Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση κατέθεσε, χθες βράδυ, ένα ακόμη Πολυνομοσχέδιο.
Το πρώτο της με τη νέα σύνθεση.
Ένα Πολυνομοσχέδιο χωρίς, προφανώς, συνοχή, χωρίς καν ουσιαστική, συνεκτική αιτιολογική έκθεση.
Ένα Πολυνομοσχέδιο χωρίς αναπτυξιακό πρόσημο και πυξίδα, με έντονα τα υφεσιακά χαρακτηριστικά να διατρέχουν διατάξεις του.
Ένα Πολυνομοσχέδιο που προσθέτει, αναδρομικά, φόρους στην ακίνητη περιουσία, φορολογώντας ανείσπρακτα ενοίκια – δηλαδή ανύπαρκτα εισοδήματα, καταργώντας εκπτώσεις, αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές στα ενοίκια, και μάλιστα κάνοντας πιο άδικη την κατανομή των φορολογικών βαρών, αφού αυξάνει πολύ περισσότερο τη φορολόγηση των χαμηλότερων έναντι των υψηλότερων εισοδημάτων.
Ένα Πολυνομοσχέδιο που τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τις ρυθμίσεις για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, πέραν της αύξησης του επιτοκίου που έχει ήδη υλοποιηθεί, εισάγοντας μάλιστα και τον αυθαίρετο ρόλο της υποκειμενικής κρίσης της διοίκησης για τη μείωση του αριθμού των δόσεων.
Υποκειμενική κρίση που μπορεί να τροφοδοτήσει, δυνητικά, τη συναλλαγή και τη διαφθορά.
Ένα Πολυνομοσχέδιο που καταργεί συνταξιοδοτικές διατάξεις ακόμη και νόμων που ψηφίστηκαν το 2015.
Ένα Πολυνομοσχέδιο που προσθέτει, δυνητικά, ευνοϊκές ρυθμίσεις, στο ύψος των προστίμων, για εκκρεμείς υποθέσεις πλαστών και εικονικών τιμολογίων.
Για αυτούς, κυρίως, τους λόγους η ΝΔ, όπως ανέφερε και ο Εισηγητής της, καταψηφίζει, επί της αρχής, το Πολυνομοσχέδιο.
Όμως, η ΝΔ δεν θα μιμηθεί τις πρακτικές ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θα επιδοθεί σε πολιτική κερδοσκοπία πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Ούτε θα πει «όχι σε όλα».
Θα στηρίξει, ενδεικτικά, εκείνες τις διατάξεις που αυστηροποιούν, ακόμη περισσότερο, το πλαίσιο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Αρκεί, βέβαια, πράγματι να το αυστηροποιούν.
Και εδώ χρειάζονται κάποιες επεξηγήσεις από την Κυβέρνηση σχετικά με την αύξηση του ύψους του φόρου που δεν αποδόθηκε ή διακρατήθηκε, με βάση το οποίο αυξάνονται οι ποινικές κυρώσεις, κυρώσεις με τις οποίες συμφωνούμε.
Επίσης η ΝΔ μπορεί να στηρίξει διατάξεις που ενισχύουν, ακόμη περισσότερο, το πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας.
Άλλωστε, όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε τις σχετικές διατάξεις, το 2014, με το Νόμο 4270, ο ΣΥΡΙΖΑ τις καταψήφιζε.
Και σήμερα τις εισηγείται.
Ειδικότερα, να θυμίσω ότι με το Ν. 4270/2014:
- Αναμορφώθηκαν οι κανόνες δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας που διέπουν τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.
- Εισήχθη η έννοια του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου και των κατάλληλων διορθωτικών μηχανισμών σε περίπτωση σημαντικών αποκλίσεων από το στόχο.
- Εκσυγχρονίστηκε, εναρμονίστηκε και συντονίστηκε το υφιστάμενο εθνικό δημοσιονομικό πλαίσιο με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές και διεθνείς πρακτικές.
