Είναι ιστορικό γεγονός ότι η ηγεσία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ οδήγησε τη χώρα, το Μάιο του 2010, στο Μηχανισμό Στήριξης.
Επικαλέσθηκε τον «κίνδυνο χρεοκοπίας» και το «κλείσιμο των αγορών».
Η αλήθεια όμως γι’ αυτό το γεγονός θα προκύψει μέσα από την αντικειμενική διερεύνηση της αλληλουχίας και της λογικής διασύνδεσης των γεγονότων.
Αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε, στις αρχές του Οκτωβρίου του 2009, την οικονομία, με τα υποκείμενα νοσήματά της από τη δεκαετία του ‘80, σε φάση παρόξυνσης. Η χώρα είχε υψηλό δημόσιο έλλειμμα και χρέος, το οποίο και διευρύνθηκε εν μέσω της πιο βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης. Το ίδιο όμως συνέβη και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η Ελλάδα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα δανεισμού από τις διεθνείς αγορές με λογικούς όρους (τα spreads, αρχές Οκτωβρίου, ήταν στις 130 μονάδες βάσης [μ.β.]).
Αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση «άργησε πάρα πολύ να αναγνωρίσει την έκταση του προβλήματος και να λάβει τα αναγκαία μέτρα» (κ. Τρισέ, Διοικητής της ΕΚΤ, 15.05.2010).
Αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση επιτέθηκε με πρωτοφανή σφοδρότητα κατά της προκατόχου της και, το χειρότερο, απαξίωσε τη χώρα, την Οικονομία και τους Έλληνες (χαρακτηριστικές, ενδεικτικές, αναφορές περί «Τιτανικού», «εντατικής», «απώλειας εθνικής ανεξαρτησίας», «εκτεταμένης διαφθοράς», «Κυβέρνησης του ψεύδους»).
Αλήθεια είναι ότι συνέπεια των λόγων, των πράξεων, των καθυστερήσεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης, τα spreads, τον Απρίλιο, ξεπέρασαν τις 400 μ.β.
Ο δανεισμός από τις διεθνείς αγορές άρχισε να γίνεται απαγορευτικός.
Τότε, η ηγεσία της Κυβέρνησης έχασε πλήρως τον έλεγχο και έθεσε το δίλημμα: «χρεοκοπία» της χώρας ή «σωτηρία» με προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης.
Όμως, αλήθεια, η προσφυγή ήταν «μονόδρομος»;
Κατά την άποψή μου η Κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα, εάν το ήθελε ή το είχε αντιληφθεί, να αποφύγει την προσφυγή.
Θα μπορούσε να καλύψει τις υπόλοιπες δανειακές ανάγκες του έτους εάν απορροφούσε από τις αγορές τα διαθέσιμα κεφάλαια που υπερκάλυπταν τις εκδόσεις ομολόγων μέχρι τις αρχές Απριλίου, και μάλιστα με επιτόκια πολύ χαμηλότερα απ’ όσο διαμορφώθηκαν μεταγενέστερα (μέχρι και σήμερα).
Όμως, η Κυβέρνηση επέλεξε, αντί να προσεγγίσει την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας με άλλο μίγμα λόγων και πολιτικών χειρισμών (όπως έκανε με επιτυχία η Ιρλανδία), να οδηγήσει τη χώρα στο Μηχανισμό Στήριξης και στο «Μνημόνιο».
Δική της αποκλειστικά η επιλογή, δική της αποκλειστικά και η ευθύνη.
|
Το Δανειακό Πρόγραμμα του 2010 |
|||||||
| Ημερομηνία Έκδοσης | Έκδοση | Τοκομερίδιο | Δημοπρατούμενο Ποσό (σε εκατ. €) | Όγκος
Αντληθέντων Κεφαλαίων (σε εκατ. €) |
Όγκος Αντλήσιμων Κεφαλαίων (σε εκατ. €) | Συντελεστής Κάλυψης | Επιπλέον Κεφάλαια
(σε εκατ. €) |
| 12-Ιαν-2010 | Έντοκα Γραμμάτια 52 εβδομάδων | 2,20% | 800 | 1.040 | 2.442 | 3,05 | 1.402 |
| 2-Φεβ-2010 | 5ετές Κοινοπρακτικό Ομόλογο | 6,10% | 8.000 | 8.000 | 25.000 | 3,13 | 17.000 |
| 11-Μαρ-2010 | 10ετές Κοινοπρακτικό Ομόλογο | 6,25% | 5.000 | 5.000 | 16.145 | 3,23 | 11.145 |
| 7-Απρ-2010 | 7ετές Κοινοπρακτικό Ομόλογο | 5,90% | 5.000 | 5.000 | 6.250 | 1,25 | 1.250 |
| 13-Απρ-2010 | Έντοκα Γραμμάτια 52 εβδομάδων | 4,85% | 600 | 960 | 3.925 | 6,54 | 2.965 |
| Σύνολο | 19.400 | 20.000 | 53.762 | – | 33.762 | ||
| * Ο Πίνακας δεν περιλαμβάνει τις εκδόσεις εντόκων γραμματίων 13 και 26 εβδομάδων οι οποίες και επανεκδίδονται μέσα στο έτος. | |||||||
