“Η χώρα δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο που ήταν το 2014”

Ο πρωθυπουργός στην συνέντευξή του είπε ότι τελειώνει η περιπέτεια της οικονομίας και σε ένα χρόνο θα είμαστε σε θέση να εγκαταλείψουμε τα μνημόνια. Αυτό είναι κάτι στο οποίο έχει αντίρρηση η Νέα Δημοκρατία;

Αλήθεια, πόση αξιοπιστία έχει η εκτίμηση του Πρωθυπουργού της αυταπάτης, των μεγάλων σφαλμάτων, των ψεμάτων, της άγνοιας και της ανικανότητας να επιλέγει συνεργάτες;

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα θα μπορούσε, από το 2015, στηριζόμενη στις ευνοϊκές συνθήκες και προοπτικές που είχαν δημιουργηθεί το 2014, να περάσει στην επόμενη φάση των Μνημονίων. Και αυτό είχε συμφωνηθεί.

Δυστυχώς, λόγω της ανικανότητας και της ανευθυνότητας της σημερινής Κυβέρνησης, η χώρα αντί να επιταχύνει, οπισθοχώρησε. Η ζημιά που προκλήθηκε τα τελευταία 2,5 χρόνια είναι τεράστια, και θα την «κουβαλάει στις πλάτες της» η ελληνική κοινωνία για πολλά χρόνια. Επιβλήθηκαν δύο αχρείαστα μνημόνια και λήφθηκαν πρόσθετα μέτρα, ύψους 14,5 δισ. ευρώ, μέχρι και το 2022.

Η περιπέτεια δε θα συνεχιστεί και για τα επόμενα χρόνια, αφού η αποδοχή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το 2022, χωρίς υψηλούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, οδηγεί σε λιτότητα διαρκείας.

Η χώρα όμως βγήκε στις αγορές. Δεν είναι αυτό επιτυχία;

Είναι θετικό το ότι η χώρα βγήκε στις αγορές και αποκαταστάθηκε μια κάποια κανονικότητα. Σε καμία περίπτωση όμως, η έκδοση δεν είναι για πανηγύρια. Αντίθετα μάλιστα, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού.

Η Κυβέρνηση άντλησε 3 δισ. ευρώ, όσα και τον Απρίλιο του 2014. Μόνο που τότε όλο το ποσό αφορούσε νέα έκδοση, ενώ σήμερα «νέο χρήμα» είναι μόλις το 1,4 δισ. ευρώ.

Προσφέρθηκαν 6,5 δισ. ευρώ, όταν, τον Απρίλιο του 2014, είχε προσφερθεί τριπλάσιο ποσό.

Η εξαγορά του ομολόγου του 2014 έγινε σε τιμή αρκετά υψηλότερη της ονομαστικής αξίας, επιδοτώντας το νέο επιτόκιο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το πραγματικό κόστος δανεισμού, και να διαμορφώνεται ουσιαστικά στο επίπεδο του 2014.

Το επιτόκιο της έκδοσης είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που δικαιολογεί το διεθνές οικονομικό περιβάλλον και το σημερινό κόστος δανεισμού άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Η διαφορά επιτοκίων της Ελλάδας από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι ενδεικτικά η Γερμανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία, έχει διευρυνθεί σε σχέση με το 2014, αφού τα ελληνικά ομόλογα δεν ακολούθησαν τα ευρωπαϊκά στη μείωση των αποδόσεων.

Αν υπήρχε θετική αξιολόγηση από τους θεσμούς για τη βιωσιμότητα του χρέους και η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, οι όροι θα ήταν καλύτεροι. Δυστυχώς, όλα αυτά δεν έχουν γίνει, με αποκλειστική ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, η έξοδος στις αγορές πρέπει να αποτελεί βήμα μιας δομημένης στρατηγικής, να γίνεται με ασφάλεια και διαχρονική συνέχεια και να μην είναι μια ευκαιριακή κίνηση για λόγους επικοινωνιακούς και κομματικούς.

