την εκλογή νέου προέδρου.

«Αυτό που προέχει είναι να φέρουμε σε πέρας τη δημοκρατική διαδικασία της εκλογής του προέδρου με πολιτικό πολιτισμό, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πατρίδα και με αναγνώριση, πολύ βασικό αυτό, της μακράς και επωφελούς για τη χώρα ιστορικής διαδρομής του κόμματος», είπε ο Χρήστος Σταϊκούρας.

Στο ερώτημα αν υπάρχει ζήτημα διάσπασης στο κόμμα την επομένη της προεδρικής εκλογής ο βουλευτής Φθιώτιδας της ΝΔ, ο οποίος έχει ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τόνισε χαρακτηριστικά: «Στη ΝΔ η επόμενη ημέρα πρέπει να μας βρει όλους περισσότερους, με ψυχική ενότητα, υποδειγματική πολιτική συνοχή και διαθέσιμους για συντεταγμένες δημιουργικές δράσεις».

Και πρόσθεσε: «Αυτό είναι το επιθυμητό και νομίζω ότι όλοι θα κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση. Οπότε εκτιμώ ότι δεν θα υπάρχει το ενδεχόμενο της διάσπασης».

Πηγή: Real.gr

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ.

14Οκτ

Ομιλία στις Επιτροπές της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Κυβέρνηση κατέθεσε, χθες βράδυ, ένα ακόμη Πολυνομοσχέδιο.

Το πρώτο της με τη νέα σύνθεση.

Ένα Πολυνομοσχέδιο χωρίς, προφανώς, συνοχή, χωρίς καν ουσιαστική, συνεκτική αιτιολογική έκθεση.

Ένα Πολυνομοσχέδιο χωρίς αναπτυξιακό πρόσημο και πυξίδα, με έντονα τα υφεσιακά χαρακτηριστικά να διατρέχουν διατάξεις του.

Ένα Πολυνομοσχέδιο που προσθέτει, αναδρομικά, φόρους στην ακίνητη περιουσία, φορολογώντας ανείσπρακτα ενοίκια – δηλαδή ανύπαρκτα εισοδήματα, καταργώντας εκπτώσεις, αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές στα ενοίκια, και μάλιστα κάνοντας πιο άδικη την κατανομή των φορολογικών βαρών, αφού αυξάνει πολύ περισσότερο τη φορολόγηση των χαμηλότερων έναντι των υψηλότερων εισοδημάτων.

Ένα Πολυνομοσχέδιο που τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τις ρυθμίσεις για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, πέραν της αύξησης του επιτοκίου που έχει ήδη υλοποιηθεί, εισάγοντας μάλιστα και τον αυθαίρετο ρόλο της υποκειμενικής κρίσης της διοίκησης για τη μείωση του αριθμού των δόσεων.

Υποκειμενική κρίση που μπορεί να τροφοδοτήσει, δυνητικά, τη συναλλαγή και τη διαφθορά.

Ένα Πολυνομοσχέδιο που καταργεί συνταξιοδοτικές διατάξεις ακόμη και νόμων που ψηφίστηκαν το 2015.

Ένα Πολυνομοσχέδιο που προσθέτει, δυνητικά, ευνοϊκές ρυθμίσεις, στο ύψος των προστίμων, για εκκρεμείς υποθέσεις πλαστών και εικονικών τιμολογίων.

Για αυτούς, κυρίως, τους λόγους η ΝΔ, όπως ανέφερε και ο Εισηγητής της, καταψηφίζει, επί της αρχής, το Πολυνομοσχέδιο.

Όμως, η ΝΔ δεν θα μιμηθεί τις πρακτικές ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θα επιδοθεί σε πολιτική κερδοσκοπία πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.

Ούτε θα πει «όχι σε όλα».

Θα στηρίξει, ενδεικτικά, εκείνες τις διατάξεις που αυστηροποιούν, ακόμη περισσότερο, το πλαίσιο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Αρκεί, βέβαια, πράγματι να το αυστηροποιούν.

Και εδώ χρειάζονται κάποιες επεξηγήσεις από την Κυβέρνηση σχετικά με την αύξηση του ύψους του φόρου που δεν αποδόθηκε ή διακρατήθηκε, με βάση το οποίο αυξάνονται οι ποινικές κυρώσεις, κυρώσεις με τις οποίες συμφωνούμε.

Επίσης η ΝΔ μπορεί να στηρίξει διατάξεις που ενισχύουν, ακόμη περισσότερο, το πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας.

Άλλωστε, όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε τις σχετικές διατάξεις, το 2014, με το Νόμο 4270, ο ΣΥΡΙΖΑ τις καταψήφιζε.

Και σήμερα τις εισηγείται.

Ειδικότερα, να θυμίσω ότι με το Ν. 4270/2014:

Αναμορφώθηκαν οι κανόνες δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας που διέπουν τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.
Εισήχθη η έννοια του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου και των κατάλληλων διορθωτικών μηχανισμών σε περίπτωση σημαντικών αποκλίσεων από το στόχο.
Εκσυγχρονίστηκε, εναρμονίστηκε και συντονίστηκε το υφιστάμενο εθνικό δημοσιονομικό πλαίσιο με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές και διεθνείς πρακτικές.
Επικαιροποιήθηκαν οι μέχρι τότε ισχύουσες διατάξεις του δημόσιου λογιστικού.
Αναδείχθηκε και εμπεδώθηκε η έννοια της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Συστάθηκε το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο.
Ενισχύθηκε ο ρόλος και η ευθύνη των προϊσταμένων των Γενικών Διευθύνσεων Οικονομικών Υπηρεσιών.
Θεσμοθετήθηκε η λειτουργία των υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου.
Θεσπίστηκαν δημοσιονομικοί κανόνες για όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Συνάφθηκαν Μνημόνια Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών και των υπόλοιπων Υπουργείων, τόσο για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού όσο και για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.

Και φυσικά, προχώρησε ο ενιαίος τρόπος καταγραφής και διαχείρισης των λογαριασμών του Δημοσίου, προκειμένου να επιτυγχάνεται η παρακολούθηση και ο προγραμματισμός των ταμειακών ροών και να προσδιορίζεται το ύψος των διαθεσίμων.

Και έκλεισαν, ενδεικτικά, τον Ιούλιο του 2014, 934 λογαριασμοί.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Πέρυσι, η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά τα καταψήφισε.

Μάλιστα, ενδεικτικά και μόνο, πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Εισηγητή του, υποστήριζε ότι τα Μνημόνια συνεργασίας του Υπουργείου Οικονομικών με τα άλλα Υπουργεία αποτελούν «συρρίκνωση της δημοκρατίας».

Σήμερα; Ορθώς, τα υιοθετεί.

Πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Εισηγητή του, υποστήριζε ότι «η θέσπιση κανόνων στη δημοσιονομική πολιτική, εντείνει το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης».

Σήμερα; Όπως υποστηρίζει το Νομοσχέδιο, και ορθώς, «πάει και στο επόμενο βήμα».

Πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Εισηγητή του, υποστήριζε ότι «το Δημοσιονομικό Συμβούλιο είναι μια ανεξάρτητη αρχή με υπερβολικές εξουσίες, χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση».

Σήμερα; Ορθώς, όχι μόνο το στηρίζει, αλλά προχωρά και στη στελέχωσή του.

Και όχι μόνο αυτά.

Όπως αναφέρει το Σχέδιο Νόμου, η Κυβέρνηση προχωρά, και ορθώς, στην «περαιτέρω βελτίωση της διαδικασίας κατάρτισης και παρακολούθησης της εκτέλεσης του προϋπολογισμού», στην «ανάγκη ενίσχυσης των υφιστάμενων υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου», «στην επιβολή ήδη θεσμοθετημένων κυρώσεων», στην «ανάγκη κοινής διαχείρισης των διαθεσίμων της Γενικής Κυβέρνησης».

