Η χώρα οδεύει προς την ολοκλήρωση της χρηματοδότησής της μέσω προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής, χωρίς όμως να μπορεί να πετύχει την καθαρή έξοδό της από αυτά. Και αυτό γιατί, σε αντιδιαστολή με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη που βγήκαν από τα μνημόνια, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχει ήδη ψηφίσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους 5,2 δισ. ευρώ για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια μετά το 2018, έχει δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία της χώρας για έναν αιώνα, έχει συμφωνήσει η υλοποίηση των παρεμβάσεων για το χρέος να γίνει μετά το καλοκαίρι και έχει αποδεχθεί τον μηχανισμό ενισχυμένης και όχι μετα-προγραμματικής εποπτείας, που συνοδεύεται από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις.
Και όλα αυτά όταν η οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας, με υποβαθμισμένους θεσμούς διακυβέρνησης, συρρικνωμένη ανταγωνιστικότητα, διογκωμένο και διαρκώς αυξανόμενο ιδιωτικό χρέος, χωρίς αναπτυξιακή δυναμική, με το ΑΕΠ της χώρας να μην έχει ακόμη φτάσει, σε ονομαστικούς όρους, το επίπεδο που ήταν το 2014.
Συνεπώς, αυτό που επιβάλλεται να εξασφαλιστεί για την ελληνική οικονομία, με δεδομένη την επιλογή της Κυβέρνησης να «χτίσει» ταμειακό απόθεμα εις βάρος της πραγματικής οικονομίας, είναι η συστηματική χρηματοδότησή της από τις διεθνείς αγορές με χαμηλό κόστος δανεισμού, κάτι που με τα σημερινά δεδομένα, δεν είναι εξασφαλισμένο.
Και αυτό γιατί λείπει από την Κυβέρνηση, λόγω ανικανότητας, αβελτηρίας και ιδεοληψιών, το σχέδιο, η βούληση, η σοβαρότητα και η αποφασιστικότητα να υλοποιηθεί ένα ολοκληρωμένο, εξωστρεφές και ρεαλιστικό σχέδιο επίτευξης υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης, ώστε να επιστρέψει ένα ποσοστό της αυξανόμενης «διαρροής εγκεφάλων» και να ανταποκριθεί η χώρα στο δομικό μετασχηματισμό της εργασίας εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης.
Ένα σχέδιο που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ενίσχυση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων και τη σταδιακή υποκατάσταση των εισαγωγών από προϊόντα που παράγονται εγχώρια, το οποίο θα οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας όλων των συντελεστών παραγωγής, νέων και παραδοσιακών.
Αυτό προϋποθέτει μεταβολές στη σύνθεση της οικονομικής δραστηριότητας, με έμφαση στις εξαγωγές διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων και με ενίσχυση βασικών μεγεθών ποιότητας των θεσμών και επίδοσης της οικονομίας, όπως είναι η ευκολία άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, η αποτελεσματικότητα του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, του εκπαιδευτικού συστήματος και του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, οι επενδύσεις στην καινοτομία και στην έρευνα και ανάπτυξη.
Η Νέα Δημοκρατία, σε αυτό το πλαίσιο, έχει ήδη καταθέσει και διαρκώς εμπλουτίζει ένα συνεκτικό και τεκμηριωμένο σχέδιο, που εδράζεται στις αρχές και τις αξίες της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, με στόχο τη μέγιστη οικονομική αποτελεσματικότητα και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή των εισοδημάτων και του παραγόμενου πλούτου, με βασικούς άξονες:
1ον. Την αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής.
Με την απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας που θα ενισχύει τη φορολογική συνείδηση και θα προωθεί την κοινωνική ανταποδοτικότητα, και με τη σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
2ον. Την υλοποίηση ενός συνεκτικού σχεδίου μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσει τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα και την επενδυτική ελκυστικότητα της οικονομίας, με την απλοποίηση του αδειοδοτικού και γραφειοκρατικού περιβάλλοντος, τη βελτίωση του χωροταξικού και πολεοδομικού πλαισίου, την ενδυνάμωση του υγιούς ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, την υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων, την προώθηση εμβληματικών επενδύσεων και την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης ενεργειακής στρατηγικής, τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού, ευέλικτου, σύγχρονου και παραγωγικού κράτους.
3ον. Την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την ουσιαστική αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων και χρηματοδοτικών εργαλείων, την πλήρη εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης. Αυτό που χρειάζεται είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης που θα επαναφέρει καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα και η ορθολογική αντιμετώπιση του υψηλού συσσωρευμένου αποθέματος μη εξυπηρετούμενων δανείων και ανοιγμάτων, με κοινωνική ευθύνη και ευαισθησία.
Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν μία μεταρρυθμιστική, σοβαρή, υπεύθυνη, συνεκτική και αξιόπιστη Κυβέρνηση, που θα υλοποιήσει πραγματικά προοδευτικές και γνήσια πατριωτικές πολιτικές.
Κυβέρνηση η οποία θα συμμετέχει ισότιμα και ενεργά στον πυρήνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, συμβάλλοντας στην αναγκαία εμβάθυνση και ενδυνάμωσή του, με ενισχυμένη τη δημιουργική αλληλεγγύη.
Και αυτά, με τη σημερινή διακυβέρνηση, είναι ζητούμενα για τη χώρα.
