Η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα αχρείαστα υπερ-πλεονάσματα.
Αλήθεια όμως, δικαιούται να πανηγυρίζει;
Θα δικαιούταν, αν αυτά προέρχονταν από υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.
Όμως η Κυβέρνηση συστηματικά αποτυγχάνει στους αναπτυξιακούς στόχους.
Θα δικαιούταν, αν αυτά προέρχονταν από τη συρρίκνωση της φοροδιαφυγής.
Όμως η φοροδιαφυγή, κυρίως στο ΦΠΑ, διογκώνεται.
Συνεπώς, που οφείλονται τα υπερ-πλεονάσματα;
Οφείλονται στην υπερ-φορολόγηση, στις κατασχέσεις και στην εσωτερική στάση πληρωμών, με την μη έκδοση νέων συντάξεων και την κατάρρευση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Με αποτέλεσμα, την καθήλωση της οικονομίας σε «χαμηλές πτήσεις», την κατάρρευση της μεσαίας τάξης και την διόγκωση του ιδιωτικού χρέους.
Συγκεκριμένα, από τις αρχές του 2015, οι οφειλές των πολιτών προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία έχουν «εκτοξευθεί» κατά 65%, υπερβαίνοντας πλέον τα 140 δισ. ευρώ.
Αυτή είναι η οδυνηρή πραγματικότητα.
Και έρχεται η «Κυβέρνηση των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών», προεκλογικά, με μεγάλη καθυστέρηση, αντιγράφοντας αποσπασματικά προτάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να διορθώσει λίγα από τα πολλά σφάλματά της.
Αφού πρώτα πήρε 10 από τα «πορτοφόλια» όλων των πολιτών, επιστρέφει σήμερα το 1 από αυτά.
Προχωράει σε πλαίσιο ρυθμίσεων χωρίς να αντιμετωπίζει συνολικά το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους, θέτοντας αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια ακόμη και για μικρές σχετικά οφειλές, προβλέποντας πολύ λίγες δόσεις για τις επιχειρήσεις, μη επιβραβεύοντας τους συνεπείς φορολογούμενους.
Προχωράει στην επαναφορά του ΦΠΑ στην εστίαση και στα τρόφιμα στο επίπεδο που ήταν στις αρχές του 2015, εξαιρώντας μάλιστα σειρά προϊόντων.
Προχωράει στη χορήγηση επιδόματος προς τους συνταξιούχους, όταν έχει περικόψει, ισόποσα και μόνιμα, το ΕΚΑΣ, ή έχει αυξήσει, ισόποσα και μόνιμα, τις εισφορές υπέρ υγείας στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
Αρνείται όμως να προχωρήσει άμεσα στην κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου, όπως προτείνει η Νέα Δημοκρατία.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση – μόνη της – μείωσε ήδη μία φορά το αφορολόγητο το 2016.
Και ψήφισε – πάλι μόνη της – τη δεύτερη μείωσή του το 2017.
Μειώσεις του αφορολόγητου που έχουν και θα έχουν τεράστιο κόστος στο διαθέσιμο εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, ιδιαίτερα των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας, υπερκαλύπτοντας τις οποίες παροχές.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Οι πολίτες γνωρίζουν πλέον πολύ καλά ότι ο κ. Τσίπρας με τα λόγια πουλάει «πολλά κεράσια», αλλά κρατάει «μικρό καλάθι».
Και δεν πείθονται από τα «ψεύτικα τα λόγια του, τα μεγάλα».
Αναζητούν ένα συνολικό, συνεκτικό και ρεαλιστικό οικονομικό σχέδιο.
Σχέδιο που διαθέτει και θα υλοποιήσει η Νέα Δημοκρατία.
Και εδώ υπάρχουν οι μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς, διασφαλίζοντας ατομική προκοπή και συλλογική ευημερία, θα αυξήσουμε τον πλούτο της χώρας, θα μεγαλώσουμε την πίτα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, επί τετραετίας, αδυνατεί αυτό να το πετύχει.
Εμείς, ενισχύοντας τις επενδύσεις και της εξωστρέφεια, θα βελτιώσουμε τη σύνθεση του πλούτου της χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, αδυνατεί να πετύχει την αναγκαία παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας.
Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου συρρικνώνεται, μεγάλες επενδύσεις τελματώνουν, σημαντικές αποκρατικοποιήσεις καθηλώνονται.
Σήμερα υφίσταται αρνητικός ρυθμός καθαρών επενδύσεων.
Εμείς, με στήριξη όσων αδυνατούν να παρακολουθήσουν τους ρυθμούς ενός κόσμου που αλλάζει ταχύτατα, θα πετύχουμε κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του μεγαλύτερου παραγόμενου πλούτου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, διανέμει τη φτώχεια και τη μιζέρια που ο ίδιος δημιούργησε.
Εμείς θα μειώσουμε, πιο αποφασιστικά, τη φορολογία νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, κατ’ επιλογήν του, επέβαλε 29 νέους φόρους.
Εμείς θα υλοποιήσουμε διαρθρωτικές αλλαγές που ενισχύουν την παραγωγικότητα της οικονομίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, έχει αλλεργία σε αυτές, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται συστηματικά η κατάταξη της χώρας στους διεθνείς δείκτες ανταγωνιστικότητας.
Εμείς θα ενισχύσουμε τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Αποπληρώνοντας οφειλές του Δημοσίου, εκτελώντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αίροντας τους υφιστάμενους κεφαλαιακούς περιορισμούς, αξιοποιώντας τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία, ενισχύοντας, μέσω της εύρυθμης λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, την πιστωτική επέκταση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, έχει «στεγνώσει» την πραγματική οικονομία.
Εμείς θα δημιουργήσουμε ένα πιο ευέλικτο, λειτουργικό και παραγωγικό Κράτος.
Ένα Κράτος που θα μεριμνά για την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του πλούτου.
Χωρίς απολύσεις στο Δημόσιο αλλά και χωρίς τη διόγκωσή του, κάνοντας προσλήψεις εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες, με αξιοκρατικά κριτήρια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, δημιουργεί ένα μεγαλύτερο, πελατειακό και μη αποδοτικό Κράτος.
Εμείς θα επενδύσουμε στις ενδογενείς πηγές ανάπτυξης.
Βελτιώνοντας την ποιότητα και την αποδοτικότητα της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας.
Παρέχοντας υψηλής ποιότητας γνώσεις, σε σύνδεση με την αγορά εργασίας, με διεύρυνση των επιλογών για όλους τους πολίτες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, διακατέχεται από κοντόφθαλμη λογική και μικροκομματική σκοπιμότητα.
Εμείς θα οικοδομήσουμε μια ανοικτή κοινωνία ως πυλώνα οικονομικής σταθερότητας, με την εμπέδωση της ασφάλειας και του δικαίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, υποβαθμίζει την ποιότητα της δημοκρατίας, υπονομεύει το κράτος δικαίου, απειλεί τη διάκριση των εξουσιών.
Εμείς εργαζόμαστε και θα εργαστούμε, μέσα από την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια, στηριζόμενοι στις αρχές της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, για την ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας σε μία καλύτερη όμως Ευρώπη.
Την Ευρώπη της βιώσιμης ανάπτυξης, της ευημερίας, της ασφάλειας, της δημιουργίας πολλών θέσεων απασχόλησης, της δημιουργικής αλληλεγγύης, του σεβασμού των εθνικών και πατριωτικών ευαισθησιών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεδειγμένα, ακόμη ψάχνει ανάδοχο…
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η χώρα διαθέτει αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Και κυρίως διαθέτει καλά εκπαιδευμένο και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, έτοιμο να προσφέρει στην προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας.
Αυτές όμως οι δυνατότητες θα ευοδωθούν μόνο εφόσον εφαρμόσουμε εκείνες τις πολιτικές που θα τις αναδείξουν, θα τις διευκολύνουν και θα τις επιβεβαιώσουν.
Και η Νέα Δημοκρατία τις διαθέτει.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πλησιάζει η μέρα που θα κλείσει ένας τετραετής κύκλος ανευθυνότητας, ιδεοληψιών και τυχοδιωκτισμού.
Και οι πολίτες θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο υπευθυνότητας, αξιοπιστίας, μετριοπάθειας, σεμνότητας και αποτελεσματικότητας.
Και αυτόν τον κύκλο θα τον πορευθούν με τη Νέα Δημοκρατία.
Ο κ. Τσίπρας, λειτουργώντας όπως ένας απροετοίμαστος και φοβισμένος «φοιτητής» που στις εξετάσεις δεν γνωρίζει το θέμα, αισθανόμενος στριμωγμένος, αλλάζει το ερώτημα.
Αντί να απαντήσει στο ερώτημα της Νέας Δημοκρατίας, αλλάζει το θέμα και ζητά να παρασχεθεί εμπιστοσύνη στην Κυβέρνησή του.
Και 19 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές, ρίχνει και ένα σύνολο οικονομικών μέτρων, αντιγράφοντας πονηρά ιδέες από τους γύρω του και εξαντλώντας την «αριστερή χρυσόσκονη» που του έχει απομείνει.
Μάλιστα μέσα στην απόγνωση επειδή τελειώνει ο πολιτικός του χρόνος, βάζει, εκ του πονηρού, στο ίδιο καλάθι, τα πεπραγμένα του τρέχοντος πολιτικού κύκλου με εξαγγελίες που αφορούν στον επόμενο κύκλο διακυβέρνησης.
Τώρα όμως αξιολογούνται τα πεπραγμένα του τρέχοντος κύκλου.
Τα άλλα μέτρα, με έναρξη εφαρμογής στη νέα κυβερνητική περίοδο, είναι προεκλογικού τύπου εξαγγελίες και ως τέτοια θα αξιολογηθούν.
Στο πολιτικά κουτοπόνηρο ερώτημα «καλά εσείς διαφωνείτε;», απαντούμε πως αυτά θα τα συζητήσουμε στον κατάλληλο χρόνο, όταν θα κάνουμε συγκριτική αξιολόγηση των προτάσεων των Κομμάτων.
Σε ότι αφορά στα τρέχοντα, προφανώς συμφωνούμε με την επαναφορά του ΦΠΑ στην εστίαση και στα τρόφιμα στο επίπεδο που εμείς τον παραδώσαμε στις αρχές του 2015.
Και η αλήθεια είναι ότι με αυτά που αφαίρεσε η Κυβέρνηση από τους πολίτες με την αύξηση του ΦΠΑ ή με την αύξηση του ποσοστού εισφοράς υπέρ υγείας από τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, υπερκαλύπτεται η προβλεπόμενη μερική ενίσχυση των συντάξεων, που προφανώς δεν είναι η 13η σύνταξη.
Ενίσχυση που μεταφέρεται για προφανείς προεκλογικούς σκοπούς από τα Χριστούγεννα στην Άνοιξη, από μία Κυβέρνηση που έχει καταργήσει το ΕΚΑΣ, δεν αποδίδει συντάξεις και έχει περικόψει δραματικά τις συντάξεις των νέων συνταξιούχων.
Καλά, τόση προσβολή στη νοημοσύνη του Έλληνα;
Οι πολίτες όμως αυτό το έργο με σεναριογράφο, σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον κ. Τσίπρα το έχουν ξαναδεί.
Και το βιώνουν στη σκληρή πραγματικότητα.
Γι’ αυτό, τελεσίδικα, δεν τον εμπιστεύονται.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι με τη συνειδητή επιλογή των αχρείαστων υπερπλεονασμάτων, οδηγήσατε την οικονομία σε «χαμηλές πτήσεις».
Αποτυγχάνετε, επί τετραετία, συστηματικά στους στόχους για την ανάπτυξη.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι με την υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων διαλύσατε τη μεσαία τάξη, φτωχοποιήσατε την κοινωνία και «εκτοξεύσατε» τις οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.
