Βουλή

01Μαρ

Ερώτηση προς το Υπουργείο Οικονομικών σχετικά με το ύψος και τη διαμόρφωση του ταμειακού αποθέματος ασφαλείας

Ο Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, κατέθεσε την υπ’ αριθ. πρωτ. 3968/01.03.2018 Ερώτηση προς το Υπουργείο Οικονομικών σχετικά με το ύψος και τη διαμόρφωση του ταμειακού αποθέματος ασφαλείας.

Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης:

Ερώτηση

προς το Υπουργείο Οικονομικών

Θέμα: Ύψος και διαμόρφωση ταμειακού αποθέματος ασφαλείας.

Στις 23.08.2017, με Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ Β’ 2910), εγκρίθηκε το άνοιγμα λογαριασμού στην Τράπεζα της Ελλάδος με Νο 23/201250 και τίτλο «ΕΔ – Λογαριασμός Δημιουργίας Αποθεματικού Προσόδων από τις αγορές Κεφαλαίου».

Με την ίδια Απόφαση, καθορίστηκε η πιστωτική και χρεωστική κίνησή του από τη Διεύθυνση Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Ειδικότερα, οι πιστώσεις θα γίνονται από τη μεταφορά:

Του καθαρού εσόδου, κατόπιν υποδείξεως του ΟΔΔΗΧ, που προκύπτει από την προσφυγή του Ελληνικού Δημοσίου στην αγορά κεφαλαίων μέσω της έκδοσης κρατικών χρεογράφων μέχρι τη λήξη του τρίτου προγράμματος στήριξης την 21.08.2018.
Ποσών, κατόπιν υποδείξεως του ΟΔΔΗΧ, που προέρχονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) με σκοπό τη δημιουργία ταμειακού αποθέματος για την ασφαλή πρόσβαση της χώρας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων.
Ποσών από τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου.

Σημειώνεται ότι, με βάση την πρόσφατη Έκθεση Συμμόρφωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επικείμενη ολοκλήρωση της 3^ης αξιολόγησης, η Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2017 αναφέρει ότι «Η άντληση κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές συμβάλλει στη δημιουργία ταμειακού αποθέματος ασφαλείας. (…) προβλέπεται, μέσω και των μελλοντικών εκταμιεύσεων βάσει του προγράμματος, η δημιουργία ταμειακού αποθέματος ύψους 10,2 δισ. ευρώ που θα διευκολύνει την πρόσβαση της Ελλάδος στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων μετά το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά, στην Έκθεση Συμμόρφωσης, ότι το ανωτέρω ποσό καλύπτει τις ανάγκες της Ελλάδας μόνο για τους επόμενους 10 μήνες, ενώ θα πρέπει να ανέλθει στα 17 δισ. ευρώ για να καλύψει 1 έτος και τα 30 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες μέχρι το 2020.

Σημειώνεται επίσης ότι:

Τον Ιούλιο του 2017 πραγματοποιήθηκε έξοδος στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, μετά από 3 χρόνια αποκλεισμού, με πενταετές ομόλογο με την οποία αντλήθηκε καθαρό ποσό 1,5 δισ. ευρώ (το υπόλοιπο 1,5 δισ. ευρώ αφορούσε ανταλλαγή ομολόγων του 2014).
Στις 15.02.2018 δημοσιεύθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών το Δελτίο Δημοσίου Χρέους για το 4^ο τρίμηνο του 2017, σύμφωνα με το οποίο τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου στις 31.12.2017 ανέρχονταν μόλις σε 934 εκατ. ευρώ, παρά την επίτευξη υπερ-πλεονάσματος το 2017 με υπερ-φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων και την εσωτερική στάση πληρωμών σε κοινωνικές και επενδυτικές δαπάνες.
Το Φεβρουάριο του 2018 πραγματοποιήθηκε νέα έξοδος στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων με επταετές ομόλογο με την οποία αντλήθηκαν 3 δισ. ευρώ.
Εκκρεμεί ακόμη η εκταμίευση της πρώτης υποδόσης της 3^ης αξιολόγησης, η οποία θα περιλαμβάνει και 1,9 δισ. ευρώ για δημιουργία ταμειακού αποθέματος ασφαλείας.

Κατόπιν των ανωτέρω,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ

ο κ. Υπουργός:

1^ον. Ποιες είναι οι πιστώσεις ποσών στο λογαριασμό Νο 23/201250 με τίτλο «ΕΔ – Λογαριασμός Δημιουργίας Αποθεματικού Προσόδων από τις αγορές Κεφαλαίου», από την ημερομηνία ανοίγματός του έως το τέλος του 2017 ανά κατηγορία προέλευσης της πίστωσης (έξοδος στις αγορές, ESM, ταμειακά διαθέσιμα ΕΔ), και ποιο το υπόλοιπο του λογαριασμού τότε;

2^ον. Ποιες είναι οι πιστώσεις ποσών στο λογαριασμό Νο 23/201250 με τίτλο «ΕΔ – Λογαριασμός Δημιουργίας Αποθεματικού Προσόδων από τις αγορές Κεφαλαίου», εντός του 2018 έως σήμερα ανά κατηγορία προέλευσης της πίστωσης (έξοδος στις αγορές, ESM, ταμειακά διαθέσιμα ΕΔ), και ποιο το υπόλοιπο του λογαριασμού;

3^ον. Ποιο το ύψος των ταμειακών διαθεσίμων του Ελληνικού Δημοσίου σήμερα;

4^ον. Ποιος ο σχεδιασμός και σε ποιο ύψος εκτιμά το Υπουργείο Οικονομικών ότι θα ανέλθει το υπόλοιπο του λογαριασμού Νο 23/201250 με τίτλο «ΕΔ – Λογαριασμός Δημιουργίας Αποθεματικού Προσόδων από τις αγορές Κεφαλαίου», στη λήξη του προγράμματος ανά κατηγορία προέλευσης της πίστωσης (έξοδος στις αγορές, ESM, ταμειακά διαθέσιμα ΕΔ);

5^ον. Έως πότε εκτιμά το Υπουργείο Οικονομικών ότι θα επαρκεί το υπόλοιπο του λογαριασμού Νο 23/201250 με τίτλο «ΕΔ – Λογαριασμός Δημιουργίας Αποθεματικού Προσόδων από τις αγορές Κεφαλαίου», όπως θα διαμορφωθεί στη λήξη του προγράμματος, για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας;

Ο Ερωτών Βουλευτής

Χρήστος Σταϊκούρας

22Μάι

Δευτερολογία στην Ολομέλεια για το Πολυνομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ

Μπορείτε να δείτε το βίντεο την δευτερολογία εδώ.

21Μάι

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητάμε το Σχέδιο Νόμου σε περιβάλλον πολιτικού αυταρχισμού και απαξίωσης της δημοκρατικής λειτουργίας του Κοινοβουλίου.

Αλλά και σε ένα ευρύτερο περιβάλλον παραλυτικής στασιμότητας, γενικευμένης απογοήτευσης, μηδενικών προσδοκιών.

Κύριοι της Κυβέρνησης, έχετε τεράστια ευθύνη γι’ αυτό.

Με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις σας, χωρίς καμία πολιτική συστολή.
Με τις λατινοαμερικάνικες περιπλανήσεις σας.
Με τα διαχρονικά σας ψέματα, χωρίς να «ιδρώνει το αυτί σας» όταν αυτά σας επισημαίνονται.
Με τις θεατρικές σας παραστάσεις περί δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης» όταν, πρόθυμα, κάνετε τα πάντα για να κερδίσετε λίγο ακόμη χρόνο στην εξουσία.

Συμπερασματικά: Η αριστερή κυβέρνηση επέφερε και συνεχίζει να επιφέρει τεράστιο κόστος στη χώρα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει το σχέδιο νόμου, για τους εξής, κυρίως, λόγους:

1^ος. Επειδή επιβάλλει νέους φόρους, συνέπεια της ιδεοληπτικής εμμονής και της ανικανότητας της αριστερής κυβέρνησης.

Εμμονή που τη βιώνουν επώδυνα όλοι οι πολίτες, κυρίως των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας, με αλλεπάλληλες, επί τα χείρω, ανατροπές στη ζωή τους.

Εμμονή που δεν έχει λογική, δεν έχει φραγμό, δεν έχει τέλος.

Εμμονή, που όπως απεδείχθη και με το 1^ο Μνημόνιο, είναι οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά άδικη.

Οδηγεί σε πλήρες στέγνωμα την οικονομία.
«Δυναμιτίζει» κάθε προοπτική ανάπτυξης, ιδιωτικής πρωτοβουλίας, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
«Σκοτώνει» ότι παραγωγικό έχει απομείνει.
Φτωχοποιεί περαιτέρω την κοινωνία.

Ποιός όμως είναι αυτός ο νέος «καταιγισμός φόρων» του τελευταίου μήνα;

Η Κυβέρνηση:

Αυξάνει τους συντελεστές ΦΠΑ.
Αυξάνει τους συντελεστές του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων.
Μειώνει το αφορολόγητο.
Αυξάνει και μονιμοποιεί τους συντελεστές της εισφοράς αλληλεγγύης.
Αυξάνει τη φορολόγηση των ενοικίων.
Αυξάνει τον ΕΝΦΙΑ.
Φορολογεί τα μερίσματα.
Αυξάνει το φόρο εισοδήματος στους αγρότες.
Αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές.
Αυξάνει το φόρο στις εταιρείες επενδύσεων.
Αυξάνει το φόρο στα τσιγάρα.
Αυξάνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στην μπύρα.
Καταργεί το ειδικό καθεστώς φορολόγησης των αλκοολούχων ποτών στα νησιά.
Αυξάνει το φόρο στον καφέ.
Αυξάνει το φόρο στη βενζίνη.
Αυξάνει το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Αυξάνει το τέλος ταξινόμησης σε αυτοκίνητα και φορτηγά.
Επιβάλλει φόρο στα ηλεκτρονικά τσιγάρα.
Επιβάλλει ειδικό τέλος στους λογαριασμούς της σταθερής τηλεφωνίας και της συνδρομητικής τηλεόρασης.
Επιβάλλει φόρο διαμονής στα ξενοδοχεία και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Συμπερασματικά: Νέοι φόροι, πρόσθετοι φόροι, φόροι παντού, «τσουνάμι» φόρων, έμπνευσης, «ιδιοκτησίας» και εκτέλεσης της αριστερής κυβέρνησης.

2^ος. Επειδή επιβάλλει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, συνέπεια της αβελτηρίας και της ανικανότητας της αριστερής κυβέρνησης.

Ο λογαριασμός των μέτρων, με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, ήδη αθροίζει στα 9 δισ. ευρώ.

Λογαριασμός πολύ υψηλότερος αυτού που ζητούσαν οι δανειστές πριν από 1,5 χρόνο, για την επίτευξη μάλιστα πολύ υψηλότερων στόχων.

Λογαριασμός που έχει ήδη πάει πολύ πέραν της συμφωνίας του Αυγούστου, ακόμη και χωρίς τα πρόσθετα «προληπτικά μέτρα», κατά 1,5 δισ. ευρώ.

Αυτό είναι το δημοσιονομικό αποτύπωμα της ανερμάτιστης πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Και επειδή κάποιοι χθες βιάστηκαν να αμφισβητήσουν αυτά τα στοιχεία, και είπαν ότι τα μέτρα είναι μόλις 5,4 δισ. ευρώ, δηλαδή αυτά που ψηφίστηκαν πριν λίγες εβδομάδες και αυτά που ψηφίζουμε σήμερα, ξέχασαν αυτά που ψήφισαν πέρυσι.

