Κύριε Σταϊκούρα, με ποιον τρόπο μπορεί η Περιφέρεια να συμβάλει στην οικονομική ανάταση της χώρας;

Με άσκηση ουσιαστικής και συνεκτικής περιφερειακής πολιτικής από την πλευρά της Πολιτείας, προκειμένου να εξασφαλίζονται σε όλους τους Έλληνες οι ίδιες συνθήκες διαβίωσης και ευημερίας.

Με σχεδιασμό, συντονισμό και εφαρμογή τομεακών και οριζόντιων εθνικών πολιτικών, λαμβάνοντας, βέβαια, υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά της κάθε περιφέρειας.

Tα εξαγγελθέντα «13 Σύμφωνα Περιφερειακής Ανάπτυξης», ένα ανά περιφέρεια, κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Περιφερειακή πολιτική όμως δεν ασκείται με Συμφωνίες και Σύμφωνα επί Συμφώνων, αλλά με πρωτοβουλίες και δράσεις.

Προς αυτή την κατεύθυνση, απαιτείται μια νέα μακροπρόθεσμη στρατηγική αποδοτικότερης, αποτελεσματικότερης και περιβαλλοντικά ασφαλέστερης αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της κάθε περιφέρειας, με ιεραρχημένη εξειδίκευση σε χωρικό επίπεδο, σε συνάφεια με τη δυναμική και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται σε κάθε περιφέρεια, σε αρμονία με τις προτεραιότητες που τίθενται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και με σύγχρονες, καινοτόμες μεθόδους υλοποίησης.

Με ιδιαίτερη μέριμνα στην αξιοποίηση και ανάδειξη του πρωτογενούς τομέα, μέσα και από τη διαμόρφωση και εκμετάλλευση της νέας ΚΑΠ, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των Ελλήνων αγροτών, από επιλογή ή ανάγκη, αυξήθηκε το 2010.

Πώς κρίνετε τις πρώτες βδομάδες εφαρμογής του Καλλικράτη;

Από την συζήτηση του σχετικού Νομοσχεδίου είχαμε τονίσει ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση πρέπει να εξυπηρετεί ορισμένες αρχές και προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων είναι η ριζική αναδιάρθρωση και εξυγίανση του Δημόσιου Τομέα τόσο σε επίπεδο Κεντρικής Διοίκησης όσο και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η ανακατανομή πόρων, αρμοδιοτήτων και εξουσιών, η δημοσιονομική αποκέντρωση, η εξάλειψη των γραφειοκρατικών μηχανισμών, η χωροταξική κατανομή και οργάνωση με αντικειμενικά, κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια.

Αυτές όμως οι αρχές και προϋποθέσεις απουσιάζουν από την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.

Κάτι που επιβεβαιώνεται και από την εφαρμογή του Καλλικράτη, αφού, μεταξύ άλλων, δεν θεραπεύονται χρόνιες παθογένειες, αδυναμίες και υστερήσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης, παρατηρείται σύγχυση στη μεταφορά και κατανομή αρμοδιοτήτων και δεν συρρικνώνεται η γραφειοκρατία με δεδομένη την ίδρυση και ενσωμάτωση πλειάδας συλλογικών οργάνων στο πλαίσιο και των δύο βαθμίδων τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ας ευχηθούμε σύντομα να διορθωθούν τα λάθη και να καλυφθούν οι παραλείψεις.

Απ’ όλους ακούγεται η λέξη «ανάπτυξη». Πώς μπορεί να επιτευχθεί;

Κατ’ αρχάς να αποσαφηνίσουμε τον όρο «ανάπτυξη».

Η «οικονομική ανάπτυξη» υποδηλώνει όχι μόνο την ποσοτική αύξηση του ΑΕΠ («οικονομική μεγέθυνση»), αλλά και την ποιοτική βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων που εξασφαλίζουν μονιμότερη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης για το σύνολο των πολιτών.

Εμπερικλείει συνεπώς τις ποσοτικές συνέπειες της μεγεθυντικής διαδικασίας, αλλά ταυτόχρονα έχει και ποιοτική διάσταση.

