Η Ελληνική Κυβέρνηση, και αυτό αποδεικνύεται σήμερα τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, έχει καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια τους τελευταίους μήνες ώστε να επαναφέρει το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής σε τροχιά υλοποίησης και να τηρήσει τις δεσμεύσεις που η χώρα, κατά το παρελθόν, έχει αναλάβει απέναντι στους εταίρους της.
Και αυτή η προσπάθεια, προσπάθεια μεθοδική και συστηματική, γίνεται σε ένα εξόχως πιεστικό στο εσωτερικό και ιδιαίτερα ρευστό και άκαμπτο στο εξωτερικό περιβάλλον.
Υπό στενούς χρονικούς περιορισμούς.
Και υπό εξαιρετικά περιορισμένους και συγκεκριμένους, λόγω κυρίως της χρόνιας αναξιοπιστίας της χώρας, βαθμούς ελευθερίας.
Οι στόχοι αυτής της προσπάθειας που είναι η συνέχιση και επικαιροποίηση, μέσω και της επιμήκυνσης, του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής και η αποκατάσταση των χρηματοδοτικών ροών προκειμένου να καλυφθούν οι ταμειακές ανάγκες της χώρας, να ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να διοχετευτεί ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, φαίνεται να επιτυγχάνονται.
Και οι μεγάλες και διευρυνόμενες θυσίες των Ελλήνων πολιτών να αναγνωρίζονται.
Ως προς τα συγκεκριμένα ερωτήματά σας.
Στο πρώτο ερώτημα, ως τις προαπαιτούμενες ενέργειες που έπρεπε να αναλάβει η χώρα ώστε να εκταμιευθεί η επόμενη δόση του δανείου:
Κύριε Συνάδελφε,
Όλες αυτές αναπτύσσονται μέσα στο Πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα από την Ελληνική Βουλή, καταγράφονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής και παρουσιάζονται αναλυτικά στον Προϋπολογισμό του επόμενου οικονομικού έτους.
Ενώ, όπου απαιτείται ή προβλέπεται, αποτυπώνονται σε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και σε Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις.
Πολλές από αυτές τις προαπαιτούμενες ενέργειες αποτελούν συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας από τον περασμένο Μάρτιο.
Αρκετές από αυτές λίμναζαν και θα έπρεπε από καιρό να είχαν εφαρμοστεί και χωρίς να μας τα επιβάλλει κάποιος δανειστής…
Μεταξύ άλλων στις προαπαιτούμενες ενέργειες περιλαμβάνονται οι δημοσιονομικές παρεμβάσεις της επόμενης διετίας, η κατάθεση και ψήφιση του Προϋπολογισμού και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ρυθμίσεις για την εισαγωγή αυτόματων μηχανισμών ελέγχου των δαπανών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, πρωτοβουλίες για την αποφυγή δημιουργίας μιας «νέας γενιάς» ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, δράσεις για την αναδιοργάνωση των φορολογικών μηχανισμών, μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας, της δημόσιας διοίκησης, των μεταφορών και της ενέργειας, παρεμβάσεις στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας, ρυθμίσεις για την επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων, ενέργειες για την ενίσχυση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Πρόκειται για προαπαιτούμενες ενέργειες που έχουν, στο σύνολό τους, ολοκληρωθεί.
Και αυτό αναγνωρίζεται πλέον και στη δήλωση που ακολούθησε το προχθεσινό Eurogroup (20 Νοεμβρίου).
Στο δεύτερο ερώτημά σας σε ότι αφορά το μηχανισμό αυτόματης διόρθωσης:
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επιβεβαιώνει ότι η δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία αποτελούν προτεραιότητες για την Κυβέρνηση.
Έτσι λάβαμε, ως Κυβέρνηση, πρωτοβουλίες για τη σύσταση μηχανισμών αυτόματης διόρθωσης.
