Κύριε Υπουργέ, άκουσα την τοποθέτησή σας με ιδιαίτερη προσοχή. Θα μου επιτρέψετε να κάνω κάποια πολύ σύντομα σχόλια.
Πρώτα απ’ όλα καλό θα ήταν να είναι περιορισμένες οι θριαμβολογίες σας για τις όποιες ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Το πρόσφατο παρελθόν είναι καλός σύμβουλος για εσάς. Σας θυμίζω ότι στις αρχές του προηγούμενου έτους θριαμβολογούσατε για τη δημιουργία ενός μηχανισμού στήριξης για την Ελλάδα και λέγατε ότι δεν θα προσφύγουμε και τελικά προσφύγαμε. Σας θυμίζω ότι όταν προσφύγαμε λέγατε ότι δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα και τελικά χρειάστηκαν νέα μέτρα, επιπλέον 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, μόνο για το 2010. Συνεπώς, καλό θα ήταν να αποτιμούμε τις όποιες ευρωπαϊκές αποφάσεις με νηφαλιότητα, σοβαρότητα, υπευθυνότητα.
Δεύτερη παρατήρηση. Πράγματι, χρειάζονται ολοκληρωμένες, συνολικές αναγκαίες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, όπως είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων, ο δημοσιονομικός συντονισμός, η καλύτερη οικονομική διακυβέρνηση, η έκδοση ευρωομολόγου, η διεύρυνση λειτουργίας του Ταμείου Στήριξης, αρκεί αυτές οι ορθές επιλογές να μην συνοδευτούν από επιπλέον δυσμενείς όρους και προϋποθέσεις για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Και φυσικά στο εξωτερικό μας χρειάζεται αλλαγή της οικονομικής πολιτικής και επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.
Τρίτη παρατήρηση. Ο κύριος Υπουργός υπερασπίστηκε το έργο της Κυβέρνησής του χωρίς ίχνος αυτοκριτικής. Τα όσα γράφει, όμως, για την Ελλάδα ο σοσιαλιστής τέως Πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Γκόρντον Μπράουν στο νέο βιβλίο του, αποτελούν έναν ακόμη κόλαφο για την πολιτική της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εάν ο Πρωθυπουργός -λέει ο κ. Μπράουν- είχε κινηθεί νωρίτερα, το κόστος για την Ελλάδα δεν θα έφθανε από τα 30 στα 120 δισεκατομμύρια ευρώ. Αφήνει μάλιστα σοβαρές αιχμές για τις συμβουλές που έπαιρνε. Ο Πρωθυπουργός –λέει- ήταν αιχμάλωτος στο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» με αποτέλεσμα να αδρανεί και να παραπαίει σε λάθος κατεύθυνση.
Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όχι μόνο δεν πήρε έγκαιρα τα απαιτούμενα μέτρα, αλλά δημιούργησε και πρόσθετα, πολύ σοβαρότερα προβλήματα, φουσκώνοντας στην αρχή το έλλειμμα, διασύροντας τη χώρα ως διεφθαρμένη και παρομοιάζοντας την οικονομία της με τον Τιτανικό. Αυτά δεν τα λέμε εμείς, αλλά ο κ. Μπράουν.
Τέταρτη παρατήρηση. Ο κύριος Υπουργός είπε –και συμφωνώ απόλυτα- ότι χρειάζονται ξεκάθαροι στόχοι και ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης σε όλες τις πολιτικές πρωτοβουλίες. Αλήθεια, αυτές εννοεί όταν στις αρχές του 2010 έλεγε ότι θα έχουμε αποκρατικοποιήσεις 2,5 δισεκατομμύρια το 2010 και τελικά είχαμε μηδέν ευρώ; Αυτό το ολοκληρωμένο σχέδιο εννοεί ο κύριος Υπουργός, όταν άλλα υποστήριζε για τις αποκρατικοποιήσεις τον Ιανουάριο, άλλα κατέθεσε τον Ιούνιο και άλλα παρουσίασε η Κυβέρνηση το Δεκέμβριο με νέες επιπλέον αποκρατικοποιήσεις;
Όταν μιλάμε για ολοκληρωμένο σχέδιο, η Κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον περσινό Ιανουάριο του 2010, κύρωσε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για την παροχή δυνατότητας τμηματικής καταβολής του Φ.Π.Α.. Η ίδια Κυβέρνηση, τρεις μήνες αργότερα, τον περασμένο Ιούλιο προχώρησε στην κατάργηση αυτής της ρύθμισης και η Κυβέρνηση –αν είναι δυνατόν- σήμερα εξετάζει την επαναφορά αυτής της ρύθμισης. Αυτές οι απίστευτες παλινωδίες, με κόστος για την ελληνική κοινωνία και οικονομία, δεν έχουν τέλος.
Πέμπτη παρατήρηση. Κλειστά επαγγέλματα. Η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και την άρση περιορισμών στην παροχή προϊόντων και υπηρεσιών ως δυνητικό παράγοντα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, τόνωσης του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης και δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν αυτό που επί δεκαετίες, πελαγοδρομώντας άλλοτε στον τρίτο και άλλοτε στον τέταρτο δρόμο προς το σοσιαλισμό, έλεγε έμπρακτα όχι και σε αυτήν την μεταρρύθμιση. Σήμερα την προωθεί, χωρίς να την πιστεύει, υπό το βάρος των συμβατικών υποχρεώσεών του. Δεν θα πρέπει, όμως, να προχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς, σε οριζόντιες ρυθμίσεις, χωρίς να οριστούν τα πραγματικά κλειστά επαγγέλματα, χωρίς να θεσπιστούν εποπτικοί μηχανισμοί για να καλυφθούν οι περιπτώσεις συγκέντρωσης ή και μείωσης του ανταγωνισμού, χωρίς να παρουσιαστούν μελέτες με ασφαλή συμπεράσματα και αποτελέσματα.
Τελευταία παρατήρηση. Προϋπολογισμός του 2010. Κύριε Υπουργέ, αποτύχατε σε όλους τους στόχους. Τα καθαρά έσοδα λέγατε ότι θα είναι 13,7 και είναι 5,5. Οι δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων 12 λέγατε και είναι 4. Η ύφεση στο τρίτο τρίμηνο είναι στο 4,6. Ο πληθωρισμός το Δεκέμβριο στο 5,2 και λέγατε 1,9. Η ανεργία τον Οκτώβριο ήταν στο 13,5 και λέγατε 11,8. Τα αποτελέσματα αυτών των αστοχιών στις προβλέψεις και των αποκλίσεων στους στόχους ήταν από τις συνεχείς αναθεωρήσεις –δύο αναθεωρήσεις- των μεγεθών του Μνημονίου, τα πρόσθετα μέτρα εκτός του προγράμματος της οικονομικής πολιτικής, εκτός του Μνημονίου, όπως είναι η περαίωση και η δημιουργία ενός μεγάλου εσωτερικού χρέους προς τις επιχειρήσεις, αφού ουσιαστικά έχετε κηρύξει στάση πληρωμών προς το εσωτερικό, με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι επιτυγχάνετε τους συνολικούς δημοσιονομικούς στόχους.
