1. Πώς θα χαρακτηρίζατε σήμερα την κατάσταση στο θέμα της Οικονομίας; Πιστεύετε ότι έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος εξαιτίας κυβερνητικών σφαλμάτων και ανακολουθιών;
Η Οικονομία έχει εισέλθει σε «μακροχρόνιο παγετώνα».
Βαθιά και παρατεταμένη ύφεση καθώς και υψηλή και διογκούμενη ανεργία είναι τα θλιβερά αποτελέσματα της ασκούμενης Κυβερνητικής πολιτικής.
Πολιτική η οποία δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα χρέους και ελλείμματος της Οικονομίας. Το χρέος διογκώνεται και διατηρεί τη δυναμική του, ενώ και το έλλειμμα αυξάνει παρά τις απανωτές φορολογικές επιβαρύνσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων, τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, τις διαδοχικές μειώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, και τη δημιουργία ενός μεγάλου εσωτερικού χρέους.
Η Κυβέρνηση βρίσκεται πια αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα της πολιτικής της, με τις παρατεταμένες αδυναμίες στη λειτουργία της και με ένα διευρυμένο έλλειμμα ειλικρίνειας και αξιοπιστίας.
Κάθε μέρα που περνά, τα παραπάνω αναδεικνύονται με μεγαλύτερη ένταση και σε μεγαλύτερη έκταση.
Αποτυπώνονται, τόσο στις αποκλίσεις έναντι των στόχων στην πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, όσο και στις αστοχίες στις προβλέψεις για βασικά μεγέθη της Ελληνική Οικονομίας.
Ενδεικτικά και μόνο να αναφέρω ότι τα έσοδα μειώθηκαν κατά 9,1% το πρώτο δίμηνο του έτους, έναντι ετήσιου στόχου για αύξηση κατά 8,5%!
Τα ανωτέρω επιβεβαιώνουν, όπως άλλωστε είχε προβλέψει η Νέα Δημοκρατία, ότι το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής εδράζεται σε επισφαλείς παραδοχές και ενσωματώνει μη ρεαλιστικές προβλέψεις.
Η υλοποίησή του απαιτεί τη λήψη συνεχώς νέων, πρόσθετων, μέτρων.
Μέτρων όμως που δεν αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε η Οικονομία.
Στο δεύτερο ερώτημά σας, πράγματι χάθηκε πολύτιμος χρόνος, τόσο πριν όσο και μετά την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, εξαιτίας Κυβερνητικών πράξεων και παραλείψεων.
Πριν την προσφυγή, η Κυβέρνηση άργησε να πάρει μέτρα. Αυτό αναγνωρίζεται πλέον από τους πάντες.
Ενδεικτικά σας αναφέρω τις πρόσφατες δηλώσεις του μέλους του ΔΣ της ΕΚΤ, κ. Σμάγκι, ο οποίος υπογράμμιζε, τον περασμένο Οκτώβριο, ότι «εάν η Ελληνική Κυβέρνηση είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε διορθωτικές δράσεις από το φθινόπωρο του 2009, θα μπορούσε να αποφύγει την κρίση χρέους και το δραστικό πρόγραμμα προσαρμογής».
Αλλά και μετά την προσφυγή, η Κυβέρνηση παλινωδεί και δεν τολμά υλοποιήσει κρίσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Μεταρρυθμίσεις, που, πράγματι, επί δεκαετίες δεν είχαμε θέσει σε εφαρμογή και, οι οποίες είναι αναγκαίες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Οικονομίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα Κυβερνητικής καθυστέρησης αποτελεί το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.
Η Κυβέρνηση προσδοκούσε τον περυσινό Ιανουάριο να αντλήσει 2,5 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις μέσα στο 2010, και τελικά δεν έχει γίνει ούτε μία αποκρατικοποίηση μέχρι σήμερα.
Προσδοκούσε, τον Ιούνιο του 2010, να εισπράξει 3 δισ. ευρώ την τριετία 2011-2013 από την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, τον Δεκέμβριο 7 δισ. ευρώ για την ίδια περίοδο, και σήμερα 15 δισ. ευρώ.
Ξεκάθαρο δείγμα έλλειψης ολοκληρωμένου σχεδίου.
2. Με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι οι προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας θα μπορούσαν να αποτελέσουν σήμερα την εναλλακτική πρόταση;
Η Νέα Δημοκρατία, τον περασμένο Ιούλιο, με τα τότε δεδομένα της οικονομίας, κατέθεσε μία ολοκληρωμένη πρόταση για την ταχύτερη έξοδο της χώρας από την κρίση.
Πρόταση που συνδυάζει συσταλτικά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής και μέτρα ανάταξης της Οικονομίας ώστε η δημοσιονομική προσαρμογή να είναι ταχύτερη και βιώσιμη.
Με ένα μείγμα μέτρων που θα αξιοποιεί τα διαθέσιμα, ανενεργά αναπτυξιακά εργαλεία, τα οποία και μπορούν να ενισχύσουν τη ρευστότητα της Οικονομίας, όπως είναι το ΕΣΠΑ, το ΤΕΜΠΜΕ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τα «πακέτα» ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα υπό την προϋπόθεση ότι μέρος τους θα διοχετευτεί στην πραγματική οικονομία.
Μείγμα που θα περιλαμβάνει όμως και μέτρα τόνωσης της αγοράς, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους, τα οποία δημιουργούν ανάκαμψη της οικονομίας, δίνουν ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα και επιτρέπουν να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους. Μέτρα αντισταθμιστικά στην ύφεση, όπως η εμπροσθοβαρής αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, η επιτάχυνση έργων παραχώρησης και ΣΔΙΤ, η αναβάθμιση του θερμοδυναμικού αποθέματος κατοικιών, η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους, ο συμψηφισμός οφειλών, η επιδότηση στεγαστικού δανείου κ.α.
Μείγμα που θα στηρίζεται σε μια ορθολογική διαχείριση και μια δυναμική και στοχευμένη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας η οποία μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικά, σταθερά και σε μακροχρόνια βάση έσοδα για το Δημόσιο, να μειώσει το ύψος του χρέους, και να δημιουργήσει πρόσθετα αναπτυξιακά οφέλη.
Μείγμα όμως που θα διαμορφώνει και τις προοπτικές ανάπτυξης για την χώρα. Με την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών ώστε να αξιοποιηθούν λιμνάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, με την επένδυση στη γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία, με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας μέσω της διαμόρφωσης απλών και σταθερών κανόνων, της βελτίωσης του ρυθμιστικού πλαισίου των αγορών, της σταδιακής μείωσης των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, της τόνωσης της εξωστρέφειας και της ανάδειξης των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας.
Αυτές οι προτάσεις, οι οποίες και συνεχώς εμπλουτίζονται, αποτελούν την εναλλακτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση.
