Αποσπάσματα τοποθέτησης στην Ολομέλεια – Κρατικός Προϋπολογισμός 2019
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σύντομες απαντήσεις στην Κυβέρνηση, η οποία καλώς πράττει και μας αντιμετωπίζει ως το Κόμμα που θα αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας σε λίγους μήνες:
1ον. Μιλάτε εσείς για αξιοπιστία Προγραμμάτων;
Εσείς που διακατέχεστε από αυταπάτες και λέτε, συνειδητά, ψέματα;
Εσείς που μοιράζετε ετησίως «κατά φαντασία» δισεκατομμύρια στη Θεσσαλονίκη;
Εσείς που δεν θα παίρνατε «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα» και πήρατε, μέχρι σήμερα, 10 δισ. ευρώ;
Επιβάλατε 29 νέους φόρους και 17 περικοπές συντάξεων και εξαφανίσατε τη μεσαία τάξη.
Εσείς που λέγατε ότι θα βελτιώσετε το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, και σήμερα ο ΟΟΣΑ υποστηρίζει ότι αυτό θα φτάσει το 2020 εκεί που ήταν το 2014;
Εσείς που λέγατε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», και πλειστηριάζετε, μαζικά και ηλεκτρονικά, χιλιάδες σπίτια, και προχωρήσατε σε 1,2 εκατομμύρια κατασχέσεις και ένας στους δύο φορολογούμενους είναι οφειλέτης;
Εσείς που λέγατε ότι θα μαζέψετε 3 δισ. ευρώ από φοροδιαφυγή σε 6 μήνες, και έχετε εισπράξει 150 εκατ. ευρώ σε 4 χρόνια;
Εσείς που δεσμευόσασταν ότι οι οφειλές του Δημοσίου θα εκκαθαρίζονταν μέχρι 20 Αυγούστου, και σήμερα υπερβαίνουν τα 2,5 δισ. ευρώ;
Εσείς που δεσμευόσασταν ότι θα εκτελεστεί το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, και αυτό παρουσιάζει υστέρηση 3 δισ. ευρώ την τελευταία τριετία;
Συνεπώς, μην μας κουνάτε το δάχτυλο…
Άλλωστε την έννοια της «δημιουργικής ασάφειας» στην πολιτική, το δικό σας “Asset” την εισήγαγε.
Δυστυχώς όμως, όταν μία Κυβέρνηση δεν έχει ιδεολογικές συντεταγμένες, όπως συμβαίνει με την σημερινή, προχωρά σε υποχωρήσεις, παντού, ακόμη και στα εθνικά θέματα.
Γιατί είναι μία βολική Κυβέρνηση!
2ον. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών υπολόγισε, αυθαίρετα, ότι χρειάζονται, άμεσα, 6 δισ. ευρώ για την υλοποίηση του Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Λησμονώντας ότι κάποιες παρεμβάσεις εκτείνονται σε βάθος τετραετίας.
Και φυσικά προβαίνοντας σε άστοχες εκτιμήσεις.
Για παράδειγμα, υποστήριξε ότι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 24% στο 13% κοστίζει 513 εκατ. ευρώ.
Όταν η αντίστοιχη μείωση που έγινε το 2013, αποτιμήθηκε από το ΓΛΚ, ως ουσιαστικά δημοσιονομικά ουδέτερη.
Και όταν οι θεσμοί, οι οποίοι αντιδρούσαν, ανέβαζαν το κόστος στα 300 εκατ. ευρώ.
Τελικά αποδεικνύεστε μνημονιακότεροι των μνημονιακών.
3ον. Μας ρωτάτε πως θα χρηματοδοτήσουμε το Πρόγραμμά μας.
Θα μπορούσα να σας πω από τα αχρείαστα υπερ-πλεονάσματά σας, τα οποία, την τελευταία τριετία, ανέρχονται στα 11 δισ. ευρώ.
Ή από τα μελλοντικά υπερ-πλεονάσματά σας, που αθροίζουν στα 3,6 δισ. ευρώ.
Θα απαντήσω όμως πιο τεκμηριωμένα, καταθέτοντας σχετικό κείμενό μου.
Κωδικοποιημένα, από ένα πρόγραμμα περιορισμού των κρατικών δαπανών χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και χωρίς απολύσεις, από την ενίσχυση των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, από την επέκταση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, από τη μείωση της φοροδιαφυγής, λόγω χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών.
Και φυσικά, από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι θα οδηγήσουν στη σταδιακή μείωση των δημοσιονομικών στόχων.
Γιατί ναι, εμείς επιδιώκουμε τη μελλοντική αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων.
Εσείς, αντιθέτως, χρηματοδοτείτε τις παροχές σας από τα υπερπλεονάσματα, δηλαδή από την υπερφορολόγηση όλων των πολιτών.
4ον. Άκουσα συναδέλφους να αναφέρονται στο 2014.
Δεν έχω χρόνο να απαντήσω αναλυτικά, απλώς θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα συνέντευξης του εφετινού καλοκαιριού:
Το 2014, τα πράγματα πήγαιναν αρκετά καλά στην Ελλάδα. Εργαζόμασταν για μία καθαρή έξοδο της Ελλάδας. Θέλαμε να βγει από το Πρόγραμμα χωρίς δάνειο. Τα πράγματα μετά άλλαξαν. Αυτό κόστισε στη χώρα πολλά λεφτά και την γύρισε χρόνια πίσω».
Ποιος τα είπε; Ο κ. Γιάνσε, Γενικός Γραμματέας του ESΜ.
Τα σχόλια περιττά!
5ον. Προσπαθείτε να αποδώσετε στη Νέα Δημοκρατία ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που αποδεδειγμένα δεν έχει.
Ματαιοπονείτε.
Διαστρεβλώνετε τις εξελίξεις για να μειώσετε το πολιτικό της κεφάλαιο.
Ματαιοπονείτε.
Προσπαθείτε να προκαλέσετε εσωτερικές τριβές.
Ματαιοπονείτε.
Προσπαθείτε να της μετακυλήσετε τις κραυγαλέες ευθύνες σας για τις εξελίξεις.
Ματαιοπονείτε.
Αποτελούμε το αταλάντευτα πατριωτικό, φιλελεύθερο, κοινωνικό, ριζοσπαστικό και στην ουσίαπροοδευτικό Κόμμα της πατρίδας μας, με βαθιές ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις.
Και αυτό δυσκολεύεστε να το αποδεχθείτε γιατί είστε «πολιτικές ανεμοδούρες».
Ο Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, για τη μεγάλη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Κυβέρνηση, με την μεγάλη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, επιβάλλει ένα νέο “φόρο ανάπτυξης”».
