Σημεία Παρέμβασης στη Συζήτηση του Προϋπολογισμού για το 2013
1η Παρέμβαση: Μεταβολή δημόσιου χρέους
Για όσο χρονικό διάστημα έχουμε δημοσιονομικό έλλειμμα το δημόσιο χρέος θα αυξάνει τουλάχιστον όσο είναι το έλλειμμα της χρονιάς αναφοράς. Αυτό είναι το προφανές.
Όταν παράλληλα όμως βαθαίνει η ύφεση, τότε ο δείκτης του δημοσίου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνει ανάλογα.
Με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο, εξαιτίας της αναδιάρθρωσης του χρέους και του περιορισμού του ελλείμματος, η μεταβολή του χρέους εκτιμάται ότι θα είναι κατά μέσον όρο 5,7 δισ. ευρώ την περίοδο 2013-2016, πολύ χαμηλότερα από τα ποσά του παρελθόντος.
Ή διαφορετικά, η συνολική αύξηση του χρέους, σε απόλυτα ποσά, είναι περίπου 23 δισ. ευρώ την περίοδο 2013-2016, όση ήταν περίπου η αύξηση κατ’ έτος στο παρελθόν.
Σε ότι αφορά το κόστος εξυπηρέτησης, οι τόκοι αναμένεται να μειωθούν απο τα 16,3 δισ. ευρώ το 2011, στα 8,9 δισ. ευρώ το 2013. Στο μισό δηλαδή σε μία διετία.
Επιβεβαιώνεται, συνεπώς, η ορθή προσέγγιση της Κυβέρνησης Εθνικής Ευθύνης να θέσει ως βασικό στόχο της οικονομικής της πολιτικής την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2013, έτσι ώστε η χώρα να πορεύεται με βαθμιαία μειούμενες δανειακές ανάγκες.
Γιατί για να σταματήσει η αύξηση του δημοσίου χρέους θα πρέπει:
- Να έχουμε, τουλάχιστον, πρωτογενή πλεονάσματα.
- Να επιτύχουμε την ανακοπή της ύφεσης και την επαναφορά της οικονομίας σε τροχιά ανάκαμψης.
- Να προχωρήσει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας του Δημοσίου.
Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο τόσο του Προϋπολογισμού όσο και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, κινούμαστε εντατικά, μεθοδικά και δυναμικά προς την κατεύθυνση αυτή.
2η Παρέμβαση: Θετικά Στοιχεία Πορείας Ελληνικής Οικονομίας
Υπάρχουν ορισμένα θετικά δείγματα γραφής της Κυβέρνησης Εθνικής Ευθύνης που δίνουν μια εικόνα ανατροπής της αίσθησης του αδιεξόδου που είχε δημιουργηθεί.
Που επιτρέπουν εφεξής τη διαμόρφωση θετικών προσδοκιών για την Ελληνική Οικονομία.
Ειδικότερα:
- Η ικανοποιητική εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2012 (υπάρχει σχετικό χθεσινό Δελτίο Τύπου του Αναπληρωτή Υπουργού).
- Η επίτευξη κυκλικά διορθωμένου πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2012 (το ΔΝΤ το εκτιμά στο 0,9% του ΑΕΠ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο 4,2% του ΑΕΠ).
- Η μείωση της απόδοσης των Ελληνικών κρατικών τίτλων.
- Η μείωση των επιτοκίων στις εκδόσεις εντόκων γραμματίων (η πιο πρόσφατη εξαμηνιαία έκδοση έγινε με 4,41%, το οποίο είναι το χαμηλότερο επιτόκιο από τότε που προσφύγαμε στο Μηχανισμό Στήριξης).
- Η αποκλιμάκωση του εναρμονισμένου δείκτη τιμών καταναλωτή που είναι στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Οκτώβριο του 2009, παρά τις υπαρκτές στρεβλώσεις των αγορών.
- Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, αφού το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών βελτιώθηκε και οι εξαγωγές αυξήθηκαν, επιτυγχάνοντας τον Αύγουστο πλεόνασμα 1,6 δισ. ευρώ, ενώ το πρώτο οκτάμηνο του έτους το έλλειμμα ανέρχεται στα 4,6 δισ. ευρώ, από 13,7 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.
- Η ενδυνάμωση του επιχειρηματικού περιβάλλλοντος, καθώς, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η κατάταξη της Ελληνικής οικονομίας βελτιώθηκε κατά 22 θέσεις σε σχέση με πέρυσι.
Το στοίχημα μέρα με τη μέρα κερδίζεται, όχι με επικοινωνιακούς τακτικισμούς, αλλά με ταπεινότητα, σκληρή δουλειά και μεθοδικότητα.
3η Παρέμβαση: Κοινωνικές μεταβιβάσεις
Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις σε είδος δεν είναι συγκρίσιμο μέγεθος για όλες τις Ευρωπαϊκές Οικονομίες, καθώς μεγάλο μέρος τους δεν προστίθεται αλλά αφαιρείται από τις λοιπές κοινωνικές μεταβιβάσεις.
Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις εκτός αυτών σε είδος αποτελούν σίγουρα το βασικό εργαλείο άσκησης κοινωνικής πολιτικής, καθώς αφορούν σε απόδοση χρηματικών ποσών σε δικαιούχους, η οποία προφανώς έχει άμεση ωφέλεια γι’ αυτούς.
Στην κατηγορία αυτή η Ελλάδα βρίσκεται, τα τελευταία χρόνια, σε σαφώς υψηλότερο επίπεδο από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διευρύνοντας τη διαφορά της από τους εταίρους.
Όμως, η μείωση που επιτυγχάνεται στη χώρα μας στο ποσοστό των πολιτών που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας (at-risk-of-poverty rate), δεν είναι σε καμία περίπτωση αντίστοιχη των μεγάλων ποσών που δαπανούνται για το σκοπό αυτό, και σε κάθε περίπτωση, υπολείπεται της αντίστοιχης μείωσης που επιτυγχάνεται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το ποσοστό φτώχειας μειώνεται κατά περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες στη χώρα μας, έναντι 9 ποσοστιαίων μονάδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δηλαδή, η αποτελεσματικότητα των σχετικών δαπανών στην Ελλάδα βρίσκεται στο 1/3 της αντίστοιχης αποτελεσματικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει ευρύ πεδίο για τον εξορθολογισμό και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών, χωρίς αυτό να επηρεάσει το βασικό επίπεδο κοινωνικής προστασίας.
Και αυτό κάνει η Κυβέρνηση με τις πρωτοβουλίες της.