Πως κρίνετε την τελευταία απόφαση του Eurogroup;
Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στους ευρωπαϊκούς θεσμούς πρέπει πάντα να αξιολογούνται με νηφαλιότητα, υπευθυνότητα, ορθολογισμό και στρατηγικό βάθος.
Προσεγγίσεις θριαμβολογίας ή καταστροφολογίας θολώνουν το τοπίο και ως εκ τούτου είναι επιζήμιες.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι επικοινωνιακοί χειρισμοί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έβλαψαν τη χώρα.
Η τελευταία απόφαση του Eurogroup είναι προς την ορθή κατεύθυνση.
Και τούτο γιατί περιορίζονται η αβεβαιότητα, η παραλυτική ανασφάλεια και ο κίνδυνος χρεοκοπίας. Σταθεροποιείται η θέση της χώρας στην ευρωζώνη. Δίνεται η δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, το χρέος να καταστεί βιώσιμο. Η χώρα κερδίζει χρόνο. Αν κάνει τις αναγκαίες προσαρμογές, θα βγει από την κρίση και θα εισέλθει στον «ενάρετο» κύκλο της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Βέβαια για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται έμπνευση, ενότητα, αλληλεγγύη και εθνικό στρατηγικό σχέδιο.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο δρόμος είμαι μακρύς και ανηφορικός. Είναι όμως ανοικτός.
Τελικά, η Νέα Δημοκρατία γιατί έκανε «κωλοτούμπα»;
Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε ποτέ καλές επιδόσεις στο εν λόγω «άθλημα».
Έλαβε ή συμμετείχε με ευθύνη σε όλες τις στρατηγικές επιλογές της χώρας. Όπως πάντα, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, αντί να κάθεται στην «κερκίδα» και να κερδοσκοπεί κομματικά, εργάζεται, από όποιο θεσμικό ρόλο της ανατίθεται, ουσιαστικά για τη χώρα.
Με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες έδωσε διέξοδο.
Ειδικά τελευταία που το διακύβευμα, σε αντίθεση με το 2010, ήταν η χρεοκοπία της χώρας και η συμμετοχή της στον πυρήνα της Ευρώπης.
Χωρίς τη συμβολή της Νέας Δημοκρατίας σήμερα δεν θα είχε η χώρα τη δυνατότητα να λειτουργεί σε ένα πιο σταθερό περιβάλλον.
Γιατί φτάσαμε μέχρι εδώ; «Πάτος στο βαρέλι» της διόγκωσης του χρέους που μας διαβεβαίωνε ο κ. Βενιζέλος δεν είχε μπει;
Φθάσαμε ως εδώ με διαχρονικές ευθύνες όλων μας, αλλά πρωτίστως του ΠΑΣΟΚ.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση αντιστρατεύθηκε με σφοδρότητα κάθε εγχείρημα της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για διαρθρωτικές αλλαγές.
Αντιθέτως, τα τελευταία 2,5 χρόνια, η Νέα Δημοκρατία πολιτεύεται με ευθύνη και δημιουργική προσέγγιση.
Όμως, δυστυχώς, αυτά τα χρόνια, η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας έχει επιδεινωθεί.
Οι εκτιμήσεις για το ύψος και τη δυναμική του χρέους διαρκώς μεταβάλλονται επί τα χείρω.
Δυστυχώς, «πάτος στο βαρέλι» δεν έχει μπει.
Το χρέος από 129% του ΑΕΠ το 2009 έχει «εκτοξευθεί» στο 171% το 2011.
Αυτό συμβαίνει, σύμφωνα και με τις εκθέσεις βιωσιμότητας του χρέους, διότι η ύφεση είναι βαθιά και χρονικά μακρά, οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη λειτουργία των αγορών δεν υλοποιήθηκαν, αποκρατικοποιήσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.
Αυτό οφείλεται τόσο στη μη ρεαλιστική «αγωγή» για τη θεραπεία των «υποκείμενων νοσημάτων» της Ελληνικής οικονομίας όσο και στην διαχειριστική ανεπάρκεια της τελευταίας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του χρέους μετά το «κούρεμά» του;
Δεν διασφαλίζεται.
Άλλωστε, το δημόσιο χρέος αναμένεται να ανέλθει στο 120,5% του ΑΕΠ το 2020. Δηλαδή στο επίπεδο περίπου που ήταν το 2009.
Στο ίδιο ύψος που προέβλεπε και το αρχικό Μνημόνιο για το ίδιο έτος.
Και μάλιστα, χωρίς τα επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, χωρίς την πρόβλεψη για αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, χωρίς το «κούρεμα» των ομολόγων.