Να τους τα θυμίσω:

Αύξησαν τους συντελεστές ΦΠΑ.
Αύξησαν τους συντελεστές του φόρου ασφαλίστρων.
Κατήργησαν εκπτώσεις εφάπαξ πληρωμής φόρου εισοδήματος.
Κατήργησαν απαλλαγές πληρωμής του ΕΝΦΙΑ.
Αύξησαν τις προκαταβολές φόρου εισοδήματος.
Κατήργησαν την επιστροφή του αγροτικού πετρελαίου.
Αύξησαν το κόστος των πρώτων υλών στην αγροτική παραγωγή.
Κατήργησαν, σε πρώτη φάση, το ειδικό καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά.
Αύξησαν τις εισφορές υγείας στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.

Σας καταθέτω, από τον Προϋπολογισμό σας, τον πίνακα με τα μέτρα που έχετε ήδη ψηφίσει από πέρυσι, και τα οποία σήμερα προφασίζεστε πως δεν θυμάστε.

Θυμάται όμως πολύ καλά ο ελληνικός λαός, ο οποίος και τα βιώνει!!!

[Κατάθεση Εγγράφου 1 στα Πρακτικά]

Κύριοι της Κυβέρνησης, είναι γνωστό ότι σας αρέσουν τα ψέματα, αλλά ευτυχώς, αυτά «έχουν κοντά ποδάρια».

Και μιας και μιλάω για ψέματα, πριν από 3 εβδομάδες, ο κ. Πρωθυπουργός, από αυτό το βήμα, είχε διαβεβαιώσει την ελληνική κοινωνία ότι δεν θα υπάρξουν περικοπές στους μισθούς.

[Κατάθεση Εγγράφου 2 στα Πρακτικά]

Και σήμερα, με τροπολογία, ψηφίζετε περικοπές μισθών στα ειδικά μισθολόγια.

Αυτό ξέρετε δεν λέγεται αυταπάτη. Απάτη και ωμό ψέμα λέγεται.

3^ος. Επειδή επιβάλλει ένα μηχανισμό δημοσιονομικής συμμόρφωσης, συνέπεια της ανεπάρκειας της αριστερής κυβέρνησης.

Μηχανισμός ο οποίος:

Είναι ουσιαστικά μόνιμος, αφού η λειτουργία του εκτιμάται ότι θα επεκταθεί και πέραν της λήξης του προγράμματος.
Είναι πρόσθετος, αφού προβλέψεις για διορθωτικό δημοσιονομικό μηχανισμό, είχαν ήδη θεσμοθετηθεί από το 2014. Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης»…
Είναι αυτόματος, αφού η ενεργοποίησή του επιβάλλεται αυτοδίκαια, παρακάμπτοντας το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Είναι οριζόντιος, αφού δεν εξαιρεί μισθούς και συντάξεις.
Είναι ποσοτικοποιημένος, αφού, λόγω του μίγματος της ασκούμενης δημοσιονομικής πολιτικής, θεωρείται σχεδόν βέβαιη η λήψη πρόσθετων μέτρων. Όπως μάλιστα γράφει η ίδια η διάταξη, περίπου 2% του ΑΕΠ μέχρι το 2018.
Είναι, εν τέλει, η «ρήτρα αναξιοπιστίας» σας!

4^ος. Επειδή ιδρύει ένα νέο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας, που δεν συνάδει με τις έννοιες της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας.

Πρόκειται για πρωτοφανή εκχώρηση του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας της χώρας, για διάστημα ενός αιώνα, χωρίς ουσιαστικό εθνικό και δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία.

Ειδικότερα:

Το Ταμείο έχει διάρκεια 99 ετών, πολύ πέρα και από τη λήξη των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.

Σχετικά πρόσφατα, «κραυγάζατε» από τα έδρανα της Αντιπολίτευσης, να μην δεσμεύσουμε την επόμενη Κυβέρνηση ούτε για ένα χρόνο.

Και εσείς δεσμεύετε τη χώρα και τις επόμενες γενεές για έναν αιώνα!!!

Δημιουργείται πενταμελές Εποπτικό Συμβούλιο, με ισχυρές αρμοδιότητες, πρόεδρος του οποίου επιλέγεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, οι αποφάσεις του οποίου θα λαμβάνονται κατόπιν θετικής ψήφου τουλάχιστον τεσσάρων μελών, άρα με αναγκαία τη σύμφωνη γνώμη των μελών που επιλέγουν οι θεσμοί.
Μάλιστα το Εποπτικό Συμβούλιο διορίζει τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Διοικητικού Συμβουλίου, ζητώντας την απλή γνώμη (!!!) του Υπουργού Οικονομικών.
Τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται στο νέο ταμείο δεν είναι απολύτως σαφή.

Απόδειξη; Οι συνεχείς τροπολογίες που καταθέτει η Κυβέρνηση, προσπαθώντας να αποκρύψει ή να συσκοτίσει την πραγματικότητα.

Μάλιστα, μελλοντικά, περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν κατά κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο, δύναται να μεταβιβαστούν στο ταμείο, απλώς και μόνο με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Δηλαδή να μεταβιβαστούν από το Ελληνικό Δημόσιο σε ένα ταμείο με αποφασιστική τη συμβολή των πιστωτών.

Δεν τίθεται «οροφή» στην αξία των περιουσιακών στοιχείων που το ταμείο θα αξιοποιεί και θα ρευστοποιεί.

Στο 3^ο Μνημόνιο υπήρχε τουλάχιστον η πρόβλεψη για 50 δισ. ευρώ.

Σήμερα, τέτοια πρόβλεψη δεν υφίσταται.

Και αυτό είναι φυσικό, αφού η Κυβέρνηση, χωρίς «πόνο ψυχής» πλέον, μεταβιβάζει το σύνολο της περιουσίας της χώρας, για τεράστιο χρονικό διάστημα, στο ταμείο.

Συμπερασματικά: Πρόκειται για πρωτοφανείς ρυθμίσεις, που αποτελούν, και αυτές, τη «ρήτρα αναξιοπιστίας» της αριστερής κυβέρνησης.

5^ος. Επειδή αποτελεί συνέπεια της διαχρονικού λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ.

Καταθέτω στα πρακτικά ένα μικρό μόνο απόσπασμα από το πλούσιο ρεπερτόριο αυτού του λαϊκισμού.

[Κατάθεση Εγγράφου 3 στα Πρακτικά]

ΣΥΡΙΖΑ, που από δήθεν σκληρός διαπραγματευτής, κατάντησε πλήρως υποτακτικός.

ΣΥΡΙΖΑ, που από δήθεν πολέμιος των Μνημονίων, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες, ψηφίζει τα πάντα.

Ακόμη και μόνιμα Μνημόνια.

Αρκεί να παραμείνει, λίγο ακόμη, στην εξουσία.

ΣΥΡΙΖΑ, που σε ορισμένες περιπτώσεις, ευτυχώς για τη χώρα, επιχειρεί να προσγειωθεί, έστω άτσαλα, στην πραγματικότητα.

Λαχανιασμένος και σαστισμένος, εγκαινιάζει τον αγωγό TAP, αναγνωρίζει την αξία και προωθεί την επένδυση της COSCO, αποκρατικοποιεί περιφερειακά αεροδρόμια.

Κύριοι της Κυβερνητικής Πλειοψηφίας, καλώς ήρθατε στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Γι’ αυτούς κυρίως τους λόγους, η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει το νομοσχέδιο.

Στέκεται όμως κριτικά και στο πλαίσιο συζήτησής του.

Υπενθυμίζω ότι η Νέα Δημοκρατία, εδώ και μήνες, συστηματικά και υπεύθυνα, υποστηρίζει την έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Με τον βέλτιστο όμως για τα Ελληνικά συμφέροντα τρόπο.

Με τρόπο που θα συνοδεύεται από την εκταμίευση όσο το δυνατόν μεγαλύτερης δόσης και από μία καλή λύση για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.

Που βρισκόμαστε σήμερα;

Η αξιολόγηση που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί από τον περασμένο Οκτώβριο, κάτι που δεν έγινε με ευθύνη της Κυβέρνησης, φαίνεται ότι μπορεί να ολοκληρωθεί το αμέσως προσεχές διάστημα.

Αυτή η εξέλιξη, έστω και με 7 μήνες καθυστέρηση, είναι θετική.

Βεβαίως, αυτή η καθυστέρηση «φούσκωσε» το λογαριασμό των μέτρων και διόγκωσε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου.

Πόσο;

2,5 δισ. ευρώ από τις αρχές του 2015!!!

Αλήθεια, αυτό είναι το success story της αριστερής κυβέρνησης;

Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω να καταφέρετε η ολοκλήρωση της αξιολόγησης να συνοδευθεί από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δόση, ώστε ένα σημαντικό κομμάτι αυτής να αποπληρώσει μέρος αυτών των οφειλών.

Θυμίζω βέβαια ότι, με βάση το χρηματοδοτικό πλάνο του Μνημονίου, η χώρα θα έπρεπε να είχε πάρει περίπου 15 δισ. ευρώ μέχρι σήμερα.

Επί του παρόντος, δεν φαντάζει πιθανή μια τέτοια εξέλιξη.

Και φυσικά, η τελευταία απόφαση, προσθέτει βάρη στους πολίτες μέσα από ένα 4^ο, συμπληρωματικό Μνημόνιο για τα επόμενα αρκετά χρόνια, με αντιστάθμισμα μια μελλοντική, μέχρι σήμερα ασαφή και υπό προϋποθέσεις, ρύθμιση για το χρέος.

Συνεπώς, o Κυβερνητικός αυτοθαυμασμός είναι αυθαίρετος και παραπλανητικός.

Με δεδομένη μάλιστα τη διατήρηση υψηλών δημοσιονομικών πλεονασμάτων για μακρά χρονική περίοδο, μέχρι και το 2030, οδηγούμαστε σε ένα μόνιμο μνημόνιο επιτήρησης της χώρας, με αυτόματο τρόπο επιβολής μέτρων.

Σε κάθε περίπτωση, αναμένουμε το προσεχές Eurogroup για να δούμε συγκεκριμένες και ουσιαστικές ρυθμίσεις για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους, που επιβαρύνθηκε από την ανερμάτιστη σημερινή διακυβέρνηση.

Ελπίζω οι ρυθμίσεις να μειώνουν τόσο το μέγεθος των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών όσο και το ύψος του χρέους, ως ποσοστά του ΑΕΠ.

Γιατί το κείμενο που συζητήθηκε στο τελευταίο Eurogroup, μετά τις προτεινόμενες μέχρι τότε παρεμβάσεις, οδηγεί το χρέος το 2022, σε ποσοστό άνω του 140% του ΑΕΠ, από 120% που ήταν η πρόβλεψη του 2^ου Μνημονίου.

