ΠΝΠ

24Νοέ

Ομιλία στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου για την Κύρωση 12 Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Κυρώνουμε σήμερα, σε ένα Σχέδιο Νόμου, 12 διαφορετικούς νόμους, 12 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.

Πράξεις που αποτελούν, μαζί με τη συζήτηση νομοσχεδίων με τη μορφή του κατεπείγοντος, τον κανόνα νομοθέτησης της Κυβέρνησης της Αριστεράς.

Δεν θα επικαλεσθώ αποσπάσματα της διαχρονικής, πομπώδους ρητορικής του κ. Τσίπρα, του κ. Τσακαλώτου και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για την εν λόγω πρακτική.

Αποσπάσματα που αποδεικνύονται τελείως «κάλπικα», παρά το «πασπάλισμα» με τη γνωστή «αριστερή χρυσόσκονη».

Θα σημειώσω όμως ότι οι Συνάδελφοί μας, οι ριζοσπάστες αριστεροί, αποδεικνύονται ασυναγώνιστοι και είναι μακράν πρώτοι στην αναξιοπιστία.

Αυτή η καλπάζουσα αναξιοπιστία της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής αριστεράς, δείχνει πλεόνασμα πολιτικού θράσους και έλλειμμα αρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.

Φαντάζομαι ότι οι άλλοι φίλοι μας που, επί δεκαετίες, ήταν πρωταθλητές στο «άθλημα», βλέποντας να καταρρίπτεται συνεχώς από τους ριζοσπάστες αριστερούς το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στην αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πρακτικών, τρίβουν τα μάτια τους από έκπληξη.

Το ελπιδοφόρο βέβαια σημείο σ’ αυτή την εξέλιξη είναι ότι, έστω και με αργό ρυθμό, στη συνείδηση όλο και περισσότερων πολιτών εντοπίζονται και αξιολογούνται οι τρέχουσες και ιστορικές ευθύνες.

Σε ότι αφορά όλους εμάς που υπηρετούμε το πολιτικό σύστημα της χώρας, πιστεύω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, έστω και τώρα, ότι το μέγεθος της αναξιοπιστίας στο πεδίο της πολιτικής αποτελεί τη βασική και ευθεία αιτία της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, καθώς και του γενικευμένου και επικίνδυνου «αλαλούμ» που τείνει να κυριαρχήσει στη χώρα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το μεγαλύτερο μέρος του υπό συζήτηση Σχεδίου Νόμου, καλύπτεται από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με τις οποίες αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση της Αριστεράς, η τραπεζική αργία και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί, που υφίστανται μέχρι και σήμερα.

Είναι απολύτως καθαρό, αφού είναι λογικά αποδείξιμο, ότι η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών οφείλεται, αποκλειστικά, σε εσφαλμένες πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Η Κυβέρνηση αυτό το εξάμηνο:

1^ον. Στηρίχθηκε σε εσφαλμένες θεμελιώδεις υποθέσεις, τις οποίες απέρριψε η ίδια η πραγματικότητα.

2^ον. Αγνόησε τους Ευρωπαϊκούς κανόνες διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα να θεωρεί, εσφαλμένα, ότι όσο περνάει ο χρόνος οι εταίροι θα υποχωρούν.

3^ον. Παρασύρθηκε από μαξιμαλιστική ρητορική, δογματισμούς και ιδεοληψίες.

4^ον. Συζητούσε ακατάπαυστα, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργώντας περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας».

5^ον. Κατανάλωσε σημαντικό διαπραγματευτικό κεφάλαιο και χρόνο σε θέματα διαδικαστικά και επουσιώδη, δίνοντας έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία.

6^ον. Κινήθηκε στη λογική της εσκεμμένης «πολιτικής διαπραγμάτευσης», για να αποφύγει την αλήθεια των αριθμών, η οποία, με το πέρασμα των μηνών, γίνονταν όλο και πιο ζοφερή.