Η ρύθμιση δε που φέρνετε με μεγάλη καθυστέρηση, αν και αναγκαία λόγω της πολιτικής σας,
δεν αντιμετωπίζει συνολικά το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους,
θέτει εισοδηματικά κριτήρια ακόμη και για μικρές σχετικά οφειλές,
προβλέπει πολύ λίγες δόσεις για τις επιχειρήσεις,
και δεν επιβραβεύει τη συνέπεια.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι αφού πήρατε 10 από τα «πορτοφόλια» όλων των πολιτών, έρχεστε τώρα να επιστρέψετε μικρό μέρος αυτών και μάλιστα με εξαγγελίες σε βάθος χρόνου, γνωρίζοντας ότι μετά τις εκλογές δεν θα είστε Κυβέρνηση.
Εξαγγελίες για το 2020, χωρίς να προχωράτε άμεσα στην κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου, όπως προτείνει η Νέα Δημοκρατία.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση – μόνη της – μείωσε ήδη μία φορά το αφορολόγητο το 2016, και ψήφισε – πάλι μόνη της – τη δεύτερη μείωσή του το 2017.
Μειώσεις του αφορολόγητου που έχουν και θα έχουν τεράστιο κόστος στο διαθέσιμο εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, ιδιαίτερα των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας, υπερκαλύπτοντας τις οποίες παροχές.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι δεν μπορείτε να επαναφέρετε την κανονικότητα στην οικονομία.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υποχωρεί.
Οι υποχρεώσεις του Δημοσίου δεν αποπληρώνονται.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων καταρρέει.
Κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται.
Η ρευστότητα δημοσίων φορέων – όπως είναι η ΔΕΗ – επιδεινώνεται, ενώ εσείς στρουθοκαμηλίζετε.
Το Δημόσιο διογκώνεται.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι το όψιμο «πακέτο» μέτρων που «άρον – άρον» εξαγγείλατε, δεν αποτελεί μέρος ενός συνολικού σχεδίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας.
Και αυτό διότι, αποδεδειγμένα, δεν μπορείτε να βελτιώσετε τη σύνθεση του πλούτου, δεν μπορείτε να ενισχύσετε την προσφορά στην οικονομία.
Μεγάλες επενδύσεις τελματώνουν.
Μεγάλες αποκρατικοποιήσεις καθηλώνονται.
Έχετε αποδείξει, εξαιτίας ιδεοληψιών σας, ότι ΣΥΡΙΖΑ και επενδύσεις είναι έννοιες ασύμβατες.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι και στα άλλα πεδία της δημόσιας σφαίρας.
Στην εξωτερική πολιτική, προχωρήσατε σε μία εθνικά επιζήμια συμφωνία.
Στα ζητήματα προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, η Κυβέρνησή σας αποδεικνύεται «διάτρητη».
Στο πεδίο της προστασίας του πολίτη, υφίσταται γενικευμένο καθεστώς ανασφάλειας και φόβου.
Στην εκπαίδευση, κυριαρχεί η κοντόφθαλμη κομματική σκοπιμότητα.
Στο πεδίο των θεσμών, υποβαθμίζεται η ποιότητα της δημοκρατίας, υπονομεύεται το κράτος δικαίου, απειλείται η διάκριση των εξουσιών.
Στο πεδίο της διαχείρισης της εξουσίας, κυριαρχεί ο κυνισμός, η αλαζονεία, η αποκρουστική αισθητική και οι ανήθικες συνεχείς δηλώσεις Υπουργού της Κυβέρνησης, ενώ ο Πρωθυπουργός, πολιτικά εξαντλημένος, «διακοπεύει» αγκαλιά με την ελίτ και αναζητά ακόμη ανάδοχο στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση απλώς αναλώνει, αυτάρεσκα, χρόνο και πόρους, εμπαίζοντας, με απόλυτο καιροσκοπισμό, την κοινωνία.
Κοινωνία όμως που δεν αντέχει άλλο παρακολουθώντας τον ΣΥΡΙΖΑ απλά να διαχειρίζεται το πολιτικό του τέλος.
Γι’ αυτό και η αφετηρία μιας αισιόδοξης πραγματικότητας πλησιάζει.
Σ’ αυτή την αφετηρία, η πατριωτική, φιλελεύθερη και κοινωνικά ευαίσθητη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα, μετριοπάθεια και σεμνότητα, θα κληθεί, όπως έκανε πάντα στα δύσκολα, να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών.
Είναι ώρα να ανοίξουμε την πόρτα του μέλλοντος.
Οι ανάγκες επιβάλλουν να κινηθούμε με συνεκτικό σχέδιο, γρήγορα, αποτελεσματικά και ασυμβίβαστα.
Όλοι μαζί οφείλουμε να ανασυγκροτήσουμε, σε σύγχρονες βάσεις, την πατρίδα μας και να διασφαλίσουμε την ισχυρή και αξιοπρεπή πορεία της.
Οι Γερμανικές αποζημιώσεις, επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο συνιστούν ζητήματα με σημαντικές ανθρωπιστικές, εθνικές, οικονομικές, κοινωνικές και ιστορικές παραμέτρους.
Για το λόγο αυτό οφείλουμε, όλοι μας, να τα προσεγγίζουμε με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια, με την προσήκουσα σοβαρότητα και, βεβαίως, πάντα στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο.
Από το 2012 έως το 2014, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αντιμετωπίσαμε, για πρώτη φορά, με υπευθυνότητα και μεθοδικότητα, τόσο το θέμα της τακτοποίησης των αρχείων που αφορούν στις περιόδους του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όσο και το ζήτημα του ποσοτικού προσδιορισμού των αξιώσεων του Ελληνικού Δημοσίου από τις γερμανικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Και το κάναμε αυτό γιατί πιστεύαμε, και πιστεύουμε, ότι θεμελιώδες χρέος κάθε κράτους είναι να φυλάσσει το ιστορικό υλικό του.
Και να τεκμηριώνει τόσο την προβολή των θέσεών του, όσο και τη διεκδίκηση των αιτημάτων του.
Στη τοποθέτησή μου συνεπώς θα σταθώ στα δεδομένα και στο έργο που επιτελέστηκε επί του θέματος στο Υπουργείο Οικονομικών, και συγκεκριμένα στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, του οποίου είχα την πολιτική ευθύνη, την περίοδο 2012-2014.
Διότι σε αυτό το έργο στηρίζεται, εν πολλοίς, η Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, που σήμερα συζητάμε.
Συγκεκριμένα, το Σεπτέμβριο του 2012, με απόφαση του τότε Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, συστάθηκε Ομάδα Εργασίας από ανώτερους υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με σκοπό την έρευνα των αρχείων της Υπηρεσίας που αφορούν στον Α’ και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και την καταγραφή, ταξινόμηση και προστασία του σχετικού αρχειακού υλικού.
Καταφέραμε έτσι να ανασύρουμε στοιχεία και δεδομένα από την αφάνεια και τη λήθη πολλών δεκαετιών.
Η διαδικασία δεν ήταν εύκολη, καθώς υπήρχαν σημαντικές δυσκολίες.
Το σχετικό αρχειακό υλικό δεν ήταν συγκεντρωμένο σε έναν ενιαίο χώρο, ουδέποτε είχε ταξινομηθεί, ούτε φυσικά είχε γίνει προσπάθεια ψηφιοποίησης για την καλύτερη προστασία του από το χρόνο και τη φθορά.
Επίσης, υπήρχαν επιμέρους αρχεία σε άλλες διευθύνσεις και σε άλλες κτιριακές εγκαταστάσεις.
Τελικά, τον Μάρτιο του 2013, ολοκληρώθηκε, για πρώτη φορά, η καταγραφή και ταξινόμηση του αρχειακού υλικού του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που σχετίζεται με τις Γερμανικές αποζημιώσεις.
Υλικό που αποτελείται από 761 φακέλους και δερματόδετους τόμους.
Η Έκθεση αυτή διαβιβάστηκε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, προκειμένου αυτό να προβεί στη νομική επεξεργασία, αξιολόγηση και στοιχειοθέτηση των αξιώσεων του Ελληνικού Δημοσίου.
Στη συνέχεια, τον Μάιο του 2014, ο τότε Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών προέβη στη σύσταση Ειδικής Επιτροπής για τον προσδιορισμό του ποσού των αξιώσεων του Ελληνικού Δημοσίου από τις γερμανικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Και αυτό προκειμένου το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να διατυπώσει, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και η Νομοθεσία, πρόταση χειρισμού της υπόθεσης λόγω του ιδιαίτερου ιστορικού, πολιτικού και νομικού ενδιαφέροντός της.
Στην ειδική αυτή Επιτροπή συμμετείχαν στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Τράπεζας της Ελλάδας και του ΟΔΔΗΧ.
Το έργο της Επιτροπής ολοκληρώθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 2014.
Συνεπώς, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, την περίοδο 2012-2014, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ολοκλήρωσε, με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και μεθοδικότητα, μακριά από επικοινωνιακές πομφόλυγες, ένα σοβαρό έργο.
Και το ολοκλήρωσε με επιτυχία.
Απόδειξη ότι σε αυτό το έργο στηρίζεται η Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής.
Γι’ αυτό θα ήθελα, από το Βήμα της Βουλής, να ευχαριστήσω τους δημοσίους λειτουργούς που συμμετείχαν στις εργασίες των Επιτροπών.
Σήμερα, το ζήτημα των Γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου παραμένει ανοικτό.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που οφείλουμε, και οι δύο πλευρές, να το προσεγγίσουμε με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια και την προσήκουσα σοβαρότητα.
Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της.
Προσεγγίζει το ζήτημα με υπευθυνότητα, μεθοδικότητα και διορατικότητα.
Όπως αρμόζει σε ένα σοβαρό κράτος, όπως η Ελλάδα, και σε ένα έθνος, όπως των Ελλήνων.
Με το παρόν Σχέδιο Νόμου η «υβριδική» Κυβέρνηση επιδιώκει, με καθυστέρηση, να προστατεύσει ένα τμήμα της πρώτης κατοικίας.
Μιλάμε για την ίδια Κυβέρνηση που στις αρχές του 2015 υπόσχονταν, εξαπατώντας τους πολίτες, «σεισάχθεια» και «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Μιλάμε για την ίδια Κυβέρνηση, που στο τέλος του 2015, τροποποίησε τις σχετικές ρυθμίσεις, με αποτέλεσμα να υφίσταται μεταγενέστερα προστασία μόνο για το 60% των περιπτώσεων του προηγούμενου πλαισίου.
Μιλάμε για την ίδια Κυβέρνηση που ψήφισε, τότε, την κατάργηση του Νόμου Κατσέλη από τις αρχές του 2019, με μικρή παράταση μεταγενέστερα. Και αυτό έγινε το 2015, όχι μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος το καλοκαίρι.
Μιλάμε για την Κυβέρνηση των 29 φόρων, των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων, κατασχέσεις σε 1,2 εκατομμύρια πολίτες.
Μιλάμε για την Κυβέρνηση που υποεκτελεί, συστηματικά, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στερώντας πολύτιμη ρευστότητα από την πραγματική οικονομία.
Μιλάμε για την Κυβέρνηση που παρέλαβε τα «κόκκινα» δάνεια στο 43% του δανειακού χαρτοφυλακίου, και σήμερα αυτά βρίσκονται στο 47%.
Μιλάμε για την Κυβέρνηση που διόγκωσε το ιδιωτικό χρέος κατά 23% από το τέλος του 2014, στα 223 δισ. ευρώ σήμερα.
Και έρχεται σήμερα αυτή η Κυβέρνηση, με μεγάλη καθυστέρηση, αφού άφησε το ζήτημα επί μακρόν να «σέρνεται», να καταθέσει μία ρύθμιση που συρρικνώνει την προστασία της κατοικίας, ακόμη και σε σχέση με την αρχική της πρόταση.
Ρύθμιση που θέτει αυστηρά, αυστηρότερα κριτήρια.
Ρύθμιση περίπλοκη και γραφειοκρατική, χωρίς κανείς να γνωρίζει πόσο αποτελεσματικά θα λειτουργήσει η ηλεκτρονική πλατφόρμα που εξαγγέλθηκε ότι θα την συνοδεύσει, και με εκτιμώμενο δημοσιονομικό κόστος, που θα το δούμε στην πράξη.