Και υποθέτω, με βάση τη ρητορική του παρελθόντος, ότι αυτό δεν θα σας βρίσκει σύμφωνους.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμπερασματικά, το περιεχόμενο του νομοσχεδίου:

Αποκαλύπτει την ιδεολογική αποψίλωση και τον πολιτικό κυνισμό της αυτοαποκαλούμενης Κυβέρνησης της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Αποκαλύπτει την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων που, διαχρονικά, αυτή η αριστερά καλλιεργούσε.
Αποκαλύπτει τις πομφόλυγες για δήθεν αριστερή κοινωνική ευαισθησία και «αριστερά πρόσημα».
Αποκαλύπτει τη «ρήτρα αναξιοπιστίας» της αριστερής κυβέρνησης.
Αποκαλύπτει ότι η όποια «αριστερή ψυχή» έγινε θυσία στο βωμό για λίγη «πολιτική εξουσία», ακόμη και ακραίας νεοφιλελεύθερης κοπής.

Σε τελική ανάλυση, αποκαλύπτεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να οδηγήσει τη χώρα επιτυχώς, στην ιστορική της πορεία.

19Μάι

Ομιλία στις Επιτροπές της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Όπως κατέδειξε η συζήτηση μέχρι τώρα, ζούμε σε ένα περιβάλλον πολιτικού αυταρχισμού και απαξίωσης της δημοκρατικής λειτουργίας του Κοινοβουλίου.

Και μόνο οι τροπολογίες πάνω στις τροπολογίες που ήδη κατέθεσε η Κυβέρνηση, το καταδεικνύει και το αναδεικνύει.

Και λείπουν ακόμη στοιχεία.

Προφανώς στην Κυβέρνηση, πλεονάζει η φθηνή σκοπιμότητα και η αυθαιρεσία.

Κυρίες και Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ,

Μάλλον δεν έχει νόημα να σας θυμίσω τι λέγατε.

Και τούτο γιατί έχει αποδειχθεί ότι «δεν ιδρώνει το αυτί σας» όταν σας επισημαίνονται οι ανακολουθίες και τα ψεύδη σας.

Ίσως κιόλας να καμαρώνετε, όπως έδειξε και η σημερινή σας στάση, αφού τη «φέρατε» σε πολλούς πολίτες και πήρατε την ψήφο τους.

Τώρα, αφού επί μακρόν δίνετε θεατρικές παραστάσεις δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης», πρόθυμα κάνετε τα πάντα, αρκεί να παραμείνετε στην εξουσία.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαλυτική ακινησία, την παραλυτική στασιμότητα, όλων των συστημάτων της χώρας και τον αυξανόμενο πολιτικό αυταρχισμό είναι βαριά.

Ειδικά στην οικονομία, όλοι οι ποσοτικοί δείκτες καταδεικνύουν ότι, επί 15 μήνες, η χώρα παλινδρομεί «βυθιζόμενη».

Και οι πολίτες βιώνουν σκληρές θυσίες, με αλλεπάλληλες ανατροπές στη ζωή τους, προς το χειρότερο.

Η πραγματική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, όπου και παραμένει.
Οι επιχειρηματικές προσδοκίες επιδεινώθηκαν.
Η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε, στο χαμηλότερο επίπεδο από το Νοέμβριο του 2012.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ιδιωτών και Κράτους διογκώθηκαν.
Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, ο κύκλος εργασιών στη βιομηχανία, στις κατασκευές, στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, στις υπηρεσίες, συρρικνώθηκαν.
Τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάστηκαν.
Οι τραπεζικές καταθέσεις παρουσίασαν τη μεγαλύτερη εκροή από την αρχή της κρίσης.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια διογκώθηκαν και η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίστηκε.

Συμπερασματικά, η αριστερή διακυβέρνηση επέφερε και συνεχίζει να επιφέρει τεράστιο κόστος στην οικονομία και τη χώρα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Νέα Δημοκρατία είναι αρνητική επί της αρχής του Σχεδίου Νόμου.

Και αυτό για τους εξής λόγους:

1^ον. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως αυτές για την επιβολή πρόσθετων μέτρων, είναι το αποτέλεσμα της αβελτηρίας, των πειραματισμών, των ερασιτεχνισμών της αριστερής διακυβέρνησης.

Ήδη τα συνολικά μέτρα αθροίζουν τουλάχιστον στα 9 δισ. ευρώ.

Αυτός είναι ο λογαριασμός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Λογαριασμός που έχει ήδη πάει πολύ πέραν της συμφωνίας του Αυγούστου, ακόμη και χωρίς τα πρόσθετα «προληπτικά μέτρα», περίπου κατά 1,5 δισ. ευρώ.

Αυτός ο λογαριασμός είναι ίσος με τον αντίστοιχο του 2^ου Μνημονίου.

Και προσέξτε: Το 2012, ελήφθησαν μέτρα με την οικονομία σε βαθιά ύφεση και με μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα.

Σήμερα, η Κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα ίσου ύψους, παρά το γεγονός ότι η οικονομία είχε επιστρέψει, το 2014, σε θετικό ρυθμό μεγέθυνσης και πρωτογενή πλεονάσματα!

Αυτό είναι το δημοσιονομικό αποτέλεσμα της ανερμάτιστης πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως όμως έχω ήδη αναφέρει στη Βουλή, η «αριστερή χρυσόσκονη» που επιχειρεί και πάλι να ρίξει η Κυβέρνηση, απ’ όση της έχει απομείνει, δεν πείθει πλέον τους πολίτες.

2^ον. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όχι μόνο περιέχουν, όπως είπα, πρόσθετα μέτρα αλλά αυτά είναι και στη λάθος λογική.

Μέτρα, που εμπεριέχουν νέους φόρους και πρόσθετους φόρους, έχουν αποδειχθεί, και με το 1^ο Μνημόνιο, οικονομικά αναποτελεσματικά και κοινωνικά άδικα.

Πρόκειται για διατάξεις:

που «στραγγαλίζουν» την πραγματική οικονομία,
που «δυναμιτίζουν» κάθε προοπτική ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας,
που «διαλύουν» τον ιδιωτικό τομέα,
που «σκοτώνουν» ότι παραγωγικό και δημιουργικό έχει απομείνει στην ελληνική κοινωνία,
που χαρακτηρίζονται από κοινωνική αδικία, αφού οι έμμεσοι φόροι πλήττουν, κυρίως, τα ασθενέστερα εισοδηματικά στρώματα.

Είναι θεωρητικά και εμπειρικά τεκμηριωμένο ότι, μέσα στην απελπισία του, μπορεί κανείς να βάλει όσους φόρους, όσες πρόσθετες προκαταβολές, όσες αυξημένες εισφορές θέλει και ότι άλλο σκεφτεί.

Δεν θα τους εισπράξει όμως ποτέ.

3^ον. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως είναι η επιπλέον φορολόγηση όλων των πολιτών, πρόσθετου ύψους 1,6 δισ. ευρώ, οδηγούν σε πλήρες στέγνωμα της οικονομίας και περαιτέρω φτωχοποίηση των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας.

Το κόστος της ιδεοληπτικής εμμονής και της ανικανότητας της αριστερής διακυβέρνησης το βιώνουμε επώδυνα, όλοι οι πολίτες.

Εμμονή που δεν έχει τέλος και φραγμό.

Και την οποία την αποδέχονται και οι εταίροι.

Υπενθυμίζω ότι μέσα σε ένα χρόνο, μαζί με τις διατάξεις του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ:

Έχει αυξήσει, δύο φορές, τους συντελεστές ΦΠΑ.
Έχει αυξήσει τους συντελεστές του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων.
Έχει μειώσει το αφορολόγητο.
Έχει αυξήσει και έχει μονιμοποιήσει τους συντελεστές της εισφοράς αλληλεγγύης.
Έχει αυξήσει τους συντελεστές του φόρου ασφαλίστρων.
Έχει αυξήσει τη φορολόγηση των ενοικίων.
Έχει καταργήσει εκπτώσεις εφάπαξ πληρωμής φόρου εισοδήματος.
Έχει καταργήσει απαλλαγές πληρωμής του ΕΝΦΙΑ.
Αυξάνει τον ΕΝΦΙΑ στα οικόπεδα, στα αγροτεμάχια, στις επιχειρήσεις.
Έχει αυξήσει τις προκαταβολές φόρου εισοδήματος.
Έχει φορολογήσει τα μερίσματα.
Έχει καταργήσει την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτική χρήση.
Έχει αυξήσει το φόρο εισοδήματος στους αγρότες.
Έχει αυξήσει το κόστος των πρώτων υλών στην αγροτική παραγωγή.
Έχει αυξήσει τις ασφαλιστικές εισφορές.
Αυξάνει το φόρο στις εταιρείες επενδύσεων.
Αυξάνει το φόρο στα τσιγάρα.
Αυξάνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στην μπύρα.
Έχει καταργήσει το ειδικό καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ, και πλέον καταργεί και το ειδικό καθεστώς του ΕΦΚ στα αλκοολούχα ποτά, στα νησιά.
Αυξάνει τον φόρο στον καφέ.
Αυξάνει τον φόρο στη βενζίνη.
Αυξάνει το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Επιβάλλει ειδικό τέλος στους λογαριασμούς της σταθερής τηλεφωνίας.
Επιβάλλει ειδικό τέλος στους λογαριασμούς της συνδρομητικής τηλεόρασης.
Επιβάλλει φόρο διαμονής στα ξενοδοχεία και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Επιβάλλει φόρο στα ηλεκτρονικά τσιγάρα.
Αυξάνει το τέλος ταξινόμησης σε αυτοκίνητα και φορτηγά.

Συμπερασματικά; Νέοι φόροι, πρόσθετοι φόροι, φόροι παντού, «τσουνάμι» φόρων έμπνευσης, «ιδιοκτησίας» και εκτέλεσης της αριστερής διακυβέρνησης.

Μόνο τον αέρα που αναπνέουμε δεν έχει φορολογήσει ακόμη αυτή η Κυβέρνηση…

Αλλά, ας μην βιαστούμε.

Σε λίγο καιρό θα κληθείτε να λάβετε και νέα μέτρα.

Και τότε όλο και κάτι φοροεισπρακτικά δημιουργικό θα σκεφτείτε να επιβάλλετε…

4^ον. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως αυτές ήρθαν με τροπολογία 1 ώρα μετά την κατάθεση του νομοσχεδίου και αφορούν την μόνιμο, αυτόματο και οριζόντιο μηχανισμό δημοσιονομικής συμμόρφωσης, τον περίφημο «κόφτη», είναι το αποτέλεσμα της αναξιοπιστίας και της ανεπάρκειας της δήθεν αριστερής διακυβέρνησης.

Υπενθυμίζεται ότι σχετικές διατάξεις για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας είχαν εισαχθεί από την Κυβέρνηση, το 2014.

Πρόσθετες διατάξεις ψηφίστηκαν και με το 3^ο Μνημόνιο, τον Αύγουστο του 2015. Άλλωστε, επί διακυβέρνησης της ΝΔ/ΠΑΣΟΚ θεσμοθετήθηκε το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, παρά την τότε άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Προς τι συνεπώς οι καινούργιες ρυθμίσεις λίγους μήνες αργότερα;

Μήπως, υπάρχουν νέα «πονηρά» σημεία;

Θα το δούμε.

Ενώ, είναι προφανές ότι η πρωτοφανής εκχώρηση του συνόλου της περιουσίας της χώρας, για διάστημα περίπου 1 αιώνα, χωρίς ουσιαστικό εθνικό και δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία, δεν συνάδει με τις έννοιες της εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αξιοπρέπειας.

