Δείτε το βίντεο από την εκπομπή εδώ:
Δείτε το βίντεο από την εκπομπή εδώ:
Κ. Σταϊκούρα όλοι μιλάνε για ανάπτυξη. Πιστεύετε ότι η Ελλάδα βρίσκεται κοντά ή έχει ακόμη δρόμο;
Τα πεπραγμένα της σημερινής διακυβέρνησης και οι εκτιμήσεις όλων των εγχώριων και διεθνών οργανισμών καταδεικνύουν ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε προκειμένου η χώρα να πετύχει υψηλή, διατηρήσιμη και έξυπνη ανάπτυξη.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση επέστρεψε την οικονομία στην ύφεση το 2015 και το 2016, απέτυχε παταγωδώς στους αναπτυξιακούς στόχους για το 2017, αναθεώρησε «προς τα κάτω» την εκτίμηση για το 2018 και το 2019, όπως έπραξε άλλωστε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και προβλέπει συρρικνωμένους ρυθμούς μεγέθυνσης μέχρι το 2022.
Συνεπώς, η αλήθεια είναι ότι η οικονομία «σέρνεται» σε μία κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας, εμφανίζοντας αναιμικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.
Από τη μία πλευρά έχουμε την υψηλή φορολογία και από την άλλη τις συζητήσεις για ανάπτυξη. Εκτιμάτε ότι θα μπορέσουν να έρθουν στην χώρα περισσότεροι επενδυτές;
Τα τρία τελευταία χρόνια, η υπερκάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, μέσω κυρίως της υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων, κυρίως λόγω της υστέρησης των επενδύσεων, όπως αποδεικνύει η συρρίκνωση του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου.
Την ίδια περίοδο όμως, εκτός της υψηλής φορολογίας, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έχουν κατρακυλήσει στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων έχουν διογκωθεί, η πιστωτική συρρίκνωση διευρύνεται, η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και των άλλων ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων είναι χαμηλή και αργή, διαρθρωτικές αλλαγές δεν υλοποιούνται, ενώ διαρκώς ανακύπτουν νέα εμπόδια στην υλοποίηση εμβληματικών επενδύσεων.
Συνεπώς, ΣΥΡΙΖΑ και επενδύσεις είναι έννοιες ασύμπτωτες, που κινούνται σε παράλληλους άξονες.
Τι πιστεύετε, επομένως, ότι πρέπει να γίνει για να μπορέσει η χώρα να προσελκύσει επενδυτές;
Απαιτείται αξιοπιστία, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και πολιτική βούληση, για την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου και συνεκτικού σχεδίου επίτευξης υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Σχέδιο που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση του πλούτου της χώρας και την ποιότητά του, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ουσιαστική προώθηση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων.
Σχέδιο που θα αυξάνει την παραγωγή και θα βελτιώνει την παραγωγικότητα, την ποιότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια.
Σχέδιο που θα βοηθήσει τόσο να επιστρέψει ένα ποσοστό τουλάχιστον από την αυξημένη τα τελευταία χρόνια «διαρροή εγκεφάλων», όσο και να ανταποκριθεί η χώρα στο δομικό μετασχηματισμό της εργασίας, εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης.
Ποιο είναι ακριβώς αυτό το σχέδιο στο οποίο αναφέρεστε, και το οποίο θα καταφέρει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας;
Το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας εδράζεται σε τέσσερις άξονες.
Ο πρώτος άξονας αφορά την αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με την απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και των ασφαλιστικών εισφορών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Ο δεύτερος άξονας αφορά την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, με την ενδυνάμωση του υγιούς ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού, ευέλικτου, σύγχρονου και παραγωγικού κράτους, με την επένδυση στις ενδογενείς πηγές ανάπτυξης.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να συμβάλλει μία ευρεία και τολμηρή πρόταση για την αλλαγή του συνταγματικού χάρτη της χώρας, η οποία θα αγγίζει κρίσιμα πεδία, όπως είναι η δημόσια διοίκηση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη, η δικαιοσύνη, η καλή νομοθέτηση και η δημοσιονομική σταθερότητα. Και όχι μία συρρικνωμένη πρόταση, όπως αυτή της Κυβέρνησης, η οποία ενσωματώνει επικίνδυνες, διαλυτικές και ατελέσφορες προτάσεις και παρωχημένες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις.
Ο τρίτος άξονας αφορά την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων, με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με την πλήρη άρση των κεφαλαιακών περιορισμών και με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης, αντιμετωπίζοντας ορθολογικά το υψηλό συσσωρευμένο απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων στο τραπεζικό σύστημα.
Και ο τέταρτος άξονας αφορά την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, με μία Πολιτεία που θα δημιουργεί ένα ασφαλές και σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις, και με επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν με υπευθυνότητα, υιοθετώντας κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και επιδεικνύοντας αυξημένη εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους – σε σχέση με τους σημερινά εξαιρετικά χαμηλούς – ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας.
Αυτοί, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.
