Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

H επιδείνωση των δεικτών της Ελληνικής οικονομίας, εξαιτίας της μη ρεαλιστικής «αγωγής» για τη θεραπεία των «υποκείμενων νοσημάτων» της Ελληνικής οικονομίας αλλά και της διαχειριστικής ανεπάρκειας της τελευταίας  Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κατέστησαν αναπόφευκτη την απόφαση της 26^ης – 27^ης Οκτωβρίου και αναγκαία την αποτελεσματική εφαρμογή της.

Εφαρμογή που περιλαμβάνει την οικειοθελή συμμετοχή των ιδιωτών στην αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους.

Και μάλιστα μεγαλύτερη απ’ αυτή που προβλέπονταν στις αποφάσεις τόσο του Ιουλίου όσο και του Οκτωβρίου.

Και αυτό διότι οι εκτιμήσεις για το ύψος και τη δυναμική του χρέους διαρκώς επιδεινώνονται.

Το χρέος από 129% του ΑΕΠ το 2009, έχει «εκτοξευθεί» στο 169% το 2011.

Αυτό συμβαίνει, σύμφωνα και με τις Εκθέσεις Βιωσιμότητας του ΔΝΤ, διότι:

1^ον. Η ύφεση είναι βαθιά και χρονικά μακρά.

Υπερβαίνει το 6% το 2011, και αναμένεται να διαμορφωθεί σε επίπεδα άνω του 4% το 2012.

Η χώρα βρίσκεται για 5^η συνεχόμενη χρονιά σε ύφεση.

2^ον. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη λειτουργία των αγορών δεν υλοποιήθηκαν.

3^ον. Αποκρατικοποιήσεις δεν έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 2 χρόνια.

Οι στόχοι διαρκώς αναθεωρούνται προς τα κάτω, και τα προσδοκώμενα οφέλη μειώνονται αισθητά.

4^ον. Οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Η πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα εφέτος, πλέον μετατίθεται για του χρόνου.

Και αυτό παρά τη λήψη νέων, επώδυνων, μέτρων για να καλυφθεί η «τρύπα» του υψηλότερου ελλείμματος το 2011 και της βαθύτερης ύφεσης το 2011 και το 2012.

5^ον. Η έξοδος στις αγορές διαρκώς απομακρύνεται.

Αυτές οι διαπιστώσεις κατέστησαν αναγκαία την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με τη σημαντική, υψηλότερη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών, όπως αυτή συμφωνήθηκε κατά την τελευταία Σύνοδο του Eurogroup και αποτυπώνεται στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου.

Σχέδιο Νόμου, στο οποίο ρυθμίζονται οι κανόνες του «κουρέματος» των επιλέξιμων τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου και θεσμοθετούνται οι Κανόνες Συλλογικής Δράσης.

Κανόνες, με τους οποίους οι ομολογιούχοι μπορούν να αποφασίζουν την αναπροσαρμογή του δημοσίου χρέους, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, δεσμευτικά, με έρεισμα την αρχή της πλειοψηφίας, συμφωνώντας στην τροποποίηση τίτλων που κατέχουν.

Υπάρχουν όμως 4 θέματα που πρέπει να αξιολογηθούν, να συνεκτιμηθούν και να αντιμετωπισθούν:

1^ον. Το ζήτημα της συμμετοχής στο «κούρεμα» του χρέους των φυσικών προσώπων – αποταμιευτών.

Θεωρούμε πως πρέπει να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες για τη δίκαιη αντιμετώπισή τους.

Φυσικά πρόσωπα που έκαναν, ουσιαστικά, μια αποταμίευση των κόπων τους, στηρίζοντας, ταυτόχρονα, το Ελληνικό Δημόσιο.

Επιπρόσθετα, η προστασία τους θα δημιουργήσει ασφάλεια για ανάλογες επενδύσεις στο μέλλον και θα συντελέσει, από την πλευρά της, στην προσπάθεια για επανεκκίνηση της οικονομίας.

Οι όποιες τεχνικές δυσκολίες πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι αποταμιευτές να προστατευθούν με ειδικούς μηχανισμούς.

2^ον. Το ζήτημα της συμμετοχής στο «κούρεμα» του χρέους των φαρμακευτικών εταιρειών που πληρώθηκαν για τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων που εκκρεμούσαν με ομόλογα.

Τα ομόλογα αυτά είχαν μηδενικό επιτόκιο και δεν παρελήφθησαν από τις εταιρείες για επενδυτικό σκοπό, αλλά για εξόφληση οφειλής του Δημοσίου.

