Σήμερα, στο πλαίσιο του νέου κύκλου επισκέψεων εργασίας του Βουλευτή Φθιώτιδας και Υπεύθυνου Τομέα Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χρήστου Σταϊκούρα, στις έδρες των Δήμων της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας, πραγματοποιήθηκε η πέμπτη, για το 2018, ευρεία σύσκεψη εργασίας στο Δημαρχείο του Δήμου Λοκρών, στην Αταλάντη.
Συμμετείχαν ο κ. Δήμαρχος, Αντιδήμαρχοι και εκπρόσωποι των φορέων της περιοχής που εκλήθησαν από το Δήμο.
Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν η οικοδόμηση συστηματικής συνεργασίας με τη δημοτική αρχή και τους φορείς, η αξιολόγηση της πορείας επίλυσης των ζητημάτων που ετέθησαν κατά την περυσινή συνάντηση, και η συμβολή του κ. Σταϊκούρα σε αυτή, η επικαιροποίηση των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων της περιοχής, και ο σχεδιασμός βημάτων για την προώθηση, στο μέτρο του εφικτού, της επίλυσης τοπικών προβλημάτων.
Ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, συζητήθηκαν:
Προβλήματα που αντιμετωπίζει το Δασαρχείο Αταλάντης (έλλειψη προσωπικού, κατανομή πόρων για εκτέλεση έργων κλπ.).
Η διασφάλιση της βιωσιμότητας της ΛΑΡΚΟ.
Ζητήματα που αφορούν Δομές Κοινωνικής Προστασίας.
Ζητήματα που αφορούν τη χρηματοδότηση και θεσμική λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ζητήματα αστυνόμευσης της περιοχής.
Προβλήματα που αντιμετωπίζει η πυροσβεστική υπηρεσία της περιοχής (συντήρηση οχημάτων, αναβάθμιση υπηρεσίας).
Προβλήματα που αντιμετωπίζει το Λιμενικό Τμήμα Σκάλας Αταλάντης (υποστελέχωση, εφοδιασμός, επανακαθορισμός της περιοχής ευθύνης).
Προβλήματα σχετικά με το ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας) και το χώρο ευθύνης του.
Προβλήματα του Εμπορικού Συλλόγου Αταλάντης (φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, παρεμπόριο κ.ά.).
Ζητήματα που αφορούν το Κέντρο Υγείας της περιοχής.
Ο κ. Σταϊκούρας, συνεχίζοντας τη συστηματικότερη μεθοδολογία συνεργασίας με τους εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών, δεσμεύθηκε ότι θα εξακολουθεί να εργάζεται προς την κατεύθυνση προώθησης της επίλυσης των ζητημάτων.
Οι υστερήσεις στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων πλήττουν την ανάπτυξη
Η χώρα οδεύει προς την ολοκλήρωση της χρηματοδότησής της μέσω του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, σε κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας. Χωρίς αναπτυξιακή δυναμική, με υποβαθμισμένους θεσμούς διακυβέρνησης, με συρρικνωμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, με διογκωμένο και διαρκώς αυξανόμενο ιδιωτικό χρέος.
Απαιτείται συνεπώς η διαμόρφωση ενός ρεαλιστικού, συνεκτικού και ολοκληρωμένου σχεδίου, το οποίο θα υλοποιηθεί με συνέπεια και αποφασιστικότητα και θα έχει ως στόχο την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Πυλώνας αυτού του σχεδίου πρέπει να είναι η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων, την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.
Δυστυχώς, και σε αυτό το πεδίο, οι επιδόσεις της Κυβέρνησης είναι πενιχρές. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου παραμένουν αρκετά υψηλές, το σκούπισμα των ταμειακών διαθεσίμων σε φορείς του Δημοσίου συνεχίζεται και διευρύνεται, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) υποεκτελείται.
Όταν μάλιστα είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένο και εμπειρικά αποτυπωμένο ότι οι δαπάνες του ΠΔΕ έχουν υψηλό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστή, συμβάλλουν στην αύξηση του ιδιωτικού και δημόσιου κεφαλαίου, στηρίζουν την αναπτυξιακή διαδικασία και τον εκσυγχρονισμό της χώρας σε μακροχρόνια βάση.