Τι εννοείτε με την έννοια ενδογενείς πηγές ανάπτυξης και γιατί αποδίδετε ιδιαίτερη σημασία σε αυτές;
Γιατί είναι πλέον εμπειρικά αποδεδειγμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η επένδυση στην εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία συμβάλλει σημαντικά στη επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Στη χώρα μας, παρά τις υπαρκτές νησίδες ποιότητας και αριστείας, απαιτείται ο σχεδιασμός και η υιοθέτηση μιας συνεκτικής εθνικής στρατηγικής και η υλοποίηση ενός πλέγματος συγκεκριμένων πολιτικών προς την κατεύθυνση ενίσχυσης αυτών των πηγών ανάπτυξης.
Πολιτικές όπως είναι η παροχή υψηλής ποιότητας γνώσεων και δεξιοτήτων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος, η προώθηση ενός σύγχρονου συστήματος αυτοδιοίκησης και αυτονομίας των πανεπιστημίων και των κέντρων έρευνας και καινοτομίας, η ανάπτυξη ενός εξωστρεφούς και διεθνοποιημένου συστήματος εκπαίδευσης, κατάρτισης και δια βίου μάθησης, η έμπρακτη απόδειξη ότι η εκπαιδευτική διαδικασία είναι λειτουργία που διαρκεί «δια βίου», η διαρκής σύζευξη έρευνας, εκπαίδευσης και περιεχομένου σπουδών με την παραγωγική διαδικασία και την αγορά εργασίας, η ενίσχυση νέων επιστημόνων με ελπιδοφόρες και καινοτόμες ιδέες, η δημιουργία φορολογικών κινήτρων για την έρευνα και την καινοτομία και η διευκόλυνση των συνεργασιών δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
Αντέχουν οι επιχειρήσεις και άλλους φόρους;
Όχι μόνο οι επιχειρήσεις, αλλά και τα νοικοκυριά δεν αντέχουν άλλους φόρους.
Αυτό αποτυπώνεται και στα στοιχεία για το ιδιωτικό χρέος, με το συνολικό ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών προς τις εφορίες να έχει ξεπεράσει τα 103 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 40% από το τέλος του 2014.
Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, έχουμε ξεδιπλώσει και διαρκώς εμπλουτίζουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στοχευμένων μειώσεων φορολογικών συντελεστών, ξεκινώντας από τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων, τη μείωση του Φ.Π.Α. στην εστίαση, τη μείωση του εισαγωγικού συντελεστή του φόρου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα, τα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία, την έκπτωση φόρου για εργασίες ενεργειακής και λειτουργικής αναβάθμισης ακινήτων κ.α.
Κύριε Σταϊκούρα, ο Πρόεδρος της ΝΔ, σε κάθε δημόσια τοποθέτησή του, το επανέλαβε και προχθές στη Βουλή, επιμένει ότι «το μόνο που απομένει στον Αλέξη Τσίπρα είναι να ορίσει την ημερομηνία των εκλογών». Πιστεύετε πραγματικά ότι οι εκλογές είναι «προ των πυλών»;
Έχουμε ήδη μπει σε προεκλογική περίοδο. Όσο πιο σύντομα αυτή ολοκληρωθεί, τόσο το καλύτερο για τη χώρα.
Διότι η σημερινή «Κυβέρνηση των προθύμων» αποδεικνύει καθημερινά, όλο και πιο εμφατικά, σε όλα τα επίπεδα και πεδία, ότι δεν μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικά θετικό στην πατρίδα.
Ζυγίστηκε με τα προβλήματα, μετρήθηκε και βρέθηκε ελλιποβαρής. Η ανεπάρκειά της είναι πλέον εμφανής, όπως και η απαξίωσή της στη συνείδηση των πολιτών. Αντικειμενικά, ο κ. Τσίπρας είναι πλέον Πρωθυπουργός υπό προθεσμία.
Είναι βέβαια γεγονός ότι η Κυβέρνηση θα προσπαθήσει, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες, μέσα από βαριές εθνικές υποχωρήσεις και με συνεχείς πολιτικές μεταμφιέσεις, επιδεικνύοντας καιροσκοπική εσωτερική συνοχή και καλλιεργώντας πολιτικό περιβάλλον τοξικότητας και αβεβαιότητας, να «γαντζωθεί» όσο περισσότερο μπορεί στην καρέκλα.
Όμως, με μόνη συγκολλητική ουσία τον τυχοδιωκτισμό, η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα μείνει στην ιστορία ως πολιτική ανεμοδούρα.
Επιμένω και σας ρωτώ. Γιατί να προκηρύξει εκλογές χωρίς να υλοποιήσει το πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει, όπως αύξηση κατώτατου μισθού, επανάληψη μερίσματος με κοινωνικά κριτήρια, στήριξη του κοινωνικού κράτους, στοχευμένες φοροελαφρύνσεις κ.α;
Καταρχάς, διότι μπορεί να επιλέξει ή να βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα προωθώντας μία εθνικά επιζήμια συμφωνία με τη γείτονα χώρα.
Αλλά και γιατί, με βάση όσα μόνη της η Κυβερνητική πλειοψηφία έχει προ-νομοθετήσει, προβλέπονται επιπλέον περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις από το 2019 και πρόσθετη μείωση του αφορολόγητου από το 2020.
Αντιλαμβάνομαι ότι η εξαπάτηση και τα ψέματα είναι στο πολιτικό DNA του κ. Τσίπρα.
Οι πολίτες όμως δεν «τσιμπούν πλέον στα δολώματα» και δεν είναι «εξαγοράσιμοι», αφού βιώνουν στην καθημερινότητά τους τη μεγάλη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματός τους.