Πλήρης Δήλωση
«Η Κυβέρνηση, για ακόμη έναν μήνα, συνεχίζει να επιβάλλει εσωτερική στάση πληρωμών σε κρίσιμους τομείς, όπως το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Αποτέλεσμα: οι δημόσιες επενδύσεις υστερούν, έναντι του στόχου, κατά 1,6 δισ. ευρώ στο 11μηνο του έτους. Η σωρευτική, μάλιστα, απόκλιση του ΠΔΕ από τους στόχους την τελευταία τριετία πλησιάζει τα 3 δισ. ευρώ, υπονομεύοντας την αναπτυξιακή πορεία και προοπτική της χώρας.
Με δεδομένη την αλλεργία της στις ιδιωτικές επενδύσεις, η Κυβέρνηση θυσιάζει, χάριν πρόσκαιρων εντυπώσεων, ένα ακόμη ουσιαστικό επενδυτικό εργαλείο που έχει στα χέρια της: αυτό των δημοσίων επενδύσεων. Μάλιστα, ακριβώς επειδή οι πόροι που κατευθύνονται στις δημόσιες επενδύσεις έχουν υψηλό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστή, ουσιαστικά η κυβέρνηση με την περικοπή του ΠΔΕ επιβάλλει έναν νέο “φόρο ανάπτυξης”.
Και βέβαια, επίσης μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, που αποδέχονται επί μακρόν αυτό τον συνειδητό οικονομικό και δημοσιονομικό παραλογισμό.
Η ειρωνεία είναι ότι, σύμφωνα με το δήθεν κυβερνητικό αναπτυξιακό σχέδιο, “το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι το κύριο χρηματοδοτικό εργαλείο για την Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης”. Ενώ σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό που συζητάμε αυτές τις ημέρες στη Βουλή, “το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στηρίζει την αναπτυξιακή διαδικασία και τον εκσυγχρονισμό της χώρας”. Παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις της, όμως, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ότι είτε δεν θέλει, είτε είναι παντελώς ανίκανη να αξιοποιήσει τους διαθέσιμους πόρους για την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης».
Η Κυβέρνηση της αυταπάτης, του τυχοδιωκτισμού, των ιδεοληψιών και της σκληρής και αχρείαστης λιτότητας, τερματίζει τη θητεία της με έναν νεομνημονιακό και αντιαναπτυξιακό Προϋπολογισμό.
Προϋπολογισμό καταρτισμένο σε συνθήκες ασφυξίας και μιζέριας στο πεδίο της οικονομίας, απογοήτευσης και παραίτησης στο πεδίο της κοινωνίας και διχαστικής όξυνσης στο πεδίο της πολιτικής.
Προϋπολογισμό που δεν ενσωματώνει την αναγκαία εθνική στρατηγική για την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, τη δημιουργία καλά αμοιβόμενων θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Συγκεκριμένα, ο τελευταίος Προϋπολογισμός της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ καταδεικνύει ότι:
1ον. Η χώρα παραμένει «κλειδωμένη» στην αυστηρή μνημονιακή γραμμή, αφού οι βαριές πολιτικές λιτότητας συνεχίζονται, οι δημοσιονομικοί στόχοι διατηρούνται – για πολλά χρόνια – υψηλοί, η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, και η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
2ον. Το Πρόγραμμα απέτυχε, αφού δεν δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την ασφαλή χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές.
3ον. Τα αχρείαστα υπερ-πλεονάσματα, τα οποία οφείλονται στην υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στις κατασχέσεις και στην εσωτερική στάση πληρωμών, μεταξύ άλλων και στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
4ον. Η κανονικότητα δεν έχει επιστρέψει, αφού η ανταγωνιστικότητα υποχωρεί, οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία διογκώνονται, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου δεν έχουν εκκαθαριστεί, κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται, οι μισθοί μειώνονται, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης επικρατούν, η μακροχρόνια ανεργία κυριαρχεί, καταθέσεις δεν επιστρέφουν – με ουσιαστικό τρόπο – στο τραπεζικό σύστημα, η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται, η ποιότητα των θεσμών διακυβέρνησης υποβαθμίζεται και η ρευστότητα σημαντικών φορέων επιδεινώνεται.
Και φυσικά, η επιδίωξη της Κυβέρνησης να μιμηθεί προεκλογικά, ανεπιτυχώς τον «Αϊ Βασίλη», προωθώντας αποσπασματικά, με μεγάλη καθυστέρηση και σε βάθος χρόνου, μειώσεις κάποιων φόρων που η ίδια – μόνη της – επέβαλε, αφού έχει προχωρήσει σε 17 περικοπές συντάξεων και σε 29 αυξήσεις φόρων, αφού έχει επιβάλλει συνολικά μέτρα λιτότητας ύψους 9,5 δισ. ευρώ, αφού έχει φτωχοποιήσει την κοινωνία και διαλύσει τη μεσαία τάξη, δεν πείθει ούτε και τα πιο μικρά παιδιά.
Μέσα σε αυτό το ρευστό, ομιχλώδες και με υψηλούς κινδύνους εσωτερικό – αλλά και εξωτερικό – περιβάλλον, η Νέα Δημοκρατία ένα καταθέσει και διαρκώς εμπλουτίζει ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό σχέδιο, που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, θα προωθεί την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα, τη δημιουργικότητα, την ποιότητα και την εξωστρέφεια, θα υπηρετεί την αρμονική ισορροπία μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, θα διασφαλίζει την συστηματική και με χαμηλό κόστος δανεισμού χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές και θα βγάλει τη χώρα – με καθαρό τρόπο – από τα μνημόνια.
Βασικοί πυλώνες του σχεδίου είναι η συνολική μείωση της φορολογίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων (π.χ. μείωση ασφαλιστικών εισφορών για όλους τους εργαζόμενους, μείωση του εισαγωγικού συντελεστή φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα, μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κ.α.), η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων (π.χ. αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, δημιουργία ενός αποτελεσματικού κράτους, επένδυση στην εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία κ.α.) και η ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία (π.χ. αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, εκκαθάριση των οφειλών του Δημοσίου, άρση κεφαλαιακών περιορισμών, σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης κ.α.).
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας, οι οποίοι, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φόρων.
Και έτσι οι πολίτες θα μπουν σε ένα νέο ανοδικό κύκλο, ατομικής προόδου και συλλογικής ευημερίας. Και αυτόν τον κύκλο θα τον πορευθούν με τη Νέα Δημοκρατία. Ώστε η χώρα να καταφέρει να ανασυγκροτηθεί σε νέες στέρεες βάσεις.