Για να επιτευχθεί βιώσιμη και διατηρήσιμη ανάπτυξη απαιτείται η διαμόρφωση ενός νέου, εξωστρεφούς αναπτυξιακού προτύπου που θα στηρίζεται στις επενδύσεις, στις ενδογενείς πηγές ανάπτυξης, στην επιχειρηματικότητα και στο δυναμικό εξαγωγικό προσανατολισμό της οικονομίας.

Με ένα μείγμα μέτρων που θα αξιοποιεί τα διαθέσιμα, ανενεργά αναπτυξιακά εργαλεία, τα οποία και μπορούν να ενισχύσουν τη ρευστότητα της Οικονομίας, όπως είναι το ΕΣΠΑ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τα «πακέτα» ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι μέρος τους θα διοχετευτεί στην πραγματική Οικονομία.

Μείγμα που θα περιλαμβάνει όμως και μέτρα τόνωσης της αγοράς, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους, τα οποία δημιουργούν ανάκαμψη της οικονομίας, δίνουν ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα και επιτρέπουν να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους. Μέτρα αντισταθμιστικά στην ύφεση, όπως η εμπροσθοβαρής αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, η επιτάχυνση έργων παραχώρησης και ΣΔΙΤ κ.ά.

Μείγμα που θα στηρίζεται σε μια ορθολογική διαχείριση και μια δυναμική και στοχευμένη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας η οποία μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικά, σταθερά και σε μακροχρόνια βάση έσοδα για το Δημόσιο, να μειώσει το ύψος του χρέους, και να δημιουργήσει πρόσθετα αναπτυξιακά οφέλη.

Μείγμα που θα εδράζεται στην επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών ώστε να αξιοποιηθούν λιμνάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, με την επένδυση στη γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία, με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την τόνωση της εξωστρέφειας και την ανάδειξη των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας.

Αυτές οι προτάσεις, οι οποίες και συνεχώς εμπλουτίζονται, αποτελούν την εναλλακτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση.

Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τόνωσης της εξωστρέφειας;

Βασικά σημεία αυτής της πρότασης σας ανέπτυξα στο προηγούμενο ερώτημα. Κωδικοποιημένα:

• Η διαμόρφωση απλών και σταθερών κανόνων για την αδειοδότηση και ίδρυση επιχειρήσεων (περιβάλλον, πολεοδομία, πυροσβεστική, υγειονομικές υπηρεσίες κτλ).
• Η βελτίωση του ρυθμιστικού πλαισίου των αγορών.
• Η μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
• Η ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων (με τον συμψηφισμό των οφειλών, την τμηματική καταβολή του ΦΠΑ, τη χορήγηση πιστώσεων μέσω της αξιοποίησης των «πακέτων» κρατικών εγγυήσεων προς τα πιστωτικά ιδρύματα).
• Η μείωση της γραφειοκρατίας (με την ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους, το ξεμπλοκάρισμα των επενδύσεων, την κατάργηση συναρμοδιοτήτων, την ενοποίηση κατακερματισμένων αρμοδιοτήτων, την κωδικοποίηση και απλοποίηση της νομοθεσίας).
• Η παροχή κινήτρων προς την ιδιωτική πρωτοβουλία για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας.
• Η απλοποίηση και προώθηση διαδικασιών για τη συμμετοχή σε προγράμματα με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.
• Η ενίσχυση της εξαγωγικής πολιτικής και ο συντονισμός των δράσεων εξωστρέφειας μέσω της δημιουργίας «Γενικής Γραμματείας Εξωστρέφειας». Με στόχο τη χάραξη εθνικής στρατηγικής εξαγωγών, τη συγκρότηση προτάσεων για πολιτικές και δράσεις στήριξης των εξαγωγών και τον ετήσιο έλεγχο και αξιολόγηση των εφαρμοστέων δράσεων εξωστρέφειας.
• Η παροχή κινήτρων και η περαιτέρω ενίσχυση των εξαγωγικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε δυναμικούς κλάδους παραγωγής.