Αν πάντως, μαζί με τα παραπάνω, καταφέρει να ανακόψει τη μείωση των συντάξεων για το 2019, δεν θα έχει εξασφαλίσει «πόντους» στην πορεία προς τις εκλογές στριμώχνοντας, ενδεχομένως, τη Νέα Δημοκρατία;
Οι συνταξιούχοι ήδη υφίστανται, εξαιτίας επιλογών της σημερινής Κυβέρνησης, μεγάλες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους.
Μειώσεις οι οποίες, μαζί με την αύξηση της φορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, ανεβάζουν τον επώδυνο λογαριασμό, μέχρι σήμερα, στα 9,5 δισ. ευρώ.
Και προβλέπονται νέες μειώσεις συντάξεων για το 2019, ψηφισμένες μόνο από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Μειώσεις οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν στο 3ο Μνημόνιο, αλλά προστέθηκαν μεταγενέστερα, ως αποτέλεσμα της ανικανότητας και της ανευθυνότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Η ΝΔ δεν ψήφισε όλες αυτές τις αχρείαστες περικοπές των συντάξεων. Ας σταματήσει συνεπώς ο κ. Τσίπρας την πολιτική υποκρισία.
Αν θέλει και μπορεί, ας κάνει πράξη την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας να καταργηθούν οι σχετικές διατάξεις που προβλέπουν τις μελλοντικές περικοπές στις συντάξεις.
Για να επικαλεστώ και τον ίδιο, «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».
Ο Πιερ Μοσκοβισί από την Αθήνα δήλωσε «μνημόνια τέλος». Εσείς μιλάτε για 4ο Μνημόνιο. Ποια είναι η αλήθεια;
Όταν η χώρα αναλαμβάνει πρόσθετες μνημονιακές δεσμεύσεις για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, όταν οι δημοσιονομικοί στόχοι διατηρούνται υψηλοί για πολλές δεκαετίες, όταν η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, όταν οι παρεμβάσεις στο χρέος τελούν υπό όρους και προϋποθέσεις, όταν η χώρα μπαίνει σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, δεν μπορείς να θριαμβολογείς για το «τέλος των μνημονίων».
Όσο και να προσπαθούν να το «καμουφλάρουν», η αλήθεια είναι ότι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είναι βαριές και πολύχρονες, συνιστώντας ένα κατ’ ουσία, κεκαλυμμένο, 4ο Μνημόνιο, χωρίς μάλιστα πρόσθετη χρηματοδότηση.
Ωστόσο, ο Μοσκοβισί απορρίπτει τη θέση της Νέας Δημοκρατίας και υποστηρίζει ότι «σήμερα χρειαζόμαστε μια συνετή δημοσιονομική πολιτική, μια λελογισμένη επέκταση στη βάση των δημοσιονομικών δυνατοτήτων». Με τη δεύτερη τοποθέτηση διαφωνείτε;
Καταρχάς να σας πω ότι πολλοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι και θεσμοί δεν συμμερίζονται τις όποιες θριαμβολογίες, χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα ειδική περίπτωση, που θα τελεί για πολλά χρόνια υπό διακριτό μηχανισμό ενισχυμένης εποπτείας, σε καθεστώς ασφυκτικής μετα-προγραμματικής παρακολούθησης.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοσιονομικής πειθαρχίας, με την υλοποίηση όμως ενός διαφορετικού μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, πιο φιλικό στην ανάπτυξη, με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
Αυτή η πολιτική, μαζί με την υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών και την ενίσχυση της ρευστότητας, θα οδηγήσουν σε υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.
Αυτή με τη σειρά της θα βελτιώσει τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, οι οποίοι θα επιτυγχάνονται πλέον μέσω της αυτοτροφοδοτούμενης αναπτυξιακής διαδικασίας και όχι μέσω της αέναης λιτότητας.
Η σημερινή Κυβέρνηση όμως, όπως αποδεικνύουν τόσο τα πεπραγμένα της όσο και οι μεσοπρόθεσμες προβλέψεις της, αδυνατεί να επιτύχει υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη.
Αναφορικά με το πρόσφατο Eurogroup εκτιμάτε ότι η χώρα μας δεν αποκόμισε οφέλη; Σας ρωτώ γιατί τα σχόλια εκτός Ελλάδος ήταν αρκετά θετικά…
Σε ότι αφορά το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας και τις βαριές δεσμεύσεις που το συνοδεύουν, ήδη σας απάντησα.
Σε ότι αφορά το χρέος, κάθε απόφαση που οδηγεί σε βελτίωση της βιωσιμότητάς του, όπως έγινε και με τη μείωση του ύψους και τη βελτίωση του προφίλ του το 2012, αντιμετωπίζεται θετικά.
Όμως, η απόφαση είναι κατώτερη τόσο των προσδοκιών όσο και των κεκτημένων της χώρας τα προηγούμενα χρόνια. Τα προτεινόμενα μέτρα είναι περιορισμένα, τελούν υπό την προϋπόθεση υλοποίησης αυστηρών όρων και υπολείπονται των δεσμεύσεων των εταίρων το 2012 και το 2017. Έρχονται δε να καλύψουν μόνο μέρος της επιβάρυνσης της βιωσιμότητας του χρέους την τελευταία τριετία. Γι’ αυτό άλλωστε και αυτή θα επαναξιολογηθεί το 2032.
