Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Τα οριστικά αποτελέσματα της πορείας εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2010, αλλά και τα προσφάτως δημοσιευμένα στοιχεία για βασικά μεγέθη της Οικονομίας, αποδεικνύουν ότι η Κυβέρνηση απέτυχε στους επιμέρους στόχους του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής για το 2010.
Συγκεκριμένα:
1ον. Τα καθαρά έσοδα αυξήθηκαν κατά 5,5% το 2010, έναντι στόχου στο «Μνημόνιο» για αύξηση κατά 13,7%.
Ειδικότερα, τα έσοδα από το ΦΠΑ αυξήθηκαν, μετά και τις διαδοχικές αυξήσεις των συντελεστών, μόλις κατά 4,8% το 2010, έναντι στόχου στο “Μνημόνιο” για αύξηση 14,7%.
2ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μειώθηκαν, το 2010, κατά 12%, έναντι στόχου στο «Μνημόνιο» για μείωση κατά 4%.
3ον. Η ύφεση έχει, ήδη, διαμορφωθεί στο 4ο τρίμηνο του 2010, στο 6,6%, έναντι στόχου στον Προϋπολογισμό για 4,2% το 2010 και 3% το 2011 (ήδη το ΚΕΠΕ εκτιμά ότι η ύφεση θα διαμορφωθεί στο 3,5% το 2011, ενώ και η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά ύφεση μεγαλύτερη από 3% για το 2011).
4ον. Ο πληθωρισμός διατηρεί τη δυναμική του, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας του αρμόδιου Υπουργείου, και διαμορφώθηκε στο 5,2% τον προηγούμενο μήνα.
5ον. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 13,9% τον τελευταίο Νοέμβριο, έναντι στόχου στον Προϋπολογισμό για 12,1% το 2010 (και 14,6% το 2011).
Το αποτέλεσμα αυτών των αστοχιών στις προβλέψεις και των αποκλίσεων στους στόχους ήταν:
1ον. Οι περαιτέρω οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.
2ον. Οι συνεχείς αναθεωρήσεις των μεγεθών του “Μνημονίου” (ήδη 2 αναθεωρήσεις μέσα στο 2010 και μία τρίτη αναθεώρηση την προηγούμενη εβδομάδα).
3ον. Τα πρόσθετα μέτρα εκτός του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής (π.χ. η περαίωση οφειλών).
4ον. Η δημιουργία ενός μεγάλου εσωτερικού χρέους του Κράτους προς τις επιχειρήσεις (εκτιμάται στα 10 δισ. ευρώ).
Και όλα αυτά ώστε η Κυβέρνηση να φανεί ότι επιτυγχάνει, λογιστικά, τους συνολικούς δημοσιονομικούς στόχους της.
Συνολικοί στόχοι, όμως, οι οποίοι, και αυτοί, έχουν αναθεωρηθεί.
Έτσι, το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για το 2010, εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί περίπου στο 9,5% του ΑΕΠ, έναντι στόχου στο «Μνημόνιο» για 8,1% του ΑΕΠ.
Και αυτή η αναθεώρηση οφείλεται, κατά τα 2/3 της, σύμφωνα και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην υστέρηση των εσόδων του 2010.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Αυτή η αποτυχία της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής έχει μεταφερθεί, αναπόφευκτα, και επιβαρύνει τη δημοσιονομική κατάσταση και της εφετινής χρονιάς.
Κατάσταση όπως αποτυπώθηκε στον Προϋπολογισμό του 2011.
Κατάσταση όπως επιβεβαιώνεται, ήδη, από τον πρώτο μήνα του έτους, καθώς:
1ον. Τα καθαρά έσοδα μειώθηκαν κατά 9,2%, έναντι ετήσιου στόχου για αύξηση κατά 8,6%. Παρατηρείται, συνεπώς, μία υστέρηση 994 εκατ. ευρώ έναντι του ετήσιου στόχου, 513 εκατ. ευρώ έναντι του αντίστοιχου περυσινού μήνα, ή 281 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου του Προϋπολογισμού για τον πρώτο μήνα του 2011.
2ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, τον πρώτο μήνα του έτους, μειώθηκαν κατά 14,7%, έναντι ετήσιου στόχου για οριακή αύξηση κατά 0,6%.
3ον. Οι δαπάνες για την εξόφληση παλαιών οφειλών νοσοκομείων, δείγμα λογιστικών ακροβασιών, τον πρώτο μήνα του έτους, ανήλθαν στα 3,4 δισ. ευρώ, όταν για όλο το 2011, ο Προϋπολογισμός τις εκτιμούσε στα 420 εκατ. ευρώ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν βασικές, σταθερές, διαπιστώσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και δικαιώνουν τις προτάσεις της:
1η. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα χρέους, κοινό στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
2η. Το «θεραπευτικό σχήμα» που έχει τεθεί σε εφαρμογή στη χώρα μας δεν είναι κατάλληλο.
Οι εναλλακτικές επιλογές που συζητούνται σήμερα δεν αποτελούν παρά ομολογία αποτυχίας του «Μνημονίου».
Απαιτείται συνεπώς μια συνολική, συνεκτική και πειστική λύση για την Ευρώπη και τη χώρα μας.
Χρειάζονται, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, συντονισμένες και ολοκληρωμένες λύσεις για την αντιμετώπιση του χρέους και σε εθνικό επίπεδο, πειστικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του χρέους, του ελλείμματος και της ύφεσης.
Πιο συγκεκριμένα, απαιτείται:
- Η επιδίωξη επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής και η μείωση του επιτοκίου του χρέους των 110 δισ. ευρώ.
- Η επιδίωξη της θεσμοθέτησης και έκδοσης ευρωομολόγου.
- Η επίτευξη τουλάχιστον ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, και όχι απλώς πρωτογενών πλεονασμάτων (με μέτρα μείωσης της φοροδιαφυγής, περιστολής της σπατάλης και βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των πόρων).
- Η προώθηση, παράλληλα με τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και προσαρμογής, αναπτυξιακών δράσεων.
- Η ορθολογική διαχείριση και διαφανής αξιοποίηση – όχι εκποίηση – της περιουσίας του Δημοσίου και η προώθηση ενός ρεαλιστικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.
Αξιοποίηση περιουσίας για την οποία η Κυβέρνηση δεν έχει να επιδείξει έργο μέχρι σήμερα, ενώ δεν διαθέτει και ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό, σχέδιο για τη διαχείρισή της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε 1,5 χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, δεν έγινε ούτε μία αποκρατικοποίηση και δεν προχώρησε κάποια διαδικασία για την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, παρά το γεγονός ότι η ίδια η Κυβέρνηση, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης υπολόγιζε 2,5 δισ. ευρώ έσοδα από αποκρατικοποιήσεις την προηγούμενη χρονιά.
Επίσης, στις 16 Δεκεμβρίου 2010, η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, μετά τη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, είχε ανακοινώσει ότι «… στόχος του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας είναι η εισροή εσόδων ύψους 7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2011-2013 και ειδικότερα η είσπραξη τουλάχιστον ενός δισεκατομμυρίου ευρώ μέσα στο 2011».
Τώρα (11.02.2011), στο ενημερωτικό σημείωμα για την 3η Επικαιροποίηση του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής αναφέρει ότι «… στόχος είναι η συνολική είσπραξη εσόδων τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2015 εκ των οποίων τα 15 δισ. ευρώ έως το 2012».
Το μόνο συνεπώς στο οποίο επιδίδεται συνεχώς η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι η μετακύλιση των ευθυνών στους άλλους.
Ακόμη και στη συνεργασία της με την «Τρόικα» προσδίδει πλέον χαρακτηριστικά «λεόντειας συνεργασίας» (τα θετικά δικά μας, τα αρνητικά της «Τρόικας»).
Όμως, όλο και περισσότεροι πολίτες κατανοούν πλέον τις Κυβερνητικές ασκήσεις επί χάρτου και επί οθόνης.
Ασκήσεις με τεράστιο κόστος για τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία της.