Κύριε Σταϊκούρα, ας ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας με το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού του 2018. Ποια είναι τα σημεία στα οποία μπορεί να σταθεί κανείς ώστε να έχει μια ενδεικτική εικόνα της πορείας της οικονομίας το 2017;
Στον χαμηλότερο ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας, σε ένα μάλιστα ευνοϊκότερο ευρωπαϊκό περιβάλλον, σε σχέση με τις εκτιμήσεις που είχαν γίνει. Και τούτο εξαιτίας κυρίως, αλλά όχι μόνο, των μειωμένων επενδύσεων και της χαμηλής ιδιωτικής κατανάλωσης.
Και στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων σε ένα δυσμενέστερο, σε σχέση με τις εκτιμήσεις, οικονομικό περιβάλλον, εξαιτίας των νέων – κυρίως έμμεσων – φόρων, των εξοντωτικών ασφαλιστικών εισφορών, των περικοπών στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα, των κατασχέσεων και της εσωτερικής στάσης πληρωμών, ιδιαίτερα με το πάγωμα των συντάξεων.
Το αποτέλεσμα αυτής της ανερμάτιστης πολιτικής είναι το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών να έχει συρρικνωθεί, η φοροδοτική τους ικανότητα να έχει εξαντληθεί, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα αλλά και του Δημοσίου να έχουν διογκωθεί, η ανταγωνιστικότητα να έχει υποχωρήσει, η αναπτυξιακή απόσταση από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες να έχει διευρυνθεί και κεφαλαιακοί περιορισμοί να συνεχίζουν να υφίστανται.
Το 2018 θα υπάρξουν νέα μέτρα και νέες περικοπές;
Ναι, θα υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας, ύψους 1,9 δισ. ευρώ.
Μέτρα όπως είναι οι νέες περικοπές στο ενιαίο μισθολόγιο, οι πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις και στα οικογενειακά επιδόματα, η κατάργηση του ΕΚΑΣ, η κατάργηση φοροαπαλλαγών όπως είναι η έκπτωση φόρου για ιατρικές εξετάσεις, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η επέκταση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και σε άλλα νησιά, ο φόρος διαμονής, οι πρόσθετες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Και ακολουθούν και άλλα μέτρα μετά το 2018, με την περαιτέρω περικοπή κύριων και επικουρικών συντάξεων και την μεγάλη μείωση του αφορολόγητου ορίου.
Ας περάσουμε στο θέμα των γερμανικών εκλογών. Τα αποτελέσματα και το γεγονός ότι ο κ. Σόιμπλε δεν θα είναι πλέον Υπουργός Οικονομικών, πώς πιστεύετε ότι θα επηρεάσουν τη χώρα μας; Εσείς τι εκτιμάτε ότι θα συμβεί από εδώ και στο εξής για το χρέος;
Ας περιμένουμε πρώτα να δούμε τη σύνθεση της νέας Κυβέρνησης, τις προτεραιότητές της και τις πολιτικές της, και στη συνέχεια προχωράμε σε αξιολογική κρίση.
Σίγουρα υπάρχουν ανοικτά ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με τη χώρα μας και εγείρουν προβληματισμό, όπως είναι ο χρόνος ολοκλήρωσης της 3ης αξιολόγησης, η ρύθμιση του χρέους, το μεταναστευτικό/προσφυγικό πρόβλημα, οι ευρωπαϊκές σχέσεις με την Τουρκία κ.α.
Σε ότι αφορά ειδικότερα το ζήτημα του χρέους, σας θυμίζω ότι η αναγκαία και ουσιαστική ρύθμισή του έχει μετατεθεί, με ευθύνη Κυβέρνησης και δανειστών, για μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου. Και προφανώς, θα συνδυάζεται με αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις.
Το μετεκλογικό τοπίο στη Γερμανία, αν ειδικά συμμετάσχει το FDP, πιστεύετε ότι ακυρώνει το αφήγημα Μαξίμου για το τέλος των Μνημονίων;
Το αφήγημα της Κυβέρνησης είναι απλά ένα ακόμη αφήγημα. Ίσως σε αυτό το έργο να παίξουν περισσότεροι του ενός.
Επί της ουσίας, η Κυβέρνηση έχει ήδη υπογράψει και η χώρα θα τελεί υπό «στενό κορσέ», όπως και αν αυτός ονομασθεί, επί μακρά σειρά ετών.
Σημασία έχει αν θα βαπτισθεί 4ο Μνημόνιο ή θα δοθεί άλλο όνομα;
Υπενθυμίζω ότι η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, με την καταστροφική διαπραγμάτευση του 1ου εξαμήνου του 2015, οδήγησε τη χώρα στο 3ο αχρείαστο Μνημόνιο.
Και με την ανικανότητα, την ανευθυνότητα και την αναβλητικότητά της, την έχει δεσμεύσει με πρόσθετα μέτρα λιτότητας και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μακρά περίοδο, μετά το 2018.
Επίσης πόσο μπορεί να δυσκολέψει το κόμμα της ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη, αν γίνει Κυβέρνηση, στην πρόθεσή του για συμφωνία για πρωτογενή πλεονάσματα 2%; Κι αν δεν δεχθούν οι εταίροι μια συμφωνία με πρωτογενή πλεονάσματα 2%, ποια είναι η εναλλακτική σας πρόταση;
Εμείς θα προτείνουμε, θα διεκδικήσουμε και τελικά εν πορεία θα επιτύχουμε μια νέα ρήτρα μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης.