Υπενθυμίζεται ότι το ΔΝΤ υποστήριζε ότι το χρέος μπήκε σε «μονοπάτι βιωσιμότητας» το 2014, για να το χαρακτηρίσει «εξαιρετικά μη βιώσιμο» το 2017, εξαιτίας πράξεων και παραλείψεων της σημερινής Κυβέρνησης.
Προ ημερών ο Πρέσβης των ΗΠΑ σε μία δημόσια τοποθέτηση δήλωσε ότι η χώρα και η ελληνική Κυβέρνηση «θα πρέπει να είναι επικεντρωμένη στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων». Γιατί αυτό μπορεί να υλοποιηθεί, όπως λέτε, από τη Νέα Δημοκρατία και όχι και από την παρούσα Κυβέρνηση;
Διότι ΣΥΡΙΖΑ και επενδύσεις είναι έννοιες ασύμβατες.
Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου έχει συρρικνωθεί και κινείται σε χαμηλά επίπεδα, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έχουν μειωθεί και ο προϋπολογισμός του δεν εκτελείται, η φορολογία φυσικών και νομικών προσώπων έχει αυξηθεί, οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν διογκωθεί, η εγχώρια αποταμίευση είναι αρνητική, η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται, το κράτος έχει κηρύξει «εσωτερική στάση πληρωμών», η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ είναι χαμηλή και αργή, διαρθρωτικές αλλαγές δεν υλοποιούνται, ενώ διαρκώς νέα εμπόδια στην υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων ανακύπτουν και εμβληματικές αποκρατικοποιήσεις καρκινοβατούν.
Η Νέα Δημοκρατία ξεδιπλώνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, προβάλλοντας έναν λόγο συγκεκριμένο και τεκμηριωμένο, με στόχο την ενίσχυση της ποσότητας και τη βελτίωση της σύνθεσης του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με τόνωση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων, το οποίο θα οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας όλων των συντελεστών παραγωγής, νέων και παραδοσιακών.
Επιδίωξη να επαναφέρουμε την ομαλότητα, τη σταθερότητα και την κανονικότητα στη χώρα, προϋποθέσεις απαραίτητες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Να περάσουμε και στα του κ. Καμμένου, ο οποίος επιμένει για τη συμφωνία των Πρεσπών ότι προϋποθέσεις είναι ή δημοψήφισμα ή ψήφιση από 180 Βουλευτές ή εκλογές. Ποια στάση θα κρατήσει η Νέα Δημοκρατία αν είναι Κυβέρνηση;
Ζούμε σουρεαλιστικές καταστάσεις, διανθισμένες με απύθμενη υποκρισία και πολιτικό τυχοδιωκτισμό.
Η Νέα Δημοκρατία δεν θα παρακολουθήσει την «επιθεώρηση» με πρωταγωνιστές τους κυβερνητικούς εταίρους.
Με υπευθυνότητα και σταθερότητα, προσπάθησε να αποδείξει, με όλους τους τρόπους που διαθέτει, ότι η συμφωνία είναι εθνικά επιζήμια, δημιουργεί τετελεσμένα και παράγει, ήδη, αρνητικά αποτελέσματα για τη χώρα μας.
Είναι συνεπώς προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα κυρώσει τη συμφωνία ως έχει στη Βουλή, όποιον θεσμικό ρόλο και αν κατέχει, όποια πλειοψηφία και αν αποφασιστεί προς τούτο.
Και κάτι ακόμη. Μετά και την πρόσφατη διαγραφή από τη Νέα Δημοκρατία του Προέδρου του ΕΒΕΑ Κων. Μίχαλου βλέπετε να υπάρχει χώρος διαμόρφωσης νέων κομματικών μηχανισμών; Σας ανησυχεί μια τέτοια εξέλιξη;
Η Νέα Δημοκρατία, εκ της αρχικής κατασκευής της, αποτελεί τη μεγάλη πατριωτική, φιλελεύθερη, κοινωνική και ριζοσπαστική πολιτική δύναμη της χώρας, με εκτεταμένες και βαθιές ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις.
Παραμένει βαθιά δημοκρατική, πολυσυλλεκτική, συνθετική, γνήσια προοδευτική και αντιλαϊκιστική.
Είναι συνεπώς προφανές ότι δεν συμμερίζομαι σχετικές ανησυχίες, όπως αυτές που με ρωτήσατε.
Γιατί υποστηρίζετε ότι δεν θα υπάρξει καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια με την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος;
Γιατί το μόνο που ολοκληρώνεται είναι η χρηματοδότηση της χώρας μέσω του προγράμματος. Αντιθέτως, οι μνημονιακές πολιτικές, και μάλιστα «φορτωμένες» με πρόσθετες δεσμεύσεις και νέα μέτρα λιτότητας, θα συνεχιστούν και μετά το καλοκαίρι.
Υπενθυμίζεται ότι η Κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει νέες περικοπές στις συντάξεις και μεγάλη μείωση του αφορολόγητου για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια μετά το 2018, ενώ η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους όχι μόνο έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι, αλλά θα γίνει στο βαθμό που αυτό κριθεί τότε αναγκαίο από τους θεσμούς και θα συνοδευτεί από κάποιον αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας. Οι αναφορές άλλωστε σε «ημι-αυτόματο μηχανισμό ρύθμισης του χρέους» και σε «πρόγραμμα μετα-μνημονιακής παρακολούθησης» δεν είναι δικής μας έμπνευσης.
