Σας ευχαριστώ για την πρόσκλησή σας να παραστώ στη σημερινή εκδήλωση του Ελληνο-Γαλλικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και να καταθέσω σκέψεις για την παρούσα κατάσταση και τις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας.
Κυρίες και Κύριοι,
Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται, σήμερα, σε μια κρίσιμη καμπή.
Αλλά και σε ένα νέο, καλύτερο, σημείο αφετηρίας ώστε να ξεπεράσει τόσο τις ενδογενείς αδυναμίες της, όσο και τα αποδεδειγμένα και αποδεκτά από τους εταίρους λάθη στον αρχικό σχεδιασμό του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής.
Ένα καλύτερο σημείο αφετηρίας, αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν και υλοποιήθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση από το καλοκαίρι του 2012 για την αντιμετώπιση των συνθηκών έντονης αβεβαιότητας, αλλά και ασφυξίας, που είχαν τότε συσσωρευτεί.
Ένα καλύτερο σημείο αφετηρίας, αποτέλεσμα των τεράστιων θυσιών της Ελληνικής κοινωνίας, τόσο σε όρους δημοσιονομικού εγχειρήματος όσο και σε όρους βιοτικού επιπέδου.
Ένα καλύτερο σημείο αφετηρίας, ώστε η χώρα να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια μακρά περίοδο πρωτογενών πλεονασμάτων, υψηλής ανταγωνιστικότητας, διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Ένα καλύτερο σημείο αφετηρίας που εδράζεται σε απτά αποτελέσματα και ρεαλιστικές εκτιμήσεις.
- Η ύφεση επιβραδύνεται.
- Η αυξητική δυναμική της ανεργίας ανακόπτεται.
- Το οικονομικό κλίμα βελτιώνεται.
- Το κόστος δανεισμού μειώνεται.
- Διαρθρωτικές αλλαγές υλοποιούνται.
- Αποκρατικοποιήσεις ξεκίνησαν να πραγματοποιούνται.
- Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύεται.
- Οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής επιτυγχάνονται.
Η χώρα, μετά από πολλά χρόνια, επιτυγχάνει πρωτογενές πλεόνασμα.
Πλεόνασμα το οποίο, σε διαρθρωτικούς όρους, είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη.
Κυρίες και Κύριοι,
Σ’ αυτό το περιβάλλον σταδιακής μακροοικονομικής και δημοσιονομικής σταθεροποίησης διαμορφώθηκε ο Προϋπολογισμός του 2014.
Προϋπολογισμός που στηρίζεται σε υπαρκτά αποτελέσματα και ρεαλιστικές εκτιμήσεις.
Προϋπολογισμός που ενσωματώνει τις προβλέψεις και τα στοιχεία της ευρύτερης εθνικής προσπάθειας για τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και την ανάταξη της πραγματικής οικονομίας.
Και αυτό διότι, όπως συχνά υπογραμμίζω, η δημοσιονομική προσαρμογή, αν και αναγκαία, δεν είναι από μόνη της ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση.
Απαιτείται η ενδυνάμωση των αναπτυξιακών εργαλείων ώστε να αντιμετωπισθεί, παράλληλα με τη διαρθρωτική, και η κυκλική διάσταση του δημοσιονομικού εγχειρήματος.
Ώστε να οδηγηθεί η χώρα, το ταχύτερο δυνατόν, με όσο γίνεται μικρότερο κοινωνικό κόστος, στην έξοδο από την κρίση.
Έξοδος όμως που απαιτεί μία συνολική, συνεκτική στρατηγική.
Πέρα και πάνω από «Μνημόνια».
Στρατηγική της οποίας τα κύρια χαρακτηριστικά πρέπει να είναι:
1ον. Η ένταξη του «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της, επιτυγχάνοντας τη φορολόγησή του.
Βασικά στοιχεία αυτής της προσπάθειας θα πρέπει να είναι, όπως άλλωστε και γίνεται, το χτύπημα της παραοικονομίας, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και η καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής.
Όσο περισσότερο προσεγγίζουμε αυτό το στόχο, τόσο διευρύνεται η ευχέρεια για ελάφρυνση των συνεπών φορολογουμένων.
2ον. Η διασφάλιση της πιστής εφαρμογής των κανόνων και πρακτικών χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας.
Η προσήλωση σ’ αυτούς τους κανόνες και τις πρακτικές έχει ήδη αποδώσει αποτελέσματα, οδηγώντας σε σημαντική περιστολή των πρωτογενών δαπανών.
3ον. Η δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους.
