Η προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης, προσαρμογής και πειθαρχίας, που εντατικοποιήθηκε από το καλοκαίρι του 2012, συνέβαλλε καθοριστικά στην ενδυνάμωση της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών της χώρας μας.
Έτσι, πλέον, η Ελλάδα υπερκαλύπτει τους δημοσιονομικούς της στόχους για 3η συνεχόμενη χρονιά και επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα για 2η συνεχόμενη χρονιά.
Πρόκειται για πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία ξεκίνησαν να δημιουργούνται το 2013, νωρίτερα από τις εκτιμήσεις, υψηλότερα από τις προβλέψεις, σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς Στατιστικούς Κανόνες και το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής.
Έτσι, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ:
1ον. Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, τόσο για το 2012 όσο και για το 2013, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA 95), χωρίς την επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, διαμορφώθηκε χαμηλότερα από τις εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού.
Ειδικά το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώθηκε στα 3,8 δισ. ευρώ το 2013, πολύ κάτω από το 3% του ΑΕΠ, και πιο συγκεκριμένα στο 2,1% του ΑΕΠ.
2ον. Το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA 95), χωρίς την επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, διαμορφώθηκε περίπου στα 3,4 δισ. ευρώ ή στο 1,9% του ΑΕΠ.
3ον. Το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης, όπως καθορίζεται στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, θα είναι σημαντικό, υψηλότερο από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού.
Ενώ, η καλή εκτέλεση του Προϋπολογισμού συνεχίζεται και το 2014.
Συγκεκριμένα, το 1ο τρίμηνο του έτους, το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν σχεδόν διπλάσιο αυτού που είχε προϋπολογισθεί.
Αυτές οι θετικές δημοσιονομικές εξελίξεις, αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση, για τη διανομή «κοινωνικού μερίσματος», που έχει ήδη αποφασισθεί και δρομολογηθεί, για την σταδιακή έξοδο στις αγορές που ήδη – με επιτυχία – έγινε, και για την εύρεση ρεαλιστικών λύσεων για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Αυτό, ωστόσο, που χρειάζεται πλέον προκειμένου να διατηρηθούν επί μακρόν ακόμη υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα είναι, πέραν της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ο περαιτέρω εμπλουτισμός της οικονομικής πολιτικής με αναπτυξιακές δράσεις και πρωτοβουλίες.
Και αυτό γιατί η δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία, αν και αναγκαία, δεν αποτελεί από μόνη της ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση και για τη διασφάλιση της ευημερίας για όλους τους πολίτες.
Και προς αυτή την κατεύθυνση συνεχίζουμε και εντείνουμε την προσπάθεια, ώστε μέσα από αναπτυξιακές δράσεις και διαρθρωτικές αλλαγές η Ελλάδα να επιστρέψει στην ενάρετο κύκλο της βιώσιμης ανάπτυξης, εντός της Ευρωζώνης.
