Ομιλία στο 8ο Τακτικό Συνέδριο της Ν.Δ.

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,

Η συγκυρία για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο, είναι εξαιρετικά κρίσιμη .

Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού επί μήνες διαχειρίστηκε , με επικοινωνιακή λογική , το πρόβλημα ελλείμματος και χρέους της Ελληνικής Οικονομίας, πρόβλημα κοινό σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, οδήγησε τη χώρα σε οξύτατη κρίση δανεισμού.

Η ευθύνη της Κυβέρνησης είναι αντικειμενική και ξεκάθαρη .

-> «Φούσκωσε» το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας για το 2009, ματαιώνοντας «ώριμες» δημόσιες εισπράξεις, μεταθέτοντας εισπράξεις στο 2010, μεταφέροντας πληρωμές του 2010 στο 2009.

-> Παρουσίασε έλλειψη προετοιμασίας και σοβαρού επιχειρησιακού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης.

-> Αναφερόταν – και συνεχίζει να το πράττει- απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.

-> Καθυστέρησε στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού και παρέλυσε τον εισπρακτικό μηχανισμό του Δημοσίου. Η υστέρηση των εσόδων, το τελευταίο τρίμηνο του 2009, κάλυψε τα 2/3 της συνολικής υστέρησης του έτους.

-> Κατέθεσε προγραμματικές δηλώσεις που, αντί για περικοπές περιείχαν παροχές.

-> Προχώρησε στην υποβολή και ψήφιση Προϋπολογισμού που ήταν κατώτερος των περιστάσεων.

-> Κατέθεσε Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το όποιο ενσωμάτωνε , όπως αποδεικνύεται, εκ των υστέρων, με τα απανωτά «πακέτα» μέτρων, μη υλοποιήσιμους στόχους .

-> Υπέπεσε σε αντιφάσεις και παλινωδίες, δείγμα έλλειψης πολιτικής αξιοπιστίας.

-> Έστελνε , επί μακρόν, λανθασμένα μηνύματα στις Αγορές, τις οποίες και δεν «έμαθε» να «διαβάζει» .

-> Άργησε να αναγνωρίσει το μέγεθος του προβλήματος και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα .

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήταν ξεκάθαρη στις προειδοποιήσεις της ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα έπρεπε να δράσει πιο γρήγορα και αποφασιστικά .

-> Επέδειξε διεθνή πολυπραγμοσύνη και ανάλωσε πολύτιμο κεφάλαιο, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση και ουσιαστικό αποτέλεσμα .

-> Προσήλθε στις συνομιλίες με τους διεθνείς πιστωτές με ηττοπαθή λογική , αφού απέσυρε από το τραπέζι τα περιβόητα «πιστόλια» .

Ο επίλογος αυτής της αποτυχίας, των πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης, γράφτηκε με την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας.

Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,

Το μίγμα, όμως, των δημοσιονομικών μέτρων, που συνοδεύουν την προσφυγή στο Μηχανισμό είναι ελλιπές , αμφιβόλου οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικά άδικο .

Ο συνδυασμός της αύξησης της φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, «στεγνώνει» την Αγορά, παραλύει την ψυχολογία της κοινωνίας, ενισχύει την ανασφάλεια των πολιτών.

Η δημοσιονομική προσαρμογή , πρωτόγνωρη σε έκταση και ένταση στα παγκόσμια χρονικά, είναι της τάξεως του 20% του Α.Ε.Π., προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κατά 11% του Α.Ε.Π. μέχρι το 2014.

Έτσι, μέχρι σήμερα:

-> Η ανεργία διογκώνεται και ανήλθε στο 11,7% το 1ο τρίμηνο του έτους, από 9,3% το αντίστοιχο περυσινό.

-> Η ύφεση βαθαίνει και εκτιμάται, περίπου, στο 4% για το 2010, από 0,3% που ήταν η αρχική εκτίμηση τον Ιανουάριο.

-> Ο πληθωρισμός αυξάνεται , και εκτοξεύθηκε στο 5,3% τον εφετινό Μάϊο, ο υψηλότερος Δείκτης Τιμών Καταναλωτή στην Ευρώπη, 10 φορές υψηλότερος από πέρυσι.