Οι πολυεθνικές εταιρείες του κλάδου προχώρησαν σε άμεση πώληση των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, καθότι χρηματοδοτούνται από τη μητρική τους εταιρεία και δεν είχαν δανεισμό στην Ελλάδα.

Πολλές ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να εκχωρήσουν τα ομόλογα αυτά στις τράπεζες σαν εγγύηση για τα δάνεια που έχουν συνάψει για κεφάλαιο κίνησης.

Η εισαγωγή των ομολόγων αυτών στο PSI δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, το οποίο και πρέπει να αντιμετωπισθεί από την Κυβέρνηση.

3^ον. Το ζήτημα της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί συνεκτιμώντας τις επιπτώσεις από το βαθύτερο «κούρεμα» και το αποτέλεσμα της έκθεσης της BlackRock για την ποιότητα των χαρτοφυλακίων τους.

Στόχος πρέπει να είναι η ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών και η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

Το αναγκαίο ποσό εκτιμάται ότι μπορεί να διαμορφωθεί κοντά στα 50 δισ.  ευρώ.

4^ον. Το ζήτημα της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών φορέων.

Αυτή θα πρέπει να διασφαλισθεί λόγω της μείωσης της περιουσίας τους.

Η μείωση, σύμφωνα και με την Ειδική Έκθεση και τις σχετικές δεσμεύσεις των Συναρμόδιων Υπουργών, αναμένεται να αναπληρωθεί από την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και ΝΠΔΔ, τα οποία θα περιέλθουν στο συνιστώμενο «Ταμείο Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος».

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους μας, αλλά και σε όλους τους πολίτες, ότι δεν αρκεί το «κούρεμα» του χρέους για να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά του.

Άλλωστε, το δημόσιο χρέος αναμένεται να ανέλθει, μετά και την αναδιάρθρωση του χρέους, στο 120,5% του ΑΕΠ το 2020, δηλαδή στο επίπεδο περίπου που ήταν το 2009.

Στο ίδιο ύψος που προέβλεπε και το αρχικό Μνημόνιο για το ίδιο έτος, το 2020.

Και μάλιστα, χωρίς τα επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, χωρίς την πρόβλεψη για αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, χωρίς το «κούρεμα» των ομολόγων.

«Κούρεμα» το οποίο αποτελεί, πλέον, αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Και αυτό γιατί, για την μεσο-μακροχρόνια αντιμετώπισή του απαιτούνται:

1^ον. Η επίτευξη ετήσιων υψηλών και διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων, μέσα από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή, αφού πρώτα επαναξιολογηθούν και τροποποιηθούν συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες έχουν αποδειχθεί οικονομικά αναποτελεσματικές ή κοινωνικά άδικες.

2^ον. Η συμπλήρωση των πολιτικών με μέτρα για την ανάσχεση της ύφεσης, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας, τον περιορισμό της ανεργίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σήμερα, συζητούμε την πρόταση Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής αναφορικά με τη διαμόρφωση του ύψους του ελλείμματος του 2009.

Η πρόταση αναδεικνύει τον πολιτικό καιροσκοπισμό που χαρακτηρίζει την υπό αποχώρηση ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Πρόταση η οποία στη σημερινή, δύσκολη, οικονομική και κοινωνική συγκυρία είναι άκαιρη, άστοχη και προσχηματική.

Συγκυρία, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από την εσφαλμένη και μη ρεαλιστική «αγωγή» για τη θεραπεία των «υποκείμενων νοσημάτων» της Ελληνικής οικονομίας, αλλά και από τη διαχειριστική ανεπάρκεια της τελευταίας  Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η οποία, από την ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας, τον Οκτώβριο του 2009, επεδόθη στην  κατασυκοφάντηση των πολιτικών της αντιπάλων της.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Πράγματι το 2009 υπήρξε, και στη χώρα μας, μια σημαντική διεύρυνση του δημοσιονομικού ελλείμματος.

Τόσο έναντι του 2007, όταν και ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, όσο και έναντι των προβλέψεων για τα δημοσιονομικά μεγέθη του οικονομικού έτους.

Έτσι, το έλλειμμα στη χώρα μας διαμορφώθηκε στο 15,8% του ΑΕΠ το 2009, από 6,5% το 2007.

Όμως, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το έλλειμμα «σκαρφάλωσε» στο 6,4% του ΑΕΠ το 2009, από μόλις 0,9% το 2007.

Μάλιστα, σε 4 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Κύπρο και τη Λετονία, το έλλειμμα αυτή την περίοδο αυξήθηκε περισσότερο απ’ ότι στη χώρα μας.