Ρύθμιση που δεν εξασφαλίζει ότι δεν δημιουργείται ηθικός κίνδυνος, με αρνητική επίδραση στην κουλτούρα πληρωμών.
Ρύθμιση που δεν αντιμετωπίζει συνολικά το μεγάλο ζήτημα των «κόκκινων δανείων» και το διογκούμενο πρόβλημα του συνολικού ιδιωτικού χρέους.
Παρά ταύτα, και επειδή αν δεν υπάρξει κάποια νέα ρύθμιση δεν υφίσταται πλέον και η αναγκαία προστασία της πρώτης κατοικίας, η Νέα Δημοκρατία θα την στηρίξει.
Και δεσμεύεται, ως επόμενη Κυβέρνηση, να προχωρήσει σε βελτιωτικές τροποποιήσεις της, ώστε να την καταστήσει πιο λειτουργική και αποτελεσματική, να αποκαλύπτει το σύνολο των στρατηγικών κακοπληρωτών και να επιβραβεύει τους συνεπείς δανειολήπτες.
Και είναι κάτι που θα πρέπει να εξετάσει άμεσα η Κυβέρνηση μαζί με τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίοι και έχουν πλήρη εικόνα των χρηματοοικονομικών στοιχείων, ειδικά όταν ψηφίζονται τροπολογίες συμψηφισμού υποχρεώσεων των τραπεζών, με όφελος για τα πιστωτικά ιδρύματα και κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Συνεπώς υφίστανται αξιοποιήσιμοι πόροι, έστω και λίγοι αρχικά, ύψους 30 εκατ. ευρώ ετησίως για μία δεκαετία.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Στο παρόν Σχέδιο Νόμου όμως η Κυβέρνηση προσπαθεί, με μεγάλη καθυστέρηση, να δώσει λύση και σε ένα χρονίζον ζήτημα της Φθιώτιδας, αυτό της λειτουργίας της Πανελλήνιας Έκθεσης Λαμίας.
Έκθεση με πολλά και σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, αλλά και μεγάλα και διαχρονικά λειτουργικά προβλήματα.
Προβλήματα που διογκώθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας, κυρίως, της αδράνειας, της αδιαφορίας και της έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού της σημερινής Κυβέρνησης.
Με αποτέλεσμα, τη μη διοργάνωση της Πανελλήνιας Έκθεσης τα τελευταία δύο χρόνια.
Και ενώ κυβερνητικά στελέχη είχαν δεσμευτεί, πολλές φορές, για την κανονική λειτουργία της.
Ενδεικτικά, τον Μάιο του 2018, ο Υπουργός Οικονομίας & Ανάπτυξης υποστήριζε ότι «η Έκθεση θα πραγματοποιηθεί κανονικά και υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από εκθέτες για συμμετοχή σε αυτή».
Ενώ, τον Ιούλιο του 2018, ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας & Ανάπτυξης υποστήριζε ότι «η Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας θα λειτουργήσει κανονικά, στις 5-7 Οκτωβρίου του 2018».
Δυστυχώς όμως, παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, η Έκθεση δεν πραγματοποιήθηκε ούτε το 2017, ούτε το 2018, και δεν προβλέπεται ούτε το 2019.
Και ο νέος φορέας, παρά το γεγονός ότι είχε εξαγγελθεί από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό τον Ιούλιο του 2017, θεσμοθετείται σήμερα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση περιέχει κάποια θετικά χαρακτηριστικά και προσπαθεί να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και αυτό γιατί ενσωματώνει, αυτούσια, υφιστάμενη νομοθετική παρέμβαση της Νέας Δημοκρατίας, με το Νόμο 4314/2014, ο οποίος προέβλεπε διεύρυνση των δραστηριοτήτων και δυνατοτήτων της Πανελλήνιας Έκθεσης.
Με βάση τον υφιστάμενο Νόμο, για τον οποίο κάνουν θετικές αναφορές τόσο η Εισηγητική Έκθεση του Νομοσχεδίου όσο και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Φορέων της περιοχής, η Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας μπορεί, μεταξύ άλλων, να διαχειρίζεται και να λειτουργεί μόνιμο εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο, να προβαίνει σε εκσυγχρονισμό και επέκταση όλων των υποδομών της, και να διοργανώνει εκθέσεις, σεμινάρια, συνέδρια και συναντήσεις με θέματα οικονομικού, τεχνολογικού, ερευνητικού, πολιτιστικού και ψυχαγωγικού ενδιαφέροντος.
Ωστόσο, με την παρούσα κυβερνητική πρωτοβουλία υπάρχουν ζητήματα που θέτουν προβληματισμούς για την εύρυθμη λειτουργία του νέου σχήματος, τα οποία και πρέπει, έγκαιρα και ορθολογικά, να αντιμετωπισθούν.
Ζητήματα που θέτει η ίδια η, διορισμένη από την Κυβέρνηση, Διοίκηση του υφιστάμενου Νομικού Προσώπου, καθώς και μέτοχοι του νέου σχήματος.
Όπως είναι το ακίνητο της Έκθεσης, το οποίο δεν ανήκει στο Υπουργείο Οικονομίας & Ανάπτυξης, αλλά στο υπάρχον Νομικό Πρόσωπο, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται μεταβιβαστικό δικαίωμα.
Ή το ανεπαρκές για τη εύρυθμη λειτουργία και αναβάθμιση του εκθεσιακού κέντρου προβλεπόμενο μετοχικό κεφάλαιο.
Ή η ανάληψη εκκρεμοτήτων, δυσλειτουργιών και υποχρεώσεων από το νέο φορέα ως καθολικού διαδόχου της Έκθεσης.
Ή η παραπομπή σε ΚΥΑ της ρύθμισης θεμάτων οργάνωσης και λειτουργίας του νέου φορέα, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τη λειτουργική επάρκεια της Έκθεσης.
Ή η απουσία του Δημοσίου από τον νέο φορέα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον κεντρικό σχεδιασμό μιας συνολικής πολιτικής στο πεδίο των διεθνών εκθέσεων της χώρας.
Το ζήτημα συνεπώς που τίθεται είναι τι πρέπει να γίνει άμεσα και μεσο-μακροπρόθεσμα ώστε να επανέλθει η Έκθεση αρχικά σε λειτουργία και μεταγενέστερα να αναπτυχθεί με βιώσιμο τρόπο.
Και προς αυτή την κατεύθυνση είμαστε διατεθειμένοι να συνδράμουμε.
Η Νέα Δημοκρατία, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην μακραίωνη ιστορία και την προοπτική της πατρίδας, καταψηφίζει την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Στηρίζει, διαχρονικά, την εύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών.
Αυτό είναι ιστορικά βεβαιωμένο.
Μια λύση όμως, που θα σέβεται τα πραγματικά ιστορικά και εθνικά δεδομένα και δεν θα δίνει περιθώρια στους γείτονες για υποδαύλιση, μελλοντικά, αυθαίρετων αξιώσεων.
Ο Πρωθυπουργός απέτυχε να αξιοποιήσει το κεκτημένο της εθνικής συνεννόησης επί του κρίσιμου αυτού θέματος.
Κεκτημένο που σωρεύτηκε από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις, πρωτίστως της Νέας Δημοκρατίας.
Και προτίμησε, με προσωπικούς χειρισμούς, να φέρει μια συμφωνία γεμάτη «τρύπες».
«Τρύπες» τις οποίες σήμερα υποβάθμισε σε «δευτερεύοντα και περίπλοκα νομικά ζητήματα», ενώ είναι απολύτως ουσιώδη.
Με την προσδοκία ότι θα αποκομίσει, προσωπικά, πολιτικό όφελος.
Έτσι, σήμερα, η κουτσουρεμένη Κυβέρνηση, με τη βοήθεια τεχνητής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, φέρνει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μια συμφωνία που δεν θωρακίζει, μακροχρονίως, τη χώρα.
Μία συμφωνία που καθιστά διάτρητη εξωτερική πολιτική δεκαετιών.
Μία συμφωνία που η Κυβέρνηση, με στρεψοδικίες, βιαστικά προωθεί, αντίθετα με τις προβλέψεις της.
Μία συμφωνία που κινείται απέναντι στο εθνικό αίσθημα.
Με μία Κυβέρνηση ιδεοληπτική Κυβέρνηση που αδιαφορεί για τις γνήσιες πατριωτικές ευαισθησίες των πολιτών και τις θέσεις των Κομμάτων.
Καλώντας τους Βουλευτές να νομοθετήσουν «εν κενώ», χωρίςενιαίο, ολοκληρωμένο και κωδικοποιημένο συνταγματικό κείμενο, με ενσωματωμένες τις αλλαγές στο υπάρχον Σκοπιανό Σύνταγμα.
Και είναι θλιβερό η σημερινή Κυβέρνηση, προκειμένου να καλύψει αστοχίες και σφάλματά της, να προσπαθεί να ανασύρει και να χρησιμοποιεί, επιλεκτικά και διαστρεβλωμένα στοιχεία του παρελθόντος.
Χρησιμοποιεί ισχυρισμούς οι οποίοι αποδεικνύονται ιστορικά ανυπόστατοι, είναι ψευδείς και εθνικά επιζήμιοι.
Δεν θα ακολουθήσω αυτό το δρόμο, παρ’ ότι θα μπορούσα να καταθέσω μακρά αλυσίδα λόγων και πρακτικών, από υποστηρικτές του διαχρονικού αφηγήματος του «μακεδονισμού», αλλά και την τελευταία έκφρασή του από σειρά επωνύμων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμη και στην κρίσιμη φάση του 2008, προέτρεπαν να δοθεί στη γείτονα χώρα «σκέτα» η ονομασία Μακεδονία.
Ούτε θα ακολουθήσω τον δρόμο κάποιων όψιμων τελευταία «μακεδονομάχων», οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα, κατά την πρόταση δυσπιστίας, να αποτρέψουν τετελεσμένα που ήδη υφίστανται από την υπογραφή της Συμφωνίας, και δεν το έπραξαν.
Συνεπώς, όλοι αυτοί δεν δικαιούνται να μας κάνουν μαθήματα!
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση περιφρονεί τον Ελληνικό λαό.
Λοιδορεί τις γνήσιες ευαισθησίες της πλειοψηφίας του.
Προχωρά, εμφανιζόμενη επισπεύδουσα, εν μέσω αλληλοκατηγοριών πρώην μελών της για μεθοδεύσεις, στην κύρωση μιας διακρατικής συμφωνίας χωρίς πολιτική νομιμοποίηση, έχοντας ως κίνητρο την επίδειξη προθυμίας.
Συμφωνία που παράγει ήδη διεθνή αποτελέσματα, τα οποία έχουν αποκτήσει το χαρακτήρα του τετελεσμένου, όπως είναι η είσοδος της γείτονος χώρας στο ΝΑΤΟ.
Δηλαδή η Κυβέρνηση σπεύδει και παραδίδει στους γείτονες καίριας σημασίας διαπραγματευτικά «κλειδιά».
«Κλειδιά» που κρατούσε η χώρα μας από το 2008, όπως είναι και η είσοδος της γείτονος χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και τα παραδίδει χωρίς να διασφαλίζει τα δίκαια εθνικά μας συμφέροντα, καλύπτοντας τις βαριές υποχωρήσεις, με μεγαλόστομες λεκτικές «κατασκευές».
Υποχωρήσεις, αφού αναγνωρίζει, για πρώτη φορά με την υπογραφή της χώρας μας, την ύπαρξη δήθεν «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής εθνότητας».
Ενώ αποδέχεται, στη ρηματική διακοίνωση των γειτόνων μας, την ύπαρξη ακόμη και «μακεδονικού λαού».
Υποχωρήσεις, που δημιουργούν «εύφορο έδαφος» για τη συντήρηση στους γείτονες νοσηρών ιδεολογημάτων.