Ειδικότερα:
Το 2017, οι δαπάνες του ΠΔΕ έκλεισαν στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, πολύ χαμηλότερα από τον στόχο. Με αυτό τον τρόπο η Κυβέρνηση, τη διετία 2016-2017, στέρησε, σωρευτικά, 1,3 δισ. ευρώ από την πραγματική οικονομία, προκειμένου να εμφανίσει ένα ακόμη υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα.
Το 2018, οι δαπάνες του ΠΔΕ παρουσιάζουν αρνητική απόκλιση έναντι του στόχου, με αυξητική μάλιστα τάση κάθε μήνα. Ήδη η απόκλιση ξεπερνά τα 550 εκατ. ευρώ.
Αποδεικνύεται έτσι, για ακόμη μία φορά, ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δεν μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε τροχιά ισχυρής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Σημεία τοποθέτησης στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων κατά την ακρόαση του Εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κ. Μιχάλη Ψαλιδόπουλου
1ο: Η επόμενη ημέρα της λήξεως του προγράμματος.
Η χρηματοδότηση της χώρας, μέσω των προγραμμάτων, φαίνεται να ολοκληρώνεται το καλοκαίρι.
Όμως, η επόμενη ημέρα δεν θα βρει τη χώρα στη ίδια κατάσταση που βρέθηκαν οι άλλες χώρες που εφάρμοσαν προγράμματα προσαρμογής.
Και αυτό γιατί:
1ον. Η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του προγράμματος.
2ον. Η Κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια μετά το 2018.
3ον. Η Κυβέρνηση έχει δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία της χώρας για χρονικό διάστημα περίπου ενός αιώνα.
4ον. Η Κυβέρνηση έχει συμφωνήσει η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους να μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι, ένα αυτό κριθεί τότε αναγκαίο.
5ον. Η Κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τον μηχανισμό ενισχυμένης και όχι μετα-προγραμματικής εποπτείας (Κανονισμός ΕΕ 472/2013).
2ο: Η δημιουργία ταμειακού αποθέματος.
Η Κυβέρνηση επιλέγει να μην ζητήσει προληπτική γραμμή στήριξης, προσπαθώντας να φτιάξει ένα ταμειακό απόθεμα.
Αυτό όμως το κάνει χρησιμοποιώντας εις βάρος της ρευστότητας τις «κουτσουρεμένες δόσεις» του δανείου, επιβάλλοντας εσωτερική στάση πληρωμών, υπερφορολογώντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις, προχωρώντας σε σχετικά ακριβές εκδόσεις χρέους, όταν οι διαθέσιμοι από το πρόγραμμα πόροι, οι οποίοι – με ευθύνη της – δεν αντλούνται, προσφέρονται με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο.
Συνεπώς «χτίζει» ταμειακό απόθεμα, «στραγγαλίζοντας» την πραγματική οικονομία.
3ο: Βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους.
Στην ανάλυση βιωσιμότητας χρέους, τον Ιούνιο του 2015, το ΔΝΤ υποστήριζε ότι το χρέος είχε μπει σε «μονοπάτι βιωσιμότητας» από τον Μάιο του 2014.
Εκτιμούσε ότι αυτό θα διαμορφωνόταν κοντά στο 60% του ΑΕΠ το 2060, ενώ οι χρηματοδοτικές ανάγκες κοντά στο 13% του ΑΕΠ.
Στην τελευταία ανάλυση βιωσιμότητας χρέους, τον Ιούλιο του 2017, το ΔΝΤ εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί στο 195% του ΑΕΠ το 2060, ενώ οι χρηματοδοτικές ανάγκες στο 45% του ΑΕΠ!
Και χαρακτηρίζει το χρέος ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο».
Είναι προφανές ότι η βιωσιμότητά του επιβαρύνθηκε την τελευταία τριετία, ιδιαίτερα το 1ο εξάμηνο του 2015.