Ο ευρωπαίος επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, που ήταν εδώ, είπε ότι είμαστε ένα βήμα πριν οικοδομήσουμε μία ιστορία επιτυχίας μιλώντας μάλιστα και για τους καλούς δείκτες ανάπτυξης. Αν το λένε οι δανειστές γιατί έχετε ένσταση εσείς;

Η ιστορία επιτυχίας ποια χρονική στιγμή έχει αφετηρία; Αν έχει το 2014, απέχουμε ακόμη από αυτό το σημείο. Αν έχει το χειρότερο σημείο στο οποίο έφτασε η χώρα επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, πράγματι υπάρχει βελτίωση.

Επικαλούμενος, ενδεικτικά, τα στοιχεία που ανέδειξε ο Υπουργός Οικονομικών, πράγματι η Moody’s αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μετά την πολλαπλή υποβάθμισή της τα 2,5 τελευταία έτη. Δεν έχουμε φτάσει όμως ακόμη στο επίπεδο αξιολόγησης του 2014.

Πράγματι το κόστος δανεισμού των εντόκων γραμματίων μειώθηκε μετά την μεγάλη αύξηση των 2,5 τελευταίων ετών. Δεν έχουμε φτάσει όμως ακόμη το κόστος δανεισμού του 2014.

Πράγματι η χώρα βγήκε από τη Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος, ως αποτέλεσμα των πολύχρονων, τεράστιων θυσιών της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό όμως έπρεπε να είχε γίνει από το 2015 και μετατέθηκε, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λόγω των άστοχων χειρισμών εκείνης της περιόδου.

Και φυσικά, για να επικαλεστώ και στοιχεία που «λησμόνησε» ο Υπουργός Οικονομικών, πάντα σε σχέση με το 2014, τα spreads έχουν διευρυνθεί, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου έχουν διογκωθεί, το οικονομικό κλίμα έχει καταρρεύσει, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας έχει υποχωρήσει.

Άρα σε ποια ιστορία επιτυχίας αναφέρονται κάποιοι;

Η δικαιοσύνη βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης με αποτέλεσμα να παρέμβει ως και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πως μπορούν οι πολίτες να έχουν εμπιστοσύνη στον θεσμό όταν γίνονται αυτά από τους πολιτικούς;

Κυβερνητικά στελέχη, επιδεικνύοντας συχνά αυταρχισμό και αλαζονεία, με απαράδεκτες δηλώσεις, επιτίθενται και παρεμβαίνουν στη Δικαιοσύνη, με στόχο την απομείωση και την υπονόμευση της αξιοπιστίας του Θεσμού ή/και την πλήρη υποταγή και χειραγώγησή του.

Η διάκριση όμως των εξουσιών και ο έλεγχος των πράξεων της εκάστοτε Κυβέρνησης από τη δικαστική εξουσία, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και αποτελεί βασικό πυλώνα για την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής πολιτείας.

Η κοινωνία έχει ανάγκη από μία ισχυρή και ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, ικανή να προστατέψει τους πολίτες και να αποδώσει το δίκαιο. Η Δικαιοσύνη δεν είναι «θεσμικό εμπόδιο».

Υπόθεση Καμένου, υπόθεση Βαρουφάκη. Δύο διαφορετικά θέματα για το οποία όμως ζητάτε εξεταστική επιτροπή. Πώς αλήθεια μπορεί η Βουλή μέσα από τις περιορισμένες διαδικασίες να αναδείξει την αλήθεια; Μήπως αυτά είναι δουλειά της Δικαιοσύνης;

Η ΝΔ έχει δηλώσει ότι είναι χρέος της Δικαιοσύνης, με βάση τα στοιχεία που συνεχώς δημοσιεύονται, να παρέμβει, να επιτελέσει το καθήκον της και να συμβάλλει στην αποκάλυψη της αλήθειας.

Σε ότι αφορά τη λειτουργία της Βουλής, η ΝΔ, όταν είναι αναγκαίο, θέτει προς διερεύνηση μη ερμηνεύσιμους με τη λογική χειρισμούς, που εγείρουν ερωτηματικά, τα οποία απαιτούν απαντήσεις.

Άλλωστε η διαφάνεια είναι προϋπόθεση της δημοκρατίας και της σταθερότητας της χώρας. Δεν τις απειλεί.

2017-07-30 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ_ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_Σ19