- Επικαιροποιήθηκαν οι μέχρι τότε ισχύουσες διατάξεις του δημόσιου λογιστικού.
- Αναδείχθηκε και εμπεδώθηκε η έννοια της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
- Συστάθηκε το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο.
- Ενισχύθηκε ο ρόλος και η ευθύνη των προϊσταμένων των Γενικών Διευθύνσεων Οικονομικών Υπηρεσιών.
- Θεσμοθετήθηκε η λειτουργία των υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου.
- Θεσπίστηκαν δημοσιονομικοί κανόνες για όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
- Συνάφθηκαν Μνημόνια Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών και των υπόλοιπων Υπουργείων, τόσο για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού όσο και για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Και φυσικά, προχώρησε ο ενιαίος τρόπος καταγραφής και διαχείρισης των λογαριασμών του Δημοσίου, προκειμένου να επιτυγχάνεται η παρακολούθηση και ο προγραμματισμός των ταμειακών ροών και να προσδιορίζεται το ύψος των διαθεσίμων.
Και έκλεισαν, ενδεικτικά, τον Ιούλιο του 2014, 934 λογαριασμοί.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πέρυσι, η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά τα καταψήφισε.
Μάλιστα, ενδεικτικά και μόνο, πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Εισηγητή του, υποστήριζε ότι τα Μνημόνια συνεργασίας του Υπουργείου Οικονομικών με τα άλλα Υπουργεία αποτελούν «συρρίκνωση της δημοκρατίας».
Σήμερα; Ορθώς, τα υιοθετεί.
Πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Εισηγητή του, υποστήριζε ότι «η θέσπιση κανόνων στη δημοσιονομική πολιτική, εντείνει το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης».
Σήμερα; Όπως υποστηρίζει το Νομοσχέδιο, και ορθώς, «πάει και στο επόμενο βήμα».
Πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Εισηγητή του, υποστήριζε ότι «το Δημοσιονομικό Συμβούλιο είναι μια ανεξάρτητη αρχή με υπερβολικές εξουσίες, χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση».
Σήμερα; Ορθώς, όχι μόνο το στηρίζει, αλλά προχωρά και στη στελέχωσή του.
Και όχι μόνο αυτά.
Όπως αναφέρει το Σχέδιο Νόμου, η Κυβέρνηση προχωρά, και ορθώς, στην «περαιτέρω βελτίωση της διαδικασίας κατάρτισης και παρακολούθησης της εκτέλεσης του προϋπολογισμού», στην «ανάγκη ενίσχυσης των υφιστάμενων υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου», «στην επιβολή ήδη θεσμοθετημένων κυρώσεων», στην «ανάγκη κοινής διαχείρισης των διαθεσίμων της Γενικής Κυβέρνησης».
Πρωτοβουλίες που είχαν ξεκινήσει να δρομολογούνται από το φθινόπωρο του 2014, με τη γνωστή ονομασία «Οργανικός Νόμος 2».
Παραμένει ωστόσο ερωτηματικό, και ζητάμε από την Κυβέρνηση να το επαναξιολογήσει, η κατάργηση του προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, αρχικά, από 1.1.2017, στις δαπάνες του Κράτους και μεταγενέστερα, από 1.1.2019, στις δαπάνες των λοιπών φορέων.
Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη απλοποίησης και ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των ελέγχων και μετατόπισης της έμφασης στους κατασταλτικούς ελέγχους.
Για αυτό και η Κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, αύξησε το όριο του προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο από τις 15.000 στις 30.000 ευρώ.
Το οποίο, φυσικά, το είχατε καταψηφίσει.
Και σήμερα εισηγείστε την πλήρη κατάργηση του προληπτικού ελέγχου.
Νομίζω ότι αυτό το σημείο θέλει επαναξιολόγηση, ωριμότερη σκέψη και αντιμετώπιση.
Και συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο.
