Εισήγηση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων για το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Καλούμαστε, από σήμερα, να συζητήσουμε στην Επιτροπή τις κατευθύνσεις και τις προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής για τα προσεχή χρόνια.

Να διαβουλευθούμε επί του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, όπως οι αρχές του προσδιορίζονται στο Νόμο 3871/2010 για τη «Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη».

Νόμο που ψήφισε και η Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Ενός Πλαισίου, που δίνει μία σαφή εικόνα των δημοσιονομικών στόχων που τίθενται αλλά και των δεσμεύσεων που αναλαμβάνονται για την περίοδο 2011-2015.

Ενός Πλαισίου που εφαρμόζεται, με επιτυχία, σε διάφορες χώρες, αλλά με διαφορετική στρατηγική και μεθόδους δημοσιονομικής διαχείρισης.

Το ζητούμενο συνεπώς σήμερα για τη χώρα μας είναι, σε συνεργασία με τους εταίρους μας, να βρούμε τη βέλτιστη στρατηγική πολυετούς προγραμματισμού των οικονομικών του Δημοσίου.

Να αναζητήσουμε το βέλτιστο οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση.

Με στόχο την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Γιατί, όπως αναφέρει και η Αιτιολογική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου, «είναι προφανές ότι χωρίς ανάπτυξη η έξοδος της χώρας από την οικονομική κρίση και η αποφυγή βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και ανεργίας είναι αδύνατη».

Μπορεί όμως κανείς να αισιοδοξεί για την επίτευξη αυτών των στόχων με την παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης;

Δυστυχώς, η απάντηση είναι αρνητική.

Η αποτυχημένη οικονομική πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση και η επιμονή της στην ίδια αδιέξοδη συνταγή συντελούν σ’ αυτή τη διαπίστωση.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι σήμερα ορατά και αδιαμφισβήτητα.

  • Η οικονομία έχει εισέλθει σε «μακροχρόνιο παγετώνα».
  • Η ύφεση είναι βαθιά και παρατεταμένη.
  • Το βιοτικό επίπεδο των πολιτών έχει «κατρακυλήσει» χρόνια πίσω.
  • Το «εσωτερικό χρέος» δημιουργεί ασφυξία.
  • Τα «λουκέτα» στην αγορά έχουν πολλαπλασιαστεί.
  • Η ανεργία έχει αυξηθεί δραματικά.
  • Η φτώχεια διευρύνεται. Ο κοινωνικός ιστός αποδιοργανώνεται. Η κοινωνία αποσυντίθεται.
  • Η ψυχολογία και οι προσδοκίες επενδυτών και καταναλωτών έχουν καταρρεύσει.
  • Το πρόβλημα της ρευστότητας οξύνεται.
  • Η «διαρθρωτική» παραγωγικότητα συρρικνώνεται.
  • Η ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας επιδεινώνεται.
  • Τα κεφάλαια, επιχειρηματικά και ανθρώπινα, «πετούν» στο εξωτερικό.
  • Το κόστος δανεισμού έχει διευρυνθεί σημαντικά.
  • Οι αστοχίες σε προβλέψεις και οι αποκλίσεις από στόχους είναι συνεχείς και διευρυνόμενες.
  • Οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Σύμφωνα και με τελευταίες, χθεσινές ανακοινώσεις, του Υπουργείου Οικονομικών για την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, τα έσοδα καταρρέουν, οι πρωτογενείς δαπάνες διογκώνονται, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων βουλιάζει, το έλλειμμα διευρύνεται.

Ενδεικτικά αλλά χαρακτηριστικά, τα έσοδα μειώνονται κατά 7,1% το 1ο πεντάμηνο του έτους, έναντι ετήσιου στόχου για αύξηση κατά 8,5%.

Το έλλειμμα αυξάνει κατά 12,9%, έναντι ετήσιου στόχου μείωσης κατά 3,9%.

Μάλιστα το έλλειμμα του Τακτικού Προϋπολογισμού, εκτός δηλαδή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, είναι αυξημένο κατά 49% το 1ο πεντάμηνο του έτους.

Συνέπεια αυτών είναι η πρόβλεψη του Προϋπολογισμού για έλλειμμα 7,4% του ΑΕΠ το 2011, να αναθεωρηθεί στο 10,4%.