[Συνημμένο 1]

Παράλληλα, τα δημοσιονομικά μεγέθη αναθεωρήθηκαν πολλές φορές κατά τη διάρκεια του 2009.

Έτσι, το έλλειμμα της χώρας, από 2% του ΑΕΠ που προβλέπονταν στον Προϋπολογισμό του 2009, διαμορφώθηκε τελικά, μετά από 7 αναθεωρήσεις, 6 εκ των οποίων επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, στο 15,8%.

Όμως, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το έλλειμμα, από 0,8% του ΑΕΠ που προβλέπονταν αρχικά, μετά επίσης από 7 αναθεωρήσεις, «εκτινάχθηκε» στο 6,4%.

[Συνημμένο 2]

Να αναφέρω μόνο ενδεικτικά ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες:

• Η Ολλανδία, ενώ στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που κατατέθηκε στις αρχές του έτους προέβλεπε πλεόνασμα 1,2% του ΑΕΠ, τελικά είχε έλλειμμα 5,6%.
• Η Μάλτα ενώ προέβλεπε έλλειμμα 1,5%, τελικά αυτό έφτασε στο 3,7%.
• Η Πορτογαλία από 3,9% πήγε στο 10,1%, η Σλοβακία από 3% στο 8%, η Φινλανδία από πλεόνασμα 2,1% πήγε σε έλλειμμα 2,5%.

Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Προϋπολογισμός της χώρας μας είχε συνταχθεί με την πρόβλεψη ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα ήταν 2,7% για το 2009, όπως είχε άλλωστε προβλέψει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Και τελικά, ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν σημαντικά αρνητικός, στο -3,2%.

Σ’ αυτή τη μεγάλη απόκλιση οφείλεται και ένα μεγάλο μέρος της διεύρυνσης του ελλείμματος.

Συνεπώς, είναι σαφές, και επιβεβαιώνεται από τις μεταγενέστερες εξελίξεις, ότι η Ελλάδα αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους, κοινό στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες.

Το ζητούμενο, συνεπώς, είναι να αξιολογήσει κανείς πώς οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες και είχαν την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας το 2009, αντιμετώπισαν αυτό το πρόβλημα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Νέα Δημοκρατία, η οποία και είχε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας κατά τα 3/4 του οικονομικού έτους, ανέλαβε ή δεσμεύτηκε, το Φεβρουάριο, το Μάρτιο και τον Ιούνιο του 2009, να προωθήσει, δέσμη μέτρων για τον περιορισμό του ελλείμματος.

Μέτρα όπως είναι, ενδεικτικά:

• Η αύξηση του συντελεστή φορολογίας στα τσιγάρα και του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη βενζίνη και στα αλκοολούχα ποτά.
• Η περικοπή των ελαστικών δαπανών και των δαπανών για συμβάσεις στον δημόσιο τομέα.
• Το πάγωμα μισθών στο Δημόσιο πάνω από τα 1.700 ευρώ και των συντάξεων πάνω από τα 1.100 ευρώ.
• Η επιβολή τελών κυκλοφορίας για τα σκάφη αναψυχής και ετήσιου ειδικού φόρου στα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού.

Μέτρα δυσάρεστα, αλλά αναγκαία.

Και μάλιστα, ίσως και μη επαρκή.

Τα οποία, όμως, η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ καταψήφισε.

Και τα πολέμησε λυσσαλέα.

Εντός και εκτός Βουλής.

Και ενώ γνώριζε την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, επέλεξε συνειδητά να εξαπατήσει τους πολίτες.

Με ψευτικές προεκλογικές υποσχέσεις του τύπου «λεφτά υπάρχουν».

Λέγοντας μάλιστα: «Εμείς, που κάτι σκαμπάζουμε περισσότερο από οικονομικά, αναρωτιόμαστε διπλά και λέμε: Πως είναι δυνατόν μια κυβέρνηση, η οποία επικαλείται την κρίση, να λέει ότι, εν μέσω κρίσης, αφαιρώ από την οικονομία, αντί να προσθέτω; Πρωτοτυπία! Να την εντάξουμε στα εγχειρίδια οικονομικών στα πανεπιστήμια!» (κ. Παπακωνσταντίνου, 9.9.2008)

[Συνημμένο 3]

Επίσης, η τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φρόντισε να υλοποιήσει το πρόγραμμα δανεισμού της χώρας το συντομότερο δυνατόν.

Δανειστήκαμε, ως χώρα, με μέσο σταθμικό επιτόκιο 4%, την εποχή που η διεθνής κρίση κορυφωνόταν.

