Η Κυβέρνηση έχει αποτύχει στην οικονομική της πολιτική.
Η ύφεση είναι βαθιά και παρατεταμένη, το έλλειμμα δεν μειώνεται με βιώσιμο τρόπο, το χρέος αυξάνει και ενισχύει τη δυναμική του, ο πληθωρισμός διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, η «διαρθρωτική» παραγωγικότητα συρρικνώνεται, η παραγωγική βάση απομυζάται, τα «λουκέτα» πολλαπλασιάζονται, η ανεργία καλπάζει.
Η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται, οι σπατάλες στο Δημόσιο συνεχίζονται, το Κράτος έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο «εσωτερικό χρέος», οι διαρθρωτικές αλλαγές καθυστερούν ή νομοθετούνται με «εκπτώσεις», τα διαθέσιμα εργαλεία ανάταξης της Οικονομίας έχουν αδρανοποιηθεί, τα αναπτυξιακά μέτρα απουσιάζουν, ο κοινωνικός ιστός αποδιοργανώνεται, η φτώχεια διευρύνεται και μετατοπίζεται προς τα νεαρότερα άτομα με υψηλότερη εκπαίδευση.
Τα ανωτέρω επιβεβαιώνουν ότι το «θεραπευτικό σχήμα» που έχει τεθεί σε εφαρμογή δεν είναι κατάλληλο.
Και σε όλα αυτά πρέπει κανείς να προσθέσει τις Κυβερνητικές παθογένειες και αμφιθυμίες, τις εσωτερικές αδυναμίες και αρρυθμίες.
Τα παραπάνω αποτυπώνονται στη δέσμη γενικών ιδεών που κατέθεσε η Κυβέρνηση υπό τον τίτλο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015».
«Πλαίσιο» που εδράζεται σε μη ρεαλιστικές παραδοχές και υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις, που ενσωματώνει αντιφάσεις και αοριστίες, που περιλαμβάνει γενικόλογες περιγραφές στόχων και αριθμούς «στον αέρα», χωρίς συγκεκριμένες και δεσμευτικές δράσεις, χωρίς εξειδικευμένα μέτρα, χωρίς συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής.
Που περικλείει νέα μέτρα για το 2011 εξαιτίας του δημοσιονομικού εκτροχιασμού στους πρώτους 3 μήνες του έτους. Έτσι, ενώ το «Μνημόνιο» προέβλεπε μέτρα 9,1 δισ. ευρώ για το 2011, ο Προϋπολογισμός επιβάλλει πρόσθετα μέτρα 5,2 δισ. ευρώ, και το «Πλαίσιο» αναζητά νέα μέτρα 3 δισ. ευρώ. Συνεπώς, από τα 9,1 δισ. ευρώ φτάσαμε σχεδόν στα διπλάσια, στα 17,3 δισ. ευρώ, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμη το ύψος των πρόσθετων μέτρων εξαιτίας της νέας υστέρησης των δημοσιονομικών μεγεθών του 2010.
«Πλαίσιο» όμως που περιλαμβάνει και περισσότερα μέτρα για την περίοδο 2012-2015. Μέτρα ύψους 23 δισ. ευρώ που έρχονται να προστεθούν στα περίπου 40 δισ. ευρώ της περιόδου 2010-2011.
«Πλαίσιο» που περιλαμβάνει και κάποιες ασαφείς δράσεις για την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου και για την πραγματοποίηση αποκρατικοποιήσεων.
Τουλάχιστον η Κυβέρνηση φαίνεται να αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα τέτοιων δράσεων (άλλωστε «δεσμεύεται πλέον ισχυρά» από τις ευρωπαϊκές αποφάσεις). Πως μπορεί όμως να εμπιστευτεί κανείς μια Κυβέρνηση η οποία συνεχώς παλινωδεί και δεν διαθέτει ολοκληρωμένο και συνεκτικό σχέδιο;
Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε, τον Ιούνιο του 2010, να εισπράξει, από την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, 3 δισ. ευρώ την τριετία 2011-2013, τον Δεκέμβριο 7 δισ. ευρώ, και σήμερα 15 δισ. ευρώ για την ίδια περίοδο;
Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε να αντλήσει 2,5 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις μέσα στο 2010, και τελικά δεν πραγματοποίησε καμία;
Τα αδιέξοδα, συνεπώς, της Κυβερνητικής πολιτικής είναι περισσότερο από προφανή.
Η Νέα Δημοκρατία επικαιροποιεί και πολύ σύντομα θα καταθέσει τη δική της πρόταση για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Πρόταση ρεαλιστική, συμβατή με την πραγματικότητα. Πρόταση που θα στοχεύει στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, στην τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξης.
Σε κάθε περίπτωση, η Νέα Δημοκρατία, μεταξύ άλλων, είχε και έχει προτείνει και θα στηρίξει πρωτοβουλίες:
- για τον εξορθολογισμό της μισθολογικής δαπάνης (με την εφαρμογή του κανόνα 1:5),
- για την κατάργηση και συγχώνευση φορέων και οργανισμών («…δεν υπάρχουν ουσιαστικές βελτιώσεις στο μέγεθος και τη λειτουργία του Κράτους», [Τράπεζα της Ελλάδος]),
- για τη δραστική μείωση της σπατάλης με τη βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών και με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων («…τα περιθώρια υπάρχουν και είναι μεγάλα», [Τράπεζα της Ελλάδος]),
- για την πάταξη της φοροδιαφυγής με την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και του συντονισμού σε όλα τα επίπεδα του φορολογικού, ελεγκτικού και εισπρακτικού μηχανισμού («οι απώλειες εσόδων από την αύξηση της φοροδιαφυγής ανήλθαν στα 2,1 δις. ευρώ το 2010», [Alpha Bank, Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων, 27 Ιανουαρίου]),
- για τον εξορθολογισμό της δομής των κοινωνικών δαπανών με στοχευμένες παρεμβάσεις ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών,
- για τον εξορθολογισμό των δαπανών υγείας και ιατροφαρμακευτικής δαπάνης,
- για τη δημιουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους με τη βελτίωση της ποιότητας των θεσμών και με τη δραστική μείωση της γραφειοκρατίας,
- για την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών με την ενθάρρυνση και διευκόλυνση των επενδύσεων και με την ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού της οικονομίας,
- για την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, διασφαλίζοντας τη διαφάνεια, την τήρηση των κανόνων και την αποδοτικότητα,
- για την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, μέσω πώλησης, συμβάσεων παραχώρησης, εισόδου στρατηγικού επενδυτή, μετοχοποίησης και δημιουργίας εταιρειών συμμετοχών.
Δεν θα στηρίξει όμως, όπως ήδη πράττει, μεταξύ άλλων, πρωτοβουλίες που οδηγούν σε αυξήσεις φορολογικών βαρών για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, σε περαιτέρω επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων, σε περικοπές επιδομάτων πολυτέκνων και ανέργων, σε μειώσεις προνοιακών επιδομάτων.
Οι λύσεις για να υπερβούμε τα αδιέξοδα της οικονομικής πολιτικής υπάρχουν. Και δεν βρίσκονται σε λογικές «αναδιάρθρωσης» του χρέους. Αλλά στο συγκερασμό μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών ώστε να πιάσουν τόπο οι μεγάλες και διευρυνόμενες θυσίες των Ελλήνων πολιτών.
http://www.aixmi.gr/index.php/to-oikonomiko-navagio-tis-kyvernisis/
