Κύριε Σταϊκούρα γιατί φτάσαμε από το ότι «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να φύγουμε από το ευρώ ούτε να προσφύγουμε στο ΔΝΤ» του κ. Παπανδρέου πριν από 3 μήνες, στην προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης σήμερα;
Γιατί κα. Αδηλίνη οι αγορές, εξαιτίας των πράξεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης, «έκλεισαν» για τη χώρα μας.
Οπότε η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, και εντέλει στο ΔΝΤ, ήταν αναπόφευκτη.
Η ευθύνη της Κυβέρνησης γι’ αυτή την «ταπεινωτική εξέλιξη» (Ομιλία κ. Σημίτη το 2008 στη Βουλή) είναι αντικειμενική και ξεκάθαρη.
Αφού επί επτά μήνες διαχειρίστηκε με επικοινωνιακή λογική το πρόβλημα ελλείμματος της Ελληνικής Οικονομίας (πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες είδαν τα ελλείμματά τους να εκτοξεύονται, κατά μέσο όρο, από το 0,8% του Α.Ε.Π. το 2007 στο 6,8% του Α.Ε.Π. το 2009), οδήγησε τη χώρα σε οξύτατη κρίση δανεισμού.
Κρίση δανεισμού που δεν αντιμετώπισαν χώρες με υψηλότερο από την Ελλάδα έλλειμμα (Ιρλανδία) και χρέος (Ιταλία).
Αυτούς τους μήνες, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μεταξύ άλλων:
- Παρουσίασε έλλειψη σοβαρού και ολοκληρωμένου επιχειρησιακού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης.
- Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.
- Έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές. Αυτές άρχισαν να μας «τιμωρούν» όταν διαπίστωσαν ότι η Κυβέρνηση επιδίδεται σε διακηρύξεις χωρίς να προωθεί μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Συνέχισαν να μας τιμωρούν όταν διαπίστωναν αδυναμία συνεννόησης, παλινωδίες, Κυβερνητική διγλωσσία ή πολυφωνία, φλυαρία, αντιφατικές δηλώσεις και ανεύθυνες διαρροές.
- Δεν «έμαθε» να «διαβάζει» τις αγορές. Μιλούσε για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο ΔΝΤ, και μετά έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί με πολύ υψηλά επιτόκια.
- Θριαμβολογούσε αδικαιολόγητα με την επωδό ότι «τώρα δικαιώνονται οι θυσίες του ελληνικού λαού», όταν οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις θα έπρεπε να αποτιμώνται με νηφαλιότητα, περίσκεψη και διορατικότητα. Το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» απεδείχθη άσφαιρο και όταν γέμισε στράφηκε προς τη χώρα μας…
Ο επίλογος αυτής της Κυβερνητικής αποτυχίας γράφτηκε χθες.
Φταίει μόνο η παρούσα Κυβέρνηση γι΄ αυτή την εξέλιξη;
Το πρόβλημα ελλείμματος και χρέους, λόγω των εγχώριων διαρθρωτικών και διαχειριστικών αδυναμιών, δεν δημιουργήθηκε σήμερα. Ούτε όμως χθες.
Μερίδιο ευθύνης φέρουν όλες οι Κυβερνήσεις του παρελθόντος.
Τη μεγαλύτερη όμως ευθύνη για τα «υποκείμενα νοσήματα» φέρουν οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. της δεκαετίας του ’80 με τις επεκτατικές δημοσιονομικές επιλογές τους.
Η Ν.Δ. αναλαμβάνει το μερίδιο που της αναλογεί για τη δυναμική της Ελληνικής Οικονομίας και την κατάσταση που παρέδωσε τον Οκτώβριο του 2009.
Ας βρει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το πολιτικό κουράγιο να το πράξει.
Η κρίση όμως δανεισμού προέκυψε μόλις τους τελευταίους μήνες.
Όταν, δυστυχώς, η νέα Κυβέρνηση έδειξε πρωτοφανή αδυναμία να πείσει τις αγορές ότι μπορεί να διαχειριστεί τα προβλήματα της Οικονομίας.
