Κύριε Σταϊκούρα, η μη περικοπή των συντάξεων, η επιστροφή αναδρομικών, το κοινωνικό μέρισμα, η δημοσιονομική υπεραπόδοση δεν συνιστούν πραγματικές ενδείξεις ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα;
Καταρχήν, η δημοσιονομική υπεραπόδοση οφείλεται στην υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στις κατασχέσεις και στην εσωτερική στάση πληρωμών, δηλαδή σε οικονομικά αναποτελεσματικές και κοινωνικά άδικες πολιτικές.
Συνειδητές κυβερνητικές επιλογές που έχουν «εκτοξεύσει» τις οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και έχουν υπονομεύσει την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, με αποτέλεσμα η οικονομία να μεγεθύνεται με αναιμικούς ρυθμούς, χαμηλότερους των προβλέψεων.
Επιπλέον όμως, η χώρα δεν έχει επιστρέψει στην κανονικότητα, αφού η ανταγωνιστικότητά της έχει υποχωρήσει, η ποιότητα των θεσμών διακυβέρνησης έχει υποβαθμιστεί, κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται, καταθέσεις δεν έχουν γυρίσει με ουσιαστικό τρόπο στο τραπεζικό σύστημα και η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται.
Όλα αυτά δεν συνιστούν ενδείξεις ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα, αλλά αποδείξεις ότι η χώρα «σέρνεται» σε κατάσταση παράλυσης και στασιμότητας.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι θετικό που προωθούνται κάποια μέτρα αποκατάστασης αδικιών και ανακούφισης των πιο αδύναμων;
Η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση προωθεί, αποσπασματικά, με μεγάλη καθυστέρηση και σε βάθος χρόνου, μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών, τους οποίους όμως η ίδια αύξησε. Δεν μπορεί συνεπώς να «βαπτίζεται» επιτυχία η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες, τις οποίες η Κυβέρνηση πρώτα αύξησε το 2016. Ούτε η σταδιακή μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, αφού πρώτα την αύξησε, ώστε αυτή να διαμορφωθεί το 2021 στο επίπεδο που ήταν το 2014. Ούτε η μη περαιτέρω περικοπή των συντάξεων, που μόνη της ψήφισε να μειωθούν ακόμη περισσότερο το 2017.
Έτσι, αφού η Κυβέρνηση προχώρησε σε 29 αυξήσεις φόρων, ανεβάζοντας το συνολικό λογαριασμό των μέτρων λιτότητας στα 9,5 δισ. ευρώ, επιστρέψει το 1/10 του ύψους αυτών στην κοινωνία. Και αυτό το 1 θα έχει περιορισμένη επίδραση στην ανάπτυξη, εξαιτίας του μικρού ύψους και της σύνθεσής του, όπως επισημαίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Και φυσικά είναι επιλογή της Κυβέρνησης να μην υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των πολυδιαφημιζόμενων αντιμέτρων, όπως είναι η δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης, η επιδότηση της συμμετοχής ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, οι επενδύσεις σε υποδομές του πρωτογενή τομέα κ.α.
Συνεπώς η Κυβέρνηση, αντί να πανηγυρίζει, ας «κοιταχθεί στον καθρέπτη».
Φοβάστε ότι η κατάσταση που θα κληθεί να διαχειριστεί η Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση στην οικονομία μπορεί να αποδειχθεί δυσκολότερη απ’ όσο πιστεύετε;
Είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση, με πράξεις και παραλείψεις της, ναρκοθετεί τα θεμέλια της οικονομίας: το ιδιωτικό χρέος έχει εκτοξευθεί, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου δεν έχουν εκκαθαριστεί, το Χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει, οι προκλήσεις για το τραπεζικό σύστημα – μεταξύ των οποίων η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και η ενίσχυση της οργανικής κερδοφορίας – είναι μπροστά μας, η ρευστότητα σημαντικών δημοσίων φορέων επιδεινώνεται και το κράτος διογκώνεται.
Δεν φοβόμαστε όμως τα δύσκολα. Είμαστε, διαχρονικά, συνηθισμένοι σε αυτά!
Η Νέα Δημοκρατία επιμένει ότι το Πρόγραμμα απέτυχε, η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η χώρα βγήκε από τα Μνημόνια. Που βρίσκεται η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι η χώρα βγήκε, τυπικά, από το 3ο Πρόγραμμα, στο οποίο την οδήγησαν η δημιουργική ασάφεια, η ανευθυνότητα και ο τυχοδιωκτισμός του 1ου εξαμήνου του 2015. Η χώρα όμως, ουσιαστικά, παραμένει «κλειδωμένη» στη μνημονιακή γραμμή. Οι βαριές πολιτικές λιτότητας συνεχίζονται, οι δημοσιονομικοί στόχοι διατηρούνται – για πολλά χρόνια – υψηλοί, η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, και η χώρα βρίσκεται σε αυστηρό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Όμως και το ίδιο το Πρόγραμμα απέτυχε, διότι δεν επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος του, που είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ασφαλή και βιώσιμη χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές. Εάν υπήρχε κυβερνητική σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων, εάν είχαν αναληφθεί έγκαιρα πιο γενναίες αποφάσεις για τη ρύθμιση του χρέους, εάν είχαν αρθεί οι κεφαλαιακοί περιορισμοί και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τα επιτόκια δανεισμού θα ήταν ήδη χαμηλότερα και λιγότερο ευμετάβλητα.
Συνεπώς, η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, αντί να επαίρεται, ας αντιληφθεί, έστω και την ύστατη ώρα της αποδρομής της, ότι «ο γιαλός δεν ήταν τόσο στραβός όσο τον παρουσίαζε, αλλά αυτή στραβά αρμένιζε».
Τι διαφορετικό θα κάνετε εσείς όταν οι υφιστάμενες δεσμεύσεις της χώρας επιβάλλουν να συνεχιστεί η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική;
Θα εφαρμόσουμε ένα ολοκληρωμένο οικονομικό σχέδιο, με διαφορετικές προτεραιότητες και διαρθρώσεις βημάτων, που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ουσιαστική προώθηση των εταιρικών και δημόσιων επενδύσεων. Βασικοί άξονές του:
1ος. Η συνολική μείωση της φορολογίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων, όπως είναι η μείωση ασφαλιστικών εισφορών για το σύνολο των εργαζομένων, η μείωση του εισαγωγικού συντελεστή φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα, η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κ.α.
2ος. Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, όπως είναι το Ελληνικό, η δημιουργία ενός αποτελεσματικού κράτους, η επένδυση στην εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία κ.α.
3ος. Η ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία, με την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, την εκκαθάριση των οφειλών του Δημοσίου και τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.
Ποιες συνταγματικές αλλαγές θεωρείτε προσωπικά ότι είναι μείζονος σημασίας για την οικονομία;
Αυτές που σχετίζονται με τα κρίσιμα πεδία της δημόσιας διοίκησης, της εκπαίδευσης, της ανάπτυξης, της δικαιοσύνης και της δημοσιονομικής σταθερότητας. Και οι οποίες απουσιάζουν από την άτολμη, ιδεοληπτική κυβερνητική πρόταση.