Τι πρέπει να κάνει η πολιτεία για να τεθούν σε λειτουργία οι κατάλληλες νέες τεχνολογίες με στόχο την καλύτερη λειτουργία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα;

Να προχωρήσει στην ανάπτυξη των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, και κυρίως του διαδικτύου, ως ζωτικού μέσου οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Βασικοί άξονες δράσης είναι:

• Η υλοποίηση και παρακολούθηση έργων νέων τεχνολογιών (Κοινωνία της Πληροφορίας, Ψηφιακές Ενισχύσεις, Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας).
• Η υλοποίηση έργων που είναι ενταγμένα στο ΕΠ Ψηφιακή Σύγκλιση.
• Η στήριξη της ψηφιακής επιχειρηματικότητας μέσα από νέες επιχειρήσεις που βασίζονται σε επιχειρηματικά μοντέλα τα οποία αξιοποιούν δυναμικά τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών.
• Η ψηφιακή περιβαλλοντική παρακολούθηση κτιρίων ώστε να εξετάζεται η ενεργειακή αποδοτικότητά τους και η ενεργειακή εξοικονόμηση πόρων.
• Η προώθηση ενός δικτύου οπτικών ινών. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε ξεκινήσει ένα πρωτοπόρο τότε πρόγραμμα με στόχο να συνδεθούν με οπτικές ίνες 2 εκατ. νοικοκυριά σε όλη τη χώρα.
• Η προώθηση του ηλεκτρονικού εμπορίου σε ιδιώτες και επιχειρήσεις.
• Η διεύρυνση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ώστε να καλύπτεται, αν είναι δυνατό, το σύνολο των συναλλαγών των δημόσιων υπηρεσιών.

Στον τομέα της ψηφιακής σύγκλισης, δηλαδή της ενίσχυσης της «έξυπνης ανάπτυξης» δε χωράνε καθυστερήσεις.

Πώς μπορεί να καλυφθεί το ψηφιακό χάσμα μεταξύ των αστικών και των περιφερειακών περιοχών της χώρας όσον αφορά τον ψηφιακό αλφαβητισμό αλλά και την αδιαφάνεια στην οικονομία της χώρας;

Νομίζω ότι για το ψηφιακό χάσμα και τον ψηφιακό αναλφαβητισμό ήδη σας απάντησα.

Σε ότι αφορά την αδιαφάνεια και την φοροδιαφυγή, η σύγχρονη τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών έχει δημιουργήσει τεράστιες δυνατότητες για την υποβολή φορολογικών δηλώσεων, την ταυτοποίηση και παρακολούθηση των φορολογουμένων και τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων και διασταυρώσεων.

Για το λόγο αυτό, οποιαδήποτε προσπάθεια αναδιοργάνωσης των φορολογικών υπηρεσιών πρέπει να εστιάζεται στη χρήση ηλεκτρονικών πληροφοριακών συστημάτων.

Η επιτυχής μηχανοργάνωση προϋποθέτει τη σε βάθος αναδιοργάνωση και απλοποίηση των φορολογικών διατάξεων, κανόνων, συστημάτων, πρακτικών και διαδικασιών. Η επιτυχής εφαρμογή των φορολογικών διατάξεων από τις φορολογικές αρχές απαιτεί την ταυτοποίηση των φορολογουμένων, τη διαχρονική παρακολούθηση των φορολογουμένων, και το συχνό έλεγχο των φορολογουμένων.

Στην κατεύθυνση αυτή, όπως αναφέρει και η Τράπεζα της Ελλάδος, οι φορολογικές αρχές θα μπορούσαν να καταρτίσουν έναν μοναδικό ατομικό ηλεκτρονικό φάκελο για κάθε φορολογούμενο μετά την ηλικία των 18 ετών (ή σε μικρότερη ηλικία, εάν εργάζεται ή συμμετέχει σε συναλλαγή επί ακίνητης περιουσίας). Επίσης θα ήταν σκόπιμο να δημιουργηθεί ένας μοναδικός ηλεκτρονικός φάκελος για κάθε μικρή επιχείρηση (ατομική, ΟΕ, ΕΕ κ.λπ., αλλά όχι ΑΕ).