Αλήθεια, σε ποια σύγχρονη δημοκρατία υπάρχουν αυτές οι προβλέψεις;

Κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, αυτές οι πρωτοφανείς ρυθμίσεις αποτελούν τη «ρήτρα αναξιοπιστίας» σας και του λανθασμένου μίγματος της οικονομικής πολιτικής σας.

5^ον. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου αποτελούν προϊόν της επί μακρόν δημαγωγίας, ασυναρτησίας και ανακολουθίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Του ΣΥΡΙΖΑ, που από δήθεν σκληρός διαπραγματευτής, κατάντησε πλήρως υποτακτικός.

Του ΣΥΡΙΖΑ, που από δήθεν πολέμιος των Μνημονίων, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες, ψηφίζει τα πάντα.

Ακόμη και μόνιμα Μνημόνια.

Αρκεί να παραμείνει, λίγο ακόμη, στην εξουσία.

Του ΣΥΡΙΖΑ, που σε ορισμένες περιπτώσεις, ευτυχώς για τη χώρα, επιχειρεί να προσγειωθεί, έστω άτσαλα στην πραγματικότητα.

Τώρα τρέχει, λαχανιασμένος και σαστισμένος, να εγκαινιάσει τον αγωγό TAP, να αναγνωρίσει την αξία και να προχωρήσει την επένδυση της COSCO, να αποκρατικοποιήσει περιφερειακά αεροδρόμια.

Κύριοι της Κυβερνητικής Πλειοψηφίας, στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων, σας καλωσορίζουμε.

Αλήθεια, ποιοι είναι οι “leaders” και ποιοι οι “followers” στην εξέλιξη;

Ποιοι ηγούνται, ποιοί είναι οι πραγματικά προοδευτικοί και ποιοι ακολουθούν;

Όμως, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ταλαιπωρήσατε επί πολλά χρόνια τη δημόσια ζωή και ζημιώσατε τη χώρα;

Η δικαιολογία της «αυταπάτης» δεν σας απαλλάσσει των ευθυνών.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Για αυτούς τους 5 λόγους, η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο.

Όπως στέκεται κριτικά και στο ευρύτερο πλαίσιο συζήτησής του.

Υπενθυμίζω ότι η Νέα Δημοκρατία, εδώ και μήνες, συστηματικά και υπεύθυνα, υποστηρίζει την όσο το δυνατόν ταχύτερη ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Με τον βέλτιστο όμως για τα Ελληνικά συμφέροντα τρόπο.

Με τρόπο που θα συνοδεύεται τόσο από την εκταμίευση της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης δόσης όσο και από μία καλή λύση για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.

Που βρισκόμαστε όμως σήμερα;

Η αξιολόγηση, που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί από τον περασμένο Οκτώβριο, φαίνεται ότι μπορεί να ολοκληρωθεί το αμέσως προσεχές διάστημα.

Αυτό, έστω και με 7 μήνες καθυστέρηση, λόγω ευθυνών της Κυβέρνησης είναι θετικό.

Βεβαίως η καθυστέρηση «φούσκωσε» τον λογαριασμό των μέτρων και διόγκωσε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου.

Πόσο;

82% από τις αρχές του 2015!!!

Ελπίζω να καταφέρετε ώστε η ολοκλήρωση της αξιολόγησης να συνοδευθεί από όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δόση, ώστε ένα σημαντικό κομμάτι αυτής να αποπληρώσει μέρος αυτών των οφειλών.

Θυμίζω όμως ότι, με βάση το χρηματοδοτικό πλάνο του 3^ου Μνημονίου, η χώρα θα έπρεπε να είχε πάρει περίπου 15 δισ. ευρώ μέχρι τον επόμενο μήνα.

Επί του παρόντος, δεν φαντάζει πιθανή μια τέτοια εξέλιξη.

Αυτό είναι το success story της ανερμάτιστης αριστερής διακυβέρνησης.

Και φυσικά, η τελευταία απόφαση του Eurogroup, προσθέτει βάρη στους πολίτες μέσα από ένα 4^ο, συμπληρωματικό Μνημόνιο για τα επόμενα αρκετά χρόνια, με αντιστάθμισμα μια μελλοντική, μέχρι σήμερα ασαφή και υπό προϋποθέσεις, ρύθμιση για το χρέος.

Προϋποθέσεις, όπως η χώρα να επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, όχι μόνο μέχρι το 2018 αλλά και μετέπειτα, και να είναι αναγκαία η ρύθμιση του χρέους μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Συνεπώς, η Κυβερνητική αυτο-ικανοποίηση είναι αυθαίρετη και παραπλανητική.

Είναι με σενάριο και σκηνοθεσία ΣΥΡΙΖΑ.

Με δεδομένη μάλιστα τη διατήρηση υψηλών δημοσιονομικών στόχων για μακρά χρονική περίοδο, ακόμη και μέχρι το 2030, οδηγούμαστε σε ένα μόνιμο μνημόνιο επιτήρησης της χώρας, με μόνιμα μέτρα λιτότητας και αυτόματο τρόπο επιβολής αυτών.

Σε κάθε περίπτωση, αναμένουμε το Eurogroup της 24^ης Μαϊου για να δούμε συγκεκριμένες και ουσιαστικές ρυθμίσεις για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.

Ελπίζω οι ρυθμίσεις που θα αποφασισθούν, να μειώνουν τόσο το μέγεθος των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών όσο και το ύψος του χρέους, ως ποσοστά του ΑΕΠ.

Και αυτό γιατί οι προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, με βάση το κείμενο που συζητήθηκε στο τελευταίο Eurogroup, οδηγούν το χρέος το 2022, σε ποσοστό άνω του 140% του ΑΕΠ, από 120% που ήταν η πρόβλεψη του 2^ου Μνημονίου.

Και υποθέτω, με βάση τη ρητορική του παρελθόντος, αυτό δεν θα σας βρίσκει σύμφωνους.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμπερασματικά, το περιεχόμενο του νομοσχεδίου:

Αποκαλύπτει την ιδεολογική αποψίλωση και τον πολιτικό κυνισμό της αυτοαποκαλούμενης Κυβέρνησης της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Αποκαλύπτει την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων που, επί χρόνια, αυτή η αριστερά καλλιεργούσε.
Αποκαλύπτει, με την επιβολή νέων – κυρίως έμμεσων – φόρων, τις πομφόλυγες για δήθεν αριστερή κοινωνική ευαισθησία και «αριστερά πρόσημα».
Αποκαλύπτει, με τον μόνιμο, αυτόματο και οριζόντιο μηχανισμό δημοσιονομικής διόρθωσης, τη «ρήτρα αναξιοπιστίας» της αριστερής διακυβέρνησης.
Αποκαλύπτει ότι η Κυβέρνηση της δήθεν αριστεράς, εκτός από τις ιδεοληψίες της, είναι συμβιβασμένη με τη διαιώνιση και την αναδιανομή της μιζέριας.
Αποκαλύπτει ότι η όποια «αριστερή ψυχή» έγινε θυσία στο βωμό για λίγη «πολιτική εξουσία», ακόμη και ακραίας νεοφιλελεύθερης κοπής.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Η χώρα χρειάζεται άλλη Κυβέρνηση η οποία θα φέρει άλλη ισορροπία μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής συνοχής.

Κυβέρνηση με κορμό την κοινωνικά φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία.

Τη Νέα Δημοκρατία, ως επικεφαλής, μιας πλατιάς κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας.

17Μάι

Δελτίο Τύπου σχετικά με την κατάθεση Ερώτησης για το ωράριο λειτουργίας των Τελωνείων

Ο Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, κατέθεσε, σήμερα,την υπ’ αριθ. πρωτ. 5418/17.05.2016 Ερώτηση στη Βουλή σχετικά με το ωράριο λειτουργίας των Τελωνείων.

Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης:

Ερώτηση

προς το Υπουργείο Οικονομικών

Αθήνα, 17 Μαΐου 2016

Θέμα: Ωράριο λειτουργίας των Tελωνείων.

Σε όλες τις χώρες του κόσμου, η προώθηση των εξαγωγών θεωρείται μία εκ των ύψιστων προτεραιοτήτων της εθνικής οικονομικής πολιτικής. Η προώθηση της εξωστρέφειας της οικονομίας πρέπει να αποτελεί ένα βασικό πυλώνα της οικονομικής πολιτικής, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της κρίσης που διανύει η χώρα μας, για την ανάπτυξη όλης της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.

Για το σκοπό αυτό το Νοέμβριο του 2012, στο πλαίσιο της Εθνικής Στρατηγικής Ανάπτυξης των Εξαγωγών, ανακοινώθηκε η έναρξη υλοποίησης του Οδικού Χάρτη Διευκόλυνσης Εξωτερικού Εμπορίου με είκοσι τέσσερις (24) διακριτές δράσεις, ο οποίος είχε σαν κύριο στόχο την απλοποίηση όλων των τελωνειακών και προ-τελωνειακών διαδικασιών, με στόχο τη μείωση του κόστους (κατά 20% έως το 2015) και του χρόνου πραγματοποίησης μιας εξαγωγής (κατά 50% ως το 2015) και ως εκ τούτου τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων να αναπτύξουν, με μεγαλύτερη ευκολία, διασυνοριακή εμπορική δραστηριότητα.

Μία από τις κύριες δράσεις του Οδικού Χάρτη ήταν και η εφαρμογή, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τελωνείων (World Customs Organization), την Οικονομική Επιτροπή για την Ευρώπη του Ο.Η.Ε. (UNECE), καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πιλοτικού προγράμματος για τη διεύρυνση ωραρίου των Τελωνείων ειδικά στις κυριότερες πύλες εξόδου και εισόδου της χώρας με σκοπό τη συνεχή και καλύτερη εξυπηρέτηση των Ελλήνων εξαγωγέων και συνολικά των εξωστρεφών επιχειρήσεων.

Η υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος, με βάσει βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, αρχικά στο Ε’ και το ΣΤ’ Τελωνείο Πειραιά, το Τελωνείο στο Διεθνές Αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», καθώς και το Α’ Τελωνείο Θεσσαλονίκης, αξιολογήθηκε ως ιδιαιτέρως θετική κίνηση τόσο από τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας όσο και από Διεθνείς Οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία και αποτύπωσε την πρόοδο στη διευκόλυνση του εξωτερικού εμπορίου και στο σχετικό Δείκτη (Trading Across Borders Index). Συγκεκριμένα, από την έναρξη υλοποίησης των σχετικών μεταρρυθμίσεων η Ελλάδα αναρριχήθηκε διαδοχικά από την 62η θέση το 2013 ως και την 27η θέση παγκοσμίως το 2015 στην κατάταξη του Δείκτη για το διασυνοριακό εμπόριο, θέση όπου παραμένει το 2016, καθώς δε διαπιστώθηκε επαρκής περαιτέρω πρόοδος κατά την περασμένη χρονιά.

