1.Tελικά το πρωτογενές πλεόνασμα είναι κάτι υπαρκτό και όχι «λογιστικά δημιουργηθέν»;
Βεβαίως και είναι υπαρκτό.
Από τα μέχρι σήμερα στοιχεία προκύπτει ότι η χώρα, νωρίτερα από τις προβλέψεις, επιτυγχάνει πρωτογενές πλεόνασμα το 2013.
Και αυτό οφείλεται, πρωτίστως, στις τεράστιες θυσίες των πολιτών και, προφανώς, δεν είναι αποτελέσματα δημιουργικής λογιστικής.
Σημειώνω ότι το πλεόνασμα αυτό, σε διαρθρωτικούς όρους, είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη και το σημαντικότερο, δίνει στη χώρα ισχυρό εφόδιο για την παραπέρα πορεία της.
2. Η διαφοροποίηση μεταξύ της μεθοδολογίας της Τρόικα και αυτής της Eurostat μπορεί να δημιουργήσει κάποια δυσάρεστη έκπληξη;
Εμείς είμαστε συνεπείς και ακολουθούμε τις προδιαγραφές αποτίμησης των δημοσιονομικών μεγεθών.
Σύμφωνα με αυτές, η αξιολόγηση της δημοσιονομικής επίδοσης μιας ευρωπαϊκής χώρας γίνεται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών από τη Eurostat.
Όμως, ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, επειδή βρίσκεται στο Μηχανισμό Στήριξης, γίνεται με βάση τις συμφωνηθείσες παραμέτρους με την Τρόικα, στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής.
Έτσι, το πρωτογενές αποτέλεσμα δεν περιλαμβάνει μία σειρά από παραμέτρους, που επηρεάζουν τη δημοσιονομική επίδοση, και οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στη μεθοδολογία της Eurostat.
Παραμέτρους, όπως είναι η αναδρομική μείωση του επιτοκίου για δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η μεταφορά των αποδόσεων των Ελληνικών ομολόγων από τις Κεντρικές Τράπεζες του Ευρωσυστήματος, καθώς και η επίπτωση από τη στήριξη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Δηλαδή, η αξιολόγηση από την Τρόικα γίνεται υπό πιο αυστηρές προϋποθέσεις.
Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, με το οποίο αξιολογούμαστε, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτιμάται ότι θα είναι υψηλότερο από τα 812 εκατ. ευρώ το 2013, ενώ ο στόχος ήταν για μηδενικό πλεόνασμα.
Σημειώνω ότι, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών, όπως αποτυπώνεται και στον Προϋπολογισμό, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτιμάται στα 3,9 δισ. ευρώ.
3. Και αυτή η πλεονασματική, σε πρωτογενές επίπεδο, λειτουργία του κράτους μπορεί να συνεχιστεί και το 2014 χωρίς τη λήψη νέων μέτρων;
Η καλή επίδοση του 2013 φαίνεται να συνεχίζεται και στο 2014.
Με βάση τα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για τον Ιανουάριο του 2014, το πρωτογενές πλεόνασμα είναι σχεδόν διπλάσιο από πέρυσι.
Το δε 1ο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου, τα έσοδα είναι 230 εκατ. ευρώ υψηλότερα από το αντίστοιχο περυσινό δεκαήμερο.
Ωστόσο, η επίδραση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του 2013 στο δημοσιονομικό ισοζύγιο του 2014 τελεί υπό αξιολόγηση.
Είμαστε σε διαπραγματεύσεις και υποστηρίζουμε, τεκμηριωμένα, τις προτάσεις μας.
Βέβαια, η έως σήμερα πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού δείχνει ότι οι εκτιμήσεις μας διαπνέονται από ρεαλισμό.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για εκτιμήσεις και προβλέψεις τις οποίες θα πρέπει συνεχώς να επιβεβαιώνουμε.
Άλλωστε στην οικονομία, oι μαθηματικού τύπου βεβαιότητες αποτελούν απλοποιητικές παραδοχές για την προσέγγιση της πολυσύνθετης και αβέβαιης πραγματικότητας.
Πάντως νέα, οριζόντια, μη ψηφισμένα μέτρα περιστολής μισθών και συντάξεων και αύξησης φόρων δεν προβλέπονται.
4. Ορισμένοι, βέβαια, υποστηρίζουν ότι το πλεόνασμα οφείλεται στο γεγονός ότι το δημόσιο εμμένει σε λογική «στάσης πληρωμών»…
Η αλήθεια είναι ότι το Κράτος ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του.
Έχει ήδη μειώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του περίπου κατά 50% το 2013.
Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι, αν και το συνολικό ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών συρρικνώνεται, έχουν δημιουργηθεί κάποιες νέες.
Οφειλές όμως που ενσωματώνονται στις εκτιμήσεις για το πρωτογενές αποτέλεσμα.
Δηλαδή δεν κρύβονται δαπάνες «κάτω από το χαλί» για να ωραιοποιηθεί το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
5. Στη συζήτηση, ωστόσο, για τη θέση απέναντι στο «Μνημόνιο», που τοποθετείται η ΝΔ, ειδικά μετά το καλοκαίρι του 2012;
Το καλοκαίρι του 2012, η χώρα βρέθηκε μέσα σε ένα ανηφορικό τούνελ.
Η Νέα Δημοκρατία, πέρα από την κριτική που είχε ασκήσει στους χειρισμούς που έγιναν λίγο πριν την είσοδο στο Μηχανισμό αλλά και τους όρους με τους οποίους αυτή έγινε, είχε τρεις επιλογές.
Η πρώτη ήταν να συνεχίσει το σημειωτόν εντός του τούνελ, σωρεύοντας θυσίες και αδιέξοδα στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.