Πρόκειται για το απόλυτο «ναυάγιο» της οικονομικής πολιτικής!!!

Για πραγματικό δημοσιονομικό εκτροχιασμό!!!

Εκτροχιασμό που επιβάλλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους 6,5 δισ. ευρώ για εφέτος.

Ανεβάζοντας το συνολικό λογαριασμό περίπου στα 21 δισ. ευρώ για το 2011.

Περισσότερα από τα διπλάσια που είχαν προβλεφθεί στο Μνημόνιο πριν από 1 χρόνο!

Πρόκειται για τον ορισμό της «γυμναστικής στη ματαιότητα»!!!

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι το «θεραπευτικό σχήμα» που έχει τεθεί σε εφαρμογή στη χώρα μας δεν είναι το κατάλληλο.

Και η υλοποίηση των όποιων θετικών ρυθμίσεών του από την Κυβέρνηση είναι αργή και ελλιπής.

Το αποτέλεσμα είναι σήμερα η χώρα να βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση σε σχέση με πριν από 1 χρόνο.

Βέβαια, η Κυβέρνηση επιδίδεται, και μέσα από το Σχέδιο Νόμου, σε άσκοπες και έωλες θριαμβολογίες.

Σε θριαμβολογίες για τη μείωση του ελλείμματος κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ το 2010.

Όμως:

1ον. Λησμονεί ότι η ίδια ματαίωσε «ώριμες» δημόσιες εισπράξεις του 2009, μετέφερε εισπράξεις του 2009 στο 2010 και μετέθεσε πληρωμές του 2010 στο 2009 προκειμένου να επιβαρύνει τη δημοσιονομική κατάσταση του 2009.

2ον. Αποσιωπά το ότι η όποια μείωση προέρχεται, κυρίως, από λογιστικές ταξινομήσεις, από την οριζόντια φορολογική αφαίμαξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων, από την περιοριστική εισοδηματική πολιτική και από τον «στραγγαλισμό» των δημοσίων επενδύσεων.

Δηλαδή, από πολιτικές επιλογές που ενισχύουν τις υφεσιακές ροπές της Οικονομίας.

Και όχι από τη μείωση της σπατάλης.

3ον. Αποδέχεται ότι το έλλειμμα διαμορφώθηκε στο 10,5% του ΑΕΠ το 2010, πολύ υψηλότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις του Μνημονίου για έλλειμμα 8,1%, και τις αναθεωρημένες εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού για έλλειμμα 9,4%.

Και αυτό παρά τη λήψη μέτρων εκτός Μνημονίου (όπως είναι η περαίωση) και τη δημιουργία ενός τεράστιου «εσωτερικού χρέους».

Εξαιτίας του οποίου, ο πρώην Υπουργός κ. Αλ. Παπαδόπουλος εκτιμά ότι το πραγματικό έλλειμμα υπερβαίνει το 13%.

Οι δε αποκλίσεις στους στόχους οφείλονται, κυρίως, στη βαθύτερη από την αναμενόμενη ύφεση της Οικονομίας που συρρικνώνει τα φορολογικά έσοδα και τις ασφαλιστικές εισφορές και αυξάνει τις κοινωνικές παροχές του Κράτους.

4ον. Παραδέχεται, στο σενάριο βάσης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου, ότι χωρίς τη λήψη επιπλέον μέτρων, τα ελλείμματα θα διατηρηθούν για όλη την περίοδο μέχρι το 2015 στο επίπεδο του 10,4%-14,4% και το χρέος θα διαμορφωθεί κοντά στο 200% του ΑΕΠ το 2015.

Όταν, πέρυσι, το Μνημόνιο προέβλεπε χρέος στο 139% για την ίδια χρονιά.

Συνεπώς, το ίδιο το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο αποτελεί την καλύτερη και πιο έμπρακτη ομολογία αποτυχίας του Μνημονίου!!!

Και η κοινωνία, μετά την παρουσίαση του περιεχομένου του, αντί να δει το φως βρίσκεται σε πιο πυκνό σκοτάδι!!!

Διότι και τα νέα μέτρα συνιστούν μια εμμονή της Κυβέρνησης στη λανθασμένη συνταγή του Μνημονίου.

Παρά τα όλο και ισχνότερα αποτελέσματα.

