Κυρίες και κύριοι,
Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Φίλες και φίλοι,
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις Εκδόσεις «ΕΝΤΟΣ» για την πολύ τιμητική πρόσκληση που μου απηύθυναν να παρουσιάσω, μαζί με άλλους εκλεκτούς καλεσμένους, το βιβλίο του κου. Βασίλειου Ταγκαλάκη με τίτλο «Δωριείς – Ηρακλειδείς: Η Παλαιά Διαθήκη των Ελλήνων».
Μια ιστορική έρευνα που αποτελεί τον απότοκο της επιθυμίας του συγγραφέα να αναζητήσει και να περιγράψει τη διαδρομή, την περιπέτεια, την προέλευση και την κατάληξη των Δωριέων, και να τοποθετηθεί δημόσια και να καταγράψει με σαφήνεια σελίδες της Ιστορίας μας.
Μια εκδοτική πρωτοβουλία που διακονεί ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας.
Κυρίες και κύριοι,
Δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον συγγραφέα στο παρελθόν για να μιλήσω για τον ίδιο.
Για εμένα συνεπώς η αποδοχή της πρόσκλησης παρουσίασης του βιβλίου ήταν πρόκληση και ευκαιρία.
Πρόκληση για να ιχνηλατίσω τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τις σκέψεις του συμπατριώτη συγγραφέα.
Ευκαιρία να δω συγκεντρωμένη, σε ένα εγχειρίδιο, την αντικειμενική, και σε ορισμένα σημεία υποκειμενική, άποψη του συγγραφέα για γεγονότα σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, για θέματα που διαδραματίστηκαν και πηγάζουν από το Νομό μας, το Νομό Φθιώτιδας.
Συγγραφέας που συναρμολογεί τις μαρτυρίες, απ’ όπου και αν προέρχονται, και αναδεικνύει τη δική του άποψη, με κάθε επιφύλαξη.
Σήμερα αισθάνομαι δικαιωμένος γι’ αυτή την επιλογή μου.
Η ξενάγηση στις σελίδες του βιβλίου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και χρήσιμη.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο έργο.
Για ένα σπινθηροβόλο και ανεπιτήδευτο βιβλίο, γεμάτο πνευματικά ερεθίσματα και ιστορικά αποσπάσματα γραμμένα με γλαφυρή σαφήνεια.
Για ένα βιβλίο που ζωντανεύει τη μυθολογία, προσκαλώντας τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι στο χρόνο και ερεθίζοντας τη φαντασία των νεοτέρων.
Το βιβλίο περιλαμβάνει πολύτιμο ιστορικό υλικό.
Εξαιρετικές γενεαλογικές αναλύσεις.
Συνδυάζει τη μυθολογική άποψη με την καθαρή και σαφή ιστορική τεκμηρίωση.
Εν τέλει, είναι ένα βιβλίο μέσα από τις σελίδες του οποίου ξεδιπλώνεται η ρωμαλέα γραφή και η πολυδιάστατη προσωπικότητα του συγγραφέα.
Κυρίες και κύριοι,
Πρόθεση και προσπάθεια του συγγραφέα είναι να συναρμολογήσει, όπως ο ίδιος αναφέρει, ορισμένες άϋλες πτυχές και σημεία δύσκολης ανίχνευσης της αλήθειας ανάμεσα στη νεφελώδη μυθολογία και στη θεογενή παράδοση των ελληνικών πραγμάτων.
Στις σελίδες του βιβλίου ξετυλίγεται η ιστορία των Δωριέων.
Αναζητώνται τα ίχνη τους, διερευνάται η προέλευσή τους, εξετάζεται το γενεαλογικό τους δένδρο, μελετάται ο πολιτισμός τους, παρουσιάζεται, σε αδρές γραμμές, η διαδρομή τους.
Ιστορία και γενεαλογικό δένδρο που ξεκινάει από τον Ιαπετό και την Κλυμένη.
Από τον Προμηθέα και την Πανδώρα.
Από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα.
Δευκαλίωνας και Πύρρα που γλύτωσαν από καταστροφικό κατακλυσμό λόγω της προνοητικότητας του Προμηθέα.
Από τα 5 παιδιά του Δευκαλίωνα και της Πύρρας (Έλλην, Αμφικτύων, Πρωτογένεια, Άεθλος και Θυία) όμως έχουμε όλη την εξέλιξη των ελληνικών φυλών.
Ο συγγραφέας, και σωστά, κάνει ιδιαίτερα αναφορά σε δύο από τα παιδιά, τον Αμφικτύων και τον Έλλην.
Ο Αμφικτύων επηρέασε τον πολιτισμό των Ελλήνων με θρησκευτικές, πολιτικές και διαφυλετικές τελετές και διοργανώσεις, τις περίφημες αμφικτιονίες.
