Αγαπητές Φίλες, Αγαπητοί Φίλοι,
Αυτές τις ημέρες συζητούμε στη Βουλή το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2014.
Προϋπολογισμού που διαμορφώνεται σε ένα περιοριστικό περιβάλλον, αλλά με εμφανή πλέον σημάδια σταδιακής μακροοικονομικής και δημοσιονομικής σταθεροποίησης.
Το περιοριστικό είναι συνέπεια των χειρισμών της άνοιξης του 2010.
Ενώ η τάση σταθεροποίησης είναι αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν από την Ελληνική Κυβέρνηση, από το καλοκαίρι του 2012, όταν υπήρχαν συνθήκες συσσωρευμένης αβεβαιότητας και ασφυξίας.
Το Προσχέδιο λαμβάνει υπόψη τις πρώτες θετικές ενδείξεις που καταγράφησαν εφέτος, σε συνέχεια και ως αποτέλεσμα των μεγάλων θυσιών της Ελληνικής κοινωνίας.
Ενσωματώνει την τροποποίηση της διάρθρωσης του δημοσιονομικού εγχειρήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 2012.
Στο μέτρο πάντα του εφικτού και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που είχε, τότε, διαμορφωθεί.
Εγχείρημα που βασίζεται κυρίως στο σκέλος των δαπανών, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και διατηρησιμότητάς του.
Παράλληλα όμως, η δημοσιονομική προσαρμογή εμπλουτίζεται με τις διαρθρωτικές αλλαγές στη σφαίρα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τις πρώτες αποκρατικοποιήσεις, με τις στοχευμένες κινήσεις για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση καταγράφονται και οι πρώτες κινήσεις αποκλιμάκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης.
Είναι γεγονός ότι εφέτος, για πρώτη φορά την τελευταία περίοδο, επήλθαν στοχευμένες ελαφρύνσεις σε φόρους, όπως είναι η μείωση κατά 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων και η μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστή ΦΠΑ στην εστίαση.
Και προσπαθούμε και για άλλες.
Φίλες και φίλοι,
Τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση σταθεροποιείται.
Η χώρα, σήμερα, βρίσκεται σε καλύτερο σημείο και μπορεί να ελπίζει για το μέλλον της.
Η Κυβέρνηση επέδειξε συνδυασμό λογικής, διορατικότητας, τόλμης και αποτελεσματικότητας.
Έδωσε δείγματα ότι η χώρα περνά, με αποφασιστικότητα, στο πεδίο των δύσκολων, αλλά αναγκαίων, αποφάσεων και πράξεων.
Ως αποτέλεσμα αυτών, το 2013:
1ον. Η ύφεση επιβραδύνεται και αναθεωρούνται, επί τα βελτίω, οι αρχικές εκτιμήσεις.
2ον. Ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας περιορίζεται.
Βέβαια η ανεργία παραμένει πολύ υψηλή και αυτό αποτελεί μείζον πρόβλημα.
3ον. Επιτυγχάνονται οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Χωρίς τη λήψη πρόσθετων οριζόντιων μέτρων.
Εκτιμάται ότι εφέτος θα υπάρξει ένα μικρό, βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα.
Σύμφωνα δε με όλες τις Εκθέσεις, και την τελευταία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Ελλάδα θα είναι, εφέτος, η καλύτερη Ευρωπαϊκή χώρα σε όρους κυκλικά διορθωμένου πρωτογενούς αποτελέσματος, εξαιρώντας, δηλαδή την επίδραση της ύφεσης και άλλων συγκυριακών παραγόντων.
Όρους με τους οποίους, σύμφωνα με την ίδια Έκθεση, θα πρέπει να αξιολογείται η δημοσιονομική προσαρμογή ώστε να μην υπονομεύεται η ανάκαμψη της οικονομίας.
4ον. Οι δαπάνες για τόκους του δημόσιου χρέους μειώνονται στο μισό.
5ον. Διαρθρωτικές αλλαγές πραγματοποιούνται.
Αναπτυξιακά προγράμματα και εργαλεία ρευστότητας «ξεπαγώνουν».
Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων άρχισε να υλοποιείται.
Η αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες συνεχίζεται.
Η ανακεφαλαιοποίηση και αναδιάρθρωση των τραπεζών ολοκληρώνεται.
Τα ανωτέρω αποτελούν θετικές ενδείξεις, φυσικά μικρού μεγέθους μπροστά στο μέγεθος των θυσιών της κοινωνίας.