Ενός κράτους που θα παρεμβαίνει και θα μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς και την εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής οικονομικής αποτελεσματικότητας, την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και του παραγόμενου πλούτου και τη σταθεροποίηση της οικονομίας.
Ενός κράτους που θα ανταποκρίνεται, με επάρκεια, στα αιτήματα της σύγχρονης ελεύθερης κοινωνίας για οικονομική αποτελεσματικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.
4ον. Η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών.
Και αυτό θα επιτευχθεί με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων και με την ενίσχυση, σταδιακά, των δαπανών που έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα.
Αυτός ο προσανατολισμός των δημόσιων δαπανών συνάδει και με τη θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.
5ον. Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών, ώστε να περιορισθεί το επίπεδο της φτώχειας που αντιμετωπίζει η χώρα.
Με τον εξορθολογισμό των μηχανισμών αναδιανομής εισοδήματος.
Με στοχευμένες παρεμβάσεις κοινωνικής πολιτικής.
6ον. Η δημιουργία μιας σύγχρονης δημόσιας διοίκησης.
Με τη βελτίωση της ποιότητας των θεσμών.
Με τη δραστική μείωση της γραφειοκρατίας.
Με την ποιοτική αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών, των θεσμών και των λειτουργιών του κράτους.
Με την ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου.
7ον. Η αύξηση των επενδύσεων και η ενίσχυση των εξαγωγών, καθώς και η διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.
Εκτιμάται ότι θετικές επιδράσεις στην πραγματική οικονομία θα έχουν η υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων από πόρους του ΕΣΠΑ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, η ολοκλήρωση της προγραμματισμένης διαδικασίας αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, η ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος.
Στην κατεύθυνση ενίσχυσης της εξωστρέφειας και προσέλκυσης νέων επενδύσεων, κρίσιμος είναι ο ρόλος επιχειρηματικών φορέων, όπως, το Ελληνο-Γαλλικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο.
Ρόλος με θετικό πρόσημο μέχρι σήμερα για την Ελληνική οικονομία.
8ον. Η περαιτέρω ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.
Η αλήθεια είναι ότι το δημόσιο χρέος, εδώ και δεκαετίες, είχε πολύ ισχυρή αυξητική δυναμική.
Αλήθεια, επίσης, είναι ότι ο ρυθμός αύξησής του αρχίζει να περιορίζεται, η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκειά του έχει χρονικά επεκταθεί και οι δαπάνες εξυπηρέτησής του έχουν αισθητά μειωθεί.
Ωστόσο, παρά τις θετικές αυτές εξελίξεις, το ζήτημα της περαιτέρω ενίσχυσης της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει ανοικτό.
Ρεαλιστικές λύσεις και εφαρμόσιμες τεχνικές υπάρχουν.
Πρέπει να υιοθετηθούν, με καθαρό τρόπο, το συντομότερο δυνατό.
Το πρόσφατο παρελθόν, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, απέδειξε ότι η αναβλητικότητα και η διστακτικότητα δεν ήταν «σύμμαχοι» των λύσεων.
9ον. Η διαμόρφωση των συνθηκών για την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Η έξοδος στις αγορές προϋποθέτει, μαζί με το σχεδιασμό των κατάλληλων χρηματοοικονομικών τεχνικών, την επιτυχή εξέλιξη σε πεδία, όπως αυτά της επίτευξης διατηρήσιμων, μακροχρόνιων πρωτογενών πλεονασμάτων, της διαμόρφωσης συνθηκών βιώσιμης ανάπτυξης και της ενίσχυσης της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.
Εργαζόμαστε μεθοδικά και συστηματικά ώστε να είναι εφικτή η επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014.
Κυρίες και Κύριοι,
Πιστεύω ότι, σήμερα, η ορθή εθνική επιλογή είναι να προχωρήσουμε αταλάντευτα μπροστά, ώστε να βγούμε από την κρίση μια ώρα αρχύτερα.
Δεν πρέπει να αναλώσουμε εθνική ενέργεια σε ομφαλοσκόπηση και πισωγυρίσματα.
Άλλωστε η πολιτική, κυρίως σε δύσκολες περιόδους, δεν ασκείται με ευσεβείς πόθους.
Δεν ασκείται όμως και με μυωπικές οπτικές, ιδεολοψίες, δογματισμούς, πρακτικές επιβολής.
Η ιστορική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει συγκλίσεις και δημιουργικές συνθέσεις.
Από όλους.
Ώστε να επιστρέψει η οικονομία και η κοινωνία στον ενάρετο κύκλο της ευημερίας για όλους τους πολίτες, εντός της Ευρωζώνης.