Αμφικτιονίες οι οποίες ιδρύθηκαν και τελούνταν κατ’ αρχάς στις Θερμοπύλες (από το Λοκρό τον γιο του Οπούντα).
Μετά την ανάδειξη των Δελφών σε σημαντικότερο ιερό της Ελλάδος, οι αμφικτιονίες από τις Θερμοπύλες μεταφέρθηκαν στους Δελφούς, όπου λειτουργούσαν ως τους ρωμαϊκούς χρόνους.
Το Συνέδριο των Αμφικτιόνων συνερχόταν δύο φορές το χρόνο, την άνοιξη στους Δελφούς, όπου το ιερό του Απόλλωνος, και το καλοκαίρι στην Ανθήλη των Θερμοπυλών, όπου το ιερό της Δήμητρος.
Το άλλο παιδί, ο Έλλην, είχε 4 παιδιά. Τα τρία από αυτά (ο Δώρος, ο Αίολος και ο Ξούθος) γεννούν τα σημαντικά ελληνικά φύλα.
Έτσι ξεκίνησε και η ιστορική περίοδος των Δωριέων.
Από τη Λοκρίδα, τη Φωκίδα και την Αιτωλία ως τη Μακεδονία.
Με μητρόπολή τους τη Δωρίδα και την Τετράπολις.
Μαζί με τους Ηρακλειδείς, που τιμούσαν τους ίδιους θεούς και είχαν τα ίδια ιδανικά.
Που αποδέχονταν τους νόμους των Αμφικτιόνων.
Αμφικτυονίες που άμβλυναν τις όποιες διαφορές με τους όμορους λαούς και άρχισαν να διαμορφώνουν τις κατάλληλες συνθήκες για τη μεγάλη εκστρατεία προς την Πελοπόννησο.
Για την «Κάθοδο των Δωριέων».
Κάθοδος που πραγματοποιήθηκε 80 χρόνια μετά τον Τρωϊκό Πόλεμο.
Κάθοδος που οδήγησε τους ιστορικούς να αποκαλούν τους Δωριείς ως προγόνους των Λακεδαιμονίων.
Αυτή η δωρική μετανάστευση οδήγησε πολλούς ιστορικούς να τη συσχετίσουν με την καταστροφή του μυκηναϊκού πολιτισμού και την οπισθοχώρηση του κοινωνικού βίου.
Ανεξάρτητα από την αλήθεια ή την αληθοφάνεια αυτών των προσεγγίσεων, τρία πράγματα δεν μπορούν να αμφισβητηθούν:
1ον. Η ιστορία τους συνοδεύεται από πλούσια πολιτισμικά επιτεύγματα, κυρίως με τη δημιουργία του απλού και σοβαρού δωρικού ρυθμού στην αρχιτεκτονική.
Ρυθμός, ο αρχαιότερος από τους τρεις της ελληνικής αρχιτεκτονικής (ιωνικός και κορινθιακός οι άλλοι δύο), που χρησιμοποιήθηκε για την ανέγερση ναών, μνημείων και κτιρίων στην Ελλάδα, στη Νότια Ιταλία («Μεγάλη Ελλάδα») και στη Ν.Δ. Ασία (την εν Ασία Δωρίδα) όπου είχαν επεκταθεί.
2ον. Η ιστορία τους σχετίζεται με τη δημιουργία των πρώτων αμφικτιόνων.
3ον. Η ιστορία τους συνοδεύεται με τη χύτευση μεταλλευμάτων και την παραγωγή σιδήρου, κατασκευάζοντας εργαλεία, σκεύη και όπλα, με τη συμβολή των Πελασγών.
Δεν μπορεί συνεπώς κανείς να αμφισβητήσει το μεγάλο, θετικό ή αρνητικό, ρόλο των Δωριέων.
Με αυτές τις σκέψεις, είμαι βέβαιος ότι με το παρόν εγχειρίδιο ο συγγραφέας πετυχαίνει το στόχο του να βοηθήσει να μην χαθούν, να μην θαφτούν, να μην αγνοηθούν στο μέλλον ιστορικές αναφορές και αλήθειες και να συμβάλλει στο μέτρο του ελαχίστου για περισσότερο φως στη συσκότιση που προσπαθούν οι φανεροί και αφανείς εχθροί της Ελλάδος.
Δεν πρέπει άλλωστε να λησμονούμε ότι η νεώτερη εποχή στον ελληνικό κόσμο ξεκίνησε με καθυστέρηση τριών και πλέον αιώνων, λόγω κυρίως της τουρκικής κυριαρχίας.
Τα μόνα στοιχεία που διασώθηκαν ήταν η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά, η χριστιανική πίστη και η ελληνική γλώσσα.
Εύχομαι ολόψυχα, το ανά χείρας βιβλίο να βρει την ανταπόκριση που προσδοκά ο συγγραφέας, και να διαβαστεί από πολλούς, όσο γίνεται περισσότερους…
