Η ΝΔ χαρακτήρισε προ ημερών τον κ. Τσίπρα ως «μετρ της διαπλοκής». Τι θα κάνει το Κόμμα σας για να φέρει την Κυβέρνηση προ των ευθυνών της για τους «διαπλεκόμενους φίλους της», όπως ο κ. Σαββίδης;
Η Κυβέρνηση έχει ως πάγια τακτική τη δημιουργία «γκρίζων ζωνών» σε όλα τα πεδία της δημόσιας σφαίρας, με σκοπό τη χειραγώγηση και τον έλεγχό τους.
Και όταν αυτές αναδεικνύονται, επιδίδεται σε ασκήσεις συγκάλυψης, αποπροσανατολισμού και αντιπερισπασμού. Οι πολίτες όμως έχουν αντιληφθεί το «παιχνίδι».
Η ΝΔ ασκεί, και θα συνεχίσει να το κάνει, υπεύθυνη και σκληρή αντιπολίτευση. Αναδεικνύει «δυσώδεις υποθέσεις» και επιδιώκει τη διαλεύκανσή τους. Παράλληλα, στο πλαίσιο του καταστατικού εκσυγχρονισμού της χώρας, θα καταθέσει προτάσεις για την ενδυνάμωση των θεσμών.
Σε αυτή τη γενική προσέγγιση, όλοι και όλες αντιμετωπίζονται με ενιαία κριτήρια.
Εκτιμάτε ότι η τριβή μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και Πάνου Καμένου θα οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές και αν ναι, πότε;
Οι εταίροι της συγκυβέρνησης, χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό, κάνουν τα πάντα προκειμένου να «πιουν» και την τελευταία «γουλιά» εξουσίας, χωρίς να προσφέρουν στη χώρα.
Εκτιμώ ότι η συσσώρευση «εκρηκτικών υλών», ως συνέπεια της πολιτικής τους, θα τους εξαναγκάσει να προσφύγουν στην κάλπη, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες να τη μεταθέσουν, όσο γίνεται για αργότερα.
Στο δίλημμα που διαμορφώνεται, «καθαρή έξοδος από τα μνημόνια ή προληπτική πιστωτική γραμμή», πως απαντάτε;
Είναι δεδομένο ότι πλήρης «καθαρή έξοδος» δεν μπορεί να υπάρξει. Άλλωστε, για να λέμε την αλήθεια, δεν είναι και εφικτή. Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια μετά το 2018, ενώ η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους όχι μόνο έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι, αλλά θα γίνει στο βαθμό που αυτό κριθεί τότε αναγκαίο από τους θεσμούς και θα συνοδευτεί από κάποιον αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας.
Ελπίζω η Κυβέρνηση να μην παρασυρθεί από το «πάθος για δόξα» και μετά μας μιλά, έτσι απλά, για μια «νέα αυταπάτη». Η χώρα αρκετά πληρώνει τις διαδοχικές «αυταπάτες» της.
Η χώρα πρέπει να σχεδιάσει σοβαρά το επόμενο βήμα ώστε να πετύχει το βέλτιστο συνδυασμό μεταξύ των δύο στόχων: μεγιστοποίηση των βαθμών ελευθερίας της χώρας από τους δανειστές και ελαχιστοποίηση του κόστους χρηματοδότησης της οικονομίας.
Αυτό μπορεί να γίνει με το ταμειακό απόθεμα που χτίζει η Κυβέρνηση;
Η χώρα θα πρέπει να διαθέτει χρηματοδοτική επάρκεια και ασφάλεια, με χαμηλό κόστος δανεισμού από τις διεθνείς αγορές και με «δίχτυ προστασίας», χωρίς να επιβαρύνεται η πραγματική οικονομία.
Δυστυχώς όμως σήμερα, η Κυβέρνηση προσπαθεί να φτιάξει ταμειακό απόθεμα «στύβοντας» την πραγματική οικονομία: χρησιμοποιεί εις βάρος της ρευστότητας τις «κουτσουρεμένες δόσεις» του δανείου, επιβάλλει εσωτερική στάση πληρωμών, υπερφορολογεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις, προχωρά σε σχετικά ακριβές εκδόσεις χρέους, όταν οι διαθέσιμοι από το πρόγραμμα πόροι, οι οποίοι – με ευθύνη της – δεν αντλούνται, προσφέρονται με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο.
Ενώ και οι επιτοκιακές διαφορές (spreads) εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλότερες και πιο ευμετάβλητες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Κοντά σε αυτά τα δεδομένα, οφείλουμε να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η διευκολυντική νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, με συμβατικά (χαμηλά επιτόκια) και μη συμβατικά μέτρα (πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης), δεν θα συνεχιστούν επί μακρόν. Ενώ και η χρηματοδότηση των τραπεζών θα πρέπει να είναι διασφαλισμένη, δεδομένου ότι η Ελλάδα απέχει ακόμη αρκετά από το να έχει αποκτήσει επενδυτική πιστοληπτική διαβάθμιση.
Όλα αυτά μία σοβαρή Κυβέρνηση πρέπει να τα σταθμίσει και να τα συνεκτιμήσει. Κάτι που δεν γίνεται με την σημερινή.
Η δέσμευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα επί πολλά χρόνια είναι ασφυκτική για τη χώρα και την οικονομία. Θα την επαναδιαπραγματευτεί ως Κυβέρνηση η ΝΔ και αν ναι, τι θα ζητήσει;
Θα προτείνουμε, θα διεκδικήσουμε και εκτιμώ ότι θα επιτύχουμε μια «νέα ρήτρα μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης». Θα δεσμευθούμε στην υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων για μετά το 2018, η επιτυχής υλοποίηση του οποίου θα οδηγήσει στην επίτευξη υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης από τις σημερινές εκτιμήσεις των θεσμών.
Η αύξηση του πλούτου θα οδηγήσει στη βελτίωση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Και αυτή με τη σειρά της, στη σταδιακή μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Η πρόταση είναι ρεαλιστική, ιστορικά επιβεβαιωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη.
Ζήσατε ως Υπουργός το μοντέλο της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Πιστεύετε ότι η ΝΔ, εφόσον είναι πρώτο κόμμα μετά τις επόμενες εκλογές, πρέπει να συνεργαστεί κυβερνητικά με το Κίνημα Αλλαγής;
Η ΝΔ επιδιώκει να αποτελέσει την ορθολογική επιλογή μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας. Όσο πλατύτερη αυτή είναι, τόσο καλύτερα.
Ακόμη όμως και με αυτοδυναμία, που φαίνεται πιθανή, θα αναζητήσει τις μέγιστες δυνατές κοινωνικές συναινέσεις και πολιτικές συνεννοήσεις.
Συνεννοήσεις και συναινέσεις που θα χτιστούν με όρους εθνικής ευθύνης, αμοιβαίου σεβασμού και ειλικρίνειας.
Όλες και όλοι θα κριθούμε στον κατάλληλο χρόνο, αρχικά από τους πολίτες.