Ένα τέτοιο σύστημα θα διασφάλιζε την έγκαιρη και συνεχή παρακολούθηση των συναλλαγών των φορολογουμένων, τις διασταυρώσεις στοιχείων και τους συνεχείς φορολογικούς ελέγχους.

Θα μπορούσαμε ακόμη να προωθήσουμε την ηλεκτρονική τιμολόγηση για τις μεγάλες επιχειρήσεις (e-invoicing). Η ηλεκτρονική έκδοση τιμολογίων θα συμβάλλει ουσιαστικά στον έλεγχο της φοροδιαφυγής, καθώς θα καταγράφεται όχι μόνο η έκδοση, αλλά και η πληρωμή του τιμολογίου και θα είναι δυνατή η διασταύρωσή τους.

Ποιες είναι οι θέσεις σας αναφορικά με το μεσομακροπρόθεσμο πρόγραμμα της χώρας;

Υπάρχει η διαδικασία και η ουσία.

Ως προς τη διαδικασία, η Νέα Δημοκρατία, ασκώντας, έμπρακτα, διαχρονικά και με υπευθυνότητα το εκάστοτε θεσμικό της ρόλο, ψήφισε το Νόμο για τη «Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη».

Νόμος που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ανάγκη σύνταξης, αξιολόγησης και επικαιροποίησης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Στο πλαίσιο αυτό θα τοποθετηθούμε δημόσια, καταθέτοντας τις προτάσεις μας για την περίοδο 2012-2015.

Η Κυβέρνηση είναι αυτή η οποία, εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα της πολιτικής και της λειτουργίας της, αναζητά μέσα από προσχηματικούς, όχι δημόσιους, διαλόγους «συνενόχους» για την επιβολή νέων, πρόσθετων μέτρων.

Και αφού, χωρίς διάλογο και αναζήτηση συναίνεσης, με την ακολουθούμενη πολιτική, και τη λήψη μέτρων ύψους τουλάχιστον 38 δισ. ευρώ τη διετία 2010-2011, έχει βυθίσει την πραγματική Οικονομία στην πιο βαθιά και παρατεταμένη ύφεση των τελευταίων δεκαετιών και έχει γονατίσει την ελληνική κοινωνία (λουκέτα, ανεργία, πληθωρισμός).

Ως προς την ουσία, η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί με την αναγκαιότητα δημοσιονομικής προσαρμογής και πειθαρχίας.

Πιστεύει μάλιστα, λόγω του ύψους του χρέους και της δυναμικής του, ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι πρέπει να είναι πιο φιλόδοξοι, με την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.

Θεωρεί όμως ότι το ακολουθούμενο μείγμα οικονομικής πολιτικής δεν αντιμετωπίζει με βιώσιμο τρόπο τα δημοσιονομικά προβλήματα και στερεί κάθε ίχνος αναπτυξιακής προοπτικής για τη χώρα.

Γι’ αυτό η Κυβέρνηση «σπείρει» συνεχώς νέα μέτρα και «θερίζει» μαύρες τρύπες.

Μαύρες τρύπες που, όπως αποδεικνύει και η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, διευρύνονται και πολλαπλασιάζονται.

Και αυτό γιατί η μονοδιάστατη συσταλτική δημοσιονομική πολιτική προσπαθεί να μειώσει το διαρθρωτικό έλλειμμα, διογκώνοντας όμως την κυκλική του συνιστώσα.

Η Νέα Δημοκρατία έγκαιρα το επισήμανε.

Και διατύπωσε εναλλακτική πρόταση η οποία συνδύαζε συσταλτικά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής και μέτρα ανάταξης της Οικονομίας ώστε η δημοσιονομική προσαρμογή να είναι ταχύτερη και βιώσιμη.

Πρόταση την οποία επικαιροποιεί και εμπλουτίζει και πολύ σύντομα θα την υποβάλλει στην κρίση του Ελληνικού λαού.