Αντί λοιπόν, της συνέχισης αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων, που απηχούν τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, ο Υπουργός Οικονομικών, με απόφασή του αιφνιδιαστικά, προχώρησε στην αλλαγή του ωραρίου των βασικών εξαγωγικών τελωνείων της χώρας από 1/6/2016, στο καθεστώς που ίσχυε στο παρελθόν, μειώνοντας τις ώρες λειτουργίας τους (ΦΕΚ Β’ 1223/2016). Συγκεκριμένα για το Ε’ Πειραιά, προβλέπεται ότι αυτό θα λειτουργεί Δευτέρα-Παρασκευή έως τις 17:00, ενώ το Σάββατο θα λειτουργεί έως τις 15:00. Την Κυριακή θα λειτουργεί κατόπιν αίτησης του αιτούντος και οι δαπάνες θα βαρύνουν την επιχείρηση. Αντίστοιχα το ΣΤ’ Πειραιά, θα λειτουργεί τις καθημερινές έως τις 17:00 ενώ το Σαββατοκύριακο θα λειτουργεί μόνον κατόπιν αίτησης. Τέλος το Α’ Θεσσαλονίκης θα λειτουργεί έως τις 19:00 αλλά το Σαββατοκύριακο μόνον κατόπιν αίτησης.

Δημοσιεύματα, τα οποία επικαλούνται πηγές των τελωνειακών υπηρεσιών, αναφέρουν ότι αποδείχθηκε στην πράξη ότι οι τελωνειακές εργασίες ήταν περιορισμένες με αποτέλεσμα να υπάρχει επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιπλέον μισθολογικό και λειτουργικό κόστος, χωρίς όμως να έρχονται και σημαντικά τελωνειακά έσοδα. Από τα ίδια δημοσιεύματα προκύπτει όμως και γενική κατακραυγή από οργανώσεις εξαγωγέων, φορείς μεταφορέων, διαμεταφορέων και εφοδιαστών πλοίων, καθώς και τις ίδιες τις εξωστρεφείς επιχειρήσεις.

Κατόπιν των ανωτέρω,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ

ο κ. Υπουργός:

1^ον. Βάσει ποιού πορίσματος ή αιτιολογικής έκθεσης αξιολογήθηκε ως αναποτελεσματική η διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των Τελωνείων;

2^ον. Γιατί δεν υπήρξε προηγούμενη διαβούλευση ή έστω ενημέρωση προς τους παραγωγικούς φορείς πριν την αιφνιδιαστική έκδοση της υπουργικής Απόφασης;

3^ον. Ποια θα είναι η επιβάρυνση των εξωστρεφών επιχειρήσεων της χώρας, σε όρους χρόνου και κόστους εκτελωνισμών – ειδικά σε σχέση με την υποτιθέμενη εξοικονόμηση μισθολογικού και λειτουργικού κόστους;

4^ον. Τι θα ισχύσει με την επιβολή ειδικών τελών (ΔΕΤΕ) στις επιχειρήσεις για τους εκτελωνισμούς εκτός ωραρίου Τελωνείων;

5^ον. Γιατί η Yπουργική Απόφαση προβλέπει ακόμη πιο περιορισμένα ωράρια λειτουργίας για τα Τελωνεία του Πειραιά, την κατ’ εξοχή πύλη εξόδου και εισόδου εμπορευμάτων της χώρας;

6^ον. Τι ισχύει στα ωράρια λειτουργίας άλλων ευρωπαϊκών ή γειτονικών ανταγωνιστικών προς την Ελλάδα χωρών;

Ο Ερωτών Βουλευτής

Χρήστος Σταϊκούρας

07Μάι

Ομιλία στην Ολομέλεια για το Ασφαλιστικό-Φορολογικό Νομοσχέδιο

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητούμε το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο σ’ ένα προβληματικό και αβέβαιο περιβάλλον.

Θα επισημάνω πέντε σημεία για την κατάσταση και τη δυναμική του.

Κι αυτό είναι αναγκαίο γιατί η ανερμάτιστη Κυβέρνηση της Αριστεράς, εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε, ταλαντευόμενη συνεχώς μεταξύ της «αριστερής ιδεοληψίας» και της «καρέκλας της εξουσίας», «στρεψοδικεί» ασύστολα, «κατασκευάζοντας» μία εικονική πραγματικότητα.

Ας γίνω συγκεκριμένος.

1^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η κατάσταση στην οικονομία έχει σταθεροποιηθεί.

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα, από τις αρχές του 2015, «λιμνάζει» βυθιζόμενη.

Η πραγματική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, όπου και παραμένει.
Οι επιχειρηματικές προσδοκίες και η καταναλωτική εμπιστοσύνη «κατέρρευσαν».
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, ιδιωτών και Κράτους, διογκώθηκαν.
Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, ο κύκλος εργασιών στη βιομηχανία, στις κατασκευές, στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, στις υπηρεσίες, συρρικνώθηκαν.
Τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάστηκαν.

Η ανικανότητα της αριστερής διακυβέρνηση επέφερε τεράστιο κόστος στην οικονομία και την κοινωνία.

2^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι κατάφερε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα.

Θυμίζω ότι «λοιδορούσε» την επίτευξη πλεονασμάτων από την προηγούμενη Κυβέρνηση, ενώ σήμερα «θριαμβολογεί».

Αλήθεια, δεν γνωρίζει ότι η όποια βελτίωση του αποτελέσματος οφείλεται στην «στάση πληρωμών» που έχει κηρύξει το Κράτος;

Δεν γνωρίζει ότι οφείλεται στη λήψη πρόσθετων μέτρων, όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ και η μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων, ήδη από το 2015;

Και προσέξτε: Τα έτη 2013 και 2014, η χώρα επιτύγχανε πρωτογενή πλεονάσματα μειώνοντας τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, μειώνοντας φορολογικούς συντελεστές και χορηγώντας σημαντικό ποσό για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Σήμερα, η Κυβέρνηση επιτυγχάνει πρωτογενές πλεόνασμα αυξάνοντας τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, αυξάνοντας τους φόρους, περιορίζοντας τους πόρους για την ανθρωπιστική κρίση.

Αυτό, μόνο το πολιτικό θράσος του ΣΥΡΙΖΑ θα επέτρεπε να χαρακτηρισθεί ως επιτυχία…

3^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά «ανοίγει» το θέμα του χρέους.

Η Κυβέρνηση η οποία ευθύνεται για την επιβάρυνση της βιωσιμότητάς του, η Κυβέρνηση η οποία καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις, με ρεσιτάλ από «τζάμπα παλληκαριές», για «κούρεμα» του χρέους, σήμερα, χωρίς πολιτική «αιδώ», θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από το 2012.

Και φυσικά αποσιωπά τη διπλή αναδιάρθρωση – με «κούρεμα» μάλιστα – του χρέους, την επιμήκυνση της λήξης των ομολόγων, τη μείωση των επιτοκίων, τη μείωση των τόκων που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια.

Είναι σαφές ότι τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο του DNA τoυ ΣΥΡΙΖΑ.

4^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα μέτρα είναι μόλις 5,4 δισ. ευρώ.

Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα αθροίζουν τουλάχιστον στα 12 δισ. ευρώ.

Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση ήδη εφαρμόζει μέτρα ύψους 1,4 δισ. ευρώ για το 2015 και 2,2 δισ. ευρώ για το 2016.

Έχει συμφωνήσει στη λήψη νέων μέτρων ύψους 5,4 δισ. ευρώ, αρκετά από τα οποία ενσωματώνονται στο παρόν Σχέδιο Νόμου, και σε πρόσθετα, «προληπτικά μέτρα», ύψους 3,5 δισ. ευρώ.

Αυτός είναι ο λογαριασμός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Λογαριασμός πολύ υψηλότερος αυτού που ζητούσαν οι δανειστές πριν από 1,5 χρόνο, για την επίτευξη πολύ υψηλότερων στόχων.

Αυτός ο λογαριασμός είναι ίσος με τον αντίστοιχο του 2^ου Μνημονίου.

Και προσέξτε: Το 2012, ελήφθησαν μέτρα με την οικονομία σε βαθιά ύφεση και με μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα.

Σήμερα, η Κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα ίσου ύψους, παρά το γεγονός ότι η οικονομία είχε επιστρέψει, το 2014, σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης και πρωτογενή πλεονάσματα!

Αυτό είναι το δημοσιονομικό αποτέλεσμα της ανευθυνότητας του ΣΥΡΙΖΑ.

5^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν θα χρειαστούν πρόσθετα «προληπτικά μέτρα».

Μα αν είναι έτσι, τότε γιατί αυτά είναι ποσοτικοποιημένα;

Για εμάς είναι σαφές: οφείλεται, κυρίως, στη σύνθεση των δημοσιονομικών μέτρων.

Και ιδιαίτερα στην αριστερή, ιδεοληπτική εμμονή στην αύξηση της φορολόγησης όλων των πολιτών.

Νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων.

Νέων επιστημόνων.

Μισθωτών και συνταξιούχων.

Αγροτών.

Με τον περιορισμό του αφορολόγητου.

Με την αύξηση των φορολογικών συντελεστών στις κλίμακες φορολογίας εισοδήματος.

Με την μονιμοποίηση και την αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης.

Με τη φορολόγηση των ενοικίων.

Με τη φορολόγηση των μερισμάτων.

Με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.

Με την αύξηση της έμμεσης φορολογίας, την οποία ακόμη δεν έχουμε δει.

Και με ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο αντιαναπτυξιακό και αντιπαραγωγικό, κοινωνικά και γενεαλογικά άδικο, που καταργεί τις αρχές της ανταποδοτικότητας και της αναλογικότητας, που δεν μεταρρυθμίζει αλλά αντίθετα απορρυθμίζει το σύστημα.

Αυτό το μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής έχει αποδειχθεί, από το 1^ο Μνημόνιο, οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η «αριστερή χρυσόσκονη» που επιχειρεί και πάλι να ρίξει η Κυβέρνηση, απ’ όση της έχει απομείνει, δεν πείθει πλέον τους πολίτες.

Πολίτες οι οποίοι παρακολουθούν αμήχανα το θεατρικό έργο της δήθεν «ηρωϊκής διαπραγμάτευσης», σε σενάριο και σκηνοθεσία ΣΥΡΙΖΑ, βιώνουν επώδυνα την πορεία στο τέλμα και αναμένουν το επερχόμενο «τσουνάμι» των σκληρών μέτρων, βλέποντας ότι τα «χειρότερα είναι μπροστά τους».

Γι΄αυτό η χώρα χρειάζεται μία άλλη Κυβέρνηση, με άλλες πολιτικές.

06Μάι

Αποσπάσματα ομιλίας στις Επιτροπές της Βουλής επί του Ασφαλιστικού-Φορολογικού Νομοσχεδίου

Ορισμένες επισημάνσεις για το οικονομικό περιβάλλον και το πλαίσιο στο οποίο συζητάμε το νομοσχέδιο.

1^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η κατάσταση στην οικονομία έχει σταθεροποιηθεί.

Η αλήθεια όμως είναι, όπως υποστηρίζεται πλέον και από ποσοτικούς δείκτες, ότι η χώρα, από τις αρχές του 2015, «λιμνάζει» βυθιζόμενη, αναλώνοντας χρόνο και πόρους.

Η πραγματική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, όπου και παραμένει.
Οι επιχειρηματικές προσδοκίες επιδεινώθηκαν, η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο από το Νοέμβριο του 2012.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ιδιωτών και Κράτους «εκτοξεύθηκαν».
Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, ο κύκλος εργασιών στη βιομηχανία, στις κατασκευές, στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, στις υπηρεσίες, συρρικνώθηκαν περαιτέρω.
Τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάστηκαν.
Τα ταμειακά διαθέσιμα «σκουπίστηκαν».
Οι τραπεζικές καταθέσεις παρουσίασαν τη μεγαλύτερη εκροή από την αρχή της κρίσης.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια διογκώθηκαν και η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίστηκε.