Κύριε Σταϊκούρα, προ ημερών, από το βήμα του επιχειρηματικού και επενδυτικού Συνεδρίου που διοργάνωσε στο Βερολίνο το Ελληνογερμανικό Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο, καλέσατε επενδυτές να επενδύσουν στην Ελλάδα όπου όπως είπατε «υπάρχουν ευκαιρίες». Διακρίνατε να υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για τη χώρα μας;
Κυρία Αδηλίνη, πράγματι κάλεσα τους επενδυτές να τοποθετήσουν κεφάλαια στη χώρα μας. Γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, να αποθαρρύνει και να απειλεί τους επενδυτές. Αντιθέτως, εμείς πιστεύουμε ότι η χώρα μας είναι ελκυστικός επενδυτικός προορισμός και διαθέτει συγκριτικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
Δυστυχώς όμως, η σημερινή Κυβέρνηση, με πράξεις και παραλείψεις της, έχει υπονομεύσει αυτή την επενδυτική θελκτικότητα της χώρας, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον των επενδυτών να είναι περιορισμένο. Κάτι που αποτυπώνεται και στη συνεχή συρρίκνωση του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου.
Συνεπώς, και για τον λόγο αυτό, απαιτείται πολιτική αλλαγή, ώστε μέσα από την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδίου, να έρθουν ξένες άμεσες επενδύσεις στη χώρα, και να δημιουργηθούν καλές θέσεις απασχόλησης.
Πάντως επειδή, μεταξύ άλλων, αναφερθήκατε και στην πολιτική και οικονομική αστάθεια σε χώρες της Ευρωζώνης θα ήθελα να σας ρωτήσω: Μήπως τελικά και η Ευρώπη πρέπει να επαναπροσδιοριστεί καθώς μετά και τα τελευταία γεγονότα στην Ιταλία και στη Γαλλία με τα «κίτρινα γιλέκα» η κατάσταση είναι έκρυθμη;
Στο Βερολίνο, αναφέρθηκα, μεταξύ άλλων, στις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, εξαιτίας του εύθραυστου, σύνθετου και αβέβαιου διεθνούς περιβάλλοντος. Προκλήσεις που σχετίζονται με αλλαγές στο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης, με ανιχνεύσεις νέων αρχιτεκτονικών στα ευρωπαϊκά υποσυστήματα, με κλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων μεταξύ μεγάλων οικονομιών, με τάσεις περιχαράκωσης αρκετών εκ των εταίρων, με ενίσχυση της εσωτερικής και εξωτερικής ανασφάλειας, με την υψηλή ανεργία των νέων ανθρώπων, με τις αρνητικές δημογραφικές εξελίξεις, με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, με τις επιπτώσεις των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. Ο φόβος μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό και κοινωνικό θερμοκήπιο, όπου φύονται λαϊκισμός και εθνικισμός.
Η απάντηση πρέπει να είναι η εμβάθυνση και ενδυνάμωση της Ευρώπης, με ενισχυμένη τη δημιουργική αλληλεγγύη, και με τη εφαρμογή πολιτικών που θα επιτυγχάνουν την αρμονική ισορροπία μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η χώρα μας άλλωστε βίωσε, την τελευταία τετραετία, με εξαιρετικά επώδυνο τρόπο τις καταστροφικές συνέπειες του λαϊκισμού.
Παρά ταύτα, κ. Σταϊκούρα, εσείς ως Νέα Δημοκρατία ασκείτε σκληρή κριτική στην Κυβέρνηση κυρίως στα θέματα της οικονομίας αλλά, προ ημερών, ο Πιέρ Μοσκοβισί δήλωσε ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τους στόχους της και ο Βάλντις Ντομπρόβσκις δήλωσε ότι ο προϋπολογισμός είναι συμβατός με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Τελικά μήπως η κριτική σας είναι «υπερβολική»;
Καθόλου. Οι εταίροι, για τους δικούς τους λόγους, επικεντρώνονται στην επίτευξη μόνο των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, αγνοώντας τον τρόπο με τον οποίο αυτά επιτυγχάνονται.
Για την ελληνική κοινωνία όμως, ο τρόπος επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων και τα αποτελέσματα αυτών στην καθημερινότητά τους, έχουν μεγάλη σημασία.
Και δυστυχώς, τα αχρείαστα υπερπλεονάσματα δεν οφείλονται στην ανάπτυξη, όπου η χώρα – επί τετραετίας – αποτυγχάνει στους στόχους της, αλλά προκύπτουν από την υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, τις κατασχέσεις και την εσωτερική στάση πληρωμών, σε κοινωνικά ευαίσθητους και αναπτυξιακά κρίσιμους τομείς, όπως είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Με αποτέλεσμα, κάθε μήνα, να διογκώνονται οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και να υπονομεύεται η αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας.
Ας κατανοήσουν συνεπώς κάποιοι ότι δεν μπορούν να αντιρροπήσουν την πραγματικότητα με εφαρμογή της ρήσης «όταν αυτή δεν σέβεται τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
Θέλω να πω, μήπως τελικά αυτό που φοβάται η Νέα Δημοκρατία είναι ότι η Κυβέρνηση, στην πορεία προ τις εκλογές, πέραν του ζητήματος των συντάξεων, να κάνει και άλλες παροχές, «δυσκολεύοντας» τη Νέα Δημοκρατία στην πορεία προς στις κάλπες;
Η ακατάσχετη παροχολογία δεν «δυσκολεύει» τη Νέα Δημοκρατία, το μέλλον της χώρας υπονομεύεται.
Μέλλον το οποίο ναρκοθετείται από τη σημερινή Κυβέρνηση, αφού, ενδεικτικά, το ιδιωτικό χρέος διογκώνεται, οι οφειλές του Δημοσίου δεν έχουν εκκαθαριστεί, το Χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει, οι προκλήσεις για το τραπεζικό σύστημα – μεταξύ των οποίων η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων – είναι μπροστά μας, η ρευστότητα σημαντικών δημοσίων φορέων επιδεινώνεται και το κράτος διογκώνεται.
Δεν τα φοβόμαστε όμως όλα αυτά, γιατί έχουμε μάθει να κυβερνούμε στα δύσκολα.
Είναι όμως προεκλογικές παροχές οι φορολογικές ελαφρύνσεις και η μη περικοπή των συντάξεων;
Αναρωτιόμαστε γιατί αυτές, όπως είχαμε προτείνει, δεν έγιναν νωρίτερα, όταν τα δημοσιονομικά περιθώρια ήταν μεγαλύτερα, και γίνονται σήμερα, με αποτέλεσμα το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή να υποστηρίζει ότι η εκτέλεση του Προϋπολογισμού θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί το δημοσιονομικό αποτέλεσμα είναι οριακό.
Επί της ουσίας όμως, η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση προωθεί, αποσπασματικά, με μεγάλη καθυστέρηση και σε βάθος χρόνου, μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών, τους οποίους όμως η ίδια αύξησε.
