Ο Νόμος 3845/2010 (Φ.Ε.Κ. 65 Α’, 6-5-2010) που αφορά στα «Μέτρα για την Εφαρμογή του Μηχανισμού Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας από τα Κράτη-Μέλη της ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», προέβλεπε συγκεκριμένη διαδικασία για την κύρωση των μνημονίων, συμφωνιών και συμβάσεων, που τον συνόδευαν, από τη Βουλή.
Πιο συγκεκριμένα με το Άρθρο 1ο, παρ. 4, του Νόμου αυτού, «Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της προηγούμενης παραγράφου [ο μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας]. Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση».
Στις 7 Μαΐου 2010, ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, δεσμεύονταν στην Ολομέλεια της Βουλής ότι «προφανώς οι συμβάσεις αυτές θα έρθουν στη συνέχεια και στη Βουλή των Ελλήνων για συζήτηση και κύρωση. Όμως, για να μπορέσει να γίνει η εκταμίευση στην ώρα της, το διευκρινίζουμε αυτό με μερικές νομοτεχνικές αλλαγές που γίνονται στο κείμενο».
Ως εκ τούτου, πέντε (5) ημέρες αργότερα, ο Ν. 3847/2010 (ΦΕΚ 67 Α’, 11-05-2010), και πιο συγκεκριμένα η παρ. 9, τροποποιεί τον προηγούμενο Νόμο (Ν. 3845/2010) ως εξής:
«Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου πρώτου του Ν. 3845/2010 αντί της λέξης «κύρωση» τίθενται οι λέξεις «συζήτηση και ενημέρωση». Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους».
Μετέπειτα, στις 3 Ιουνίου 2010, ο Υπουργός Οικονομικών καταθέτει Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ αφ’ ενός της Ελληνικής Δημοκρατίας ως δανειολήπτη και αφ’ ετέρου των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και του KfW ως δανειστών, καθώς και του από 10 Μαΐου 2010 διακανονισμού χρηματοδότησης άμεσου ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης».
Η Εισηγητική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου, μάλιστα, αναφέρει:
«Με το Προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου πραγματοποιείται η πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης να φέρει για συζήτηση και κύρωση στην Εθνική Αντιπροσωπεία όλα τα συμβατικά κείμενα…»
Παραδόξως, ο τελευταίος νόμος (Ν. 3847/2010) αναφέρεται σε «συζήτηση και ενημέρωση».
Επιπρόσθετα, το Άρθρο 2ο του εν λόγω Σχεδίου Νόμου αναφέρει:
«Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο στην Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ή Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης) (European Facility of Financial Stability – EFSF) και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου σε νομικά πρόσωπα και φορείς που συστήνονται για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης».
Παράλληλα, το Σχέδιο Νόμου με Τίτλο «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας στις Οδηγίες 2007/64/ΕΚ, 2007/44/ΕΚ και 2010/16/ΕΕ που αφορούν Υπηρεσίες Πληρωμών στην Εσωτερική Αγορά, Προληπτική Αξιολόγηση Προτάσεων Απόκτησης Συμμετοχής σε Επιχειρήσεις του Χρηματοπιστωτικού Τομέα και Άλλες Διατάξεις», που συζητείται αυτή την εβδομάδα (Πέμπτη, 24 Ιουνίου) στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, περιλαμβάνει στις άλλες διατάξεις, και πιο συγκεκριμένα στο Άρθρο 93, αυτούσιο το προηγούμενο Άρθρο 2ο του Σχεδίου Νόμου που κατέθεσε το Υπουργείο Οικονομικών για την Κύρωση της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης.
Είναι προφανές ότι οι κυβερνητικές παλινωδίες και αντιφάσεις, σχετικά με τη διαδικασία κύρωσης, συζήτησης και ενημέρωσης επί μνημονίων, συμφωνιών και συμβάσεων που υπογράφονται από τη χώρα στο πλαίσιο του Μηχανισμού Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, συνεχίζονται με αποτέλεσμα να εγείρεται μείζον θέμα κοινοβουλευτικής και πολιτικής τάξης.
Για τους παραπάνω λόγους,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
ο κος Υπουργός
1ον. Γιατί η Κυβέρνηση σε διάστημα πέντε (5) ημερών (6η με 11η Μαΐου) μετέτρεψε την «κύρωση» των μνημονίων, συμφωνιών και συμβάσεων, αρχικά σε «κύρωση και συζήτηση» και στη συνέχεια σε «συζήτηση και ενημέρωση»;
2ον. Ισχύει η πολιτική δέσμευση του Υπουργού Οικονομικών ότι θα φέρνει για «συζήτηση και κύρωση» στην Εθνική Αντιπροσωπεία όλα τα συμβατικά κείμενα;
3ον. Συνάδει αυτό με το Ν. 3847/2010 (ΦΕΚ 67 Α’, 11-05-2010);
4ον. Εάν ισχύει η πολιτική δέσμευση γιατί δεν γίνεται η Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης που έχει κατατεθεί ως Σχέδιο Νόμου στη Βουλή από τις 3 Ιουνίου 2010;
5ον. Γιατί στο Άρθρο για την παροχή εξουσιοδότησης στον Υπουργό Οικονομικών για τη συμμετοχή της Ελλάδος στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης δεν υπάρχει καμμία αναφορά σε κύρωση, συζήτηση ή έστω ενημέρωση για τα μνημόνια, τις συμφωνίες και τις συμβάσεις που συνοδεύουν τη συμμετοχή όπως ισχύει για τον Ελληνικό Μηχανισμό Στήριξης;