Γιατί, «από μικρό σπέρμα μπορεί να βγουν μεγάλες ρίζες».
Η Κυβέρνηση, συνεπώς, υποχωρεί χωρίς να διασφαλίζει, μακροχρονίως, τα συμφέροντα της χώρας.
Δημιουργώντας και προηγούμενο εθνικής υποχωρητικότητας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Γι’ αυτούς τους λόγους η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία ετεροβαρής, εθνικά επιζήμια και επικίνδυνη συμφωνία.
Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έχουμε χρέος και ευθύνη έναντι της ιστορίας και του μέλλοντος, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Να κρατήσουμε ενωμένη την κοινωνία.
Μακριά από τα άκρα και τις ακρότητες.
Να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και τους κινδύνους με ομοψυχία, αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση, μετριοπάθεια, αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.
Η Νέα Δημοκρατία, στη μακρά της διαδρομή, έχει αποδείξει ότι τηρεί εθνικά υπεύθυνη στάση.
Δεν κερδοσκοπεί πολιτικά πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Τώρα, αναλαμβάνει την ιστορική ευθύνη να πει ΟΧΙ στην κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Και δεσμεύεται, σύντομα, με την απόφαση του λαού, να ξαναδώσει στην Ελλάδα, εθνική σταθερότητα, αυτοπεποίθηση, υπερηφάνεια και, κυρίως, αξιοπρέπεια.
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων: «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η οικονομική επιστήμη έχει τεκμηριώσει ότι το σύστημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αποτελεί το βασικό θεσμικό μηχανισμό παραγωγής, συσσώρευσης και διάχυσης του ανθρωπίνου κεφαλαίου.
Ότι βρίσκεται σε πολυσχιδείς αλληλεπιδράσεις με τα συστήματα της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.
Και όλα αυτά δύνανται να αποτελούν, καλύτερα μάλιστα όταν συνδυάζονται, «μηχανές» προώθησης της εθνικής, περιφερειακής και τοπικής βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, της απασχόλησης, της κοινωνικής κινητικότητας και συνοχής.
Δυστυχώς, το υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου δεν λαμβάνει υπόψη ούτε τις υποδείξεις της επιστήμης ούτε τις επιτυχημένες διαχρονικά εφαρμογές της παγκοσμίως.
Είναι άστοχο για τη χώρα.
Είναι άστοχο και μη ορθολογικό για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Είναι άστοχο, μη ορθολογικό και άδικο για την έδρα της Περιφέρειας, τη Λαμία.
Συγκεκριμένα:
1ον. Η κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία δεν εμπεριέχει μία τεκμηριωμένη και ορθολογική εθνική στρατηγική.
Αντιθέτως, κυριαρχείται από μικροκομματικές στοχεύσεις και διευθετήσεις επιμέρους συμφερόντων.
Αυτό επιβεβαιώνεται και με άλλα ιδρύματα της χώρας.
Αναφέρεται σε «συνέργεια ΤΕΙ και Πανεπιστημίων», όταν το ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας παύει να υφίσταται ως αυτόνομο Τριτοβάθμιο Ίδρυμα.
Αλήθεια, έχει αξιολογηθεί ο βαθμός επιτυχίας των ΤΕΙ σε σχέση με την αποστολή τους;
Διότι εάν έχει γίνει και ο βαθμός αξιολόγησης ήταν υψηλός, τότε ποιος ο λόγος κατάργησής τους;
Αν πάλι ο βαθμός αξιολόγησης ήταν χαμηλός, τότε ποια η ακαδημαϊκή λογική ενσωμάτωσής τους στα Πανεπιστήμια;
Και εάν ήταν ενδιάμεσος, γιατί η Κυβέρνηση δεν ενισχύει ακαδημαϊκά και υλικοτεχνικά το θεσμό, ακόμη και δια της συνενώσεως ιδρυμάτων του ιδίου τύπου;
2ον. Η Κυβέρνηση αφαιρεί από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ένα αυτόνομο και αυτοδύναμο Τριτοβάθμιο Ίδρυμα.
Της αφαιρεί «κεφάλαιο», αφού δεν θα εμφανίζεται στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και τη διεθνή βιβλιογραφία.
Πλήττει, μακροχρονίως, την οντότητά της.
Και πυροδοτεί διαδικασίες αλλαγής κέντρων αναφοράς, κατακερματίζοντας ακαδημαϊκά και ερευνητικά την Περιφέρεια.
3ον. Η Κυβέρνηση πειραματίζεται, αφού αλλάζει το μοντέλο που ισχύει στην υπόλοιπη χώρα.
Εκτιμώ ότι παρά την πρόσκαιρηίσως ικανοποίηση κάποιων τοπικών κοινωνιών, μακροχρονίως αποδυναμώνεται ο δυνητικός ρόλος της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην ανάπτυξη της Περιφέρειας.
Αλήθεια, ποιος εγγυάται, θεσμικά, ότι εξωγενείς παράγοντες θα λειτουργούν, διαχρονικά, υπέρ της Περιφέρειας;
Ποιος εγγυάται ότι κεφάλαια που θα διοχετεύονται μέσω των τριών Πανεπιστημίων θα οδηγούνται και σε περιοχές της Περιφέρειας, οι δομές της οποίας θα έχουν ισχνή επιρροή στα όργανα διοίκησης των παλαιών Πανεπιστημίων;
Ποιος εγγυάται ότι τμήματα σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων θα τυγχάνουν της αναγκαίας ακαδημαϊκής φροντίδας από τα κέντρα λήψεως των αποφάσεων;
Ποιος εγγυάται ότι τα τρία Πανεπιστήμια δεν θα περάσουν με την επέκτασή τους στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας σε αντι-οικονομίες κλίμακας;
Ποιος εγγυάται ότι οι φορολογούμενοι δεν θα επιβαρύνονται από αυξημένο ανά φοιτητή δημόσιο κόστος;
4ον. Η Κυβέρνηση αφαιρεί από τη Λαμία την έδρα Τριτοβάθμιου Ιδρύματος, που μέχρι σήμερα είχε.
Και ταυτόχρονα της δίνει μικρότερο μερίδιο στο εθνικό σύστημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, από ότι μέχρι σήμερα είχε.
Την φέρνει έτσι σε δυσμενέστερη θέση όχι μόνο από τις έδρες των άλλων Περιφερειών, αλλά και από αρκετές άλλες πόλεις της χώρας.
Με λίγα λόγια, η Κυβέρνηση αφήνει τη Λαμία με λιγότερα από όσα παρέλαβε.
5ον. Η Κυβέρνηση δεν αξιοποιεί ρυθμίσεις που είχαν θεσπιστεί για τη Λαμία από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
Όπως είναι έκταση στην περιοχή της ΠΑΒΥΠ για τη δημιουργία κτιριακών υποδομών για πανεπιστημιακή εκπαίδευση, έρευνα και καινοτομία.
Καθώς και τρία τμήματα ερευνών και την έδρα του Δικτύου Καινοτομίας Κεντρικής Ελλάδας.
Το επιχείρημα που επικαλείται η Κυβέρνηση για το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» δεν αντέχει σε σοβαρή συζήτηση.
Γιατί αν πιστεύει ότι εκείνη η απόφαση ήταν εσφαλμένη, τότε γιατί δεν επανορθώνει με την επανίδρυση του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας;
Ειδικά σήμερα που οι συνθήκες οι οποίες δημιουργήθηκαν πριν από 5 χρόνια για επανίδρυση και σταδιακή συγκρότηση βιώσιμου Πανεπιστημίου είναι πιο ευνοϊκές από το παρελθόν:
Υφίσταται Σχολή με δύο Τμήματα που παρουσιάζουν καλή δυναμική.
Υφίστανται αξιοποιήσιμες ακαδημαϊκές νησίδες στο ΤΕΙ.
Υφίστανται προϋποθέσεις για καλές υποδομές.
Η παραπομπή του θέματος σε Επιτροπή θυμίζει την πρακτική του Πόντιου Πιλάτου, και ως τέτοια δεν πείθει για τις βαθύτερες προθέσεις της.
Συμπερασματικά, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, καταψηφίζω το Σχέδιο Νόμου της Κυβέρνησης διότι πέραν του ότι δεν υπηρετεί ούτε τον εθνικό στόχο για ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη ούτε την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, δεν υπηρετεί επίσης το μακροχρόνιο συμφέρον της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και αδικεί κατάφορα την έδρα της.
Το θέμα της σταδιακής συγκρότησης ποιοτικού, αποδοτικού, εξωστρεφούς και ευρωπαϊκά ανταγωνιστικού Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας παραμένει ανοικτό.
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
O κ. Τσίπρας ανέβασε και πάλι, τις τελευταίες ημέρες, «θεατρική παράσταση» με τίτλο: «Όλα για την παραμονή στην εξουσία».
Ο Πρωθυπουργός έγραψε, εδώ και καιρό, με επαγγελματική επιμέλεια, το σενάριο και σκηνοθέτησε την παράσταση.
Πρωταγωνιστής ο ίδιος, σε δεύτερο ρόλο ο κ. Καμμένος, και διάσπαρτοι κομπάρσοι, με καθορισμένους ρόλους, που λένε και πράττουν διάφορα.
Θολώνοντας έτσι την πολιτική ατμόσφαιρα.
Μειώνοντας την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.
Κλονίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς και τη δημοκρατία.
Επιβαρύνοντας την οικονομία και τις προοπτικές της.
Μέσα σ’ αυτό το πολιτικό αλαλούμ, οι εμπλεκόμενοι επιχειρούν να βρουν μια ισορροπία, από την οποία κάτι θα πάρουν.
Μεγαλύτερο ή μικρότερο.
Αδιαφορώντας για το γεγονός πως ότι πάρουν αθροιστικά σ’ αυτό το παίγνιο, θα το χάσει μακροχρονίως η Ελλάδα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ο Πρωθυπουργός, που σε άλλους τα δίνει όλα, από άλλους τα ζητά όλα.
Από τους Βουλευτές ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνησή του.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας δίνω ψήφο εμπιστοσύνης.
Δεν σας δίνω ψήφο εμπιστοσύνης γιατί δεν προσφέρετε θετικό έργο στην πορεία της χώρας.
Ούτε σε εθνικό, ούτε σε οικονομικό, ούτε σε κοινωνικό, ούτε σε πολιτικό επίπεδο.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι, επί 4 χρόνια, δεν προωθήσατε τον αναγκαίο εθνικό διάλογο, τουλάχιστον για τα μεγάλα, τα στρατηγικής σημασίας θέματα της χώρας.
Δεν σφυρηλατήσατε την εθνική ομοψυχία, πάνω σε μια καλά επεξεργασμένη εθνική στρατηγική.
Κινείστε τυχοδιωκτικά και αλαζονικά, με «οδηγό» το πώς θα προκαλέσετε ζημιά στους πολιτικούς αντιπάλους σας, και όχι πως θα ωφελήσετε τη χώρα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι επί 4 χρόνια η κοινωνία, απαισιόδοξη, εξουθενωμένη και ανασφαλής, παρακολουθεί έναν «κυβερνητικό θίασο», χωρίς ηθικές αρχές, χωρίς ιδεολογικές συντεταγμένες, με πλεόνασμα πολιτικού αμοραλισμού, να παραμένει «γαντζωμένος» στην εξουσία, έχοντας αποτύχει σε όλα τα πεδία της δημόσιας σφαίρας.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι, πρόθυμα, προχωράτε σε εθνικά επιζήμιες συμφωνίες, που καμία άλλη Κυβέρνηση δεν αποδέχθηκε στο παρελθόν.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι με ευθύνη της Κυβέρνησή σας, το διαχρονικά προβληματικό κράτος οπισθοδρομεί.
Η ποιότητα της δημοκρατίας υποβαθμίζεται.
Το κράτος δικαίου υπονομεύεται.
Η διάκριση των εξουσιών απειλείται.
Η Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, κάθε μέρα, βουλιάζει στην ανυποληψία και την αδιαφάνεια, κατ’ ομολογία στελεχών της.