Δεν μπορεί συνεπώς να «βαπτίζεται» επιτυχία η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες, τις οποίες η Κυβέρνηση πρώτα αύξησε το 2016.
Ούτε η σταδιακή μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, αφού πρώτα την αύξησε, ώστε αυτή να διαμορφωθεί το 2021 στο επίπεδο που ήταν το 2014!
Ούτε η μη περαιτέρω περικοπή των συντάξεων, που μόνη της ψήφισε να μειωθούν ακόμη περισσότερο το 2017.
Έτσι, αφού η Κυβέρνηση προχώρησε σε 29 αυξήσεις φόρων, ανεβάζοντας το συνολικό λογαριασμό των μέτρων λιτότητας στα 9,5 δισ. ευρώ, επιστρέφει το 1/10 αυτών στην κοινωνία. Και αυτό το 1 θα έχει περιορισμένη επίδραση στην ανάπτυξη, εξαιτίας του μικρού ύψους και της σύνθεσής του, όπως επισημαίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Συνεπώς η Κυβέρνηση, αντί να πανηγυρίζει, ας κοιταχθεί στον καθρέφτη.
Η Κυβέρνηση δίνει μεγάλη έμφαση στον πρώτο, όπως τον χαρακτηρίζει, μετα-μνημονιακό προϋπολογισμό που κατατέθηκε στις αρχές του μήνα. Θα ήθελα, λοιπόν, να σας ρωτήσω, εάν ήσασταν εσείς Κυβέρνηση τι διαφορά θα είχε ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός;
Για να είμαστε ακριβείς, πρόκειται για τον πρώτο μετα-προγραμματικό και όχι μετα-μνημονιακό προϋπολογισμό.
Και αυτό γιατί η χώρα παραμένει «κλειδωμένη» στην αυστηρή μνημονιακή γραμμή, με τις βαριές πολιτικές λιτότητας να συνεχίζονται, τους δημοσιονομικούς στόχους να διατηρούνται – για πολλά χρόνια – υψηλοί, τη δημόσια περιουσία να είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, και τη χώρα να βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Πρόκειται συνεπώς για έναν νεομνημονιακό και αντιαναπτυξιακό Προϋπολογισμό, καταρτισμένο σε περιβάλλον αφαίμαξης της οικονομίας, καμουφλαρισμένο με «παχύ στρώμα» αριστερής χρυσόσκονης εν όψει των επικείμενων εκλογών.
Εμείς, με τα σημερινά δεδομένα της οικονομίας, θα προχωρούσαμε σε μεγαλύτερες και περισσότερες μειώσεις φόρων, στην πλήρη εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στην εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, στην υλοποίηση διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Όπως είπατε, η Νέα Δημοκρατία δίνει μεγάλη έμφαση στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Ποιο είναι το σχέδιο που θα εφαρμόσετε ώστε να πετύχετε το στόχο σας;
Πράγματι, δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας, της ποιότητας και της εξωστρέφειας της ελληνική οικονομίας.
Για την επίτευξη αυτών των στόχων απαιτείται η υλοποίηση ενός εμπροσθοβαρούς, συνεκτικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων. Με την απλοποίηση του αδειοδοτικού και γραφειοκρατικού περιβάλλοντος, τη βελτίωση του χωροταξικού και πολεοδομικού πλαισίου, την υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, την προώθηση συμβάσεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τη διαμόρφωση ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος, τη μεταβίβαση του – σημαντικά μειωμένου – φόρου ακίνητης περιουσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση, το ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων όπως είναι αυτή του Ελληνικού, τη δημιουργία ενός παραγωγικού κράτους, την επένδυση στην εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να συμβάλλει μία ευρεία και τολμηρή πρόταση για την αλλαγή του καταστατικού χάρτη της χώρας, όπως αυτή που έχει προτείνει η Νέα Δημοκρατία, η οποία θα αγγίζει κρίσιμα πεδία, όπως είναι η δημόσια διοίκηση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη, η δικαιοσύνη, η καλή νομοθέτηση και η δημοσιονομική σταθερότητα. Πεδία που απουσιάζουν από την ιδεοληπτική κυβερνητική πρόταση.
Πάρα ταύτα, τείνει να διαμορφωθεί η άποψη ότι η Νέα Δημοκρατία είναι υπέρ του ιδιωτικού τομέα και ο ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του Δημοσίου. Θέλω, λοιπόν, να σας ρωτήσω: Γιατί apriori θεωρείτε ότι ο δημόσιος τομέας «ασθενεί»;
Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι υπέρ του ενός και εναντίον του άλλου.
Θεωρεί ότι οι πολλές και καλές θέσεις απασχόλησης, όπως γίνεται σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, δημιουργούνται στον ιδιωτικό τομέα. Για αυτό και προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων.
Πιστεύει όμως και στη σημασία του κράτους, που θα μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς, την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του πλούτου.
Πιστεύει συνεπώς σε ένα καλύτερο και όχι σε ένα μεγαλύτερο κράτος, με τη βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης.
Και προφανώς απαιτούνται προσλήψεις στο Δημόσιο, όταν όμως αποχωρούν, συνταξιοδοτούμενοι, εργαζόμενοι από αυτό, χωρίς απολύσεις.
Λελογισμένες, στοχευμένες προσλήψεις, εκεί που υπάρχουν πραγματικά ανάγκες, οι οποίες θα πραγματοποιούνται με αντικειμενικές και αδιάβλητες διαδικασίες.
Τέλος θα ήθελα την άποψή σας: Εσείς ως Νέα Δημοκρατία βάλετε εναντίον της Κυβέρνησης, ωστόσο, προ ημερών, ο Πρέσβης των ΗΠΑ, Τζέφρι Πάιατ, επεφύλαξε επαίνους για την Κυβέρνηση δηλώνοντας μάλιστα ότι «είναι εντυπωσιασμένος από τη σοβαρότητά της». Μήπως, εν τέλει, η εικόνα που υπάρχει εκτός των ελληνικών τειχών είναι άλλη και σαφώς καλύτερη;
Οι εταίροι μπορούν να διατυπώνουν τις απόψεις τους για την σημερινή πρόθυμη Κυβέρνηση.
Οι πολίτες όμως, οι οποίοι βιώνουν με οδυνηρό τρόπο στην καθημερινότητά τους τις ανερμάτιστες πολιτικές της, έχουν τη δική τους άποψη. Και θα την εκφράσουν δυνατά στις επικείμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν.
Σε ότι αφορά τις στρατηγικές σχέσεις της χώρας μας με τους εταίρους, αυτές θα πρέπει περαιτέρω να ενισχυθούν. Αυτό σταθερά το υποστηρίζαμε και κινούμασταν προς αυτή την κατεύθυνση. Άλλοι έχουν προχωρήσει σε οβιδιακές μεταμορφώσεις.
