Σας ικανοποιούν τα αποτελέσματα του Eurogroup;

Σε μία περίοδο οικονομικής παραλυσίας και μηδενικών προσδοκιών, όπως αυτή που βιώνουμε τους τελευταίους 15 μήνες, μία συμφωνία είναι καλύτερη από μία μη συμφωνία.

Η κατάληξη όμως της διαπραγμάτευσης δεν ήταν επιτυχής και το αποτέλεσμά της είναι πενιχρό.

Ήδη, η 7μηνη καθυστέρηση ολοκλήρωσής της φόρτωσε πολύ βαριά μέτρα τους πολίτες, πρόσθεσε νέες επώδυνες και ταπεινωτικές υποχρεώσεις στη χώρα, όπως είναι το ταμείο αποκρατικοποιήσεων, επέβαλλε μόνιμα μνημόνια με τον «κόφτη», και φούσκωσε τις οφειλές του Κράτους προς τους ιδιώτες.

Σε κάθε περίπτωση, για να ολοκληρωθεί πλήρως απαιτούνται και κάποια άλλα, «κρυφά» προαπαιτούμενα, όπως και ένα συμπληρωματικό, 4^ο Μνημόνιο.

Επιπλέον, η δόση που συνοδεύει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης υπολείπεται σημαντικά του ποσού που είχε προγραμματιστεί να λάβει η Ελλάδα μέχρι σήμερα. Ανέρχεται μόλις στα 7,5 δισ. ευρώ, έναντι των 15 δισ. ευρώ που προέβλεπε ο χρηματοδοτικός προγραμματισμός του Μνημονίου. Ενώ τα υπόλοιπα 2,8 δισ. ευρώ, θα χορηγηθούν σταδιακά, υπό προϋποθέσεις και νέα προαπαιτούμενα. 

Ένα κομμάτι αυτής, και μάλιστα το μικρότερο, θα αποπληρώσει μόνο μέρος από τις συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Είναι προφανές ότι η συνολική τους αποπληρωμή μετατίθεται, στην καλύτερη περίπτωση, για το 2017, στερώντας ρευστότητα από την πραγματική οικονομία.

Και η ρύθμιση για το χρέος;

Η ρύθμιση για το χρέος παραμένει ασαφής και είναι αβέβαιη, τελεί υπό προϋποθέσεις και είναι μελλοντική.

Σε κάθε δε περίπτωση η ρύθμιση αυτή συνοδεύεται από τη διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, ενώ δεν γίνεται καθόλου λόγος για την εξέλιξη του μεγέθους χρέος/ΑΕΠ.

Πιστεύετε ότι τα μέτρα που ψηφίστηκαν την Κυριακή θα «περάσουν» στην πράξη; Θα μπορέσουν δηλαδή να ανταποκριθούν οικονομικά οι πολίτες σε τόσους φόρους;

Είναι σαφές ότι η επιβολή νέων και περισσότερων άμεσων και έμμεσων φόρων, αποτέλεσμα της ιδεοληπτικής εμμονής και της ανικανότητας της αριστερής κυβέρνησης, δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Και αυτό γιατί έχει ήδη εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών.

Απόδειξη; Οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών αυξήθηκαν κατά 17 δισ. ευρώ τους τελευταίους 15 μήνες.

Άρα, μπορεί να βάλει κανείς, μέσα στην απελπισία του, όσους φόρους, όσες πρόσθετες προκαταβολές, όσες αυξημένες εισφορές θέλει.

Δεν θα τους εισπράξει όμως ποτέ.

Γιατί αυτή η πολιτική οδηγεί σε πλήρες «στέγνωμα» την οικονομία, «δυναμιτίζει» κάθε προοπτική ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, «σκοτώνει» ότι παραγωγικό έχει απομείνει και φτωχοποιεί περαιτέρω την κοινωνία.

Η ΝΔ δεν ψήφισε τελικά το νέο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στις εσωκομματικές αντιδράσεις;

Από την αρχή, με το που μελετήσαμε τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, η απόφαση του άτυπου συντονιστικού οργάνου της ΝΔ ήταν ομόφωνα αρνητική επί των σχετικών διατάξεων.