Πρωτοβουλίες που είχαν ξεκινήσει να δρομολογούνται από το φθινόπωρο του 2014, με τη γνωστή ονομασία «Οργανικός Νόμος 2».

Παραμένει ωστόσο ερωτηματικό, και ζητάμε από την Κυβέρνηση να το επαναξιολογήσει, η κατάργηση του προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, αρχικά, από 1.1.2017, στις δαπάνες του Κράτους και μεταγενέστερα, από 1.1.2019, στις δαπάνες των λοιπών φορέων.

Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη απλοποίησης και ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των ελέγχων και μετατόπισης της έμφασης στους κατασταλτικούς ελέγχους.

Για αυτό και η Κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, αύξησε το όριο του προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο από τις 15.000 στις 30.000 ευρώ.

Το οποίο, φυσικά, το είχατε καταψηφίσει.

Και σήμερα εισηγείστε την πλήρη κατάργηση του προληπτικού ελέγχου.

Νομίζω ότι αυτό το σημείο θέλει επαναξιολόγηση, ωριμότερη σκέψη και αντιμετώπιση.

Και συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο.

09Οκτ

Δελτίο Τύπου σχετικά με τις ανακρίβειες του Πρωθυπουργού κατά την τοποθέτησή του στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης

Ο Πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας, κατά την τοποθέτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης, στρέβλωσε την πραγματικότητα καταφεύγοντας σε μία σειρά από ανακρίβειες, αν και προέτρεψε όλους «να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας με αριθμούς και με επιχειρήματα».

Συγκεκριμένα σημειώνουμε:

1^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Έρχεστε σήμερα και επαναλαμβάνετε το παραμύθι των προβλέψεων για το 2015 για ανάπτυξη 2,9%».

Η αλήθεια είναι η εξής:

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προέβλεπε, για το 2015, αρχικά (Νοέμβριος 2014) ανάπτυξη 2,9%, στη συνέχεια (Φεβρουάριος 2015) ανάπτυξη 2,5%, αργότερα (Μάΐος 2015) ανάπτυξη 0,5%, ενώ τον Ιούλιο του 2015 προέβλεψε ύφεση -2% έως – 4%.

Το Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 14 επιβεβαιώνει τη δυσμενή εξέλιξη.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Κατά την περίοδο κατάρτισης του Κρατικού Προϋπολογισμού 2015 (Νοέμβριος 2014), ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ είχε εκτιμηθεί σε 2,9% το 2015, με πρόβλεψη για περαιτέρω επιτάχυνσή του μεσοπρόθεσμα. Ωστόσο, η διαμορφούμενη οικονομική συγκυρία, που παρατάθηκε πέραν του πρώτου εξαμήνου του έτους, εν μέσω συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων για την οριστικοποίηση του νέου χρηματοδοτικού προγράμματος της χώρας και των σχετικών δημοσιονομικών μέτρων που απαιτούνται, σε συνδυασμό με τα διοικητικά μέτρα ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, που εφαρμόστηκαν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα στις αρχές Ιουλίου 2015, επιδείνωσε το έλλειμμα ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, οδηγώντας σε εκτίμηση αρνητικού ρυθμού ανάπτυξης.»

Ο κ. Τσίπρας είπε ότι εντόπισε «παραμύθι». Το ερώτημα είναι που; Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο «Αριστερό» Υπουργείο Οικονομικών;

Η ευθύνη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ για την επιστροφή της χώρας στην ύφεση είναι αποκλειστική.

2^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Αναρωτιέμαι: Με βάση την υποχρέωση που είχε η χώρα για πρωτογενές πλεόνασμα 3% μέσα στο 2015, πόσα νέα μέτρα χρειαζόταν να πάρετε για να πιάσετε αυτόν το στόχο;».

Η αλήθεια είναι η εξής:

Οι «Θεσμοί», προέβλεπαν (Νοέμβριος 2014), για το 2015, πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου. Με μέτρα περίπου 1% του ΑΕΠ η χώρα θα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ το 2015.

Με τη δυσμενή εξέλιξη στην οικονομία, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ πήρε μέτρα 3,5% του ΑΕΠ (πάνω από 1% του ΑΕΠ για το 2015), προκειμένου η χώρα να φέρει πρωτογενές έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ το 2015.

Η σύγχυση που επιχειρήθηκε ως προς τις εξελίξεις, κατά τους τελευταίους οκτώ μήνες, δεν μπορεί να καλύψει τις ευθύνες από τις ανερμάτιστες κινήσεις της Κυβέρνησης. Τα πολιτικά φληναφήματα περί «αριστερών προσήμων», «αριστερού Υπουργείου Οικονομικών» κ.α., δεν καλύπτουν τις ανεπάρκειες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

3^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Η δική μας Κυβέρνηση κατάφερε να μειώσει τους υπερβολικούς στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων εξασφαλίζοντας δημοσιονομικό χώρο 20 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη τριετία».

Η αλήθεια είναι ότι εκείνο που μετρά είναι η συνεκτίμηση του ύψους των δημοσιονομικών αποτελεσμάτων σε σχέση με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν οι στόχοι. Τα δημοσιονομικά αποτελέσματα εξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας.

Επαναλαμβάνω ότι οι «Θεσμοί», για το 2015, προέβλεπαν πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.

Ο κ. Τσίπρας, αφού οδήγησε την οικονομία και πάλι στο καθοδικό σπιράλ, παρουσιάζει ως επιτυχία την εκτίμηση ότι το 2015, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου, θα κλείσει με πρωτογενές έλλειμμα 1,5% του ΑΕΠ, ενώ η επίτευξη στόχου για πρωτογενές έλλειμμα 0,25% απαιτεί πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ.

Δηλαδή η χώρα υπό την πολιτική ηγεσία του έχει πρωτογενές έλλειμμα με πρόσθετα μέτρα λιτότητας και συνακόλουθα ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους, δηλαδή του δανεισμού της χώρας.

Τα προαναφερθέντα επιβεβαιώνονται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 11.

Είναι απορίας άξιον γιατί ο κ. Πρωθυπουργός επιχαίρει γι αυτή την εξέλιξη;

4^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε με έναν εντελώς επικοινωνιακό τρόπο να βγει στις αγορές, ενώ γνώριζαν ότι η χώρα δεν μπορούσε να επιστρέψει».

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα, είχε καταφέρει, νωρίτερα από τις προβλέψεις, να βγει στις διεθνείς αγορές το 2014, με έκδοση τριετούς και πενταετούς ομολόγου. Αντλήθηκαν 3 δισ. ευρώ τον Απρίλιο του 2014 και 1,5 δισ. ευρώ τον Ιούλιο του 2014.

Στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 48 επιβεβαιώνονται τα στοιχεία.

Γιατί οι αρμόδιοι δεν προφύλαξαν τον κ. Πρωθυπουργό;

5^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Απαριθμήσατε μέτρα, «φουσκώνοντας» πολλά και παίξατε με την πραγματική αγωνία των αγροτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων».

Η αλήθεια είναι, όπως ανέφερε και ο Πρόεδρος της ΝΔ, κ. Μεϊμαράκης, ότι για την περίοδο 2015-2016 τα νέα μέτρα λιτότητας, με τα σημερινά δεδομένα, εκτιμώνται περίπου στα 6,5 δισ. ευρώ.

Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στις σελίδες 43-45.

Ο λογαριασμός αυτός θα είναι, τελικά, πολύ υψηλότερος.

Κι αυτό γιατί:

α) Υπάρχει μια σειρά από νέα μέτρα, τα οποία, σύμφωνα με το Προσχέδιο, «είτε δεν είναι μετρήσιμα είτε η διαδικασία ποσοτικοποίησής τους δεν έχει ολοκληρωθεί προς το παρόν».