Αποδεικνύοντας έτσι ότι η Κυβέρνηση έχει πάρει «διαζύγιο» με το χρόνο και την πραγματικότητα!!!

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το υπό συζήτηση Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής:

1ον. Εδράζεται σε μη ρεαλιστικές παραδοχές και σε υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις.

Για παράδειγμα, η πρόβλεψη για επιβράδυνση της ύφεσης μέσα στο 2011 και θετικούς ρυθμούς στο 2012 μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου.

Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις του ΚΕΠΕ (19 Απριλίου), η ύφεση αναμένεται να διαμορφωθεί στο 4,1% το 2011 (έναντι προηγούμενης εκτίμησης τον Ιανουάριο για 3,5%).

2ον. Ενσωματώνει πλήθος αντιφάσεων.

Παραδείγματος χάριν:

  • Συνεχώς αυξάνει τη φορολογική επιβάρυνση, ενώ υποτίθεται ότι στοχεύει σε ιδιωτικοποιήσεις!
  • Δεν ενισχύει πουθενά τη ρευστότητα, ενώ υποτίθεται ότι στοχεύει στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας!
  • Καταργεί το “πόθεν έσχες” στην κατοικία, ενώ επιβάλλει έκτακτες εισφορές στα ακίνητα!

3ον. Χαρακτηρίζει την έλλειψη σχεδίου της Κυβέρνησης.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με την παρουσίαση του Πλαισίου πριν από 2 μήνες από τον Υπουργό Οικονομικών (15 Απριλίου) «το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο παραμένει σημαντικό μέρος του δημόσιου τραπεζικού πυλώνα».

Σήμερα, 2 μήνες αργότερα, το Δημόσιο προχωρά στην πώληση του συνόλου των μετοχών του, και μάλιστα εντός του 4ου τριμήνου του 2011.

Επίσης, σύμφωνα και πάλι με την ίδια παρουσίαση «οι κίνδυνοι και οι αποκλίσεις του 2011 καλύπτονται με παρεμβάσεις ύψους 3 δισ. ευρώ».

Σήμερα, 2 μήνες αργότερα, οι παρεμβάσεις υπερδιπλασιάζονται και ανέρχονται στα 6,5 δισ. ευρώ.

Φανταστείτε δημοσιονομικό εκτροχιασμό…

4ον. Χαρακτηρίζεται από προχειρότητα.

Για παράδειγμα, πώς είναι δυνατόν μετά από τη λήψη συσταλτικών μέτρων ύψους 28 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2011-2015, το ΑΕΠ να είναι ίσο με αυτό που θα ήταν χωρίς τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις;

Αυτά τα μέτρα δεν έχουν καμία επίδραση στο ρυθμό μεγέθυνσης της Οικονομίας;

5ον. Περικλείει ασάφειες και αοριστίες.

Σε σειρά προβλέψεων, όπως αυτές για τη μείωση των επιχορηγήσεων σε φορείς εκτός Γενικής Κυβέρνησης, στα σχέδια αναδιοργάνωσης και στην πώληση μη στρατηγικών δραστηριοτήτων των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, στον εξορθολογισμό της ιατροφαρμακευτικής δαπάνης και στη νέα τιμολογιακή πολιτική για τα φάρμακα, στην αξιολόγηση κοινωνικών επιδομάτων και ποργραμμάτων, στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, στον περιορισμό του λαθρεμπορίου, στην επαναξιολόγηση των δαπανών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Αναμένουμε τους εφαρμοστικούς νόμους για να τοποθετηθούμε επί αυτών (των θεμάτων).

6ον. Είναι αναξιόπιστο.

Γιατί αποτελεί συνέχιση της πολιτικής που εφαρμόζεται εδώ και ένα χρόνο και έχει αποδεδειγμένα αποτύχει.

Είναι προφανές ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα επιβληθούν και πάλι νέα και σκληρότερα μέτρα, λόγω της αποτυχίας αυτών που τώρα σχεδιάζουν.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, στις διάφορες πρόσφατες εκδόσεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου, τα μέτρα «αυγατίζουν».

Ξεκινήσαμε από 22 δισ. ευρώ το Μάρτιο.

Τον Απρίλιο πήγαμε στα 25,9.

Το Μάιο στα 27,8.