7^ον. Συγκρότησε οικονομικό επιτελείο χωρίς συνοχή και σταθερή στρατηγική, με συχνές αλλαγές της διαπραγματευτικής ομάδας, σε όλα τα επίπεδα.

8^ον. Προχώρησε στη διεξαγωγή ενός ασαφούς δημοψηφίσματος.

Επιλογή εσφαλμένη τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς το χρόνο πραγματοποίησής της.

Απόδειξη; Το αποτέλεσμα δεν ελήφθη υπόψη.

Το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, το 1^ο εξάμηνο του 2015, ήταν και είναι τεράστιο για την οικονομία και οδυνηρό για την κοινωνία.

Η χώρα προχώρησε στην υπογραφή ενός νέου, 3^ου Μνημονίου, που πριν από λίγους μήνες δεν ήταν αναπόφευκτο, και το οποίο συνοδεύεται από πολύ περισσότερα και πιο επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα από αυτά που προβλέπονταν στις αρχές του έτους, ακόμη όμως και από αυτά που είχαν αποφασισθεί πριν από το δημοψήφισμα.

Παράλληλα, η χώρα, επί μήνες, βρίσκεται σε καθεστώς «εσωτερικής στάσης πληρωμών».

Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων συρρικνώθηκαν σημαντικά.

Ενώ, με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που σήμερα κυρώνουμε, αποφασίστηκε, από την Κυβέρνηση, η τραπεζική αργία και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί.

Έτσι, σήμερα:

Η δημόσια οικονομία, παρά τα νέα, πρόσθετα μέτρα λιτότητας, έχει επιστρέψει στα πρωτογενή ελλείμματα.
Η πραγματική οικονομία έχει καταρρεύσει.
Οι επιχειρηματικές προσδοκίες έχουν ραγδαία επιδεινωθεί.
Η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει σημαντικά υποχωρήσει.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα έχουν επιστρέψει στα προ-2013 επίπεδα.
Η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Οι τράπεζες έχουν ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.

Μια ανακεφαλαιοποίηση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και η οποία:

επιφέρει πρόσθετο κόστος στους φορολογούμενους,
συρρικνώνει δραματικά την Ελληνική ιδιωτική και δημόσια συμμετοχή,
απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου,
εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας,
τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια σοβαρών περιουσιακών τους στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, παγιδευμένη σε ιδεοληψίες, μύθους, ψευδαισθήσεις και ενδογενείς αντιφάσεις, χωρίς πολιτική κατεύθυνση, σχέδιο και βούληση, έχει οδηγήσει την Ελληνική οικονομία σε «καθοδικό σπιράλ».

Σ’ αυτή την δυσμενή εξέλιξη συνέβαλλαν, σημαντικά, τα μέτρα ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων.

Μέτρα για τα οποία φέρει αποκλειστική ευθύνη η Κυβέρνηση.

Μέτρα τα οποία και καταψηφίζουμε.

13Μάι

Ομιλία στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου για την κύρωση της ΠΝΠ σχετικά με την ΕΒΖ και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές –

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε την Κύρωση της 2^ης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της παρούσας Κυβέρνησης.

Δύο Πράξεις σε λιγότερο από ένα μήνα.

Πρακτική την οποία, κατά το παρελθόν, στηλίτευαν τα Κόμματα που στηρίζουν σήμερα την Κυβέρνηση.

Όπως στηλίτευαν και αυτή της κατάθεσης και ψήφισης Νομοσχεδίων με τη μορφή του Κατεπείγοντος.

Όπως στηλίτευαν και αυτή της κατάθεσης και ψήφισης σωρείας βουλευτικών και υπουργικών Τροπολογιών, άσχετων με τα υπό συζήτηση Νομοσχέδια.

Και σήμερα, στις πρώτες 100 ημέρες της νέας Κυβέρνησης, τα υιοθετούν.

Και μάλιστα επαναλαμβανόμενα.

Όλα αυτά συνιστούν, αν μη τι άλλο, κραυγαλέες αποδείξεις ασυνέπειας.

