Η 22α Μαρτίου καθιερώθηκε το 1992 από τον ΟΗΕ ως η Παγκόσμια Ημέρα Νερού, με την επιδίωξη της ευαισθητοποίησης και της κινητοποίησης της διεθνούς κοινότητας αναφορικά με τη χρήση του βασικότερου συστατικού της ζωής, που είναι το νερό.
Στις μέρες μας, η κρίση του πόσιμου νερού χαρακτηρίζεται τόσο από τη συνεχιζόμενη μείωση της ποσότητας που διατίθεται, όσο και από την υποβάθμιση της ποιότητάς του. Κατόπιν στοιχείων διεθνών οργανισμών, η έλλειψη του νερού θα αναχθεί σε μείζον γεωπολιτικό θέμα, καθώς το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει ξεπεράσει τα 9 δισεκατομμύρια, ενώ η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά 64 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Παράλληλα, το 2030, περισσότεροι από 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστο σύστημα καθαρισμού του νερού.
Τα στοιχεία που καταθέτουν διεθνείς οργανισμοί, καταδεικνύουν πλέον, την κατεπείγουσα ανάγκη για μια περισσότερο προσεκτική διαχείριση των υδάτινων πόρων. Διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις και τοπικές κοινωνίες οφείλουν να εντείνουν τις προσπάθειές τους για πιο συντονισμένη δράση ώστε να υλοποιηθούν διεθνώς συμφωνημένοι στόχοι για τη σωστή διαχείριση του νερού, την πρόσβαση σε καθαρό νερό και την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.
Πέραν όμως, των υποχρεώσεων της Πολιτείας και άλλων φορέων, κρίνεται απολύτως αναγκαίο η κοινωνία των πολιτών να αντιληφθεί ότι η προστασία των υδάτινων πόρων της χώρας είναι ευθύνη όλων μας. Είναι γεγονός, πως η ψευδαίσθηση της αφθονίας δεν επιτρέπει εύκολα να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ότι δηλαδή με την πάροδο του χρόνου το πόσιμο νερό τείνει να μετατραπεί σε αγαθό εν ανεπαρκεία. Ωστόσο, η ημέρα αυτή ας αποτελέσει για όλους μας, εφαλτήριο προβληματισμού και φροντίδας για τον περιορισμό της σπατάλης του νερού και τη λελογισμένη χρήση του για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών μας.