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος εκτιμά το κόστος εκείνης της περιόδου στα 86 δισ. ευρώ.
Ο Επικεφαλής του ESΜ στα 100 δισ. ευρώ.
Και ο πρώην επικεφαλής του Euro Working Group στα 200 δισ. ευρώ.
Θεωρούμε ότι η αναγκαία σήμερα ρύθμιση του χρέους, θα πρέπει να είναι καθαρή, ποσοτικοποιημένη και αυτόματη.
Τέλος, εκτιμούμε ότι η ρήτρα ανάπτυξης αποτελεί «αντικίνητρο ανάπτυξης».
Κι αυτό γιατί όσο περισσότερο θα αυξάνεται το εθνικό εισόδημα, τόσο περισσότερο το μέρισμα της ανάπτυξης δεν θα πηγαίνει στους πολίτες, αλλά θα κατευθύνεται για την εξυπηρέτηση του χρέους.
4ο: Ανάπτυξη.
Η χώρα επέστρεψε στην ύφεση την περίοδο 2015-2016, μετά την ανάκαμψη του 2014.
Το 2017, ο ρυθμός μεγέθυνσης διαμορφώνεται στο 50% των στόχων.
Και το 2018 προβλέπεται ότι θα υπάρξει νέα υστέρηση.
Με βάση τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η απώλεια δυνητικού ΑΕΠ την περίοδο 2015-2017 ανέρχεται στα 29 δισ. ευρώ (από πρόβλεψη για ονομαστικό ΑΕΠ στα 207 δισ. ευρώ το 2017, διαμόρφωση τελικά στα 178 δισ. ευρώ το 2017).
Ενώ με βάση την προχθεσινή έκθεση του Ταμείου για την Ευρώπη, η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη επιδείνωση των προσδοκιών για άνοδο του ΑΕΠ φέτος και το 2019 και ένα από τα δύο μόνο κράτη-μέλη που θα τα πάνε χειρότερα στο πεδίο της ανάπτυξης από ότι αρχικά προβλεπόταν.
5ο: Ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου.
Αυτές έχουν διαμορφωθεί περίπου στο ύψος του 2014, παρά το γεγονός ότι έχουν εκταμιευθεί περισσότερα από 5 δισ. ευρώ από δόσεις της δανειακής σύμβασης για την αποπληρωμή τους.
Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτές θα μηδενιστούν τον Αύγουστο.
Κάθε μήνα όμως αυξάνουν.
Παράλληλα, από τη σκούπισμα των ταμειακών διαθεσίμων φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, η Κυβέρνηση έχει προχωρήσει στην έκδοση repos, ύψους άνω των 22 δισ. ευρώ, από 8,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, στερώντας ρευστότητα από την οικονομία.
6ο: Ιδιωτικό χρέος.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία διαρκώς αυξάνονται, υπερβαίνοντας πλέον τα 130 δισ. ευρώ.
Παρουσιάζουν έτσι μία αύξηση της τάξεως του 55% από το τέλος του 2014.
Αυτό το πρόβλημα της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης, με την υπερφορολόγηση των πολιτών και την αύξηση ασφαλιστικών εισφορών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Χρήστος Σταϊκούρας, κατέθεσε την υπ’ αρίθμ. 6001 /16.5.2018 Ερώτηση στη Βουλή, σχετικά με την Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης:
Ερώτηση
προς το Υπουργείο Οικονομικών
Αθήνα, 16 Μαΐου 2018
Θέμα: Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ιδιαίτερης σημασίας την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Και αυτό γιατί μια ορθολογική και στοχευμένη διαχείριση, αξιοποίηση και ανάπτυξη της δημόσιας ακίνητης περιουσίας μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικά, σταθερά και σε μακροχρόνια βάση έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο, να μειώσει το ύψος του χρέους, και – το κυριότερο – να δημιουργήσει πρόσθετα αναπτυξιακά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες.
Δυστυχώς όμως, τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής και σε αυτό το πεδίο είναι πενιχρά, δημιουργούν προβληματισμούς και γεννούν ερωτήματα.