Συζητούμε τον τέταρτο Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο πρώτος ήταν της αυταπάτης.
Ο δεύτερος των ιδεοληψιών.
Ο τρίτος του στεγνώματος της οικονομίας.
Και ο τέταρτος νεομνημονιακός, αντιαναπτυξιακός, καταρτισμένος σε περιβάλλον αφαίμαξης της οικονομίας, καμουφλαρισμένος με «παχύ στρώμα» αριστερής χρυσόσκονης εν όψει των επικείμενων εκλογών.
Πλήρες κείμενο
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συζητούμε τον τέταρτο Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο πρώτος ήταν της αυταπάτης.
Ο δεύτερος των ιδεοληψιών.
Ο τρίτος του στεγνώματος της οικονομίας.
Και ο τέταρτος νεομνημονιακός, αντιαναπτυξιακός, καταρτισμένος σε περιβάλλον αφαίμαξης της οικονομίας, καμουφλαρισμένος με «παχύ στρώμα» αριστερής χρυσόσκονης εν όψει των επικείμενων εκλογών.
Αυτά τα χρόνια, αποκαλύφθηκε ότι η Κυβέρνηση σχεδιάζει και υλοποιεί Προϋπολογισμούς χωρίς εθνική στρατηγική.
Στρατηγική που να προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την κοινωνική συνοχή.
Συνέπεια;
Η χώρα να χάνει πολύτιμο χρόνο, αφού υστερεί σε επιδόσεις.
Η οικονομία και τα υποκείμενά της, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, να λειτουργούν σε συνθήκες υψηλής αβεβαιότητας.
Και η κοινωνία να βρίσκεται σε προϊούσα παραίτηση.
Ας επιχειρήσουμε όμως αποσαφηνίσεις σε καίρια ερωτήματα, αφού η απάντησή τους σήμερα κρίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.
Ερώτημα 1ο: Η χώρα βγήκε από το Μνημόνιο, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή βγήκε απλώς από το Πρόγραμμα, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η χώρα βγήκε, τυπικά, από το 3ο Πρόγραμμα, στο οποίο την οδήγησαν η δημιουργική ασάφεια, η ανευθυνότητα και ο τυχοδιωκτισμός του 1ου εξαμήνου του 2015.
Υπενθυμίζεται ότι από τα 8 χρόνια που η χώρα ήταν σε προγράμματα, τα 4, δηλαδή τα μισά, κυβέρνησαν οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Και ήταν και αχρείαστα…
Η χώρα όμως, ουσιαστικά, παραμένει «κλειδωμένη» στη μνημονιακή γραμμή.
Οι βαριές πολιτικές λιτότητας συνεχίζονται, οι δημοσιονομικοί στόχοι διατηρούνται – για πολλά χρόνια – υψηλοί, η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, και η χώρα βρίσκεται ενταγμένη σε αυστηρό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, όπως καταγράφει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Με τριμηνιαίες εκθέσεις, στη βάση των οποίων, αντιθέτως από τις αρχικές προβλέψεις, θα υλοποιούνται πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Και ήδη, στην 1η Έκθεση, διαπιστώνονται καθυστερήσεις στην υλοποίηση του συνόλου των μνημονιακών δεσμεύσεων, με αποτέλεσμα τα πρώτα μέτρα για το χρέος να μετατίθενται χρονικά.
Ερώτημα 2ο: Το Πρόγραμμα πέτυχε, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή απέτυχε, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι το Πρόγραμμα απέτυχε, διότι δεν επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος του, που είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ασφαλή και βιώσιμη χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές.
Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσε και ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, την περασμένη εβδομάδα, στη συζήτηση για τον Απολογισμό-Ισολογισμό του 2016, κρίνοντας «κατά τεκμήριο ως αποτυχημένα τα δύο προηγούμενα προγράμματα επειδή δεν αποκατέστησαν πρόσβαση της χώρας στις διεθνείς αγορές».
Δυστυχώς σήμερα η χώρα μας, για μια σειρά από ενδογενείς και εξωγενείς λόγους, με κύρια ευθύνη της Κυβέρνησης, βρίσκεται εκτός αγορών.
Ερώτημα 3ο: Ο τρόπος διαμόρφωσης του ταμειακού αποθέματος ήταν ο ενδεδειγμένος, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή συνιστά αντικείμενο προβληματισμού, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι το ταμειακό απόθεμα δημιουργήθηκε με λάθος τρόπο, «στραγγαλίζοντας» την πραγματική οικονομία.
Η Κυβέρνηση χρησιμοποίησε τις «κουτσουρεμένες δόσεις» του δανείου, υπερφορολόγησε τους πολίτες, κήρυξε εσωτερική στάση πληρωμών και κατέφυγε σε υπέρμετρο και σχετικά ακριβό εσωτερικό δανεισμό «σκουπίζοντας» την όποια ρευστότητα, αντί να διεκδικήσει τους αναξιοποίητους και χαμηλού κόστους πόρους του δανείου, ύψους έως 24 δισ. ευρώ.
Επιπρόσθετα όμως, η χρήση αυτού του αποθέματος, όπως αναμένεται να κάνει η Κυβέρνηση το 2019, τουλάχιστον κατά 11 δισ. ευρώ, θέλει προσοχή, για να μην σταλεί μήνυμα ανησυχίας στις αγορές, αυξάνοντας τα ήδη υψηλά επιτόκια, συμπαρασύροντας προς τα πάνω, ακόμη περισσότερο, το κόστος δανεισμού του ιδιωτικού τομέα, τόσο των επιχειρήσεων όσο και των τραπεζών, για τον οποίο η Κυβέρνηση, επίμονα, αδιαφορεί.
Ερώτημα 4ο: Η δημοσιονομική υπερ-απόδοση είναι θετική, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή αρνητική, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι αυτή η δημοσιονομική υπερ-απόδοση υπονομεύει την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Η μέχρι σήμερα εκτέλεση του Προϋπολογισμού επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση.
Η Κυβέρνηση, έχοντας ως μοναδικό στόχο να παρουσιάσει ένα αχρείαστο υπερπλεόνασμα, εκτός της υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, συνεχίζει να στερεί σημαντική και απολύτως αναγκαία ρευστότητα από την οικονομία.
Θύματα, οι συνήθεις ύποπτοι: το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, οι επιστροφές φόρων προς τους ιδιώτες, καθώς και κοινωνικά ευαίσθητοι τομείς που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της εσωτερικής στάσης πληρωμών.
Το άθροισμα των αποκλίσεων έναντι των στόχων σε αυτούς τους τομείς, ισούται με την υπέρβαση που καταγράφεται στο πρωτογενές πλεόνασμα.
Αυτή η συνειδητή πολιτική επιλογή τείνει να καταστεί καταστροφική.