Και σήμερα στα 28,3 δισ. ευρώ.

Και όλα αυτά ώστε το χρέος, ακόμη και μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις, να διαμορφωθεί στο 139,5% του ΑΕΠ το 2015, από 142,8% το 2010.

Δηλαδή από το 2010 μέχρι το 2015, να μειωθεί μόλις κατά 3,3% του ΑΕΠ.

7ον. Είναι κοινωνικά άδικο.

Προβλέπει, στο μεγαλύτερο μέρος του, οριζόντιες φορολογικές επιδρομές σε βάρος εκείνων που ήδη πληρώνουν προκειμένου να καλύψει τις αστοχίες της οικονομικής της πολιτικής και την αδυναμία αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής.

Αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής για την οποία δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη μέχρι το 2013!!!

Αυξάνοντας έτσι, σε µεγάλο βαθµό, το αίσθηµα της αδικίας και της άνισης µεταχείρισης των πολιτών.

Και δίνοντας τη χαριστική βολή στην Οικονομία.

Ενδεικτικά, η νέα φορολογική «καταιγίδα» στην ακίνητη περιουσία, με την τετραπλή επιβάρυνσή της, επιβαρύνει όλο το πλέγμα της. Ειδικά όμως της μεσαίας και της μικρής.

Ενώ η έκτακτη εισφορά, που μόνο έκτακτη δεν είναι, συνιστά διπλή φορολόγηση εκείνων, που ήδη έχουν φορολογηθεί.

Ουσιαστικά, πρόκειται για κεφαλικό φόρο σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων, που για την Κυβέρνηση αποτελούν τους εύκολους στόχους, τα εύκολα «υποζύγια».

Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω ότι ο Υπουργός Οικονομικών, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (ΝΕΤ, 04/04/2011) είχε διαβεβαιώσει ότι «δεν υπάρχει καμία πρόθεση περί έκτακτων εισφορών».

Ήταν και αυτή μία από τις γνωστές διαβεβαιώσεις του…

Παράλληλα, η Κυβέρνηση προχωρά και σε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συνταξιούχοι θα κληθούν να καταβάλλουν 4 δισ. ευρώ μέχρι το 2015, ενώ έχουν ήδη καταβάλλει 2 δισ. ευρώ (1,5 δισ. ευρώ από την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης και 500 εκατ. ευρώ από την ειδική εισφορά για επίπεδο συντάξεων άνω των 1.400 ευρώ το μήνα).

8ον. Είναι οικονομικά αναποτελεσματικό.

Λαμβάνονται μέτρα ύψους 21 δισ. ευρώ το 2011, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα, εάν μειωθεί, κατά 7 δισ. ευρώ.

Τα 2/3 από τις θυσίες των πολιτών δεν πιάνουν τόπο.

Πρόκειται για μνημείο οικονομικής αναποτελεσματικότητας!!!

Επιπρόσθετα, όπως αναφέρει και η Τράπεζα της Ελλάδος στην Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής, η «περαιτέρω αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των ήδη φορολογουμένων θα κατέληγε, όχι μόνο να επιτείνει την ύφεση, αλλά και να επιτύχει το αντίθετο από το αναμενόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή μείωση αντί αύξησης των εσόδων» [Ενδιάμεση Έκθεση 2010, σελ. 5].

Η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμηση.

Μάλιστα, στο πρώτο τετράμηνο του έτους, τα έσοδα από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα είναι μειωμένα κατά 22,6%!!!

Υστέρηση που καταγράφεται όχι μόνο για τα καύσιμα, αλλά και για τον καπνό στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο.

Και όμως η Κυβέρνηση επιμένει στην ίδια λανθασμένη συνταγή…

Παρά το γεγονός ότι και οι ίδιοι οι ελεγκτές της Τρόικας έχουν προειδοποιήσει την Κυβέρνηση ότι είναι λάθος η όποια περαιτέρω περιστολή των εισοδηµάτων και των συντάξεων και η όποια περαιτέρω αύξηση των φορολογικών βαρών.

Η προτεινόμενη πολιτική είναι όμως και οικονομικά αναποτελεσματική διότι οδηγεί στους δύο γνωστούς φαύλους κύκλους: του ελλείμματος – ύφεσης και της υπερχρέωσης.