Συγκεκριμένα:
1ο Ζήτημα: Περιστολή της σπατάλης που σχετίζεται με τα μισθώματα του Δημοσίου.
Στις 11 Μαΐου 2017 ο κ. Τσακαλώτος σε απάντηση επίκαιρης ερώτησης δήλωσε: «Η περιστολή της σπατάλης που σχετίζεται με τα μισθώματα του Δημοσίου θα περιληφθεί στην επισκόπηση δαπανών που κάνει το Υπουργείο Οικονομικών και θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2017».
2οΖήτημα: Εντοπισμός ακινήτων.
Σύμφωνα με την Παράγραφο 6 του Άρθρου 196 του Νόμου 4389/2016, η Ελληνική Κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να εντοπίσει ακίνητα προς αξιοποίηση από το μητρώο ακίνητης περιουσίας της Γενικής Γραμματείας Ακίνητης Περιουσίας, καθώς και τα αρχεία συναρμόδιων Υπουργείων. Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνόδευσε την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος, το πλήθος αυτών των ακινήτων καθορίστηκε σε 200.000.
Για το σκοπό αυτό, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, συστάθηκε, στις 9 Ιουνίου 2017, ομάδα εργασίας 40 ατόμων οι οποίοι εκπροσωπούν τους σχετιζόμενους φορείς.
3ο Ζήτημα: Περιουσιακά στοιχεία Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ ΑΕ).
Η ΕΤΑΔ ΑΕ, η οποία έχει ενταχθεί ως θυγατρική στο Υπερταμείο, διαχειρίζεται 72.000 ακίνητα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, γνωρίζει που βρίσκονται περίπου τα 1.000 εξ’ αυτών, ενώ νομικά και πολεοδομικά ώριμα δεν είναι ούτε τα 300.
Κατόπιν των ανωτέρω:
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
ο κ. Υπουργός:
Ερώτημα 1: Ποιές δράσεις έχουν αναληφθεί από το 2015 μέχρι σήμερα και ποιά τα μετρήσιμα αποτελέσματα για την περιστολή της δαπάνης που σχετίζεται με τα μισθώματα του Δημοσίου; Ποιά είναι τα σχετικά αποτελέσματα του spending review και γιατί δεν έχουν ακόμη αυτά δημοσιοποιηθεί;
Ερώτημα 2: Δεδομένου ότι η εφαρμογή εναλλακτικών μεθόδων αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας αποτελεί διαχρονική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ποιά τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής από το 2015 έως και σήμερα; Ποια έργα έχουν ολοκληρωθεί ή έχουν ενταχθεί στο παραπάνω πλαίσιο; Πόσα κεφάλαια του ιδιωτικού τομέα έχουν κινητοποιηθεί, εξαιρουμένων των ιδιωτικοποιήσεων, στο πεδίο της αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας; Ποια τα αποτελέσματα της παραπάνω πολιτικής από την ίδρυση του Υπερταμείου έως και σήμερα;
Ερώτημα 3: Ποιά τα αποτελέσματα της ομάδας εργασίας ως προς τον εντοπισμό των ακινήτων σχεδόν 11μήνες μετά τη σύστασή της; Πόσα ακίνητα έχουν ήδη εντοπιστεί και ποιος ο βαθμός ωριμότητάς τους; Ποια είναι τα σχετικά χρονοδιαγράμματα;
Ερώτημα 4: Πόσα ακίνητα γνωρίζει η ΕΤΑΔ που ακριβώς βρίσκονται και πόσα είναι σε τέτοιο βαθμό ωριμότητας, ώστε να συγκεντρωθεί το πλήθος των 200.000 ακινήτων που ορίζουν οι μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας; Πόσα ακίνητα της ΕΤΑΔ έχουν αξιοποιηθεί από το 2015 έως και σήμερα με εναλλακτικούς τρόπους και πόσα με ιδιωτικοποίηση; Ποια τα οικονομικά οφέλη και στις δύο εναλλακτικές περιπτώσεις;
Η Νέα Δημοκρατία ολοκλήρωσε με επιτυχία τις ανοιχτές εσωκομματικές διαδικασίες της.
