Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει καθημερινά, με το λόγο και τις πράξεις της, ότι δεν έχει μάθει να «διαβάζει» τις αγορές.
Αρχικά, υποστήριζε ότι για τη ενίσχυση των spreads ευθύνεται η αναθεώρηση των δημοσιονομικών στοιχείων.
Όμως, μελέτη του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) υποστηρίζει ότι «η άνοδος των spreads δεν οφείλεται στο ύψος του δημοσίου ελλείμματος και χρέους της χώρας, αλλά στη μελλοντική εξέλιξη – δυναμική – αυτών των μεγεθών». Άλλωστε, όπως, η ίδια μελέτη, σημειώνει, «η απογραφή του 2004 δεν επηρέασε τη διαχρονική εξέλιξη των spreads» (Οικονομικές Εξελίξεις, Τεύχος 12, Μάιος 2010).
Στη συνέχεια, η Κυβέρνηση υποστήριζε ότι για τη διεύρυνση των spreads ευθύνονται οι κερδοσκόποι.
Όμως, μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της αγοράς ασφαλίστρων αντιστάθμισης κινδύνου και της ανόδου των κόστους δανεισμού για τα κράτη-μέλη (Report on Sovereign CDS, Δεκέμβριος 2010).
Σήμερα, η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι για τη διατήρηση των spreads σε υψηλά επίπεδα ευθύνονται οι Ευρωπαϊκές αναταράξεις.
Όμως, Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εκτιμά ότι τα spreads θα μειωθούν στις 300 μονάδες βάσης στα μέσα του 2013 [από περίπου 850 σήμερα και 130 τον Οκτώβριο του 2009] (Second Review Under the Stand-By Arrangement, Δεκέμβριος 2010).
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση, όλους αυτούς τους μήνες, «καλλιεργεί μύθους» για την διεύρυνση και διατήρηση των spreads σε υψηλά επίπεδα προκειμένου να αποφύγει τις δικές της, σοβαρές, ευθύνες.
Ευθύνες γιατί, μεταξύ άλλων:
1ον. Έστελνε, επί μήνες, αντιφατικά μηνύματα στις αγορές, με αποτέλεσμα ακόμη και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να συστήσουν στα κυβερνητικά στελέχη να σιωπήσουν.
2ον. Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, με δυσμενείς επιπτώσεις για την δανειοληπτική της ικανότητα.
3ον. Άργησε να πάρει μέτρα. Τον Οκτώβριο του 2010, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, κ. Σμάγκι, υπογράμμιζε ότι «εάν η Ελληνική Κυβέρνηση είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε διορθωτικές δράσεις από το φθινόπωρο του 2009, θα μπορούσε να αποφύγει την κρίση χρέους και το δραστικό πρόγραμμα προσαρμογής».
Ευθύνες όμως γιατί η χώρα, εξαιτίας και του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, θα βρεθεί με χρέος στο 152% του ΑΕΠ το 2011.
Χρέος που αναμένεται να διογκωθεί κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ την περίοδο 2009-2013, και που εκτιμάται, ότι, το 2020, θα είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο του 2009.
Και οι αγορές εξετάζουν και αξιολογούν αυτές τις προοπτικές της Οικονομίας.
Αυτό που απαιτείται συνεπώς το συντομότερο δυνατόν, πέρα από τις αναγκαίες Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων, έκδοση ευρωομολόγου, διεύρυνση λειτουργίας του Ταμείου Στήριξης), είναι, στο εσωτερικό, η αλλαγή της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής και η επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.
Και αυτό διότι η χώρα, για να αντιμετωπίσει το δημόσιο χρέος της, χρειάζεται ικανοποιητικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και δημοσιονομικά πλεονάσματα.