Αυτές οι ενδείξεις όμως αποτελούν εφαλτήριο για συνέχιση της προσπάθειας και όχι αφορμή για εφησυχασμό.
Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτείται ο περαιτέρω εμπλουτισμός του δημοσιονομικού εγχειρήματος με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επαναφορά της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.
Και αυτό γιατί η δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία, αν και αναγκαία, δεν αποτελεί από μόνη της ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση.
Φίλες και φίλοι,
Σ’ αυτό το πλαίσιο, το οποίο ενσωματώνει τις προβλέψεις και τα στοιχεία της ευρύτερης εθνικής προσπάθειας για τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και την ανάταξη της πραγματικής οικονομίας, διαμορφώνεται ο Κρατικός Προϋπολογισμός για το 2014.
Συγκεκριμένα και ενδεικτικά:
1ον. Η Ελληνική οικονομία προβλέπεται να εξέλθει από την παρατεταμένη ύφεση.
Κυρίως λόγω της ανάκαμψης των επενδύσεων και της ενίσχυσης των εξαγωγών.
2ον. Το ποσοστό ανεργίας, αντιδρώντας με κάποιο βαθμό υστέρησης στην πορεία της οικονομικής δραστηριότητας, προβλέπεται να αρχίσει, σταδιακά, να μειώνεται.
3ον. Το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί περίπου στο 1,5% του ΑΕΠ.
Ένα αποτέλεσμα που προκύπτει από τις ήδη συμφωνημένες, αλλά και ψηφισθείσες, φορολογικές δράσεις και από διαρθρωτικές και στοχευμένες παρεμβάσεις, και όχι από νέες, οριζόντιες, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
4ον. Το δημόσιο χρέος προβλέπεται ότι θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα.
Για πρώτη φορά όμως, ως απόλυτο μέγεθος, θα μειωθεί λόγω της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος, της συγκράτησης των δαπανών για τόκους και της υλοποίησης του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων.
Σημειώνεται βέβαια ότι το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει ανοικτό.
Η χώρα οφείλει να «φρενάρει» ριζικά την αυξητική δυναμική και να αντιστρέψει την τάση.
Αυτό θα πραγματοποιηθεί με την επίτευξη διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων και με την ισχυροποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων.
Παράλληλα όμως και εφόσον εμείς επιτύχουμε το στόχο του πρωτογενούς πελονάσματος, θα αξιώσουμε, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις, την έμπρακτη συμβολή των εταίρων μας στην ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
Επιλογές και τεχνικές υπάρχουν.
Θα αναζητήσουμε, μέσα από διαπραγμάτευση, τους βέλτιστους τρόπους.
Φίλες και φίλοι,
Συμπερασματικά, είναι γνωστό ότι την τελευταία τριετία η Ελληνική οικονομία έχει βρεθεί σε μία επώδυνη δοκιμασία βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και πρωτοφανούς ανεργίας.
Οι πολίτες κατέβαλαν τεράστιες θυσίες, τόσο σε όρους δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.
Ωστόσο από εφέτος αυτές οι θυσίες άρχισαν να πιάνουν τόπο, διαμορφώνοντας τις πρώτες ενδείξεις για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Στη νέα πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας, έχει ιδιαίτερη σημασία ο επανακαθορισμός του ρόλου και της ευθύνης όλων μας.
Πολιτών, κοινωνίας, κράτους, πολιτικής και αγοράς.
Υπάρχουν σημαντικά βήματα ακόμα να γίνουν για τη βελτίωση των θεσμών, το σχεδιασμό και την εφαρμογή στρατηγικής, πολιτικών και δράσεων, με αυτοδέσμευση των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη συλλογικά αποδεκτών στόχων.
Και σ’ αυτή την προσπάθεια θεωρώ ότι πρέπει να συμμετέχουμε όλοι.
Και πρώτοι από όλους εμείς οι Νεοδημοκράτες.
Τα μέλη της ιστορικής παράταξης.
Της παράταξης που έκανε τις στρατηγικές επιλογές για τη Χώρα.
Της παράταξης που έχει πει τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ.
Και τώρα ΕΜΕΙΣ οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε.
Και το κάνουμε, για να βγάλουμε οριστικά τη χώρα από την κρίση και να σχεδιάσουμε τη νέα πορεία της.