Στο πεδίο της προστασίας του πολίτη, υφίσταται γενικευμένη ανασφάλεια και φόβος.
Στην εκπαίδευση, κυριαρχούν η κοντόφθαλμη σκοπιμότητα και η ανομία στους χώρους των πανεπιστημίων.
Στη διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος, βρίσκουν έκφραση οι ιδεοληψίες και η ανικανότητα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δεν σας εμπιστεύομαι διότι ενώ παραλάβατε την οικονομία μεταξύ ισογείου και πρώτου ορόφου, την κατεβάσατε, με αυταπάτες και ιδεοληψίες επί δύο χρόνια, στο υπόγειο, για να επιχειρείτε στα επόμενα δύο χρόνια να την βγάλετε και πάλι στην επιφάνεια.
Και κομπορρημονείτε κιόλας γι’ αυτό.
Ενώ, με ανευθυνότητα, όχι μόνο φορτώσατε με πολλά δισεκατομμύρια ευρώ κόστος την κοινωνία, αλλά ναρκοθετείτε κιόλας την μελλοντική πορεία της οικονομίας.
«Κλειδώσατε» την πατρίδα, για πολλά χρόνια, στη μνημονιακή γραμμή, στην επίτευξη υψηλών δημοσιονομικών στόχων και σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας.
Σέρνετε την οικονομία σε κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας με την υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, χωρίς αναπτυξιακή δυναμική.
Διατηρείτε τη χώρα εκτός αγορών, χωρίς εξασφαλισμένη τη σταθερή, συνεχή και ασφαλή πρόσβαση σε αυτές.
Η κανονικότητα στη χώρα δεν έχει επιστρέψει.
Το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών συρρικνώνεται.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υποχωρεί.
Οι επενδύσεις καταρρέουν.
Το ΠΔΕ υποεκτελείται.
Επιχειρήσεις μεταναστεύουν.
Νέοι επιστήμονες ξενιτεύονται.
Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης επικρατούν.
Η μακροχρόνια ανεργία κυριαρχεί.
Η ρευστότητα δημοσίων φορέων επιδεινώνεται.
Η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται.
Το ιδιωτικό χρέος διογκώνεται.
Οι οφειλές του Δημοσίου δεν εκκαθαρίζονται.
Κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται.
Το Χρηματιστήριο έχει συσσωρεύσει μεγάλες απώλειες.
Η Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα αναλώνει απλώς, αυτάρεσκα, εθνικό χρόνο, κεφάλαιο και πόρους, εμπαίζοντας, με προκλητικό τρόπο και με απόλυτο καιροσκοπισμό, την κοινωνία.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Για τους παραπάνω λόγους, και όχι μόνο, δεν σας δίνω ψήφο εμπιστοσύνης.
Άλλωστε, όπως και ο ίδιος είχατε υποστηρίξει στο 3ο Φεστιβάλ της Νεολαίας του Κόμματός σας:
«Την ψήφο εμπιστοσύνης την δίνει ο λαός. Και την δίνει ανοιχτά και καθαρά μέσα από την εκλογική διαδικασία, από τη λαϊκή ετυμηγορία.»
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σε κάθε εκδοχή, η αυλαία για την Κυβέρνηση πέφτει.
Η χώρα έχει ανάγκη από μία άλλη, σοβαρή, στιβαρή, υπεύθυνη, σταθερή και με εθνικό και ευρωπαϊκό σχέδιο Κυβέρνηση.
Μια πατριωτική, φιλελεύθερη και κοινωνική Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία, όπως πάντα στα δύσκολα, θα κληθεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της χώρας και στις προκλήσεις των καιρών.
Και θα το πράξει, για ακόμη μία φορά, με αίσθημα ευθύνης για την πορεία της πατρίδας μας.
Με εθνική αξιοπρέπεια και αξιοπιστία έναντι των εταίρων.
Με διαφύλαξη της ασφάλειας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Με προώθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας.
Είναι ώρα να ανοίξουμε την πόρτα του μέλλοντος.
Και να το πράξουμε με υπευθυνότητα, αξιοπιστία, μετριοπάθεια, σεμνότητα και αποτελεσματικότητα.
Όλοι μαζί οφείλουμε να ανασυγκροτήσουμε, σε σύγχρονες βάσεις, την πατρίδα μας και να διασφαλίσουμε την ισχυρή πορεία της.
Αποσπάσματα τοποθέτησης στην Ολομέλεια – Κρατικός Προϋπολογισμός 2019
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σύντομες απαντήσεις στην Κυβέρνηση, η οποία καλώς πράττει και μας αντιμετωπίζει ως το Κόμμα που θα αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας σε λίγους μήνες:
1ον. Μιλάτε εσείς για αξιοπιστία Προγραμμάτων;
Εσείς που διακατέχεστε από αυταπάτες και λέτε, συνειδητά, ψέματα;
Εσείς που μοιράζετε ετησίως «κατά φαντασία» δισεκατομμύρια στη Θεσσαλονίκη;
Εσείς που δεν θα παίρνατε «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα» και πήρατε, μέχρι σήμερα, 10 δισ. ευρώ;
Επιβάλατε 29 νέους φόρους και 17 περικοπές συντάξεων και εξαφανίσατε τη μεσαία τάξη.
Εσείς που λέγατε ότι θα βελτιώσετε το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, και σήμερα ο ΟΟΣΑ υποστηρίζει ότι αυτό θα φτάσει το 2020 εκεί που ήταν το 2014;
Εσείς που λέγατε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», και πλειστηριάζετε, μαζικά και ηλεκτρονικά, χιλιάδες σπίτια, και προχωρήσατε σε 1,2 εκατομμύρια κατασχέσεις και ένας στους δύο φορολογούμενους είναι οφειλέτης;
Εσείς που λέγατε ότι θα μαζέψετε 3 δισ. ευρώ από φοροδιαφυγή σε 6 μήνες, και έχετε εισπράξει 150 εκατ. ευρώ σε 4 χρόνια;
Εσείς που δεσμευόσασταν ότι οι οφειλές του Δημοσίου θα εκκαθαρίζονταν μέχρι 20 Αυγούστου, και σήμερα υπερβαίνουν τα 2,5 δισ. ευρώ;
Εσείς που δεσμευόσασταν ότι θα εκτελεστεί το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, και αυτό παρουσιάζει υστέρηση 3 δισ. ευρώ την τελευταία τριετία;
Συνεπώς, μην μας κουνάτε το δάχτυλο…
Άλλωστε την έννοια της «δημιουργικής ασάφειας» στην πολιτική, το δικό σας “Asset” την εισήγαγε.
Δυστυχώς όμως, όταν μία Κυβέρνηση δεν έχει ιδεολογικές συντεταγμένες, όπως συμβαίνει με την σημερινή, προχωρά σε υποχωρήσεις, παντού, ακόμη και στα εθνικά θέματα.
Γιατί είναι μία βολική Κυβέρνηση!
2ον. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών υπολόγισε, αυθαίρετα, ότι χρειάζονται, άμεσα, 6 δισ. ευρώ για την υλοποίηση του Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Λησμονώντας ότι κάποιες παρεμβάσεις εκτείνονται σε βάθος τετραετίας.
Και φυσικά προβαίνοντας σε άστοχες εκτιμήσεις.
Για παράδειγμα, υποστήριξε ότι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 24% στο 13% κοστίζει 513 εκατ. ευρώ.
Όταν η αντίστοιχη μείωση που έγινε το 2013, αποτιμήθηκε από το ΓΛΚ, ως ουσιαστικά δημοσιονομικά ουδέτερη.
Και όταν οι θεσμοί, οι οποίοι αντιδρούσαν, ανέβαζαν το κόστος στα 300 εκατ. ευρώ.
Τελικά αποδεικνύεστε μνημονιακότεροι των μνημονιακών.
3ον. Μας ρωτάτε πως θα χρηματοδοτήσουμε το Πρόγραμμά μας.
Θα μπορούσα να σας πω από τα αχρείαστα υπερ-πλεονάσματά σας, τα οποία, την τελευταία τριετία, ανέρχονται στα 11 δισ. ευρώ.
Ή από τα μελλοντικά υπερ-πλεονάσματά σας, που αθροίζουν στα 3,6 δισ. ευρώ.
Θα απαντήσω όμως πιο τεκμηριωμένα, καταθέτοντας σχετικό κείμενό μου.
Κωδικοποιημένα, από ένα πρόγραμμα περιορισμού των κρατικών δαπανών χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και χωρίς απολύσεις, από την ενίσχυση των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, από την επέκταση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, από τη μείωση της φοροδιαφυγής, λόγω χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών.
Και φυσικά, από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι θα οδηγήσουν στη σταδιακή μείωση των δημοσιονομικών στόχων.
Γιατί ναι, εμείς επιδιώκουμε τη μελλοντική αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων.
Εσείς, αντιθέτως, χρηματοδοτείτε τις παροχές σας από τα υπερπλεονάσματα, δηλαδή από την υπερφορολόγηση όλων των πολιτών.
4ον. Άκουσα συναδέλφους να αναφέρονται στο 2014.
Δεν έχω χρόνο να απαντήσω αναλυτικά, απλώς θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα συνέντευξης του εφετινού καλοκαιριού:
Το 2014, τα πράγματα πήγαιναν αρκετά καλά στην Ελλάδα. Εργαζόμασταν για μία καθαρή έξοδο της Ελλάδας. Θέλαμε να βγει από το Πρόγραμμα χωρίς δάνειο. Τα πράγματα μετά άλλαξαν. Αυτό κόστισε στη χώρα πολλά λεφτά και την γύρισε χρόνια πίσω».
Ποιος τα είπε; Ο κ. Γιάνσε, Γενικός Γραμματέας του ESΜ.
Τα σχόλια περιττά!
5ον. Προσπαθείτε να αποδώσετε στη Νέα Δημοκρατία ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που αποδεδειγμένα δεν έχει.
Ματαιοπονείτε.
Διαστρεβλώνετε τις εξελίξεις για να μειώσετε το πολιτικό της κεφάλαιο.
Ματαιοπονείτε.
Προσπαθείτε να προκαλέσετε εσωτερικές τριβές.
Ματαιοπονείτε.
Προσπαθείτε να της μετακυλήσετε τις κραυγαλέες ευθύνες σας για τις εξελίξεις.
Ματαιοπονείτε.
Αποτελούμε το αταλάντευτα πατριωτικό, φιλελεύθερο, κοινωνικό, ριζοσπαστικό και στην ουσίαπροοδευτικό Κόμμα της πατρίδας μας, με βαθιές ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις.
Και αυτό δυσκολεύεστε να το αποδεχθείτε γιατί είστε «πολιτικές ανεμοδούρες».
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2019
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση της αυταπάτης, των ιδεοληψιών, του τυχοδιωκτισμού και της σκληρής και αχρείαστης λιτότητας, τερματίζει τη θητεία της με έναν αντιαναπτυξιακό, κατ’ ουσίαν μνημονιακό Προϋπολογισμό.
Προϋπολογισμός καταρτισμένο σε συνθήκες ασφυξίας και μιζέριας στο πεδίο της οικονομίας, απογοήτευσης και παραίτησης στο πεδίο της κοινωνίας και διχαστικής όξυνσης στο πεδίο της πολιτικής.
Προϋπολογισμός που θα εκτελεστεί σε ένα ομιχλώδες και με υψηλούς κινδύνους, εξωτερικό και εσωτερικό περιβάλλον.
Εξωτερικό περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από γενικευμένη αμηχανία απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις, όπως είναι:
οι συνεχείς αλλαγές γεωπολιτικών συσχετισμών,
η κλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων,
οι τάσεις περιχαράκωσης και προστατευτισμού,
οι ισχνές ανιχνεύσεις νέων αρχιτεκτονικών σε υποσυστήματα μιας ταραγμένης Ευρώπης,
οι ραγδαίες επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις,
οι σταδιακές μεταβολές στην κατεύθυνση άσκησης νομισματικής πολιτικής,
το υψηλό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος,
το δημογραφικό πρόβλημα και οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών,
η κλιματική αλλαγή.