Η δεύτερη ήταν να οπισθοχωρήσει, με τεράστιο κόστος, αλλά και κίνδυνο για την ευρωπαϊκή πορείας της χώρας.
Και η τρίτη ήταν να προχωρήσει αταλάντευτα μπροστά, ώστε να βγει από την κρίση μια ώρα αρχύτερα.
Επιλέξαμε την πορεία προς τα εμπρός, επιταχύνοντας.
Πιστεύω ότι, υπό τις υφιστάμενες τότε συνθήκες, ήταν η εθνικά ορθή επιλογή.
6. Η ρευστότητα, όντως, είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την ανάκαμψη. Σ’ αυτό το πεδίο δεν θεωρείτε ότι έχουμε μείνει πίσω;
Συμφωνώ μαζί σας για τη σημασία της ρευστότητας στην οικονομία.
Ωστόσο, με δεδομένη την πιστωτική συρρίκνωση, θεωρώ ότι, πέρυσι, επιτεύχθηκε, στο μέτρο του εφικτού, η ενίσχυση της ρευστότητας.
Αποπληρώθηκαν 6,2 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμες οφειλές, επεστράφησαν 3,1 δισ. ευρώ φόροι, δαπανήθηκαν 6,7 δισ. ευρώ για δημόσιες επενδύσεις, διοχετεύθηκαν 4,6 δισ. ευρώ πόροι από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων συγχρηματοδοτεί δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ύψους 1,4 δισ. ευρώ.
Η επίδραση αυτών των παραγόντων αποτυπώνεται στη συρρίκνωση της ύφεσης το 2013, η οποία διαμορφώνεται στο 3,7%, αρκετά χαμηλότερα από τις αρχικές (4,5%) και τις μεταγενέστερες (4%) εκτιμήσεις.
7. Το γεγονός, ωστόσο, ότι μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο, καθιστά τους πολίτες καχύποπτους για αυτές τις θετικές ενδείξεις…
Δεδομένων των τεράστιων θυσιών στις οποίες έχουν υποβληθεί, και με βάση συνήθεις προεκλογικές πρακτικές που πρέπει επί τέλους να εξοστρακίσουμε από τη χώρα, οι πολίτες δικαιολογημένα είναι καχύποπτοι.
Ωστόσο, όπως έχω και κατά το παρελθόν τονίσει, η παράθεση των θετικών ενδείξεων που σταδιακά αυξάνονται, και οι θετικές διαπιστώσεις εταίρων, δανειστών, ξένων επενδυτών και οίκων αξιολόγησης που όλο και πληθαίνουν, δεν γίνεται με καμία διάθεση πανηγυρισμού.
Παρατίθενται για να καταστεί ξεκάθαρο ότι, σταδιακά, η πολύ επώδυνη συνεισφορά των πολιτών αρχίζει να αποδίδει.
Συνεπώς, κριτική αξιολόγηση για συνεχή βελτίωση ναι, μεμψιμοιρίες όχι.
8. Σε ποιους άξονες εκτιμάται ότι θα πρέπει να βασιστεί η οικονομία, ώστε να ανακάμψει;
Σε τίτλους:
- Στην επιβράδυνση της πτώσης της κατανάλωσης, καθώς προβλέπεται ότι θα ανακοπεί η μείωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος.
- Στη θετική συμβολή της εξωτερικής ζήτησης, που θα ενισχυθεί από τις εξαγωγές αγαθών και τουριστικών υπηρεσιών.
- Στην ταχύτερη αξιοποίηση και υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων από πόρους του ΕΣΠΑ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
- Στην εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.
- Στην προσήλωση της οικονομικής πολιτικής στην πραγματοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, κυρίως με την ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών.
- Στην ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος.
- Σε ένα ευνοϊκότερο διεθνές περιβάλλον, αφού η ανάπτυξη επιστρέφει σταδιακά – έστω και σε χαμηλά επίπεδα – στην Ευρωζώνη.
9. Θεωρείτε ότι η πορεία προς την επικείμενη, διπλή εκλογική αναμέτρηση μπορεί να επηρεάσει την πολιτική σταθερότητα της χώρας;
Μέλημα της Κυβέρνησης είναι η διατήρηση της σταθερότητας.
Για αυτό εργαζόμαστε, παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις, με ορίζοντα τετραετίας.
Από την άλλη πλευρά, η Αξιωματική Αντιπολίτευση ρέπει προς το λαϊκισμό.
Δεν προτείνει συγκεκριμένες λύσεις για τα πιεστικά προβλήματα της χώρας.
Η πολιτική αστάθεια θα αποτελούσε τη χειρότερη εξέλιξη για τη χώρα.
Στις εκλογές, ο κάθε πολίτης αναλαμβάνει την προσωπική του ευθύνη για την πορεία της χώρας.
10. Υπάρχει, δηλαδή, ακόμα χώρος στο δημόσιο διάλογο για λογικές και συνθήματα, όπως το «λεφτά υπάρχουν»;
Τέτοιες προσεγγίσεις λαϊκισμού τις έχουμε πληρώσει και τις πληρώνουμε ακριβά.
Σήμερα, μετά τις τεράστιες θυσίες της ελληνικής κοινωνίας, δεν ωφελεί να φλερτάρουμε με πισωγυρίσματα.
Δεν ωφελεί να αναλώσουμε εθνική ενέργεια σε ομφαλοσκόπηση και να ρισκάρουμε με δοκιμές.
Οφείλουμε όμως τα θεμελιώδη να τα προσεγγίζουμε όλοι με λογική συνεννόησης.
Να διαφυλάξουμε την πατρίδα από τις ακρότητες και τη μισαλλοδοξία.