Μεταξύ αυτών είναι η σταδιακή κατάργηση της υφιστάμενης φορολογικής μεταχείρισης των αγροτών, η μείωση όλων των ορίων για τις κατασχέσεις, η κατάργηση φοροαπαλλαγών φυσικών και νομικών προσώπων κ.α.

Αυτά επιβεβαιώνονται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 45.

β) Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3^ο Μνημόνιο, πρόσθετα μέτρα για τα έτη 2017-2018 («αξιόπιστα διαρθρωτικά μέτρα που θα αποφέρουν τουλάχιστον ¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018»).

Ενώ, «οι Ελληνικές αρχές δεσμεύονται να λάβουν περαιτέρω διαρθρωτικά μέτρα τον Οκτώβριο του 2016, αν κριθούν αναγκαία, για να διασφαλιστούν οι στόχοι του 2017 και του 2018».

Αυτή είναι η προπτική της χώρας και της οικονομίας της, με τις υπογραφές της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

6^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Τη στιγμή μάλιστα που στελέχη σας έχουν σε ανύποπτο χρόνο δημοσίως παραδεχθεί – ο κ. Σταϊκούρας, αν δεν κάνω λάθος- ότι δεν θα είχατε να πληρώσετε μισθούς και συντάξεις το Φλεβάρη του ’15».

Ο κ. Τσίπρας θολώνει την ατμόσφαιρα.

Η αλήθεια είναι ότι στις σχετικές τοποθετήσεις μου στην Ολομέλεια της Βουλής (24 Απριλίου 2015, 14 Μαΐου 2015/Πρακτικά της Βουλής) σημείωνα:

«Η πραγματικότητα για τα ταμειακά διαθέσιμα που παρέλαβε η σημερινή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ είναι:

1^ον. Μετά τις βουλευτικές εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου, και παρά την υστέρηση εσόδων λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας, η χώρα είχε ταμειακά διαθέσιμα ύψους 1,9 δισ. ευρώ. Αυτά τα ταμειακά διαθέσιμα παρέλαβε η σημερινή Κυβέρνηση.

Υπενθυμίζεται ότι, με βάση το Δελτίο Δημοσίου Χρέους, που δημοσίευσε η σημερινή Κυβέρνηση, στο τέλος του 2014, τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου ήταν 2,6 δισ. ευρώ. Η συρρίκνωσή τους τον Ιανουάριο οφείλεται στα μειωμένα έσοδα.

2^ον. Οι εκτιμήσεις, τότε, ήταν ότι η χώρα, αν η σημερινή Κυβέρνηση δεν αναλάμβανε οποιαδήποτε πρωτοβουλία, θα άρχιζε να αντιμετωπίζει ταμειακά προβλήματα μετά τις 24 Φεβρουαρίου, μικρά μέσα στο Φεβρουάριο και μεγαλύτερα το Μάρτιο.

Αυτός ήταν και ο λόγος που η προηγούμενη Κυβέρνηση επιδίωκε να κλείσει εντός διμήνου, με επωφελή για τη χώρα τρόπο, τη συμφωνία για τη λήψη της τελευταίας δόσης του τρέχοντος Προγράμματος.

Αντίθετα, η σημερινή Κυβέρνηση διαβεβαίωνε την Ελληνική κοινωνία, παρά το γεγονός ότι γνώριζε την αλήθεια, ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από την τελευταία δόση της δανειακής σύμβασης. Και στη συνέχεια, στις 20 Φεβρουαρίου, προσυπέγραφε ότι αυτή θα εκταμιευθεί, εν συνόλω, στο τέλος της αξιολόγησης. Και έπραξε έτσι, ενώ γνώριζε τις πιεστικές ταμειακές ανάγκες της χώρας».

Η προσπάθεια από τον κ. Πρωθυπουργό για δημιουργία θολής ατμόσφαιρας πρόσφορης για μετατόπιση ευθυνών, δεν δικαιολογεί την παραποίηση των όσων είχαμε αναφέρει, από το βήμα της Βουλής.

7^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Είναι δυνατόν να λέτε ότι την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών τη δημιούργησαν τα capital controls;».

Η αλήθεια είναι ότι στην ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών οδήγησε η φυγή κεφαλαίων και η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών που προκάλεσε η επί μήνες ανερμάτιστη διακυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Σε επίρρωση αυτού σημειώνω ότι η Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κα. Ντανιέλ Νουί, σε συνέντευξή της είχε αναφέρει ότι «οι ελληνικές τράπεζες παραμένουν καλά κεφαλαιοποιημένες» (FXSTREET, 2 Ιουνίου 2015), ενώ τον Αύγουστο του 2015, ανέφερε ότι «πολιτικά γεγονότα έχουν κάνει πιο ευάλωτες τις ελληνικές τράπεζες» (Reuters, 20 Αυγούστου 2015).

Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι «υφίστανται σημαντικοί κίνδυνοι για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα, που προήλθαν από την αβεβαιότητα των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών πολιτικών της Ελληνικής Κυβέρνησης το τελευταίο εξάμηνο» (European Commission, Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan, 10 Ιουλίου 2015).

Θεωρούμε ότι τα σχόλια είναι περιττά.

8^ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Η αλήθεια είναι ότι η δική μας Κυβέρνηση κατάφερε επιτέλους επί της ουσίας να ανοίξει το θέμα του χρέους. Γιατί δεν έγινε αυτό επί των δικών σας ημερών και γίνεται τώρα;».

Η αλήθεια είναι η εξής:

Το ύψος και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, βελτιώθηκαν αισθητά.

Αποδείξεις;

α. Το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατά περίπου 40 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2014.

Αυτό επιβεβαιώνεται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 48.

β. Το 2014, η μέση σταθμική υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του δημοσίου χρέους ήταν 16,6 έτη και το μέσο σταθμικό επιτόκιο λίγο πάνω από το 2%. Το 2011, η διάρκεια ήταν 6,3 έτη και το επιτόκιο 4%.

γ. Το 2014, οι τόκοι ανέρχονταν στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2011, στα 16,1 δισ. ευρώ.

Αυτό επιβεβαιώνεται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 49.

Όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει ο κ. Τσίπρας, στην απόφαση της 12^ης Ιουλίου, σύμφωνα με την οποία:

«Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά».

Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία κατά το 2015. Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25^ης Ιουνίου 2015, «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Το αποτέλεσμα είναι το δημόσιο χρέος κατά το 2015 να αυξάνεται, ως απόλυτος αριθμός, εξαιτίας της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, και ως ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω της μείωσης του ΑΕΠ.

Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την εξέλιξη του δημοσίου χρέους παρουσιάζεται στον επόμενο πίνακα.

Τα στοιχεία αποκαλύπτουν την εφιαλτική δυναμική του δημοσίου χρέους που πυροδότησαν οι ανερμάτιστοι χειρισμοί της Κυβέρνησης.

Άρα, καθίσταται αναπόφευκτη η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Η απόφαση κατά τη Σύνοδο Κορυφής, της 12^ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο».

Και προσθέτει: «Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους».

Ο κ. Τσίπρας επί χρόνια καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με παλληκαρισμούς για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.

Τώρα προσγειώθηκε και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.

Συμπερασματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του, προφανώς επιχειρούν, με μεγάλη δόση ψεύδους και μικρή δόση αλήθειας, να δημιουργήσουν θολή πολιτική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία νομίζουν ότι θα κρύψουν από τους πολίτες την ιδεολογικοπολιτική κατάρρευση και τη μετάλλαξη ως προς το Μνημόνιο, που στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής, φέρνει καταιγίδα μέτρων τα οποία θα επιβαρύνουν επώδυνα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Το εγχείρημα επιβολής της «κομματικής αλήθειας» θα αποτύχει.

Άλλωστε αυτό δείχνει και το παρελθόν.

07Οκτ

Ομιλία στο Συνέδριο Prodexpo 2015 στη θεματική ενότητα “Φορολογία ακίνητης περιουσίας: Αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός”

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές της 16^ης Prodexpo για την πρόσκλησή τους να παραστώ και να αναπτύξω, κωδικοποιημένα, ορισμένες σκέψεις για τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας.