Και ενώ, οι δανειακές ανάγκες ήταν κατά 12 δισ. ευρώ μεγαλύτερες σε σχέση με αυτές του 2010.

Δημιουργώντας και αποθεματικό το οποίο επέτρεψε στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να χρηματοδοτήσει τις φουσκωμένες δαπάνες του 2009, χωρίς ανάγκη για πρόσθετο δανεισμό.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Αυτά έπραξε η Νέα Δημοκρατία για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αντίθετα, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το τελευταίο τρίμηνο του έτους, με τις πράξεις και παραλείψεις της, διόγκωσε το πρόβλημα.

Και το μετέτρεψε, τότε, σε μοναδική στην Ευρώπη κρίση δανεισμού.

Και αυτό γιατί:

1^ον. Ματαίωσε «ώριμες» δημόσιες εισπράξεις του 2009, μετέφερε εισπράξεις του 2009 στο 2010 και μετέθεσε πληρωμές του 2010 στο 2009.

2^ον. Προχώρησε σε επιπλέον επιστροφές φόρων, στην καταβολή επιδόματος αλληλεγγύης, σε αύξηση των δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα, για οδοιπορικά, λειτουργικές δαπάνες και προμήθειες του Δημοσίου.

Στη συζήτηση μάλιστα επί των προγραμματικών δηλώσεων, ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ . Παπακωνσταντίνου, δήλωνε:

«Δεσμευτήκαμε προεκλογικά για τη στήριξη της οικονομίας με ένα πακέτο 2,5 δισ. ευρώ. Θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας. Στο ακέραιο».

[Συνημμένο 4]

3^ον. Κατήργησε τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους, την επιβολή φόρου στα λαχεία, στο ξυστό και στα σκάφη αναψυχής, ρυθμίσεις που επανέφερε αργότερα.

4^ον. Έχασε και κάθε έλεγχο στα δημόσια έσοδα.

Η υστέρηση εσόδων στο εννεάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2009 σε σχέση με το 2008 ήταν 1,1 δισ. ευρώ και μόνο στο τελευταίο τρίμηνο του έτους ξεπέρασε τα επιπλέον 2 δισ. ευρώ!

Δηλαδή στο τελευταίο τρίμηνο οι απώλειες εσόδων ήταν διπλάσιες από ό,τι στο 9μηνο που ήταν η Νέα Δημοκρατία Κυβέρνηση.

Και αυτό δεν οφείλεται στην ύφεση και την αδυναμία των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.

Γιατί αυτά υπήρχαν και πριν…

[Συνημμένο 5]

5^ον. Προχώρησε στη συμπερίληψη στον τομέα της γενικής κυβέρνησης ορισμένων ελλειμματικών δημόσιων επιχειρήσεων, κυρίως του τομέα των συγκοινωνιών και της αμυντικής βιομηχανίας, καθώς και άλλων φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που προηγουμένως εθεωρείτο ότι βάσει των ορισμών του Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών δεν ανήκαν στη «Γενική Κυβέρνηση».

Κάτι που σύμφωνα με την Έκθεση της Επιτροπής για την Αξιοπιστία των Δημοσιονομικών Στοιχείων, Επιτροπής που συνέστησε ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, «δεν ανταποκρίνεται στην ισχύουσα ευρωπαϊκή πρακτική».

[Συνημμένο 6]

Για το ίδιο θέμα, να θυμίσω ότι ο πρώην Υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ κ. Χριστοδουλάκης επισήμανε ότι «η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει αποδεχθεί πρωτοβουλίες που οδήγησαν σε απρόσμενη διόγκωση του ελληνικού χρέους…κανένα από αυτά δεν ήταν κρυφό, άγνωστο ή μη εξυπηρετούμενο χρέος…άλλες χώρες δεν περιλαμβάνουν τις εγγυήσεις των ΔΕΚΟ στο κρατικό χρέος».

[Συνημμένο 7]

Ενώ, ο κ. Στουρνάρας, Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, ανέφερε, εδώ στη Βουλή, στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Έρευνας και Τεχνολογίας, ότι «η κάθε χώρα χρησιμοποιεί το σύστημα εθνικών λογαριασμών και τις γκρίζες ζώνες προς όφελός της». «Νομίζω», συνέχιζε, «ότι δεν ήταν πολύ σοφό αυτό που έγινε, όπως έγινε…έχω πολλά και σοβαρά ερωτηματικά για την επαναταξινόμηση».