Βέβαια σε αυτή την κρίση συνέτειναν και οι «μυωπικοί», διστακτικοί και ασαφείς Ευρωπαϊκοί χειρισμοί, οι ανεύθυνες και επικίνδυνες προσεγγίσεις αναλυτών – και όχι μόνο (π.χ. περί αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους), οι υπερβολικές αντιδράσεις διεθνών αξιολογικών οίκων και οι κερδοσκοπικές πιέσεις.
Γιατί η Ν.Δ. ήταν αντίθετη στην προσφυγή στο ΔΝΤ;
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι όλα τα πολιτικά κόμματα, τουλάχιστον φραστικά και η ίδια η Κυβέρνηση, ήταν αντίθετα σε μία τέτοια εξέλιξη.
Το αναφέρατε άλλωστε και η ίδια στην πρώτη σας ερώτηση.
Η προσφυγή συνεπώς στο μηχανισμό στήριξης καταδεικνύει την αποτυχία της Κυβέρνησης.
Εμείς, ως Ν.Δ., θα προτιμούσαμε η βοήθεια προς την Ελλάδα να δοθεί σε αυστηρά ευρωπαϊκά πλαίσια, το επιτόκιο δανεισμού να μην είναι τόσο υψηλό (πολύ υψηλότερο από το αντίστοιχο που ίσχυσε στη Λετονία) και να μην προσφεύγαμε στο ΔΝΤ, αφού, κατά κανόνα, οι όροι του βάζουν την Οικονομία ακόμα βαθύτερα στο «φαύλο κύκλο» μεγαλύτερων ελλειμμάτων, ακόμα σκληρότερων μέτρων και ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης.
Τώρα, όμως, όπως τα κατάφερε η Κυβέρνηση, αυτό δεν είναι πλέον επιλογή.
Είναι δυσάρεστη πραγματικότητα, όπως φάνηκε και από τις χθεσινές ανακοινώσεις.
Έχετε κάποια πρώτη εκτίμηση για τις χθεσινές ανακοινώσεις;
Θεωρούμε ότι επιβεβαιωνόμαστε σε 2 βασικές εκτιμήσεις μας:
1η: Ότι με το μείγμα των υφιστάμενων μέτρων η ύφεση θα είναι βαθύτερη και πιο παρατεταμένη. Σήμερα αυτή εκτιμάται στο -4% από -0,3% που ήταν οι κυβερνητικές εκτιμήσεις μέχρι πολύ πρόσφατα.
2η: Ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης ενσωμάτωνε μη υλοποιήσιμους στόχους. Τώρα η Κυβέρνηση ομολογεί ότι έχει ουσιαστικά αποτύχει και επιβάλει νέα, πιο περιοριστικά, μέτρα, με νέες αυξήσεις εμμέσων φόρων και νέες περικοπές αμοιβών στο Δημόσιο.
Το μίγμα όμως των προτεινόμενων μέτρων εξακολουθεί να είναι οικονομικά αναποτελεσματικό, κοινωνικά άδικο και ελλιπές, αφού απουσιάζουν από αυτό μέτρα τόνωσης της αγοράς και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.
Ποιο είναι το ζητούμενο από εδώ και μπρος;
Το ζητούμενο τώρα είναι τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία (περιορισμός της έξαρσης της ανεργίας και διατήρηση της κοινωνικής συνοχής), να εξέλθουμε από το μηχανισμό στήριξης όσο γίνεται πιο σύντομα, και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης όσο γίνεται πιο γρήγορα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ανάπτυξης της Οικονομίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση η Ν.Δ. επιμένει και προτείνει:
- Άμεσα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, μέτρα αντισταθμιστικά, μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους (εδώ και 3 μήνες έχουμε καταθέσει 23 σχετικές προτάσεις).
- Μεσο-μακροπρόθεσμα διαρθρωτικά μέτρα μεγέθυνσης της παραγωγικής βάσης, ενίσχυσης των ρυθμών ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της Οικονομίας (όπως είναι, ενδεικτικά, η μείωση της σπατάλης με τη βελτίωση της «ποιότητας» των δαπανών, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας με τον περιορισμό, κυρίως, του εξωγενούς κόστους των επιχειρήσεων κ.α.).