Αλλά και εσωτερικό περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από μία οικονομία λιμνάζουσα, που συνεχίζει την «επί ξηρού ακμής» πορεία της.
Από μία κοινωνία απαισιόδοξη, εξουθενωμένη και ανασφαλή.
Και από μία Κυβέρνηση, την Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, η οποία αποδεικνύει, καθημερινά, ότι δεν μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικά θετικό σε όλα τα πεδία της δημόσιας σφαίρας.
Στην οικονομία, τα νοικοκυριά στενάζουν και οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν.
Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η «βολική» Κυβέρνηση προχωρά σε εθνικά επιζήμιες συμφωνίες.
Στη διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος, βρίσκουν έκφραση οι ιδεοληψίες, η ανικανότητα, ο κυνισμός και η αδιαφάνεια.
Στον πρωτογενή τομέα, η Κυβέρνηση έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας για τον Έλληνα αγρότη.
Στην εκπαίδευση, κυριαρχεί η κοντόφθαλμη σκοπιμότητα και η ανομία στους χώρους των πανεπιστημίων.
Στο πεδίο της προστασίας του πολίτη, υφίσταται γενικευμένο καθεστώς ανασφάλειας και φόβου.
Στο πεδίο της διαχείρισης της εξουσίας, η Κυβέρνηση βουλιάζει στην ανυποληψία και στα σκάνδαλα, κατ’ ομολογία στελεχών της.
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση ζυγίστηκε με τα προβλήματα της χώρας, μετρήθηκε και βρέθηκε ελλιποβαρής.
Και με μόνη συγκολλητική ουσία τον πολιτικό καιροσκοπισμό, χωρίς ιδεολογικές συντεταγμένες, θα μείνει στην ιστορία ως «πολιτική ανεμοδούρα».
Για τους λόγους αυτούς, όσο πιο γρήγορα η Κυβέρνηση κλείσει την προεκλογική περίοδο στην οποία έχει εισέλθει η χώρα, τόσο το καλύτερο για την πατρίδα μας.
Ώστε μέσα από μία μεγάλη πολιτική αλλαγή, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Και γι’ αυτό το ελπιδοφόρο μέλλον θα σας μιλήσω, κάνοντας βασικές επισημάνσεις για την κατάσταση που θα παραλάβει, σύντομα, στην οικονομία η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η χώρα παραμένει «κλειδωμένη» στην αυστηρή μνημονιακή γραμμή.
Οι βαριές πολιτικές λιτότητας συνεχίζονται.
Οι δημοσιονομικοί στόχοι διατηρούνται – για πολλά χρόνια – υψηλοί.
Η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα.
Και η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Με τριμηνιαίες εκθέσεις που αξιολογούνται από τις αγορές, στη βάση των οποίων θα υλοποιούνται πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.
Και ήδη, στην πρώτη Έκθεση, διαπιστώνονται καθυστερήσεις στην υλοποίηση των δεσμεύσεων, με αποτέλεσμα τα πρώτα μέτρα για το χρέος να μετατίθενται χρονικά.
Το Πρόγραμμα δεν πέτυχε το βασικό του στόχο.
Δηλαδή να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ασφαλή χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές.
Εάν υπήρχε κυβερνητική αξιοπιστία, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων, εάν είχαν αναληφθεί – έγκαιρα – πιο γενναίες αποφάσεις για τη ρύθμιση του χρέους, εάν είχαν αρθεί πλήρως οι κεφαλαιακοί περιορισμοί και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τότε το επιτόκιο δανεισμού και τα spreads θα ήταν χαμηλότερα και λιγότερο ευμετάβλητα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Δυστυχώς όμως αυτό, σήμερα δεν ισχύει.
Τα αχρείαστα υπερ-πλεονάσματα υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Και αυτό διότι προκύπτουν από την υπερφορολόγηση των πολιτών και την εσωτερική στάση πληρωμών.
Ενδεικτικά, οι δημόσιες επενδύσεις κατρακύλησαν, το 2017, στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, με τη σωρευτική υστέρησή τους μέχρι σήμερα να ανέρχεται στα 2,6 δισ. ευρώ.
Και σα να μην έφτανε αυτό, περικόπτονται ακόμη περισσότερο το 2019, κατά 550 εκατ. ευρώ.
Θυσιάζοντας η Κυβέρνηση, για πρόσκαιρες εντυπώσεις, και με δεδομένη την αλλεργία της στις ιδιωτικές επενδύσεις, ένα ουσιαστικό επενδυτικό εργαλείο που έχει στα χέρια της.
Επιβάλλοντας, δεδομένου του υψηλού αναπτυξιακού πολλαπλασιαστή αυτών των πόρων, έναν πρόσθετο «φόρο ανάπτυξης».
Και οι θεσμοί φέρουν μεγάλη ευθύνη που αποδέχονται, επί μακρόν, αυτό τον συνειδητό οικονομικό και δημοσιονομικό παραλογισμό.
Με αποτέλεσμα η οικονομία να μεγεθύνεται με αναιμικούς ρυθμούς.
Χαμηλότερους των αρχικών εκτιμήσεων.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή «Κυβέρνηση των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών» έχει αποτύχει, επί τετραετίας, σε όλες τις προβλέψεις για την ανάπτυξη.
Η Ελλάδα έχει απωλέσει δυνητικό πλούτο 31 δισ. ευρώ την τελευταία τετραετία, αποτελώντας, παγκοσμίως, τη μοναδική αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη.
Έτσι η οικονομία σέρνεται σε κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας.
Και η χώρα να μην έχει ακόμη επιστρέψει στην κανονικότητα.
Η ανταγωνιστικότητα υποχωρεί.
Οι επενδύσεις καταρρέουν.
Η ποιότητα των θεσμών έχει υποβαθμιστεί.
Κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται.
Οι μισθοί μειώνονται.
Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης επικρατούν.
Η μακροχρόνια ανεργία κυριαρχεί, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.
Καταθέσεις δεν επιστρέφουν – με ουσιαστικό τρόπο – στο τραπεζικό σύστημα.
Η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται.
Και η Κυβέρνηση, με πράξεις και παραλείψεις της, ναρκοθετεί τα θεμέλια της οικονομίας:
Οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία έχουν εκτοξευθεί.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου δεν έχουν εκκαθαριστεί.
Το Χρηματιστήριο συσσωρεύει απώλειες, σε συνθήκες απουσίας επενδυτικού ενδιαφέροντος.
Οι προκλήσεις για το τραπεζικό σύστημα – μεταξύ των οποίων η αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων» και η ενίσχυση της οργανικής κερδοφορίας – είναι μπροστά.
Η ρευστότητα δημοσίων φορέων επιδεινώνεται.
Και το Κράτος διογκώνεται.
Και σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον, η Κυβέρνηση, παρότι «ντύνεται Αϊ Βασίλης», με τις πρακτικές της, δεν πείθει ούτε μικρά παιδιά.
Αφού προχωρά σε 17 περικοπές συντάξεων και σε 29 αυξήσεις φόρων,
αφού επιβάλλει μόνιμα μέτρα λιτότητας 9,5 δισ. ευρώ,
αφού φτωχοποιεί την κοινωνία και διαλύει τη μεσαία τάξη,
έρχεται σήμερα, αποσπασματικά και με μεγάλη καθυστέρηση, να προωθήσει μειώσεις κάποιων φόρων.
Φόρους που η ίδια επέβαλε, και η Νέα Δημοκρατία καταψήφισε.
Έτσι, η Κυβέρνηση δεν μπορεί να «βαπτίζει» επιτυχία τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών μόνο στους ελεύθερους επαγγελματίες, αφού προηγουμένως, μόνη της, τις αύξησε.
Ούτε τη μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, αφού προηγουμένως, μόνη της, την αύξησε, και σήμερα νομοθετεί αυτή να διαμορφωθεί το 2021, εκεί που την παρέλαβε το 2015!
Και προφανώς ούτε την μη περαιτέρω αχρείαστη περικοπή των συντάξεων, αφού προηγουμένως, μόνη της, την ψήφισε, αν και δεν προβλεπόταν ούτε καν στο 3ο Πρόγραμμα.
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση, αφού συνεχίζει να παίρνει 10 από τα «πορτοφόλια» όλων των πολιτών, έστω και έτσι, επιστρέφει 1 στις «τσέπες» κάποιων.
Και αυτό το 1 θα έχει περιορισμένη επίδραση στην ανάπτυξη, εξαιτίας του μικρού ύψους και της σύνθεσής του, όπως επισημαίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Συνεπώς, η Κυβέρνηση, αντί να πανηγυρίζει, ας κοιταχθεί στον καθρέφτη.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Αυτές οι επισημάνσεις καταδεικνύουν αυτό που ολόκληρη η κοινωνία αντιλαμβάνεται:
Με αυτόν τον καπετάνιο και με αυτό το πλήρωμα, η χώρα, χωρίς πυξίδα, δεν θα βρει την Ιθάκη της.
Γι’ αυτό και πρέπει να αλλάξουμε ρότα, άμεσα.
Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, αποτελεσματικά και ασυμβίβαστα απέναντι στην παραίτηση, στο τέλμα και στη μετριότητα.
Απαιτείται στιβαρή πολιτική ηγεσία, βούληση, αποφασιστικότητα και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου.
Σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας το οποίο:
Ενισχύει την ποσότητα και βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, με επενδυτική πανστρατιά, δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων.
Αποφέρει περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα, σε όλους τους πολίτες.
Βελτιώνει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.
Ενισχύει τη δημιουργικότητα και την εξωστρέφεια.
Διασφαλίζει την ατομική ελευθερία και προκοπή, αλλά και τη συλλογική ευημερία.
Στοχεύει σε ένα καλύτερο Κράτος, με την οικοδόμηση μιας ανοικτής και δημοκρατικής κοινωνίας, το οποίο θα μεριμνά για τη διαφανή και αμοιβαία επωφελή συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Παρέχει υψηλής ποιότητας γνώσεις, σε όλες τις βαθμίδες του συστήματος της δημόσιας εκπαίδευσης, με διεύρυνση των επιλογών, μέσα από ένα σύστημα ανοικτών οριζόντων και ίσων ευκαιριών για όλους τους πολίτες.
Αναστρέφει την αυξημένη «διαρροή» επιστημόνων και επιχειρήσεων.
Βοηθά τη χώρα να ανταποκριθεί στον «δομικό μετασχηματισμό της εργασίας», εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης.
Διασφαλίζει τη συστηματική και με χαμηλό κόστος δανεισμού χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές.
Βασικοί άξονες αυτού του σχεδίου είναι:
1ος Άξονας: Η απλοποίηση της φορολογίας και η γενναία μείωση φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Προτεραιότητες, μεταξύ άλλων:
Η μείωση ασφαλιστικών εισφορών για όλους τους εργαζόμενους.
Η μεγαλύτερη, μεσοσταθμικά, μείωση του ΕΝΦΙΑ για όλη την κοινωνία, με ιδιαίτερη έμφαση στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.
Η μείωση του εισαγωγικού φόρου για τα φυσικά πρόσωπα.
Η μεγαλύτερη μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Τα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία.
Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση.
Η γενναία ρύθμιση οφειλών προς το δημόσιο, καλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος των συμπατριωτών μας, αποκλείοντας τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, εισάγοντας ευνοϊκές ρυθμίσεις και για τους συνεπείς φορολογούμενους και δανειολήπτες.
Η μείωση αυτή των φόρων μπορεί να πραγματοποιηθεί υλοποιώντας τις δεσμευμένες οροφές δαπανών σε όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, επεκτείνοντας την αξιολόγηση των δαπανών στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης, μη διογκώνοντας το δημόσιο τομέα, επεκτείνοντας τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, ενισχύοντας τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
2ος Άξονας: Η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα.