-> Τα αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της Αγοράς απουσιάζουν .

-> Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μειώνονται δραστικά.

Συνεπώς, οι κίνδυνοι που συνοδεύουν την υλοποίηση του Προγράμματος είναι υπαρκτοί και σημαντικοί .

Καταγράφονται ως δυνητικοί ακόμη και στο Μνημόνιο , καθώς και στις Εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής .

Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,

Τη δυναμική της Ελληνικής Οικονομίας τη γνωρίζαμε όλοι.

Ας αφήσουν, λοιπόν, οι Κυβερνώντες τα πολιτικά φληναφήματα ότι τάχα δεν γνώριζαν και ότι την αποκλειστική ευθύνη την έχουν οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.

Και γνώριζαν και ευθύνη είχαν και έχουν .

Ευθύνη για τα «υποκείμενα νοσήματα» της Οικονομίας.

Ευθύνη για τη δυναμική και για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί .

Σήμερα, αυτό που απαιτείται και προτείνεται από τη Νέα Δημοκρατία, είναι η υιοθέτηση ενός κατάλληλου και ισορροπημένου μίγματος πολιτικών επιλογών, που θα περιλαμβάνει και αντισταθμιστικά μέτρα χαμηλού ή μηδενικού δημοσιονομικού κόστους.

Θα στοχεύει στην αντιμετώπιση του ελλείμματος , είτε αυτό οφείλεται σε διαρθρωτικές αδυναμίες είτε στην ύφεση, καθώς και στη διαρκή προώθηση της αειφόρου , «έξυπνης» και εξωστρεφούς ανάπτυξης , της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας , της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής .

-> Με την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων, μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης .

-> Με τη μείωση , σε βάθος χρόνου, των φορολογικών συντελεστών, ώστε να ανταποκριθούμε στο διεθνή φορολογικό ανταγωνισμό.

-> Με την καταγραφή , αποτίμηση και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, ώστε να μετατρέψουμε αδρανείς πόρους σε τμήμα του Εθνικού ενεργητικού, μειώνοντας το χρέος σημαντικά και νωρίτερα , ξεκινώντας από χαμηλότερα .

-> Με την περιστολή των δαπανών , όπου αυτές είναι σπατάλες και με τη βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων δαπανών .

Επενδύοντας σε συντελεστές με υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση , συντελεστές που προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα , όπως είναι η επένδυση στη γνώση , στην έρευνα και την καινοτομία , στην προστασία του περιβάλλοντος .

-> Με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας .

Περιορίζοντας το εξωγενές κόστος των επιχειρήσεων, προωθώντας φορολογικά κίνητρα, μειώνοντας τη γραφειοκρατία, καταργώντας εμπόδια και στρεβλώσεις στη λειτουργία του ανταγωνισμού στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.

-> Με την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών , που περιλαμβάνονται και στο Μνημόνιο και οι οποίες ημιτελώς προωθούνται από την Κυβέρνηση ( άρση καμποτάζ , απελευθέρωση αγορών , προώθηση αποκρατικοποιήσεων ).

-> Με την ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου .

Με ένα αποτελεσματικό , σύγχρονο και δίκαιο κράτος, που θα παρεμβαίνει και θα μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς και την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας, την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και του παραγόμενου πλούτου και τη σταθεροποίηση της οικονομίας.

Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,

Σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο , το πλαίσιο του Κ οινωνικού Φιλελευθερισμού , άρχισαν να παράγονται ιδέες και προτάσεις πολιτικής .

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ανάταξη της Ελληνικής οικονομίας απαιτεί , εκτός από το στρατηγικό σχέδιο και τις επιμέρους συγκεκριμένες πολιτικές, ισχυρή και αυτόνομη πολιτική βούληση και αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση .

Η παρούσα Κυβέρνηση φαίνεται ελλειμματική σε σχέση με αυτές τις προϋποθέσεις.

Στη Νέα Δημοκρατία εναπόκειται να δημιουργήσει τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις και να δώσει έμπρακτα και έγκαιρα «σήματα» μιας νέας ελπιδοφόρας προοπτικής .

Share

Εκτύπωση άρθρου Εκτύπωση άρθρου
TwitterInstagramYoutube