Ενδεικτικά, οι δημόσιες επενδύσεις κατρακύλησαν, το 2017, στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, με τη σωρευτική υστέρησή τους μέχρι σήμερα – έναντι του στόχου – να ανέρχεται στα 2,6 δισ. ευρώ.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται ακόμη περισσότερο το 2019, κατά 550 εκατ. ευρώ, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα όποια, κουτσουρεμένα, αντίμετρα.
Όπως επισημαίνει και το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, αυτή η πρακτική «δημιουργεί προβληματισμό σχετικά με το αναπτυξιακό αντίκρισμα του τρόπου διάθεσης του δημοσιονομικού χώρου».
Ουσιαστικά, δεδομένου του υψηλού αναπτυξιακού πολλαπλασιαστή αυτών των πόρων, πρόκειται για την επιβολή ενός πρόσθετου «φόρου ανάπτυξης» από την Κυβέρνηση.
Και οι θεσμοί φέρουν μεγάλη ευθύνη που αποδέχονται, επί μακρόν, αυτή την συνειδητή πολιτική επιλογή.
Το αποτέλεσμα είναι η σημερινή Κυβέρνηση, «Κυβέρνηση των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών», να αποτυγχάνει, διαχρονικά, σε όλες τις προβλέψεις για την ανάπτυξη.
Η χώρα όμως χρειάζεται μία επενδυτική πανστρατιά, δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, καθώς τόσο ο ακαθάριστος σχηματισμός όσο και το απόθεμα παγίου κεφαλαίου συρρικνώνονται.
Με δεδομένη την κυβερνητική αλλεργία στις ιδιωτικές επενδύσεις, θα περίμενε κανείς η Κυβέρνηση να αξιοποιεί το μοναδικό επενδυτικό εργαλείο που έχει στα χέρια της, και να μην το θυσιάζει, για πρόσκαιρες εντυπώσεις.
Φευ όμως!
Ερώτημα 5ο: Η υλοποίηση κάποιων επεκτατικών δημοσιονομικών μέτρων θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα για την κοινωνία, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή εντάσσεται στην προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση προτείνει, αποσπασματικά και με μεγάλη καθυστέρηση, μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών, τους οποίους όμως η ίδια, συνειδητά, αύξησε.
Και αφού προχώρησε σε 29 αυξήσεις φόρων, ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό των μέτρων λιτότητας, μέχρι σήμερα, στα 9,5 δισ. ευρώ.
Αναλογικά συνεπώς, η Κυβέρνηση έχει αφαιρέσει από την κοινωνία σχεδόν 10, για να επιστρέψει το 1.
Και αυτό το 1 θα έχει περιορισμένη επίδραση στην ανάπτυξη, εξαιτίας του μικρού ύψους και της σύνθεσής του, όπως επισημαίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Επιπλέον όμως, τα κυβερνητικά μέτρα δεν εντάσσονται σε μία συνεκτική οικονομική πρόταση, όπως αυτή που έχει καταθέσει η Νέα Δημοκρατία.
Πρόταση:
συνολικής μείωσης φόρων (π.χ. μείωση ασφαλιστικών εισφορών στο σύνολο των εργαζόμενων, μείωση εισαγωγικού συντελεστή φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα κ.α.),
υλοποίησης διαρθρωτικών αλλαγών και ενίσχυσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία (π.χ. ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων, εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου κ.α.),
ώστε να επιτευχθεί υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, να δημιουργηθούν καλές θέσεις εργασίας και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή.
Ερώτημα 6ο: Η μη περαιτέρω περικοπή των συντάξεων ενδείκνυται για πανηγυρισμούς, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή επιβεβαιώνει την πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας, εκφρασμένη από το 2017, ότι δεν θα έπρεπε καν αυτές να νομοθετηθούν;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η επιπλέον περικοπή των συντάξεων ήταν αχρείαστη, δεν περιλαμβανόταν στο 3ο Πρόγραμμα, και ψηφίστηκε μόνο από τους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει ήδη προβεί σε απανωτές περικοπές συντάξεων, 21 τον αριθμό, καταργώντας, μεταξύ άλλων, το ΕΚΑΣ, αυξάνοντας τις εισφορές υγείας, μειώνοντας κατά 35% τις κύριες και κατά 45% τις επικουρικές συντάξεις όλων των νέων συνταξιούχων.
Και είναι επιλογή της, το 2019, να μην υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των πολυδιαφημιζόμενων αντιμέτρων, όπως είναι η δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης, η επιδότηση της συμμετοχής ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, οι επενδύσεις σε υποδομές του πρωτογενή τομέα, και άλλα.
Η Νέα Δημοκρατία εξ’ αρχής διαφώνησε με την επιλογή της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε επιπλέον περικοπές συντάξεων από το 2019, την καταψήφισε, στη συνέχεια ζήτησε – μέσω τροπολογίας – την κατάργησή της, και σταθερά υποστήριζε, εντός και εκτός χώρας, σε εταίρους και θεσμούς, σε όλα τα επίπεδα, τη μη υλοποίησή της.
Συνεπώς, η Κυβέρνηση, αντί να πανηγυρίζει, ας κοιταχθεί στον καθρέπτη.
Ερώτημα 7ο: Η χώρα ανακάμπτει, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή «σέρνεται», όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η οικονομία μεγεθύνεται με αναιμικούς ρυθμούς.
Χαμηλότερους των αρχικών εκτιμήσεων όλων των οικονομικών οργανισμών, εντός και εκτός χώρας.
Επί μία τετραετία, η Κυβέρνηση απέτυχε σε όλες τις ετήσιες προβλέψεις της για την ανάπτυξη.
Με αποτέλεσμα, για μεγάλο διάστημα, η Ελλάδα να είναι η μοναδική αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη παγκοσμίως.
Και να έχει χάσει 31 δισ. ευρώ δυνητικού πλούτου το 2018.
Αποδεικνύεται έτσι ότι η Κυβέρνηση «σέρνει» την οικονομία σε συνθήκες παράλυσης και στασιμότητας.
Ερώτημα 8ο: Η χώρα έχει επιστρέψει στην κανονικότητα, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή βρισκόμαστε πολύ μακριά της, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Οι ποσοτικοί δείκτες της οικονομίας δίνουν την απάντηση.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας διαρκώς υποχωρεί.
Η οικονομική ελευθερία συρρικνώνεται.
Οι θεσμοί διακυβέρνησης υποβαθμίζονται.
Οι καταθέσεις των ιδιωτών δεν επιστρέφουν ουσιαστικά στο τραπεζικό σύστημα.
Η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται.
Οι κεφαλαιακοί περιορισμοί – που επιβλήθηκαν το 2015 – δεν έχουν ακόμη πλήρως αρθεί.