Συνεπώς καθαρή έξοδος από τα μνημόνια δεν πρόκειται να υπάρξει.
Θα χρειαστεί πιστοληπτική γραμμή στήριξης;
Η χώρα θα χρειαστεί, με δεδομένη την ολοκλήρωση της χρηματοδότησης μέσω του προγράμματος, να έχει χρηματοδοτική επάρκεια και ασφάλεια, να δανείζεται με χαμηλό κόστος από τις διεθνείς αγορές και να διαθέτει ένα «δίχτυ ασφαλείας», χωρίς να επιβαρύνεται όμως η πραγματική οικονομία. Όλα αυτά σήμερα, με ευθύνη της Κυβέρνησης, δεν είναι διασφαλισμένα. Συνεπώς, ερωτήματα τύπου αποκλειστικής διάζευξης, αυτή τη στιγμή δεν υφίστανται.
Η χώρα πρέπει να σχεδιάσει σοβαρά το επόμενο βήμα ώστε να πετύχει το βέλτιστο συνδυασμό μεταξύ δύο στόχων: μεγιστοποίηση των βαθμών ελευθερίας της χώρας από τους δανειστές και ελαχιστοποίηση του κόστους χρηματοδότησης της οικονομίας.
Η Κυβέρνηση, δυστυχώς, προσπαθεί να φτιάξει ταμειακό απόθεμα «στραγγίζοντας» την πραγματική οικονομία: χρησιμοποιεί εις βάρος της ρευστότητας τις «κουτσουρεμένες δόσεις» του δανείου, επιβάλλει εσωτερική στάση πληρωμών, υπερφορολογεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις, προχωρά σε σχετικά ακριβές εκδόσεις χρέους, όταν οι διαθέσιμοι από το πρόγραμμα πόροι, οι οποίοι – με ευθύνη της – δεν αντλούνται, προσφέρονται με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο.
Λέτε ότι θα φέρετε επενδύσεις ύψους 100 δισ. ευρώ. Πως θα γίνει αυτό; Έχετε το μαγικό ραβδάκι;
Τέτοιο δήθεν ραβδάκι έχουν μόνο οι «μαθητευόμενοι μάγοι» που διακατέχονται από αυταπάτες, ψευδαισθήσεις και ιδεοληψίες. Βιώσαμε όλοι μας τα οδυνηρά αποτελέσματα των «μαγικών» τους τα τρία τελευταία χρόνια.
Εμείς έχουμε διαχρονικά αποδείξει ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε πληρέστερα τις συνθήκες ανάπτυξης της οικονομίας, διαθέτουμε πολιτική βούληση, αποφασισμένη πολιτική ηγεσία, διάθεση για σκληρή δουλειά και ένα ρεαλιστικό, τεκμηριωμένο και συνεκτικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο, το οποίο διαρκώς εμπλουτίζεται και επικαιροποιείται. Σχέδιο που στηρίζεται στην αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής με τη σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα και την επενδυτική ελκυστικότητα της οικονομίας, και στην ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Σχέδιο με στόχο την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, τη βελτίωση της παραγωγικότητας παραδοσιακών και νέων συντελεστών παραγωγής, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Αντιθέτως, το σχέδιο της Κυβέρνησης, το οποίο ουσιαστικά κατατέθηκε «εν κρυπτώ» στους θεσμούς με 2 χρόνια καθυστέρηση, χωρίς να υπάρξει στοιχειώδης διαβούλευση και συζήτηση με κοινωνικούς εταίρους, παραγωγικούς φορείς και επιστημονικό δυναμικό της χώρας κατά την εκπόνησή του, θα φέρει το γνωστό πια «αρνητικό αναπτυξιακό πρόσημο» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το σχέδιο δεν δεσμεύει την επόμενη Κυβέρνηση της ΝΔ.
Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην μη ενεργοποίηση της μείωσης των συντάξεων ή του αφορολόγητου;
Με την ψήφο μόνο των κυβερνητικών Βουλευτών, τα μέτρα αυτά είναι δεδομένα και δεν συναρτώνται με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων. Αντιθέτως, τα αντίμετρα, για τα οποία πανηγυρίζει η Κυβερνητική πλειοψηφία, τελούν υπό αίρεση και εξαρτώνται από την υπέρβαση των ιδιαίτερα υψηλών στόχων – από εφέτος – για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Στόχοι που επιτεύχθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια μέσω της συνειδητής επιλογής της Κυβέρνησης να υπερφορολογήσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, των μαζικών κατασχέσεων και αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, και της εσωτερικής στάσης πληρωμών, σε κοινωνικά ευαίσθητους και αναπτυξιακά κρίσιμους τομείς, όπως είναι οι κοινωνικές δαπάνες και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Το αποτέλεσμα αυτής της ανερμάτιστης πολιτικής είναι να συρρικνώνεται το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, να διογκώνεται το ιδιωτικό χρέος και να μην επιτυγχάνονται οι αναπτυξιακοί στόχοι.
