Κ. Σταϊκούρα όλοι μιλάνε για ανάπτυξη. Πιστεύετε ότι η Ελλάδα βρίσκεται κοντά ή έχει ακόμη δρόμο;
Τα πεπραγμένα της σημερινής διακυβέρνησης και οι εκτιμήσεις όλων των εγχώριων και διεθνών οργανισμών καταδεικνύουν ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε προκειμένου η χώρα να πετύχει υψηλή, διατηρήσιμη και έξυπνη ανάπτυξη.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση επέστρεψε την οικονομία στην ύφεση το 2015 και το 2016, απέτυχε παταγωδώς στους αναπτυξιακούς στόχους για το 2017, αναθεώρησε «προς τα κάτω» την εκτίμηση για το 2018 και το 2019, όπως έπραξε άλλωστε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και προβλέπει συρρικνωμένους ρυθμούς μεγέθυνσης μέχρι το 2022.
Συνεπώς, η αλήθεια είναι ότι η οικονομία «σέρνεται» σε μία κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας, εμφανίζοντας αναιμικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.
Από τη μία πλευρά έχουμε την υψηλή φορολογία και από την άλλη τις συζητήσεις για ανάπτυξη. Εκτιμάτε ότι θα μπορέσουν να έρθουν στην χώρα περισσότεροι επενδυτές;
Τα τρία τελευταία χρόνια, η υπερκάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, μέσω κυρίως της υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων, κυρίως λόγω της υστέρησης των επενδύσεων, όπως αποδεικνύει η συρρίκνωση του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου.
Την ίδια περίοδο όμως, εκτός της υψηλής φορολογίας, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων έχουν κατρακυλήσει στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων έχουν διογκωθεί, η πιστωτική συρρίκνωση διευρύνεται, η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και των άλλων ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων είναι χαμηλή και αργή, διαρθρωτικές αλλαγές δεν υλοποιούνται, ενώ διαρκώς ανακύπτουν νέα εμπόδια στην υλοποίηση εμβληματικών επενδύσεων.
Συνεπώς, ΣΥΡΙΖΑ και επενδύσεις είναι έννοιες ασύμπτωτες, που κινούνται σε παράλληλους άξονες.
Τι πιστεύετε, επομένως, ότι πρέπει να γίνει για να μπορέσει η χώρα να προσελκύσει επενδυτές;
Απαιτείται αξιοπιστία, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και πολιτική βούληση, για την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου και συνεκτικού σχεδίου επίτευξης υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Σχέδιο που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση του πλούτου της χώρας και την ποιότητά του, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ουσιαστική προώθηση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων.
Σχέδιο που θα αυξάνει την παραγωγή και θα βελτιώνει την παραγωγικότητα, την ποιότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια.
Σχέδιο που θα βοηθήσει τόσο να επιστρέψει ένα ποσοστό τουλάχιστον από την αυξημένη τα τελευταία χρόνια «διαρροή εγκεφάλων», όσο και να ανταποκριθεί η χώρα στο δομικό μετασχηματισμό της εργασίας, εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης.
Ποιο είναι ακριβώς αυτό το σχέδιο στο οποίο αναφέρεστε, και το οποίο θα καταφέρει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας;
Το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας εδράζεται σε τέσσερις άξονες.
Ο πρώτος άξονας αφορά την αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με την απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και των ασφαλιστικών εισφορών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Ο δεύτερος άξονας αφορά την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, με την ενδυνάμωση του υγιούς ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού, ευέλικτου, σύγχρονου και παραγωγικού κράτους, με την επένδυση στις ενδογενείς πηγές ανάπτυξης.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να συμβάλλει μία ευρεία και τολμηρή πρόταση για την αλλαγή του συνταγματικού χάρτη της χώρας, η οποία θα αγγίζει κρίσιμα πεδία, όπως είναι η δημόσια διοίκηση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη, η δικαιοσύνη, η καλή νομοθέτηση και η δημοσιονομική σταθερότητα. Και όχι μία συρρικνωμένη πρόταση, όπως αυτή της Κυβέρνησης, η οποία ενσωματώνει επικίνδυνες, διαλυτικές και ατελέσφορες προτάσεις και παρωχημένες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις.
Ο τρίτος άξονας αφορά την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων, με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με την πλήρη άρση των κεφαλαιακών περιορισμών και με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης, αντιμετωπίζοντας ορθολογικά το υψηλό συσσωρευμένο απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων στο τραπεζικό σύστημα.
Και ο τέταρτος άξονας αφορά την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, με μία Πολιτεία που θα δημιουργεί ένα ασφαλές και σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις, και με επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν με υπευθυνότητα, υιοθετώντας κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και επιδεικνύοντας αυξημένη εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους – σε σχέση με τους σημερινά εξαιρετικά χαμηλούς – ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας.
Αυτοί, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.
Τι εννοείτε με την έννοια ενδογενείς πηγές ανάπτυξης και γιατί αποδίδετε ιδιαίτερη σημασία σε αυτές;
Γιατί είναι πλέον εμπειρικά αποδεδειγμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η επένδυση στην εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία συμβάλλει σημαντικά στη επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Στη χώρα μας, παρά τις υπαρκτές νησίδες ποιότητας και αριστείας, απαιτείται ο σχεδιασμός και η υιοθέτηση μιας συνεκτικής εθνικής στρατηγικής και η υλοποίηση ενός πλέγματος συγκεκριμένων πολιτικών προς την κατεύθυνση ενίσχυσης αυτών των πηγών ανάπτυξης.
Πολιτικές όπως είναι η παροχή υψηλής ποιότητας γνώσεων και δεξιοτήτων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος, η προώθηση ενός σύγχρονου συστήματος αυτοδιοίκησης και αυτονομίας των πανεπιστημίων και των κέντρων έρευνας και καινοτομίας, η ανάπτυξη ενός εξωστρεφούς και διεθνοποιημένου συστήματος εκπαίδευσης, κατάρτισης και δια βίου μάθησης, η έμπρακτη απόδειξη ότι η εκπαιδευτική διαδικασία είναι λειτουργία που διαρκεί «δια βίου», η διαρκής σύζευξη έρευνας, εκπαίδευσης και περιεχομένου σπουδών με την παραγωγική διαδικασία και την αγορά εργασίας, η ενίσχυση νέων επιστημόνων με ελπιδοφόρες και καινοτόμες ιδέες, η δημιουργία φορολογικών κινήτρων για την έρευνα και την καινοτομία και η διευκόλυνση των συνεργασιών δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
Αντέχουν οι επιχειρήσεις και άλλους φόρους;
Όχι μόνο οι επιχειρήσεις, αλλά και τα νοικοκυριά δεν αντέχουν άλλους φόρους.
Αυτό αποτυπώνεται και στα στοιχεία για το ιδιωτικό χρέος, με το συνολικό ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών προς τις εφορίες να έχει ξεπεράσει τα 103 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 40% από το τέλος του 2014.
Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, έχουμε ξεδιπλώσει και διαρκώς εμπλουτίζουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στοχευμένων μειώσεων φορολογικών συντελεστών, ξεκινώντας από τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων, τη μείωση του Φ.Π.Α. στην εστίαση, τη μείωση του εισαγωγικού συντελεστή του φόρου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα, τα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία, την έκπτωση φόρου για εργασίες ενεργειακής και λειτουργικής αναβάθμισης ακινήτων κ.α.
