Κύριε Σταϊκούρα, πριν λίγες μέρες είχατε μια εκτενή συνάντηση με την Τρόϊκα μετά από σχετικό αίτημά της. Τι συζητήσατε;
Αντικείμενο της συζήτησης ήταν η ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης της Οικονομίας και η παρουσίαση, από μέρους μας, πτυχών της πρόσφατης πρότασής μας για την έξοδο από την κρίση.
Πιστεύω ότι, κυρίως στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, πρέπει να εργαζόμαστε θεσμικά και συντεταγμένα και να μην αναλώνουμε ενέργεια σε διασπορά προσωπικών απόψεων, εκτιμήσεων και σχολιασμών. Ως εκ τούτου δεν θα ήθελα να προσθέσω κάτι παραπάνω.
Επιμένετε στο ξεκάθαρο «όχι στην συναίνεση» στην πολιτική του Μνημονίου;
Έχει αποδειχθεί ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική, παρά τις συνεχείς και διευρυνόμενες επιβαρύνσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων, όχι μόνο δεν επιλύει, αλλά επιβαρύνει το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.
Μόνο για το 2011, απαιτούνται μέτρα ύψους 20,6 δισ. ευρώ, έναντι 9 δισ. ευρώ που προέβλεπε το Μνημόνιο πριν από 1 χρόνο.
Και αυτά για να μειωθεί το έλλειμμα, εάν μειωθεί, κατά 7 δισ. ευρώ. Συνεπώς, τα 2/3 των θυσιών του Ελληνικού λαού πάνε χαμένα.
Αυτό δεν αποτελεί μνημείο οικονομικής αναποτελεσματικότητας;
Tα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού αποκαλύπτουν το ναυάγιο της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Τα έσοδα καταρρέουν, οι δαπάνες διογκώνονται, οι δημόσιες επενδύσεις συρρικνώνονται και το έλλειμμα διευρύνεται.
Έλλειμμα το οποίο είναι αυξημένο το 1ο τετράμηνο του έτους κατά 14% έναντι της αντίστοιχης περυσινής περιόδου (και εάν εξαιρέσουμε τις δημόσιες επενδύσεις κατά 50%).
Είναι, συνεπώς, προφανές ότι δεν μπορούμε να συναινέσουμε στην συνέχιση της εφαρμογής ενός αποδεδειγμένα λανθασμένου μίγματος οικονομικής πολιτικής.
Γιατί ακόμη και αν συναινούσαμε σε αυτή, ποιός διασφαλίζει ότι με την ακολουθούμενη αναποτελεσματική πολιτική θα μας χορηγηθούν οι επόμενες δόσεις του δανείου;
Εμείς, από τη μεριά μας, έχουμε καταθέσει μια άλλη πρόταση, που εδράζεται στους ίδιους φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους, αλλά με άλλο, πιο ρεαλιστικό, μίγμα πολιτικών.
Η Κυβέρνηση αφού εφήρμοσε την πολιτική της με τη μέθοδο «της δοκιμής και του λάθους», ας αναγνωρίσει τα λάθη της και ας προσεγγίσει με ευθύνη την πρόταση της ΝΔ.
Το πρόβλημα, τελικά, είναι η Κυβέρνηση ή το Μνημόνιο;
Η ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας βαρύνει την Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση ευθύνεται, για τη διαμόρφωση μη δημιουργικού εσωτερικού πολιτικού κλίματος από την περίοδο που ασκούσε το ρόλο της αντιπολίτευσης και για την παρόξυνση του δημοσιονομικού προβλήματος που παρέλαβε.
Ευθύνεται, από κοινού με τους συνυπογράψαντες το «Μνημόνιο», για το «θεραπευτικό σχήμα» που ετέθη σε εφαρμογή στη χώρα μας. Ευθύνεται για ολιγωρία στην έγκαιρη αντιμετώπιση διαρθρωτικών προβλημάτων.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η ΝΔ, παρά τη διαφωνία για τις επιλογές της Κυβέρνησης, το μίγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, τους χειρισμούς και την αποτελεσματικότητά της τήρησε στάση δημιουργικής ευθύνης.
Δεν άσκησε «δομική αντιπολίτευση». Δεν είπε «όχι σε όλα». Ο Πρόεδρός της δεν ηγήθηκε διαδηλώσεων όπως έκανε ο νυν Πρωθυπουργός ως Αρχηγός της Αντιπολίτευσης.
Ας μην λησμονούμε ότι η ΝΔ έχει στηρίξει θεσμικές αλλαγές τις οποίες αξιολόγησε ως θετικές για την χώρα. Όμως η Κυβέρνηση, όπως ανέφερα, αδυνατεί να τις εφαρμόσει. Μήπως ευθύνεται η ΝΔ και γι’ αυτό;
Ο Πρωθυπουργός, κ. Παπανδρέου, όμως φαίνεται πως προτίθεται να υιοθετήσει μερικές από τις προτάσεις του κ. Σαμαρά. Δεν αρκεί αυτό για να… «βάλετε νερό στο κρασί σας»;
Παραδοσιακά η ΝΔ, δεν κυριαρχείται από τη μικροκομματική σκοπιμότητα, όπως συμβαίνει με το ΠΑΣΟΚ.
Στη δίνη της παγκόσμιας κρίσης πολιτεύθηκε και πολιτεύεται με ευθύνη.
Στη φάση που διανύουμε προτείναμε εγκαίρως λύσεις τις οποίες συνεχώς εμπλουτίζουμε και συγκεκριμενοποιούμε.
Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ, ενώ ως αντιπολίτευση τορπίλισε τις πρωτοβουλίες της τότε κυβέρνησης της ΝΔ, ως κυβέρνηση αφού συκοφάντησε τους πολιτικούς αντιπάλους της, με περισσή αλαζονεία έναντι των άλλων πολιτικών δυνάμεων παρουσίασε τον εαυτό του ως «θαυματοποιό».
Ύστερα από αλυσίδα λανθασμένων επιλογών, αντιφάσεων και αναποτελεσματικών χειρισμών έχει οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο. Έτσι, με τσαλακωμένο τον «τσαμπουκά» παλινωδεί μεταξύ εκβιαστικών διλημμάτων και εκκλήσεων για συναίνεση, προσπαθώντας να επιβάλλει δήθεν μονοδρομήσεις.
Τη ΝΔ τα πρώτα δεν την επηρεάζουν. Τις δεύτερες τις αντιμετωπίζει με θεσμική ευθύνη. Άλλωστε, επί της ουσίας παρέχει συναίνεση, στοχευμένα βέβαια, σε ότι θεωρεί ωφέλιμο για τη χώρα.
Βλέπετε χρεοκοπία της χώρας ή και έξοδο από το ευρώ; Η κ. Δαμανάκη «από το κεφάλι της τα έβγαλε» αυτά που είπε;
Πιστεύω ότι η κοινωνία, η οικονομία και η πολιτική δεν μπορεί να προχωρήσουν με εκβιαστικά διλήμματα.
Η ηγεσία της Κυβέρνησης, επιδίδεται συνεχώς σε εκβιαστικά διλήμματα.
Τώρα όμως, με πάνω από 1,5 χρόνο στη διακυβέρνηση της χώρας, με τα διλήμματα ομολογεί την αποτυχία της και την αδυναμία της να κυβερνήσει.
Η επιστράτευση της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη αποτελεί ακραία περίπτωση ανευθυνότητας.
Στο Ζάππειο καταθέσατε μερικές προτάσεις οι οποίες ακούγονται πρώτα απ όλα λογικές. Γιατί δεν τις σκέφτηκε η Τρόικα; Γιατί ακολούθησαν μια τελείως διαφορετική γραμμή;
Προφανώς δεν θα απαντήσω εκ μέρους των εταίρων μας.
Θα σας θυμίσω όμως ότι πριν από 1 περίπου χρόνου, είχαμε προτείνει την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου με στόχο την άντληση 50 δισ. ευρώ.
Η πρόταση αυτή αρχικά αγνοήθηκε, στη συνέχεια όμως υιοθετήθηκε και επιβλήθηκε ως «δανειακός όρος» στην Κυβέρνηση.
Ας περιμένουμε συνεπώς να δούμε τι θα γίνει με τις νέες προτάσεις μας.
Να προσθέσω όμως και κάτι ακόμη: Στην Ιρλανδία, στην πρώτη αξιολόγηση του Προγράμματος, η «Τρόικα» δέχτηκε αλλαγή όρων του Μνημονίου στην κατεύθυνση ενίσχυσης της απασχόλησης.
Συνεπώς γιατί να μην μπορούμε και εμείς να επαναδιαπραγματευθούμε όρους του Μνημονίου;
Η Κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν το μπορεί.
Οι Ευρωπαίοι δεν κατανοούν ότι το Μνημόνιο δεν προχωρά; Γιατί επιμένουν σε αυτή τη λογική;
Αν παρακολουθήσει κανείς βήμα-βήμα την εξέλιξη των πραγμάτων διαπιστώνει ότι πολλαπλασιάζονται καθημερινά οι πολιτικοί, οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι οι οποίοι διατυπώνουν ενστάσεις για πτυχές του μίγματος της ακολουθούμενης πολιτικής και εκφράζουν προβληματισμούς για την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης.
Οι εταίροι μας προέβησαν ήδη σε διόρθωση. Επιμήκυναν τη δανειακή σύμβαση.
Όμως ας επικεντρωθούμε στο πρόβλημα το οποίο συνεχώς επιδεινώνεται.
Σήμερα το ζητούμενο είναι, μακριά από στενές εγωιστικές αγκυλώσεις, να βρούμε από κοινού και σε συνεργασία με τους εταίρους μας, τη βέλτιστη λύση στο πρόβλημα.
Εμείς να εντείνουμε τις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης και πειθαρχίας, προσανατολισμένοι στην άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας και οι εταίροι μας να εφαρμόσουν πρακτικές κοινοτικής αλληλεγγύης, σύμφωνα με το όραμα και τις αρχές των μεγάλων δημιουργών της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Πως κρίνετε το φαινόμενο των «αγανακτισμένων πολιτών»;
Αναμενόμενο λόγω της προϊούσης απόγνωσης των πολιτών, κυρίως των νεότερων και θα έλεγα υγιές. Όμως θα ήθελα αυτή η μεγάλη αδρανούσα κοινωνική ενέργεια να διοχετευθεί σε μια κατεύθυνση καινοτομίας, δημιουργίας και υψηλότερης παραγωγικότητας σε όλα τα πεδία, με συντεταγμένη δράση, σκληρή και έντιμη εργασία από όλους μας. Η ευθύνη για την έξοδο της χώρας από το τέλμα επιμερίζεται, με διαφορετικό βεβαίως συντελεστή βαρύτητας, σε όλους μας.
