Η χώρα βρίσκεται σε μία περίοδο πρωτόγνωρης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Οι ευθύνες της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιες, αφού με πράξεις και παραλείψεις οδήγησε τη χώρα, χωρίς διαπραγμάτευση, στο «Μνημόνιο» και βύθισε την οικονομία στο τέλμα.

Η ΝΔ, διέβλεψε έγκαιρα ότι η «συνταγή» για την αντιμετώπιση των «διαχρονικών υποκείμενων νοσημάτων» της οικονομίας ήταν λανθασμένη και  κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις.

Σήμερα, σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο της ΝΔ για την Ανάπτυξη, απαιτούνται:

1^ον. Η επίτευξη της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής με την υλοποίηση πολιτικών για την περιστολή των δημοσίων δαπανών και την καταπολέμηση της σπατάλης. Με μέτρα, όπως, είναι ο περιορισμός της σπατάλης στην υγεία, η καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών διατηρώντας όμως το ουσιαστικό επίπεδο κοινωνικής προστασίας, ο εξορθολογισμός των αμυντικών δαπανών χωρίς να πλήττονται οι αμυντικές δυνατότητες της χώρας, η αναδιάρθρωση των δομών της κεντρικής διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, η μείωση του μεγέθους των φορέων της γενικής κυβέρνησης, και ο εξορθολογισμός της μισθολογικής δαπάνης στο δημόσιο τομέα. Το ζητούμενο είναι τα μέτρα που θα εξειδικευθούν, ύψους περίπου 11 δισ. ευρώ για τα προσεχή 2 έτη, να αξιολογηθούν με μεθοδολογίες κόστους-οφέλους ή κόστους-αποτελεσματικότητας

Στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής επιβάλλεται, επίσης, η δημιουργία ενός απλού, σταθερού και δίκαιου φορολογικού συστήματος, θέτοντας, μεταξύ άλλων, το χρονοδιάγραμμα, σταδιακά και εφ’ όσον καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, για τη σταδιακή μείωση των φόρων.

Επιπρόσθετα, θα επιδιωχθεί η τροποποίηση πολιτικών που έχουν αποδειχθεί οικονομικά αναποτελεσματικές και κοινωνικά άδικες. Και αυτή η τροποποίηση είναι εφικτή.

Σημαντικοί οικονομολόγοι και στελέχη του ΔΝΤ αναφέρουν ότι το πρόγραμμα αναμφίβολα θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί στην πορεία του. Και η νέα Κυβέρνηση εύλογα να προβεί σε κάποιες αλλαγές στην οικονομική πολιτική, αρκεί αυτές να είναι ευθυγραμμισμένες με το βασικό πλαίσιο της συμφωνίας.

2^ον. Η προώθηση των απαραίτητων διαρθρωτικών αλλαγών, τις οποίες, η προηγούμενη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση πολεμούσε και ως κυβέρνηση δεν υλοποίησε. Αλλαγές, όπως είναι οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου, ο εξορθολογισμός του μεγέθους και της λειτουργίας του κράτους, η βελτίωση του ρυθμιστικού και ανταγωνιστικού πλαισίου των αγορών, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.

3^ον. Η συμπλήρωση των πολιτικών με δράσεις για την ανάκαμψη και  την ανάπτυξη με στόχο την ανάσχεση της ύφεσης, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας και τον περιορισμό της ανεργίας.

Δράσεις για την ανάκαμψη, όπως, μεταξύ άλλων, είναι:

• Το ξεπάγωμα των 5 οδικών αξόνων «ανάπτυξης» και, γενικότερα, η χρηματοδότηση των μεγάλων έργων υποδομής και των συγχρηματοδοτούμενων έργων.
• Η πληρωμή των ανεξόφλητων υποχρεώσεων του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα.
• Ο συμψηφισμός οφειλών από και προς το δημόσιο.
• Η επιδότηση του επιτοκίου πρώτης κατοικίας κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες για 10 χρόνια και επιπλέον μέτρα για τη στήριξη της οικοδομής.
• Η πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων της ΕΤΕπ.
• Η δημιουργία Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας.
• Η προώθηση, με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς και απλούστευση διαδικασιών, των προγραμμάτων άμεσης εκταμίευσης πόρων.
• Οι ΣΔΙΤ.
• Οι συμβάσεις παραχώρησης για την αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων, εμπορευματικών σταθμών, λιμανιών και μαρίνων.

Και, παράλληλα, δράσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη, όπως είναι μεταξύ άλλων:

• Η ανάκαμψη και αναβάθμιση του πρωτογενούς τομέα.
• Η επένδυση στη γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία.
• Η ταχύτερη αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων με την τολμηρή αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.
• Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας με την ανάδειξη των πλεονεκτημάτων της χώρας και την ενθάρρυνση της εξωστρέφειας.
• Η επένδυση στους πυλώνες του τουρισμού και της ναυτιλίας.
• Η αναδιάρθρωση του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος προκειμένου αυτό να είναι σε θέση να παράσχει ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
• Η προώθηση μιας πολιτικής οριοθέτησης όλων των θαλάσσιων ζωνών με όλους τους γείτονές μας, θεσπίζοντας την ΑΟΖ.
• Η εφαρμογή μιας στρατηγικής έρευνας και αξιοποίησης των φυσικών πόρων.

4^ον. Η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με την αποκατάσταση ακραίων αδικιών που πρόσφατα συντελέστηκαν και αφορούν, ειδικότερα, την αποκατάσταση των χαμηλοσυνταξιούχων και των πολύτεκνων, την παροχή του εξισωτικού επιδόματος στους κτηνοτρόφους, την αναζήτηση λύσης για την αποζημίωση των ιδιωτών ομολογιούχων με αποταμιευτικά, φορολογικά και επενδυτικά ισοδύναμα μέτρα, και την ανακούφιση των δανειοληπτών ώστε η δόση των δανείων να μην ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματός τους.

Ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μακρύς, δύσκολος και ανηφορικός. Είναι, όμως, ανοικτός. Μπορούμε με Εθνικό Σχέδιο να τον περπατήσουμε με επιτυχία, αν πάμε αλληλέγγυα όλοι μαζί. Η Ελλάδα θα τα καταφέρει.

Share