Αναγκαία η πολιτική αλλαγή για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης
Η χώρα, στο λυκόφως του 2018, βρίσκεται σε συνθήκες ασφυξίας και μιζέριας στο πεδίο της οικονομίας, απογοήτευσης και παραίτησης στο πεδίο της κοινωνίας και διχαστικής όξυνσης στο πεδίο της πολιτικής.
Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση αποδεικνύει, καθημερινά, ότι δεν μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικά θετικό σε όλα τα πεδία της δημόσιας σφαίρας. Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η «βολική» Κυβέρνηση προχωρά σε εθνικά επιζήμιες συμφωνίες. Στη διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος, βρίσκουν έκφραση οι ιδεοληψίες, η ανικανότητα, ο κυνισμός και η αδιαφάνεια. Στον πρωτογενή τομέα, η Κυβέρνηση έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας για τον Έλληνα αγρότη. Στην εκπαίδευση, κυριαρχεί η κοντόφθαλμη σκοπιμότητα και η ανομία στους χώρους των πανεπιστημίων. Στο πεδίο της προστασίας του πολίτη, υφίσταται γενικευμένο καθεστώς ανασφάλειας και φόβου. Στο πεδίο της διαχείρισης της εξουσίας, η Κυβέρνηση, κάθε μέρα, βουλιάζει στην ανυποληψία και στα σκάνδαλα, κατ’ ομολογία στελεχών της. Στην οικονομία, τα νοικοκυριά στενάζουν, οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν και η οικονομία μεγεθύνεται με αναιμικούς ρυθμούς, χαμηλότερους των αρχικών εκτιμήσεων. Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει αποτύχει, επί τετραετίας, σε όλες τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη, έχοντας απωλέσει δυνητικό πλούτο ύψους 31 δισ. ευρώ.
Γιατί όμως η οικονομία σέρνεται σε κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας;
- Επειδή υπερφορολογούνται νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Από το 2015, επιβλήθηκαν 29 νέοι φόροι και συνολικά μόνιμα μέτρα λιτότητας 9,5 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία να έχουν εκτοξευθεί κατά 61%.
- Επειδή υφίσταται εσωτερική στάση πληρωμών, σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Η Κυβέρνηση έχει επιβάλλει, δεδομένου του υψηλού αναπτυξιακού πολλαπλασιαστή αυτών των πόρων, έναν πρόσθετο «φόρο ανάπτυξης».
- Επειδή υπάρχει κυβερνητική αλλεργία στην υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών, με αποτέλεσμα η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, διαρκώς, να συρρικνώνεται.
- Επειδή «καρκινοβατούν» εμβληματικές ιδιωτικές επενδύσεις, όπως αυτή του Ελληνικού, με αποτέλεσμα ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου, διαρκώς, να συρρικνώνεται.
- Επειδή η ποιότητα των θεσμών διακυβέρνησης έχει υποβαθμιστεί και κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται.
- Επειδή η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται και οι προκλήσεις για το τραπεζικό σύστημα – μεταξύ των οποίων η αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων» και η ενίσχυση της οργανικής κερδοφορίας – είναι μπροστά.
- Επειδή οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου δεν έχουν ακόμη εκκαθαριστεί.
- Επειδή το δήθεν «ολιστικό» κυβερνητικό αναπτυξιακό σχέδιο συνιστά μία γενικόλογη «έκθεση ιδεών», χωρίς ποσοτικοποιημένους στόχους και συγκεκριμένες πολιτικές.
Αυτές οι επισημάνσεις καταδεικνύουν αυτό που ολόκληρη η κοινωνία αντιλαμβάνεται: ότι η σημερινή Κυβέρνηση δεν μπορεί να πετύχει υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη.
Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουμε – άμεσα – ρότα, και να κινηθούμε γρήγορα και αποτελεσματικά.
Να στοχεύσουμε σε μία επενδυτική έκρηξη, ύψους 100 δισ. ευρώ την επόμενη πενταετία, ώστε να καλυφθεί το επενδυτικό κενό που υπάρχει και να επιστρέψουν οι επενδύσεις στον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Όμως, για να φτάσουν οι ετήσιες επενδύσεις στο 21% του ΑΕΠ, η οικονομία θα πρέπει να μεγεθύνεται με ετήσιους ρυθμούς της τάξεως του 4%.
Αυτός ο στόχος είναι εφικτός! Απαιτείται πολιτική βούληση, αποφασιστικότητα και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου. Σχέδιο που διαθέτει, εμπλουτίζει, επικαιροποιεί και θα υλοποιήσει η Νέα Δημοκρατία, και το οποίο θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, θα βελτιώνει την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα, τη δημιουργικότητα και την εξωστρέφεια.
Βασικές προτεραιότητες του σχεδίου είναι:
- Η αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με την απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και τη μείωση των φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
- Η υλοποίηση των ήδη σχεδιασμένων αποκρατικοποιήσεων, η προώθηση εμβληματικών επενδύσεων, η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, η δημιουργία ενός πιο αποτελεσματικού κράτους, η ανάπτυξη ενός ποιοτικού και εξωστρεφούς συστήματος εκπαίδευσης και ενός εθνικού «οικοσυστήματος» έρευνας και καινοτομίας.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να συμβάλλει μία ευρεία αλλαγή του συνταγματικού χάρτη της χώρας, η οποία θα αγγίζει κρίσιμα πεδία, όπως είναι η δημόσια διοίκηση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη, η δικαιοσύνη και η δημοσιονομική σταθερότητα. Πεδία που απουσιάζουν από την ευκαιριακή και ιδεοληπτική κυβερνητική πρόταση.
- Η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, την εκκαθάριση των οφειλών του Δημοσίου, την πλήρη άρση των κεφαλαιακών περιορισμών, τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης, αντιμετωπίζοντας ορθολογικά το υψηλό συσσωρευμένο απόθεμα «κόκκινων δανείων».
- Η ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, με μία πολιτεία η οποία θα δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον για επενδύσεις, και με επιχειρήσεις που θα υιοθετούν κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και θα επιδεικνύουν αυξημένη εταιρική κοινωνική ευθύνη.
- Η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους πιο αδύναμους συμπατριώτες μας, με την ενίσχυση του Προϋπολογισμού για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, την αύξηση των επιδομάτων ανεργίας, την υιοθέτηση κινήτρων για τη στήριξη της οικογένειας, την υλοποίηση προγραμμάτων απόκτησης ψηφιακών δεξιοτήτων για μακροχρόνια ανέργους, τον διπλασιασμό του επιδόματος θέρμανσης κ.α.
Η υλοποίηση αυτού του συνεκτικού σχεδίου, το οποίο θα οδηγήσει σε υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, θα ξεκινήσει με την μεγάλη πολιτική αλλαγή που θα συντελεστεί το 2019. Η επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με όλους τους πολίτες, θα τα καταφέρει. Θα τα καταφέρει να ανασυγκροτήσει – σε σύγχρονες βάσεις – την πατρίδα μας, να πετύχει μια καλή σύνθεση παραδοσιακών αξιών με νέες, να αυξήσει – χωρίς ταξική μεροληψία – το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών, να είναι δίκαιη στη διανομή του περισσότερου παραγόμενου πλούτου. Γιατί αξίζουμε και μπορούμε καλύτερα!