Τοποθέτηση Χρ. Σταϊκούρα στην Υποεπιτροπή της Βουλής για το δημόσιο χρέος | 13.9.2016

Η Υποεπιτροπή τιτλοφορείται: «Το χρέος και η απομείωσή του».

Είναι μια ευκαιρία, συνεπώς, να εξετάσουμε ορισμένα ζητήματα και να απαντήσουμε σε ορισμένα βασικά ερωτήματα.

Ενδεικτικά:

  • Πως αξιολογείται η βιωσιμότητα του χρέους; Ποιοι δείκτες θα πρέπει να χρησιμοποιούνται;
  • Έγινε απομείωση του χρέους κατά το πρόσφατο παρελθόν; Πόση και με ποιους τρόπους; Έγινε «κούρεμα» του χρέους κατά το παρελθόν;
  • Επιβαρύνθηκε η βιωσιμότητα του χρέους τους τελευταίους μήνες; Πόσο και γιατί;
  • Ποιες είναι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελληνική Κυβέρνηση; Τι μπορεί να γίνει και τι δεν μπορεί να γίνει; Για παράδειγμα, μπορεί να γίνει «κούρεμα» του χρέους σήμερα όπως έγινε κατά το παρελθόν;
  • Ποιες είναι οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι εταίροι από το 2012 και μετά; Τις έχουν υλοποιήσει;
  • Και τέλος, τι πρέπει να γίνει για να ενισχυθεί η βιωσιμότητα του χρέους βραχυπρόθεσμα και μεσομακροπρόθεσμα;

Είναι συνεπώς ευκαιρία να ειπωθούν ορισμένες αλήθειες και να κατατεθούν συγκεκριμένες προτάσεις.

Και η Νέα Δημοκρατία, στην Υποεπιτροπή, θα κινηθεί σε αυτούς τους άξονες.

Ενδεικτικά:

1ον. Η αυξητική δυναμική του χρέους «φρέναρε» με τη διπλή αναδιάρθρωση του 2012.

Όπως καταγράφει και η «Προκαταρκτική Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους για την Ελλάδα», της 25ης Ιουνίου 2015, την οποία η σημερινή Κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή: «Το P.S.I. οδήγησε σε μείωση του δημοσίου χρέους κατά περίπου 100 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2012 (52% του τότε Α.Ε.Π.)».

Ενώ, με την επαναγορά, το Δεκέμβριο του 2012, το χρέος μειώθηκε περαιτέρω κατά περίπου 32 δισ. ευρώ.

Αυτά τα στοιχεία τα επιβεβαιώνει και η Ετήσια Έκθεση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), που δημοσιεύτηκε πριν 3 μήνες, τον Ιούνιο του 2016.

2ον. Εκτός όμως από το ύψος, και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, έχει αισθητά βελτιωθεί.

Όπως επισημαίνει η προαναφερόμενη Έκθεση: «Η Ελλάδα έχει ήδη ωφεληθεί από μια σειρά μέτρων για τη μείωση του χρέους. Οι όροι σχετικά με το Greek Loan Facility έχουν αναθεωρηθεί τρεις φορές (επέκταση της περιόδου χάριτος και των ωριμάνσεων, μείωση των επιτοκίων). Και οι όροι του EFSF τροποποιήθηκαν το 2012 (επέκταση ωριμάνσεων, κατάργηση χρεώσεων και αναβολή πληρωμών τόκων)».

Όλα αυτά τα επιβεβαιώνει ο προϋπολογισμός της σημερινής Κυβέρνησης για το 2016. Ενδεικτικά:

α) Το 2014, η μέση σταθμική υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του δημοσίου χρέους ήταν τα 16,2 έτη. Το 2011, η διάρκεια ήταν 6,3 έτη.

β) Το 2014, οι τόκοι ανέρχονταν στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2011, ήταν στα 16,1 δισ. ευρώ.

γ) Το 2014, το μέσο σταθμικό επιτόκιο ήταν λίγο πάνω από το 2%. Το 2011, ήταν 4%.

3ον. Αυτές τις θετικές παρεμβάσεις τις έχει αποδεχθεί και η σημερινή Κυβέρνηση, προσυπογράφοντας ο Πρωθυπουργός την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2015, σύμφωνα με την οποία:

«Η Σύνοδος Κορυφής για το Ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά».

Συνεπώς, σύμφωνα με την ίδια την Κυβέρνηση, το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους άνοιξε κατά το παρελθόν και δεν ανοίγει σήμερα για πρώτη φορά.

4ον. Επιπλέον, το Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, συμφώνησε να εξετάσει, υπό προϋποθέσεις, επιπλέον παρεμβάσεις προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η βιωσιμότητα του χρέους.

Είναι αλήθεια ότι οι δανειστές δεν υλοποίησαν την υπόσχεσή τους, παρά το γεγονός ότι η χώρα επέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα.

5ον. Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

Όπως καταγράφει και η Έκθεση του Δ.Ν.Τ., της 25ης Ιουνίου 2015, την οποία η σημερινή Κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή: «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Αυτό επιβεβαιώνει και η τελευταία Έκθεση Βιωσιμότητας του ΔΝΤ, του Μαίου του 2016, η οποία και ανεβάζει την επιπλέον επιβάρυνση, σε όρους χρηματοδοτικών αναγκών, σε σχέση με πριν από 1 χρόνο, στις 45 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.

6ον. Συνεπώς, είναι αναγκαία η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Η απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαϊου 2016 αυτό το επιβεβαιώνει, προσθέτοντας βεβαίως ότι «δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους».

Η ρύθμιση όμως για το χρέος, σε αντιστάθμισμα επώδυνων δεσμεύσεων, παραμένει ασαφής και είναι αβέβαιη, τελεί υπό προϋποθέσεις και είναι μελλοντική.

Προϋποθέσεις, όπως η χώρα να επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, όχι μόνο μέχρι το 2018 αλλά και μετέπειτα με τη διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για μακρά χρονική περίοδο (ακόμη και μέχρι το 2030), και να είναι αναγκαία η ρύθμιση του χρέους μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Ενώ, δεν γίνεται καθόλου λόγος για την εξέλιξη του μεγέθους χρέος/ΑΕΠ, παρά μόνο για το ύψος των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Και όλα αυτά θα πρέπει να συζητήσουμε στην Επιτροπή μας.

 

Share

Εκτύπωση άρθρου Εκτύπωση άρθρου
TwitterInstagramYoutube