Το αίτημα Ερντογάν για ανταλλαγή των 8 Τούρκων αξιωματικών με τους 2 Έλληνες, όλες οι πολιτικές δυνάμεις το απέρριψαν. Δεν θα έπρεπε στα μεγάλα θέματα να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων;
Επί της ουσίας του ζητήματος, όλα τα πολιτικά κόμματα υποστηρίξαμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί ούτε αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της ούτε πολιτικές που αντιβαίνουν στους κανόνες καλής γειτονίας. Επομένως δεν πρόκειται να μπει σε καμία λογική ανταλλαγής ή συμψηφισμού.
Σε ότι αφορά τη συνεννόηση, ας δούμε καταρχάς αν αυτή υφίσταται εντός της Κυβέρνησης. Διότι αποδεικνύεται καθημερινά ότι στο σύνολο σχεδόν των εθνικών μας θεμάτων δεν υπάρχει ενιαίο κυβερνητικό κέντρο αποφάσεων, επικρατεί σύγχυση και εκπέμπονται αντιφατικά μηνύματα.
Προσωπικά, θα επαναλάβω ότι η πολιτική και κοινωνική συνεννόηση είναι αναγκαία συνθήκη για την ομαλή και ανοδική πορεία της χώρας. Όμως αυτή πρέπει να χτίζεται διαχρονικά, με όρους ειλικρίνειας και εθνικής ευθύνης, απαιτεί δε αξιοπιστία και εμπιστοσύνη. Συστατικά ουσίας που απουσιάζουν από τη σημερινή Κυβέρνηση.
Αντιθέτως, η ΝΔ, στη μακρά της διαδρομή, έχει αποδείξει ότι τηρεί εθνικά υπεύθυνη στάση και δεν κερδοσκοπεί πολιτικά πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Υπάρχει χώρος για δημιουργία νέου κόμματος δεξιά της ΝΔ;
Η ΝΔ είναι η μεγάλη πατριωτική, φιλελεύθερη, κοινωνική και ριζοσπαστική πολιτική δύναμη της χώρας, με εκτεταμένες και βαθιές ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις. Είναι βαθιά δημοκρατική, πολυσυλλεκτική, συνθετική, συνεκτική, προσαρμοστική, γνήσια προοδευτική και αντιλαϊκιστική. Είναι συνεπώς προφανές ότι ουσιαστικός χώρος δεν υπάρχει, παρά μόνο για να υπηρετηθούν προσωπικές στρατηγικές.
Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση να παραστώ και να χαιρετίσω την Εκδήλωση Υπογραφής Πρωτοκόλλου Συνεργασίας ανάμεσα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και την Cassa Depositi e Prestiti.
Κυρίες και Κύριοι,
Οι ρίζες, τα συμπτώματα και τα αποτελέσματα της μακράς, βαθιάς και «συστημικής», δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής, κρίσης είναι σε όλους μας γνωστά.
Δυστυχώς, έξι χρόνια μετά το ξέσπασμά της, η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να βρει τον αναπτυξιακό βηματισμό της.
Σήμερα, αυτό που απαιτείται, είναι η ενδυνάμωση της διαδικασίας Ευρωπαϊκής ενοποίησης, ώστε το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα να βγει πιο δυνατό από την κρίση.
Αυτό που χρειάζεται, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, σε ένα πλαίσιο δημιουργικής αλληλεγγύης, είναι η επίτευξη και διασφάλιση «ισορροπίας» μεταξύ των πολιτικών δημοσιονομικής σταθερότητας και πειθαρχίας και των αναπτυξιακών πολιτικών, ώστε να ενισχυθεί καθοριστικά η απασχόληση και να τονωθεί η συνοχή, σε Ευρωπαϊκό και περιφερειακό επίπεδο.
Για να αναφερθώ και στα συμπεράσματα του χθεσινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, απαιτείται έμφαση στις επενδύσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με την δέσμευση των κρατών-μελών να εντατικοποιήσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να επιδιώξουν φιλο-αναπτυξιακή δημοσιονομική εξυγίανση, θα αποτελέσουν τη βάση για την ανάπτυξη και την απασχόληση στην Ευρώπη.
Σε αυτούς τους άξονες, κινείται και η Ευρωπαϊκή απόφαση να συσταθεί Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων στον όμιλο της ΕΤΕπ με στόχο την κινητοποίηση 315 δισ. ευρώ σε νέες επενδύσεις την περίοδο 2015-2017.
Σε αυτή την κατεύθυνση, σημαντικός καθίσταται ο ρόλος των πιστωτικών ιδρυμάτων, ιδιαίτερα αυτών που έχουν έναν «ειδικό» ρόλο και διαθέτουν ένα «ιδιαίτερο» αναπτυξιακό προσανατολισμό.
Όπως είναι η Cassa Depositi e Prestiti στην Ιταλία και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στην Ελλάδα.
Η Cassa Depositi e Prestiti αποτελεί το μεγαλύτερο αναπτυξιακό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της Ιταλίας.
Το ενεργητικό του ξεπερνάει τα 300 δισ. ευρώ.
Οι βασικές δραστηριότητες του επικεντρώνονται:
Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, από την πλευρά του, για 175 και πλέον χρόνια, υπήρξε και παραμένει ουσιαστικός πόλος χρηματοδότησης της Ελληνικής οικονομίας, βασικός πυλώνας της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης.
Αυτός ο ρόλος διατηρήθηκε, μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών, και ενισχύθηκε, τα τελευταία χρόνια, μέσα από συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες και επιχειρησιακές επιλογές.
