Τι σηματοδοτεί η 83η ΔΕΘ για τη χώρα;
Στην εφετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αποτυπώθηκαν, με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, οι μεγάλες διαφορές των κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη στο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και αξιακό επίπεδο.
Από τη μία πλευρά, είχαμε το «κύκνειο άσμα» ενός – χωρίς όραμα και σχέδιο – απερχόμενου Πρωθυπουργού, ο οποίος, αφού απέτυχε σε όλα τα πεδία της δημόσιας σφαίρας (π.χ. διαχείριση προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος, διασφάλιση της ασφάλειας του πολίτη, εθνικά επιζήμια διαχείριση θεμάτων όπως είναι το Σκοπιανό, τραγική αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων όπως είναι η καταστροφή στο Μάτι), αφού οδήγησε τη χώρα σε ένα αχρείαστο 3ο πρόγραμμα, αφού επέβαλε πρόσθετα μέτρα λιτότητας στους πολίτες ύψους 14,5 δισ. ευρώ, αφού φτωχοποίησε την κοινωνία και ισοπέδωσε τη μεσαία τάξη, αφού συμφώνησε σε υψηλούς δημοσιονομικούς στόχους για πολλά χρόνια, αφού δέσμευσε τη δημόσια περιουσία της χώρας για έναν αιώνα, αφού απαξίωσε την αξία του τραπεζικού συστήματος, αφού αποδέχθηκε το πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, ακολουθεί το δρόμο του λαϊκισμού, της συκοφαντίας, της συνειδητής όξυνσης και του διχασμού, προσπαθώντας να «κρατηθεί», για λίγο ακόμη, στην εξουσία.
Και από την άλλη πλευρά, έχουμε τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος μίλησε ειλικρινά, υπεύθυνα και ενωτικά, συγκροτημένα και τεκμηριωμένα, με μέτρο και μετριοπάθεια, αποφεύγοντας έωλες υποσχέσεις και ανεδαφικές δεσμεύσεις, αποδεικνύοντας ότι έχει όραμα για τη χώρα, το οποίο και θα υλοποιήσει, γιατί διαθέτει πολιτική βούληση και ρεαλιστικό σχέδιο.
Σχέδιο με βασικούς στόχους την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και την ασφαλή πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, με μία κοινωνία που θα δίνει ευκαιρίες προόδου και ευημερίας σε όλους, με μία οικονομία παραγωγική, ψηφιακή, καινοτόμο που θα προσελκύει επενδύσεις σε υγιείς βάσεις, με ένα κράτος λειτουργικό και αποτελεσματικό, με μία παιδεία που θα προετοιμάζει το μέλλον και θα παρακολουθεί την οικονομία, με μία Κυβέρνηση που θα αντιμετωπίζει το κράτος δικαίου και την ασφάλεια ως προϋποθέσεις της Δημοκρατίας και με μία χώρα που θα μετέχει στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρώπης, συνδυάζοντας εθνικές προτεραιότητες, κοινοτικές ευθύνες και συμμαχικές αναγκαιότητες.
Σχέδιο με προτεραιότητες την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, την αύξηση της παραγωγικότητας όλων των συντελεστών παραγωγής, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Σχέδιο που εδράζεται στην αύξηση της ποσότητας και τη βελτίωση της σύνθεσης του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ενίσχυση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων, με βασικούς άξονες την αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση στοχευμένων μειώσεων άμεσων και έμμεσων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, την υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία (με την αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων και των χρηματοδοτικών εργαλείων, με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών και με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης).
Για να επιτευχθούν αυτά, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, αποτελεσματικά και ασυμβίβαστα απέναντι στην παραίτηση, στο τέλμα και στην μετριότητα.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και θα τα καταφέρουμε!