Εμείς, αξιολογούμε την αναδιάρθρωση του χρέους ως αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η μεσο-μακροχρόνια αντιμετώπισή του απαιτεί:
1ον. Την επίτευξη ετήσιων υψηλών και διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων, μέσα από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία. Οι πολιτικές, πρέπει διαρκώς να επαναξιολογούνται με μεθοδολογίες κόστους – οφέλους ή κόστους – αποτελεσματικότητας. Όσες εξ αυτών αποδεικνύονται οικονομικά αναποτελεσματικές ή κοινωνικά άδικες θα πρέπει να τροποποιούνται ή να καταργούνται.
2ον. Τη συμπλήρωση των πολιτικών με μέτρα για την επανεκκίνηση και την ανάπτυξη της οικονομίας.
Είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.
Γιατί είπατε «όχι» στη σύσταση Εξεταστικής για το 2009, όταν υπάρχουν μαρτυρίες για διόγκωση του ελλείμματος από την προηγούμενη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;
Έχει πλέον καταστεί ευκρινές τι έγινε με το έλλειμμα του 2009.
Είναι σαφές, και επιβεβαιώνεται από τις μεταγενέστερες εξελίξεις, ότι η Ελλάδα αντιμετώπιζε, αρχικά, ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διόγκωσε το πρόβλημα και το μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού.
Η αποστολή στη Βουλή της δικογραφίας για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009 δικαιώνει τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Όμως, εμείς πιστεύουμε ότι η πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής στη σημερινή, δύσκολη, οικονομική και κοινωνική κατάσταση ήταν άκαιρη, άστοχη και προσχηματική.
Η πλήρης διερεύνηση της υπόθεσης αυτής από τη Βουλή, επιβάλλεται να γίνει.
Θα γίνει όμως όταν το «σκάφος» θα πλέει σε πιο ασφαλή ύδατα.
Στη σημερινή συγκυρία, που η χώρα αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις και οι πολίτες πένονται, τα πολιτικά παίγνια, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και οι προσωπικοί υπολογισμοί, αν δεν είναι επικίνδυνα, είναι οπωσδήποτε περιττή πολυτέλεια.
Μήπως πρέπει οι εκλογές να γίνουν αργότερα;
Η πορεία της χώρας και η λειτουργία των θεσμών δεν πρέπει να προσαρμόζονται σε κομματικές ή προσωπικές στρατηγικές.
Η Κυβέρνηση Παπαδήμου έχει συγκεκριμένη αποστολή και χρονικό ορίζοντα.
Αποστολή η οποία, με τη συμβολή των εμπλεκόμενων μερών, και παρά την απώλεια εταίρου από το Κυβερνητικό σχήμα, ολοκληρώνεται.
Η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές.
Οι εκλογές θα βοηθήσουν στην εκτόνωση της έντασης που υποβόσκει στην ελληνική κοινωνία.
Με τη νωπή λαϊκή εντολή θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση της χώρας.
Ας υποθέσουμε ότι στις επόμενες εκλογές, όπως φαίνεται, η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα, αλλά δεν κατακτά την αυτοδυναμία. Αλήθεια τι θα κάνετε;
Η Νέα Δημοκρατία διαχρονικά είναι σταθεροποιητικός παράγων του συστήματος.
Με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και διαυγές ιδεολογικό στίγμα, αυτό του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Επιδιώκει ισχυρή λαϊκή εντολή. Επιδιώκει αυτοδυναμία.
Όμως, στις δημοκρατίες, κατά τις εκλογές, αποφασίζουν οι πολίτες. Οι εκπρόσωποί τους, δηλαδή οι πολιτικοί, οφείλουν να διαχειριστούν με ευθύνη την όποια εντολή.
Η Νέα Δημοκρατία, ως πολιτική δύναμη ευθύνης δεν θα παίξει με την πορεία της χώρας.
Θα πρέπει να επιστρέψουν οι 21 ανεξάρτητοι Βουλευτές στη Νέα Δημοκρατία μετά την πρόσκληση του κ. Σαμαρά;
Οι κύριοι συνάδελφοι, σε μια δεδομένη στιγμή στάθμισαν τα δεδομένα και πήραν τις αποφάσεις τους. Αυτές δεν επιθυμώ να τις σχολιάσω.
Σημειώνω μόνο ότι στην πορεία προκύπτουν νέα διευκρινιστικά και συμπληρωματικά στοιχεία.
Ελπίζω ότι εν τέλει θα υπάρξουν οι πιο ωφέλιμες για τη χώρα και την παράταξη εξελίξεις.
Εμπιστεύομαι τους χειρισμούς του κ. Προέδρου και των αρμόδιων οργάνων του κόμματος.