Επιλογές, όπως είναι η πρόσφατη συνεργασία του Ταμείου με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας και τη μείωση του κόστους δανεισμού των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Συνεργασία, που περιλαμβάνει τη χορήγηση δανείων, συνολικού ύψους μέχρι 100 εκατ. ευρώ, με ιδιαίτερα ελκυστικό κυμαινόμενο επιτόκιο.
Και αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται για την αναβάθμιση του ρόλου και της παρεμβατικότητας του Ταμείου.
Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζω, σήμερα, την υπογραφή του Πρωτόκολλου Συνεργασίας μεταξύ των δύο Οργανισμών.
Πρωτόκολλο Συνεργασίας, που αποβλέπει:
Με αυτές τις σκέψεις, εύχομαι η υπογραφή του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας να αποτελέσει την απαρχή για την ενίσχυση και εμβάθυνση της συνεργασίας ανάμεσα στους δύο Οργανισμούς.
Στην κρισιμότερη συγκυρία των τελευταίων δεκαετιών, αντί να επιδιώκουμε με κάθε τρόπο την ανάπτυξη, η χώρα μας, δυστυχώς, βλέπει ήδη το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται με ρυθμούς της τάξεως του 7%. Το τελευταίο διάστημα, δυστυχώς, η μία εκτίμηση για το πού, τελικά, θα σταματήσει η ύφεση αναιρεί την άλλη προς το χειρότερο. Η κατάσταση είναι απογοητευτική, τόσο στις δημόσιες, όσο και στις ιδιωτικές επενδύσεις.
Η χώρα έμεινε για 6 μήνες χωρίς Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων. Ακόμη περισσότερο, έμεινε για 15 μήνες χωρίς επενδυτικό νόμο, καθώς καταργήθηκε ο προηγούμενος χωρίς να αντικατασταθεί όλο αυτό το διάστημα με νέο νόμο.
Στον τομέα των ιδιωτικών επενδύσεων, οι έκτακτες εισφορές και η συνολική φορολογική πολιτική της κυβέρνησης επιδεινώνουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας και δημιουργούν αρνητικό επενδυτικό περιβάλλον. Η κυβέρνηση πρόσφατα πανηγύρισε για τη στήριξη ιδιωτικών επενδυτικών σχεδίων από προηγούμενο επενδυτικό νόμο, προσπαθώντας να αναστήσει τη νεκρή εμπιστοσύνη της αγοράς με περίσσευμα επικοινωνίας και έλλειμμα ουσίας. Δυστυχώς, όμως, η ουσία ούτε αλλάζει, ούτε κρύβεται. Η εμπιστοσύνη των αγορών και των επενδυτών σκοτώθηκε, με αποτέλεσμα να μην εκδηλώνεται παρά μηδαμινό ενδιαφέρον, προκειμένου να γίνει αξιοποίηση των κινήτρων του νέου επενδυτικού νόμου. Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρώτο εξάμηνο ισχύος του νέου επενδυτικού νόμου υποβλήθηκαν, σε όλη την Ελλάδα, μόνο 142 επενδυτικά σχέδια, που αντιστοιχούν σε ενισχύσεις της τάξεως των 94 εκατομμυρίων ευρώ για φοροαπαλλαγές και 97 εκατομμυρίων για επιχορηγήσεις. Με δεδομένο ότι το συνολικά διαθέσιμο ποσό ήταν 2,5 δις ευρώ, έστω και σε βάθος χρόνου, ακόμα κι αν εγκριθούν όλες οι αιτήσεις, οι συνολικές ενισχύσεις θα είναι 12 φορές μικρότερες σε σχέση με τις προβλεπόμενες.
Στις Ξένες Άμεσες Επενδύσεις, σύμφωνα με την Έκθεση για τις Διεθνείς Επενδύσεις του ΟΗΕ για το 2010, η Ελλάδα σημείωσε μείωση στις εισροές ξένων άμεσων επενδύσεων κατά 50% σε σχέση με το 2008, υποχωρώντας σημαντικά στη σχετική κατάταξη. Πολυδιαφημισμένες προθέσεις για ορισμένες τέτοιες, μεγάλες ξένες επενδύσεις παραμένουν προθέσεις, χωρίς επαρκή πρόοδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο χειρισμός της κυβέρνησης στην πολυδιαφημισμένη επένδυση του Αστακού που κατέληξε σε φιάσκο.
Ακόμη περισσότερο : στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας οι διακηρύξεις του αρμόδιου υπουργού για δημιουργία 200.000 θέσεων εργασίας υπενθυμίζουν τη μεγάλη απόσταση λόγων και έργων. Η θέση προς διαβούλευση ενός νομοσχεδίου για επενδυτικά κίνητρα στην Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας -το οποίο είναι σχεδόν πιστή αντιγραφή ενός αντίστοιχου νομοσχεδίου που διαπραγματευόταν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- υπογραμμίζει τόσο την καθυστέρηση όσο και την έλλειψη συγκεκριμένης στρατηγικής για το θέμα καθώς η χρηματοδότηση στη Ζώνη Καινοτομίας περιορίστηκε δραματικά και ουσιαστικά θέματα όπως η χωροθέτηση δεν έχουν αντιμετωπιστεί.