Και αυτό γιατί πρόκειται για μία ρύθμιση που συνιστά πρωτοφανή εκχώρηση του συνόλου της περιουσίας της χώρας, για διάστημα 1 αιώνα, χωρίς ουσιαστικό εθνικό έλεγχο και λογοδοσία, γεγονός που δεν συνάδει με τις έννοιες της εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αξιοπρέπειας.

Συγκεκριμένα, το Ταμείο θα έχει διάρκεια ζωής μέχρι το 2115, όταν οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας εξοφλούνται μέχρι το 2060.

Δημιουργείται πενταμελές Εποπτικό Συμβούλιο, με ισχυρές αρμοδιότητες, πρόεδρος του οποίου επιλέγεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, οι αποφάσεις του οποίου θα λαμβάνονται κατόπιν θετικής ψήφου τουλάχιστον τεσσάρων μελών, άρα με αναγκαία τη σύμφωνη γνώμη των μελών που επιλέγουν οι θεσμοί.

Μάλιστα το Εποπτικό Συμβούλιο διορίζει τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Διοικητικού Συμβουλίου, ζητώντας την απλή γνώμη (!!!) του Υπουργού Οικονομικών.

Επιπλέον, τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται στο νέο ταμείο δεν είναι απολύτως σαφή. Μάλιστα, μελλοντικά, περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν κατά κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο, δύναται να μεταβιβαστούν στο ταμείο, απλώς και μόνο με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Επίσης, δεν τίθεται «οροφή» στην αξία των περιουσιακών στοιχείων που το ταμείο θα αξιοποιεί και θα ρευστοποιεί. Στο 3^ο Μνημόνιο υπήρχε τουλάχιστον η πρόβλεψη για 50 δισ. ευρώ. Σήμερα, τέτοια πρόβλεψη δεν υφίσταται. Και αυτό είναι φυσικό, αφού η Κυβέρνηση μεταβιβάζει το σύνολο της περιουσίας της χώρας.

Ποια η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του ήδη υπάρχοντος μηχανισμού δημοσιονομικής προσαρμογής και του «κόφτη» που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση;

Πράγματι, μηχανισμός δημοσιονομικής προσαρμογής, στο πλαίσιο κοινοτικής οδηγίας, υπήρχε από το 2014.

Σε σχέση μ’ εκείνον όμως τον μηχανισμό, για τον οποίο μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε ότι χαρακτηρίζονταν από «έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης», ο σημερινός μηχανισμός:

• Είναι μόνιμος, αφού η λειτουργία του θα επεκταθεί και πέραν της λήξης του προγράμματος.
• Είναι αυτόματος, αφού η ενεργοποίησή του επιβάλλεται αυτοδίκαια, παρακάμπτοντας το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
• Είναι οριζόντιος, αφού δεν εξαιρεί μισθούς και συντάξεις.

Είναι, εν τέλει, η «ρήτρα αναξιοπιστίας» της σημερινής Κυβέρνησης.

Θεωρείτε αναπόφευκτη την ενεργοποίηση του «κόφτη», με τη λήψη και νέων μέτρων ή αυτά ήταν τα τελευταία;

Εκτιμούμε ότι θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα, λόγω τόσο της σύνθεσης της δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και της διατήρησης υψηλών δημοσιονομικών στόχων για μακρά χρονική περίοδο.

Οι εμπειρίες του 1^ου και του 3^ου Μνημονίου, που συνοδεύονται από πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, το επιβεβαιώνουν.

Ήδη άλλωστε, ο λογαριασμός των μέτρων έχει πάει πολύ πέραν της συμφωνίας του περασμένου Αυγούστου, ακόμη και χωρίς τα πρόσθετα «προληπτικά μέτρα», περίπου κατά 1,5 δισ. ευρώ.

Γι’ αυτό και μπήκε ο μόνιμος, οριζόντιος και αυτόματος «κόφτης».