Φορολόγηση την οποία δεν μπορούμε να την εξετάσουμε διακριτά, τόσο από τις διεθνείς τάσεις και τους συγκριτικούς δείκτες, όσο και από τους υφιστάμενους δημοσιονομικούς περιορισμούς.

Κυρίες και Κύριοι,

Η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας θεωρείται, από τους περισσότερους οικονομολόγους, ως μία ορθή φορολογική πολιτική.

Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική, στρεβλώνει λιγότερο την κατανομή των πόρων και έχει το χαμηλότερο δυνατό αντίκτυπο στην ανάπτυξη της οικονομίας, σε σχέση με τις φορολογίες που επιβάλλονται στις υπόλοιπα αντικείμενα φόρων (όπως είναι το εισόδημα, η κατανάλωση, οι συναλλαγές).

Ενώ παρουσιάζει και πολύ χαμηλότερα, σε σχέση με άλλα αντικείμενα φόρων, ποσοστά φοροδιαφυγής.

Παρά τα πλεονεκτήματά της, ωστόσο, η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας δεν είναι δημοφιλής.

Έχει χαρακτηριστεί ως ο «φόρος που ο καθένας αγαπά να μισεί».

Έχει επικριθεί για μια σειρά από λόγους: ως άδικος, ως ασύνδετος με την φοροδοτική ικανότητα ή την ανταποδοτική ωφέλεια, ως ακατάλληλος επειδή υποστηρίζει υπηρεσίες που δεν σχετίζονται με την ιδιοκτησία.

Έχει επίσης επικριθεί για τις αρνητικές επιπτώσεις του στη στέγαση, στη χρήση της γης και στην αστική ανάπτυξη.

Όμως, σε κάθε περίπτωση, το γεγονός είναι ότι η ακίνητη περιουσία αποτελεί συνταγματικώς προβλεπόμενο αντικείμενο του φόρου.

Ως εκ τούτου, φορολογείται, κατ’ αρχάς, αφενός, κάθε φορά που σημειώνεται μεταβίβασή της (φόρος μεταβίβασης ακινήτων, φόρος δωρεών, κληρονομιών, γονικών παροχών) και αφετέρου, όταν είναι προσοδοφόρος, δηλαδή παράγει εισόδημα (φόρος εισοδήματος στην πρόσοδο από ακίνητα).

Επομένως, όταν με αφορμή την ακίνητη περιουσία αποκτάται πλούτος, υφίσταται εκ των πραγμάτων, και ορθώς, και αντίστοιχη φορολόγηση.

Και η ίδια, όμως, η διατήρηση της ακίνητης περιουσίας, δηλαδή η κατοχή της, αποτελεί, διαχρονικά, για τον Έλληνα νομοθέτη, αντικείμενο ξεχωριστής φορολογικής επιβολής.

Η επιλογή αυτή εδράζεται τόσο στην αντίληψη ότι το ίδιο το ύψος της ακίνητης περιουσίας συνήθως αντανακλά αντίστοιχη φοροδοτική ικανότητα, όσο και στην άποψη ότι το Κράτος, εκπληρώνοντας τους δημοσιονομικούς του στόχους, εξασφαλίζει εκείνο το πλαίσιο οικονομικής σταθερότητας και ασφάλειας, που επιτρέπει την απόκτηση και διατήρηση της ακίνητης περιουσίας.

Κυρίες και Κύριοι,

Το ζήτημα της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας προσλαμβάνει στην Ελλάδα μείζονες διαστάσεις, λόγω και της παραδοσιακής τάσης του Έλληνα να επενδύει στο ακίνητο.

Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερα σε περιβάλλον άσκησης συσταλτικής δημοσιονομικής πολιτικής, η κατοχή ακίνητης περιουσίας συνιστά έναν δείκτη ευημερίας, ο οποίος δύσκολα μπορεί να τεθεί εκτός πλαισίου φορολογικών επιβαρύνσεων χωρίς άλλες, εξίσου δυσμενείς, δημοσιονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.

Η επιλογή αυτή δυσχεραίνεται όταν δεν υπάρχει πλήρης καταγραφή και τακτοποίηση της ακίνητης περιουσίας των πολιτών.

Κυρίες και Κύριοι,

Κινούμενος σε αυτή την κατεύθυνση και φιλοσοφία, ο υφιστάμενος Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων επιδίωξε να αποτελέσει την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας.

Στόχος του ήταν η εξασφάλιση της δικαιότερης κατανομής των φορολογικών βαρών, επιζητώντας την ισορροπία σε διάφορα επίπεδα.

Ισορροπία μεταξύ του:

Πώς θα αυξηθεί η φορολογητέα ύλη και θα διευρυνθεί η φορολογική βάση, χωρίς να επιβαρυνθούν υπέρμετρα τα ακίνητα που θα φορολογηθούν για πρώτη φορά.
Πώς θα κατανεμηθεί ο φόρος ανάμεσα στις τρείς κατηγορίες ακινήτων: τα κτίρια, τα οικόπεδα και η εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού γη.
Πώς θα κατανεμηθεί ο φόρος ανάμεσα στα ακίνητα, ανάλογα με τη χρήση τους.
Πώς θα διευρυνθεί το αντικείμενο του φόρου στο μέγιστο δυνατό βαθμό, απαλλάσσοντας, παράλληλα, συμπολίτες μας που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία να καταβάλουν το φόρο.
Πώς όλα τα παραπάνω θα επιτευχθούν, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα τον αναγκαίο δημοσιονομικό στόχο.

Και όλα αυτά όταν, πριν από λίγα χρόνια, υπήρχε απεικόνιση της περιουσίας μόνο για 400.000 φορολογούμενους, ενώ σήμερα υπάρχει πλήρης καταγραφή της περιουσίας 6.150.000 φορολογουμένων, σε μια ενιαία βάση δεδομένων, με στοιχεία που συμπληρώνονται και επικαιροποιούνται συνεχώς.

Βέβαια, και σε αυτή την προσπάθεια, υπήρξαν αστοχίες και ατέλειες, παρατηρήθηκαν αδυναμίες, εμφανίστηκαν στρεβλώσεις και αποκλίσεις από την πραγματικότητα.

Κυρίες και Κύριοι,

Με αυτά τα δεδομένα, ο σκοπός και σήμερα παραμένει η πιο ορθολογική, δίκαιη και σταθερή φορολόγηση της κατοχής της ακίνητης περιουσίας.

Προς την κατεύθυνση αυτή, αναγκαίο πρώτο βήμα είναι η εξομάλυνση των αντικειμενικών αξιών και η εναρμόνισή τους με τα πραγματικά δεδομένα της τρέχουσας αγοράς, ώστε να αποφεύγεται, κατά το δυνατόν, η φορολόγηση πλασματικής φορολογητέας ύλης.

Περαιτέρω, σκόπιμη κρίνεται η περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης που ήδη επετεύχθη, ώστε, αφ’ ενός η επιβάρυνση να επεκτείνεται σε πολλούς και, αφ’ ετέρου να μειώνεται αισθητά το ύψος της οπότε, συνακόλουθα, να καθίσταται οικονομικά ανεκτή και αντιμετωπίσιμη για τον υπόχρεο.

Επιπλέον, χρήσιμη θα ήταν και η πρόβλεψη ενός ευέλικτου μηχανισμού άμεσης αποκατάστασης αδικιών, δηλαδή η λειτουργία μιας Επιτροπής επιφορτισμένης αποκλειστικώς με το έργο αυτό.

Αδικίες που προκύπτουν κατά την εφαρμογή ενός αντικειμενικού συστήματος, το οποίο εκ των πραγμάτων αδυνατεί να «συλλάβει» τις ιδιαίτερες τεχνικές ή κοινωνικές ιδιαιτερότητες συγκεκριμένων περιπτώσεων.