Αλλά και διότι οδηγεί στην εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας νοικοκυριών και επιχειρήσεων και, κατ’ επέκταση, στον κίνδυνο μαζικής αδυναμίας καταβολής νέων φόρων.

9ον. Είναι αντιαναπτυξιακό.

Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων περικόπτεται εφέτος κατά 700 εκατ. ευρώ, για έκτη φορά από την αρχή του 2010, στο βωμό της «μαύρης τρύπας» των εσόδων και υπό συνθήκες πρωτόγνωρης ύφεσης και ανεργίας.

Έτσι, εξαιτίας και των σκληρών εισπρακτικών μέτρων, η ήδη στεγνή αγορά αφυδατώνεται.

Υποσκάπτεται η αναγκαία αναπτυξιακή προσπάθεια µε την περαιτέρω συρρίκνωση της ενεργού ζήτησης και πλήττεται ο ιδιωτικός τοµέας.

10ον. Κυριαρχεί ο «ταμειακός πανικός» στο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων.

Η Κυβέρνηση με καθυστέρηση 1 έτους, από τότε που το υποστηρίξαμε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, «σέρνεται» στην υιοθέτηση ενός φιλόδοξου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.

Και αυτό διότι ενώ στο περυσινό Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης υποστήριζε ότι θα εισπράξει 2,5 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις μέχρι το 2010, μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα δεν είχε κάνει καμία.

Και επίσης ενώ στο Μνημόνιο αναφέρονταν ότι «…η Κυβέρνηση θα προετοιμάσει ένα σχέδιο αποκρατικοποιήσεων για την πώληση περιουσιακών στοιχείων και δημόσιων επιχειρήσεων με σκοπό την είπσραξη τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2013», σήμερα, 1 χρόνο αργότερα το ποσό διαμορφώνεται στα 22 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για στόχους και χρονοδιαγράμματα που, με βάση την πολιτική των πρώτων 20 μηνών, προκαλούν εύλογα ερωτηματικά και ανησυχία και αναδεικνύουν αρκετά «θολά σημεία».

Ως προς τις διαδικασίες, τις αποτιμήσεις, το χρόνο που απαιτείται για να διασφαλισθούν τα συμφέροντα του Δημοσίου και να εξασφαλισθεί η διαφάνεια.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να θέσω και ορισμένα ερωτήματα στην Κυβέρνηση για να διαπιστώσω αν ισχύουν κάποιες θέσεις της ηγετικής ομάδας της που διατυπώθηκαν πρόσφατα:

  • Ο κ. Πρωθυπουργός, το 2008, σε Επίκαιρη Ερώτηση προς τον τότε Πρωθυπουργό (08/04/2008) καλούσε την Κυβέρνηση να «διατηρήσει το δημόσιο έλεγχο για τον ΟΤΕ, τα ΕΛΤΑ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ και τους άλλους στρατηγικούς οργανισμούς κοινής ωφέλειας της χώρας». Πότε ο κ. Πρωθυπουργός λέει αλήθεια;
  • Ο κ. Υπουργός Οικονομικών, σε συνέντευξή του, το 2008 (06/04/2008) είχε υποστηρίξει ότι «είμαστε αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η ΝΔ εφαρμόζει ξεπερασμένα δόγματα καθολικών ιδιωτικοποιήσεων». Πότε ο κ. Υπουργός λέει αλήθεια;

Και επειδή η Κυβέρνηση προχώρησε με αργοπορία και με απώλεια κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στην πώληση του 10% του ΟΤΕ θα ήθελα να ρωτήσω:

Ισχύει η δέσμευση του κ. Πρωθυπουργού, από το 2008 «για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για απιστία στην περίπτωση της πώλησης του ΟΤΕ στην Deutsche Telecom ώστε να δώσει κάθε υπεύθυνος λόγο για τη βλάβη του δημοσίου συμφέροντος, που, ενσυνείδητα και απροκάλυπτα, προκαλείται»;

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη συνταγή, πρώτα δημοσιονομική προσαρμογή, και μάλιστα με αύξηση των φόρων και μείωση μισθών και συντάξεων, και μετά ανάκαμψη είναι εντελώς λανθασμένη, ειδικά σε συνθήκες ύφεσης.