Επίσης:
Οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία έχουν εκτοξευθεί κατά 60% από το τέλος του 2014.
Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου δεν έχουν εκκαθαριστεί, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις.
Το Χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει.
Οι τραπεζικές μετοχές έχουν εξαϋλωθεί.
Οι προκλήσεις για το τραπεζικό σύστημα, μεταξύ των οποίων η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και η ενίσχυση της οργανικής κερδοφορίας, είναι μπροστά μας.
Η ρευστότητα και η βιωσιμότητα σημαντικών φορέων, όπως είναι η ΔΕΗ, επιδεινώνονται.
Ενώ το κράτος διογκώνεται, χωρίς σχεδιασμό, αποκλειστικά με μικροκομματική στόχευση.
Συνεπώς, μέχρι σήμερα, όχι μόνο επιστροφή στην κανονικότητα δεν υφίσταται, αλλά η Κυβέρνηση, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, με ευθύνη και των εταίρων, ναρκοθετεί τα θεμέλια της οικονομίας.
Ερώτημα 9ο: Εμείς κινδυνολογούμε για την πορεία της χώρας, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή η Κυβέρνηση ζει σε μία εικονική πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Οι απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα αποτυπώνουν την πραγματικότητα, αναδεικνύοντας τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες.
Κυβέρνηση η οποία, για να τις «κρύψει», ρέπει προς την «κατασκευή» εχθρών που δήθεν «ζηλεύουν» την εικονική πραγματικότητά της.
Ας κατανοήσει όμως ότι δεν μπορεί να αντιρροπήσει την πραγματικότητα με εφαρμογή της ρήσης «όταν η πραγματικότητα δεν σέβεται τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
Συνεπώς, αντί να επαίρεται, ας αντιληφθεί, έστω και την ύστατη ώρα της αποδρομής της, ότι «ο γιαλός δεν ήταν τόσο στραβός όσο τον παρουσίαζε, αλλά αυτή στραβά αρμένιζε».
Ερώτημα 10ο: Η ακολουθούμενη πολιτική είναι μονόδρομος, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή υπάρχει άλλος δρόμος, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι σε κάθε περίπτωση, ακόμη και για την επίτευξη προκαθορισμένων στόχων, υφίστανται εναλλακτικές προτεραιότητες και διαρθρώσεις βημάτων πολιτικής.
Σ’ αυτό το πλαίσιο έχει καταρτίσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο οικονομικής πολιτικής, που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ουσιαστική προώθηση των εταιρικών και δημοσίων επενδύσεων.
Σχέδιο, που θα βελτιώνει την παραγωγικότητα, την ποιότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια.
Σχέδιο, που θα βοηθήσει να επιστρέψει ένα ποσοστό τουλάχιστον από την αυξημένη – τα τελευταία χρόνια – «διαρροή εγκεφάλων».
Σχέδιο που θα βοηθήσει να ανταποκριθεί η χώρα στον δομικό μετασχηματισμό της εργασίας, εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης.
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους – σε σχέση με τους σημερινούς εξαιρετικά ασθενικούς – ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας.
Αυτοί, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.
Και έτσι η χώρα θα μπει στο επιδιωκόμενο ανοδικό σπιράλ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, ο Προϋπολογισμός δεν ανταποκρίνεται στο ύψος των αναγκών της χώρας.
Αντιμετωπίζει την οικονομία και την προοπτική της μυωπικά.
Κυριαρχείται από κομματικές στοχεύσεις.
Δεν δομεί σταθερό βήμα στην αναγκαία εθνική στρατηγική.
Ευτυχώς όμως, κλείνει ένας τετραετής κύκλος της Ελληνικής οικονομικής ιστορίας που τον χαρακτηρίζει η αυταπάτη, η ανευθυνότητα, οι ιδεοληψίες, ο κομματισμός και ο τυχοδιωκτισμός της σημερινής Κυβέρνησης.
Και οι πολίτες, με την απόφασή τους στις προσεχείς εκλογές, θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο υπευθυνότητας, ρεαλισμού, σοβαρότητας, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας.
Και αυτόν τον κύκλο θα τον πορευθούν με τη Νέα Δημοκρατία.
Άλλωστε, πάντα στα δύσκολα, οι πολίτες, την πολιτική λύση, την αναζητούσαν από τη Νέα Δημοκρατία.
Την παράταξη που οικοδόμησε τη σύγχρονη δημοκρατία.
Που σχεδίασε, υλοποίησε, εδραίωσε και διασφάλισε, το 2015, την ευρωπαϊκή θέση της χώρας.
Που, διαχρονικά και συγκριτικά, αύξησε με καλύτερους ρυθμούς το εγχώριο προϊόν της οικονομίας, και το διένειμε πιο δίκαια.
Γι’ αυτό και οι πολίτες, παρά τους κατά καιρούς πειραματισμούς, με την εμπιστοσύνη τους, αθροιστικά, την έχουν αναδείξει ως την πιο ισχυρή πολιτική δύναμη της χώρας.
Ως τον μόνιμο και σταθερό πυλώνα του πολιτικού συστήματος.
Ως την μεγάλη, πατριωτική, φιλελεύθερη, κοινωνική και ριζοσπαστική παράταξη της χώρας.
Με βαθιές και εκτεταμένες ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις.
Εμείς, μαζί με όλους τους πολίτες, θα τα καταφέρουμε.
Θα τα καταφέρουμε να ανασυγκροτήσουμε, σε σύγχρονες βάσεις, τη χώρα μας.
Που τελικώς διαφωνεί η Νέα Δημοκρατία στην κυοφορούμενη συμφωνία ανάμεσα σε Κράτος και Εκκλησία; Εκτιμάτε ότι είναι ατυχείς οι χειρισμοί του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου; Γιατί απεκρύβη αρχικώς η συνάντηση ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας;
Καταρχήν, με το ερώτημά σας επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει συμφωνία, όπως αρχικώς είχε παρουσιαστεί, αλλά πλαίσιο συμφωνίας, όπως υποστηρίζει πλέον ακόμη και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Το οποίο μάλιστα, με κυβερνητική ευθύνη, ήταν απροετοίμαστο και πολιτικά καιροσκοπικό, διχάζοντας τους Μητροπολίτες, ξεσηκώνοντας τους απλούς κληρικούς και δυναμιτίζοντας τις σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Νέα Δημοκρατία δεν διαφωνεί με την ανάγκη αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Άλλωστε, το πρώτο νομοθετικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
Διαφωνεί όμως με την αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος των κληρικών, μέσω της αιφνίδιας αλλαγής του τρόπου και της διαδικασίας μισθοδοσίας τους, ζήτημα που τους δημιουργεί ανησυχία και ανασφάλεια.