Με μία Πολιτεία που θα δημιουργήσει ένα σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις, και με επιχειρήσεις που θα υιοθετούν κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και θα επιδεικνύουν αυξημένη εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Προτεραιότητες, μεταξύ άλλων:
Η απλοποίηση του αδειοδοτικού και γραφειοκρατικού περιβάλλοντος.
Η υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με αναπτυξιακή στόχευση.
Το ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, όπως είναι το Ελληνικό.
Η δημιουργία ενός παραγωγικού Κράτους, με απλούστερες δομές, σαφείς αρμοδιότητες και διαδικασίες αξιολόγησης, και με στοχευμένες προσλήψεις, εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες, μέσα από αδιάβλητες διαδικασίες.
Ο περιορισμός του κρατικού εναγκαλισμού στην εκπαίδευση.
Η ανάπτυξη ενός εθνικού «οικοσυστήματος» έρευνας, εναρμονισμένο με την καινοτομία και την τεχνολογία.
3ος Άξονας: Η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Προτεραιότητες, μεταξύ άλλων:
Η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων.
Η εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Η εκκαθάριση των οφειλών του Δημοσίου.
Η πλήρης άρση των κεφαλαιακών περιορισμών.
Η σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης, με την ουσιαστική επιστροφή καταθέσεων και την ορθολογική αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων».
4ος Άξονας: Η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους πιο αδύναμους συμπατριώτες μας.
Προτεραιότητες, μεταξύ άλλων:
Η ενίσχυση του Προϋπολογισμού για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
Η αύξηση των επιδομάτων ανεργίας και η χρήση ελαστικότερων κριτηρίων απονομής τους.
Η επαναφορά των επιδομάτων για τις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες που κατήργησε η σημερινή Κυβέρνηση.
Η υιοθέτηση φορολογικών κινήτρων, για τη στήριξη της οικογένειας, με επιπλέον αφορολόγητο για κάθε παιδί.
Η υλοποίηση προγραμμάτων απόκτησης ψηφιακών δεξιοτήτων για μακροχρόνια ανέργους.
Ο διπλασιασμός του επιδόματος θέρμανσης, ώστε τουλάχιστον να φτάσει στο 60% του ποσού που χορηγείτο το 2014.
Η υλοποίηση αυτού του συνεκτικού σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Αυτοί, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φόρων.
Και έτσι, η χώρα θα μπει στο επιδιωκόμενο ανοδικό σπιράλ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, ο Προϋπολογισμός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της χώρας.
Αντιμετωπίζει την οικονομία και την προοπτική της, μυωπικά.
Κυριαρχείται από κομματικές στοχεύσεις.
Ευτυχώς όμως, κλείνει αυτός ο τετραετής κύκλος της ανευθυνότητας, των ιδεοληψιών και του τυχοδιωκτισμού.
Η δε απόπειρα του κ. Τσίπρα να «τεμαχίσει» το χρόνο, μηδενίζοντας αυτάρεσκα το κοντέρ της διακυβέρνησής του, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών, πέφτει στο κενό.
Οι πολίτες, με την απόφασή τους στις προσεχείς εκλογές, θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο υπευθυνότητας, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας.
Και αυτόν τον κύκλο θα τον πορευθούν με τη Νέα Δημοκρατία.
Άλλωστε, πάντα στα δύσκολα, οι πολίτες, την πολιτική λύση, την αναζητούσαν από τη Νέα Δημοκρατία.
Την παράταξη που οικοδόμησε τη σύγχρονη δημοκρατία.
Που σχεδίασε, εδραίωσε και διασφάλισε, το 2015, την ευρωπαϊκή θέση της χώρας.
Που αύξησε, διαχρονικά και συγκριτικά, με καλύτερους ρυθμούς το εγχώριο προϊόν της οικονομίας, και το διένειμε πιο δίκαια.
Γι’ αυτό και οι πολίτες, παρά τους κατά καιρούς πειραματισμούς, με την εμπιστοσύνη τους, αθροιστικά, την έχουν αναδείξει ως την πιο ισχυρή πολιτική δύναμη της χώρας.
Ως τον μόνιμο και σταθερό πυλώνα του πολιτικού συστήματος.
Ως τη μεγάλη, πατριωτική, φιλελεύθερη, κοινωνική και ριζοσπαστική παράταξη της πατρίδας μας.
Με βαθιές και εκτεταμένες ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σήμερα, ζητείται όραμα, στρατηγικό σχέδιο και κυρίως πίστη στις δυνατότητες, στην ιστορία και στην προοπτική της χώρας.
Η συλλογική ευημερία εξαρτάται από όλους μας.
Εμείς, μαζί με όλους τους πολίτες, θα τα καταφέρουμε.
Θα τα καταφέρουμε να ανασυγκροτήσουμε, σε σύγχρονες βάσεις, την πατρίδα μας.
Θα τα καταφέρουμε να πετύχουμε μια καλή σύνθεση πετυχημένων παραδοσιακών αξιών, με νέες.
Θα τα καταφέρουμε να υλοποιήσουμε πατριωτικές και πραγματικά προοδευτικές πολιτικές.
Θα τα καταφέρουμε να αυξήσουμε, χωρίς ταξική μεροληψία, το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών.
Θα τα καταφέρουμε να είμαστε δίκαιοι στη διανομή του περισσότερου παραγόμενου πλούτου.
Συζητούμε τον τέταρτο Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο πρώτος ήταν της αυταπάτης.
Ο δεύτερος των ιδεοληψιών.
Ο τρίτος του στεγνώματος της οικονομίας.
Και ο τέταρτος νεομνημονιακός, αντιαναπτυξιακός, καταρτισμένος σε περιβάλλον αφαίμαξης της οικονομίας, καμουφλαρισμένος με «παχύ στρώμα» αριστερής χρυσόσκονης εν όψει των επικείμενων εκλογών.
Πλήρες κείμενο
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συζητούμε τον τέταρτο Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο πρώτος ήταν της αυταπάτης.
Ο δεύτερος των ιδεοληψιών.
Ο τρίτος του στεγνώματος της οικονομίας.
Και ο τέταρτος νεομνημονιακός, αντιαναπτυξιακός, καταρτισμένος σε περιβάλλον αφαίμαξης της οικονομίας, καμουφλαρισμένος με «παχύ στρώμα» αριστερής χρυσόσκονης εν όψει των επικείμενων εκλογών.
Αυτά τα χρόνια, αποκαλύφθηκε ότι η Κυβέρνηση σχεδιάζει και υλοποιεί Προϋπολογισμούς χωρίς εθνική στρατηγική.
Στρατηγική που να προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και την κοινωνική συνοχή.
Συνέπεια;
Η χώρα να χάνει πολύτιμο χρόνο, αφού υστερεί σε επιδόσεις.
Η οικονομία και τα υποκείμενά της, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, να λειτουργούν σε συνθήκες υψηλής αβεβαιότητας.
Και η κοινωνία να βρίσκεται σε προϊούσα παραίτηση.
Ας επιχειρήσουμε όμως αποσαφηνίσεις σε καίρια ερωτήματα, αφού η απάντησή τους σήμερα κρίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.
Ερώτημα 1ο: Η χώρα βγήκε από το Μνημόνιο, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή βγήκε απλώς από το Πρόγραμμα, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η χώρα βγήκε, τυπικά, από το 3ο Πρόγραμμα, στο οποίο την οδήγησαν η δημιουργική ασάφεια, η ανευθυνότητα και ο τυχοδιωκτισμός του 1ου εξαμήνου του 2015.
Υπενθυμίζεται ότι από τα 8 χρόνια που η χώρα ήταν σε προγράμματα, τα 4, δηλαδή τα μισά, κυβέρνησαν οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Και ήταν και αχρείαστα…
Η χώρα όμως, ουσιαστικά, παραμένει «κλειδωμένη» στη μνημονιακή γραμμή.
Οι βαριές πολιτικές λιτότητας συνεχίζονται, οι δημοσιονομικοί στόχοι διατηρούνται – για πολλά χρόνια – υψηλοί, η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα, και η χώρα βρίσκεται ενταγμένη σε αυστηρό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, όπως καταγράφει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Με τριμηνιαίες εκθέσεις, στη βάση των οποίων, αντιθέτως από τις αρχικές προβλέψεις, θα υλοποιούνται πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Και ήδη, στην 1η Έκθεση, διαπιστώνονται καθυστερήσεις στην υλοποίηση του συνόλου των μνημονιακών δεσμεύσεων, με αποτέλεσμα τα πρώτα μέτρα για το χρέος να μετατίθενται χρονικά.
Ερώτημα 2ο: Το Πρόγραμμα πέτυχε, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή απέτυχε, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι το Πρόγραμμα απέτυχε, διότι δεν επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος του, που είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ασφαλή και βιώσιμη χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές.
Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσε και ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, την περασμένη εβδομάδα, στη συζήτηση για τον Απολογισμό-Ισολογισμό του 2016, κρίνοντας «κατά τεκμήριο ως αποτυχημένα τα δύο προηγούμενα προγράμματα επειδή δεν αποκατέστησαν πρόσβαση της χώρας στις διεθνείς αγορές».
Δυστυχώς σήμερα η χώρα μας, για μια σειρά από ενδογενείς και εξωγενείς λόγους, με κύρια ευθύνη της Κυβέρνησης, βρίσκεται εκτός αγορών.
Ερώτημα 3ο: Ο τρόπος διαμόρφωσης του ταμειακού αποθέματος ήταν ο ενδεδειγμένος, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή συνιστά αντικείμενο προβληματισμού, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι το ταμειακό απόθεμα δημιουργήθηκε με λάθος τρόπο, «στραγγαλίζοντας» την πραγματική οικονομία.
Η Κυβέρνηση χρησιμοποίησε τις «κουτσουρεμένες δόσεις» του δανείου, υπερφορολόγησε τους πολίτες, κήρυξε εσωτερική στάση πληρωμών και κατέφυγε σε υπέρμετρο και σχετικά ακριβό εσωτερικό δανεισμό «σκουπίζοντας» την όποια ρευστότητα, αντί να διεκδικήσει τους αναξιοποίητους και χαμηλού κόστους πόρους του δανείου, ύψους έως 24 δισ. ευρώ.
Επιπρόσθετα όμως, η χρήση αυτού του αποθέματος, όπως αναμένεται να κάνει η Κυβέρνηση το 2019, τουλάχιστον κατά 11 δισ. ευρώ, θέλει προσοχή, για να μην σταλεί μήνυμα ανησυχίας στις αγορές, αυξάνοντας τα ήδη υψηλά επιτόκια, συμπαρασύροντας προς τα πάνω, ακόμη περισσότερο, το κόστος δανεισμού του ιδιωτικού τομέα, τόσο των επιχειρήσεων όσο και των τραπεζών, για τον οποίο η Κυβέρνηση, επίμονα, αδιαφορεί.
Ερώτημα 4ο: Η δημοσιονομική υπερ-απόδοση είναι θετική, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή αρνητική, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι αυτή η δημοσιονομική υπερ-απόδοση υπονομεύει την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Η μέχρι σήμερα εκτέλεση του Προϋπολογισμού επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση.
Η Κυβέρνηση, έχοντας ως μοναδικό στόχο να παρουσιάσει ένα αχρείαστο υπερπλεόνασμα, εκτός της υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, συνεχίζει να στερεί σημαντική και απολύτως αναγκαία ρευστότητα από την οικονομία.
Θύματα, οι συνήθεις ύποπτοι: το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, οι επιστροφές φόρων προς τους ιδιώτες, καθώς και κοινωνικά ευαίσθητοι τομείς που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της εσωτερικής στάσης πληρωμών.
Το άθροισμα των αποκλίσεων έναντι των στόχων σε αυτούς τους τομείς, ισούται με την υπέρβαση που καταγράφεται στο πρωτογενές πλεόνασμα.
Αυτή η συνειδητή πολιτική επιλογή τείνει να καταστεί καταστροφική.
