Η Τρόικα επέστρεψε με πέντε μεγάλα ανοικτά μέτωπα. Παρακολουθώντας τις διαφωνίες ΔΝΤ και Κομισιόν, εκτιμάτε οτι μπορεί να κλείσει η αξιολόγηση με ήπια μέτρα ή θα χρειαστούν μεγάλες υπερβάσεις;
Η αξιολόγηση θα έπρεπε να είχε κλείσει από το Νοέμβριο του 2015.
Εξαιτίας όμως, κυρίως, της Κυβερνητικής αναβλητικότητας και των παλινωδιών της, αυτό δεν έγινε.
Και σήμερα η ολοκλήρωσή της μετατίθεται, στην καλύτερη περίπτωση, για τον επόμενο μήνα.
Στο μεταξύ, η κατάσταση στην οικονομία έχει επιδεινωθεί, επιβαρύνοντας, ακόμη περισσότερο, το «πακέτο» των μέτρων που θα πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση να λάβει.
Οι καθυστερήσεις και η αβελτηρία πληρώνονται ακριβά.
Και αυτό κατέστη ευδιάκριτο το 2015.
Θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό; Θα χρειαστούν νέα δημοσιονομικά μέτρα;
Όλες οι πλευρές, ακόμη και η Ελληνική, συμφωνούν ότι θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό και θα απαιτηθούν νέα μέτρα.
Το ζητούμενο είναι το ύψος τους.
Είναι ήδη γνωστό ότι νέα μέτρα θα υπάρξουν εφέτος, κυρίως στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό πεδίο, τα οποία ακόμη δεν έχουν ψηφιστεί.
Αλλά και πρόσθετα μέτρα, ύψους τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ θα υπάρξουν για την περίοδο 2017-2018, τα οποία ακόμη δεν έχουν προσδιορισθεί.
Και εκτιμώ ότι θα απαιτηθούν και άλλα, όσο η οικονομία «περιπλανάται βυθιζόμενη».
Δυστυχώς, αυτό είναι το οδυνηρό «δημοσιονομικό αποτύπωμα» της αριστερής διακυβέρνησης.
Η Κυβέρνηση όμως πέτυχε οι δημοσιονομικοί στόχοι είναι χαμηλότεροι σε σχέση με αυτούς του προηγούμενου Μνημονίου…
«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι», λέει η λαϊκή παροιμία.
Ποιά η ωφέλεια των χαμηλότερων στόχων, όταν αυτοί συνοδεύονται από πολλαπλάσια, σε σχέση με το προηγούμενο Μνημόνιο, μέτρα λόγω του ότι η οικονομία έχει επιστρέψει και θα παραμείνει σε ύφεση;
Ενδεικτικά, η απώλεια 13 δισ. ευρώ πλούτου (ΑΕΠ) την περίοδο 2015-2016, έχει οδηγήσει σε πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθεί οριακή δημοσιονομική σταθερότητα.
Αυτό δεν θα το έλεγε κανείς και επιτυχία…
Όμως η Κυβέρνηση αλλά και ο Γιάννης Στουρνάρας υποστηρίζουν ότι η οικονομία θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2ο εξάμηνο του 2016. Βλέπετε στοιχεία στην οικονομία που να επιτρέπουν αυτή την αισιοδοξία;
Καταρχάς, όλοι αποδέχονται ότι η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση το 2015 και θα παραμείνει σε – μάλιστα βαθύτερη – ύφεση το 2016.
Πράγματι, υπάρχουν κάποιες εκτιμήσεις ότι, ενδεχομένως, κάποιο ή κάποια τρίμηνα του 2016 μπορεί να έχουν θετικό πρόσημο.
Αυτές όμως οι εκτιμήσεις περιλαμβάνουν ορισμένες προϋποθέσεις: ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, αλλαγή μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων, περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, εμπέδωση κλίματος πολιτικής, οικονομικής, επενδυτικής και κοινωνικής σταθερότητας.
Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση, αυτές τις προϋποθέσεις δεν τις διαμορφώνει.
Ελπίζω να το πράξει άμεσα…
Συζητείται έντονα το τελευταίο διάστημα και το σενάριο της αξιολόγησης σε «δόσεις». Θα είχε οφέλη μια τέτοια επιλογή;
Η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν και κατά τον καλύτερο για την Ελληνική πλευρά τρόπο.
Όσο καθυστερεί, τόσο η ύφεση θα βαθαίνει, η εσωτερική στάση πληρωμών θα διευρύνεται και ο «λογαριασμός» θα ανεβαίνει.
Όμως, αν η ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν καταστεί άμεσα εφικτή, το «σπάσιμό» της εξασφαλίζει «μικρές ανάσες» στην οικονομία, σε αντίθεση με την «ασφυξία» που βιώσαμε το 2015.
Ωστόσο απαιτείται προσοχή, καθώς το «μαρτύριο της σταγόνας» πολλές φορές συνοδεύεται και από πολλαπλάσια προαπαιτούμενα.
Ακούγοντας τις δηλώσεις Ντάισελμπλουμ για το χρέος, τι συμπέρασμα βγάλατε; Θα ξεκινήσει η συζήτηση παράλληλα με την αξιολόγηση; Αυτή τη φορά το εννοούν ή θα ξεχάσουν την υποχρέωσή τους, όπως έκαναν με την αντίστοιχη δέσμευση του 2012;
Μετά το 2012, έγινε μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους, τόσο στο ύψος όσο και στο «προφίλ» του (επιτόκια, τόκοι, διάρκεια ζωής).
Δεν υπήρξε όμως ακόμη μεγαλύτερη, παρά τη «μακροχρόνια υπόσχεση» των δανειστών, όπως υποστήριξε και ο κ. Ντάισελμπλουμ.
Παράλληλα, η βιωσιμότητα του χρέους, με ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης, επιβαρύνθηκε το 2015.
Καθίσταται συνεπώς αναγκαία η άμεση έναρξη, παράλληλα με την αξιολόγηση, της συζήτησης για μια νέα αναδιάρθρωση του χρέους.
Ελπίζω, αυτή τη φορά, οι εταίροι να τηρήσουν τη δέσμευσή τους.
Και η Κυβέρνηση, η οποία μετά τις «τζάμπα παλληκαριές» θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από το 2012, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την υλοποίησή της.
Τελικά συναινείτε ή κατηγορείτε την Κυβέρνηση στη διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος;
Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Η Κυβέρνηση, επί μακρόν, εξέπεμπε λάθος μηνύματα, επέδειξε αργά αντανακλαστικά, αμηχανία και επιπολαιότητα, ανέλαβε τεράστιες δεσμεύσεις και αδιαφόρησε για την εφαρμογή τους, απομονώθηκε και αποδείχθηκε ανίκανη να εφαρμόσει σχέδιο άμεσης αντιμετώπισης της έκτακτης κατάστασης.
Σήμερα όμως, δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών.
Απαιτείται στάση εθνικής ευθύνης, ώστε να μειωθεί η ζημιά που προήλθε από την ανερμάτιστη διακυβέρνηση της Αριστεράς, και σε αυτό το πεδίο.
Και αυτό πράττουμε, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος.
Βεβαίως, είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη, όπως και με την οικονομική κρίση, βρέθηκε απροετοίμαστη, χωρίς σχέδιο και στρατηγική, με εθνικές επιδιώξεις και μονομερείς ενέργειες να αναπτύσσονται στους κόλπους της.
Η αδυναμία δε της τελευταίας Συνόδου Κορυφής να καταλήξει σε συγκεκριμένες αποφάσεις, αφήνει την Ελλάδα «μετέωρη».