[Συνημμένο 8]

Επίσης, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το επίμαχο χρονικό διάστημα:

1^ον. Κατέθεσε Προϋπολογισμό ο οποίος ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Περιείχε, μεταξύ άλλων, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, επίδομα αλληλεγγύης, δεσμεύσεις για τη μη επιβολή νέων φόρων ή έκτακτων εισφορών.

2^ον. Έστελνε λανθασμένα και αντιφατικά μηνύματα στις αγορές.

Αυτές άρχισαν να μας «τιμωρούν» όταν διαπίστωσαν ότι η τότε Κυβέρνηση αναλώνεται σε διακηρύξεις και επιδίδεται σε φλυαρίες χωρίς να προωθεί μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης.

3^ον. Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, με δυσμενείς επιπτώσεις για την δανειοληπτική της ικανότητα.

Είναι γνωστές οι δηλώσεις της τότε ηγεσίας της Κυβέρνησης περί «Τιτανικού», «παρασιτικής οικονομίας», «τεράστιας αίσθησης ανομίας και αυθαιρεσίας».

4^ον. Άργησε να πάρει μέτρα.

Ο αρμόδιος Επίτροπος της Ε.Ε. κ. Αλμούνια, στις 14 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, είχε επισημάνει ότι όλα τα κόμματα και οι πολιτικοί ηγέτες γνώριζαν την κατάσταση και ότι η νέα κυβέρνηση που θα εκλεγόταν, όποια και αν ήταν αυτή, θα έπρεπε να λάβει άμεσα μέτρα περιορισμού του ελλείμματος.

Από τον Οκτώβριο μέχρι το Δεκέμβριο, δεν υπήρξε ούτε ένα μέτρο περιορισμού του ελλείμματος.

Ελήφθησαν μόνο μέτρα που το αύξησαν.

Ο κ. Τρισέ, τόνισε ότι η «η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άργησε πάρα πολύ να αναγνωρίσει την έκταση του προβλήματος και να λάβει τα αναγκαία μέτρα».

[Συνημμένο 9]

Ενώ, τον Οκτώβριο του 2010, το Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ κ. Σμάγκι, υπογράμμιζε ότι «εάν η Ελληνική Κυβέρνηση είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε διορθωτικές δράσεις από το φθινόπωρο του 2009, θα μπορούσε να αποφύγει την κρίση χρέους και το δραστικό πρόγραμμα προσαρμογής».

[Συνημμένο 10]

5^ον. Δεν δανείστηκε έγκαιρα τα αναγκαία ποσά για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας, ή το έκανε με ομόλογα λανθασμένης χρονικής διάρκειας με βάση τα τότε επιτόκια της αγοράς.

[Συνημμένο 11]

Έτσι, λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ή έχασε τον έλεγχο των εξελίξεων ή οδήγησε τη χώρα στο Μηχανισμό Στήριξης και το «Μνημόνιο».

Με τις γνωστές σήμερα τραγικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η αποστολή από τη Δικαιοσύνη στη Βουλή της δικογραφίας για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009 και τον τρόπο λειτουργίας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής δικαιώνει τις ανωτέρω θέσεις.

Δικαιώνει τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας.

Η πλήρης διερεύνηση της υπόθεσης αυτής από τη Βουλή των Ελλήνων, με τη συγκρότηση των προβλεπόμενων από το Σύνταγμα Επιτροπών, επιβάλλεται να γίνει όταν το «σκάφος» θα πλέει σε πιο ήρεμα, άρα και πιο ασφαλή, ύδατα.

Στη σημερινή συγκυρία, που η χώρα αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις και οι πολίτες πένονται, τα πολιτικά παίγνια είναι περιττή πολυτέλεια. 

Η έρευνα του θέματος πρέπει να γίνει και θα γίνει.

Οι πολιτικές ευθύνες δεν παραγράφονται.

Εμείς, σήμερα, δεν θα παρασυρθούμε σε παίγνια μικρών σκοπιμοτήτων, επικοινωνιακών τεχνασμάτων και προσωπικών υπολογισμών στα οποία επιδίδεται η απερχόμενη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Εμείς δεν θα δυναμιτίσουμε την παρούσα προσπάθεια σταθεροποίησης της κατάστασης.

Δεν θα παίξουμε με το παρόν και το μέλλον της πατρίδας.

Θα παραμείνουμε σταθερά προσανατολισμένοι στην εθνική ομοψυχία, στην πολιτική και κοινωνική συνεννόηση και συναίνεση.

Η έξοδος της χώρας από την κρίση αποτελεί για εμάς το καθοριστικό κριτήριο των πολιτικών επιλογών μας.