Ενδεικτικά, οι δημόσιες επενδύσεις κατρακύλησαν, το 2017, στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, με τη σωρευτική υστέρησή τους μέχρι σήμερα – έναντι του στόχου – να ανέρχεται στα 2,6 δισ. ευρώ.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται ακόμη περισσότερο το 2019, κατά 550 εκατ. ευρώ, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα όποια, κουτσουρεμένα, αντίμετρα.
Όπως επισημαίνει και το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, αυτή η πρακτική «δημιουργεί προβληματισμό σχετικά με το αναπτυξιακό αντίκρισμα του τρόπου διάθεσης του δημοσιονομικού χώρου».
Ουσιαστικά, δεδομένου του υψηλού αναπτυξιακού πολλαπλασιαστή αυτών των πόρων, πρόκειται για την επιβολή ενός πρόσθετου «φόρου ανάπτυξης» από την Κυβέρνηση.
Και οι θεσμοί φέρουν μεγάλη ευθύνη που αποδέχονται, επί μακρόν, αυτή την συνειδητή πολιτική επιλογή.
Το αποτέλεσμα είναι η σημερινή Κυβέρνηση, «Κυβέρνηση των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών», να αποτυγχάνει, διαχρονικά, σε όλες τις προβλέψεις για την ανάπτυξη.
Η χώρα όμως χρειάζεται μία επενδυτική πανστρατιά, δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, καθώς τόσο ο ακαθάριστος σχηματισμός όσο και το απόθεμα παγίου κεφαλαίου συρρικνώνονται.
Με δεδομένη την κυβερνητική αλλεργία στις ιδιωτικές επενδύσεις, θα περίμενε κανείς η Κυβέρνηση να αξιοποιεί το μοναδικό επενδυτικό εργαλείο που έχει στα χέρια της, και να μην το θυσιάζει, για πρόσκαιρες εντυπώσεις.
Φευ όμως!
Ερώτημα 5ο: Η υλοποίηση κάποιων επεκτατικών δημοσιονομικών μέτρων θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα για την κοινωνία, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή εντάσσεται στην προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση προτείνει, αποσπασματικά και με μεγάλη καθυστέρηση, μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών, τους οποίους όμως η ίδια, συνειδητά, αύξησε.
Και αφού προχώρησε σε 29 αυξήσεις φόρων, ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό των μέτρων λιτότητας, μέχρι σήμερα, στα 9,5 δισ. ευρώ.
Αναλογικά συνεπώς, η Κυβέρνηση έχει αφαιρέσει από την κοινωνία σχεδόν 10, για να επιστρέψει το 1.
Και αυτό το 1 θα έχει περιορισμένη επίδραση στην ανάπτυξη, εξαιτίας του μικρού ύψους και της σύνθεσής του, όπως επισημαίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Επιπλέον όμως, τα κυβερνητικά μέτρα δεν εντάσσονται σε μία συνεκτική οικονομική πρόταση, όπως αυτή που έχει καταθέσει η Νέα Δημοκρατία.
Πρόταση:
συνολικής μείωσης φόρων (π.χ. μείωση ασφαλιστικών εισφορών στο σύνολο των εργαζόμενων, μείωση εισαγωγικού συντελεστή φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα κ.α.),
υλοποίησης διαρθρωτικών αλλαγών και ενίσχυσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία (π.χ. ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων, εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου κ.α.),
ώστε να επιτευχθεί υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, να δημιουργηθούν καλές θέσεις εργασίας και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή.
Ερώτημα 6ο: Η μη περαιτέρω περικοπή των συντάξεων ενδείκνυται για πανηγυρισμούς, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή επιβεβαιώνει την πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας, εκφρασμένη από το 2017, ότι δεν θα έπρεπε καν αυτές να νομοθετηθούν;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η επιπλέον περικοπή των συντάξεων ήταν αχρείαστη, δεν περιλαμβανόταν στο 3ο Πρόγραμμα, και ψηφίστηκε μόνο από τους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει ήδη προβεί σε απανωτές περικοπές συντάξεων, 21 τον αριθμό, καταργώντας, μεταξύ άλλων, το ΕΚΑΣ, αυξάνοντας τις εισφορές υγείας, μειώνοντας κατά 35% τις κύριες και κατά 45% τις επικουρικές συντάξεις όλων των νέων συνταξιούχων.
Και είναι επιλογή της, το 2019, να μην υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των πολυδιαφημιζόμενων αντιμέτρων, όπως είναι η δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης, η επιδότηση της συμμετοχής ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, οι επενδύσεις σε υποδομές του πρωτογενή τομέα, και άλλα.
Η Νέα Δημοκρατία εξ’ αρχής διαφώνησε με την επιλογή της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε επιπλέον περικοπές συντάξεων από το 2019, την καταψήφισε, στη συνέχεια ζήτησε – μέσω τροπολογίας – την κατάργησή της, και σταθερά υποστήριζε, εντός και εκτός χώρας, σε εταίρους και θεσμούς, σε όλα τα επίπεδα, τη μη υλοποίησή της.
Συνεπώς, η Κυβέρνηση, αντί να πανηγυρίζει, ας κοιταχθεί στον καθρέπτη.
Ερώτημα 7ο: Η χώρα ανακάμπτει, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή «σέρνεται», όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι η οικονομία μεγεθύνεται με αναιμικούς ρυθμούς.
Χαμηλότερους των αρχικών εκτιμήσεων όλων των οικονομικών οργανισμών, εντός και εκτός χώρας.
Επί μία τετραετία, η Κυβέρνηση απέτυχε σε όλες τις ετήσιες προβλέψεις της για την ανάπτυξη.
Με αποτέλεσμα, για μεγάλο διάστημα, η Ελλάδα να είναι η μοναδική αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη παγκοσμίως.
Και να έχει χάσει 31 δισ. ευρώ δυνητικού πλούτου το 2018.
Αποδεικνύεται έτσι ότι η Κυβέρνηση «σέρνει» την οικονομία σε συνθήκες παράλυσης και στασιμότητας.
Ερώτημα 8ο: Η χώρα έχει επιστρέψει στην κανονικότητα, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή βρισκόμαστε πολύ μακριά της, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Οι ποσοτικοί δείκτες της οικονομίας δίνουν την απάντηση.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας διαρκώς υποχωρεί.
Η οικονομική ελευθερία συρρικνώνεται.
Οι θεσμοί διακυβέρνησης υποβαθμίζονται.
Οι καταθέσεις των ιδιωτών δεν επιστρέφουν ουσιαστικά στο τραπεζικό σύστημα.
Η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται.
Οι κεφαλαιακοί περιορισμοί – που επιβλήθηκαν το 2015 – δεν έχουν ακόμη πλήρως αρθεί.
Επίσης:
Οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία έχουν εκτοξευθεί κατά 60% από το τέλος του 2014.
Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου δεν έχουν εκκαθαριστεί, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις.
Το Χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει.
Οι τραπεζικές μετοχές έχουν εξαϋλωθεί.
Οι προκλήσεις για το τραπεζικό σύστημα, μεταξύ των οποίων η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και η ενίσχυση της οργανικής κερδοφορίας, είναι μπροστά μας.
Η ρευστότητα και η βιωσιμότητα σημαντικών φορέων, όπως είναι η ΔΕΗ, επιδεινώνονται.
Ενώ το κράτος διογκώνεται, χωρίς σχεδιασμό, αποκλειστικά με μικροκομματική στόχευση.
Συνεπώς, μέχρι σήμερα, όχι μόνο επιστροφή στην κανονικότητα δεν υφίσταται, αλλά η Κυβέρνηση, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, με ευθύνη και των εταίρων, ναρκοθετεί τα θεμέλια της οικονομίας.
Ερώτημα 9ο: Εμείς κινδυνολογούμε για την πορεία της χώρας, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή η Κυβέρνηση ζει σε μία εικονική πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Οι απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα αποτυπώνουν την πραγματικότητα, αναδεικνύοντας τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες.
Κυβέρνηση η οποία, για να τις «κρύψει», ρέπει προς την «κατασκευή» εχθρών που δήθεν «ζηλεύουν» την εικονική πραγματικότητά της.
Ας κατανοήσει όμως ότι δεν μπορεί να αντιρροπήσει την πραγματικότητα με εφαρμογή της ρήσης «όταν η πραγματικότητα δεν σέβεται τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
Συνεπώς, αντί να επαίρεται, ας αντιληφθεί, έστω και την ύστατη ώρα της αποδρομής της, ότι «ο γιαλός δεν ήταν τόσο στραβός όσο τον παρουσίαζε, αλλά αυτή στραβά αρμένιζε».
Ερώτημα 10ο: Η ακολουθούμενη πολιτική είναι μονόδρομος, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή υπάρχει άλλος δρόμος, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία;
Απάντηση: Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι σε κάθε περίπτωση, ακόμη και για την επίτευξη προκαθορισμένων στόχων, υφίστανται εναλλακτικές προτεραιότητες και διαρθρώσεις βημάτων πολιτικής.
Σ’ αυτό το πλαίσιο έχει καταρτίσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο οικονομικής πολιτικής, που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ουσιαστική προώθηση των εταιρικών και δημοσίων επενδύσεων.
Σχέδιο, που θα βελτιώνει την παραγωγικότητα, την ποιότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια.
Σχέδιο, που θα βοηθήσει να επιστρέψει ένα ποσοστό τουλάχιστον από την αυξημένη – τα τελευταία χρόνια – «διαρροή εγκεφάλων».
Σχέδιο που θα βοηθήσει να ανταποκριθεί η χώρα στον δομικό μετασχηματισμό της εργασίας, εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης.
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους – σε σχέση με τους σημερινούς εξαιρετικά ασθενικούς – ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας.
Αυτοί, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.
Και έτσι η χώρα θα μπει στο επιδιωκόμενο ανοδικό σπιράλ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, ο Προϋπολογισμός δεν ανταποκρίνεται στο ύψος των αναγκών της χώρας.
Αντιμετωπίζει την οικονομία και την προοπτική της μυωπικά.
Κυριαρχείται από κομματικές στοχεύσεις.
Δεν δομεί σταθερό βήμα στην αναγκαία εθνική στρατηγική.
Ευτυχώς όμως, κλείνει ένας τετραετής κύκλος της Ελληνικής οικονομικής ιστορίας που τον χαρακτηρίζει η αυταπάτη, η ανευθυνότητα, οι ιδεοληψίες, ο κομματισμός και ο τυχοδιωκτισμός της σημερινής Κυβέρνησης.
Και οι πολίτες, με την απόφασή τους στις προσεχείς εκλογές, θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο υπευθυνότητας, ρεαλισμού, σοβαρότητας, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας.
Και αυτόν τον κύκλο θα τον πορευθούν με τη Νέα Δημοκρατία.
Άλλωστε, πάντα στα δύσκολα, οι πολίτες, την πολιτική λύση, την αναζητούσαν από τη Νέα Δημοκρατία.
Την παράταξη που οικοδόμησε τη σύγχρονη δημοκρατία.
Που σχεδίασε, υλοποίησε, εδραίωσε και διασφάλισε, το 2015, την ευρωπαϊκή θέση της χώρας.
Που, διαχρονικά και συγκριτικά, αύξησε με καλύτερους ρυθμούς το εγχώριο προϊόν της οικονομίας, και το διένειμε πιο δίκαια.
Γι’ αυτό και οι πολίτες, παρά τους κατά καιρούς πειραματισμούς, με την εμπιστοσύνη τους, αθροιστικά, την έχουν αναδείξει ως την πιο ισχυρή πολιτική δύναμη της χώρας.
Ως τον μόνιμο και σταθερό πυλώνα του πολιτικού συστήματος.
Ως την μεγάλη, πατριωτική, φιλελεύθερη, κοινωνική και ριζοσπαστική παράταξη της χώρας.
Με βαθιές και εκτεταμένες ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις.
Εμείς, μαζί με όλους τους πολίτες, θα τα καταφέρουμε.
Θα τα καταφέρουμε να ανασυγκροτήσουμε, σε σύγχρονες βάσεις, τη χώρα μας.