Διαφωνεί όμως και με την κεκαλυμμένη επιδίωξη της Κυβέρνησης, διά της πλαγίας οδού, να προχωρήσει σε νέες προσλήψεις, την ίδια στιγμή που οι κληρικοί θα συνεχίζουν να πληρώνονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, δημιουργώντας πρόσθετη επιβάρυνση στον Έλληνα φορολογούμενο.
Όσον αφορά στο «σενάριο επιστημονικής φαντασίας» σχετικά με το περιεχόμενο της συνάντησης του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας με τον Αρχιεπίσκοπο, ας «προσγειωθούμε στην πραγματικότητα»: ο κ. Μητσοτάκης έχει τακτικές συναντήσεις με τον Αρχιεπίσκοπο, πλην όμως δεν υπήρξε καμία ενημέρωση για το πλαίσιο συμφωνίας και το περιεχόμενό της. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από την Αρχιεπισκοπή. Συνεπώς, «άνθρακες ο θησαυρός».
Γιατί όμως το Κόμμα σας αντιτίθεται στην κυβερνητική εξαγγελία για προσλήψεις στο Δημόσιο και δη σε τομείς, όπως η εκπαίδευση και η υγεία;
Καταρχήν, η Νέα Δημοκρατία θα επιδιώξει τη βελτίωση της ποιότητας της δημόσιας διοίκησης, ώστε ο δημόσιος τομέας να είναι αποτελεσματικός, σύγχρονος και παραγωγικός. Πιστεύει ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα καλύτερο, και όχι ένα μεγαλύτερο Κράτος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να γίνουν προσλήψεις στο Δημόσιο όταν αποχωρούν – συνταξιοδοτούμενοι – εργαζόμενοι από αυτό. Χωρίς απολύσεις. Αυτές όμως οι προσλήψεις πρέπει να είναι λελογισμένες, στοχευμένες εκεί που υπάρχουν πραγματικά ανάγκες, όπως είναι οι τομείς που αναφέρατε, και να πραγματοποιούνται με αντικειμενικές και αδιάβλητες διαδικασίες.
Αντίθετα απ’ ότι επιδιώκει σήμερα η Κυβέρνηση, για να ικανοποιήσει μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Η Κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι η μη περικοπή των συντάξεων καταρρίπτει το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας περί 4ου μνημονίου. Επιπλέον επιτίθεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι σε μία σειρά από θέματα, όπως αυτό των συντάξεων, διαδραμάτισε υπονομευτικό προς το δημόσιο συμφέρον ρόλο. Τι απαντάτε;
Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η χώρα βρίσκεται εκτός προγραμμάτων, αλλά, δυστυχώς, εντός μνημονίων. Αυτό υποστηρίζεται και από την προχθεσινή, πρώτη, μεταπρογραμματική Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι δημοσιονομικοί στόχοι είναι υψηλοί και διατηρούνται για πολλά χρόνια, η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, και η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρα αυστηρό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Σε ότι αφορά την μη – επιπλέον – περικοπή των συντάξεων, αυτή ήταν αχρείαστη, δεν περιλαμβανόταν στο 3ο πρόγραμμα, και ψηφίστηκε μόνο από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει ήδη προβεί σε απανωτές μειώσεις κύριων και επικουρικών συντάξεων τα τελευταία χρόνια. Ενώ η επιλογή της, για το 2019, είναι να μην υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των πολυδιαφημιζόμενων αντιμέτρων, όπως είναι η δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης, η επιδότηση της συμμετοχής ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης κ.α.
Σε ότι αφορά τη στάση της Νέας Δημοκρατίας, εξ’ αρχής διαφώνησε με την συγκεκριμένη επιλογή της Κυβέρνησης, την καταψήφισε, στη συνέχεια ζήτησε – μέσω τροπολογίας – την κατάργησή της, και σταθερά υποστήριζε, εντός και εκτός χώρας, σε εταίρους και θεσμούς, σε όλα τα επίπεδα, τη μη υλοποίησή της.
Συνεπώς, η Κυβέρνηση ας μην πανηγυρίζει, γιατί «παραβιάζει ανοιχτές θύρες».
Πως διαφοροποιείται η γαλάζια οικονομική πρόταση από τον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης που προβλέπει φοροελαφρύνσεις;
Η Κυβέρνηση προτείνει, αποσπασματικά και με μεγάλη καθυστέρηση, μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών, αφού πρώτα προχώρησε σε 29 αυξήσεις φόρων, οδηγώντας σε φτωχοποίηση όλη την κοινωνία.
Αυτές δε οι μειώσεις θα προέλθουν από έναν δημοσιονομικό χώρο που δημιουργήθηκε ακριβώς από την υπερφορολόγηση των πολιτών και την εσωτερική στάση πληρωμών, με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να περικόπτεται ακόμη περισσότερο, κατά 550 εκατ. ευρώ.
Χωρίς μάλιστα οι προτάσεις αυτές να εντάσσονται σε μία συνεκτική οικονομική πρόταση, όπως αυτή που έχει καταθέσει η Νέα Δημοκρατία, συνολικής μείωσης φόρων και ασφαλιστικών εισφορών (π.χ. μείωση ασφαλιστικών εισφορών στο σύνολο των εργαζόμενων, μείωση εισαγωγικού συντελεστή φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα κ.α.), υλοποίησης διαρθρωτικών αλλαγών και ενίσχυσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία (π.χ. ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου κ.α.) ώστε να επιτευχθεί υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, να δημιουργηθούν καλές θέσεις εργασίας και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή.
Συνεπώς, είναι προφανές, ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Εσχάτως, το Κόμμα σας επιμένει να ασχολείται με το σκάνδαλο της ΔΕΠΑ. Μήπως αυτό αποτελεί έναν αντιπερισπασμό στην υπόθεση της Novartis, όπως σημειώνει το κυβερνητικό στρατόπεδο;
Η Νέα Δημοκρατία έχει αναδείξει πλήθος υποθέσεων, για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία ή/και καταγγελίες, ακόμη και από στελέχη της Κυβέρνησης, για πράξεις και παραλείψεις της, που χρήζουν απαντήσεων και διερεύνησης, σε όλα τα επίπεδα.
Ενδεικτικά, εκτός της υπόθεσης της ΔΕΠΑ, είναι η διασπάθιση των κοινοτικών πόρων για το προσφυγικό – μεταναστευτικό, η κακοδιαχείριση στην ΕΡΤ, η αλλαγή της σύμβασης του σταθμού στο Θριάσιο κ.α.
Συνεπώς, επικοινωνιακές οδούς διαφυγής από τα πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα που η ίδια έχει δημιουργήσει, αναζητεί η Κυβέρνηση, και όχι η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