Θα δεσμευθούμε στην υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων – εντός και εκτός του Προγράμματος – για μετά το 2018, η επιτυχής υλοποίηση του οποίου θα οδηγήσει στην επίτευξη υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης από τις σημερινές εκτιμήσεις των θεσμών, που θα προσεγγίζουν ή/και θα υπερβαίνουν την αναπτυξιακή δυναμική που καταγραφόταν στις δικές τους εκθέσεις το 2014.
Η αύξηση του πλούτου θα συμβάλει στην βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, οδηγώντας στη σταδιακή μείωση των δημοσιονομικών στόχων σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα.
Ο δημοσιονομικός χώρος που θα δημιουργηθεί, θα χρησιμοποιηθεί, σταδιακά και σε βάθος τετραετίας, για την περαιτέρω μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
Υπενθυμίζω ότι το 2014, η τότε Κυβέρνηση, με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα, επέτυχε τη μείωση φορολογικών συντελεστών, κάτι που δεν προβλεπόταν στο 2ο Μνημόνιο.
Ο Πρωθυπουργός ανέφερε ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχει ολοκληρωθεί η 3η αξιολόγηση. Θεωρείτε ότι μπορεί αυτό να το πετύχει η Κυβέρνηση;
Οι αξιολογήσεις δεν κλείνουν με δηλώσεις προθέσεων, αλλά με πράξεις.
Προσωπικά, εύχομαι η αξιολόγηση να κλείσει μέχρι το τέλος του έτους.
Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση, πάλι θα υπάρχει καθυστέρηση, αφού σύμφωνα με την επικαιροποίηση του Προγράμματος κατά το περασμένο καλοκαίρι, η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει τέλος Οκτωβρίου.
Τέλος Οκτωβρίου όμως έχει μετατεθεί η εκταμίευση της 2ης υποδόσης της 2ης αξιολόγησης, διαθέσιμη από 1η Σεπτεμβρίου, απολύτως αναγκαία για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, οι οποίες πλέον έχουν «σκαρφαλώσει» στα 6 δισ. ευρώ.
Αντιλαμβάνεται κανείς τους χαλαρούς ρυθμούς και το «παιχνίδι» της Κυβέρνησης.
Όμως τα λάθη της κοστίζουν πολύ ακριβά στην Ελληνική κοινωνία.
Η επίτευξη ρευστότητας στην αγορά είναι το ζητούμενο για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Πώς θα το πετύχει αυτό μια Κυβέρνηση της ΝΔ;
Πράγματι ένας από τους πυλώνες της πρότασής μας είναι η ενίσχυση της ρευστότητας για να μπορέσει η πραγματική οικονομία να «ανασάνει» ξανά.
Αυτό μπορεί να γίνει με την αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων των οποίων η απορροφητικότητα παραμένει εξαιρετικά χαμηλή, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου που διογκώνονται και με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης. Θυμίζω ότι περίπου 6 δισ. ευρώ υποχρεώσεις πληρώθηκαν την περίοδο 2013-2014.
Αυτό που απαιτείται είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης που θα επαναφέρει καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα και θα οδηγήσει στην κατάργηση των capital controls, η βελτίωση της διεθνούς εικόνας της χώρας η οποία θα μειώσει το κόστος δανεισμού των τραπεζών και η ορθολογική αντιμετώπιση του υψηλού συσσωρευμένου αποθέματος μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Όμως, όλα αυτά που είναι αναγκαία, η σημερινή Κυβέρνηση δεν τα κάνει.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ ανέφερε ότι εκλογές στην Ελλάδα θα γίνουν το 2019. Επίσης παρατηρούμε ότι η Κυβερνητική συμμαχία είναι αρραγής. Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι παρέχεται αυτή η στήριξη;
Η ΝΔ διαχρονικά υποστηρίζει ότι η διενέργεια εκλογών είναι εσωτερική υπόθεση της κάθε χώρας, ορίζεται από το θεσμικό της πλαίσιο και δεν πρέπει να γίνεται κατόπιν επιθυμίας ή υπόδειξης έξωθεν.
Ως εκ τούτου καμιά δήλωση δεν επηρεάζει τη στρατηγική της ΝΔ και γι’ αυτό δεν έχει πρόβλημα με κανέναν.
Πρόβλημα σχέσεων με τους εκπροσώπους των εταίρων και δανειστών έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού για τρείς ημέρες την εβδομάδα τους βρίζει χωρίς να φέρνει καμιά αντίρρηση στις επιθυμίες τους, για τρεις τους υμνεί χωρίς να εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα, την δε έβδομη αυτοθαυμάζεται που τη «βγάζει καθαρή» βδομάδα-βδομάδα.
Τέλος, εκτιμώ ότι το «χέρι-χέρι» Τσίπρα – Καμμένου, «αγκαλιά με τις καρέκλες τους», θα συνεχιστεί μέχρι τελικής πτώσεως.
Πολιτικό σχόλιο από 20 λέξεις για τα 3 παρακάτω πρόσωπα:
Αλέξης Τσίπρας: Με υψηλές επιδόσεις στο λαϊκισμό και την ψευδολογία και χαμηλές επιδόσεις σε εθνική στρατηγική, ποιότητα και αποτελεσματικότητα διακυβέρνησης.
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Με πληθώρα αντιφάσεων μεταξύ των εκ του ασφαλούς, επί δεκαετίες, θεωρητικών αναζητήσεων και της πολιτικής που εφαρμόζει. Τελικά ποιά οικονομική πολιτική ωφελεί και ποιά βλάπτει τη χώρα και τους πολίτες: η μαρξιστική ή η φιλελεύθερη; Εμείς έχουμε απαντήσει με σαφήνεια.
Πάνος Καμένος: Με πολιτική πορεία χωρίς κατεύθυνση και έρμα.