Επέτυχε να συνδυάσει την ανάγκη κάθε ζωντανού οργανισμού για ανανέωση και εμπλουτισμό με νέα στελέχη και ιδέες, με την υποχρέωση σεβασμού στην πολύχρονη και ιστορικά δικαιωμένη πορεία της.
Θέλω να ευχαριστήσω τα 1.240 μέλη της Παράταξης στη Φθιώτιδα, τα οποία προσήλθαν και συμμετείχαν στη διαδικασία, καθώς και τους εθελοντές που στελέχωσαν τις εφορευτικές επιτροπές στους Δήμους της Περιφερειακής Ενότητας.
Συγχαίρω για την εκλογή τους τα νέα μέλη της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής Φθιώτιδας, τους νέους Προέδρους ΔΗΜΤΟ, τα 9μελή συμβούλιά τους και τους εκλεγέντες συνέδρους.
Ευχαριστώ τον απερχόμενο Πρόεδρο της ΝΟΔΕ Φθιώτιδας, κ. Στέλιο Κανέλλο, για όσα σημαντικά προσέφερε στο Κόμμα τα τελευταία πέντε έτη από τη θέση του Προέδρου της, κάνοντας πράξη την ανάγκη σύνθεσης απόψεων και άθροισης δυνάμεων, προς όφελος της Παράταξης.
Συγχαίρω και εύχομαι καλή και δημιουργική θητεία στο νέο Πρόεδρο της ΝΟΔΕ Φθιώτιδας, κ. Σπύρο Κωσταρά. Είμαι βέβαιος ότι θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες και θα επιτύχει στο δύσκολο έργο που έχει μπροστά του.
Σε αυτό το έργο, που περιλαμβάνει και πολλές διαφορετικές εκλογικές μάχες την προσεχή περίοδο, θα συμβάλλουμε όλοι μας, ενωμένοι και δυνατοί.
Με δικαιωμένο ιδεολογικό και πολιτικό πυρήνα, με αξιοπιστία, βούληση και σοβαρότητα, με στιβαρή και αποφασισμένη πολιτική ηγεσία, με γνώση και εμπειρία, με ρεαλιστικό και συνεκτικό προγραμματικό λόγο, με σκληρή δουλειά, θα διεκδικήσουμε να αποτελέσουμε την ορθολογική επιλογή μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας.
Η χώρα οδεύει στην ολοκλήρωση της χρηματοδότησής της μέσω του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, και το ερώτημα που τίθεται στο δημόσιο διάλογο είναι αν θα υπάρξει καθαρή έξοδος από τα μνημόνια, όπως συνέβη στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Δυστυχώς, με τα δεδομένα που δημιούργησε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, αυτός ο επιθυμητός στόχος δεν είναι και εφικτός.
Και αυτό γιατί σε αντιδιαστολή με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη που βγήκαν από τα μνημόνια:
1ον. Η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Μέτρα όπως είναι οι πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις και η μεγάλη μείωση του αφορολόγητου ορίου, συνολικού ύψους 5,2 δισ. ευρώ, για την περίοδο 2019-2020. Μέτρα που ανεβάζουν το συνολικό λογαριασμό της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα στα 14,5 δισ. ευρώ.
2ον. Η Κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια μετά το 2018.
Πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ από εφέτος μέχρι και το 2022, και αρκετά υψηλά μεταγενέστερα, έως το 2060.
3ον. Η Κυβέρνηση έχει δεσμεύσει, με τη θέσπιση του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων, τη δημόσια περιουσία της χώρας για χρονικό διάστημα περίπου ενός αιώνα.
Χωρίς «οροφή» στην αξία των περιουσιακών στοιχείων που το ταμείο θα αξιοποιεί και θα ρευστοποιεί.
4ον. Η Κυβέρνηση έχει συμφωνήσει η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους να μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι.
Μάλιστα αυτή θα γίνει στο βαθμό που κριθεί τότε – το καλοκαίρι – αναγκαίο από τους θεσμούς, και πιθανόν θα συνοδευτεί από πρόσθετους όρους και προϋποθέσεις.