Αλλά αναδεικνύουν και τα αδιέξοδα στα οποία η Κυβέρνηση έχει περιέλθει.

Εξαιτίας της αβελτηρίας, των παλινωδιών της και των αστοχιών της.

Επί των συγκεκριμένων διατάξεων:

Με την 1^η διάταξη, καταβάλλεται από τον ειδικό εκκαθαριστή της Αγροτικής Τράπεζας, ποσό 30 εκατ. ευρώ από τα μη διανεμηθέντα διαθέσιμά του στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, έναντι μελλοντικής αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου.

Δύο ζητήματα έχουν τεθεί, τόσο από την Αντιπολίτευση όσο και από φορείς.

Το πρώτο σχετίζεται με το εάν η εν λόγω καταβολή είναι συμβατή με το υφιστάμενο ενωσιακό θεσμικό πλαίσιο περί κρατικών ενισχύσεων.

Κάτι που επισημαίνει και η Έκθεση του ΓΛΚ.

Προβληματισμό τον οποίο κατέθεσαν, στην ακρόαση φορέων, και η ΠΑΣΕΓΕΣ και η ΓΣΕΒΕΕ.

Ενώ δεν φαίνεται να έχει τηρηθεί και η διαδικασία του Ν. 4152/2013, δηλαδή η διαδικασία προηγούμενης διαβούλευσης και έκφρασης θετικής γνώμης από την αρμόδια Κεντρική Μονάδα Κρατικών Ενισχύσεων του Υπουργείου Οικονομικών.

Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με το ότι η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία δεν αντιμετωπίζει, ουσιαστικά, το πρόβλημα της βιωσιμότητας της εταιρείας.

Πρόβλημα μεγάλο, διαχρονικό και διογκούμενο, όπως άλλωστε υποστήριξε, κατά την ακρόαση φορέων, και η καινούργια Διοίκηση της Εταιρείας.

Πρόβλημα που οφείλεται, κυρίως, στο υψηλό βιομηχανικό, ενεργειακό και λειτουργικό κόστος, στο υψηλό κόστος της πρώτης ύλης, στη χαμηλή στρεμματική απόδοση.

Πρόβλημα του οποίου η αντιμετώπιση απαιτεί συντεταγμένο σχέδιο, συνεκτική μελέτη, εξειδικευμένη στρατηγική βιωσιμότητας της εταιρείας, βασιζόμενη και στα θετικά σημεία του υπάρχοντος σχεδίου αναδιοργάνωσης.

Και προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να συμβάλλουμε όλοι μας.

Με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και διορατικότητα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Με τη 2^η διάταξη, συμπληρώνεται ο Ν. 4321/2015 σχετικά με τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών στη φορολογική διοίκηση.

Ορισμένες παρατηρήσεις:

1^η. Ο Νόμος συμπληρώνεται μόλις 6 ημέρες μετά τη δημοσίευσή του.

Στις 21 Μαρτίου δημοσιεύθηκε το σχετικό ΦΕΚ, και στις 27 Μαρτίου, δηλαδή 6 ημέρες αργότερα, η Κυβέρνηση υπέγραψε την ΠΝΠ που συμπληρώνει το Νόμο.

Απόδειξη, τουλάχιστον, προχειρότητας.

Αν όχι, σκοπιμότητας…

2^η. Η Κυβέρνηση, στην Αιτιολογική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου, αναφέρεται στην αναγκαιότητα ρύθμισης φορολογικών εκκρεμοτήτων πολιτών και επιχειρήσεων που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία να ανταποκριθούν στο σύνολο των υποχρεώσεών τους λόγω της κρίσης.

Όμως, πρόσφατα, από τους 150.000 οφειλέτες που εντάχθηκαν στη ρύθμιση-εξπρές, υπήρξαν και 15 οφειλέτες με ποσά άνω των 300.000 ευρώ, που βρήκαν και πλήρωσαν άμεσα, μέσα σε μία εβδομάδα, συνολικά 16,5 εκατ. ευρώ επί συνόλου εισπράξεων περίπου 150 εκατ. ευρώ.