Συμπερασματικά, οι ιδεοληψίες, η αβελτηρία και οι παλινωδίες της Κυβέρνησης επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στην οικονομία.

2^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι κατάφερε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα το 2015.

Αφού «λοιδορούσε» την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων από την προηγούμενη Κυβέρνηση, τώρα «θριαμβολογεί» γιατί αποτυπώνεται υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα απ’ ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί.

Αλήθεια, δεν γνωρίζει ότι η όποια βελτίωση του αποτελέσματος οφείλεται στην εκτόξευση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, κατά 2,3 δισ. ευρώ από τις αρχές του 2015;

Δεν γνωρίζει ότι οφείλεται στη λήψη πρόσθετων μέτρων, όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ και η μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων, ύψους 1,4 δισ. ευρώ το 2015;

Θυμίζουμε ότι τα έτη 2013 και 2014, η χώρα επιτύγχανε πρωτογενή πλεονάσματα μειώνοντας τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, μειώνοντας φορολογικούς συντελεστές και χορηγώντας σημαντικό ποσό για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Αυτό δεν θα το έλεγε κανείς και επιτυχία…

3^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά «ανοίγει» το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους.

Η Κυβέρνηση η οποία ευθύνεται για την επιβάρυνση της βιωσιμότητάς του, η Κυβέρνηση η οποία καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για «κούρεμα» του χρέους, σήμερα θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.

Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της Αριστερής Κυβέρνησης.

4^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα μέτρα είναι μόλις 5,4 δισ. ευρώ.

Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα αθροίζουν τουλάχιστον στα 12 δισ. ευρώ.

Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει και ήδη εφαρμόσει μέτρα ύψους 1,4 δισ. ευρώ για το 2015 και 2,2 δισ. ευρώ για το 2016. Ενώ έχει συμφωνήσει στη λήψη νέων μέτρων ύψους 5,4 δισ. ευρώ (κάποια περιλαμβάνονται και στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο) και σε πρόσθετα, «προληπτικά μέτρα», ύψους 3,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2018.

Αυτός είναι ο λογαριασμός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Λογαριασμός πολύ υψηλότερος αυτού που ζητούσαν οι δανειστές πριν από ένα χρόνο, για την επίτευξη πολύ υψηλότερων στόχων.

Λογαριασμός που έχει ήδη πάει πολύ πέραν της συμφωνίας του Αυγούστου, ακόμη και χωρίς τα πρόσθετα «προληπτικά μέτρα» (περίπου 1,5 δισ. ευρώ πρόσθετα, χωρίς τα «προληπτικά», μέτρα).

Αυτός ο λογαριασμός είναι ίσος με τον αντίστοιχο του 2^ου Μνημονίου.

Και προσέξτε: Το 2012, ελήφθησαν μέτρα με τη χώρα σε βαθιά ύφεση (9,1% το 2011) και με σημαντικό πρωτογενές έλλειμμα (3,0% του ΑΕΠ το 2011).

Σήμερα, η Κυβέρνηση λαμβάνει ίσο ύψος μέτρων, παρά το γεγονός ότι η οικονομία είχε επιστρέψει, το 2014, σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και σε πρωτογενές πλεόνασμα!!!

Αυτό είναι το δυσάρεστο δημοσιονομικό αποτέλεσμα της δήθεν «υπερήφανης διαπραγμάτευσης» της αριστερής διακυβέρνησης.

5^η Επισήμανση: Η Κυβέρνηση υποστηρίζει βέβαια ότι δεν θα χρειαστούν τα πρόσθετα «προληπτικά μέτρα».

Μα αν είναι έτσι, τότε γιατί το ύψος του είναι συγκεκριμένο;

Γιατί το δημοσιονομικό κενό είναι εντοπισμένο και ποσοτικοποιημένο.

Και οφείλεται, κυρίως, στη σύνθεση των δημοσιονομικών μέτρων.

Γι’ αυτό με άλλη Κυβέρνηση και άλλο μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής δεν θα χρειάζονταν αυτά τα μέτρα.

Δυστυχώς, όμως, «τα χειρότερα είναι μπροστά μας».

29Μαρ

Ομιλία στην Επιτροπή Ισολογισμού-Απολογισμού σχετικά με την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού και τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμμετέχουμε σήμερα στην πρώτη, κατά τους τελευταίους 14 μήνες, συνεδρίαση της Επιτροπής με θέμα την ενημέρωση από πλευράς Κυβέρνησης για την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.

Επιτέλους!

Και λέω επιτέλους διότι, με βάση τον Κανονισμό της Βουλής, κάθε τρίμηνο ο Υπουργός Οικονομικών οφείλει να ενημερώνει την Επιτροπή για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού.

Αυτό, δυστυχώς, επί «αριστερής» διακυβέρνησης, μέχρι σήμερα, δεν είχε γίνει.

Η Επιτροπή ουσιαστικά ήταν ανενεργή.

Και κατέστη ενεργή μετά από συντονισμένες πρωτοβουλίες και σχετικές επιστολές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Αυτό δείχνει πολλά για την αντίληψη της Αριστεράς για τη διαφάνεια, τον κοινοβουλευτισμό και την υποχρέωση ενημέρωσης του Κοινοβουλίου για κρίσιμα ζητήματα.

Τέλος πάντων, «κάλλιο αργά παρά ποτέ»!

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η σημερινή συζήτηση, λόγω του ότι λαμβάνει χώρα για πρώτη φορά, καλύπτει μια μεγάλη χρονική περίοδο και συνιστά, ουσιαστικά, έναν «απολογισμό» των πεπραγμένων της διακυβέρνησης της Αριστεράς.

Δυστυχώς, οι ιδεοληψίες, η αβελτηρία, η «δημιουργική ασάφεια», οι παλινωδίες και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στην οικονομία.

Ενδεικτικά:

1^ον. Η Ελληνική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση.

Μάλιστα, η προοπτική για το 2016 είναι ακόμη χειρότερη.

Βέβαια, η Κυβέρνηση εκφράζει την ικανοποίησή της για το χαμηλό ρυθμό ύφεσης του 2015.

Ξεχνά όμως, ως συνήθως σκοπίμως, ότι ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ θα είναι χειρότερος σε σχέση με τις προβλέψεις που η ίδια έκανε στον Προϋπολογισμό.

Όπως επίσης ξεχνά σκοπίμως ότι, το 2014 επιτεύχθηκε θετικός ρυθμός μεταβολής, ότι παρέλαβε οικονομία σε δυναμική μεγέθυνσης και ότι η πρόβλεψη τότε, για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλό ρυθμό μεγέθυνσης, άνω του 2,5%.

2^ον. Οι τράπεζες – για μεγάλο διάστημα – έκλεισαν και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί, οι οποίοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ.

Τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, εθελοντικά ή υποχρεωτικά, «σκουπίστηκαν» και, φυσικά, δεν έχουν μέχρι σήμερα επιστραφεί.

Η πραγματική οικονομία επιβαρύνθηκε, το οικονομικό κλίμα κατέρρευσε, οι επιχειρηματικές προσδοκίες επιδεινώθηκαν και η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε.

3^ον. Η Κυβέρνηση, μέσα από ένα καθοδικό σπιράλ διαρκών αναδιπλώσεων, υπέγραψε το 3^ο Μνημόνιο.

Αποτέλεσμα επώδυνο.

Πιο επώδυνο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν τη διεξαγωγή του ανερμάτιστου δημοψηφίσματος, και πολύ πιο επώδυνο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν από ορισμένους μήνες, στις αρχές του 2015.

4^ον. Οι τράπεζες χρειάστηκαν μια νέα ανακεφαλαιοποίηση.

Με κεφαλαιακές ανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξαν Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.

Ανακεφαλαιοποίηση η οποία έχει μεγάλο κόστος για τους φορολογούμενους, τους εργαζόμενους, τους μετόχους, παλιούς και νέους, μεγάλους και μικρούς, εγχώριους και αλλοδαπούς.

5^ον. Τα δημόσια οικονομικά επέστρεψαν σε οριακές καταστάσεις και «φλερτάρουν» με την αποσταθεροποίηση.

Και αυτό παρά τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, ύψους άνω του 1,5 δισ. ευρώ για το 2015 και των 4 δισ. ευρώ για το 2016.

Με μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερή εμμονή στην αύξηση υφιστάμενων ή στην επιβολή νέων φόρων.

Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματική οικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Φυσικά, ο τελικός «λογαριασμός» θα είναι αρκετά υψηλότερος.

Κι αυτό γιατί υπάρχουν μέτρα τα οποία ακόμη είναι αδιευκρίνιστα ή δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί, ενώ προβλέπονται και πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ για την περίοδο 2017-2018.

Εκτιμώ δε ότι θα απαιτηθούν και άλλα, όσο η οικονομία «περιπλανάται βυθιζόμενη».

6^ον. Απεδείχθη ότι οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι, από μόνοι τους, δεν εξασφαλίζουν σημαντικό δημοσιονομικό χώρο.

«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι», λέει η λαϊκή παροιμία.

Ποιά η ωφέλεια των χαμηλότερων στόχων, όταν αυτοί συνοδεύονται από πολλαπλάσια, σε σχέση με το προηγούμενο Μνημόνιο, μέτρα λόγω του ότι η οικονομία έχει επιστρέψει και θα παραμείνει σε ύφεση;

Ενδεικτικά, η απώλεια 13 δισ. ευρώ δυνητικού πλούτου την περίοδο 2015-2016, έχει οδηγήσει σε πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθεί οριακή δημοσιονομική σταθερότητα.

Αυτό δεν θα το έλεγε κανείς και επιτυχία…

7^ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα συνεχώς διογκώνονται.

Ήδη έχουν αυξηθεί κατά 55% από το τέλος του 2014, ως αποτέλεσμα της «εσωτερικής στάσης πληρωμών».

Υπενθυμίζεται ότι αυτές είχαν μειωθεί κατά 65% ή 6 δισ. ευρώ την περίοδο 2013-2014, ενισχύοντας ουσιαστικά τη ρευστότητα στην οικονομία.

8^ον. Τα φορολογικά έσοδα είναι τα χαμηλότερα της τελευταίας δεκαετίας.

Παρά τους πρόσθετους φόρους που επέβαλλε, πέρυσι, η Κυβέρνηση της Αριστεράς.

Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην επιδείνωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος.

Με αποτέλεσμα, οι ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές των πολιτών προς το Κράτος να συνεχίζουν, μήνα με τον μήνα, να αυξάνονται και να διαμορφώνονται στα 85 δισ. ευρώ στο τέλος του 2015, υψηλότερες κατά 13,5 δισ. ευρώ από το τέλος του 2014.

9^ον. Δυστυχώς, σήμερα, είμαστε «θεατές» στο ίδιο «έργο» που «παίχτηκε» το 1^ο εξάμηνο του 2015.

Το όποιο θετικό πρωτογενές αποτέλεσμα οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην «εσωτερική στάση πληρωμών», στα αυξημένα έσοδα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και στο ενισχυμένο μέρισμα από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Όλα αυτά υπερβαίνουν τα 2 δισ. ευρώ σε σχέση με τους στόχους.

Οι πρωτογενείς δαπάνες, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και οι επιστροφές φόρων είναι χαμηλότερες από τον στόχο, με αποτέλεσμα να διογκώνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα και να στερείται ρευστότητα η πραγματική οικονομία.