Παράλληλα, το ΕΣΠΑ, ένα από τα λίγα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του το κράτος, δεν αξιοποιείται. Η Ελλάδα είναι 20ή στις απορροφήσεις μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ, ενώ το Σεπτέμβριο του 2009 ήταν 5η με προφανείς αρνητικές επιπτώσεις, τόσο για την ελληνική περιφέρεια όσο και για την αγορά. Η κυβέρνηση χρειάστηκε δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες για να δεχθεί αυτό που πρότεινε η Νέα Δημοκρατία, ως προς την διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μείωση της εθνικής συμμετοχής. Τα έργα ΣΔΙΤ καρκινοβατούν και οι συμβάσεις παραχώρησης των αυτοκινητοδρόμων κινδυνεύουν με καθυστερήσεις ή και με ματαίωση.
Επιμέρους κινήσεις όπως ο νόμος για το fast track ή η διευκόλυνση των αδειοδοτήσεων, που η Νέα Δημοκρατία στήριξε, είναι προφανές εκ του αποτελέσματος ότι δεν αρκούν. Η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να γίνει μια χώρα φιλική στην υγιή επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις. Χρειάζεται ένα πραγματικό αναπτυξιακό σοκ, που, όμως, δεν μπορεί να επιτευχθεί με αποσπασματικά μέτρα. Χρειάζεται συνολικό πλέγμα μέτρων, που θα αφορά στους φορολογικούς συντελεστές, στην ταχύτερη εκδίκαση υποθέσεων που σχετίζονται με φορολογικά σχέδια, σε ρυθμίσεις που θα ενισχύουν την διαφάνεια. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να διδαχθεί από το παράδειγμα άλλων ανταγωνιστριών χωρών ή χωρών που αντιμετωπίζουν παρόμοια με εμάς προβλήματα. Η Ιρλανδία, για παράδειγμα, είναι ήδη σε ελαφρά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η Πορτογαλία αξιολογείται θετικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τέτοιο ανεξέλεγκτο πρόβλημα ύφεσης μόνο εδώ υπάρχει.
Κατόπιν τούτων, επερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Πώς ερμηνεύει το γεγονός αυτό, ότι, δηλαδή, η Ιρλανδία είναι ήδη σε ελαφρά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και η Πορτογαλία αξιολογείται θετικά από την κομισιόν, ενώ στην Ελλάδα υπάρχει κυριολεκτικά επενδυτική άπνοια;
2. Εξετάζεται το ενδεχόμενο καθιέρωσης χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών, ώστε η Οικονομία να αναπνεύσει και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της;
3. Υπάρχουν σκέψεις για καθιέρωση νέων, ειδικών ρυθμίσεων για ταχεία απονομή της δικαιοσύνης και ενίσχυση της διαφάνειας σε περιπτώσεις νέων επενδύσεων;
4. Υπάρχει εξέλιξη στην εξέταση των επενδυτικών φακέλων που διαχειρίζεται το Invest in Greece και αν ναι, ποιες;
5. Έχει ολοκληρωμένο σχεδιασμό για επενδύσεις στον τομέα της καινοτομίας;
6. Δέχεται τελικώς η κυβέρνηση ότι ενώ το ΕΣΠΑ ήταν βασικό εργαλείο για την τόνωση της αγοράς, έχουν σημειωθεί καθυστερήσεις στην προώθησή του, ή πιστεύει ότι όλα σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν με άψογο και υποδειγματικό τρόπο, όπως επιχειρούν οι εκπρόσωποί της να πείσουν τους Έλληνες πολίτες;
7. Ποιος είναι ο λόγος για την υποχώρηση της Ελλάδας από την 5η θέση στις απορροφήσεις στην ΕΕ το Σεπτέμβριο του 2009 στην 20η θέση;
8. Έστω και τώρα, υπάρχει κάποιο εναλλακτικό σχέδιο αξιοποίησης όλων των εργαλείων που διαθέτει το Κράτος, ώστε να ξεκινήσουν νέες επενδύσεις;
Οι επερωτώντες Βουλευτές:
Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση για την πορεία των άμεσων επενδύσεων:
«Τα πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για την πορεία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και των άμεσων επενδύσεων, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010, καταδεικνύουν, με τον πλέον σαφή τρόπο, τη σημαντική επιδείνωση του επενδυτικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις μη κατοίκων στην Ελλάδα κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους παρουσιάζουν εκροή ύψους 43 εκατ. ευρώ, ενώ την αντίστοιχη περίοδο του 2009 και του 2008 παρουσίαζαν εισροή ύψους 83 εκατ. ευρώ και 7 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.
Αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δημιουργούν οικονομική και κοινωνική ασφυξία και πλήττουν καθοριστικά την ψυχολογία της αγοράς, παγώνοντας κάθε επενδυτικό σχέδιο, ωθώντας τις μικρές επιχειρήσεις σε “λουκέτα”, και αυξάνοντας την ανεργία.
Ανεργία η οποία εκτινάχθηκε στο 11,3% τον Ιανουάριο του 2010, έναντι 9,4% τον Ιανουάριο του 2009 και 10,2% το Δεκέμβριο του 2009.
Διαπιστώσεις που κάνουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη εμπλουτισμού της οικονομικής πολιτικής, με μέτρα τόνωσης της αγοράς, αρκετά από τα οποία έχει προτείνει η Ν.Δ., ώστε να περιορισθούν οι διαφαινόμενες έντονες και παρατεταμένες υφεσιακές πιέσεις στην οικονομία».