Επίσης, εφ’ όσον σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην οικονομία και την αγορά, θα μπορούσε να εξετασθεί και η σύνδεση της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας με εισοδηματικά κριτήρια, ώστε να μετατραπεί σε κριτήριο της φοροδοτικής ικανότητας του υπόχρεου όχι μόνο το ύψος, ως απόλυτο μέγεθος, της περιουσίας, αλλά η πραγματική οικονομική δυνατότητα του φορολογουμένου να ανταποκρίνεται στην απορρέουσα επιβάρυνση, χωρίς να εξαναγκάζεται να εκποιήσει ή να απειλείται να απωλέσει βίαια την εν λόγω περιουσία του.

Και φυσικά, όταν και πάλι σταθεροποιηθούν τα δημόσια οικονομικά, θα μπορούσε να εξετασθεί η σταδιακή μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της ακίνητης περιουσίας. Όπως, η Ελληνική πολιτεία έπραξε κατά το πρόσφατο παρελθόν, ενδεικτικά με τη μείωση του φόρου μεταβίβασης των ακινήτων.

Συμπληρωματικά, θα μπορούσε να αξιολογηθεί η θέσπιση ενός ορίου, το οποίο δεν θα νομιμοποιείται να υπερβαίνει η συνολική φορολογική επιβάρυνση ενός ιδιοκτήτη ακινήτου από τις πάσης φύσεως φορολογικές υποχρεώσεις, που συνδέονται με αυτό.

Τέλος, θα πρέπει να αξιολογηθεί και η μετεξέλιξη του φόρου σε ανταποδοτικό, ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει, προοπτικά, βασικό έσοδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως συμβαίνει σε αρκετές χώρες του εξωτερικού.

Εκεί όπου οι φόροι ακίνητης περιουσίας επιβάλλονται, σε μεγάλο βαθμό, από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, προάγουν την τοπική αυτονομία και ενισχύουν τη λογοδοσία, λόγω της διασύνδεσης πολλών από τις υπηρεσίες που παρέχονται σε τοπικό επίπεδο με τις αξίες των ακινήτων (π.χ. σχολεία, δρόμοι, πάρκα κ.α.).

Όταν οι φόροι ακίνητης περιουσίας χρηματοδοτούν τοπικές υπηρεσίες, οι αποφάσεις θα μπορούσαν να καταστούν πιο αποτελεσματικές, επειδή οι φορολογούμενοι, κατά πάσα πιθανότητα, θα στηρίξουν αυτές τις δραστηριότητες για τις οποίες οι ωφέλειες που λαμβάνονται, ανταποκρίνονται ή υπερβαίνουν τους φόρους.

Υπάρχουν, βέβαια, βασικές παράμετροι που πρέπει να αξιολογηθούν διεξοδικά και σε βάθος, ώστε η μεταρρύθμιση να είναι ολοκληρωμένη και να καταστεί επιτυχής.

Παράμετροι που αφορούν σε ζητήματα αμέσου ή έμμεσου επηρεασμού της ισόρροπης ανάπτυξης στην κτηματαγορά, όπως είναι η διακριτική ευχέρεια και οι βαθμοί ελευθερίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στους συντελεστές φορολόγησης ανά περιοχή, ή η δυνατότητα και το χρονικό διάστημα αναπροσαρμογής αυτών των φορολογικών συντελεστών.

Παράμετροι που αφορούν στο μηχανισμό είσπραξης του φόρου, στην παρακράτηση όλων των εισπραχθέντων εσόδων και στη χορήγηση φορολογικών ελαφρύνσεων ή απαλλαγών προς ιδιώτες και επιχειρήσεις.

Για αυτό το λόγο, η Κεντρική Κυβέρνηση πρέπει να διατηρήσει σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό και στη λειτουργία του φόρου ακίνητης περιουσίας, ακόμη και σε αυτή τη μορφή.

Με αυτές τις σκέψεις, εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου.

07Οκτ

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη Συζήτηση των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης

Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης,

Όπως διαπιστώνετε αυτές τις ημέρες, η ΝΔ είναι εδώ.

Είναι και θα είναι εδώ, όπως πάντα, δημιουργικά παρούσα.

Παρ’ ότι επιδιώξατε να την «τελειώσετε», οι πολίτες δεν σας το επέτρεψαν.

Ενώ εμείς, παρ’ ότι μπορούσαμε να σας «τελειώσουμε», τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, δεν το θελήσαμε, και ως εκ τούτου δεν το επιδιώξαμε.

Αυτή είναι μία από τις θεμελιώδεις διαφορές μας.

Εμείς πάντα προτάσσουμε το μακροχρόνιο συμφέρον της πατρίδας, ενώ εσείς πάντα το βραχυχρόνιο συμφέρον του Κόμματος.

Πρέπει να κατανοήσετε ότι οι βαθιές ρίζες της ΝΔ στον ελληνικό λαό και η δικαίωση των μεγάλων επιλογών της για την πατρίδα, δεν επιτρέπουν την υλοποίηση, διαχρονικά, των επιδιώξεων των πολιτικών, αλλά και των άλλων, αντιπάλων της.

Όπως παλαιότερα δεν κατάφεραν να τη θέσουν στο «χρονοντούλαπο», έτσι και τώρα δεν καταφέρατε να την «τελειώσετε».

Και επειδή, συνήθως, η ζωή εκδικείται την αμετροέπεια και την αλαζονεία, σας συνιστώ να είστε προσεκτικοί όταν αναφέρεσθε στη ΝΔ.

Στη ΝΔ, που στηρίζεται στον διαχρονικά δικαιωμένο ιδεολογικό και πολιτικό πυρήνα της, αυτόν του ριζοσπαστικού, του κοινωνικού φιλελευθερισμού και της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς.

Με την αρμονική ισορροπία οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Κυβέρνηση της Αριστεράς ανέγνωσε, εντός εννέα μηνών, για δεύτερη φορά, προγραμματικές δηλώσεις.

Θεμελιώδης διαφορά:

Οι τωρινές δεν έχουν ουσιαστικά καμία σχέση με τις πρώτες, πριν από λίγους μήνες.

Αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είχε και δεν έχει πλέον ιδεολογικό και πολιτικό πυρήνα.

Δεν είχε και δεν έχει σχέδιο για τη χώρα.

Δικαιολογίες του τύπου «εφαρμόζουμε αλλά δεν πιστεύουμε», δεν είναι σοβαρές.

Η αλήθεια είναι ότι την όποια διαχρονική «ψυχή της Αριστεράς», την παραδώσατε.

Παρασυρμένοι από το «τυρί» της πολιτικής εξουσίας, ή δεν είδατε τη «φάκα» ή σκοπίμως μπήκατε σε αυτή.

Αυτό το κρίσιμο ερώτημα, θα το απαντήσει βεβαίως η ίδια η ζωή.

Εκτιμώ ότι δεν θα αργήσει.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Κυβέρνηση της Αριστεράς, σε πλήρη αντίθεση με όσα, επί χρόνια, έλεγε και έκανε, τώρα προβάλλει, επί της ουσίας, το 3^ο Μνημόνιο και το συνοδεύει από «στρογγύλεμα» διατυπώσεων και «ισοδύναμα».

Αυτό το Μνημόνιο, το 3^ο Μνημόνιο, φέρει τη σφραγίδα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Επισημαίνω δε ότι, πριν από ορισμένους μήνες, δεν ήταν αναπόφευκτο.

Και αυτό γιατί, όπως συνομολογεί το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, η χώρα, το 2014, είχε επιτύχει μετρήσιμα, θετικά αποτελέσματα:

Είχε επιστρέψει σε θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, τα δημόσια οικονομικά της είχαν σταθεροποιηθεί, η ανταγωνιστικότητα είχε ενισχυθεί, είχαν αντληθεί, επιτυχώς και πάλι, πόροι από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων.

