Άρθρο στην εφημερίδα “Χρηματιστήριο” – “Απαιτείται πειστική λύση για την Ευρώπη και τη χώρα μας”

Η συζήτηση σήμερα για τη διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας στην Ευρώπη, επιβεβαιώνει την έλλειψη συνοχής και ολοκληρωμένου σχεδίου στους κόλπους της και αναδεικνύει τις αποκλίνουσες επιδιώξεις κρατών, διεθνών οργανισμών και ιδιωτικών οντοτήτων.

Βέβαια η Ευρώπη, αν και καθυστερημένα, φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με μία «συστημική» κρίση χρέους και δανεισμού.

Μία κρίση στην οποία η Ελλάδα, λόγω των χρόνιων «νοσημάτων» της Οικονομίας της αλλά και της ακολουθούμενης σήμερα «θεραπευτικής αγωγής», καθίσταται ο αδύναμος κρίκος.

Το ήδη υψηλό χρέος, παρά τις αιματηρές θυσίες των πολιτών, διαρκώς διογκώνεται.

Το κόστος δανεισμού διατηρείται σε απαγορευτικά επίπεδα.

Και η έξοδος στις αγορές μετατίθεται για το απώτερο μέλλον.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι σαφές ότι απαιτείται μια πειστική λύση για την Ευρώπη και τη χώρα μας.

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι αναγκαία η διατύπωση μιας ξεκάθαρης, συνολικής και συνεκτικής λύσης στο πρόβλημα της διαχείρισης του χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο.

Λύση που πρέπει να περιλαμβάνει εργαλεία, κάποια από τα οποία καταγράφονται και στην τελευταία απόφαση του Eurogroup, όπως είναι η δυνατότητα επαναγοράς κρατικών ομολόγων είτε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είτε από τη δευτερογενή αγορά με χρηματοδότηση από έναν πιο ευέλικτο Προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης, η επιμήκυνση του συνολικού χρέους και η μείωση του επιτοκίου δανεισμού.

Λύση που πρέπει να περιλαμβάνει και την έκδοση ευρωομολόγου ώστε να αυξηθεί το βάθος της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων και να μειωθεί το κόστος δανεισμού σε κράτη με δημοσιονομικά προβλήματα.

Λύση που πρέπει όμως να αποτρέπει κάθε μορφή χρεοκοπίας, σε όποια παραλλαγή της.

Ειδικά όταν ακόμη και στην ηπιότερη εκδοχή της, αυτή της λεγόμενης επιλεκτικής χρεοκοπίας, και η οποία δεν έχει γίνει ποτέ σε χώρα-μέλος της ευρωζώνης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει προειδοποιήσει για τις αρνητικές συνέπειες που αυτή μπορεί να έχει στην παροχή ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Αλλά και σε εθνικό επίπεδο, χρειάζονται πειστικές πολιτικές για την αντιμετώπιση του χρέους, του ελλείμματος και της ύφεσης.

Και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, στο οποίο γίνεται αναφορά στις αποφάσεις του Eurogroup, με τις πολιτικές που προβλέπει, δεν θα μπορέσει να επιτύχει τους στόχους της δημοσιονομικής εξυγίανσης και της βιώσιμης ανάπτυξης.

Και αυτό γιατί η προτεινόμενη «συνταγή», η οποία ήδη ακολουθείται, και μάλιστα σε μεγαλύτερη δοσολογία, είναι λανθασμένη, ειδικά σε συνθήκες ύφεσης.

Και η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού το επιβεβαιώνει.

Τα έσοδα καταρρέουν, οι πρωτογενείς δαπάνες διογκώνονται, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων βουλιάζει, το έλλειμμα εκτοξεύεται.

Έλλειμμα το οποίο είναι αυξημένο κατά 28% το πρώτο εξάμηνο του 2011, έναντι ετήσιας πρόβλεψης για μείωση κατά 4%.

Το ζητούμενο συνεπώς σήμερα για τη χώρα μας είναι, μακριά από μυωπικές προσεγγίσεις και ανεδαφικές δεσμεύσεις, με διορατικότητα, επιμονή και αποφασιστικότητα, σε συνεργασία με τους εταίρους μας, να αναζητήσουμε το βέλτιστο οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση.

Εμείς, εγχώριες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, προσανατολισμένοι στην άμεση επανεκκίνηση της Οικονομίας, να εντείνουμε τις προσπάθειες για δημοσιονομική εξυγίανση, υιοθέτηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, και ορθολογική διαχείριση και διαφανή αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.

Και οι εταίροι μας να εφαρμόσουν πρακτικές κοινοτικής αλληλεγγύης, χωρίς δισταγμούς και καθυστερήσεις.

Μόνον έτσι το παίγνιο θα καταστεί θετικού αθροίσματος.

Share

Εκτύπωση άρθρου Εκτύπωση άρθρου
TwitterInstagramYoutube