Τα φορολογικά έσοδα παρουσιάζουν σημαντική έναντι των στόχων υστέρηση.

Κυρίως οι φόροι στην ακίνητη περιουσία (-22%!!!) και ο ΦΠΑ.

Παρά τις μεγάλες αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ επέβαλε.

Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει διατηρήσιμη δημοσιονομική σταθερότητα με τις ακολουθούμενες από την Κυβέρνηση της Αριστεράς τακτικές και πολιτικές υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το ερώτημα που τίθεται, συνεπώς, σήμερα είναι: «τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος» για να σταθεροποιηθεί και πάλι η κατάσταση και να μπει η χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης;

Κατά την άποψή μου, η Κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί γρήγορα, συνεκτικά και αποτελεσματικά, σε παράλληλους άξονες.

Αυτοί είναι:

Η ταχεία ολοκλήρωση, κατά τον καλύτερο όμως για την Ελληνική πλευρά τρόπο, της πρώτης αξιολόγησης. Θυμίζω, αξιολόγηση που θα έπρεπε να είχε ήδη «κλείσει» από τον περυσινό Νοέμβριο.
Η αλλαγή του μίγματος της δημοσιονομικής πολιτικής, με έμφαση στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών.
Η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Η πραγματοποίηση περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών, η υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Η ενδυνάμωση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας με την εφαρμογή, σε εθνικό επίπεδο, του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Η περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, με βάση τις αποφάσεις του Νοεμβρίου του 2012, που επαναλήφθηκαν το καλοκαίρι του 2015.

Ακόμη, όμως, και εάν αυτές οι προτεραιότητες υλοποιηθούν, όπως έχω ήδη υποστηρίξει και στην Επιτροπή, σε περίπου ένα χρόνο από σήμερα, η οικονομία θα βρεθεί εκεί που ήταν το 2014.

Δηλαδή, με καλές προϋποθέσεις, η χώρα θα έχει καταγράψει περισσότερα από 2,5 χαμένα χρόνια και πρόσθετες, μεγάλες θυσίες για τους Έλληνες πολίτες.

Δυστυχώς όμως, αυτές οι προϋποθέσεις, σήμερα, δεν υφίστανται και το χειρότερο είναι ότι η Κυβέρνηση δεν δείχνει ικανή να τις διαμορφώσει.

08Μαρ

Ομιλία στην Επιτροπή Ισολογισμού-Απολογισμού για τις Εκθέσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητούμε σήμερα, με μεγάλη καθυστέρηση, στην Επιτροπή Ισολογισμού-Απολογισμού,

σε συνθήκες ασφυξίας στην οικονομία,

αγωνίας στην κοινωνία και

αναταράξεων στο πεδίο της πολιτικής,

τις 3 τελευταίες τριμηνιαίες Εκθέσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους για το 2015.

Εκθέσεις οι οποίες καλύπτουν χρονικά το μεγαλύτερο μέρος της μέχρι σήμερα διακυβέρνησης της χώρας από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Και ουσιαστικά, συνιστούν έναν «απολογισμό» των πεπραγμένων της Κυβέρνησης.

Για λόγους συστηματικής αξιολόγησης, το 2015 μπορεί να διαχωριστεί σε 2 υποπεριόδους.

Η πρώτη αφορά το διάστημα μέχρι την υπογραφή του 3^ου Μνημονίου.

Και η δεύτερη το διάστημα από την υπογραφή του μέχρι το τέλος του 2015.

Την πρώτη περίοδο, και μέχρι την υπογραφή του Μνημονίου, η Κυβέρνηση:

Στηρίχθηκε σε εσφαλμένες θεμελιώδεις υποθέσεις.

Υποθέσεις όπως ότι οι απόψεις της θα γίνουν άμεσα και πλήρως αποδεκτές από τους εταίρους και δανειστές ή ότι θα έχουμε οικονομική ενίσχυση από άλλες χώρες.

Τις υποθέσεις αυτές, τις απέρριψε η πραγματικότητα.

Αγνόησε και αδιαφόρησε για τους Ευρωπαϊκούς κανόνες διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα, εσφαλμένα, να θεωρεί ότι όσο περνάει ο χρόνος, οι εταίροι θα υποχωρούν.

Παρασύρθηκε από δογματισμούς, εμμονές, μαξιμαλιστική ρητορική, ευθύγραμμες απλοποιητικές προσεγγίσεις.

Όπως επισημαίνει και η 2^η Έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού, «η Κυβέρνηση συντηρούσε ανεδαφικές προσδοκίες».

Συζητούσε ακατάπαυστα, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργώντας περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας».

Χρησιμοποίησε τη χώρα ως case study για την εμπειρική επαλήθευση επιστημονικής θεωρίας.

Κατανάλωσε σημαντικό διαπραγματευτικό κεφάλαιο και χρόνο σε θέματα διαδικαστικά και επουσιώδη, δίνοντας έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία.

Κινήθηκε στη λογική της εσκεμμένης «πολιτικής διαπραγμάτευσης».

Υποτίμησε την τεχνοκρατική διαπραγμάτευση, για να αποφύγει την αλήθεια των αριθμών, η οποία, με το πέρασμα των μηνών, γινόταν όλο και πιο ζοφερή.

Προχώρησε στη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, μιας εσφαλμένης επιλογής τόσο ως προς το περιεχόμενό της όσο και ως προς το χρόνο πραγματοποίησης, με αποτέλεσμα αυτή η θεωρητικά κορυφαία πολιτική διαδικασία να απαξιωθεί τελείως, να κλείσουν οι τράπεζες και να επιβληθούν κεφαλαιακοί έλεγχοι, να κλονιστεί και να καταστεί θολός – στην πολιτική συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών – ο Ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας μας.

Η 2^η τριμηνιαία Έκθεση του Γραφείου Πρϋπολογισμού του Κράτους, επιβεβαιώνει τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς για αυτή τη διαπραγματευτική τακτική της Κυβέρνησης και για την πορεία της Ελληνικής οικονομίας κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης της Αριστεράς, μέχρι την υπογραφή του Μνημονίου.

Έτσι, το αποτέλεσμα όλων αυτών των πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης ήταν, μέρα με την ημέρα, η κατάσταση να επιβαρύνεται.

Η χώρα πέρασε από τις προβληματικές συνθήκες των τελευταίων ετών σε συνθήκες υψηλού κινδύνου.

Βρέθηκε με πιεστικές και διαρκώς αυξανόμενες χρηματοδοτικές ανάγκες και με διευρυνόμενο δημοσιονομικό κενό.

Σε συνθήκες ύφεσης και χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, με κλειστές τράπεζες.

Χωρίς Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, χωρίς χρόνο, χωρίς συμμάχους, χωρίς αξιοπιστία.

Σ’ αυτό το περιβάλλον, η Κυβέρνηση, μέσα από ένα καθοδικό σπιράλ διαρκών αναδιπλώσεων, κατέληξε, με τους εταίρους και δανειστές, στην υπογραφή του 3^ου Μνημονίου.

Αποτέλεσμα επώδυνο.

Πιο επώδυνο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, και πολύ πιο επώδυνο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν από ορισμένους μήνες, στις αρχές του 2015.

Αποτέλεσμα του οποίου την «ιδιοκτησία» έχει η Ελληνική Κυβέρνηση.

«Ιδιοκτησία» για την οποία, επί μήνες, πανηγύριζε.

Όμως, ακόμα κι έτσι, η χώρα πήρε απλώς μια «ανάσα».

Και αυτό απεδείχθη τους επόμενους μήνες.

Κατά την δεύτερη περίοδο, από την υπογραφή του 3^ου Μνημονίου μέχρι το τέλος του 2015.

Περίοδος κατά την οποία οι Κυβερνητικές επιδόσεις, σε όλα τα πεδία της πολιτικής, είναι εξαιρετικά αρνητικές.

Με πιο σημαντικό το γεγονός ότι η Κυβέρνηση δυσκολεύεται, κυρίως με δική της ευθύνη, να ολοκληρώσει την αξιολόγηση.

Αξιολόγηση που θα έπρεπε να είχε κλείσει από τον περυσινό Νοέμβριο.

Αλλά και το γεγονός ότι η Κυβέρνηση επιδεικνύει αξιοζήλευτη σπουδή στη λήψη υφεσιακών μέτρων, όπως είναι η αύξηση των φόρων και η περικοπή των συντάξεων και η μείωση των κοινωνικών επιδομάτων, ενώ από την άλλη καθυστερεί αδικαιολόγητα την προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Ορθώς, συνεπώς, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους, στην 4^η Έκθεση, επισημαίνει ότι «χωρίς μεταρρυθμίσεις που δημιουργούν ένα ευνοϊκό κλίμα για την υγιή επιχειρηματικότητα και δεν συσκοτίζονται από αμφίσημες δηλώσεις και αντιφατικές πρακτικές, η χώρα θα εγκλωβιστεί σε συσταλτικά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, που θα εντείνουν την ύφεση».

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Αυτό τον πρώτο χρόνο της Αριστερής διακυβέρνησης, όπως σε διάφορα σημεία επισημαίνουν και οι Εκθέσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού, κατέρρευσαν μύθοι και ψευδαισθήσεις.

Μύθοι που είχαν δημιουργηθεί και ψευδαισθήσεις που είχαν καλλιεργηθεί, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, από τα Κόμματα που στηρίζουν τη σημερινή Κυβέρνηση.

Ενδεικτικά, υπενθυμίζω:

Υποστήριζαν ότι τα προηγούμενα Μνημόνια θα τα ακύρωναν με ένα Νόμο και ένα Άρθρο.

Σήμερα, έχουν υπογράψει ένα νέο, ιδιαίτερα βαρύ 3^ο Μνημόνιο.

Υποστήριζαν ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν διαπραγματευόταν.

Σήμερα αντιλαμβάνονται τις πραγματικές δυσκολίες της διαπραγμάτευσης.

Υποστήριζαν ότι μέσω της ανακεφαλαιοποίησης, χαρίζονταν χρήματα στους τραπεζίτες.

Σήμερα υλοποίησαν την 3^η, και με τους χειρότερους όρους, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Υποστήριζαν ότι μέσω των αποκρατικοποιήσεων, δημόσια περιουσία και πόροι θα μεταβιβάζονταν στη «μαύρη τρύπα» του δημοσίου χρέους.

Σήμερα, όπως αποτυπώνεται και στην Εισηγητική Έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2016, η Κυβέρνηση αναφέρεται στα «πολλαπλά οφέλη» των αποκρατικοποιήσεων για την Ελληνική οικονομία, με πρώτο μάλιστα στην καταγραφή, «την άμεση μείωση του δημοσίου χρέους».

Υποστήριζαν ότι το χρέος είναι επονείδιστο και πρέπει να «κουρευτεί».

Σήμερα, με βάση την απόφαση της Συνόδου Κορυφής για το Ευρώ, της 12^ης Ιουλίου 2015, το «κούρεμα» έχει αποκλειστεί ενώ επαναδιατυπώθηκε η δέσμευση των εταίρων για παραμετρικές αλλαγές, που ισχύει από το τέλος του 2012.

Κάτι που επιβεβαίωσε και η χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup.

Η Κυβέρνηση προσγειώθηκε, και σε αυτό το πεδίο, στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τότε.