Είναι όμως αλήθεια ότι η κατάσταση της οικονομίας εξακολουθούσε να είναι εύθραυστη.

Η σύγχυση, η αβελτηρία, η «δημιουργική ασάφεια», οι παλινωδίες και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ επιδείνωσαν την κατάσταση που παρέλαβε.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα και με το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού:

Η δημόσια οικονομία γύρισε στα πρωτογενή ελλείμματα.
Η ανεργία αυξήθηκε.
Η πραγματική οικονομία, λόγω και των κεφαλαιακών περιορισμών, έχει καταρρεύσει.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου έχουν επιστρέψει στα προ-2013 επίπεδα.
Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν σημαντικά συρρικνωθεί.
Οι τράπεζες έχουν ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης.
Η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση.

Και επειδή ο κ. Τσακαλώτος χθες, αναφερόμενος σε σημείο ανακοίνωσής μου που λέει ότι «η Ευρωζώνη επιταχύνει προς τα εμπρός, ενώ η Ελλάδα κάνει όπισθεν», διέψευσε τον σχετικό ισχυρισμό, καταθέτω στα Πρακτικά τις σελίδες 8 και 14 του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού, οι οποίες υποστηρίζουν ότι η Ευρωζώνη επιταχύνει την ανάπτυξή της, ενώ η Ελλάδα επιστρέφει στην ύφεση.

[Κατάθεση στα Πρακτικά]

Είναι εξαιρετικά λυπηρό, περίεργο, ίσως και επικίνδυνο για τη χώρα, ο Υπουργός Οικονομικών της να μην γνωρίζει τι έχει υπογράψει ή σκοπίμως να το διαστρεβλώνει!

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Εξαιτίας των ανωτέρω, κατέστη αναγκαία μια νέα μεγάλη χρηματοδότηση από τους εταίρους, με πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, ακόμη και για την επίτευξη, εφέτος, πρωτογενούς ελλείμματος.

Δημοσιονομικά μέτρα στην κατεύθυνση νέων, μεγάλων αυξήσεων στους άμεσους και έμμεσους φόρους και περικοπών στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.

Και επίκεινται και άλλα.

Τον επώδυνο και πικρό λογαριασμό τον οποίο θα πληρώσουν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, θα αρχίσουν τις επόμενες ημέρες να τον γεύονται.

Η αριστερή «χρυσόσκονη» δεν θα ξεγελάσει τους Έλληνες.

Η ΝΔ δεν επιχαίρει για την δυσμενή εξέλιξη των πραγμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επί δεκαετίες, τορπίλιζε κάθε προσπάθεια, ακόμη και για ήπιες μεταρρυθμίσεις.

Μεταρρυθμίσεις που τώρα, στην ακραία και βίαιη εφαρμογή τους, έχει υπογράψει.

Διαχρονικά απέδειξε ότι δεν μπορεί να προβλέψει τη δυναμική των εξελίξεων και να σχεδιάσει.

Η ΝΔ δεν θα μιμηθεί τις πρακτικές ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θα επιδοθεί σε πολιτική κερδοσκοπία πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.

Τις ωφέλιμες στρατηγικές για την πορεία της χώρας, θα τις στηρίξει.

Τις ωφέλιμες πολιτικές για τα αδύναμα και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα θα τις στηρίξει.

Όλες τις άλλες στρατηγικές και πολιτικές δεν θα τις στηρίξει.

Κλείνω με 2 υποσημειώσεις.

Χθες, και ενώ απουσίαζα από την Αίθουσα, ο κ. Τσακαλώτος προέβη σε χαρακτηρισμό για το πρόσωπό μου.

Επισημαίνω:

1^ον. Αφού είναι μελετητής του Βολταίρου, να εμπεδώσει τα ωφέλιμα από τα λόγια του, όπως, για παράδειγμα: «Αγαπητέ μου, δεν είναι η ώρα τώρα να κάνετε εχθρούς».

2^ον. Τον προσωπικό σχολιασμό του, τον εκλαμβάνω ως απόπειρα για ευφυολόγημα.

Προφανώς είναι από αυτά, που επί δεκαετίες, αντήλλασσε στο Ήτον και στην Οξφόρδη με συναδέλφους του αριστοκράτες.

Με φιλική διάθεση, αλλά και ειλικρινή λύπη, του συστήνω να προσέχει.

Και τούτο γιατί εμείς, στο Λύκειο Κυψέλης, στο Ε.Μ.Π., όπως καλά γνωρίζει και ο κ. Πρωθυπουργός, αλλά και σε άλλα Πανεπιστήμια εκτός Ελλάδας, μαθαίναμε ότι το ευφυολόγημα για να είναι επιτυχές, προαπαιτεί έμφυτη ευγένεια και ευφυία από αυτόν που το διατυπώνει.

07Οκτ

Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Παραπολιτικά”

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ.

06Οκτ

Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “ALPHA 989”

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ (06.10.2015).

06Οκτ

Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Real FM”

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ (06.10.2015).

06Οκτ

Ομιλία στο Συνέδριο «EΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ & ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ»

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές του Συνεδρίου για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να παραστώ και να καταθέσω, συνοπτικά, ορισμένες σκέψεις για τα προβλήματα και τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας.

Κυρίες και Κύριοι,

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σημείο, σε ένα σημείο καμπής.

Προσπαθεί να ισορροπήσει σε ένα νέο οικονομικό και βιοτικό επίπεδο, δυστυχώς πολύ χαμηλότερο απ’ αυτό στο οποίο ήταν το 2014.

Τότε είχαν αρχίσει να καταγράφονται τα πρώτα μετρήσιμα, θετικά αποτελέσματα για την Ελληνική οικονομία: επέστρεψε σε θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, σταθεροποιήθηκαν τα δημόσια οικονομικά, ενισχύθηκε η ανταγωνιστικότητά της, παρουσίασε μικρή, αλλά σταθερή, υποχώρηση η ανεργία, αντλήθηκαν επιτυχώς – και πάλι – πόροι από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων.

Είναι, όμως, αλήθεια ότι η κατάσταση της οικονομίας εξακολουθούσε να είναι εύθραυστη.

Αυτό όχι μόνο κατέστη εμφανές κατά το 1^ο επτάμηνο του 2015, αλλά και επιδεινώθηκε εξαιτίας της αβελτηρίας, της «δημιουργικής ασάφειας», των παλινωδιών και της αναποτελεσματικότητας της προηγούμενης Κυβέρνησης.

Το αποτέλεσμα σήμερα;

Η δημόσια οικονομία, παρά τα νέα, πρόσθετα μέτρα λιτότητας, έχει επιστρέψει στα πρωτογενή ελλείμματα.

Η πραγματική οικονομία, λόγω και των κεφαλαιακών περιορισμών, έχει καταρρεύσει.

Οι επιχειρηματικές προσδοκίες έχουν ραγδαία επιδεινωθεί.

Η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει σημαντικά υποχωρήσει.

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα έχουν επιστρέψει στα προ-2013 επίπεδα.

Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν συρρικνωθεί.

Οι τράπεζες έχουν ανάγκη μιας νέας, μεγάλης ανακεφαλαιοποίησης.

Η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση.

Και μάλιστα, οι αναπτυξιακές προοπτικές δεν είναι ευοίωνες ούτε για το 2016.

Συμπερασματικά: Το κόστος της προηγούμενης διακυβέρνησης ήταν και είναι πολύ μεγάλο για την οικονομία και την κοινωνία.

Κυρίες και Κύριοι,

Το ερώτημα που τίθεται, συνεπώς, είναι: «τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος» για να υπάρξει ανάπτυξη;

Αν όχι τώρα, όπως είναι και ο τίτλος της θεματικής ενότητας, κάτι που θεωρώ ότι είναι ανέφικτο, τουλάχιστον το προσεχές, σχετικά σύντομο, χρονικό διάστημα.