Δηλαδή, το 0,01% των οφειλετών, κατέβαλε περίπου το 10% των εισπράξεων!

Μάλιστα, από τις 6 επιχειρήσεις με οφειλές άνω του 1 εκατ. ευρώ που έτυχαν ευνοϊκής ρύθμισης μόνο από την παρούσα Κυβέρνηση, οι 4 είχαν βεβαιωμένες οφειλές πριν το 2010.

Σε ότι αφορά δε την παρούσα ρύθμιση, στα 87 φυσικά και νομικά πρόσωπα με οφειλές άνω του 1 εκατ. ευρώ που εντάχθηκαν μέχρι σήμερα στη ρύθμιση, από τους συνολικά 380.000 οφειλέτες, διαγράφηκαν περίπου 20 εκατ. ευρώ πρόσθετοι φόροι, από τα συνολικά 87 εκατ. ευρώ.

Άρα, το 0,02% των συμμετεχόντων «γλύτωσε» το 23% των πρόσθετων φόρων, και αφορά το 8% του ρυθμιζόμενου κεφαλαίου!

Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς, για «ποιά αδυναμία λόγω κρίσης» ομιλείτε;

Σε ποιά «πραγματική οικονομική αδυναμία» αναφέρεστε;

Είναι προφανές, συνεπώς, ότι εγείρεται σοβαρό ηθικό θέμα από την εν λόγω ρύθμιση.

Ειδικά όταν από τον έλεγχο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, προκύπτει ότι οι περισσότεροι από τους μεγάλους οφειλέτες, με βάση το φορολογικό προφίλ τους, μπορούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, απλά δεν το έκαναν.

Γιατί ήταν συστηματικά ασυνεπείς.

3^η. Η είσπραξη οφείλεται τόσο σε «κανιβαλισμό» άλλων ρυθμίσεων ή/και φόρων, καθώς οι φορολογούμενοι «αποδήμησαν» από άλλες ρυθμίσεις ή ανέβαλαν τις εμπρόθεσμες πληρωμές τους για να επωφεληθούν από τις νέες ρυθμίσεις.

Το αποτέλεσμα είναι, το μήνα Απρίλιο, παρά τα 120 εκατ. ευρώ εισπράξεις από τη νέα ρύθμιση, τα συνολικά φορολογικά έσοδα να διαμορφώνονται στο επίπεδο του στόχου.

Και η κατάσταση να γίνεται πολύ χειρότερη το Μάιο, παρά τα περίπου 15 εκατ. ευρώ του 1^ου δεκαημέρου.

4^η. Από την εν λόγω ρύθμιση επέρχεται πρόσθετη μείωση βεβαιωμένων εσόδων.

Γεγονός για το οποίο πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, ασκούσε σκληρή κριτική.

Σήμερα, όμως, τα ξέχασε αυτά.

5^η. Η Κυβέρνηση εκτιμά ότι θα εισπράξει 700 εκατ. ευρώ από τις ρυθμίσεις.

Θυμίζουμε ότι, στο περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», προσδοκούσε ότι θα εισπράξει περί τα 3 δισ. ευρώ ετησίως!!!

«Προσγειώνεται», συνεπώς, στις εκτιμήσεις της περίπου στο 1/5 των αρχικών.

Καλό είναι και αυτό, αφού στους πόρους για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης «προσγειώθηκε» στο 1/10.

Και όχι μόνο αυτό.

Σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, από τον Νόμο της προηγούμενης Κυβέρνησης, προβλέπονταν ούτως ή άλλως εισπράξεις ύψους 470 εκατ. ευρώ μέσα στο 2015.

Συνεπώς, το όποιο πρόσθετο θετικό αποτέλεσμα, εάν προκύψει, δεν θα είναι σημαντικό και θα οφείλεται, κυρίως, στους μεγάλους οφειλέτες.

Που δεν περιλαμβάνονταν στην προηγούμενη ρύθμιση.

Και θα έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε ποιοί θα είναι τελικά αυτοί που θα ωφεληθούν…