Υποστήριζαν ότι το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι πλήρες και κοστολογημένο, περιλαμβάνοντας γενναιόδωρες παροχές ύψους 11 δισ. ευρώ.

Σήμερα, έχουν προχωρήσει ή θα προχωρήσουν στη λήψη νέων δημοσιονομικών μέτρων λιτότητας, ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016.

Υποστήριζαν ότι θα διαθέσουν 2 δισ. ευρώ, από την πρώτη χρονιά, για την ανθρωπιστική κρίση.

Κατά την 1^η περίοδο του 2015, το ποσό έπεσε στα 200 εκατ. ευρώ.

Και τελικά διατέθηκαν μόλις 108 εκατ. ευρώ.

Δεν κατέρρευσαν όμως μόνο μύθοι και ψευδαισθήσεις.

Δυστυχώς, οι ιδεοληψίες, η αβελτηρία, η κακή διαπραγμάτευση, οι παλινωδίες και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης της Αριστεράς επέφεραν τεράστιο, μετρήσιμο κόστος στη χώρα και στην οικονομία.

Όπως καταγράφεται και στις Εκθέσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού.

Ενδεικτικά, το 2015:

Η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση.
Η τάση αποκλιμάκωσης της ανεργίας συρρικνώθηκε.
Η δημόσια οικονομία κινείται σε οριακές καταστάσεις.
Η πραγματική οικονομία, λόγω και των κεφαλαιακών περιορισμών, επιβαρύνθηκε.
Οι επιχειρηματικές προσδοκίες και η καταναλωτική εμπιστοσύνη επιδεινώθηκαν.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και του ιδιωτικού τομέα προς το Δημόσιο, διογκώθηκαν.
Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων υποχώρησαν.
Η φτώχεια διογκώθηκε και το διαθέσιμο εισόδημα συρρικνώθηκε.

Τονίζεται, σύμφωνα και με την Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ότι η σχετική φτώχεια αυξήθηκε κατά 8% το 2015, ενώ είχε μειωθεί κατά 7% το 2014.

Ενώ, μετά από 4 συναπτά έτη µέτρων λιτότητας, το 2014 ήταν το πρώτο έτος δηµοσιονοµικής χαλάρωσης και το διαθέσιµο εισόδηµα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 1,2%, σε αντίθεση με το 2015 όπου φαίνεται να υπάρχει υποχώρηση του διαθέσιμου εισοδήματος.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Αυτοί είναι:

Η ταχεία ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης.
Η αλλαγή του μίγματος της δημοσιονομικής πολιτικής.
Η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Η πραγματοποίηση περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών, η υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Η ενδυνάμωση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας με την εφαρμογή, σε εθνικό επίπεδο, του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Η περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, με ρεαλιστικούς τρόπους και ισοδύναμες τεχνικές.

Ακόμη, όμως, και εάν αυτές οι προτεραιότητες υλοποιηθούν, σε περίπου ένα χρόνο από σήμερα, η οικονομία θα βρεθεί εκεί που ήταν το 2014.

Δηλαδή, με καλές προϋποθέσεις, η χώρα θα έχει καταγράψει περισσότερα από 2 χαμένα χρόνια και πρόσθετες, μεγάλες θυσίες για τους Έλληνες πολίτες.

03Μαρ

Ομιλία στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών για την εγγύηση των καταθέσεων

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητούμε σήμερα το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών για τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων, με το οποίο ενσωματώνεται στην εθνική έννομη τάξη σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία.

Ωστόσο, υπάρχει ένα οξύμωρο σχήμα στην όλη διαδικασία.

Η Κυβέρνηση που οδήγησε την οικονομία να παλινδρομεί βυθιζόμενη,

η Κυβέρνηση που επέβαλε την τραπεζική αργία και τους κεφαλαιακούς περιορισμούς στο τραπεζικό σύστημα,

η Κυβέρνηση που προκάλεσε, με τις πράξεις και παραλείψεις της, τη μεγαλύτερη ετήσια εκροή καταθέσεων από την αρχή της κρίσης,

η Κυβέρνηση που κατέστησε αναγκαία την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων,

η Κυβέρνηση, που μετά την περιπλάνηση στο χώρο των ψευδαισθήσεων, στέκεται με αμηχανία μπροστά στα προβλήματα,

η Κυβέρνηση που αδυνατεί, και με δική της ευθύνη, να κλείσει την πρώτη αξιολόγηση, η οποία θα έπρεπε να είχε κλείσει πριν 4-5 μήνες,

αυτή η Κυβέρνηση είναι σήμερα υποχρεωμένη να νομοθετήσει για την εγγύηση των καταθέσεων.

Πραγματικά, ορισμένες φορές η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια…

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Είναι γνωστό ότι οι Ευρωπαϊκές οικονομίες, από τα μέσα του 2008, βρέθηκαν στη δίνη μιας μεγάλης, παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, την οποία, στη χώρα μας, οι ηγεσίες των Κομμάτων της τότε Αντιπολίτευσης καμώνονταν ότι δεν την έβλεπαν.

Στην Ελλάδα, τα πιστωτικά ιδρύματα, λόγω αυτής της συστημικής κρίσης, των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας και δικών τους κακών επιλογών, βρέθηκαν αντιμέτωπα με μεγάλες προκλήσεις.

Προκλήσεις με δυσμενείς συνέπειες στη ρευστότητα και στη φερεγγυότητά τους.

Έτσι κατέστη αναγκαία η διαμόρφωση πλαισίου για την ενίσχυση της σταθερότητας και της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα.

Από το 2008, από την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ξεκίνησε, με μεθοδικό και διορατικό τρόπο, η διαμόρφωση αυτού του πλαισίου.

Βασικό συστατικό του αποτέλεσε η ανάγκη ενίσχυσης της εγγύησης των καταθέσεων.

Αυτό έγινε με το Ν. 3714/2008, σύμφωνα με τον οποίο, το ανώτατο όριο εγγύησης καταθέσεων – ως αποζημίωση για το σύνολο των καλυπτόμενων καταθέσεων – αυξήθηκε από τις 20.000 στις 100.000 ευρώ.

Σημειώνω ότι η Ελλάδα και η Ιρλανδία ήταν, τότε, οι πρώτες Ευρωπαϊκές χώρες που προχώρησαν σ’ αυτή την πρωτοβουλία.

Στη συνέχεια, στις αρχές του 2009, ιδρύθηκε, με το Ν. 3746/2009, το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), εκσυγχρονίζοντας το νομικό πλαίσιο καταβολής αποζημίωσης σε καταθέτες και επενδυτές πιστωτικών ιδρυμάτων.

Αυτό το θεσμικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε έγκαιρα στη χώρα μας, ενισχύθηκε από τις πρωτοβουλίες, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, για την Τραπεζική Ένωση.

Πρωτοβουλίες που πήραν νομοθετική μορφή, κυρίως επί Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 1^ο εξάμηνο του 2014, όταν και ολοκληρώθηκε ένας σημαντικός αριθμός φακέλων στον τομέα της αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, οι οποίοι αποσκοπούσαν στην ενίσχυση της ασφάλειας και διαφάνειας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, στη θωράκιση της

σταθερότητας των χρηματοπιστωτικών αγορών και στην προστασία των δικαιωμάτων των ιδιωτών επενδυτών και καταναλωτών.

Μεταξύ αυτών των φακέλων ήταν και η Οδηγία για τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων, που ενσωματώνεται στο σχέδιο νόμου που σήμερα συζητάμε.

Σχέδιο νόμου που προβλέπει βελτιωμένη, ευρύτερη και σαφέστερη πρόσβαση στην κάλυψη των καταθέσεων, συντομότερες προθεσμίες καταβολής της αποζημίωσης, καλύτερη και ταυτόσημη για όλους τους καταθέτες ενημέρωση από τα πιστωτικά ιδρύματα, αυστηρές απαιτήσεις χρηματοδότησης και ρητή αναγνώριση της δυνατότητας των καταθετών να ασκούν αγωγή κατά του ΤΕΚΕ για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους.

Όλες αυτές τις πρωτοβουλίες, του 2008, του 2009, του 2011, του 2014, η Αριστερά, από τα έδρανα της Αντιπολίτευσης, τις είχε στηλιτεύσει και απορρίψει.

Σήμερα, όλα αυτά, ευτυχώς, «πάνε περίπατο».

Και τα Κόμματα της Κυβερνητικής πλειοψηφίας αποδέχονται, διά της ψήφισης του Νομοσχεδίου, το εσφαλμένο της κριτικής τους κατά το απώτερο παρελθόν και το οξύμωρο των πεπραγμένων τους κατά τον τελευταίο χρόνο.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Θα κλείσω την τοποθέτησή μου με 2 επισημάνσεις:

1^η Επισήμανση: Παρά τα σημαντικά βήματα που πραγματοποιήθηκαν μέχρι σήμερα για την ολοκλήρωση των βασικών πυλώνων της Τραπεζικής Ένωσης, ειδικότερα αυτών της εποπτείας και εξυγίανσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, είναι σημαντικό το εγχείρημα να ολοκληρωθεί σύντομα, με την θέσπιση, σε συνέχεια της εναρμόνισης των σχετικών καθεστώτων, ενός Ευρωπαϊκού/Κοινοτικού φορέα για την εγγύηση των καταθέσεων, αρχικώς συμπληρωματικά με τα εθνικά συστήματα και σε τελική μορφή με έναν υγιώς αμοιβαιοποιημένο μηχανισμό.

2^η Επισήμανση: Οι πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλαμβάνονται θα πρέπει να αποσκοπούν τόσο στη μείωση του κινδύνου όσο και στο διαμοιρασμό του κινδύνου.

Άλλωστε, αυτές αποτελούν και βασικές έννοιες της χρηματοοικονομικής.

Οι δύο πρώτοι πυλώνες της Τραπεζικής Ένωσης αποσκοπούν στη μείωση του κινδύνου και έχει ήδη υπάρξει σημαντική πρόοδος ως προς αυτό.

Συγκεκριμένα:

Έχουν αναγνωρισθεί και περιορισθεί οι εθνικές διακριτικές ευχέρειες στην εφαρμογή του εποπτικού πλαισίου.
Έχει περάσει η εποπτεία σε υπερεθνικό επίπεδο.
Έχει διεξαχθεί, για πολλές τράπεζες, και θα ακολουθήσει εφέτος και για τις υπόλοιπες, αξιολόγηση της ποιότητας του χαρτοφυλακίου τους.
Έχει επιβληθεί η υποχρέωση διατήρησης σε υψηλό επίπεδο του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας.

Προφανώς, η περαιτέρω μείωση του κινδύνου που αντιμετωπίζουν τα πιστωτικά ιδρύματα είναι θεμιτή, στο πλαίσιο της διασφάλισης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Ωστόσο, είναι κάτι που δεν μπορεί να εξαλειφθεί, γιατί η ίδια η φύση των τραπεζικών εργασιών σχετίζεται με την ανάληψη κινδύνων, διαφορετικά δεν θα υπήρχε κερδοφορία.

Σε κάθε περίπτωση, η μείωση του κινδύνου θα πρέπει να «συμβαδίζει» με πρωτοβουλίες για το διαμοιρασμό του.

Αντιλαμβάνομαι τη θέση κάποιων Ευρωπαϊκών χωρών με αντίθετη άποψη.

Η Ευρώπη όμως δεν αντέχει Τραπεζική Ένωση «a la carte».