Η πρόταση της ΝΔ προβλέπει ανάκαμψη της οικονομίας σε συνδυασμό με την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία.

Γι’ αυτό η πρόταση της ΝΔ έχει τρεις πυλώνες:

Ο πρώτος αφορά την Επανεκκίνηση της οικονομίας, ο δεύτερος στοχεύει στη μείωση του ελλείμματος προς την κατεύθυνση του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και ο τρίτος περιλαμβάνει τις πολιτικές απομείωσης του δημοσίου χρέους μέσω της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.

Ειδικότερα, στον πρώτο πυλώνα προτείνεται η ταυτόχρονη υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών, με μετρήσιμα αποτελέσματα, όπως είναι:

  • η μείωση των φορολογικών συντελεστών,
  • η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων μέσω της χρονικής ανακατανομής της εθνικής συμμετοχής,
  • η δημιουργία ουσιαστικών κινήτρων για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων,
  • η ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας μέσω της εξόφλησης του «εσωτερικού χρέους» του κράτους προς τους ιδιώτες και της κινητροδότησης τραπεζών για την άρση της πιστωτικής ασφυξίας στην αγορά,
  • η ενεργοποίηση των αυτόματων σταθεροποιητών μέσω των επανορθωτικών μέτρων αποκατάστασης των αδικιών,
  • η εφαρμογή αντισταθμιστικών μέτρων μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους (π.χ. επιδότηση στεγαστικού επιτοκίου), τα οποία θα κινητοποιήσουν αδρανείς ιδιωτικούς πόρους.

Με την ανάκαμψη θα ενισχυθούν τα έσοδα, και με περικοπές θα μειωθούν οι δαπάνες.

Περικοπές αρκετές από τις οποίες συμπίπτουν με αυτές του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου της Κυβέρνησης, όπως ενδεικτικά είναι:

  • Ο εξορθολογισμός της μισθολογικής δαπάνης με τον περιορισμό των προσλήψεων. Μάλιστα η πρόταση περιλαμβάνει και πρόσθετα μέτρα, όπως είναι το πάγωμα των προσλήψεων για 3 χρόνια και η εφαρμογή της «εργασιακής εφεδρείας», κάτι που φαίνεται να αποδέχεται μερικώς και η Κυβέρνηση.
  • Η μείωση των λειτουργικών δαπανών.
  • Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων, τη στιγμή μάλιστα που η Κυβέρνηση έχει ήδη δημιουργήσει 41 νέες Γενικές και Ειδικές Γραμματείες, Νομικά Πρόσωπα και Αυτοτελείς Υπηρεσίες.
  • Η αναδιοργάνωση των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, η μείωση των λειτουργικών τους δαπανών και η κατάργηση των αφύσικων προνομίων ορισμένων συντεχνιών του Δημοσίου.
  • Ο εξορθολογισμός της ιατροφαρμακευτικής δαπάνης και η βελτίωση των αποτελεσμάτων στον χώρο της υγείας.
  • Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών με τον εξορθολογισμό των μηχανισμών αναδιανομής εισοδήματος.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σήμερα το ζητούμενο είναι, μακριά από στενές εγωιστικές αγκυλώσεις, να βρούμε από κοινού και σε συνεργασία με τους εταίρους μας, τη βέλτιστη λύση στο πρόβλημα.

Εμείς να εντείνουμε τις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης και πειθαρχίας, προσανατολισμένοι στην άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας και οι εταίροι μας να εφαρμόσουν πρακτικές κοινοτικής αλληλεγγύης.

Η Κυβέρνηση όμως στηρίζεται στην ίδια αποτυχημένη συνταγή και δεν σκέφτεται να κάνει επαναδιαπραγμάτευση.

Σύμφωνα και με την Εισηγητική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου, «με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου δίνεται στην Κυβέρνηση εξουσιοδότηση για τις οικονομικές, πολιτικές αλλά και κοινωνικές επιλογές που θα υλοποιηθούν για την περίοδο, δηλαδή για τον τρόπο που θα διατεθεί το δημόσιο χρήμα».

Από τα ανωτέρω είναι προφανές ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν μπορεί να δώσει τέτοια εξουσιοδότηση!!!

Share

Εκτύπωση άρθρου Εκτύπωση άρθρου
TwitterInstagramYoutube