Κατά την εκτίμησή μου, η Κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί γρήγορα, συνεκτικά, συμπληρωματικά και αποτελεσματικά, σε παράλληλους άξονες, με όρους ουσίας και όχι επικοινωνίας.

Βασικοί άξονες πρέπει να είναι:

1^ος. Η διασφάλιση περιβάλλοντος οικονομικής, επενδυτικής και φορολογικής σταθερότητας, με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.

Η Κυβέρνηση οφείλει να αφήσει στην άκρη τον πολιτικό ριζοσπαστικό ακτιβισμό, την αντι-επενδυτική ρητορική, τις απο-επενδυτικές αποφάσεις, την υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

2^ος. Η άμεση ολοκλήρωση της νέας ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, θα τεθούν οι βάσεις για τη σταδιακή επιστροφή των καταθέσεων και για την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών, και θα μπορέσει, το τραπεζικό σύστημα, να επιτελέσει, προοπτικά, τον κρίσιμο διαμεσολαβητικό του ρόλο.

3^ος. Η άμεση ενίσχυση και σταδιακή αποκατάσταση της ρευστότητας στην οικονομία.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλει η γρήγορη και επιτυχής ολοκλήρωση της προσεχούς αξιολόγησης του Προγράμματος, μέσα όμως από μία ουσιαστική διαδικασία διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ως προς το περιεχόμενό της, με στόχο την αποδέσμευση δόσης ύψους 3 δισ. ευρώ.

Αυτή θα κατευθυνθεί, στο σύνολό της, στην πραγματική οικονομία για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.

Ληξιπρόθεσμες οφειλές που δημιουργήθηκαν εφέτος, εξαιτίας της «εσωτερικής στάσης πληρωμών» που κήρυξε, τους τελευταίους μήνες, το Κράτος.

4^ος. Η διασφάλιση της σταθεροποίησης των δημόσιων οικονομικών.

Αυτό θα πρέπει να αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό του 2016, να αναλύεται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής για την περίοδο 2016-2019 και να επιβεβαιώνεται, σε μηνιαία βάση, μέσα από την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.

Όπως, με επιτυχία συνέβαινε την περίοδο 2012-2014.

5^ος. Η πραγματοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.

Μεταρρυθμίσεις, όπως είναι η άρση των εμποδίων και των κανονιστικών αγκυλώσεων στη λειτουργία της οικονομίας, προκειμένου να βελτιωθεί η διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

6^ος. Η ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του διαχρονικά υψηλού δημοσίου χρέους.

Μέχρι το τέλος του 2014, η αυξητική δυναμική του χρέους είχε «φρενάρει» με την διπλή αναδιάρθρωση του 2012, ενώ το «προφίλ» του είχε αισθητά βελτιωθεί.

Όμως, η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, που θα έπρεπε να ενισχυθεί περαιτέρω με την υλοποίηση της απόφασης του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, εξαιτίας των ανερμάτιστων χειρισμών της προηγούμενης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Συνεπώς, είναι αναπόφευκτη και αναγκαία η υλοποίηση πρόσθετων παραμετρικών παρεμβάσεων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα και με την απόφαση του Ιουλίου του 2015, η οποία επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012.

7^ος. Η ταχύτερη και εμπροσθοβαρής υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων μέσω της ορθολογικής αξιοποίησης των διαθέσιμων πόρων του ΕΣΠΑ.

Πόροι που εξασφάλισε και θεσμοθέτησε η Κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, ύψους 35 δισ. ευρώ για την προγραμματική περίοδο 2014-2020.

8^ος. Η εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.

Οι ιδιωτικοποιήσεις εκείνες που συνιστούν ταυτόχρονα παραγωγικές ξένες άμεσες επενδύσεις, μπορούν να συμβάλουν στην εισαγωγή τεχνογνωσίας, στον εκσυγχρονισμό και στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των επιχειρήσεων, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στην ενίσχυση της εξωστρέφειας της οικονομίας, αλλά και στον περιορισμό των δανειακών αναγκών του Ελληνικού Δημοσίου και, τελικά, στη μείωση του δημοσίου χρέους μεσοπρόθεσμα.

9^ος. Η ενίσχυση των εναλλακτικών, πλην του τραπεζικού δανεισμού, πηγών χρηματοδότησης.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινίασε σχέδιο δράσης για την Ένωση Κεφαλαιαγορών, ως βασικού πυλώνα του Επενδυτικού Σχεδίου Γιούνκερ, η οποία αποσκοπεί στη δυναμική αντιμετώπιση της έλλειψης επενδύσεων μέσω της αύξησης και της διαφοροποίησης των πηγών χρηματοδότησης.

10^ος. Η υιοθέτηση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.

Σχέδιο που θα στοχεύει στη σταδιακή αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας, από μια οικονομία βασισμένη στην κατανάλωση εισαγόμενων προϊόντων σε μια ανταγωνιστική και εξωστρεφή οικονομία, προσανατολισμένη στις επενδύσεις, τις εξαγωγές και την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε κλάδου, αλλά και η ανάδειξη της σημασίας της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας.

Και παράλληλα, με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων που προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα, με την ανάδειξη παραγόντων όπως είναι η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία.

Κυρίες και Κύριοι,

Με λίγα λόγια, προτρέπουμε την Κυβέρνηση να μην χάνει χρόνο.

Η πορεία της χώρας θα εξαρτηθεί από το πόσο «έξυπνα» η Κυβέρνηση θα αξιοποιήσει το χρόνο και θα συνθέσει αποτελεσματικά τα καταλληλότερα από τα εφικτά μίγματα πολιτικών.

Η οικονομική, επενδυτική και φορολογική σταθερότητα με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές,
η άμεση ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων,
η σταδιακή αποκατάσταση της ρευστότητας στην οικονομία,
η διασφάλιση της σταθεροποίησης των δημόσιων οικονομικών,
η πραγματοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών,
η ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του διαχρονικά υψηλού δημοσίου χρέους,
η ταχύτερη και εμπροσθοβαρής υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων μέσω της ορθολογικής αξιοποίησης των διαθέσιμων πόρων του ΕΣΠΑ,
η εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου,
η ενίσχυση των εναλλακτικών, πλην του τραπεζικού δανεισμού, πηγών χρηματοδότησης, και
η υιοθέτηση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας,

είναι τα 10 «κλειδιά» ώστε το συντομότερο δυνατόν να τεθούν οι βάσεις για την ανάταξη και τη βιώσιμη ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας.

Δυστυχώς, οι προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης δεν προσθέτουν νότες αισιοδοξίας.

Η ΝΔ, με σταθερό προσανατολισμό για τη χώρα, με αλήθεια, με σχέδιο και ιεραρχημένες προτεραιότητες, θα είναι, όπως πάντα δημιουργικά και δυνατά παρούσα στις εξελίξεις.

06Οκτ

Δελτίο Τύπου σχετικά με την κατάθεση του Προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2016

Ο Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων, Βουλευτής Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση μετά την κατάθεση στη Βουλή των Ελλήνων του Προσχεδίου Κρατικού Προϋπολογισμού 2016:

«Το Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού Κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα αποτελεί ιστορικό γεγονός.

Με αυτό, η χρόνια και μέχρι τις εκλογές αριστερή πολιτική ρητορική καταρρέει.

Η πλήρης αποκάλυψη της «κυβερνώσας Αριστεράς» αρχίζει.

Η Νέα Δημοκρατία αξιολογεί τον Προϋπολογισμό με κριτήρια το συμφέρον της Πατρίδας και την οπτική του ιστορικά δικαιωμένου ιδεολογικού και πολιτικού της πυρήνα.

Τον ριζοσπαστικό-κοινωνικό φιλελευθερισμό και την κοινωνική οικονομία της αγοράς.