Μηχανισμοί που θα λειτουργούν εντός χώρας και στους οποίους θα συμμετέχουν Έλληνες πολίτες και όχι ξένοι επίτροποι όπως ψευδώς κάποιοι αναφέρουν…
Στην κατεύθυνση αυτή ενεργοποιείται μηχανισμός παρακολούθησης των ετήσιων προϋπολογισμών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, με ιδιαίτερη αναφορά στις ΔΕΚΟ και στους ΟΤΑ, σε μηνιαία βάση, με τη θέσπιση τριμηνιαίων στόχων και ανώτατων ορίων δαπανών, ώστε αυτοί να συνάδουν με τους στόχους του Προϋπολογισμού και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.
Οι διοικήσεις τους θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρχουν αρνητικές αποκλίσεις από τους στόχους και θα προβαίνουν σε προκαθορισμένες διορθωτικές παρεμβάσεις σε περίπτωση εμφάνισής τους.
Σε περιπτώσεις αρνητικής απόκλισης στα οικονομικά αποτελέσματα θα προβλέπεται ανάλογος περιορισμός των πιστώσεων για λειτουργικές δαπάνες ή της επιχορήγησης ή της απόδοσης πόρων προς τους φορείς αυτούς.
Καθώς και η λήψη πρωτοβουλιών από πλευράς των διοικήσεων για την επαναφορά των προϋπολογισμών των φορέων τους εντός στόχων.
Ως προς το τρίτο σας ερώτημα, σχετικά με τις χώρες της Ευρωζώνης οι οποίες θα θέσουν υπό την έγκριση των Κοινοβουλίων τους την εκταμίευση της δόσης του δανείου:
Από τις 17 χώρες που απαρτίζουν την ευρωζώνη, οι χώρες για τις οποίες προβλέπεται η υποχρεωτική έγκριση από τα Εθνικά τους Κοινοβούλια, σύμφωνα με τη γνώση που έχει το Υπουργείο Οικονομικών, είναι η Γερμανία, η Φινλανδία, η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Εσθονία, η Ολλανδία και η Μάλτα.
Αναφορικά με το χρόνο περάτωσης της προαναφερθείσας διαδικασίας, γίνεται αντιληπτό ότι οι διαδικασίες λειτουργίας των Εθνικών Κοινοβουλίων δεν εξαρτώνται από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Ωστόσο, κύριε Συνάδελφε, είναι βέβαιο ότι μετά την λήψη της τελικής απόφασης από το Eurogroup οι εταίροι μας θα δρομολογήσουν άμεσα τις διαδικασίες επικύρωσης από τα Εθνικά τους Κοινοβούλια.
Ως προς το τελευταίο σας ερώτημα, σχετικά με τη στρατηγική της Κυβέρνησης σε σχέση με την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του χρέους:
Η κυβέρνηση στις επαφές που είχε και έχει στο εξωτερικό έχει καταθέσει τις εκτιμήσεις της για την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών, την εξέλιξη του δημόσιου χρέους και τις εναλλακτικές προτάσεις για τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς του.
Το εύρος των παρεμβάσεων δεν είναι απεριόριστο.
Οι μεμονωμένες λύσεις δεν είναι αρκετές.
Η ψηλάφηση βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων λύσεων ολοκληρώνεται.
Και ο συνδυασμός τους θα διασφαλίζει την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού για τη χώρα.
Κύριε Συνάδελφε,
Σήμερα έχουν διαμορφωθεί συνθήκες σταθεροποίησης, δηλαδή έχουν διαμορφωθεί οι αναγκαίες συνθήκες για σχεδιασμό και δράση σε όλα τα πεδία.
Δεν ωφελεί να ρισκάρουμε με δοκιμές.
Δεν ωφελεί να επιδοθούμε σε ανώριμες, θορυβώδεις τακτικές.
Με πίστη, εθνικό σχέδιο και αποφασιστικότητα πρέπει και μπορεί να πετυχαίνουμε τους στόχους, όπως αποδεικνύεται, και ταυτόχρονα να διεκδικούμε καλύτερους όρους συνεργασίας από τους εταίρους και δανειστές μας, όπως σύντομα θα αποδειχθεί.