Δεν φαίνεται συνεπώς η λύση για το χρέος να είναι οριστική, καθαρή και αυτόματη, όπως θα έπρεπε.
5ον. Η Κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τον μηχανισμό ενισχυμένης και όχι μετα-προγραμματικής εποπτείας.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό 472/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, η ενισχυμένη εποπτεία (enhanced surveillance) είναι πιο αυστηρή από την μετα-προγραμματική εποπτεία (post-programme surveillance).
Η ενισχυμένη εποπτεία θεωρεί το κράτος-μέλος δυνητική εστία κινδύνου για την Ευρωπαϊκή Ένωση, εμπλέκει το ΔΝΤ, περικλείει 4 εκθέσεις παρακολούθησης ανά έτος και περιλαμβάνει πιθανές μελλοντικές παρεμβάσεις στις περιπτώσεις αποκλίσεων. Μάλιστα η ίδια ενισχυμένη εποπτεία προβλέπεται και στην περίπτωση προληπτικής γραμμής πίστωσης.
Αντιθέτως, η μετα-προγραμματική εποπτεία απλώς δίνει βαρύτητα στη διασφάλιση της οικονομικής και δημοσιονομικής βιωσιμότητας του κράτους-μέλους.
Είναι συνεπώς σαφές ότι το κυβερνητικό αφήγημα της καθαρής εξόδου από τα μνημόνια, αποτελεί τη νέα αυταπάτη.
Και είναι γνωστό ότι οι αυταπάτες έχουν κοστίσει πολύ ακριβά στη χώρα, πάνω από 86 δισ. ευρώ σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις. Αυταπάτες οι οποίες οδήγησαν την οικονομία αρχικά στην ύφεση και στη συνέχεια στην υστέρηση έναντι των αναπτυξιακών στόχων, στη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, στην απώλεια της δημόσιας περιουσίας και ιδιοκτησίας στο τραπεζικό σύστημα με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, στη διόγκωση του ιδιωτικού χρέους, στη διατήρηση της εσωτερικής στάσης πληρωμών, στην υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και στην υποβάθμιση της ποιότητας των θεσμών διακυβέρνησης.
Η χώρα πρέπει να σχεδιάσει, άμεσα και σοβαρά, το επόμενο βήμα ώστε να πετύχει το βέλτιστο συνδυασμό μεγιστοποίησης των βαθμών ελευθερίας από τους δανειστές και ελαχιστοποίησης του κόστους χρηματοδότησης της χώρας, χωρίς να επιβαρύνεται – όπως γίνεται σήμερα – η πραγματική οικονομία.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η Νέα Δημοκρατία έχει καταθέσει ένα ρεαλιστικό, συνεκτικό και τεκμηριωμένο οικονομικό σχέδιο, το οποίο διαρκώς εμπλουτίζει. Σχέδιο που στηρίζεται στην αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής με τη σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα και την επενδυτική ελκυστικότητα της οικονομίας, και στην ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Σχέδιο με στόχο την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, τη βελτίωση της παραγωγικότητας παραδοσιακών και νέων συντελεστών παραγωγής, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Η παγκόσμια ημέρα της Γιορτής της Μητέρας είναι μια ελάχιστη ευκαιρία αναγνώρισης, τιμής και σεβασμού της μητρότητας.
Η μητέρα είναι, για κάθε έναν από εμάς, η θεμελιώδης πηγή της ύπαρξής μας και η αφετηρία της διαχρονικής μας εξέλιξης.
Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στη μητέρα. Σήμερα που παραδοσιακές κοινωνικές αξίες υποβαθμίζονται, θεσμοί και δομές δοκιμάζονται και εργασιακές σχέσεις αλλοιώνονται, ο ρόλος της μητέρας καθίσταται ολοένα και πιο κρίσιμος , πιο δύσκολος, πιο απαιτητικός.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οφείλουμε έμπρακτη στήριξη σε κάθε μητέρα, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται ως πυλώνας της οικογενειακής, κοινωνικής και εθνικής συνοχής.