Αξιολογεί την ισορροπία που ο Προϋπολογισμός, στην πράξη, επιδιώκει μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Τα μεγέθη αποτυπώνουν ότι το κόστος της διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα, για το 2015 και το 2016, είναι τεράστιο για την Ελληνική οικονομία και οδυνηρό για τους πολίτες.

Ύφεση, δημοσιονομική ανισορροπία, ανεργία, διόγκωση χρέους, κ.α.

Η λεκτική μετατόπιση από την «παλαιά» στη «νέα αριστερή» ρητορική δεν πείθει.

Συγκεκριμένα:

1^ον. Η Ελληνική οικονομία επιστρέφει στην ύφεση.

Την ίδια περίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνει προς τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνει όπισθεν».

Ειδικότερα, μετά την επίτευξη θετικού ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης το 2014, η χώρα επιστρέφει στην ύφεση το 2015, ενώ προβλέπεται να παραμείνει σ’ αυτή την κατάσταση και το 2016.

Υπενθυμίζεται, ότι η αρχική εκτίμηση των εταίρων, πριν από 1 χρόνο, ήταν για ρυθμό ανάπτυξης 2,9% το 2015, με πρόβλεψη για περαιτέρω επιτάχυνσή του μεσοπρόθεσμα.

Αντί αυτού, η χώρα «βουτάει» και πάλι σε ύφεση 2,3% το 2015.

Και αυτό γιατί εφέτος, διαψεύδοντας τις αρχικές αισιόδοξες αλλά ρεαλιστικές εκτιμήσεις, μειώθηκε η ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση, συρρικνώθηκαν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, κατέρρευσαν οι επενδύσεις.

2^ον. Η ανεργία διογκώνεται.

Την ίδια περίοδο που την Ευρωζώνη η ανεργία μειώνεται, στην Ελλάδα αυξάνει.

Συγκεκριμένα, μετά τις ενδείξεις σταδιακής μείωσής της το 2014 (κατά 1 ποσοστιαία μονάδα σε ετήσια βάση), η ανεργία αναμένεται και πάλι να αυξηθεί, τόσο το 2015 όσο και ακόμη περισσότερο το 2016.

Και να διαμορφωθεί τουλάχιστον 3 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη απ’ ότι προβλέπονταν πέρυσι για το 2015.

3^ον. Η δημόσια οικονομία επέστρεψε στα πρωτογενή ελλείμματα.

Η δημόσια οικονομία επιστρέφει σε πρωτογενές έλλειμμα το 2015 μετά από 2 χρόνια, το 2013 και το 2014, επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων.

Και αυτό παρά τη λήψη νέων, πρόσθετων, επώδυνων μέτρων λιτότητας ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ για το 2015 από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

4^ον. Οι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης «βουλιάζουν» στα ελλείμματα.

Συγκεκριμένα, παρουσιάζουν αυξημένο έλλειμμα το 2015, το οποίο προβλέπεται να διευρυνθεί και να «σκαρφαλώσει» στα 2,6 δισ. ευρώ το 2016.

Παρατηρείται, εκτιμάται και προβλέπεται επιδείνωση στις ασφαλιστικές εισφορές, στη συνταξιοδοτική δαπάνη, στις απλήρωτες υποχρεώσεις.

5^ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα διογκώνονται.

Μόνο κατά το 1^ο επτάμηνο του 2015, αυτές οι υποχρεώσεις, σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης, ήδη αυξήθηκαν κατά 2 δισ. ευρώ, ή κατά 52%, σε σχέση με το τέλος του 2014.

Οι υποχρεώσειςείχαν μειωθεί από τα 9 δισ. ευρώ το 2012, στα 3 δισ. ευρώ το 2014, παρουσιάζοντας, συνεπώς, μία μείωση της τάξεως του 66% την περίοδο 2012-2014.

6^ον. Το ύψος των πρόσθετων μέτρων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, διαρκώς αυξάνεται.

Για την περίοδο 2015-2016 εκτιμάται, με τα σημερινά δεδομένα, περίπου στα 6,5 δισ. ευρώ.

Ο λογαριασμός αυτός θα είναι, τελικά, πολύ υψηλότερος.

Κι αυτό γιατί:

β) Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3^ο Μνημόνιο, πρόσθετα μέτρα για το 2017-2018 («αξιόπιστα διαρθρωτικά μέτρα που θα αποφέρουν τουλάχιστον ¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018»).

7^ον. Από τα δημοσιονομικά μέτρα που εισηγήθηκε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, και που μπορούν μέχρι σήμερα να προσδιορισθούν, το 62% είναι πρόσθετοι, άμεσοι και έμμεσοι φόροι, και το 38% περικοπές στο σκέλος των δαπανών (εκ των οποίων το 75% περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, παροχές κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικά επιδόματα).

Ο Προϋπολογισμός στραγγαλίζει την πραγματική οικονομία.

Το μίγμα των παρεμβάσεων δείχνει ιδεοληπτική αριστερή εμμονή στην αύξηση των φόρων.

Δεν εφαρμόζει το ορθό μίγμα προσαρμογής μεταξύ δαπανών και φόρων.

Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας απειλείται με πλήρη διάλυση, ενώ, παράλληλα, περικόπτονται οι συντάξεις, μειώνεται το ήδη χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και πλήττεται η ιδιωτική κατανάλωση.

8^ον. Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν «εξασφαλίζουν σημαντικό δημοσιονομικό χώρο».

Η Κυβέρνηση εσφαλμένα θριαμβολογεί.

Η αλήθεια είναι ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι εξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας, ενώ το ζητούμενο είναι το ύψος των δημοσιονομικών στόχων σε συνδυασμό με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν οι στόχοι.

Δυστυχώς, επί ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση και η δημόσια οικονομία στα πρωτογενή ελλείμματα.

Υπενθυμίζω ότι οι «Θεσμοί», το Νοέμβριο του 2014, προέβλεπαν για το 2015, πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.

Σήμερα, η αντίστοιχη εκτίμηση του 3^ου Μνημονίου είναι για πρωτογενές έλλειμμα 1,5% του ΑΕΠ το 2015, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.

Με αποτέλεσμα, ακόμη και η επίτευξη στόχου για πρωτογενές έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ το 2015, να απαιτεί πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ μόνο για το 2015.

Δηλαδή έχουμε και πρωτογενές έλλειμμα και πρόσθετα μέτρα, λόγω της επιδείνωσης των επιδόσεων της οικονομίας.

Αλλά, ταυτόχρονα, και ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους, δηλαδή του δανεισμού της χώρας.

9^ον. Το δημόσιο χρέος και πάλι διογκώνεται.

Ως απόλυτος αριθμός, μετά τη συρρίκνωση που επετεύχθη για πρώτη φορά το 2014, και πάλι, εξαιτίας της νέας ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αυξάνεται.

Με αποτέλεσμα, ως ποσοστό του μειούμενου ΑΕΠ, να διαμορφωθεί περίπου στο 192% το 2016, αυξημένο κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέσα σε 2 χρόνια!

Υπενθυμίζεται ότι η αύξηση του χρέους ήταν μόλις 6 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ την περίοδο 2011-2014, περίοδο κατά την οποία το δημόσιο χρέος, ως απόλυτος αριθμός, μειώθηκε κατά 40 δισ. ευρώ.

Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα Προσχέδιο Προϋπολογισμού που επιβεβαιώνει την επιστροφή της χώρας, με οδηγό την αριστερή Kυβέρνηση, στο «καθοδικό σπιράλ».

Η ριζοσπαστική αριστερά πέτυχε να καταλάβει το «τυρί» της πολιτικής εξουσίας, αλλά έχασε πολύτιμο χρόνο μη έχοντας σχέδιο για τη χώρα, με συνέπεια να εγκλωβισθεί στη «φάκα».

Έτσι έχασε την όποια ιδεολογικοπολιτική «ψυχή της».

Το ζητούμενο είναι να μην εγκλωβίσει ανεπίστρεπτα και τη χώρα».